SITPLEK - Charles Spurgeon

“En op een van die dae, terwyl Hy aan die leer was, sit daar Fariseërs en wetgeleerdes naby.” Lukas 5:17.

‘n Vreemde Byeenkoms

’n BYEENKOMS is ’n vreemde versameling—soos die versamelings van ’n net, of die opbrengs van ’n sleephak. As dit ’n baie groot byeenkoms is, is dit veral merkwaardig. Wat ’n wonderlike verskeidenheid van skepsels kom saam in die Noag’s ark van ’n volgepakte Gebedshuis! As iemand die lewensverhale van almal hier kon neerskryf, sou die resultaat ’n biblioteek van besondere verhale wees.

’n Gekose Gehoor

U, my liewe Vriende, wat gereeld hier aanbid, het waarskynlik geen idee van die vreemde mengelmoes van nasies, klasse, beroepe, toestande en gelowe wat in een van die groot byeenkomste van hierdie Tabernakel verteenwoordig word nie. Ek self is dikwels grootliks verbaas wanneer ek op die spore van mense afkom wat heeltemal onbekend aan my is, behalwe deur die koerante, en wat in hierdie groot byeenkomste vermeng is. Ek sou nooit kon dink dat hulle ooit ’n plek sou binnegaan waar die Evangelie verkondig word nie!

God se Wysheid

Dit is merkwaardig dat God altyd ons byeenkomste vir ons uitkies—en Sy reëlings is altyd wys. Ek het dikwels vir myself gesê, “Ek gaan vanaand ’n gekose gehoor hê,” en in sommige gevalle was dit besonderlik die geval. Mense het hierheen gekom sonder dat hulle self gedink het om te kom, totdat ’n spesiale saak hulle aangetrek het—en dan was die Woord van God so duidelik gepas vir hulle geval dat dit hulle verstom het! As hulle kennis gegee het van hul koms en die prediker alles van hulle geweet het, sou hy miskien nie so persoonlik gewaag het nie, want hy het onbewustelik in fyn besonderhede en geheime items ingegaan wat hy nie bewuslik sou onthul nie!

Verskillende Groepe

Die Here wat weet wat in die binnekamer gedoen word, weet hoe om Sy dienende kneg te rig sodat hy reguit tot die punt en tot die hart praat. In die huidige byeenkoms het ons ’n groot geselskap mense wat die Here al lank ken en vir jare in Sy naam verbly. Ons het ’n ander geselskap mense wat die Here nie reddend ken nie, maar tog goed bekend is met die Evangelie en nie ver van die Koninkryk van God is nie. Hulle is amper oortuig. Hulle vertoef in die grensgebied. O, dat hulle die grens sou oorsteek en inwoners van Immanuel se Land sou word!

Ver Verlore

Ons het ook onder ons sommige wat ver verwyderd is van die Goddelike lewe—mense oor wie ons min of geen hoop het nie. Tog is dit uit hierdie mense dat ons die rykste buit vir Christus insamel, want Hy het medelye met die onkundiges en diegene wat op ’n dwaalspoor is. Ek hou van daardie woord, “op ’n dwaalspoor.” Mag die Here almal van julle red wat op ’n dwaalspoor is!

Die Afstandige

In elke byeenkoms het ons ’n vierde klas wat sou weier om geklassifiseer te word—hulle kan gesê word om hier te wees, maar tog nie hier nie! Hulle is toeskouers eerder as luisteraars. Soos die manne wat in ons teks genoem word, is hulle “sitplek.” Hulle is te respekteer om met die gewone skare getel te word. Nee, nee—hulle is net besoekers, sitplek. Hulle sou nie wou hê dat dit gesuggereer word dat hulle gereelde luisteraars, en nog minder bekeerlinge is nie—hulle is “sitplek.” Hulle is nie besig om berou te hê nie. Hulle glo nie. Hulle dring glad nie deur tot die Waarheid van God nie. Maar, hulle is, “sitplek.”

