VOLMAAKTE HEILIGHEID - Charles Spurgeon
“Deur daardie wil is ons geheilig deur die aanbieding van die liggaam van Jesus Christus, een keer vir almal.” Hebreërs 10:10.
LIEBE VRIENDEN, sedert die Here ons deur Sy genade lewendig gemaak het, het ons begin om in onsself te kyk en ons harte te ondersoek om ons toestand voor God te sien. Daarom veroorsaak baie dinge wat eens geen onrustigheid veroorsaak het, nou groot angs in ons. Ons het gedink dat ons reg was en het gevoel dat dit genoeg was om net so goed te wees soos ander.
Ons het gedroom dat as ons nie heeltemal so goed was as wat ons behoort te wees nie, ons beslis beter sou word, al het ons nie gestop om te vra hoe of waarom nie. Ons het ons toestand beoordeel en tot die gevolgtrekking gekom dat ons ryk was, met goedere vermeerderd, en niks nodig gehad het nie. ‘n Verandering het oor die gees van die toneel gekom—die genade van God het ons nadenkend en versigtig gemaak.
Ons durf nie dinge as vanselfsprekend aanvaar nie. Ons toets en bewys dinge, want ons is baie angstig om nie mislei te word nie. Ons kyk na ewige werklikhede as die grootste belangrikheid en durf nie aanvaar dat hulle seker reg is nie. Ons is bang om presumptuies te wees en verlang om opreg te wees.
ONDERZOEKING VAN DIE HART
Ons hou ‘n assies in ons geeste, en ons is so bang dat ons partydig mag wees, soos ons waarskynlik sal wees, dat ons die Here vra om ons te ondersoek en te probeer, om te sien of daar enige kwade weg in ons is, sodat Hy ons uit so ‘n weg kan lei in die ewige weg. Dit is alles baie wys en baie reg, en ek sou nie, vir ‘n oomblik, probeer om die volk van God van ‘n behoorlike meting van hierdie toestand van hart af te draai nie.
En tog moet dit nooit vergeet word dat ons, in die oë van God, in sommige opsigte anders is as wat ons onsself ooit sal sien as ons deur die glas van gevoel en bewussyn kyk—daar is ander sake om in ag te neem—sake wat ons angs mag lei om te oorsien en wat ons innerlike soektog mag laat vergeet.
Geloof openbaar aan ons ‘n ander posisie vir die volk van God, behalwe dit wat hulle in hulself beset. Sommige noem dit ‘n evangeliese fiksie en dergelike, maar dank God, dit is ‘n geseënde feit dat sondaars soos ons in onsself, tog gelowiges is wat heilig is in God se oë, en dat hulle, al voel hulle sondig, tog gewas, gereinig en geheilig is in Jesus Christus!
Nieteenstaande alles waaroor ons treur, word die feit dat ons daaroor treur, ‘n bewys dat ons nie meer is wat ons eens was nie en nie meer staan waar ons eens gestaan het nie. Ons het oorgestap van die dood na die lewe!
ONS HET VRYHEID BEHALEN
Ons het ontsnap uit die heerskappy van die Wet in die koninkryk van goddelike genade. Ons het uit die vloek gekom en ons woon in die streek van seën! Ons het geglo op Hom wat die goddeloses geregverdig, en ons geloof word gereken tot geregtigheid (Rom. 4:5). Daar is dus geen veroordeling vir ons nie, want ons is in Christus Jesus ons Here en wandel nie meer na die vlees nie, maar na die Gees.
Dat u harte bly mag wees, wil ek hê dat u aan die edele posisie moet dink waarin die genade van God alle gelowiges verhef het—die toestand van heiligheid waaroor in die teks gespreek word—want deur die “wil van God is ons geheilig deur die aanbieding van die liggaam van Jesus Christus een keer vir almal.”
DE VERSKILLENDE ASPEKTE VAN HEILIGHEID
Eerstens, sal ons praat van die ewige wil. Tweedens van die doeltreffende offer wat daardie wil uitgevoer het. En derdens, van die ewige resultaat wat deur daardie wil deur die offer van die liggaam van Christus bewerkstellig is. Mag die Heilige Gees wat die groot leerstelling van geregverdigheid geopenbaar het, ons nou in staat stel om dit te verstaan en die vertroostende krag daarvan te voel.
I. DIE EWIGE WIL—“DEUR DAARDIE WIL IS ONS GEHEILIG.”
Hierdie wil moet eers en bo alles gesien word as die wil wat van ouds deur die Vader verordene is—die ewige besluit van die Oneindige Jehovah dat ‘n volk wat Hy gekies het, geheilig en vir Hom afsonderlik moet wees. Die wil van Jehovah staan vir altyd vas, en ons weet daarvan dat dit heeltemal onveranderlik is en dat dit geen begin het nie.
Dit is ‘n ewige wil, ons het nie ‘n wankelende God nie, geen onbetroubare God nie. Hy wil veranderinge, maar Hy verander nooit Sy wil nie. “Hy is van een gees, en wie kan Hom draai? En wat Sy siel begeer, dit doen Hy.” Die wil van God is onoorwinlik sowel as ewige.
Ons word in Efesiërs vertel dat Hy alle dinge werk volgens die raadsplan van Sy eie wil. “Wie kan Sy hand stilhou, of vir Hom sê, Wat doen U?” Die welbehae van Sy wil word nooit verhoed—daar kan nie so iets soos ‘n verslane God wees nie. “Sy doel sal staan, en Hy sal alles wat Hy behaag, doen.”
DIE KRAG VAN DIE WIL
Trouens, die wil van God is die motiverende krag van alle dinge. “Hy het gespreek en dit is gedoen. Hy het beveel, en dit het vasgestaan.” Sy Woord is Almagtig omdat Sy wil agter dit staan, en dit gee krag daaraan. Hy het gesê, “Lig wees,” en daar was lig omdat Hy gewil het dat daar lig sou wees! Hy het beveel dat skepsels te voorskyn moet kom, talryk soos die druppels dou, om die wêreld wat Hy gemaak het te bevolk, en so het hulle gekom, vlieënd, springend, swemmend in uiteenlopende lewe, omdat Hy hulle uit Sy wil geskep het.
