VOLLE VERGIFNIS - Charles Spurgeon

VOLLE VERGIFNIS

“Ek, ja Ek, is Hy wat jou oortredinge uitwis ter wille van My, en aan jou sondes sal Ek nie meer dink nie.” Jesaja 43:25.

Hierdie buitengewone teks word nog meer merkwaardig deur sy konteks, want dit volg na ‘n beskrywing van die sondes van God se volk, ‘n beskrywing wat hul sondes van versuim noem, in die opsig dat hulle die diens aan die Allerhoogste verwaarloos het, en hul sondes van oortreding, aangesien hulle so ver gegaan het in die verbreking van God se wet dat hulle Hom selfs moeg gemaak het met hul ongeregtighede.

Daar is die aanklag, duisend feite bewys dit, en niks kan as verskoning aangevoer word nie. Ons sou verwag dat die volgende woorde die uitspraak sou wees, en dat die volgende beweging van die goddelike hand die uitvoering daarvan sou wees.

Maar, in plaas daarvan, o wonder van wonders—(Wie is ‘n vergewende God soos U, o Jehovah?)—kom daar ‘n volle kwytskelding, ‘n volkome vergifnis—“Ek, ja Ek, is Hy wat jou oortredinge uitwis.” Die vers word verder opgevolg deur ander sinne wat steeds voortgaan om die volk aan groot sondes skuldig te maak.

Die Here roep hulle om met Hom te kom pleit, as hulle kan. As hulle iets het om ter verdediging van hul foute te sê, gee Hy hulle ‘n kans om vir hulself te praat. En dan sê Hy vir hulle dat hulle as ‘n nasie gesondig het van hul begin af, en steeds aanhou om te sondig.

Alhoewel die Here geweet het dat Hy hierdie woorde van bestraffing sou byvoeg, het Hy ‘n breuk en ‘n pouse gemaak in die middel van Sy regverdige aanklag, en voordat Hy Sy beskuldiging teen hulle afgehandel het, het Hy hulle reeds vergewe, en gesê, “Ek, ja Ek, is Hy wat jou oortredinge uitwis ter wille van My.”

Die merkwaardige punt is nie net dat die kwytskelding wat in die teks vervat is, voorafgegaan en opgevolg word deur verse van aanklag nie, maar dat dit die sin in die middel onderbreek en verdeel.

Die boodskapper van die Koning se genade ry deur die geledere van die manne van wapens in haastige ywer, blaas sy silwer trompet terwyl hy sy weg baan. Hy kan nie stilstaan nie, sy boodskap is te kosbaar om te vertraag. Eerder kan die son en maan stilstaan as dat genade verhinder word.

Sulke onderbrekings soos dié, waarvan die teks ‘n voorbeeld is, is vir my baie kosbaar omdat dit die intense liefde van God vir dade van genade toon, en Sy ywer om dit te volbring. Ek hou van hierdie sagte reënbuie van genade en barmhartigheid des te meer omdat hulle so skielik inbreek tussen die geweldige donderslae van welverdiende toorn.

Ons sal wys wees om nie net die teks te weeg nie, maar ook die praktiese les van sy konteks te merk, naamlik dat, aangesien God seker is om Sy barmhartigheid te openbaar wanneer dit die meeste waardeer sal word, ons kan aflei dat mense die goddelike barmhartigheid die meeste waardeer wanneer hulle die gewig van hul sondes die meeste voel.

Totdat ‘n mens bewustelik veroordeel is en skuldig pleit, sal hy nie vir genade vra nie. En as genade na hom sou kom, sou hy dit met minagting behandel. Hy sou die aanbod van vergifnis as ‘n belediging beskou, want wat sou dit beter wees as ‘n belediging om ‘n onskuldige man te vergewe?

Net soos om medisyne te stuur aan ‘n man wat nooit siek was nie, of aalmoese aan ‘n miljoenêr. Ons moet skuldig bewys word, en dit bely, voordat ons vergewe kan word.

