Troos Vir Die Wanhopiges

“Want ek het in my haas gesê: Ek is afgesny van voor U oë; nogtans het U die stem van my smekinge gehoor toe ek na U geroep het.” – Psalm 31:22

Ek begeer om op hierdie oomblik te spreek tot diegene wat diep terneergedruk is in gees, die seuns van mismoedigheid en dogters van rou, wat op die droewige grense van wanhoop woon. Dit mag miskien vreemd lyk om in so ‘n groot gehoor my rede toe te spits op ‘n klas wat vergelykenderwys so klein is, maar ek moet dit aan julle medelye oorlaat om my te vergewe. Nee, ek dink nie ek hoef dit eintlik te doen nie, want ek kan my beroep op die aard van my roeping as ‘n verskoning.

Wanneer die herder in die vroeë oggend na sy kudde kom, soek sy oë nie outomaties die siekes uit nie, en benodig hy vergifnis as hy vir ’n rukkie al sy vaardigheid en sorg aan daardie skape wy wat dit die nodigste het? Hy redeneer nie dat die grootte van die kudde, en sy sorgsame wens dat almal gevoed moet word, dit onmoontlik maak vir hom om dié wat gebreek is te verbind en die siekes te genees nie. In teendeel, sy aandag aan almal word bewys deur sy spesiale belang in die spesifieke gevalle wat sy sagtheid die nodigste het.

Soek Na Diegene In Nood

Of neem ’n ander beeld – die wagter op die strand, met sy teleskoop in die hand, stap heen en weer en hou wag vir sy aangewese tyd. Hy kyk keer op keer deur die glas, maar ’n vinnige kyk stel hom tevrede in soverre dit die meeste van daardie dapper skepe aangaan wat nou in die verte vaar. Maar op ’n keer bly sy glas stewig teen sy oog. Sy blik is gefokus en binne ’n paar oomblikke gee hy ’n sein aan sy mede-wagters en hulle trek die boot tot by die see en loods dit.

Wat was daar so besonders aan hierdie skip dat dit die wagter se aandag getrek het en hom tot aksie gedryf het? Hy het noodseine gesien, of deur ’n ander teken geweet van die skip se nood, en daarom het hy homself ingespan en elke bereidwillige hand gemobiliseer om hulp te verleen. Ek bly ook op die uitkyk, en dit is tog reg dat my oë met die meeste kommer rus op waar die noodseine sigbaar is, en waar siele, wat op pad na die ewigheid is, wankel in twyfel en gereed is om te vergaan in wanhoop.

Die Trooster Se Werk

Ek voel diep meegevoel vir die treurendes in Sion, en ek bid dat die Here sy Woord deur my bediening mag gebruik as die olie van blydskap vir hulle. Ons kan sekerlik die goddelike hulp van die Heilige Gees verwag in ons poging om hulle te troos. Want die spesiale taak van die Heilige Gees, onder die huidige bedeling, is om “die Trooster” te wees wat vir altyd by ons bly. Terwyl ons die olie en wyn uit Sy eie voorrade bring, mag ons hoop dat Hy dit in die wonde van die bedroefdes sal giet, want dit is Sy werk, en dit sou godslastering wees om te dink dat Hy dit sou verwaarloos. Hy vertroos doeltreffend, op ’n allesgenoegsame en almagtige wyse.

Ek voel ook dat ek ’n Skriftuurlike reg het om so ’n onderwerp as hierdie aan te bied te midde van ’n gemeente waar daar baie vrolike harte is. Want hierdie psalm, wat in groot mate treurig is, was tog bedoel vir openbare aanbidding, want dit dra die inskripsie “Aan die Hoofmusikus,” net soos verskeie ander wat selfs voller van verdriet is – soos byvoorbeeld die 22ste psalm, wat die psalm van die Passie is, en tog is dit opgedra aan die hoofleier van heilige liedere in die huis van die Here.

Simpatie Vir Die Bedroefdes

As bedroefnisse wat ten volle slegs deur ‘n paar geken kon word, tog die onderwerp van openbare psalmsang gemaak is, is ek heeltemal seker dat dit nie in openbare bediening verbygegaan moet word nie, maar dat ons die gevalle van die enkeles moet oorweeg, wie se klere sak is en wie se drank alsem is. Dit is ons plig om met hulle mee te voel en met hulle te praat vir hulle heil.