Sy wil is die geheime krag wat die heelal in stand hou en die sterre-orbe deurdring en hulle soos ‘n ketting van lig om die nek van die Natuur hou. Sy wil is die Alfa en die Omega van alle dinge. Dit was volgens hierdie ewige, onoorwinlike wil van God dat Hy ‘n volk gekies, geskep en afsonderlik gemaak het wat die glorie en rykdom van Sy genade moet openbaar—’n volk wat die beeld van Sy eniggebore Seun sou dra, ‘n volk wat Hom blijdsinnig en gewillig in Sy howe vir ewig en altyd sou dien—’n volk wat Sy eie seuns en dogters sou wees, aan wie Hy sou sê, “Ek sal in hulle woon en in hulle wandel, en hulle sal My volk wees, en Ek sal hul God wees.”
So het die ewige wil van ouds gestaan. “Want wie Hy vooraf geken het, het Hy ook vooraf bestem om aan die beeld van Sy Seun gelyk te wees, sodat Hy die eerstgeborene onder baie broers mag wees.” Maar die volk waaroor hierdie wil gemaak is, was dood in sonde, met kwaad besoedel, deur oortreding verontreinig! Die ou slang se gif was in hulle are. Hulle was geskik om vir die vloek afsonderlik gemaak te word, maar nie om vir die drievoudig heilige God afsonderlik gemaak te word nie!
DIE VRAAG VAN HEILIGHEID
En die vraag was, hoe dan, sal die wil van die Onveranderlike Onoorwinlike ooit uitgevoer word? Hoe sal hierdie rebelle absolveer word? Hoe sal hierdie fonteine van vuilheid helder soos kristal word, wat vloede van lewende water en goddelike lof laat stroom? Hoe sal hierdie onheiliges en verontreinigdes geheilig word vir die diens van God? Dit moet wees—maar hoe sal dit wees?
Toe het die priesters gekom, met rookende skinkborde en met bekers vol bloed, dampend soos dit vars uit die geslagte slagoffers gekom het, en hulle het hierdie bloed oor die Boek en oor die mense gesprinkel, oor die altaar en oor die Genadeplek, en oor al die hangings van die tabernakel en al die grond waarop die aanbidders geloop het, want amper alle dinge onder die Wet is deur bloed geheilig. Oral was hierdie bloed van bulle en bokke. Vars elke oggend en vernuwe elke aand.
DIE ONVOLMAAKTE VAN OFFERGESKENKE
Tog is God se wil nie vervul nie, die uitverkorenes was nie so geheilig nie, en ons weet hulle was nie, want dit is geskryf, “U het nie offer en graanoffer begeer nie.” Sy wil was nie in hulle vervul nie. Dit was nie Sy wil dat hulle die volk moes heilig nie. Hulle was ondoeltreffend vir so ‘n doel, want, soos die Heilige Gees gesê het, dit was “nie moontlik dat die bloed van bulle en bokke die sondes kon wegneem nie.”
En so, as hierdie aanbiedings al was wat daar was, kon eeue van die huis van Aaron en van die priesters van die stam van Levi gekom het en gegaan het, en tog sou die wil wat deur die ewige Vader besluit is, nie ‘n verwirkte feit gewees het nie!
DIE HEILIGHEID VAN DIE SEUN
So het ons by ons tweede punt gekom, wat is dat hierdie wil, waardeur ons geheilig word, deur die altyd geseënde Seun uitgevoer is. Dit was die wil van God die Vader, maar dit is deur die Goddelike Seun uitgevoer toe Hy in die wêreld gekom het. ‘n Liggaam is vir Hom voorberei, en in daardie liggaam, op ‘n geheimsinnige manier wat ons nie eens sal probeer om te verstaan nie, het Hy binnegekom, en daar was Hy—die Incarnate God!
Hierdie Incarnate God, deur sy eie bloed aan te bied; deur sy eie lewe neer te lê; deur die vloek in sy eie liggaam te dra en in sy eie gees die toorn te verduur, was in staat om die doel van die ewige Vader in die reiniging van sy volk te bewerkstellig, in die afsondering van sy uitverkorenes en om hulle voortaan heiligheid vir die Here te maak.
DIE VOLMAAKTHEID VAN JESUS
Sien julle nie wat die wil van die Vader was nie—dat Hy ‘n volk moes hê wat geheilig is vir Hom? Maar daardie wil kon nie deur die bloed van bulle en bokke uitgevoer word nie! Dit moet bereik word deur die aanbieding van die liggaam van Jesus Christus, een keer vir almal.
Ons Here Jesus Christus het alles gedoen wat daardie wil van die Vader vereis het vir sy perfekte vervulling. Dit is ons bevrediging.
“Deur daardie wil is ons geheilig deur die aanbieding van die liggaam van Jesus Christus, een keer vir almal.” Hebreërs 10:10.
LIEBE VRIENDEN, ons sal op hierdie tydstip nie in ‘n gedetailleerde uiteensetting van ons Heer se aktiewe en passiewe gehoorsaamheid ingaan nie, waardeur Hy die Wet verheerlik het en Sy volk afsonderlik gemaak het. Ek bid u egter, moenie ooit in die fout val om die werk van Christus te verdeel soos sommige doen en sê: “Hier het Hy versoening vir sonde gemaak en daar het Hy nie.” In hierdie moderne tye het sekere broeders verfynings van stelling uitgedink van so trivial ‘n karakter dat hulle nie eens die moeite werd is om oor te dink nie, en tog, soos babas met ‘n nuwe rammelaar, maak hulle ‘n geraas daarmee hele dag!
