Geskryf deur THEUNIS

Geskryf deur THEUNIS, JOHANNES CLOETE  tjcloete@absamail.co.za

VELLIES

Die ouer garde vertel graag van ‘n tyd toe almal nog ‘vellies’, of dan

velskoene gedra het. Dourie dae was daar toe ook ‘n jong juffroutjie

wat een van die kleintjies by die plaasskooltjie moes help om sy vellies

aan te kry.

Die seuntjie vra die juffrou om te help en sy kon sommer ook dadelik sien

hoekom.

Selfs met haar gedruk en getrek kon sy nie die vellies aan die outjie se

voete kry nie. Teen die tyd dat sy by die tweede vellie uitkom, breek ‘n

lagie sweet op haar voorkop deur en die hare begin slierte raak hier by haar ore

se kant.

Dis toe dat die mannetjie so tussen die vier afwesige voortandjies se:

“Juffrou, hierie kant se vellie is aan die verkeerde voet”. Sy kyk, en so

wrintiewaar. Haar wange slaan blos, want die knoppies en metertjies daar

diep binne begin nou ‘hallo’ se.

Die uittrek van die verkeerde vellie was g’n makliker as die aantrekslag

nie. Haar linkerooglid begin onwillekeurig spring en sy voel of almal

van honderd meter ver dit kan sien.

Sy hou kop en sy en die outjie begin weer, hierdie keer aan die regte voete.

Dit gaan nou wrintie vinniger, totdat die mannetjie kordaat aankondig:

“Hierie issie my vellies nie!”

Op pad om in sy gesig te skree, byt die juffroutjie per ongeluk haar tong raak. Sy kom tot verhaal en se: “Hoekom het jy nie vroeer gepraat nie?” Weer is is dit ‘n gestoei om die

vellies wat nou maar net nie wil pas nie uit te trek.

Pas is die vellies uit, toe se die mannetjie:”Dis my boetie se vellies, my ma

het my dit gemaak aantrek vanoggend skool toe!”

Die juffroutjie sluk droog, skraap al haar moed bymekaar en begin weer van

voor af die vellies aan sy voete stoei.

Uiteindelik! Sy help hom sy truitjie aantrek, en sy vra: “Nou waar is jou

kouse?”

Hy se: “Ek het hulle voor in my vellies gebere”

1 KOR. 13:4  Die liefde is lankmoedig en vriendelik;

GEBED

Here, leer my lankmoedigheid sodat U liefde geopenbaar kan word deur my? AMEN