Saad Geplant Tussen Dorings - Charles Spurgeon

Inleiding: Die Gevaar van Onvrugbare Saad

“En sommige het tussen dorings geval; en die dorings het opgestaan en dit verstik.” (Matteus 13:7) “Hy ook wat die saad tussen die dorings ontvang het, is hy wat die Woord hoor, maar die bekommernisse van hierdie wêreld en die verleiding van die rykdom verstik die Woord, en hy word onvrugbaar.” (Matteus 13:22)

Wanneer die saad wat uit die saaiwerk spruit onvrugbaar is, is die saaiers se werk vergeefs—hy het sy krag in die wind gestort. Sonder vrug sou die werk van die sower selfs beswaarlik nie eens as sinvol beskou kon word nie, want hy neem goeie graan, gooi dit weg en verloor dit in die grond. Die prediking is die mees nuttelose van besighede as die Woord nie die hart bereik en goeie resultate oplewer nie. O, my gehoor, as julle nie bekeer is nie, is dit vir my tyd- en kragvermorsing om hier te staan! Mense sou regverdig dink dat dit egtelik waanwys is dat een hele dag in die week aan preke gegee word—waansinnigheid, inderdaad, as daar niks uit kom vir gewete en hart nie. As jy nie vrug dra tot heiligmaking nie en die einddoel is nie die Ewige Lewe nie, sou ek beter besig wees om klippe langs die pad te breek as om vir jou te preek.

Die Verskil in Vrugdraende Grond

Vrugdraende saaiwerk het die verskil gewys in die verskillende gronde waarop die sower die saad gesaai het. Jy sou nie so seker die kwaliteit daarvan geken het as jy nie die mislukking of sukses van die saad gesien het nie. Ons weet nie wat in jou hart is nie, totdat ons jou vrugte ten opsigte van die Evangelie sien. As dit in jou heiligmaking en liefde vir God en die mensdom groei, dan weet ons dat daar goeie grond in jou is. Maar as jy net belofte mense is en nie performende mense nie, dan weet ons dat die grond van jou hart hard, of klip, of dorings bedek is.

Die Woord van die Here toets die harte van die mensekinders en hierin is dit soos die vuur wat die verskil maak tussen metaalkwaliteit en die afval daarvan. O, my liewe gehoor, jy ondergaan ‘n toets vandag! Miskien gaan jy die prediker beoordeel, maar ‘n groter as die prediker sal jou oordeel, want die Woord self sal jou oordeel. Jy sit hier as ‘n jurie oor jouself. Jou toestand sal duidelik uitgespel word deur die manier waarop jy die Evangelie ontvang of verwerp.

Vrugte Dra tot Die Prys van God se Genade

“As jy vrugte dra tot die prys van God se genade—wonderlik! Maar as nie, maak nie saak hoeveel jy blyk te luister nie en wat jy in jou geheue hou nie— as geen reddende effek op jou siel gebring word nie, sal ons weet dat die grond van jou hart nie deur die Here voorberei is nie en steeds in sy inheemse onvrugbaarheid bly.”

Die Vrug van Jare Se Verhoor

Wat vrug het jy so ver gedra uit al jou hoor? Mag ek die vraag aan elkeen van julle baie duidelik stel? Sommige van julle is al van julle kinderjare af luisteraars—het jy al iets verbeter? Wat ‘n lang lys preke het jy nie al gehoor nie! Tel jou Sondae op—hoeveel was dit! Dink aan die goeie manne wat nou in die hemel is, aan wie jy een keer geluister het! Onthou die trane wat deur hul prediking uit jou getrek is! As jy nog nie gered is nie, gaan jy ooit gered wees? As jy nog nie heilig is nie, gaan jy ooit heilig wees? Waarom het die Here so veel in iemand spandeer wat geen opbrengs bring nie? Wat is die doel van hierdie vermorsing?

Wat is die Oorsaak van Onvrugbaarheid?

Jy het die evangelie gehoor, maar het jy dit regtig aanvaar en in jou lewe toep gebruik? Hoe bedek met dorings moet jou gedagtes wees dat die evangelie wat jou suster of vriend bekeer het, jou nie getref het nie! Hoewel jy nominaal ‘n gelowige is in die Woord van God, het dit jou nie so beïnvloed om genadig en heilig te wees nie. Jy is steeds net ‘n luisteraar. Hoe kom dit? Die skuld is nie by die saad nie, want dit is dieselfde wat vir ander nuttig was.