Ons hoef nie te vrees dat die res van die gemeente sal skade ly nie, want die 99 skape in die wildernis kom nooit tot enige skade omdat die herder die een verlore swerwer soek nie.

Die Diep Innerlike Smart

Ek is nie van plan om die teks streng in sy konteks te behandel nie, maar sal dit gebruik as ’n gepaste uitdrukking van die geestelike smart van dié vir wie ek wil voordele bring. Let op dat dit dui op ’n diep, bitter innerlike smart. Die man wat die vers voor ons geskryf het, was bedroef in sy hart. Daar is baie wat tans in dieselfde toestand is. Hulle siel beswyk van swaarmoedigheid en hulle lewe is ’n las.

Die Oorsake Van Melancholie

Hoe het hulle so geword? Daar is inderdaad baie oorsake vir melancholie. Sommige het ’n gees wat grondlig is deur hul aard, en hulle musiek sal nooit die hoogste note bereik totdat hulle geleer word om die nuwe lied in ’n ander wêreld te sing nie. Die vensters van hulle huis is baie smal en maak nie oop na Jerusalem nie, maar na die woestyn.

Die Mees Verskriklike Vrees

Laat ek jou vra: Wat is die verskriklikste vrees wat ‘n Christen kan hê? Is dit nie juis die woorde van die teks nie: “Ek is afgesny van U oë”? Niks verskrik ‘n Christen so erg soos die vrees om deur God verwerp te word nie.

Jy sal nie ‘n ware Christen vind wat in wanhoop verval omdat hy arm word nie. Jy sal hom nie heeltemal neergeslaan sien oor die verlies van wêreldse troos nie. Maar laat sy Here sy gesig verberg, en hy is ontsteld. Laat hom aan sy kindskap twyfel, en hy is oorweldig. Laat hom sy aandeel in Christus bevraagteken, en sy vreugde verdwyn.

Laat hom vrees dat die lewe van God nooit in sy siel was nie, en jy sal hom hoor kerm soos ‘n duif. Hoe kan hy leef sonder sy God?

Geeste van Groot Mans

Tog het nie ‘n paar van die beste mense hierdie bitter smart verduur nie. As daar gesê kon word dat net Christene wat ver van Christus af wandel, of dié wat onkonsekwent in hul lewe is, of dié wat min bid, só gevoel het, sou daar rede wees vir ernstige onrustigheid.

Maar dit is ‘n feit dat sommige van die keurigste geeste onder die Here se uitverkorenes deur die Vallei van Vernedering gegaan het en selfs maande lank daar vertoef het. Heiliges wat nou die helderste in die hemel is, het in hul dag gesit en huil by die poorte van wanhoop, en vir die krummels gevra wat die honde onder die tafel eet.

Martin Luther se Stryd

Lees die lewe van Martin Luther. Jy sou dink, volgens wat algemeen bekend is oor die dapper Hervormer, dat hy ‘n man van yster was, onversetlik en onkwesbaar. So was hy toe hy die stryd van sy Meester teen Rome moes voer.

Maar tuis, op sy bed, en in sy stil kamer, was hy dikwels die onderwerp van geestelike stryd soos min ander ooit geken het. Hy het so baie vreugde in geloof gehad dat hy soms meegesleur is deur ‘n storm van uitbundige blydskap. Maar op ander tye het hy tot in die dieptes gesink en was hy skaars in staat om staande te bly.

En dit het selfs gebeur in sy laaste oomblikke, sodat die ergste stryd van sy lewe gevoer is op daardie geheimsinnige gebied wat lei na die poorte van die Hemelse Stad.

Moenie Jouself Veroordeel Nie

Moet jouself nie veroordeel nie, my liewe suster. Moet jouself nie wegwerp nie, my liewe broer, omdat jou geloof baie stryd deurstaan en jou gees so laag val. Selfs Dawid het in sy haas gesê: “Ek is afgesny van voor U oë,” maar daar sit Dawid in die geseënde koor in die hemel. En selfs hier op aarde was hy ‘n man na God se hart.