Toesig

Hulle het gekom om te kyk, notas te maak en opmerkings te maak. Hulle is op die buiterand van die geveg, maar hulle is glad nie vegters nie—hulle is “sitplek”—waar hulle hoop dat hulle buite die bereik van die geweervuur is! Dit is oor hierdie mense wat “sitplek” is dat ek nou gaan praat, want ek is bang dat hulle baie te gemaklik begin raak in die sitplekke wat hulle gekies het. Hulle sit soos God se mense sit en tog is hulle nie regtig onder hulle nie, maar net, “sitplek.”

Geërgerde en Teleurstellende Deel

Hulle is ’n baie irriterende en teleurstellende deel van ons byeenkomste, maar, terselfdertyd, daar is hulle en ons sou hulle nie uitdraai as ons kon nie! Ons is bly om hierdie mense te hê om uit te kerf, want wie weet, dalk sal God, in oneindige barmhartigheid, individue uit hulle kies wat nooit weer sal “sitplek” nie, maar wat hart en siel met Christus en Sy mense sal wees—en selfs leiers van die leër van God sal word!

Eerbare Persone

Laat ek vryelik met u praat oor sekere van daardie mense wat gesit het. Hulle was geensins om te minag nie, want sommige van hulle was eerbare persone. Hulle was Fariseërs, lede van die afgesonderde sekte, wat hulleself tot hulleself gehou het en puntueel was oor die uiterlikes van godsdiens. Baie voortreflik was hierdie Fariseërs—en jy kon aan hulle gesigte sien dat hulle hulself as belangrike persone beskou het.

Dokters van die Wet

By hulle was dokters van die Wet van God, die geleerde manne wat die Skrifte baie sorgvuldig bestudeer het, die woorde van elke Heilige Boek getel het en die middelste letter daarvan gevind het. Hierdie dokters van die Wet het gekom om die ongeletterde boer van Nasaret te hoor, oor wie hulle ’n baie sterk, maar geensins gunstige mening gehad het nie. Hulle het van Hom gehoor en het so verlaag om Hom ’n gehoor te gee, half bloos oor hul eie beskeidenheid in die doen daarvan. Nie, natuurlik, dat Hy hulle enigiets kon leer nie—hulle was slegs, “sitplek,” en niks meer nie.

Mense van Grootte

Ons sien nie baie van hierdie groot mense onder ons skare nie, en miskien is daar nie sulke mense hier op hierdie geleentheid nie, maar ons kan nie seker wees nie. Ek gee nie veel om om te weet of die geleerde en diepgaande mense hier is nie, maar hulle kom tog van tyd tot tyd onder ons, al is dit net om te sitplek.

Meer As Slegs Luisteraars

Ek sal nou nie meer sê oor hierdie merkwaardige mense nie, want baie ander kom na byeenkomste slegs om te sitplek. Hulle het nie gekom met enige begeerte om te leer, of te verstaan, of te voel, of gered te word nie—hulle is net “sitplek.”

Wat Was Hulle Doenend?

Laat ons eerste punt die vraag beantwoord—WAT WAS HIERDIE MENSE BESIG OM TE DOEN? Hulle was “sitplek.” Daar is heelwat in hierdie. Eerstens, hulle was besig om hul nuuskierigheid te bevredig. Hulle het uit elke dorp van Galilea, Judea en Jerusalem gekom om te weet waaroor hierdie beroering gaan. Hulle het van Christus se groot roem vir die werk van wonderwerke gehoor, en dit het hulle in die skare getrek wat voortdurend om Hom geskarrel het.

Nie Gefokus Nie

Verder, die skare self het hulle getrek. Waarom was daar so ’n groot geselskap? Waaroor kon dit alles gaan? Hulle sou graag wou weet ter wille van nuuskierigheid. Hulle sou, vir een keer, die Man hoor, sodat hulle kon sê dat hulle Hom gehoor het—maar hulle was nie van plan om beïnvloed te word deur wat hulle gehoor het nie—hulle sou Hom as buitestaanders hoor, “sitplek.”