Dit is amusant hoe hierdie wyse professors ernstige punte maak uit blote haar-skeiding en as ons nie met hulle saamstem nie, gee hulle hulself groot lug, betreurend oor ons onkunde en hulself as superieure persone agtergrond, wat insig in dinge het wat gewone Christene nie kan sien nie!
GOD BESKERM ONZE INZICHT
God red ons van oë wat so skerp is dat ons nuwes vir verskille kan speur en nuwe redes kan vind om mense te oortree vir blote woorde. Ek glo in die lewe van Christus sowel as in Sy dood en ek glo dat Hy net so veel vir my voor God gestaan het toe Hy die akkers van Palestina gewandel het as toe Hy aan die kruis in Jerusalem gehang het. U kan Hom nie in twee verdeel en sê: “Hy is so ver ‘n voorbeeld en so ver ‘n versoening” nie, maar u moet die hele Christus neem en Hom van die eerste oomblik af aanskou as die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegnemen.
“O, maar,” sê hulle, “Hy het geen versoening gemaak nie behalwe in Sy dood,” wat, laat ek u vertel, ‘n absurditeit in taal is! Luister ‘n minuut. Wanneer sterf ‘n mens? Ek kan u nie vertel nie. Daar is die minuut waarin die siel van die liggaam skei, maar al die tyd wat ‘n mens beskryf kan word as sterwend, is hy lewendig, is hy nie? ‘n Mens ly nie wanneer hy eintlik dood is nie. Wat ons die angs van die dood noem, is werklik en akkuraat die angs van die lewe.
Dood ly nie—dit is die einde van lyding! ‘n Mens is in die lewe terwyl hy ly en as hulle sê: “Dit is Christus se dood wat ‘n versoening maak en nie Sy lewe nie,” antwoord ek dat dood, alleen en op sigself, geen versoening maak nie! Dood in sy natuurlike sin, en nie in hierdie moderne nie-natuurlike skeiding van die lewe nie, maak wel versoening—maar dit kan nie apart van die lewe deur enige ongekunstelde verstand beskou word nie.
ONS HET NOBLER WERK TE DOEN!
As hulle onderskeidings moet hê, kan ons genoeg onderskeidings maak om hulle oor so ‘n onprofitable besigheid te verontrus, maar ons het nobler werk om te doen! Vir ons lyk ons Here se dood as die voltooiing van Sy lewe, die finale slag van ‘n werk wat Sy Vader Hom gegee het om onder die seuns van mense te doen. Ons sien Hom as een wat in ‘n liggaam gekom het wat vir Hom voorberei is om die wil van God te doen—een keer—en daardie “een keer” het gedurende Sy een lewe op aarde geduur!
GOD SE VOLTOOIING
Ons sal egter nie op enige omstrede punt bly nie, maar opreg bly wees dat wat ook al nodig was om God se volk heeltemal geheilig aan God te maak, Christus dit uitgewerk het! “Deur daardie wil is ons geheilig deur die aanbieding van die liggaam van Jesus Christus een keer.” Dit is volbring!
Vereis die Goddelike Wet, vir ons aanvaarding, volmaakte onderwerping aan die wil van die Here? Jesus het dit gelewer! Vra dit volmaakte gehoorsaamheid aan sy voorskrifte? Hy het dieselfde aangebied! Vra die vervulde wil van die Here om ellendige lyding, ‘n sweem van bloed, onbekende angs en die dood self? Christus het dit alles aangebied, wat ook al daardie “alles” mag wees!
Soos wanneer God geskep het, het Sy Woord al Sy wil bewerkstellig, so, wanneer God verlos het, het Sy geseënde en Incarnate Woord al Sy wil gedoen! In elke punt, soos God op elke dag se werk gekyk het en gesê het, “Dit is goed,” so, soos Hy op elke deel van die werk van Sy dierbare Seun kyk, kan Hy daarvan sê: “Dit is goed.”
Die Vader stem in die oordeel van Sy Seun saam dat dit volbring is—al die wil van God vir die heiligmaking van Sy volk is volbring! LIEFLING, hierdie werk moet deur die Heilige Gees op ons toegepas word. Dit is die Heilige Gees wat ons laat weet dat Jesus Christus ons geheilig het, of ons afsonderlik gemaak het en aanvaarbaar vir God gemaak het.
DIE HEILIGE GEES SE ROL
Dit is die Heilige Gees wat ons die Nuwe Testament gegee het en ‘n lig oor die Ou Testament gestraal het. Dit is die Heilige Gees wat tot ons spreek deur die ministers van Christus wanneer Hy hulle tot ons bekering seën. Veral is dit die Heilige Gees wat alle hoop van heiligmaking voor God deur enige middele van ons eie van ons wegneem, ons laat sien ons behoefte aan reiniging en versoening, en dan neem Hy die dinge van Christus en openbaar dit aan ons.
Nie sonder die uithaal van Sy heilige krag word ons in staat gemaak om die plek van afsondering en toewyding in te neem, waartoe die Here van ouds ons verordene het. So is dit deur die wil van die Vader, uitgevoer deur die Seun en toegepas deur die Heilige Gees dat die Kerk van God as geheilig voor God beskou word en aanvaarbaar vir Hom is.
Ek bly nie langer op enige punt nie, want hierdie groot dinge is die beste met min woorde te bespreek. Hulle is onderwerpe wat beter in stil gedagte gevoed kan word as wat dit in spraak vertoon kan word.
II. DIE DOELTREFFENDE OFFER
Ek nooi u, liewe vriende, in die tweede plek, om die DOELTREFFENDE OFFER te oorweeg waardeur die wil van God ten opsigte van die heiligheid van Sy volk uitgevoer is. “Deur daardie wil is ons geheilig deur die aanbieding van die liggaam van Jesus Christus.” Dit impliseer, eerstens, Sy Inkarnasie, wat natuurlik Sy ewige Godheid insluit.