Groot Voordele van Seer Proewe

Daar is groot voordele wat kom uit hierdie ernstige beproewings en depressies. Daar is ‘n noodsaaklikheid dat ons vir ‘n tyd in droefheid is. Jy kan nie groot soldate maak sonder oorlog nie, en jy kan nie vaardige seevaarders op die land oplei nie.

Dit blyk noodsaaklik te wees dat, as ‘n man ‘n groot gelowige wil word, hy baie beproewings moet deurstaan. As hy ‘n groot helper van ander wil wees, moet hy deur die versoekings van ander gaan. As hy baie onderrig wil word in die dinge van die Koninkryk, moet hy deur ervaring leer.

En as hy ‘n luide sanger wil wees vir die melodie van soewereine genade, moet hy hoor hoe diep roep tot diep by die geluid van God se watervalle. Die ongeslypte diamant het min glans. Die ongedorsde koring voed niemand nie, en so is die ongetoetste professor van min praktiese nut of skoonheid.

Die Seën van Proewe

Baie het ‘n relatief gladde pad deur die lewe, maar hul posisie in die kerk is nie dieselfde as dié van die ervare gelowige nie, en hulle sou nie sy werk onder die bedroefdes kon doen nie. Die man wat baie bewerk en dikwels geploeg word, kan God dank as die resultaat ‘n groter oes is tot die lof en eer van God deur Jesus Christus.

Die tyd sal kom vir julle, wie se gesigte bedek is met droefheid, wanneer julle God sal loof vir julle smarte. Die dag sal kom wanneer julle baie waarde sal heg aan julle verliese en julle kruisies, julle probleme en julle lyding, en hulle sal as gelukkig beskou wat volhard.

Die Gevaar van Haastige Woorde

Ek sal nie meer praat oor hierdie innerlike smart nie; ‘n handvol bitter kruie is genoeg. Ek sal nou oorgaan na die RASIEGE UITSPRAAK van die Psalmis se seer hart: “Ek het in my haas gesê.”

Ons het in die psalms ander gevalle waar Dawid haastig gepraat het. Hy sou beter gedoen het om sy tong te byt. Ons mag in ‘n oomblik woorde spreek wat ons die wêreld sou gee om terug te neem.

Oordeelkundige Woorde

Beter om tot tien te tel voordat ons praat, wanneer ons in ‘n geagiteerde gemoedstoestand is. Dit is ‘n algemene sonde vir mense wie se harte in gevangenskap is, om hul tonge te veel vryheid te gee.

Dawid het gesê: “Ek is afgesny van voor U oë.” En baie het nie net dit in haas gesê nie, maar hulle het dit vir ‘n lang tyd bly herhaal, wat veel erger is. Sommige het maande lank op hierdie manier gepraat—ja, en sommige selfs vir jare.

Die Onbetroubaarheid van Omstandighede en Gevoelens

Hierdie haastige uitspraak rus heeltemal op onvoldoende gronde. Waarom redeneer ‘n man in neerslagtigheid dat God hom verwerp het? Hy redeneer eers dat sy omstandighede dit aandui. Hy is omring deur baie moeilikhede en verdrukkinge, en daarom kom hy tot die gevolgtrekking dat God kwaad is vir hom.

Maar is daar enige krag in daardie argument? Jy sou net so wel kon sê dat God sy eie geliefde Seun verwerp het toe Hy gesê het: “Jakkalse het gate, en die voëls van die hemel het neste, maar Ek, die Seun van die mens, het nie waar om my hoof neer te lê nie.”

Gedagtes oor die Toekomstige Glorie

Julle wat deur sorge en probleme oorval word, sal eendag opkyk en verstaan dat daar groter heerlikheid kom uit julle affliksies. Want elke seer dag is maar die voorbereiding vir ‘n ewige lied van danksegging, en elke traan is ‘n diamant wat in die kroon van geloof geheg sal word.

Die Onmoontlikheid om te Beskryf

Hulle kan dit nie beskryf nie, en jy kan nie daarmee handel nie. Dit is onredelik en belaglik; anders sou ‘n rustige gesprek ‘n middel van genade vir hulle kon wees. Soos ek reeds opgemerk het, staan daar in plaas van rede hierdie verklaring van hulle: hulle wil nie vertroos word nie, maar verkies om in hopelose melankolie te nestel.

