Self Laag, Maar Christus Hoog – Charles Spurgeon

Liewe vriende, dit is reg in gebed om na ons Here te kom, nie as skuldeisers wat ’n skuld eis nie, maar as veroordeelde misdadigers wat smeek om ’n vrye vergifnis. Ons het geen aanspraak op God nie. As Hy kies om ons te red, moet dit wees uit Sy eie vrye Genade. Laat ons nederig kom, sê: “Here, ek is nie waardig dat U onder my dak kom nie. Dat U vir my sou sterf, bly die grootste van alle wonderwerke in my oë. Dat U my gekies het en my geroep het—en my vergewe het en my gered het—is ’n wêreld van wonderwerke waarvoor my siel dankbaar verwonder staan! Hoekom ek? Hoe kon U na so ’n dood hond soos ek kyk!” Ons regte hartstoestand wanneer ons met ons Here Jesus omgaan, is dié van die berouvolle wat Sy voete met trane was, of van die melaatse wat voor Sy voete geval het en Hom aanbid het. As ons na die Verlosser van sondares wil kom, moet ons as sondares kom. Ons moet as nederige versoekers kom en nie as diegene wat trots glo dat hulle ’n aanspraak op die Genade van God het nie. ’n Gevoel van onwaardigheid is uiters nuttig omdat dit ’n man op daardie plek plaas waar God hom kan seën. “O,” vra jy, “waar is dit?” Die Here sal net volgens Sy eie eienskappe handel. God sal altyd God wees, en soos Hy alleen God in die Skepping sal wees, so sal Hy beslis ook God alleen in die nuwe Skepping wees. Ons enigste regte posisie voor God is om te weet dat ons onwaardig en onregverdig is, terwyl Hy heilig en majestueus is. Ons moet Hom hoor sê, “Ek is God, en daar is niemand anders nie,” of ons sal nooit na Hom kyk om gered te word nie. As ek iemand is en ek staan op met my regte en aansprake, kan God my nie seën sonder om vir my toe te gee wat Hy nooit sal toeeien nie! Hoe durf ek iets eis wat Hy ’n vrye geskenk noem! Hoe dikwels het ek nie die plek laat klink met daardie stem van die Here, “Ek sal genade bewys aan wie Ek genade wil bewys, en Ek sal medelye hê met wie Ek medelye wil hê nie!” Vertrou daarop, God sal God wees! En as jy nie wil gered word sonder dat Hy die troon van Sy Soewereiniteit verlaat nie, dan sal jy sonder hoop verlore gaan! Hy sal Koning en Here wees in die werk van verlossing—jy moet dit aanvaar as Sy vrye geskenk of sterf sonder dit! As dit van God se Genade is, kan dit nie van reg wees nie—die dinge is teenstrydig! Onmeetlik groot is Sy deernis! Onmeetlik is Sy genade—maar Hy sal geen deernis hê vir dié wie se trots self-wil teen Sy Soewereine Genade staan nie! O sondaar, as jy vergewe wil wees, moet jy bely dat die Here Koning is! Jou aanraking van Jesus Self moet wees soos dié van Thomas wanneer hy sy vinger in die wonde geplaas het en uitgeroep het, “My Here en my God”! Jy moet Jesus hê as jou Here en God of Hy sal niks vir jou wees nie.

Liewe vriende, geen man sal aan hierdie waarheid toegee nie totdat hy ’n grondige oortuiging van sy eie onwaardigheid het. Ons is nie waardig om gered te word nie—as ons dit was, sou dit van skuld wees en nie van Genade nie. Ons is nie waardig om enigiets goeds van die hand van ’n beledigde God te ontvang nie—as ons dit was, sou ons ons appèl na geregtigheid rig, en genade sou nie nodig wees nie! Kom, liewe luisteraars, laat ons voor die Here buig en erken dat Hy alleen Koning is! Laat ons bely dat ons niks verdien nie behalwe Sy toorn—”As skielike wraak my asem neem, moet ek U regverdigheid in die dood verklaar. En as my siel na die hel gestuur word, sal U regverdigheid dit goedkeur.” Dit is beslis so, en daarom maak ons geen eis nie, maar roep net, “O God, wees genadig vir my.” Hierdie geestestoestand, weer, maak ’n man lief vir die eenvoudige Woord van God. Hierdie man, omdat hy nie waardig was nie, het nie vir Christus enige mistieke woorde of imposante seremonië gevra nie, nie eens ’n besoek aan sy huis nie. Nee, hy was tevrede dat die Here net die woord sou spreek! Dit is ons trotse menslike natuur wat so veel smag na fynhede en praal—ons sou graag na die Hemel wil gaan deur een of ander koninklike pad of glinsterende weg—ons wil gered word met musiek en volmaak gemaak deur versiersels! Ons wil vergewe word, maar ons moet ’n sigbare priester in volle kanonieke drag hê—en ons moet ’n versierde altaar hê en ’n vertoon van kersies in die daglig! Gevlerkte dingetjies is nodig om die vernedering van verlossing deur suiwer Genade te verberg! Maar ’n siel wat sy eie onwaardigheid voel, roep: “Here, red my op U eie manier. U Woord is genoeg vir my. Spreek die woord van bevel en dit is genoeg vir my.” Ons lees, “Hy het Sy woord gestuur en hulle gesond gemaak” (Psalm 107:20), en ’n gevoel van onwaardigheid sal ons tevrede maak om in daardie mees eenvoudige manier gered te word. Nederige siele hou van ’n eenvoudige Evangelie.