Nie Bekommerd Nie

Hulle was nuuskierig, maar nie bekommerd nie. As ’n reël, kom daar baie min van hierdie soort bywoning by plekke van aanbidding. En tog, ek sou liewer hê dat mense uit hierdie motief kom as glad nie! Nuuskierigheid mag die opstap wees tot iets beter, maar, op sigself, wat baat daar in dit? Mense gaan op Sondae na St. Paul’s, na Westminster Abbey, na die Tabernakel, na hierdie plek en daardie plek—en hulle veronderstel dat hulle God aanbid—terwyl hulle net so goed na ’n skou kon gaan! Trouens, dit is om na ’n skou te gaan en niks meer nie, sover dit hul motief betref! Moet julle nie mislei nie—indien julle na plekke van aanbidding gaan bloot om rond te kyk of om musiek te hoor, aanbid julle nie God nie!

’n Arm Gevoel

As julle na hierdie groot huis kom om julle eie verbeelding te bevredig, aanbid julle God nie meer as wat julle sou as julle in die velde gewandel het nie! Julle is slegs, in ’n baie arm en lae sin, “sitplek.”

Tog is dit Beter as Niks

Baie kom in ons byeenkomste en sitplek in hierdie opsig—dat hulle heeltemal onverskillig is. Ek veronderstel nie dat hierdie skrifgeleerdes en Fariseërs heeltemal goed genoeg was om heeltemal onverskillig te wees nie—hulle het aan die verkeerde kant geleun en was bitter vyandig.

Verontagsaming

Te veel mense tree op asof hulle sê, “Ek kom om ’n bekende prediker te hoor, maar wat sy leerstelling mag wees, weet ek nie en gee ek ook nie om nie.” Hulle vra nie, “Wat is hierdie leerstelling van die Val? Wat is hierdie verdorwenheid van hart? Wat is hierdie werk van die Gees? Wat is hierdie plaasvervangende Offer?” Hulle gee nie om om te weet of hulle betrokke is by enigiets wat bespreek word nie. En hulle vra ook nie, “Wat is hierdie wedergeboorte, hierdie vertaling uit duisternis na Lig, hierdie heiligmaking van natuur?” Hulle hoor ’n teologiese term en gooi dit weg as geen saak van hulle nie. Hulle wil nie te veel weet nie.

Dit Sal Nie Skade Doen om Te Luister Nie

Hierdie versoenende Offer—hulle hoor so baie daarvan. Hierdie uitgieting van die kosbare bloed van Jesus. Hierdie wegdoening van sonde deur die Offer van Jesus—hulle sal nie ’n oor leen aan hierdie reddende misterie nie—maar hanteer dit as ’n saak van min of geen belang nie. Dit beteken niks vir hulle dat Jesus moet sterf nie! O liewe Vriende, dit behoort vir julle iets te beteken! As daar iets is wat die moeite werd is om na te vra, is dit julle eie toestand voor God, julle posisie ten opsigte van ewige dinge, julle toestand op hierdie oomblik in verband met sonde—of dit julle skarlaken vlek, of julle gewas is daarvan in die fontein wat Christus geopen het!

Meer as net ’n Passasie

As daar iets is wat die moeite werd is vir ’n mens om na te vra, is dit die saak wat sy eie siel vir die ewigheid betref! Mag dit julle besluit wees en mag julle nie langer onder dié wees wat in harde onverskilligheid sit nie!

Kritici in Afwagting

Die skrifgeleerdes en Fariseërs was “sitplek” in ’n ander en erger sin, want hulle was daar om te kritiseer in ’n onvriendelike gees, en óf foute te vind, óf hulle uit te dink. Ek sien hulle haal hul notaboeke uit om ’n Woord wat die Verlosser gesê het neer te skryf wat hulle gedink het verdraai kon word. Hoe het hulle mekaar gestamp toe Hy iets gesê het wat ongewoon en dapper geklink het! O, kon hulle Hom maar vang! Toe Hy uiteindelik vir die siek man sê, “Jou sondes is vergewe,” dink ek sien ek hul oë flikker van kwaadwillige vuur! “Nou het ons Hom! Nou het ons Hom! Hierdie Man laster!” Hulle het gehoop dat Hy nou meer gesê het as wat Hy kon volhou, en hulle het in triomf gevra, “Wie kan sondes vergewe behalwe God alleen?”

Klein Petikies

Hulle was “sitplek,” en het die Verlosser dopgehou soos ’n kat ’n muis dophou! Hoe gretig het hulle op Hom gespring! My Gehoor, dit was ’n ellendige besigheid, was dit nie? Dit is ’n baie arm besigheid om na die Huis van God te gaan om ’n medesterfling te kritiseer wat opreg probeer om ons goed te doen. Dit sal nie, in die huidige geval, die prediker baie affekteer nie, want sy vel is verhard en hy voel nie die klein houe van gewone kritiek nie.