Die Gebrek aan Vrugte

Jy het die evangelie gehoor met vreugde. “Ek het dit gehoor toe ek ‘n klein kind was.” Jou moeder het jou in haar arms na die huis van God gebring. Jy het dit gehoor en hoor dit steeds, al is dit eerder soos ‘n ou liedjie vir jou—maar moet dit dan alles wees? Ek is baie dankbaar dat jy die evangelie hoor, want ek hoop dat een van hierdie dae God dit in jou sal laat groei en vrug sal dra. Maar steeds is ‘n groot verantwoordelikheid op jou. Dink aan hoe bevoorreg jy is! Hoe gaan jy antwoord vir hierdie voorreg as dit verwaarloos en nutteloos geword het deur daardie verwaarlosing?

Die Groot Verantwoordelikheid

Liewe luisteraars, as ons in die hart van Afrika sou leef en gesterf het sonder om in Christus te glo van wie ons niks gehoor het nie, sou ons nie daarvoor verantwoordelik wees nie. Maar hier is ons in die hart van Londen, waar die evangelie in al ons strate gepreek word en ons bloed sal op ons eie koppe wees as ons verlore gaan. Wil jy na die hel gaan? Is jy so desperaat dat jy daarheen gaan in die klere van ‘n Christen? As jy voortgaan om jou siel te ruïneer, sal my oë jou met trane volg. En wanneer ek nie meer vir jou kan waarsku nie, sal ek in geheimenis huil oor jou verdraaide pad.

Oorsaak van Onvrugbaarheid in ‘n Gelowige

Daardie wat in my teks beskryf word, was nie net luisteraars nie, maar in ‘n mate het hulle die goeie Woord aanvaar. Die saad het nie net op die grond geval nie, maar het daarin geval, sodat dit begin groei het. Dit is waar van jou—jy verwerp nie die evangelie nie, of maak nie geskil nie. Ek is bly jy het nie probleme met die inspirasie van die Skrif nie, of die Godheid van ons Here, of die feit van Sy versoening nie. Jy het jou geloof in die ou, ou evangelie bely. So ver, so goed. Maar wat moet ek van die vreemde feit maak dat jou aanvaarding van die Waarheid van God geen uitwerking op jou het nie? Dit is ‘n baie hartseer geval, is dit nie, dat iemand die evangelie as waar glo, maar soos asof dit ‘n leuen is, leef?

Die Redding van ‘n Dode Geloof

As jy die Waarheid glo, doen jy meer as die duiwel? Nee, jy is agter hom, want hy glo en bewe, en jy het nie eens daartoe gekom om te bewe nie. Elke groot Waarheid wat geglo word, behoort die gedagtes te beïnvloed, die gedagtes te swaai en die lewe te vorm. Dit is die natuurlike vrug van geestelike Waarheid. Die Doktrine van Genade, wanneer dit die verstand besit en die hart regeer, lewer die suiwerste resultate. Maar as dit in onregverdigheid vasgehou word, is dit ‘n vloek eerder as ‘n seën om ‘n kennis van die kop te hê.

Inleiding: Die Gevaar van ‘n Leë Belydenis

In baie mense se gedagtes groei die Evangelie van Goddelike Waarheid op ‘n sekere manier—hulle verstaan dit beter, kan dit meer moedeloos verdedig, en praat daaroor met meer vlotheid. Verder beïnvloed dit hulle op ‘n sekere manier en graad, want grove ondeugde word verlaat. Hulle is behoorlike nabootsers van gelowiges—jy kan die vorm van ‘n aar sien—die stam het deur die dorings gestry totdat jy sy kop kan sien en jy word verlei om graan te verwag. Maar gaan na daardie veronderstelde graan-aar en voel dit—daar is die omhulsels, maar daar is niks daarin nie. Jy het alles wat nodig is vir ‘n graan-aar, maar dit sal geen graan oplewer nie.

