WEIGERS VAN DIE EVANGELIE AANSPREEK - Charles Spurgeon

“Vir wie Hy gesê het: Dit is die rus waarmee julle die moeges kan laat rus; en dit is die verfrissing: tog wou hulle nie hoor nie.” Jesaja 28:12.

Verskiklik was Jesaja een van die mees welsprekende predikers, en tog kon hy nie die ore en harte van diegene aan wie hy gepreek het, wen nie, want daar is geskryf, “hulle wou nie hoor nie.” Daar is geen twyfel dat hy deurgaans evangelies was nie, want soos Dr. Watts regtig sê, het hy meer van Jesus Christus gepraat as al die ander profete, en tog is die boodskap van liefde behandel asof dit ‘n nuttelose verhaal was. Sy leerstelling was so duidelik soos daglig, en tog wou die mense dit nie sien nie, sodat hy met verdriet moes vra, “Wie het ons verslag geglo? En aan wie is die arm van die Here geopenbaar?”

Dit was nie die skuld van die prediker dat Israel sy waarskuwings verwerp het nie—die hele skuld het by daardie ongehoorsame en teëgesette volk gelê. Die mense aan wie hy so ernstig gepraat het, was dronk in ‘n dubbele sin. Hulle was oorweldig deur wyn, en so algemeen was hierdie laster dat Jesaja sê, “Maar hulle het ook gedwaal deur wyn en deur sterk drank het hulle van die pad afgewyk. Die priester en die profeet het gedwaal deur sterk drank, hulle is opgeslok deur wyn, hulle is uit die weg deur sterk drank. Hulle dwal in visioen, hulle struikel in oordeel. Want al die tafels is vol braaksel en vuilheid, sodat daar geen plek skoon is nie.”

Wat kan meer kragtig wees om die punt van die Evangelie Waarheid te verdoof as dronkenskap of oormaat? Wanneer ‘n man aan wyn oorgee, hoe kan die Gees van God in hom woon? Hoe is dit waarskynlik dat die Waarheid van God in ‘n oor sal ingaan wat doof gemaak is deur hierdie verlagende gebrek? Hoe is dit dat die Woord van God waarskynlik kan werk op ‘n gewete wat deur sterk drank deurdrenk en verdronke is?

Ek vra julle, as enige van julle aan dronkenskap gegee is, vlug van hierdie vernietiger voordat julle bande sterker gemaak word en julle hopeloos geketting word deur die gewoonte! Dit is geen wonder dat die prediker verslaan word as sy vurige ywer met vurige geeste moet meeding nie! Wanneer Bacchus die wynvat teen die deur rol, is dit moeilik om ‘n toegang te dwing, al eis ons dit in die naam van Koning Jesus. Mense is in ‘n slegte toestand om te hoor wanneer die vat en die bottel hul afgode is. Dit is glad nie wonderlik dat die Evangelie deur mense verwaarloos word wat ‘n vyand in hul mond gesit het om hul breine te steel nie.

Die mense aan wie Jesaja gepraat het, was ook dronk in ‘n ander sin, naamlik, dronk van trots. Hulle land was vrugbaar, en sy hoofstad, Samaria, het op die heuwel gesit soos ‘n diadeem van skoonheid wat die land kroon—en hulle het gejuig in die glansryke skoonheid wat op die hoof van die vetvallei was. Hulle was dapper, en onder hulle was baie kampioene wie se sterkte genoeg was om die stryd na die poort te draai. Daarom het hulle gehoop om elke indringer te weerstaan en so was hulle harte opgetrek.

Boonop het hulle gesê—“Ons is ‘n intelligente volk! Ons het geen onderrig nodig nie, of as ons inderdaad onderrig verdra, moet dit van ‘n hoë klas wees! Ons is mense van gekultiveerde verstand, opgeleide skrifgeleerdes, en ons het nie mense soos Jesaja nodig om ons te vermoei met hul gedreun van ‘voorskrif op voorskrif, lyn op lyn,’ soos of ons net kinders in ‘n skool is. Boonop, ons is goed genoeg. Aanbid ons nie ons god onder die vorm van die goue kalwers van Belial nie? Respekteer ons nie die offers en die heilige dae nie?”

So het die meer godsdienstige van hulle gepraat, terwyl die res in hul skande gepronk het. Omdat hulle dronk van trots was, was dit nie waarskynlik dat hulle die boodskap van die profeet wat hulle gebod het om van hulle kwaad te draai, sou hoor nie. Soos hy wat regverdig is in sy eie oordeling, sal nooit die geregtigheid van Christus aanneem nie. Hy wat spog dat hy kan sien, sal nooit vra om sy oë geopen te word nie. Hy wat aanspraak maak dat hy gebore is vry en nog nooit aan enige man in bondage was nie, is nie waarskynlik om die vryheid van Christus te aanvaar nie.

Trots is die duiwel se sleepnet waarin hy meer visse vang as in enige ander behalwe uitstel. Die ondergang van diegene wat trots is, is seker—want wie kan die man help wat weier om gehelp te word—en waar is die waarskynlikheid dat daar enige berou oor sy sonde of geloof in Christus sal wees in die man wat nie weet dat hy gesondig het nie en wat glo dat, as hy dit gedoen het, hy die vlek maklik kan uitwis?

Die twee vorme van dronkenskap is ewe vernietigend en ek vra julle om aandag aan hierdie feit te gee. Of die liggaam of die siel dronk is, sal daar beslis kwaad uit voortvloei. Baie is bly as ek teen die dronkenskap van die liggaam praat, en ek voel verplig om so ernstig te praat as wat ek kan, want dit is ‘n monster kwaad.