Onvriendelike Kritiek

In geen geval kan onvriendelike kritiek enige goed doen nie. Maar die jammerte daarvan is dat wanneer ons ernstig probeer om julle die weg van verlossing te wys, sommige van julle ons sou hinder deur klein opmerkings oor ’n foutiewe manier van doen, ’n klein fout, ’n verkeerde uitspraak van ’n woord, of ’n onakkurate aksent! Ag, watter klein dinge plaas die ewige Waarheid van God opsy!

Grofversperring

Ek weet nie en ek wil nie sê as ek geweet het nie, watter klein nietighede mense sal optel en bespreek, nadat ons ernstig met hulle gepleit het oor die Hemel, Hel, die Oordeelsdag en die komende toorn—en die manier om daaruit te ontsnap!

Onverstandig

Was dit Carlyle wat van die kriek gepraat het as hy onder die einde van die wêreld tjirp? Ek is geneig om te dink dat baie mense soos daardie kriek is—hulle gaan voort met hul ledige geklets wanneer Christus self aan hulle voorgehou word aan die Kruis.

Verkeerde Prioriteite

Sekerlik is dit arm werk! Ek is honger. Ek kom na ’n feesmaal, maar, in plaas daarvan om op die kos te smul, begin ek die drag van die kelners kritiseer, die reëlings van die feesmaal-saal misbruik en die voorsiening sleg maak! Ek sal honger huis toe gaan soos ek gekom het en wie sal daarvoor blameer word? Die beste kritiek wat jy moontlik op jou vriend se onthaal kan lewer, is om heelhartig daaraan deel te neem!

Die Grootste Eer

Die grootste eer wat ons aan Christus Jesus kan bewys, is om op Hom te voed, om Hom te ontvang, om op Hom te vertrou, om op Hom te leef! Om net te kla en te vrae te stel, sal geen goeie vrug vir die wysste van ons dra nie. Hoe sou dit kon? Dit is ‘n jammerlike vermorsing van tyd vir jouself en ‘n toets van geduld vir ander. Tog is daar baie wat, soos die skrifgeleerdes en Fariseërs, op hierdie manier “langsit.”

Nou, ek is nie begerig om verder te gaan in hierdie verskillende vorme van “langsit” nie, maar sonder twyfel bewonder sommige dalk, maar trek geen voordeel daaruit nie. Honderde mense “sit langs” wat aandagtige luisteraars en warm vriende is—en tog het hulle geen deel of lot in die saak nie. Hulle het meer of minder gereeld hierdie Gebedshuis bygewoon vir, sê, 12, 14, 15, 20 jaar—en tog is hulle nie een greintjie beter nie!

Sommige gaan van openbare aanbidding na die publieke huis—en tog sou hulle nie die kerk of kapel versuim vir enige rede nie! Baie is glad nie beter by die huis vir alles wat hulle gehoor het nie—hulle vroue is treurige getuies van daardie feit. Hoekom, sommige van julle is vir jare gebid en gepreek, maar steeds, “sit julle langs.” Ek kan nie verstaan hoekom julle so konstant kom en tog so min baat vind nie!

Dit sal vir almal wat julle ken, ‘n baie vreemde ding wees as julle gesien word, rondlummel by ‘n sekere winkel vir ‘n uur en ‘n half op ‘n dag in die week vir 20 jaar, en tog het julle nooit ‘n pennie se waarde gekoop nie! Hoekom hang julle rond by die Evangeliewinkel en koop niks? Volgens julle eie getuienis is julle dwaas! Ek hou nie daarvan om ‘n harde woord te gebruik nie, maar dit word in die Skrif gebruik vir sulkes soos julle. Hy wat iets glo om so belangrik te wees dat hy een dag in die week daaraan spandeer om daarvan te hoor, en tog nie dink dit is belangrik genoeg om dit as ‘n geskenk te aanvaar nie, maak homself dwaas deur sy eie dade!