Ek wil met diegene voor my praat wat dalk gedoop is en lede van die Kerk is. Ek wil vir hulle ‘n vraag of twee vra. Dink jy nie dat daar deesdae ‘n baie leë professie is nie? Dink jy nie dat baie mense ‘n naam het om te leef, maar dood is nie? “Ja,” sê jy, “Ek ken ‘n buurman wat ek oordeel in daardie toestand.” Mag ‘n ander buurman dieselfde van jou oordeel? Sal dit nie goed wees om die vraag oor jouself op te roep nie? Het jy regtig in die Here Jesus geglo? Is jy werklik bekeer van sonde en self? Draai daardie skerpe oog van jou vir ‘n rukkie na binne. Ondersoek jou eie dade en oordeel jou toestand aan die hand daarvan. Sit jouself in die smeltkroes. O, my God, wat as ek ‘n prediker vir ander is, en self ‘n verloorder is! Sal elke diaken, ouderling en elke lid van die Kerk nie dieselfde vir homself sê nie?

Ondersoek jouself Eerlik

Jy sal vanmiddag na jou Sondagskoolklas gaan. Sal jy vir die kinders leer wat jy nie weet nie? Jy bedoel om vanaand na ‘n vergadering te gaan en vir ander oor Bekeering te praat—sal jy hulle aanmoedig om dit wat jy nog nooit self ervaar het nie? Sal dit so wees? Jy het nie fyn preke nodig nie, maar jy het wel ondersoek in die gewete nodig. ‘n Grondige ondersoek sal die gesonde geen skade doen nie, en dit mag die siek seën. “Here, laat ek die ergste van my toestand weet,” is een van my gereelde gebede, en ek stel dit aan jou voor.

Die Saad

Soos die saad, was dit goeie saad, dit is gesaai, dit is deur die grond ontvang, dit het gegroei en beloof goed, maar tog was dit uiteindelik onvrugbaar. Geen twyfel nie, baie mense wat die Christendom ontvang, word gereelde bywoners van ons aanbiddingsplek en is eerlik in hul morele karakter. Maar Christus is nie Alles in Alles vir hulle nie. Hy hou ‘n baie sekondêre plek in hul affeksies. Hul graan word oorheers deur ‘n doringbos en word so verstik dat dit tot niks kom nie. Hul godsdiens is begrawe onder hul wêreldlikheid. Hartseer sal hul einde wees. God, in genade, red ons van so ‘n lot!

Die Dorings

Maar nou, tweedens, wil ek graag ‘n bietjie oor die doringbosse praat. Hulle word deur Matteus beskryf as “die bekommernisse van hierdie wêreld en die verleiding van rykdom.” Lukas voeg by, “en die plesier van hierdie lewe,” en Markus noem verder, “die begeertes van ander dinge.” Ek neem aan dat die sower nie dorings gesien het toe hy die handvol graan gegooi het nie. Hulle was alles gesny vlak met die oppervlak. Hy het waarskynlik gehoop dat dit alles goeie grond was, en daarom het hy gesaai, sonder om te vermoed dat die dorings die grond besit.

Let goed op dat dorings natuurlik is in die grond. Sedert die val van die mens, is dit die eerste-gebore kinders van die aarde. Enige boosheid wat godsdiens belemmer, is glad nie ‘n buitengewone ding nie—dit is wat ons behoort te verwag onder vervalle mense. Genade is ‘n eksotiese plant—dorings is inheems. Sonde is baie tuis in die menslike hart en, soos ‘n onkruid, groei dit vinnig. As jy hemel toe wil gaan, sal ek dalk ‘n bietjie tyd neem om jou die pad te wys, en ek sal jou aanmoedig om noukeurig te wees. Maar as jy hel toe moet gaan—wel, “gemaklik is die pad na verderf”—dit is net ‘n klein saak van verwaarlosing.

Die Natuurlikheid van Sonde

“Hoe sal ons ontsnap as ons so ‘n groot verlossing verwaarloos?” Boze dinge is maklik dinge—want hulle is natuurlik vir ons vervalle natuur. Regte dinge is seldsame blomme wat verbouing benodig. As enige van julle benadeel word deur die bekommernisse van die wêreld en die bedrog van rykdom, is ek nie verbaas nie. Dit is natuurlik dat dit so is. Wees dan op jou hoede teen hierdie booshede. Ek bid dat jy vir jouself sal sê, “Kom, daar is iets in hierdie man se praatjies. Hy is baie stadig en dof, maar daar is steeds iets in wat hy sê. Ek mag dalk die dorings in my hart verdra wat die goeie saad sal doodmaak, want ek is van dieselfde pasies en swakhede as ander mense.” Ek smeek jou, kyk na jouself, dat jy nie mislei mag word nie.