Maar ek smeek julle wat nugter is en, miskien, totaal onthouders, om die ander dronkenskap te vrees—want as enigeen van ons dronk van trots is oor ons eie nugterheid—sal dit vernietigend wees vir ons siele! Wat as ons temperate en selfontkennend is—daar is niks hierin om oor te praal nie—ons behoort baie skaam te wees oor onsself as ons nie so was nie. Laat ons nie dronk raak van trots nie, omdat ons nie dronk is nie, want as ons so vaag en dwaas is, sal ons so seker vergaan deur trots as wat ons sou gewees het deur drink.

Ek is inderdaad bly wanneer ‘n man sy bekers opgee, maar ek is veel gelukkiger wanneer, terselfdertyd, hy sy selfvertroue verwerp, want, as nie, kan hy steeds so bedrieg wees dat hy die Evangelie weier en deur sy eie opstandige verwerping van genade vergaan. Mag die Heilige Gees ons almal van so ‘n treurige toestand verlos!

Ek bely dat ek vanoggend aangemoedig voel deur Jesaja se behoefte aan sukses. Wanneer hy sê, “Hulle wou nie hoor nie,” vertroos ek myself oor diegene wat nie aandag gee aan my aanmoediging nie—miskien is dit nie meer my skuld as wat dit Jesaja se skuld was nie. In elk geval, as Jesaja steeds aangegaan het om te praat, selfs wanneer hy uitgeroep het, “Wie het ons verslag geglo?” hoeveel meer mag ek, wat so baie minderwaardig aan hom is, bereid wees om voort te gaan om my Meester se boodskap te vertel solank my tong kan beweeg!

Miskien mag God berou aan die obstinate gee, en ore mag nog ontsluit word en harte mag nog sag gemaak word! Daarom, laat ons weer probeer en weer die blye boodskap van vrede bekend maak. As die geseënde Gees by ons is, sal ons nie die Evangelie-roep tevergeefs gee nie, maar mense sal na Jesus vlieg soos duiwe na hulle vensters!

Eerstens wil ek, vanoggend, praat oor die uitnemendheid van die Evangelie. Tweedens oor die besware wat teen dit ingebring word. En derdens oor die goddelike teenaanval van hierdie besware.

I. Laat ons die UITNEMENDHEID VAN DIE EVANGELIE oorweeg soos dit in die teks voor ons uiteengesit is. Hierdie Skrif verwys nie primêr na die Evangelie nie, maar na die boodskap wat Jesaja moes oordra wat, gedeeltelik, die gebod van die Wet en gedeeltelik die belofte van Genade was. Maar dieselfde beginsel geld vir al die Woorde van die Here en, inderdaad, enige uitnemendheid wat in die profeet se boodskap gevind is, word nog meer oorvloedig in die vollediger getuienis van die Evangelie in Christus Jesus aangetref.

Deur die teks vir onsself te gebruik en dit na die Evangelie bediening in hierdie dag te verwys, lê die uitnemendheid van daardie Evangelie, eerstens, in sy doel—dit is uitmuntend in sy ontwerp, want dit is ‘n openbaring van rus. Ons, as Christus se ambassades, is gestuur om aan julle te verkondig wat julle gerusstelling, vrede, kalmte, en rus sal gee. Dit is waar dat ons moet begin met sekere Waarhede van God wat onrus en distress veroorsaak, maar ons doel is om die fondasie uit te grawe waar op die klippe van rus gelê mag word.

Die boodskap van die Evangelie wat uit die mond van sy eie Skepper geval het, is dit—“Kom na My toe, almal wat werk en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee.” Boven Bethlehem het die engele gesing, “Vrede op aarde, welwillendheid teenoor mense.” Die doel van die Evangelie is nie om mense angstig te maak nie, maar om hulle angste te kalmeer. Dit is nie om hulle te vul met eindelose kontroversie nie, maar om hulle in al die Waarhede van God te lei.

Die Evangelie gee rus van gewete deur die volledige vergifnis van sonde deur die verzoenende bloed van Christus. Dit gee rus van die hart deur ‘n voorwerp vir die affekte te verskaf wat waardig is van hulle liefde en dit gee rus van die verstand deur dit certainties te leer wat sonder twyfel aanvaar kan word.

Ons boodskap bestaan nie uit dinge wat deur gees beraam is nie, of wat uit die mens se innerlike bewussyn deur studie ontwikkel is, of wat deur redenasie deur menslike rede ontwikkel is—dit handel oor geopenbaarde certainties, absoluut en onfeilbaar waaroor die begrip homself kan vestig so volledig soos ‘n gebou op ‘n fondasie van rots kan staan.

Die Woord van die Here kom om gelowige mense rus te gee oor die hede deur hulle te vertel dat God alles tot hul goed orden. En wat die toekoms betref, verhelder dit alle komende tyd en ewigheid met beloftes. Dit rol die klip weg van die deur van die graf, vernietig die ondergang en openbaar opstanding, onsterflikheid en ewige lewe deur Jesus Christus, die Redder!

Die man wat die Evangelie boodskap sal hoor en dit in sy siel sal ontvang, sal die vrede van God ken wat alle verstand oortref—wat sy hart en verstand deur Jesus Christus sal bewaar. Die gelowige van hierdie Evangelie sal nie haas maak vanweë vrees nie. Hy sal nie geskam of verward wees nie, wêreld sonder einde. Dit is waar dat, na hy ‘n Gelowige geword het, hy soms in sy gedagte verontrief mag word, maar dit sal nie die gevolg van die Evangelie wees nie, maar van dit in hom wat die Evangelie belowe om te verwyder! Hy sal rus in Christus hê, selfs “kalmte en sekerheid vir ewig.”