Hoe sal julle daarvoor antwoord op die Laaste Groot Dag wanneer die Regter sal sê: “Jy het genoeg geglo om te gaan en te hoor oor redding. Hoekom het jy nie genoeg geglo om dit te aanvaar nie? Jy het genoeg geglo om te twis oor die Evangelie. Jy sou opstaan vir die leerstelling van die Evangelie—en tog het jy self in jou sonde vergaan.” Watter antwoord sal jy gee, jy wat “langsit”? Jy sal ‘n antwoord moet gee, wat sal dit wees? Ag, dat jy ‘n bietjie gesonde verstand oor jou siel sal gebruik en die stoel van die dwase sal verlaat vir die bank van die boetvaardige—en nie meer een van diegene wees wat “langsit” nie!

Wat Het Gebeur Terwyl Hulle “Langsitting”?

Hulle het die kamer binnegekom waar Jesus gepreek het, waar skares geluister het, waar wonderwerke van barmhartigheid uitgevoer is. Hulle het gekritiseer, gekap en gegrief—maar wat het met hulle gebeur al die tyd?

Wel, eerstens het hulle verantwoordelikheid op hulle geneem. Here, jy kan nie die Evangelie hoor en dit weier, en tog bly soos jy was nie! Jy is óf beter óf slegter na jy die Evangelie gehoor het. Dit word aan jou gemaak óf ‘n geur van lewe tot lewe, óf ‘n reuk van dood tot dood! Onthou, dit sal verdraagsamer wees vir Sodom en Gomorra op die Oordeelsdag as vir Betsaida en Chorazin, wat die Evangelie gehoor het. Die weiering van die Evangelie is ‘n oorkroonde misdaad—daar is geen sonde soos dit nie! Sê die Woord van God dit nie so nie?

Dit is nie ‘n sombere praatjie van my nie. Die Here Jesus het geleer dat die manne van Nineve die manne van Jerusalem sou veroordeel omdat hulle waarskuwing geag het en Jerusalem het nie. Ag, julle wat die Evangelie so lank gehoor het, en al die tyd “langsit,” watter berg van skuld rus op julle! Hoe sal jy ontsnap? Wat moet van jou word na so ‘n laakbare ondankbaarheid?

‘n Hart Van Klei

Boonop het hulle verharding van hart ingesamel. Elke uur wat jy die Evangelie hoor—en jou hart daarteen sluit—is jy minder en minder geneig om dit toe te laat. Die grendel wat geroes is, is moeilik om terug te skuif van sy plek. Die pad wat lank deur daaglikse verkeer getrap is, het hard geword, asof dit met klip geplavei is—harte wat dikwels deur die Evangelie betree is, word soos yster onder sy trap. Ek vrees jou gewetens het verhard geraak deur die verkeer van die Evangelie. Ek weet dit is so met baie. Die Here vergewe hulle!

As ek ‘n gemeente kon hê wat nog nooit tevore die Evangelie gehoor het nie, sou ek meer hoopvol gevoel het as wat ek doen wanneer ek met julle praat wat dit jare lank gehoor het. Wat sal nou waarskynlik jou raak? Watter nuwe argumente kan ek bring? Ek kan jou dalk ‘n nuwe storie vertel, maar wat daarvan? Jy het al te veel stories gehad! Dit is nie so maklik om nou jou aandag te behou soos dit eens was nie—die stem het bekend geword en die manier is vir jou verouderd. Kan ek hoop dat ek nou die harte sal bereik waarop ek soveel pyle geskiet het wat almal die merk gemis het? O God, ontferm U oor diegene wat so lank “langsit”!

Hulle Het Christus Weerstaan

Weereens, laat ek jou herinner dat diegene wat “langsit” Christus soveel as moontlik verhinder het. Daar is iets—elke prediker het dit gevoel—daar is iets in ‘n gemeente self wat die prediker beïnvloed, net soos hy die gemeente beïnvloed. Ek voel gou wanneer godvresende mense vir my bid en uitroep: “O Here, help hom om te preek!” Ek kan jou nie sê hoe dit is nie, maar so is dit, dat sommige gemeentes my vries en ander my aansteek.