Ons kan nooit vergeet dat Jesus Christus God is. Die Kerk het baie dappere belydenisse van Sy Godheid gegee en woes sal met haar wees as sy ooit op daardie glorieryke Waarheid van God huiwer! Tog het sy soms groot behoefte om ernstig op Sy Menslikheid aan te dring. Soos u voor u glorieryke Here buig en Hom met al die geheiligdes aanbid, onthou tog dat Hy wat u aanbid, werklik en regtig ‘n Man was.
Die Evangelie van Sy Inkarnasie is nie ‘n geestelike idee nie, nor ‘n metafoor, nor ‘n mite. In werklikheid en waarheid het die God wat die Hemel en aarde gemaak het, na die aarde afkom en aan ‘n vrou se bors as ‘n kind gehang. Daardie kind, terwyl hy in lengte en wysheid gegroei het, was net so seker God soos Hy op hierdie oomblik in die glorie is! Hy was net so seker God toe Hy honger en ly, slaap, eet, drink, soos Hy God was toe Hy die oggend sterre gehang het en die lampe van die nag aangesteek het, of soos Hy sal wees wanneer son en maan sal verdoof by die helderheid van Sy koms!
JESUS, DIE HEILIGE OFFER
Jesus Christus, werklike God van werklike God, het beslis neergedaal om te word soos ons is en is gemaak in die gelykenis van sondige vlees. Dit is ‘n Waarheid van God wat julle almal weet, maar ek wil hê dat julle dit moet begryp en dit besef. Dit sal julle help om Christus te vertrou as julle duidelik besef dat, Goddelik soos Hy is, Hy been van u been en vlees van u vlees is—u familielid, hoewel die Seun van God.
Al hierdie is in die teks geïmpliseer, omdat dit praat van die aanbieding van die liggaam van Christus. Maar waarom praat dit spesifiek van die liggaam? Ek dink om die werklikheid van daardie aanbieding aan ons te wys—sy siel het gely en sy siel se lyding was die siel van sy lyding, maar steeds, om dit vir ons duidelik te maak, om dit as ‘n seker historiese feit te registreer, noem die Heilige Gees dat daar ‘n aanbieding van die liggaam van Christus was.
Ek neem egter aan dat die woord die hele Christus beteken—dat daar ‘n aanbieding gemaak is van alles van Christus, die liggaam van Hom, of dit waaruit Hy saamgestel was. Dit is my plechtige oortuiging dat die Godheid saamgewerk het met Sy Menslikheid in die wonderlike lyding waardeur Hy Sy uitverkorenes geheilig het.
Ek word vertel dat die Godheid nie kan ly nie. Ek word verwag om dit te onderteken omdat teoloë so sê. Wel, as dit waar is, dan sal ek tevrede wees om te glo dat die Godheid die Menslikheid gehelp het deur dit te versterk om meer te ly as wat dit andersins kon volhou. Maar ek glo dat die Godheid kan ly, hoe heterodoks daardie idee mag lyk.
Ek kan nie glo in ‘n onpasklike God as my Vader nie. As Hy medelye en simpatie het, moet Hy sekerlik ‘n paar sensibiliteite hê! Is Hy ‘n God van yster? As Hy dit wil, kan Hy enigiets doen, en dus kan Hy ly as Hy dit wil. Dit is nie moontlik dat God gedwing kan word om te ly nie—dit sou ‘n belaglike aanname wees—tog, as Hy wil om dit te doen, is Hy beslis in staat om dit sowel as enigiets anders te doen—want alles is moontlik vir Hom.
Ek sien ons Here Jesus as in Sy werklike Godheid neerbuigend om die gewig van menslike sonde en menslike ellende te dra, dit te volhou omdat Hy Goddelik was en in staat was om te dra wat andersins te groot ‘n las sou wees.
EEN VOLMAAKTE OFFER
So was die hele Christus ‘n Offer vir sonde gemaak. Dit was die aanbieding, nie van die gees van Christus nie, maar van die liggaam van Christus self—die essensie, bestaan en mees manifeste werklikheid en persoonlikheid van Jesus Christus, die Seun van die Allerhoogste! En dit was heeltemal aangebied.
Ek weet nie hoe om my eie gedagtes hier uit te druk nie, behalwe dat om die wil van God in die heiligmaking van al Sy mense te vervul, Christus die Offering moet wees en Hy heeltemal aangebied moet word. Daar was sekere offers wat net gedeeltelik aan God voorgelê is, sover as die verbranding deur die vuur betref.
‘n Deel is deur die priester of deur die aanbieder geëet en so ver was dit nie ‘n hele brandoffer nie. In dit was daar baie waardevolle Waarheid aangebied, waarvan ons nie hierdie keer sal praat nie, maar as ons Sonde-offer, wat versoening vir skuld maak, het ons geseënde Here en Meester Homself heeltemal vir ons gegee as ‘n versoeningsoffer en Offering vir sonde—en dit, “Homself,” som op alles wat u kan voorstel in en van die Christus van God!
En die angste en hartseer wat, soos ‘n vuur, deur Hom gegaan het, het Hom verteer, selfs tot die uiterste van alles wat in Hom was. Hy het alles gedra wat gedra kon word! Hy het neergedaal tot die laagste waartoe nederigheid kon neerdal! Hy het na die diepste afgrond neergedaal waartoe ‘n afkoms van selfontkenning gemaak kon word! Hy het Homself van geen reputasie gemaak nie! Hy het Homself van alle eer en glorie ontneem!
Hy het Homself sonder voorbehoud opgegee! Hy het ander gered, Homself kon Hy nie red nie—Hy spaar ons in ons tugtigings, maar Homself het Hy nie gespaar nie! Hy sê van Homself in die 22ste Psalm: “Ek is ‘n wurm en geen man nie; ‘n veragting van mense en veragtend deur die volk.”
EEN VOLLEDIGE OP OFFER
U weet nie, u kan nie voorstel hoe volledig die Offer deur Christus gemaak is nie! Dit was nie net ‘n Offer van alles van Homself nie, maar ‘n volledige Offer van elke deel van Homself vir ons! Die vlam van ewige toorn vir menslike sonde was op Sy kop gefokus! Die angs wat Hy moes verduur wat in die plek van miljoene sondaars staan om deur God geoordeel te word en in hulle plek geslaan te word, is geheel en al ondenkbaar!