Arm Siel, Arm Siel!

Wat ‘n keuse maak hulle! Hier moet ons sê dat die verklaring dat God ons verlate het, of enige man wat Hom soek, verlate het, diametries teenstrydig is met die Skrif. Daar is nie, in al die bladsye van inspirasie, een enkele teks wat enige man aanmoedig om te wanhoop oor die genade van God.

Ek daag die mees ywerige leser uit om een enkele gedeelte te vind waarin enige soekende siel aangesê word om te glo dat daar geen genade vir hom is nie. Ek sal selfs verder gaan en sê dat daar nie een enkele Skrifgedeelte is wat enige siel regverdig om haarself aan wanhoop oor te gee nie, maak nie saak of dit ‘n sterk gedeelte oor verkiesing is, of ‘n vreeslike dreigement van goddelike woede teenoor sonde.

Genade Teenoor Wanhoop

Daar is geen teks, of enigiets wat soos ‘n teks lyk, wat ‘n siel regverdig om te sê dat daar geen genade in God vir hom is nie. Boonop is daar nie ‘n teks in die Skrif wat enige man ‘n verskoning gee om te wanhoop nie.

As God Self sou verskyn en vir die wanhooptes sou sê, “Jy het gewaag om My genade te betwyfel, en om jouself as finaal verlate te verklaar, bring vir My ‘n enkele Woord uit My Boek wat jou kan regverdig om dit te sê”—geen so ‘n teks kan gebring word nie. Trouens, die hele Skrif veroordeel ongeloof.

Die Kracht van Geloof

Geloof is die genade wat die Skrif aanbeveel; dit moedig nooit die mense aan om te wanhoop nie. Dit is vol beloftes aan die mees sondige. Dit reik na die grootste uiterste van ons nood en roep in vrygewige liefde: “Hy is in staat om tot die uiterste te red dié wat na God kom deur Hom.”

Die Here Jesus verklaar, “Hom wat na My kom, sal Ek in geen manier verwerp nie.” En om die getuienis van die Skrif saam te vat, is dit regverdig om met Dr. Watts te sê—“Geen sterflike het ‘n regverdige voorwendsel om in wanhoop te vergaan nie.”

Die Droom van Wanhoop

“O, maar ek weet steeds daar is geen hoop vir my nie.” My dierbare vriend, jy weet niks van die soort nie. Dit is ‘n droom, ‘n vreselike nagmerrie en daar is geen waarheid daarin nie. Hierdie geseënde Skrif klink van die kruis af na jou, soos soet musiek, “Kom na My, almal wat moeilik het en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee.”

So lank as wat jy asemhaal, brand die geseënde lamp van genade steeds om jou vreugde te verlig. “Die bloed van Jesus Christus, Sy Seun, reinig ons van alle sonde.” En onthou, o my wanhope vriend, dat jou geloof dat God jou verlate het, baie minagtend is teenoor God Self.

God se Genade is Groot

Weet jy hoe genadig Hy is? Sal jy onregverdig oor Hom dink? Het Hy nie Manasse gered nie? Het Hy nie die sondes van Saulus van Tarsus uitgewis nie? Het Hy nie verklaar nie, “So waar as Ek leef, sê die Here, Ek het geen behae in die dood van diegene wat sterf nie, maar ek het eerder dat hy tot My keer en lewe”?

Sal jy die pen uit die hand van genade gryp en jou eie doodsvonnis daarmee skryf? Waarom wees jy so onverstandig? Sal jy God verag eerder as om verlossing deur Jesus Christus te ontvang? Waarom gee jy madelik oor aan wanhoop? Weet jy nie hoeveel jy die Gees van God bedroef nie, en hoe hartseer jy Jesus verag?

Die Hart van God

Geen van al die pyn wat Hy op Golgota gedra het, bedroef Hom soos daardie onvriendelike, ongenaakbare gedagte dat Hy nie bereid is om te vergewe nie. Wat? Jy haat jou sonde en tog haat Jesus jou? Onmoontlik! Wat? Jy het ‘n sterk begeerte na die ewige lewe, en tog word jy gelaat om te vergaan? Onmoontlik!