Wanneer die dokters van die Wet en die Fariseërs “langsit,” trek hulle ons af en ons kan nie baie magtige werke doen nie. As my oog die blik van een van hierdie ysmense vang, as ek sy ellendige onverskilligheid sien en sy halfverskuilde spot opmerk, word ek daardeur verswak. Ek verbeel my dat ek sulke mense hoor sê, “Ons gee niks om vir wat jy sê nie. Ons behoort nie aan diegene wat jy kan beïnvloed nie. Ons is geharnas teen jou wapens.” Dit laat een koud tot in die murg. Nou, dit is die neiging van jou gedrag as jy “langsit”—jy verkoel die prediker—en deur die prediker te verkoel, doen jy ontelbare skade aan die gemeente.

Weet jy nie dat daar selfs van Jesus gesê is: “Hy het nie baie magtige werke daar gedoen nie, weens hulle ongeloof”? Selfs Hy, as Mens, was, in ‘n mate, afhanklik van diegene wat Hom omring het! Toe Hy hulle geloof gesien het, het Hy die sieke van die verlamming genees! En op ‘n ander tyd, toe Hy hulle ongeloof gesien het, het Hy met verontwaardiging rondgekyk!

‘n Lewer Van Blydskap

Dit is ‘n verskriklike feit dat sommige van julle so kan optree dat julle die redding van ander verhinder deur jou onverskilligheid teenoor die heilige boodskap! Ek glo dat dit veral die geval is met julle wat baie goeie mense is in alles behalwe die een noodsaaklike ding—jy vrees nie God nie en jou eie goedheid werk vir kwaad! Die voorbeeld van ‘n ongeremde en verrottende losbandige sal nie sekere verstande beïnvloed nie, want hulle is verontwaardig deur sy grofheid en gedryf om iets beters te soek. Maar wanneer jong manne ‘n voortreflike persoon soos jy sien, so moreel en aangenaam, sonder godsdiens, maak hulle van jou voorbeeld af dat godsvrug nie absoluut noodsaaklik is nie en neem hulle vryheid om daarsonder te lewe! So, jy wat “langsit,” mag ‘n vloek wees wanneer jy dit die minste vermoed—jy mag ander aanmoedig om te probeer om sonder die Verlosser te lewe!

Die Rede Vir Hulle Langsitting

Nogtans, laat ek hierdie punt nie afsluit sonder om die opmerking te herhaal dat ons bly is om hierdie mense te hê wat “langsit,” eerder as om glad nie te kom nie! Deur in die weg te wees, mag die Here hulle ontmoet. Kom, hoewel jy kom om te spot, “sit langs”—en wie weet? Ek het gehoor van ‘n man wat een van die godsdienstige skares vergesel het om te lag en toe het hy by hulle klere gegryp. Hulle het hom in hulle sirkel geneem, en hy het Christus aangeneem en vir Christus gelewe! Ek het selfs gehoor van iemand wat gekom het om spot en ‘n voorval van dood betwis het, wat self die gevangene van die Almagtige geword het en, aan sy sterfbed, die feit van redding aan ander geleer het!

‘n Finale Gebed

As jy kom, mag jy wees soos daardie kinders wat in Jesus se tyd langs die markte gesit het en ander kinders geroep het, “Ons het vir julle gespeel op die fluit en julle het nie gedans nie. Ons het vir julle ‘n klaaglied gesing, en julle het nie geween nie,” maar tog, wat, uiteindelik, hulle harte gevind het in die oneindige liefde van God.

Mag die Here jou roep uit die stilte en onbewustheid van jou bestaan. Hoor die stem van Christus, die stem van barmhartigheid en kom terwyl daar tyd is! Moenie toelaat dat jou hart verharden en in die skadu van onheil bly nie, maar spring op, stap na Christus en beleef die wonderwerk van die lewe!

Ek hoop hierdie vertaling weerspieël die styl en uitleg wat jy verwag het. Laat weet my as daar enigiets is wat ek kan verbeter.

Hoe Sal Jy Verdra?

Hoe sal jy dit kan verduur om te weet dat hierdie mense gered is deur daardie kragtige preek wat selfs jou op jou knieë gedryf het, maar jy het die indruk afgeskud, onverskillig geword en weer in jou sonde voortgegaan?