Alhoewel Hy heeltemal onskuldig was, om in Sy eie Persoon so ‘n Offer aan te bied wat die Goddelike Geregtigheid kon eer op grond van myriades van sondes van myriades van die seuns van mense, was ‘n werk ver verby enige menslike besef! U kan u rede en u verbeelding loslaat en in die sewende hemel van verhewe beskouing opvlieg soos met arendvlerke, maar u sal nooit die uiterste hoogte bereik nie.
“Danksy daardie wil is ons geheilig deur die aanbieding van die liggaam van Jesus Christus, een keer vir almal.” Hebreërs 10:10.
HIER IS DIE SAMEVATTING VAN DIE SAak— “Dank aan God vir sy onbeskryflike geskenk,” want onbeskryflik, ondenkbaar is dit beslis wanneer ons die Here Jesus as ‘n Offer vir die sondes van mense beskou! Hierdie aanbieding is een keer en net een keer gemaak. Die kern van die teks lê in die afsluitende woorde daarvan, “deur die aanbieding van die liggaam van Jesus Christus een keer vir almal.”
Die woorde, “vir almal,” is baie korrek deur die vertalers ingesit, maar jy moet nie ‘n fout maak oor hulle betekenis nie. Die teks bedoel nie dat Christus Homself een keer vir almal aangebied het—dit wil sê, vir alle mense. Dit mag ‘n leerstelling van die Skrif wees, of dit mag nie ‘n leerstelling van die Skrif wees nie—maar dit is nie die onderrig hier nie. Die gedeelte beteken “een keer vir almal” in die sin van—allemaal op een slag, of slegs een keer.
Soos ‘n man mag sê: “Ek het my hele boedel een keer en vir altyd aan my skuldeisers opgegee en daar was die einde van die saak,” so word hier gesê dat ons Here Jesus Christus Homself as ‘n Offer een keer en vir altyd aangebied het—dit wil sê, slegs een keer en dit was die einde van die saak.
SY OFFER WAS VOLMAAK
Sy Offer namens Sy volk was vir al die sondes wat voor Sy kom. Dink aan wat hulle almal was! Eeu het eeu gevolg en daar was onder die verskillende geslagte van mense misdadigers van die swartste kleur en misdade was vermenigvuldig. Die profeet het in visioen oor Christus gesê, terwyl hy na die menigte gekyk het, “Almal ons soos skape het afgedwaal: ons het elkeen na sy eie weg gewend; en die Here het die ongeregtigheid van ons almal op Hom gelê.” Dit was voordat Hy gekom het.
Denk daaraan dat daar sedertdien geen tweede aanbieding van Homself was nie en daar sal nooit wees nie—dit was een keer en daardie een keer het die daad gedoen! Nou laat jou gedagtes dit beskou—byna 2,000 jaar het verbygegaan sedert die aanbieding en as die profeet hier vanavond sou staan en terugkyk deur daardie 1,800 jaar en meer, sou hy steeds sê, “Almal ons soos skape het afgedwaal: ons het elkeen na sy eie weg gewend; en die Here het die ongeregtigheid van ons almal op Hom gelê.”
DIE RESERVOIR VAN SONDE
Oh, dit is ‘n wonderlike beskouing—die Offer van die Here Jesus was die reservoir waarin al die sondes van die menslike ras ineenloop, van hierdie kwartier en dat en dat en dat! Al die sondes van Sy volk het in ‘n stroom na Hom toe gestroom en soos in ‘n groot meer bymekaargekom! In Hom was geen sonde nie en tog het die Here Hom tot sonde gemaak vir ons.
Jy mag dalk ‘n diep bergmeer gesien het wat tot die rand gevul is deur ontelbare stroompies van al die heuwels rondom. Hier kom ‘n stroom neerstortend af en daar drup ‘n druppel uit die mos wat oor die rots gegroei het, ‘n klein drup, drup, drup, wat voortdurend val—groot en klein bydraes ontmoet almal in die swart meer wat, na die reën, vol tot die rand en gereed om sy oewers te breek! Daardie eename meer beeld Christus uit, die ontmoetingsplek van die sondes van Sy volk!
Hulle is almal op Hom gelê, sodat die straf van Hom geëis kan word. By Sy hande moet die prys vir die losprys van al hierdie menigte sondes geëis word! En dit word gesê dat Hy dit een keer vir almal gedoen het.
SONDE IS VOLTOOI
Ek het geen taal waarmee ek dit kan beskryf nie—maar ek sien voor my die groot las van sonde, die enorme, geweldige wêreld van sonde! Nee, nee, dit is groter as die wêreld! Atlas mag dit dra, maar dit is ‘n gewig waarmee die wêreld net soos ‘n speldkop is! Berge op berge, alpe op alpe is niks in vergelyking met die magtige massa van sonde wat ek voor my gedagte se oë sien nie! En kyk, dit val alles op die Welbeminde! Hy staan onder dit en buig daaronder totdat die bloedige sweet uit elke porie begin kom en tog gee Hy nie toe aan die gewig om van die las weg te kom nie!
Dit druk meer swaar, dit buig Hom tot die stof, dit raak sy siel aan, dit laat Hom in angs roep: “My God, my God, waarom het U my verlaat?” en tog, op die laaste, lig Hy Homself op en gooi dit alles weg en roep, “Dit is volbring!” En dit is weg! Daar is nie ‘n spek daarvan oor nie! Nee, nie ‘n atoom daarvan oor nie! Dit is alles op een slag en een keer en vir altyd weg.
Hy het die onmeetlike gewig gedra en dit vir ewig van Sy skouers afgegooi en, terwyl dit nie meer op Hom lê nie, so lê dit ook nie meer op ons nie! Sonde sal nooit weer teen Sy volk genoem word nie. Oh, wonderlike daad van Godheid! Oh, magtige prestasie van liefde wat een keer en vir altyd vervul is!