Die Gevaar van Onvrugbaarheid

Die dorings was reeds in die grond gevestig. Hulle was nie net die natuurlike inwoners van die grond nie, maar hulle was diep gewortel en gevestig in dit. Ons sondes binne-in ons eis die eiendom van ons vermoëns, en hulle sal dit nie afstaan nie, as hulle kan help nie. Hulle sal nie plek maak vir die Heilige Gees, of die nuwe lewe, of die invloede van Goddelike Genade nie, sonder ‘n desperate stryd. Die wortels van sonde loop deur en deur ons natuur, gryp dit met wonderlike krag en hou dit vas met merkwaardige vasberadenheid.

O, my liewe luisteraar, wie jy ookal mag wees, jy is ‘n vervalle wese! As jy die pous self was, of die president van die Verenigde State, of die koningin van Engeland, sal dit steeds waar wees van jou, jy is in sonde gebore en in ongerechtigheid gevorm, en jou nie-bekeerde hart is bedrieglik bo alle dinge en wanhopig boos. Die gevestigde Kerk van die stad Mansoul het die Duiwel as sy aartsbiskop.

Inleiding: Die Gevaar van Die Onvrugbare Saad

Die dorings verstik die tyd. Markus voeg by, “en die begeertes van ander dinge.” Ek sal nie al daardie ander dinge oplys nie, maar alles wat nie van Christus en die Vader is nie, is “ander dinge.” As iemand sy lewe aan enige doel bestee, hoe goed ook al, wat nie die heerlikheid van God is nie, dan word die goeie saad verstik deur die minderwaardige doel. Een persoon is uitsonderlik wetenskaplik en hy sal goed doen as sy wetenskap vir heilige doeleindes gebruik word, maar dit kan gebruik word om die saad te verstik. Ander mense is groot kenners van die kunste, en hulle doen goed as die kunste as ‘n muil vir Christus gebruik word om op te ry, maar as die kuns op Christus ry, is dit nie goed nie.

Ek het baie jare gelede ‘n predikant ontmoet wat ‘n lang pad geloop het om ‘n nuwe kever te soek. Hy was ‘n groot entomoloog en ek het hom nie verwyte nie, want vir ‘n bedagsame mens kan entomologie baie waardevolle lesse oplewer. Maar as hy sy prediking verwaarloos het om insekte te vang, dan is ek nie verbaas nie as ‘n lidmaat wens dat die kewe die ou preke sou eet, want dit was baie verouderd. Ek noem dit die saad verstik wanneer enige minderwaardige doel die meester van ons gedagtes word—en die saak van God en Waarheid ‘n sekondêre plek inneem. Die saad word verstik in ons siele wanneer Christus nie ons Alles in Alles is nie.

Die Verstrooiing van Goeie Saad

Jy sien my punt—maak nie saak wat dit mag wees nie—winst, roem, studie, plesier—all hierdie dinge mag dorings wees wat die saad verstik. Meneer Jay was nooit meer tevrede nie as toe hy in Bristol ‘n brief ontvang het wat lui: “‘n Jong man, wat in besigheid voorspoedig is, vra die gebede van God se mense dat voorspoed nie ‘n strik vir hom mag wees nie.” Pasop dat jy jou voorspoed so beskou. My liewe vriend, Dr. Taylor, van New York, praat van sommige Christene deesdae wat ‘n “vlinder-godsdiens” het. Wanneer tyd, krag, gedagtes en talent net op samesweef besig is, wat is mense en vroue anders as net vlinders? “Samelewing” is net ‘n massa van lui mense wat mekaar in stand hou. O, liewe luisteraars, sekerlik het ons nie in hierdie wêreld gekom om ons dae weg te speel nie! Ek dink nie ons het in hierdie wêreld gekom om onsself tot die dood toe af te werk of om in luiheid weg te roes nie. Ons het hierheen gekom soos ‘n man die portaal binnegaan, sodat hy later die huis kan binnegaan. Hierdie lewe is die deur na die paleis van die hemel. Kom deur dit in so ‘n styl dat jy voor die Koning mag ingaan met heilige vreugde.