Daar is geskryf, “want hierdie Man sal die vrede wees.” “Weens die geloof is ons geregverdig, en het ons vrede met God deur Jesus Christus ons Here.” Hierdie boodskap, wat Jesaja moes oordra, en gesê het, “Dit is die rus en dit is die verfrissing,” is die blye nuus wat ons geleer word om in steeds duideliker woorde oor te dra, wat aan julle sê dat in Christus Jesus, in die verzoenende Offer, in die groot plan van Genade deur die Middelaar daar rus is vir die moeges, soet rus vir belaste siele, rus vir julle as julle kom en julle self aan die voete van die geseënde Verlosser werp!

Ons gemagtigde boodskap van die Here God is ‘n Openbaring van rus. Die Here het belowe aan gehoorsame gedagtes dat hulle in kalmte rusplekke sal woon. Meer as dit, dit is die oorsaak van rus—“Dit is die rus waarmee julle die moeges kan laat rus.”

Die Evangelie van ons verlossing is nie net ‘n gebod om te rus nie, maar dit bring die gawe van rus in homself. Ons Here sê, “Kom na My toe, almal wat werk en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee. Neem My juk op julle en leer van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus vind vir julle siele.”

Laat die Evangelie in die hart toegelaat word, en dit sal ‘n diep kalmte skep, wat al die tumult en stryd van gewete stilmaak, alle vrees van Goddelike toorn verwyder, alle opstand teen die Opperste wil stilmaak en so in die gees werk, deur die energie van die Heilige Gees, ‘n diep en geseënde vrede skep.

O, dat ons hierdie vrede van God mag ken en besit!

Die Evangelie, dan, is ‘n boodskap wat van vrede spreek en ook vrede skep. Hy wat dit stuur, is “die Here en Gever van vrede,” en sy doeltreffende krag gaan saam met die boodskap waar dit getrou gelewer en eerlik aanvaar word, en dit skep vrede binne die geheime kamers van die siel.

Hierdie rus is veral bedoel vir die moeges. “Dit is die rus waarmee julle die moeges kan laat rus.” As jy jare lank probeer het om vrede te vind en dit nie kon kry nie, hier is die goeie perd wat jy soek! As jy gewroeg en geploeg het om die Wet te hou en gefaal het, hier is meer as die geregtigheid wat jou gewete begeer! In Jesus Gekruisig sal jy alles vind, want “Hy is deur God vir ons wysheid, geregtigheid, heiliging en verlossing gemaak!”

O, julle wat moeg is met die siklus van wêreldse genot—versadig, naar van die nietigheid en illusies van die vleeslike verstand—kom hier en vind ware vreugde! O, julle wat verslyt is van ambisie, gefrustreerd deur teleurstelling, verbitterd deur die ontrou van diegene op wie julle vertrou het, kom en vertrou op Jesus en wees in rus!

Moeg, moeg, moeges—hier is die rus, hier is die verfrissing! Jesus sê duidelik, “Kom na My toe, julle wat werk en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee.” As jou rug gebroke is; as jou hart gebroke is; as jou oë faal deur moeg wag en wag, kom na die Verlosser net soos jy is, want Hy sal jou rus wees!

Diegene wat ontmoedigd en wanhoopvol is, veroordeel en, in jou eie gewete, na die poorte van die Hel verban—kyk na Jesus en rus sal joune wees! Jy kan nie te ver gevallene wees vir die Magtige Verlosser nie! Jy kan nie te verlore wees vir die Verlosser om te vind nie; te swart vir Sy bloed om skoon te maak; te dood vir die Gees om te lewend te maak! Dit is die rus waarmee Hy die moeges laat rus.

O, dit is ‘n geseënde, geseënde boodskap wat God gestuur het na die seuns van die mense! Hoe is dit dat hulle dit weier? Bykomend tot die feit dat dit vir ons rus bring, wys die boodskap van genade ons na ‘n verfrissing—“Dit is die rus waarmee julle die moeges kan laat rus; en dit is die verfrissing.”

As die gerusgestelde weer moeg raak, sal die Goede Herder hom verfris. As hy dwaal, sal die Here hom herstel. As hy flau word, sal Hy hom lewend maak! Ja, Hy het Sy genadige werk van vernuwing begin, en Hy sal dit voortset deur die hart van dag tot dag te vernuwe, die wil met syne te meng en die hele mens al hoe meer in Hom te laat vreugde vind.

Ek weet daar is van God se mense hier wat flau en dors is. Julle is spesiaal uitgenooi, sowel as diegene wat nog nooit voorheen gekom het nie, want dit is die rus vir die moeges! Dit is ook die verfrissing vir die flauwes, en as die sondaar mag kom en vrede in Christus vind, hoeveel meer mag julle, wat al dwaal het van Hom soos verlore skape, nie Sy Gebooie vergeet het nie.

Kom, julle wat ontmoedig is, kom terug na Jesus, want dit is die rus en dit is die verfrissing!

Nou let met besondere vreugde daarop dat Jesaja nie na hierdie mense gekom het om oor rus in dubbelsinnige terme te praat en te sê, “Daar is geen twyfel dat daar ‘n rus ergens in die goedheid van God te vind is nie, waarvan dit redelik is om te vermoed.” Nee! Hy sit sy vinger reg op die Waarheid van God en hy sê, “Dit is die rus, en dit is die verfrissing.”

So ook kom ons, op hierdie dag, wanneer ons na julle kom met ‘n boodskap van God, kom met duidelike leerstelling!

Met ons hand op die geslagte Lam van God, roep ons, “Dit is die rus en dit is die verfrissing.” Ons praat van Vervanging, van Christus se sterwe in die plek van die sondaar! Ons praat van ‘n vikariële Offer, van Christus se getal met die oortreders en van ons sonde wat op ons Waarborg gelê is en deur Hom gedra en van ons verwyder is sodat dit nooit weer teen ons genoem mag word nie!