Hierdie nadenking sal jou steek soos ‘n slang wanneer jy buite hoop is en vir ewig van die Teenwoordigheid van God verdryf word.

Dit sal wees soos die wurm wat nooit sterf nie—wanneer jy vir jouself sê: “Ek was daar toe Jesus, deur Sy genade, mense se harte vernuwe het. Ek was daar toe my metgesel gehoor het, geglo het en gered is, maar ek het doelbewus geweier om te luister en het van die enigste Verlosser af weggedraai.”

Wat Sal Ek Sê?

Wat sal ek sê vir daardie man wat moet onthou dat sy vrou, wat in hierdie wêreld in sy arms gelê het, vir hom gehuil het, hom vertel het dat sy ‘n Verlosser gevind het en hom gesmeek het om aan sy onsterflike siel te dink en hom tot die Here te bekeer?

Jy sal onthou hoe jy jou hart verhard het teen die geseënde invloed en die heilige trane van een wat jy so liefgehad het, verwerp het!

Of is dit so dat jou geliefde kind van die Sondagskool af huis toe gekom het, huilende oor sonde, en jy, die moeder wat God moes dank vir die seën op jou kind, jou kind se berou bespot het?

Dit is om op ‘n vreeslike manier “langs die kant te sit”—om “langs die kant te sit” om te spot en teë te staan! Terwyl ander gered word—sit jy “langs die kant.”

Roep na Jesus

As ek vanaand lam was. As ek hier gelê het en ek het die Meester gesien genees, sou ek ten minste uitgeroep het soos ek kon, “Jesus, Meester, wees my genadig!”

Ek dring daarop aan dat enige van julle wat onbekeerd is, hierdie woorde uit my mond neem en hulle met jou hele hart in gebed gebruik. Roep, “Here, wees my genadig! Christus, wees my genadig!”

Moet Nie “Langs Die Kant Sit” Nie

Ek het nog baie meer om oor hierdie punt te sê, maar die tyd vermaan my. Laat ek in ‘n paar sinne praat met diegene WAT NIE ONDER DIEGENE MOET WEES WAT “LANGS DIE KANT SIT” NIE.

Julle wat julle sielesiekte voel, sal nie van daardie aantal wees nie. Julle voel julle skuld—julle voel julle behoefte aan Christus. Julle is gebroke—moet dan nie vir ‘n oomblik langs die kant sit nie!

Staan op, Hy roep jou! Dring deur die skare na Jesus! Glo in Hom en lewe!

Mag Sy Gees jou lei om dit dadelik te doen!

Soek Die Verlosser

Voordat ek die Verlosser gevind het, het ek byna elke plek van aanbidding in die dorp waar ek gewoon het, besoek, maar ek het nie volle redding by enigeen van hulle gevind nie. Ek glo dit was weens my eie onkunde.

In die klein Primitiewe Metodiste kapel, toe ek Christus gepreek het en aangesê is om slegs na Hom te kyk, het ek rus vir my siel gevind!

Maar die rede waarom ek Hom gevind het, was omdat Sy genade my laat besef het dat ek Hom nodig het.

Ek veronderstel nie dat die preek wat vir my nuttig was, iets meer merkwaardig gehad het as ander Evangeliese preke nie. Die spesiale punt was dat die Here my voorberei het om die Evangelieboodskap te ontvang.

Soek en Vind

O, as jy Christus nog nie gevind het nie—jy wat Hom soek—gaan na elke plek waar Christus gepreek word totdat jy Hom vind! As jy nie die hemelse seën op een plek kry nie, gaan na ‘n ander!

Moet nie daar stop waar daar geen seën is nie, net omdat dit jou gewone vergaderplek is. Jy het brood nodig, en as een bakker dit nie het nie, gaan na ‘n ander!

Soek die Verlosser soos mense vir goud grawe of na diamante soek. Ek het gehoor van ‘n man wat lank een van die kerke in Skotland bygewoon het, maar aangesien hy geen heil daar gevind het nie, het hy gegaan om na sekere ongereelde prediking te luister, en daar het hy vrede met God gevind.

Roep Na Die Here

O, my hoorder, soek die Here met jou hele hart! En soek Hom aanhoudend totdat jy Hom vind!