Wat? Jy werp jouself op Sy genade, hoop om die silwer scepter van Sy genade aan te raak, en tog word jy uit Sy teenwoordigheid gedryf? Onmoontlik! Onder die verdoemdes in die hel is daar nie ‘n siel wat ooit gekom en op die bloed van Christus gerus het nie, en daar sal nooit so ‘n siel wees nie.

Die Onveranderlikheid van God

Hemel en aarde sal verbygaan, maar dit sal nooit gesê word dat soekendes verwerp is nie, of dat dié wat hulself oorgegee het aan die verbondgenade van God verwerp is. Moet dan, ek bid jou, die liefde en glorie van die Here van genade nie minag nie.

‘n Versoekende Kreet

Wanneer David gevrees het dat hy van God afgesny was, was hy wys genoeg om te begin roep. Hy noem gebed, roep, en dit is ‘n baie betekenisvolle woord. Roep is die taal van pyn. Pyn kan nie met letters en lettergrepe en woorde belas nie, en so neem dit sy eie pad en aanneem ‘n skril manier van uitdrukking, baie betekenisvol en uitdruklik.

Roep bied groot verligting aan die lyding. Iemand weet die voordeel van ‘n opregte goeie huil. Jy kan dit nie help om dit “’n goeie huil” te noem nie, want hoewel iemand sou dink dat huil nooit veral goed kan wees nie, bied dit ‘n begeerde verligting.

Die Krag van Gebed

Rooi oë verlig dikwels gebroke harte. Dwaasheid is voorkom deurdat die siel vrye loop kan vind. Gebed is die sekerste en mees geseënde uitlaat vir die siel. In gebed oorloop die hart, soos die oë in huil.

Om te bid is net so eenvoudig soos om te huil. Moet nie daardie boek afhaal nie—biskoppe en ander gebedsmakers kan goeie gebede vir mense skryf wat nie spesifieke moeilikhede het nie, maar wanneer jy werklik moet bid, sal geen klaargemaakte gebede jou saak pas nie.

Jy het nog nooit van ‘n vorm van algemene huil gehoor nie. Ek onthou nooit dat ek in my lewe ‘n vorm van huil gesien het vir ‘n treurende vrou, ‘n vorm vir ‘n baba om te huil wanneer dit honger is, en ‘n ander vorm vir ‘n kind om te huil wanneer dit in die donker in die bed gesit word nie. Nee, nee! Vorme is buite die vraag wanneer ons huil.

Geloof in die Here

Mans en vroue, en kinders, wanneer hulle in moeilikheid is, huil sonder ‘n boek. En so wanneer ‘n man werklik die Verlosser nodig het, benodig hy nie boekgebede nie. Moet nooit sê, “O, ek kan nie bid nie!” My dierbare vriend, kan jy huil?

Jy moet gered word—vertel die Here dit. As jy dit nie met woorde kan sê nie, sê dit met jou trane, jou gekerm, jou suspiraties, jou snikke.

‘Hulpsang in die Duisternis’

In die Duisternis van die Hart

Nooit is ‘n kind in so ‘n slegte toestand dat dit nie kan huil nie. Dit sê nooit, “Ma, dit is so donker dat ek nie kan huil nie.” Nee, nee, die kind huil in die donker.

En is jy in die donker, vol twyfel en ellende? Dan huil, my liewe vriend, huil maar, huil maar. Jou Vader sal hoor en jou verlos.

Die Geluid van Huiling

Nou, huiling is beslis nie ‘n aangename geluid om te hoor nie. Daar is geen musiek daarin nie, behalwe, ek vermoed, as dit die gehuil van die allerkleinste in hul ma se ore is. ‘n Huil is ‘n soort musiek waarvan jy bly sal wees as dit eindig. Tog word ons arme gebede, wat dalk gedink kan word dat dit in die ore van God grater, ten spyte van hulle onvolmaakthede, deur Hom erken.

Alhoewel ‘n huil ‘n onaangename geluid is, is dit baie kragtig. As jy deur die strate stap en ‘n arme kind sien of hoor huil, sal dit jou veel meer raak as die rede van die geselskap van ‘n vals bedelaar wat eloquent sy behoeftes aan die inwoners aan beide kante van die pad uiteensit.