En ons verkondig in die naam van God dat wie in Christus Jesus glo, ewige lewe het—dit is die rus en dit is die verfrissing!

Daar is gesê van ‘n sekere prediker van die moderne skool dat hy geleer het dat ons Here Jesus Christus iets gedoen het wat op een of ander manier verband hou met die vergifnis van sonde—dit is die prediking van ‘n groot aantal van ons intellektuele geleerdes! Maar ons het nie so van Christus geleer nie, en hierdie is nie die leerstelling waardeur ons rus vir ons siele verkry het nie.

God het vaste en positiewe Waarhede geopenbaar, en dit is ons om dit duidelik en sonder aarseling uit te spreek. Ons skree, “Dit is ‘n getroue sêding en waardig van alle aanvaarding, dat Christus Jesus in die wêreld gekom het om sondaar te red! Dit is die rus en dit is die verfrissing!”

Jesaja moes die mense iets spesifiek verkondig, iets positief, en tog wou hulle nie hoor nie. Miskien, as hy voorspel het oor vermoedens en drome, sou hulle geluister het.

Hy het ook nie ‘n rus van ‘n selfzuchtige karakter gepreek nie. Hulle sê ons leer mense om vrede en rus vir hulself te kry en hulleself gemaklik te maak, wat ook al met ander gebeur. Hoe lieg hierdie mense in hul kelen—hulle weet beter en hulle smid hierdie leuens omdat hul hart vals is!

Is ons nie altyd besig om mense te bid om van hulself af te kyk en ander lief te hê soos Christus hulle liefgehad het nie?

Ons woorde en dade vir die goed van ander bewys dat ons nie in selfzucht behae vind nie! Ons verafsku die idee dat persoonlike veiligheid die vervulling van ‘n gelowige se begeertes is, want ons glo dat die Lewe van Genade die dood van selfzucht is! Dit is een van die glories van die Evangelie—“dit is die rus waarmee julle die moeges kan laat rus.”

Kry rus, jouself, en jy sal gou ander moeg gedagtes help rus. Sodra jy die Goddelike geheim geleer het, sal dit in jou hande ‘n geseënde sjarme word waarmee jy, deur God se Genade, ook gevers van rus mag word!

Met hierdie lamp mag jy almal wat in die donker is, verlig soos God jou sal help. Daardie geheime iets wat jou eie hart besit, sal jou in staat stel om goeie moed aan baie ‘n moeg hart en hoop aan baie ‘n ontmoedigde verstand te kommunikeer. “Dit is die rus waarmee julle die moeges kan laat rus, en dit is die verfrissing.”

Maar dit is waar van die Evangelie en van dit alleen. As jy weg beweeg van Jesus Christus en Sy Verzoening en God se groot plan van Genade, kan jy geen rus aan ander bring nie—en daar is ook geen vir jou nie.

Dit is dan die uitnemendheid van die Evangelie, dat dit vir mense ‘n geseënde rus voorhou.

Die ander uitnemendheid van die Evangelie, waaroor ek hierdie keer sal praat, lê in sy manier.

Eerstens, ek tel dit ‘n groot uitnemendheid van die Evangelie dat dit met gesag kom. Lees die 9de vers. Selfs die vuiswinners het sy gesag erken, want hulle het die profeet se boodskap “kennis” en “leer” genoem. Die Evangelie doen nie asof dit ‘n spekulatiewe skema of ‘n teorie van filosofie is wat in die 19de eeu sal pas, maar in die Twintigste ontplof sal word nie.

Nee, ons spreek wat ons weet, nie wat ons droom of voorstel nie, maar wat ons weet! As, my broers en susters, die Evangelie van Jesus Christus nie ‘n feit is nie, durf ek jou nie vra om dit te glo nie, maar as dit ‘n feit is, is dit nie my “mening” nie, nie “my sienings,” soos mense altyd sê—dit is die groot feit van tyd en van ewigheid wat is en altyd waar moet wees!

Christus het in die plek van mense gestaan en het God se Verlossing geword vir die seuns van die mense—dit is die getuienis van God!

Ons maak nie raaiskote nie, ons spreek kennis uit! Die Woord van God, wat, in hierdie plek, vertaal word, “leer,” is, in die Hebreeus, “boodskap.”

En dit is dieselfde wat in die gedeelte gebruik word, “Wie het ons verslag geglo?” wat beter moet loop, “Wie het ons boodskap geglo?”

Die Evangelie kom na mense as ‘n boodskap van God en hy wat dit reg spreek, spreek dit nie as ‘n denker wat sy eie gedagtes uitspreek nie—hy spreek wat hy geleer het en tree op as God se tong—herhalend wat hy in God se Woord vind deur die krag van God se Gees.

Die Evangelie wat ek deurgedink het, mag nie half so goed wees soos een wat jy deurgedink het nie en jou begrip en myne en al die res van die produkte van denkers saam, mag net geskik wees om ‘n vuur en rook in die tuin te maak saam met die res van die onkruid.

Maar as ons ‘n boodskap ontvang en aanvaar wat direk van God kom, dan is dit sy grootste uitnemendheid!

Ek bid julle om in die Evangelie te verblind omdat dit van God na ons kom en ons onvermengde Waarheid met absolute sekerheid vertel.

As ons dit glo, sal ons gered word en hy wat nie glo nie, verdien goed die verdoemenis wat teen hom uitgespreek is.

Daar is geen hoop of hulp daarvoor nie—dit is die onontkombare alternatief—glo die Evangelie en leef, weier dit en word verwoes!

Nog ‘n uitnemendheid van die Evangelie met betrekking tot sy manier was dat dit met groot eenvoudigheid gelewer is.