Moenie langer ‘n eenvoudige langs-die-kant-sitter wees nie, maar gehoorsaam die oproep wat jou beveel om nader te kom.

Die Nodige Boodskap

As jy wil weet wat dit is om na Hom te kom, weet dan dat dit is om Hom te vertrou. Gaan na jou kamer, kyk op en sê, “Jesus, ek kan U nie sien nie; maar U is daar waar ‘n gebroke hart is. Kyk, ek soek U; openbaar Uself aan my. Ek vertrou U om my te vergewe en my te vernuwe.”

Jesus sal jou nie weier nie, want Hy werp niemand uit wat na Hom kom nie.

Ek het gesê, “Gaan huis toe,” maar ek sal dit verander. Bly in jou sitplek en soek Hom waar jy is en soos jy is! Voordat jy hierdie plek verlaat, gee jou oor in daardie dierbare hande wat deurboor is vir die skuldiges en altyd gereed is om ‘n sondaar vas te gryp.

Soek en Vertrou

O, blote langs-die-kant-sitter, ek smeek jou, bly nie langer in hierdie ellendige toestand nie!

Mag jou roep tot die Here op hierdie oomblik wees—“Gee my Christus, of ek sterf!”

Mag God jou help om jou gehoor ‘n werklikheid te maak, jou sit onder die Evangelie ‘n ware ontvangs daarvan te maak!

Hoor en Lewe

U wat in groot verdriet is, ek dink nie dit is moontlik dat jy heeltemal ‘n langs-die-kant-sitter kan wees nie! Jy is teleurgesteld in liefde. Jy het ‘n wêreld van moeilikheid ontmoet, of jy het ‘n rondte van vermaak gesien en geen einde aan vrolikheid nie—maar jy is siek daarvan—en moeg van die wêreld en van jouself.

Jy voel dat jy net so goed jou maag met wind kan probeer vul as om jou siel met die wêreld se vermaak te vul—en jy het hierheen gekom, uitgeput en naar.

Kom Na Jesus

Jou hart is swaar belas en jy smag na rus. Kom en probeer my Meester! Hy nooi jou. Hy smeek jou om te kom. Hy roep jou, “Kom na My toe, almal wat moeg en swaar belas is, en Ek sal julle rus gee.”

Hy bedoel wat Hy sê. Jy het lank genoeg vir die wêreld gewerk, en sy lone is nie die moeite werd om te hê nie. Kom nou na Hom wie se gawe die ewige lewe is!

Mag Sy Heilige Gees jou lei om dadelik te kom en nie langer te vertraag nie!

Moenie Langs Die Kant Sit Nie!

Ek weet hoe dit met jou sal wees tensy genade verhoed—jy sal huis toe gaan en die preek sal verby wees—en baie van julle sal steeds langs-die-kant-sitters wees, want jy sal die oortuiging afskud en steeds onverskillig wees.

Onthou, ek het jou gewaarsku. Sal jy die waarskuwing verag?

‘n Arme gevalle vrou is tans hier, moeg van haar misdade. Wil sy die Verlosser leer ken? Laat haar haar sonde bely en dit verlaat—dan sal sy nie langs die kant sit nie.

Daar is ‘n gebroke hart seun hier wat begin om die wilde hawer te maai wat hy gesaai het. Sal hy langs die kant sit? Wil hy weet hoe sy hart verander kan word, sy sonde vergewe, sy siel vertroos? Laat hom opstaan en na sy Vader gaan—en nie langer langs die kant sit nie.

‘n Volle en Vrye Evangelie-Oproep

En so sluit ek af met ‘n volle en vrye Evangelie-oproep!

Kom en welkom, julle wat graag na Jesus wil kom. Kom net nou, met al jou sondes om jou, en aanskou die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem!

As jy wil weet wat dit is om na Hom te kom, weet dan dat dit is om Hom te vertrou. Gaan na jou kamer, kyk op en sê, “Jesus, ek kan U nie sien nie; maar U is daar waar ‘n gebroke hart is. Kyk, ek soek U; openbaar Uself aan my. Ek vertrou U om my te vergewe en my te vernuwe.”

Vertrou Op Jesus

Jesus sal jou nie weier nie,

Charles Spurgeon