I. ‘n Gevoel van Onwaardigheid is Wenslik en Prysenswaardig

Ek weet wat sommige is—hulle lees ’n boek wat die Evangelie bevat, en omdat dit baie eenvoudig is, sê hulle, “Dit sal vir my huiswerkster of vir die arbeider in my veld wees.” Maar vir hulleself soek hulle iets moeiliker om te verstaan, en gevolglik meer bevredigend vir hulle trots. Baie mense hou van ’n prediker wat die Evangelie vir hulle kan verwarrend maak—eenvoudige spraak beledig hulle. Ons is oordadig met sulke mense in hierdie geslag. Sekere mense, wanneer hulle hoor wat hulle nie kan verstaan nie, sê vurige: “Wat ’n wonderlike toespraak! Ek geniet die man van kultuur wat die toon van die prediking bo wat die minderheid kan verstaan, verhoog.” Hulle is dwaas wat so praat! Hoe eenvoudiger die woord, hoe meer waarskynlik is dit die Woord van God. Het Paulus nie gesê, “Omdat ons hierdie bediening ontvang het, gebruik ons groot eenvoudigheid van spraak nie?”

David sê hulle was dwase. Ek sê nie so veel nie, liewe Vriende, van enige van julle nie—maar ek is ernstig bang dit sal waar wees as ek dit wel sê.

Hy wat alle kos weier, is geneig om te sterf, en wie moet daarvoor blameer word? As jy die Brood van die Lewe weier, kan ons jou dan jammer kry as jy van honger sterf? Om die enigste redding van jou af te stoot uit somber hopeloosheid, is net so selfmoorddadig soos om jouself met ’n mes te steek. Sal jy dit doen? Sal jy uitroep, “Ek sal verlore gaan. Ek weet ek sal! Dit help nie om vir my te preek nie! Dit help nie om vir my te bid nie!” Liewe vriend, is jy regtig van plan om jouself op so ’n absurde manier oor te gee terwyl jy steeds in die land van hoop is? Hier sit jy in die kerker, en ek staan voor jou met ’n vrye vergifnis—sal jy dit nie aanvaar nie? Dit is daar vir die vra—sal jy nie vra nie? Dit is daar vir die gewillige ontvanger—sal jy dit nie ontvang nie? Dan sê ek ernstig vir jou, as jy volhard in jou obduracy, sal daar binnekort die tou om jou nek wees en sal jy die regmatige beloning van jou sonde en dwaasheid ontvang. Wat? Jy roep steeds uit dat jy so onwaardig is? Ons weet jy is—maar ’n vrye vergifnis word aan jou gegee as jy dit wil aanvaar! “O, maar ek voel my onwaardigheid so vreeslik!” Sou ’n man uit wrok oor die genade van ons genadige Koningin hang word? Sou hy kies om uitgevoer te word omdat hy hom onwaardig voel om vergewe te word? Sal jy verlore gaan omdat jy nie voel dat jy waardig is om gered te word nie? Man, as ek jy was, sou ek nie ’n woord teen die Genade wat my sou red sê nie, maar ek sou dankbaar die liefdevolle vergifnis en die sagmoedige genade van my Here aanvaar! Ek voel dat dit nie my taak is om vir my eie verdoemenis te pleit nie! Die duiwel en ek het al baie geskarrel, en as daar enigiets teen my redding gesê moet word, het ek geen twyfel dat hy dit veral sal sê nie. Daarom gaan ek nie in daardie besigheid nie—daar is geen ruimte vir my nie—Satan sal alles doen wat gedoen kan word in daardie rigting. Ek vind dit veel meer winsgewend om al die krummels van troos op te tel wat ek in die vorm van redes waarom ek gered moet word kan vind! In die lees van die Woord van God vind ek dat hierdie redes volop is soos swartbessies in die herfs! God het dit gesê, en ek glo dit—”Hy wat in Hom glo, het die ewige lewe.” Ek glo in Jesus en ek het die ewige lewe! [Hier het ’n “Halleluja!” gekom. “Loof die Here!”] Ja, ons kan almal saam met daardie shout aansluit en God loof vir Sy vrye liefde wat oor ons oorgeloop het—’n liefde wat ons gesien en geken het, en geproe en hanteer het. Wel mag ons almal in een lang halleluja saamkom en die strate laat rink met—”Geseënd is die Naam van die Here.” Maar die armes aan wie ek dink sit en byt hul naels en kou hul lippe en huil hul oë weg—en beweeg nooit ’n duim in die rigting van die een seën wat hulle bo alles nodig het nie! Laat ek sulkes waarsku. Onthou, ’n man kan selfmoord pleeg net so waar deur kos te weier soos deur gif te drink—en jy mag jou eie siel vernietig deur Christus te weier net so seker en skuldig asof jy in openlike opstand teen die Here God gelyk het en na ’n oormaat van losbandigheid gehardloop het. Dink hieraan, ek vra jou.