DIE VERLOSSER HET NOOIT GESTAAN
Die Verlosser het nooit voorheen Homself aan die dood aangebied nie. Hy sal dit nooit weer doen nie! Kyk dit so, my broers en susters—die rede waarom dit nooit weer gedoen sal word nie, is omdat daar geen behoefte aan is nie! Al die sonde wat op Jesus gele is, is weg—al die sonde van Sy volk is vir altyd afgelos. Hy het dit gedra—die skuld is betaal! Die handskrif van verordeninge teen ons is aan Sy kruis genagel!
Die aanklaer se aanklag is vir ewig beantwoord. Wat, dan, moet ons sê van dié wat na vore kom en voorgee dat hulle die liggaam van Christus in die onbloeddige offer van die “massa” voortdurend aanbied? Wel, geen profane grap van die lippe van Voltaire het ooit selfs die geringste mate van God-uitdagende laster bevat nie in vergelyking met so ‘n afschuwelike belediging as hierdie afschuwelike voorwendsel!
HIER IS DIE HELLENDE BELAGLIKE VORST!
Dit is hels! Ek sal nie minder sê nie. Daar kan niks meer onverdraagsaam wees as daardie idee nie, want ons Here Jesus Christus het Homself een keer en vir altyd vir sonde aangebied! Hy wat waag om te dink aan die aanbieding van Hom weer, belediging aan Hom deur op te tree asof daardie een keer nie genoeg was nie. Ek kan nie glo dat enige taal van afkeur te sterk kan wees as die uitvoerders en assistente by die “massa” werklik weet wat in hul professie se daad en handeling geïmpliseer is nie!
In die oordeel van Christelike welwillendheid kan ons opreg bid: “Vader, vergewe hulle, want hulle weet nie wat hulle doen nie.” Ons woorde faal en ons beskouings vervaag by die gedagte van die groot Substitute met al die sondes van Sy volk gekonsentreer in ‘n swart slok en voor Hom gesit!
Hoe sal ons aan Hom dink terwyl Hy daardie beker na Sy lippe bring en drink, drink, drink al die toorn totdat Hy die beker tot die bodem gedrink het en Homself met ontsetting gevul het? Tog kyk, Hy het die doodsdrank volbring en die beker op sy kop omgegooi, roep, “Dit is volbring!” Met ‘n geweldige slok het die liefdevolle Here die vernietiging vir al Sy volk drooggedrink en daar is geen druppel of drup oor vir enigeen van hulle nie, want nou is die wil van God volbring—“deur daardie wil is ons geheilig deur die aanbieding van die liggaam van Jesus Christus een keer vir almal.”
GLORY WEES AAN GOD!
En nogmaals, glory wees aan God!— “Hy het op die boom die vonnis vir my gedra, En nou is beide die Borg en sondaars vry. In die hemelse Lam is ek drie maal gelukkig En my hart juig by die klank van Sy naam.”
III. DIE EWIGE RESULTAAT
Die ewige resultaat van hierdie doeltreffende uitvoering van die wil van God is dat God nou Sy volk se sonde as versoenbaar beskou en hulle persone as geheilig.
Ons sonde is deur versoening verwyder. Versoening is aangebied en sy doeltreffendheid bly vir ewig. Daar is geen behoefte aan enige ander versoening nie. Gelowiges bekeer hulle bitterlik, maar nie op die manier van versoening nie. Daar is geen boete wat van hulle verwag kan word om skuld weg te neem nie.
Hul skuld is weg—hul oortreding is vergewe! Die Verbond is met hulle gemaak en dit lui so—“Hul sondes en hul ongeregtighede sal Ek nooit meer vir ewig onthou.”
Hul sondes is in werklikheid beëindig, uitgevee en vernietig deur die Verlosser se een Offer. Volgende, hulle is versoen. Daar is geen twis meer nie, tussen God en dié wat in Christus Jesus is nie.
Vrede is vir ewig tussen hulle gemaak. Die middelste muur wat tussen hulle gestaan het, is verwyder. Christus, deur Sy een Offer, het vrede gemaak vir al Sy volk en ‘n vriendskap tot stand gebring wat nooit gebroke sal word—“Here Jesus, ons wat in U glo het vrede met God, Ewige lewe ontvang Die aankoop van U bloed. Ons vloek en verdoemenis U het in ons plek gedra, Veilig is ons verlossing In U, ons opgestane Hoof.”
Boonop, hulle is nie net aanvaar en versoen nie, maar hulle is ook gezuiver—die besmetting wat op hulle was, is verwyder. In God se oë word hulle nie meer as onrein beskou nie. Hulle is nie meer buite die kamp gesluit nie—hulle mag na die Troon van die hemelse Genade kom wanneer hulle wil. God kan gemeenskap met hulle hê! Hy beskou hulle as geskik om in Sy howe te staan en om Sy dienaars te wees, want hulle is gezuiver, versoen, versoen deur die een Offering van Christus!
ONDERHOUD MET GOD
Hul toelating tot die noue intimiteit met God kon nooit toegelaat gewees het as Hy hulle nie as gezuiver van alle onreinheid beskou het nie en dit is nie deur hulleself gedoen nie, maar net deur die groot Offer—“U bloed, nie myne, O Christus, U bloed wat so vryelik gestort is, Het my swartste vlekke gewit, En my skuld verwyder. U geregtigheid, O Christus, Alleen bedek my. Geen geregtigheid is genoeg Behalwe dié wat in U is.”
Nou, wat het daarvan gekom? Dit is die punt.
Ek wil hê jy moet my laat die leerstelling verlaat en probeer om die ervaring wat daaruit voortspruit te bring. Wat Christus gedoen het in die uitvoering van die groot wil van God het verlossing vir al Sy uitverkorenes bewerkstellig—maar dit word werklik en eksperimenteel op hulle toegepas deur die Heilige Gees se verblyf in hulle—deur welke verblyf hulle weet hulle is nou God se volk.