Ons moet weet dat ons siek is, en ons moet duidelik erken dat ons siekte ‘n dodelike kwaal is, anders sal ons nooit die goddelike medisyne waardeer wat Jesus gebring het nie.

‘n Besef van sonde, alhoewel dit uitermate pynlik is, is ‘n baie geseënde ding, en ek bid dat God, as jy nog nooit gevoel het hoe skuldig jy is nie, jy dit dadelik mag voel. As jy nog nooit neergevel is voor die ontsaglike majesteit van goddelike geregtigheid nie, mag die Heilige Gees jou nou neerbuig, want Jesus sal nooit dié beklee wat nie gestroop is nie. Hy sal nooit dié was wat nie vuil is nie, en Hy sal ook nie probeer om dié te genees wat nie gewond is nie.

Ander mag hul krag bestee aan die vleitaal van menslike goedheid; die Here Jesus het gekom met ‘n ander opdrag, en hanteer slegs ons sonde en ellende.

As jy nie arm van gees is nie, sal jy geen omgang hê met die geseënde sielsverrykende Verlosser nie.

DIE AARD VAN VERGIFNIS

Laat ons nou na twee ander punte oplet. Die eerste is die aard van die vergifnis wat hier so genadiglik aangekondig word; en die tweede is die uitwerking wat hierdie vergifnis het op die gemoed van dié wat in staat is om dit te ontvang.

VERGIFNIS VAN GOD

“Ek, ja Ek, is Hy wat jou oortredinge uitwis ter wille van My, en aan jou sondes sal Ek nie meer dink nie.”

Let eerstens daarop, dit is ‘n vergifnis van God self.

DIE DIEPE VREDE VAN GOD SE VOLLE VERGIFNIS

Die vrede wat die Here se eie vergifnis bring, is diep en blywend. As Hy aan die grootste oortreder sê: “Ek vergewe jou,” wat meer is nodig? Wat help dit om seremonies en rituele by te voeg, as die Here, self, reeds gepraat het?

Een woord van Jehovah, die groot vergewende God, is meer werd as miljoene “misse” en miljarde aflate van die pous self. Ons gewete vra niks meer as vergifnis van die Here nie, en dit sal nooit tevrede wees met minder nie.

O Here, teen wie ons gesondig het, U eie vaste Woord van genade is genoeg vir ons. Maar sonder daardie Woord, deur U Gees in ons harte gespreek, sal ons hart ons bly veroordeel, en ons sal vergaan in ons sondes.

DIE WARE GOD EN SY VERGIFNIS

Daar is iets in die karakter van God wat dikwels nie genoeg oorweeg word nie, wat Sy vergifnis des te troosryker vir die siel maak. Daar is baie afgodsdienaars in die wêreld, en nie net dié wat blokke hout en klip aanbid nie.

Daar is manne wat hulself nooit as afgodsdienaars sou sien nie, maar tog nie die ware God aanbid nie. Hulle het ‘n god na hul eie beeld gemaak, nie uit hout of klei nie, maar uit hul eie verbeelding.

Hulle glo in ‘n god soos hulle dink God behoort te wees, en volgens die hedendaagse norme is hierdie god heeltemal sonder geregtigheid. Hulle sê die God van die Bybel is wraakgierig omdat Hy rebellie teen Sy wet streng straf.

Maar die ware God, die Here van die Skrifte, sal nie toelaat dat Sy wet met onverskilligheid vertrap word nie, en sal onder geen omstandighede die skuldige ongestraf laat nie. Die god wat moderne mense vir hulself opstel, is ’n maklike god, sonder streng reëls.

DIE ONREGVERDIGHEID VAN ‘N MAKLIKE GOD

As daar ‘n god was wie se natuur niks anders as sagmoedigheid was nie, wie die kwaad van sonde gering ag en daaroor kyk, sou so ‘n vergifnis nooit my gewete bevredig het nie. Toe my gewete wakker geword het vir die boosheid van sonde, het ek gevoel dat as God my nie straf nie, Hy behoort te.