Jesaja het gekom met dit, “Vooraf op vooraf, lyn op lyn, hier ‘n bietjie en daar ‘n bietjie.” Dit is die glorie van die Evangelie dat dit so eenvoudig is. As dit so mysterieus was dat niemand dit kon verstaan nie behalwe dokters van die teologie—ek weet nie hoeveel daar hierdie oggend hier is nie, ek veronderstel nie meer as ‘n dosyn of wat nie—wat ‘n treurige toestand sou die res van ons wees!

As dit so diep was dat ons ‘n graad aan ‘n universiteit moes ontvang voordat ons dit kon verstaan, wat ‘n elendige Evangelie sou dit wees vir die bespotting van die wêreld! Maar dit is goddelik subliem in sy eenvoud, en daarom hoor die gewone mense dit graag. Soos die vers blyk te impliseer, is dit geskik vir diegene wat van die bors af weggeneem is—diegene wat min meer as babas is, kan tog hierdie onverdünne melk van die Woord van God drink!

Baie ‘n kleintjie het die verlossing van Jesus Christus genoeg verstaan om daarin te jubel, en daar is diegene in die Hemel nie veel meer as twee of drie jaar oud nie, wat, voordat hulle daarheen gegaan het, goeie getuienis vir Christus gebring het aan diegene wat hulle liefgehad het en verbaas was oor hulle woorde. Uit die monde van babas en sukke het God sterkte georden!

Christenheid is genoem die godsdiens van kinders en sy Stichter het gesê dat niemand dit kan ontvang behalwe as ‘n klein kind. Ek loof God vir ‘n eenvoudige Evangelie, want dit pas my en duisende ander wie se gedagtes nie kan spog met grootheid of geniaalheid nie. Dit pas ewe goed by intellektuele mense en dit word net betwis deur voorgee. Die man wat gebrek aan breë denke en diepte van gedagte het, is die man wat aan God se Wysheid sal wroeg.

‘n Aangetaste wese wat min bo ‘n idioot is, sal sy hare agtertoe kam, sy bril opsit, sy frons saamdruk en die Onfeilbare Woord van God verbeter, maar ‘n man wat werklik ‘n ruime geest het, is gewoonlik kinderlik en, soos Sir Isaac Newton, bly bly om by Jesus se voete te sit! Groot geeste hou van die eenvoudige Evangelie van God, want hulle vind rus daarin van al die bekommernis en moegheid van vrae en twyfel.

Dit is ‘n uitstekende ding dat die Evangelie aan ons geleer word deur geleidelike ontwikkeling. Dit word nie alles op een slag op die menslike gedagtes gedwing nie, maar dit kom so, “Vooraf op vooraf, lyn op lyn, hier ‘n bietjie en daar ‘n bietjie.” God flits nie die ewige daglig op swak oë in een glans van glorie nie—maar daar is, aanvanklik, ‘n dowwe dageraad en die sagte inkomende lig van ‘n tedere lig vir tedere oë—en so sien ons geleidelik.

Die Evangelie word herhaal—indien ons dit nie onmiddellik sien nie, kom dit weer na ons toe—want dit is “vooraf op vooraf, lyn op lyn, hier ‘n bietjie en daar ‘n bietjie.” Van oggend tot oggend, van Sondag tot Sondag, deur Boek na Boek, deur teks na teks, deur geestelike indruk na geestelike indruk, maak die Goddelike sagtheid ons wys tot verlossing. Dit is ‘n groot uitnemendheid van die Evangelie metode. Dit word na ons gebring en na ons tuisgeb ring op maniere geskik vir ons kapasiteit.

Dit word vir ons vertel, soos dit was, met stotterende lippe (sien vers 11), net soos moeders hul kleintjies in ‘n taal leer wat heeltemal hul eie is. Ek sou nie van die kansel wil praat soos moeders met hul babas praat nie, tog gebruik hulle die beste taal vir die baba, die presies regte woorde wat ‘n kleintjie kan verstaan.

So ook, in baie van die Bybel, veral in die Ou Testament, sien ons hoe God neig om sy eie spraak te laat vaar en die taal van mense te praat. Ek weet nie waarmee die Vader met Sy Seun praat nie, maar tot ons spreek Hy na ons eie styl. “Soos die hemele hoog bo die aarde is, so is sy gedagtes bo ons gedagtes,” maar Hy buig na ons en vertel ons sy gedagtes in tipe en verordeninge wat ‘n soort kindertaal is wat geskik is vir ons kapasiteit.

In die Evangelie van Johannes, wat ‘n kindertaal, wat ‘n diepte! Wat ‘n liefde! As jy, my Hoorder, nie die Woord van God verstaan nie, is dit nie omdat Hy die woorde nie duidelik stel nie, maar vanweë die blindheid van julle harte en die besotte toestand van julle gees.

Neem kennis dat jy nie dronk moet wees van die wyn van trots nie, maar wees bereid om te leer, want God self het nie sy raad verduister deur mysterieuze woorde nie, maar Hy het sy gedagtes voor jou gestel so duidelik soos die son in die hemele. “Vooraf op vooraf, lyn op lyn, hier ‘n bietjie en daar ‘n bietjie.”

II. O, my tyd is amper op en ek het baie meer ruimte nodig om my onderwerp reg te laat geskied. Ek moet nou, in die tweede plek, die OBJEKSIES OP DIE EVANGELIE noem. Eerstens, laat ek sê dat hulle die mees onredelike is.

Vir mense om teen die Evangelie in te gaan, is ‘n stuk onredelike dwaasheid omdat hulle teen daardie wat hulle rus belowe! Bo alle dinge in die wêreld, dit is wat ons onrustige geeste nodig het—rus is die hunkering van ons harte—en die Evangelie kom en sê, “Ek sal julle rus gee.”