III. ‘n Gevoel van Onwaardigheid Vind ’n Geskikte Geselskap in Sterk Geloof in Christus

Maar nou, derde en gelukkig gaan ek voort met hierdie baie meer aangename onderwerp—‘n Gevoel van onwaardigheid vind ’n geskikte geselskap in sterk geloof in Christus. Onthou eers, wanneer jy geen geloof in jouself het nie, is daar meer ruimte in die siel vir geloof in Jesus. As jy selfvertroue in jouself het, is daardie bietjie self al vol. Maar as jy geen selfvertroue het nie, is jou siel ’n groot vakuum en kan jy meer van Christus hou. Hoe groter die leegte, hoe meer ruimte vir daardie wat die volheid sal wees! As jy geen rede het waarom jy gered moet word nie, behalwe die vrye genade van God in Christus, neem dan hierdie vrye genade hier en nou! Mag God jou help om dit te doen en mag niks jou verhinder nie! Glo meer in Christus omdat jy nie, in enige mate, in jouself kan glo nie. Weereens, hy wat laag van homself dink, is op ’n voorsprong wanneer dit kom by die ontvang van die reddende Waarheid. Hy wat die ware siening van homself het, sal ook waarskynlik die Waarheid ontdek met betrekking tot die Here Jesus en die verbondsbeloftes wat aan ons in Hom gegee word. Alles hang af, jy weet, van die mate waarin ons meet. As jou meetband te kort is, of te lank, sal alles onakkuraat wees in verhouding tot die onvolmaaktheid van jou maatstaf. Wanneer jy die regte maatstaf het van jou eie verlore, verwoeste en verwoeste toestand, sal jy gou die regte maatstaf ontvang van die genade en vermoë van die Seun van God wat in staat is om tot die uiterste te red hulle wat na God kom deur Hom! Jesus is ’n almagtige Verlosser—daar is geen vreeslike misdaad, geen onnoembare oortreding—geen verdoemlike sonde wat Hy nie kan vergewe nie. Daar is geen kriminele gedrag of laakbare karakter wat Hy nie kan oorwin en verwyder nie. “Alle mag is aan Hom gegee,” en in die reddingsryk is Hy Koning van konings en Here van here—en niks kan Sy gesag weerstaan nie. Glo jy dit? As jy dit doen, vertrou jouself aan Hom, nou, en die oomblik wat jy dit doen, sal jy van dood na lewe gaan!

Hierdie man, weer, deurdat hy so nederig was, het nie die arrogansie gehad om te twyfel en te vra nie. Twyfel is, in meeste gevalle, die dogter van trots. Dink aan ’n man wat God kritiseer! Job het dit moontlik gedoen toe hy van God gehoor het deur die gehoor van die oor—maar toe hy sy oë op Hom gesit het, het hy homself in as en stof verafsku. Hoe durf ons om die manier van God om die skuldige te red, in twyfel te trek! Dit is ongepaste! Dit is waakloos! Laat ons dit nie doen nie.

Charles Spurgeon