Ek het gevoel dat my sonde nie ongestraf behoort te bly nie. Selfs al sou iemand gesê het God wis die sonde uit, en dink nie meer daaraan nie, sou dit geen vrede in my hart gebring het nie. My sonde sou steeds vir wraak geroep het, en daarom sou my gewete nooit rus gevind het nie.

DIE VOLLE SKEPPING VAN GOD SE VERGIFNIS

Toe ek verstaan het dat die God van die Bybel nie sonde ongestraf laat bly nie, maar dat Hy in die Persoon van Sy Seun die straf vir my sonde gedra het, het ek gesê: “Dit is die soort vergifnis wat ek nodig het; ’n vergifnis wat God se geregtigheid bevredig, en daarom ook my eie instinkte van reg en geregtigheid.”

Die dra van my sondes deur die Here Jesus aan die kruis maak my heeltemal tevrede, want nou kan God self geen aanklag teen my bring nie, aangesien Hy nie twee keer vir een skuld kan eis nie. Indien my sondes op Sy Seun gelê is, dan is Sy geregtigheid oorvloedig bevredig, en ek aanvaar die gratis vergifnis wat Hy gee sonder vrees dat die strengste geregtigheid ooit my kwytskelding ongeldig sal verklaar.

DIE GOD VAN GEREGTIGHEID EN VERLOSSING

Wanneer God, ja, Jehovah, sê: “Ek, ja Ek, is Hy wat jou oortredinge uitwis,” dan is dit ’n wonderlike woord. Hierdie is nie net vergifnis nie, maar ‘n volle en geregtigde vergifnis. Hierdie vergifnis weeg goed in die skale van geregtigheid en is nie net leë woorde nie.

Dit is vergifnis wat soos balsem op die wonde van ons gewete werk, en lewe inblaas in harte wat aan wanhoop vergaan.

DIE SONDES WAT ONS NIE GEDAAN HET NIE

Die sondes wat ons moes doen, maar nie gedoen het nie—die dinge wat ons nagelaat het—hierdie is die meerderheid van ons sondes. Wie kan dit tel? Hulle oortref die sandkorrels van die oseaan.

Tog maak die goddelike vergifnis ons skoon van hulle almal. Geen vlek of plooi bly oor nie.

WERKLIKE SONDES

Daarna noem Hy ook ons werklike sondes. Hy sê: “Julle het My met julle sondes laat dien.” [Julle het My belas met julle sondes.] Maar Hy verklaar dat Hy hulle uitwis, oortredinge en sondes, albei vorme van boosheid.

Hulle is albei weg, alles weg, volkome uitgewis.

‘N VERSAMELING SONDES

Ek weet nie watter spesifieke sondes deur die lede van hierdie gemeente gepleeg is nie. Stel jou voor ons moes by daardie gang begin, en elkeen moes opstaan en sy sondes bely. Dit sou baie tyd neem, en ons sou nog baie meer gesondig het voordat ons by die einde van die belydenis gekom het.

Watter massa sonde sou daar op hierdie dorsvloer lê as elke mens gedwing word om sy eie hoop sonde uit te gooi op die gemeenskaplike hoop?

Tog stel die Here geen grense of mate nie, maar sê: “Ek, ja Ek, is Hy wat jou oortredinge uitwis, en aan jou sondes sal Ek nie meer dink nie.”

ALLES IN EEN OOMBLIK

Al die sondes van die gelowige is weg, en alles is in een oomblik weg. Dit is die vreugde en heerlikheid van die evangeliese kwytskelding. Die gelowige weet dat sy sondes nie stadigaan vergewe word nie, maar dat hulle op hierdie oomblik reeds vergewe is.

Geen oorblyfsel van ons sondes bly oor om in die toekoms mee af te reken nie. Die hele massa is weggedoen.