En verwerp mense daardie seën? Dit is werklik jammerlik! Wat? Was jy siek en het jy die enigste geneesheer wat jou kon genees, beledigd? Waarom was jy so dwaas? Wat? Was jy in skuld en het jy werklik geweier om hulp van ‘n vrygewige vriend te aanvaar wat jou alles sou gegee het wat jy nodig gehad het? “Nee,” sê jy, “ons is nie so dwaas nie.”

Maar o, die intense dwaasheid, die wanhopige onbesonnenheid van mense dat wanneer die Evangelie rus voor hulle stel, hulle nie wil hoor nie, maar omdraai en wegdraai! Daar is geen stelsel van leer onder die Hemel wat die gewete van mense kan laat rus—rus wat die moeite werd is om te hê—behalwe die Evangelie van Jesus Christus!

En daar is duisende van ons wat getuig dat ons in die daaglikse genot van vrede leef deur te glo in Jesus en tog word ons eerlike verslag nie geglo nie, nee, hulle wil nie die Waarheid van God hoor nie!

Nou, as God iets van jou kom eis, kan ek jou weiering verstaan. Ek het gehoor van ‘n arme vrou wat haar deur toegesluit het en toe sy ‘n klop hoor, nie geantwoord het nie, terwyl sy optree asof sy nie tuis is nie. Haar prediker het haar ‘n dag of twee later gesien en hy het gesê: “Ek het die ander dag gekom om jou te sien. Ek wou jou help gee, want ek het geweet jy is baie arm. Maar niemand het op my klop geantwoord nie.” “O,” het sy gesê, “Ek is baie jammer, maar ek het gedink dit was die huisbaas wat vir die huur kom vra.” Sy het haar weldoener uitgesluit deur hom vir haar skuldeiser te verwar!

Die Here roep nie in die Evangelie om dit wat aan Hom verskuldig is nie, of iets van jou te vra—Hy benader jou met perfekte rus in sy hande—die presies regte ding wat jy nodig het en tog sluit jy die deur van jou hart teen Hom. O, moenie so doen nie! Wees wys en speel nie langer die dwaas nie! Mag God jou help om wys te wees vir jou eie ewige goed.

Erger nog, teen die Evangelie is wilskapsbesware, soos hier gesê word, “Dit is die verfrissing, en tog wil hulle nie hoor nie.” Wanneer mense sê dat hulle nie die Evangelie kan glo nie, vra hulle of hulle geduldig wil luister in al sy eenvoudigheid. Nee, sê hulle, hulle wil nie hoor nie. Die Evangelie is so moeilik om te glo, so sê hulle. Sal hulle kom en dit in sy volheid hoor? Sal hulle die Evangelies versigtig vir hulself lees? O, nee, hulle kan nie die tyd neem nie!

Net so. Maar ‘n man wat nie oortuig wil word nie, moet niemand blameer as hy in dwaling bly nie. Hy wat nie wil hoor wat die Evangelie te sê het nie, hoef nie te wonder dat besware in sy gedagtes swerm nie.

Die Evangelie vra ‘n regverdige gehoor van die mense. Die Here sê: “Neig jou ore en kom na My toe; hoor en jou siel sal leef,” want, “geloof kom deur te hoor, en te hoor deur die Woord van God.” Hoe hartseer dat hulle nie eers God se boodskap van liefde wil hoor nie! Dit is ‘n wilskapsbeswaar teen die Evangelie, dan, wanneer mense weier, selfs om te hoor wat die Evangelie te sê het, of as hulle dit met die buiteoor hoor, maar nie opregte aandag aan sy Waarhede wil gee nie.

Sulke besware is godslasterlik omdat dit opstand teen God is en ‘n belediging van sy Waarhede en genade. As hierdie Evangelie van God is, is ek verplig om dit te ontvang—ek het geen reg om dit te betwis nie, of om vrae te stel, filosofies of andersins!

Dit is my om te sê, “Sê God dit en dat? Dan is dit waar en ek onderwerp my daaraan. Stel die Here so ‘n weg van verlossing voor my? Ek sal daarin met vreugde loop.” Maar hierdie mense het besware aangevoer wat die uitspruit van hulle trots was. Hulle het beswaar gemaak teen die eenvoudigheid van Jesaja se prediking. Hulle het gesê: “Wie is hy? Jy moet nie na hom gaan om te hoor nie—hy praat met ons asof ons kinders is. Gaan hoor die geleerde Rabbi daar oor wat verfynd en gekultiveerd is. Wat hierdie man betref, hy is nie geskik om enigeen te leer behalwe dié wat van die melk af weggeneem is en van die borste getrek is, want by hom is dit ‘vooraf op vooraf, lyn op lyn, hier ‘n bietjie en daar ‘n bietjie.’ Hy is so baie huislik dat sy preke dalk vir bediendes en ou vrouens OK mag wees en so aan, maar hulle kan nie deur intellektuele mense verdra word nie.

Boonop is dit dieselfde ding oor en oor. Jy kan gaan wanneer jy wil, hy is altyd op dieselfde snaar.” Hulle sê dit ook baie wreed, want soos die ou Trapp sê, “Hoe doffer die breine, hoe skerper die tande waarmee om die prediker te ruk.”

Het jy nie mense in hierdie dae gehoor sê oor ‘n ware Evangelie prediker dat hy altyd oor Sovereine Genade of die bloed van Christus preek, of skree: “Glo, glo en jy sal gered word”? Hulle sneer en sê: “Dit is die ou lied oor en oor.” Ek is nie ‘n Hebreeuse geleerde nie, maar dié wat dit is, sê vir ons dat die gedeelte wat vertaal word, “vooraf op vooraf, lyn op lyn,” in bespotting uitgespreek is en soos ‘n ding-dong rym klink waarmee hulle Jesaja belaglik gemaak het.