WAT IS DIE HEILIGE WERK?
Die Israeliete was God se volk, op ‘n manier. Die Leviete was meer spesifiek so en die priesters was nog meer spesifiek so—en al hierdie moes ewige offers en aanbiedinge lewer sodat God hulle as Sy volk kon aanskou—want hulle was ‘n sondige volk.
Jy en ek is nie tipies nie, maar werklik en regtig Sy volk. Deur die aanbieding van Jesus Christus, een keer en vir altyd, is ons werklik afsonderlik gemaak om die Here se volk te wees vanaf nou af en vir altyd en Hy sê van ons—ek bedoel natuurlik nie van ons almal nie, maar van so baie as wat in Jesus geglo het en vir wie die Heilige Gees Sy voltooide werk geopenbaar het—“Ek sal hul God wees en hulle sal My volk wees.”
Julle Gelowiges is geheilig in hierdie sin, dat julle nou die afsonderlike is vir God en julle behoort heeltemal aan Hom. Sal julle daaroor dink? “Ek is nou nie my eie nie. Ek behoort nie meer, nie aan die gewone orde van mense nie, soos alle ander mense nie. Ek is afsonderlik. Ek is uitgeroep. Ek is een van die Here se eie. Ek is Sy skat en Sy deel. Hy het, deur Jesus Christus se dood, my een van diegene gemaak van wie Hy sê—‘Hulle sal alleen woon, hulle sal nie tussen die mense getel word nie.’”**
Ek wil hê jy moet dit voel sodat jy onder die krag van daardie feit kan leef dat jy mag voel, “My Here het my gereinig. My Here het versoening vir my gemaak. My Here het my met God versoen en ek is God se man, ek is God se vrou. Ek kan nie leef soos ander nie. Ek kan nie een onder julle wees nie. Ek moet uitkom. Ek moet afsonderlik wees. Ek kan nie my plesier vind waar julle jullene vind nie. Ek kan nie my skat vind waar julle jullene vind nie. Ek is God se en God is myne.”
HIER IS DIE WONDERLIKE TRANSAKSIE
Daardie wonderlike transaksie op die kruis waarvan ons prediker probeer het om te praat, maar waarvan hy nie kon praat soos hy moet nie—daardie wonderlike onbeskryflike daad op die kruis—daardie wonderlike lewe en dood van Jesus, het my een van God se volk gemaak, afgesonder vir Hom en as sodanig moet ek leef.
Wanneer jy besef dat jy God se volk is, is die volgende ding om te reflekteer dat God, deur ‘n volk te heilig, hulle afsonder vir Sy diens en hulle geskik maak vir Sy diens. Jy, Geliefde, deur Christus se een groot Offer van Sy liggaam vir jou, word nou toegelaat om die dienaar van God te wees!
Jy weet dit is ‘n vreselike ding vir ‘n man om te probeer om God te dien totdat God hom toestemming gee—daar is ‘n presumpsie daaroor.
Stel jou voor dat een van die koningin se vyande, wat haar lewe gesoek het en altyd teen haar gespreek het, sou sê: “Ek bedoel om een van haar dienaars te wees. Ek sal in haar paleis gaan en ek sal haar dien,” terwyl hy altyd in sy hart ‘n rebelse, trotse gees het?
Sy diens kon nie verdra word nie! Dit sou pure brutale gedrag wees. Net so, “Vir die goddelose sê God, Wat het jy te doen om My statutes te verklaar?” ‘n Goddelose man wat voorgee om God te dien, staan in die posisie van Korah, Dathan en Abiram wat probeer om wierook aan te bied omdat hy nie gereinig is nie en nie vir die werk geroep is nie en geen geskiktheid daarvoor het nie.
Maar nou, Geliefde, julle wat in Christus is, is geroep om Sy dienaars te wees. Julle het toestemming en toestemming om Hom te dien. Dit moet julle groot vreugde wees om aanvaarbare dienaars van die lewende God te wees.
As jy net die Here se skoenpoetser is, het jy ‘n groter voorreg as as jy ‘n keiser was! As die hoogste ding wat jy ooit mag doen, moet wees om die veters van jou meester se skoene los te maak of sy dienaars se voete te was—as daardie meester Christus is, is jy begunstig bo die magtigste van die magtigste!
VOORREG VAN DIENS
Mans van renown mag jou jaloers wees—hulle orde van die Garter of die Goue Vlies is niks in vergelyking met die hoë waardigheid om dienaars van Koning Jesus te wees! Beskou dit as die resultaat van Christus se dood op die kruis, dat so ‘n arme, sondige wese soos jy—een keer ‘n slaaf van die duivel—is nou toegelaat om die dienaar van God te wees!
Op die kruis het my Meester vir my die voorreg gekoop om jou op hierdie tydstip te preek. En Hy het vir jou, liewe moeder, die voorreg gekoop om na huis toe te gaan en jou klein kind vir die groot Vader in die Hemel op te lei. Trouens, Hy het vir ons ‘n heiligmaking gekoop wat ons die Here se volk gemaak het en ons in staat gestel het om in Sy diens te tree.
Verheug ons hieroor? Volgende daaraan het ons hierdie voorreg dat wat ons doen nou aanvaar kan word. Omdat Jesus Christus, deur die aanbieding van Sy liggaam een keer, die Vader se wil volmaak het en ons geheilig het, is wat ons doen nou aanvaarbaar by God!
ONS IS AANGENOMEN IN DIE GELIEFDES
Ons mag gedoen het wat ons wou, maar God sou dit nie van ‘n sondaar se hand aanvaar het nie—van die hande van dié wat buite Christus was. Nou aanvaar Hy enigiets van ons. Jy het ‘n sent in die boks gedrop—dit was alles wat jy kon gee en die Here het dit aanvaar! Dit het in Sy hand geval!