Hoe swart ook al die skuld, hoe verswarend die misdaad, hoe herhaaldelik die oortreding, hoe gruwelik omdat dit teen die lig gepleeg is—hulle is almal vir altyd beëindig, vernietig en vir ewig weg wanneer ons in Jesus glo.

VERGIFNIS VIR AL ONS SONDES

Sondes teen God se wet, teen Sy Woord, teen Sy dag, sondes teen die bloed van Christus, sondes teen Sy liefde, sondes teen Sy Persoon, sondes teen Sy kroon—sondes teen Homself in al Sy ampte—’n oneindige verskeidenheid sondes—hulle almal verdwyn voor daardie genadige verklaring: “Ek, ja Ek, is Hy wat jou oortredinge uitwis.”

DIE WERKLIKHEID VAN VERGIFNIS

Nog ‘n opmerklike punt is dat hierdie vergifnis uiters effektief is. Dit word beskryf as uitwissing. Uitwissing is ‘n baie deeglike manier om iets af te handel. As ‘n skuld al lank in die grootboek staan en die pen word daaroor getrek, bestaan dit nie meer nie.

Of dit ‘n groot of ‘n klein skuld is, dieselfde streep van die pen sal dit uitwis.

As jy ‘n skuldeiser duisend pond skuld en ‘n ander hom net tien skuld, neem dit net soveel strepies van die pen om “betaal” te skryf, en dit is net so maklik gedoen as die skuldeiser tevrede is.

Watter sonde daar ook al mag wees in God se mense, wanneer hulle voor Hom kom, skryf Hy “Vrygespreek” aan die onderkant van die bladsy wat teen hulle was, en sy veroordeelde mag verdwyn.

UITGEWIS VIR EWEG

Watter vreugde is dit om die lang lys van my sondes te sien wat uitgewis is deur die bloeiende hande van Jesus, sodat dit nie in die hof van hemelse geregtigheid gelees kan word nie!

Wat ‘n saligheid om dit vasgespyker te sien aan die kruis van die sterwende Verlosser!

Hoe swaar ook al my siel se skuld was, ek twyfel nie meer nie, nou dat ek die grimmige skuld sien wat aan die bloeiende boom geheg is.

GOD ONTHOU NIE MEER NIE

En dan let ons op die wonderlike uitdrukking: “Ek sal nie aan jou sondes dink nie.”

Kan God vergeet? Vergeet by God kan nie ‘n swakheid wees soos dit by ons is nie. Ons vergeet omdat ons geheue faal, maar God vergeet in die geseënde sin dat Hy eerder die verdienste van Sy Seun onthou as ons sondes.

Ja, God vergeet sonde in die sin dat Hy onthou dat dit vergewe is.

Augustinus, wat eens ‘n groot sondaar was, het na sy bekering iemand ontmoet met wie hy dikwels in sonde verval het. Toe sy hom aanspreek en sê: “Augustinus, dit is ek,” het hy geantwoord: “Ja, maar dit is nie meer ek nie, ek is dood, en weer lewend gemaak.”

‘N NUWE SKEPPING IN CHRISTUS

Nou, wanneer God se geregtigheid ‘n mens ontmoet wat in Jesus glo, is daardie mens nie meer die “ek” wat gesondig het nie, want daardie “ek” is dood in Christus. “Weet julle nie dat ons saam met Hom gekruisig is nie?”

Die gelowige is saam met Christus begrawe, sodat, soos hy wat dood is, vry is van die wet wat hom veroordeel het—soos die apostel sê: “Want hoe kan die wet ‘n dooie man arresteer?”—so ons, wat dood is in Christus en weer in Hom opgestaan het, is nuwe skepsels, en kom nie onder die goddelike vonnis nie.

GOD SIEN ONS ANDERS

God ken ons nou nie meer as sondaars nie, maar slegs as nuwe skepsels in Christus Jesus. Hy ken en herken die nuwe lewe in ons, omdat Hy ons weer verwek het tot ‘n lewende hoop deur die opstanding van Jesus Christus uit die dood.

Dit is die een leer van die doop.

Charles Spurgeon