Die Oproep van ‘n Kind

‘n Arme kind wat in die donker, onder jou venster, midwinter, in die sneeu huil, sou jou medelye roep en jou hulp verkry. Selfs al was dit ‘n vreemdeling wat nie ‘n enkele woord Engels verstaan nie, sou jy sy smeekbede ten volle voel.

Die welsprekendheid van ‘n huil is oorweldigend; medelye erken sy krag en bied haar hulp aan. Daar is ‘n akkoord in die menslike natuur wat reageer op ‘n kind se huil, en daar is iets in die goddelike natuur wat gelyktydig deur gebed aangeraak word.

God se Respons op Huil

Die Here sal nie toelaat dat ‘n jong raaf in vain huil nie, en baie minder sal Hy toelaat dat mense wat na Sy beeld gemaak is, na Hom in die bitterheid van hul harte roep en Hom doof vir hul smekinge vind. Volgens ons teks was hierdie roep na die Here gericht. David het gedink dat die Here hom verwerp het, en hy het na niemand anders geskreeu nie. Hy het gevoel dat as God hom nie help nie, niemand anders kon nie.

Na wie of waar sou ek gaan as ek van U af wegdraai? Dit is belangrik om op te let dat hy na die Here geskreeu het, al het hy homself van hoop afgesny. “Ek is voor U oë afgesny,” sê hy, tog skreeu hy na God.

Roep uit die Hart

Ah, siel, as jy in wanhoop is, maak seker dat jy jou hart voor jou God uitstort. Vrees jy dat Hy jou sal weier? Huil voort. Was Hy lank kwaad vir jou? Huil voort. Het Hy tot nou toe jou gebede afgesny? Huil voort. Dink jy dat Hy jou heeltemal verwerp het? Tog, huil voort.

Het jy gesê, “Sy genade is heeltemal vir ewig weg, en Hy sal nie meer gunstig wees nie”? Tog, huil voort. Want David het in sy siel gevoel dat hy afgesny was voor God se oë, maar steeds het hy geskreeu.

Die Huil van ‘n Kind

Ja, hoe sader jy is, hoe meer moet jy huil, want as ‘n klein kind se ma sou sê, “Nou gaan jy maar, ek sal jou nooit weer liefhê nie. Ek sal jou buite sit en jy sal nooit weer my kind wees nie,” wat sou die kleintjie doen? Sou sy sê, “Daarom sal ek nie huil nie”? O nee, sy sou haar klein hart uitsoebat, en hoe meer sy die ernstige woorde van haar ouer glo, hoe meer sou sy huil.

O wanhoopvolle siel, hoe meer jy wanhoop, hoe meer moet jy bid, en dan sal dit goed met jou gaan. Die Psalmis het na ‘n God geroep oor wie hy ongelowige gedagtes gehad het. Jy, arme treurende, glo nie soos jy moet nie. Jou geloof, as jy enige het, is soos ‘n vonk wat in die rook van die vlas smeul. Tog, bid voort!

Geloof en Huil

Ek was besig om te sê, wanneer jou geloof dood lyk, roep, “Here, stel my in staat om te glo. Ek is ‘n arme, dooie, verlore, verwoeste sondaar, maar het genade met my ellende.” Dit is goeie huiling, en daar sal iets goeds uit voortkom.

Die Vreugdevolle Uitslag

Dit is my laaste punt, die VREUGDELIKE UITSLAG. Hierdie arme siel in wanhoop het aangehou huil, en die Here het hom gehoor. “U het die stem van my smeking gehoor toe ek na U geskree het.” Hierdie seën het die belofte oorgestyg.

Die belofte is dat God gelowige gebed sal hoor, maar die Here gaan in genade verder as Sy beloftes. So is die oneindige soewereiniteit van Sy genade dat Hy selfs met ongelowiges ontmoet.

God se Genade in Wanhoop

En wanneer hulle in hulle ongeloof huil, gee Hy hulle geloof en red hulle siele. Nou, as dit nie in die belofte gewaarborg is nie, is die aksie heeltemal in ooreenstemming met die goddelike karakter. Trouens, dit is soos die God, wie se naam liefde is, om na die gesange van die ellendiges te luister!