Jy het ‘n klein gebed in die middel van besigheid hierdie middag aangebied omdat jy ‘n slegte woord gehoor het—en jou God het daardie gebed aanvaar. Jy het in die straat gegaan en met ‘n arme siek persoon gepraat. Jy het nie baie gesê nie, maar jy het alles gesê wat jy kon—die groot God het dit aanvaar!
Aanvaarding in die Geliefde, nie net vir ons persone nie, maar ook vir ons gebede en ons werke, is een van die soetste dinge wat ek ken. Ons is aanvaar! Dit is die vreugde daarvan. Deur daardie een groot bloederige Offer, een keer vir altyd aangebied, is God se volk vir ewig aanvaar en wat Sy volk vir Hom doen, is ook aanvaar!
DIE HEILIGE HEID EN DIENS
En nou is ons bevoorreg tot die hoogste mate, aangesien ons geheilig is—dit wil sê, gemaak tot God se volk, God se dienaars en God se aanvaarbare dienaars! Elke voorreg wat ons kon gehad het, as ons nooit gesondig het nie, is nou ons s’n en ons is in Hom as Sy kinders.
Ons het meer as wat ons deur die Verbond van Werke sou ontvang het en as ons dit net sal weet en daarvolgens sal leef, selfs die voorreg van lyding en die voorreg van beproewing—sal gesien moet word as ‘n groot geskenk, want ek dink ‘n engelgees, wat hoog daarbo sit, mediterend en aanbiddend, mag vir homself sê, “Ek het God gedien. Hierdie vinnige vlerke het my deur die eter op Sy opdragte gedra, maar ek het nooit vir Hom gely nie. Ek is nooit verag nie. Drankies het my nooit by name genoem nie. Ek is nooit verkeerd voorgestel as God se dienaar nie.
Na alles, al het ek Hom gedien, was dit een permanente vreugde. Hy het ‘n hek om my en alles wat ek het, gesit.”
As ‘n engel iemand kon beny, dink ek hy sou die martelaar beny wat die voorreg gehad het om tot die dood te brand vir Christus, of so iemand soos Job, wat, toe alles van hom afgeneem is en met sores bedek was, op ‘n mesthoop kon sit en tog sy God kon eer!
Soos hierdie het ‘n unieke diens in homself behaal wat sprankelende diamante van die eerste water rondom dit laat flonker—maar die same kan nie in ‘n onliddende bediening gevind word nie—al is dit so volledig as wat dit mag wees!
Julle is begunstigde seuns van Adam, julle wat seuns van God geword het! Julle is begunstig bo kerubs en serafs in die uitvoering van ‘n diens vir die manifestasie van die rykdom van die genade van God wat onvalkige geeste nooit kon bewerkstellig nie!
VERHEUG EN WEES BLY!
Verheug en wees uitermate bly dat hierdie een aanbieding jou daarheen geplaas het. En nou is jy ewig veilig. Geen sonde kan ooit teen jou deur jou naam neergelê word nie, want dit is alles weggeneem en met sonde wat verwyder is, het elke ander kwaad sy tand en stekel verloor.
Nou is jy vir ewig bemind, want jy is een met Hom wat nooit anders kan wees as dierbaar aan die hart van Jehovah nie! Daardie eenheid kan nooit gebroke word nie, want niks kan ons van die liefde van God skei nie en, daarom, kan jou veiligheid nooit in gevaar wees nie.
Nou is jy in ‘n sekere mate verheerlik, want, “die gees van heerlikheid en van Christus rus op julle,” en ons gesprek is in die Hemel, vanwaar ons vir die Verlosser, die Here Jesus, kyk, wat ons reeds saam opgevaar het en ons laat saam sit het in die hemelse plekke!
Die Hemel is reeds ons in belofte, in prys en in beginsel en die voorbereiding daarvoor het ook begin.
Ek voel op hierdie uur dat—“Al wat vir my oorbly Is maar om te lief te hê en te sing, En te wag totdat die engele kom Om my na hul Koning te dra.”
In so ‘n gees wil ek altyd leef!
KOM MET DIE GESKENK!
Broers en susters, is julle op hierdie tydstip ontmoedigd? Het julle ‘n groot probleem op julle? Is julle alleen in die wêreld? Misjudge ander julle, of steek die yster van skande julle siel aan?
Wag, wat sal jy sê? Kind van God en erfgenaam van alle dinge, waarom is jy neergeslaan? Medeerfgenaam met Christus, waarom kruip jy? Waarom lê jy tussen die potte wanneer jy reeds engele se vlerke om jou het?
Op! Mens, op! Jou erfenis is nie hier tussen die draak en die uil nie. Op! Jy is een van God se arende, gebore vir ‘n helderder lig as wat die aarde kan dra—lig wat die swak-oogige seuns van die mense sou verblind as hulle eers ‘n verborge glimp daarvan sou kry!
Jy, ‘n twee keer gebore man, een van die keiserlike geslag, een wat op ‘n troon saam met Christus sal sit so seker soos Christus daar sit—waarom kla jy en kreun jy?
Wipe jou oë en glad jou voorhoof en in die krag van die Ewige gaan na jou lewensgeveg. Dit sal nie lank wees nie. Die trompet van oorwinning klink amper in jou ore.
Wil jy nou ‘n terugtrekking maak? Nee! Wees ‘n man en wen die dag! “Vertrou op die Here en doen goed; so sal jy in die land woon en jy sal werklik gevoed word,” totdat Hy kom om jou weg te neem waar jy sal sien wat Jesus vir jou gedoen het toe Hy Sy liggaam een keer en vir altyd ‘n Offer gemaak het sodat Hy die wil van die ewige Vader kon vervul en jou en al Sy volk vir God vir altyd en ewig kon heilig!
MAG DIE BESTE VAN SEEN VAN DIE HERE OP ALMAL WAT IN CHRISTUS JESUS IS RUS! Amen.
Charles Spurgeon