Jy sou glimlag as ek jou die Hebreeus volgens die klank sou lees waarmee dit, waarskynlik, uitgespreek is. Hulle het gesê: “Dit is hoe Jesaja preek—Ek Tzav latzav, tzav latzav; kav lakav, kav lakav: zeeir sham, zeeir sham.” Die woorde was bedoel om die prediker te karikatuur, alhoewel hulle nie die idee voorstel wanneer dit vertaal word—“vooraf op vooraf, vooraf op vooraf, lyn op lyn, lyn op lyn”—maar hulle stel dit regtig genoeg voor in die Hebreeus.

Daar is mense wat tans leef wat, wanneer die Evangelie eenvoudig en duidelik gepreek word, uitroep: “Ons wil progressiewe denke hê, ons wil ____”—hulle weet nie heeltemal wat hulle wil hê nie.

Hulle is iets soos die gemeente wat, toe ‘n sekere Biskop van Londen hulle gepreek het, heeltemal onattent was. Waarop die goeie man sy Hebreeuse Bybel opgetel het en hulle vyf of ses verse in die Hebreeus gelees het—en onmiddellik was hulle almal wakker! Toe het hy hulle berispe deur te sê: “Waarlik, ek besef dat wanneer ek jou goeie leer predik, jy nie daarvoor omgee nie, maar wanneer ek jou in ‘n taal lees wat jy nie verstaan nie, skielik open julle ore.”

‘n Aangetrokkenheid van spesiale verfyning word ondersteun deur te luister na praatjies wat onbegrijpelik is. Te veel mense wil ‘n kaart na die Hemel hê wat so mysteriously geteken is dat hulle vrygespreek kan word van die gevolg daarvan.

Skare geniet gebede in die Latynse taal en ander verkies dit in geen taal nie, maar intonaties deur die neus! Musiek en mode, prosesies en pompositeit word deur duisende verkies omdat hulle sensuele genot verkies bo geestelike onderrig.

Ons weet van dié wat die Evangelie verkies wat in ‘n mis gehul is—hulle hou daarvan om die wysheid van die mens die wysheid van God te laat sluit! Dit was die styl van beswaar wat in Jesaja se tyd heersend was en dit is steeds modieus.

Het ek gehoor dat iemand opgemerk het—“Waarom jy, jouself, preek niks anders as geloof, Atonement, Vrye Genade, en so aan. Ons wil nuwighede hê en sal elders daarvoor gaan!”? So kan jy dit doen as jy wil—ek sal nie my toon verander terwyl God my bewaar nie!

III. Die derde punt sal ‘n waarskuwing wees aan diegene wat geen smaak vir die Waarheid van God het nie—kom ons oorweeg die GODDELIKE TEENAANVAL OP DEZE BESWARE.

Die Here dreig hulle eers met die verlies van dit wat hulle verag het. Hy het vir hulle ‘n boodskap van rus gestuur en hulle wil dit nie hê nie en, daarom, in die 20ste vers, waarsku Hy hulle dat hulle geen rus van nou af sal hê nie: “Want die bed is korter as wat ‘n man hom daarop kan uitrek: en die bedekking is skraal as wat hy hom daarin kan toesluit.”

Almal wat opwillige die Evangelie verwerp en by filosofieë en spekulasies aanhou, sal beloon word met innerlike ontevredenheid. Vra hulle, “Het jy rus gevind?” “O, nee,” sê hulle, “ons is verder weg as ooit.” “Maar jy het gehoop dat as jy na hierdie filosofiese leer geluister het, jy dan gelukkig sou wees.”

Hulle antwoord: “O, nee, ons is steeds op soek.” Vra die predikers van daardie soort leer of hulle self ‘n anker gevind het en, as ‘n reël, sal hulle antwoord: “Nee, nee, ons is op soek na waarheid; ons jag dit, maar ons het dit nog nie bereik nie.” Hulle sal waarskynlik nooit dit bereik nie, want hulle is op die verkeerde pad!

Die Evangelie is gemaak om die gewete, siel, hart, wil, geheue, hoop en vrees—ja, die hele mens—te laat rus; maar wanneer mense lag vir die Waarheid van God, hoe kan hulle dan gerus wees? Liewe Vriend, as jy nie rus gevind het nie, het jy nog nie die eenvoudige Evangelie begryp nie en jy moet teruggaan na die fundamentele beginsel van geloof in Jesus, want dit is die rus en dit is die verfrissing.

Dit is die veroordeling van die ongelowige, dat hy nooit ‘n nedersetting sal vind nie, maar soos die dwaal-Jood sal hy vir altyd rondloop. Verlaat die Kruis en jy het die skarnier van alle dinge verlaat en die een seker Hoeksteen en vaste Fundament verwaarloos, en vanaf nou sal jy wees soos ‘n rolende ding voor die stormwinde. “Daar is geen vrede, sê my God, vir die goddeloses nie.” “Die goddelose is soos die onstuimige see, wanneer dit nie kan rus nie, waarvan die waters slodder en vuilheid opgooi.”

Verder dreig die Here hulle dat hulle gestraf sal word deur ‘n geleidelike verharding van die hart. Lees die 13de vers. Hulle het gesê dat Jesaja se boodskap “vooraf op vooraf, lyn op lyn, hier ‘n bietjie en daar ‘n bietjie” was, en geregtigheid antwoord hulle: “So sal dit vir julle wees, iets verag en belaglik, sodat julle verder daarvan sal wegbeweeg; julle sal agteruit val en gebroke wees, en gevang en geneem word.”