Ons is soos verlore kinders in die bos, almal geskrik deur die dorings, moeg van ons pad verloor en gereed om van koue en honger te sterf. Al wat ons kan doen, is huil, en sal God ons laat sterf in die donker?

Moet Nie Twyfel Nie!

Oh, glo dit nie! Moet nie toelaat dat die duiwel jou laat glo nie, dat God jou huil sal hoor en tog nie na jou hulp sal kom nie. Ek sal nooit glo van God wat ek nie van ‘n mens sou glo nie. Ek kan Hom nie so dishonor nie.

Huil net, liewe hart, uit die wanhoop van jou siel, en die Here se oneindige goedheid sal Hom noodwendig dwing om na jou toe te kom. Hy het jou geleer om te huil, en Hy sal beslis jou gebede verhoor.

Aanmoediging om te Bid

Soos David sê dat God hom gehoor het, hoe aangemoedig moet jy wees, want Hy wat een gehoor het, sal ‘n ander hoor. Laat ek jou een ding vertel—jy is in ‘n posisie, arme, wanhoopvolle siel, om die middel te wees om Christus meer te eer as enige ander.

Is jy die vilste sondaar wat ooit bestaan het? Dink jy dat jou geval die mees desperate is wat ooit op die aarde was? Dink jy dat jy die een persoon is wat die minste waarskynlik ooit gered sal word? Dink jy so?

Die Genade van Christus

Oh, wat ‘n pragtige voorbeeld jy sal maak vir Christus se genade om in te triomfeer! Daar is geen eer vir Hom in die wassery van daardie sondaar wat net ‘n paar bleek kolle daarop het nie, as daar sulke mense is.

Maar, O jy vuil en heeltemal besmette sondaar, jou wassery en reiniging sal Hom onsterflike roem bring! Die engele stem hul harpe vir nuwe liedere aan wanneer ‘n ongewoon sondaar herwin word.

Kom na die Kruis!

Jy kan nie jou eie redding moontlik dink nie, sê jy? Oh dat jy sou glo dat dit moontlik is! Oh dat jy nou na die voet van die kruis sou kom en sê, “Liewe Verlosser, U het nog nooit so ‘n siel soos ek gered nie! Hierdie dag sal U groter glorie hê as wat U ooit voorheen gehad het, want ek gooi myself by U dear voete, glo dat U selfs my sal red, want U het gesê, ‘Hom wat na My kom, sal Ek in geen opsig verwerp nie.’ “

Sien jy nie dat die slegtheid van jou geval jou ‘n glorieuze geleentheid bied om Christus te verheerlik deur groter geloof as ander mense, en deur dit in Sy pad te sit om ‘n meer pragtige daad van genade te doen as wat Hy, na jou begrip, ooit voorheen gedoen het?

Die Licht van die Regverdigheid

Ek hoop om die mees volhardende in gebed te wees met God die Heilige Gees dat Hy net sulke gevalle soos joune onder die krag van magtige genade kan bring.

Een waarheid onthou en neem met jou. As jy in die donker is, is die enigste lig vir jou in die Son van Regverdigheid wat aan jou kan skyn. As jy bly huil, bly dan net huil; jy kan nie te veel uitroep nie! Jy kan nie aanhoudend genoeg skree nie. Kom, kom! Hy wil jou seën.

Die Belofte van Hulp

En weet jy, dat God nie net met jou kan wees nie, maar Hy kan jou in ‘n sekonde red. God kan jou in ‘n werklike heiligheid skoonwas. Hy kan jou sy gloeiende genade in die openbaar aanbied.

Sê, arm siel, dat jy die lug van lewe vir die laaste keer inasem, maar laat die gebed van jou lippe steeds ‘n gebed wees. U kan dit nie in u siel verhoed nie, maar vra die Heilige Gees om jou te help om jou gebed te volbring.

Die Gees se Teenwoordigheid

As jy nie verder kan gaan nie, roep die Gees; laat Hom jou aanmoedig; kom en roep na die liefde van die Here.

Mag die genade van die Here Jesus Christus jou by jou in die donker bystaan, want dan sal jy nie in duisternis wees nie!

Charles Spurgeon