Sien vers dertien. ‘n Agteruitval is die slegste soort val! As ‘n man vorentoe val, kan hy homself nog red en weer opstaan. Maar as hy agteruit val, val hy met al sy gewig en is hulpeloos. Diegene wat struikel oor Christus, die seker Fundament, sal gebroke word! Wanneer teenstanders hoop om hulle posisie te herstel, vind hulle hulle self verstrik deur hulle gewoontes, verstrengel in die net van die groot vanger en geneem deur die Vernietiger.

Hierdie neerwaartse koers word dikwels gevolg deur diegene wat begin om teen die eenvoudige Evangelie te stry—hulle stry al meer en meer en word sy openlike vyande tot hulle ewige verdoemenis! As mense nie die Evangelie van rus wil hê soos die Here dit aangestel het nie, sal Hy dit nie na hulle smaak verander nie, maar toelaat dat dit sy onvermydelike invloed op teenstanders uitoefen deur dit ‘n geur van dood na dood te maak.

As hulle dit vandag nie wil hê nie, sal hulle dit more nog minder wil hê. As hulle weier om sy energie vandag te voel, sal hulle nog meer obstinaat weier namate die tyd aanstap en sy krag nie sal voortgaan om hulle harte te verlig, indruk of vertroos nie. Dit is ‘n vreeslike ding, maar wat nog erger is, as dit erger kan wees, is dit om gevolg te word deur ‘n groeiende onmag om te verstaan—“Want met stotterende lippe en ‘n ander tong sal Hy tot hierdie volk spreek.”

Aangesien hulle nie duidelike spraak wil hoor nie, sal God die eenvoudigheid self laat klink soos stotter. Mense wat nie eenvoudige taal kan verduur nie, sal uiteindelik onmagig wees om dit te verstaan! Jy weet, my Broers en Sisters, hoe groot ‘n aantal mense op hierdie dag nie in staat is om die Verlosser te verstaan nie. Die Verlosser het gesê: “Dit is My liggaam” en onmiddellik sluit hulle dat ‘n stuk brood in die vlees van Christus verander!

Die Verlosser beveel gelowiges om in Sy dood gedoop te word en onmiddellik verkondig hulle dat die water van Doop kinders vernuwe! Hulle sal nie verstaan wat duidelik soos die son is nie. Hulle neem ons Here se illustrasies letterlik en wanneer Hy letterlik praat, droom hulle dat Hy metafore gebruik! As mense nie wil verstaan nie, sal hulle nie verstaan nie!

‘n Mens kan sy oë so lank sluit dat hy nie meer kan oopmaak nie. In Indië het baie toegewyde mense hul arms so lank opgehou dat hulle dit nooit weer kan neersit nie. Pasop dat ‘n volslagen onsinnigheid van hart nie oor julle wat die Evangelie verwerp, kom nie. As jy God se Woord daarvan beskuldig dat dit kinderagtig is, sal jy self kinderagtig word, soos baie groot filosowe van ons dag gedoen het.

As jy sê dat dit eenvoudig is en dit weier weens sy eenvoudigheid, sal jy self simpelword. As jy sê dit is onder jou, sal dit uiteindelik blyk dat jy onder dit sal wees en dit sal jou tot poeier maal!

Laastens, hierdie waarskuwing word gegee aan diegene wat teen die Evangelie beswaar maak dat enige toevlug wat hulle vir hulleself kies, hulle totaal sal faal. So sê die Here—“Ek sal ook regspraak aan die lyn lê, en geregtigheid aan die plumbob: en die hael sal die toevlug van leuens wegvee, en die waters sal die verborge plek oorstroom.”

Hier kom die groot haelstene, wat alles aan flarde slaan—die dreigemente van God se Woord wat al die vals en verleidende hoop van die goddelose aan stukke breek! Dan kom die aktiewe toorn van God soos ‘n oorweldigende vloed om alles wat die sondaar ondersteun, weg te vee en hy, in sy volhardende ongeloof, word saam met ‘n vloed weggedra in daardie volslae verwoesting—daardie ewige ellende wat God verklaar het dat dit die lot van al diegene sal wees wat die lewende Jesus Christus verwerp!

Pasop, julle veragters! Pasop! Ek het opreg probeer, op hierdie tyd, in eenvoudige taal, om voor julle die boosheid van die verwerping van die Evangelie van rus neer te stel. Mag die Gees van God toelaat dat enigeen hier wat tot nou toe dit verwaarloos het, dit onmiddellik aanneem!

Probeer dit, moeg hart! Probeer dit, neerslagtige gees! Probeer wat geloof in Jesus kan doen! Kom en vertrou op Jesus en kyk of dit nie rus aan jou siel bring nie. As Jesus jou in die steek laat, laat my weet, want ek sal nooit weer preek nie as Hy sy beloftes verbreek! Hy kan nooit ‘n gelowige hart afsit of wegwerp nie!

O, as daar soet vrede, kalmte, vreugdevolle hoop, blydskap, krag en lewe te verkry is deur kinderlijke geloof in God se getuienis oor Sy dierbare Seun, bid ek God dat julle dit onmiddellik mag verkry! As jy ‘n beswaar teen die prediker wat jou nou aanspreek voel, bid God dat hy beter mag preek.

En as jy dit gedoen het en hy steeds onaangenaam vir jou is, gaan luister na iemand wat nie persoonlik aanstootlik sal wees nie, want dit sal vir my ‘n hartseer wees om in die pad te staan van selfs een sorgehart! Ek vrees dat jy jouself in die pad staan.

O Man, handel soos ‘n man en hoor die Evangelie openhartig. O Self! Wil jy jouself vernietig? O Trots! Laat jou kroontjie sak. O Drunkenness! Laat jou koppies vaar. O verhardde Sondaar! God help jou om jou sonde te verlaat! Kom en vertrou Jesus hierdie dag. Mag God jou in staat stel om dit te doen deur Sy Heilige Gees, ter wille van Christus. Amen.

Charles Spurgeon