Die Gevaar van Wêreldse Beïnvloeding

As jy jou gedagtes en gedagtes aan hierdie verbygaande dinge gee, wat hulle ook al mag wees, sal jy jou siel ruïneer, want die goeie saad kan nie groei nie.

Die Resultaat: Onvrugbare Saad

So sluit ek af deur die laaste punt te noem—die resultaat. Die saad was onvrugbaar. Hierdie dorings en distels kon nie die saad uitruk of dit weggooi nie. Dit het bly lê waar dit was, maar hulle het dit verstik. So mag dit wees dat jou besigheid, jou bekommernisse, jou plesier nie jou godsdiens van die wortels af uitgetrek het nie—dit is daar steeds, soos dit is. Maar hierdie dinge verstik jou beter gevoelens. Iemand wat verstik is, is nie veel werd nie. As ‘n dief in sy huis kom en hy wil sy eiendom verdedig, wat kan hy doen terwyl hy verstik is? Hy moet wag totdat hy sy asem weer kry. Wat ‘n hoeveelheid verstikte godsdiens het ons rondom ons! Dit mag lewendig wees. Ek weet nie of dit is nie. Maar dit lyk baie swart in die gesig. God red jou van ‘n verstikte godsdiens!

Ek het reeds aan jou gesê dat dit van alle voeding ontneem is. Kyk na baie Christene. Ek noem hulle Christene omdat hulle hulself so noem. ‘n Seun op die straat wat mince pies verkoop, het heeltyd geskree, “Heet mince pies!” Iemand het een van hulle gekoop en dit heeltemal koud gevind. “Seun,” het hy gesê, “hoekom het jy hierdie pies heet genoem?” “Dis die naam wat hulle dra, Meneer,” het die seun gesê. So is daar baie mense wat Christen genoem word, maar hulle is nie Christen nie—dis die naam wat hulle dra. Jy sien die vorm van ‘n Christen, die maak van ‘n Christen, en ‘n paar van die gesprekke van ‘n Christen, maar die vrug van ‘n Christen is nie daar nie. Dit is die resultaat van die verstikking deur die dorings van sorg, rykdom, plesier en wêreldlikheid in die algemeen. Wat lewe daar was in die graan, was baie sieklik.

Teken van ‘n Verloore Vroomheid

Laat ek sekere mense herinner dat hul geestelike lewens tans swak groei. Oggendgebed vanoggend, hoe lank het dit geneem? Moet nie rooi in die gesig word nie. Ek sal nie meer daaroor praat nie. Jy kom nie vanaand uit nie, reg? Half ‘n Sondag is genoeg aanbidding vir jou. Wil jy nie in ‘n landelike plek woon waar jy nie eers een keer na ‘n plek van aanbidding hoef te gaan nie? Bybelstudie, hoe veel doen jy daarvan? Gesinsgebed, is dit ‘n vreugde vir jou? Hoekom, baie sogenaamde Christene het gesinsreligie heeltemal opgegee. Hoe gaan dit met die weeksdae dienste? Jy is nie dikwels op ‘n Gebedsvergadering nie. Nee, die afstand is te groot! Donderdag aand diens? “Wel, wel, jy sien, ek mag dalk kom, maar daar is toevallig ‘n lawn tennis party daardie aand.” Kom jy in die winter? “Ja, ek sal, maar dan val ‘n vriend in, en ons het ‘n aand by bagatelle.” Hoeveel mense is daar in hierdie toestand! Ek gaan hulle nie oordeel nie, maar ek onthou dat ‘n vooraanstaande prediker gesê het, “Wanneer weeksdag dienste verlaat word, sê ons vir die lewe van godsdiens totsiens.”

Sondige Vroomheid en Gebrek aan Oorwinning

Daardie mense lyk asof hulle nie in hulle godsdiens bad nie, maar hulle gee hulleself net ‘n natmaak met die punt van die handdoek—hulle probeer beskeie lyk, maar hulle is nie binne-in rein nie. Wat van die belydenis van Christus voor mense en vroue, baie val heeltemal. As jy in ‘n hoek gedruk word en gevra word of jy ‘n Christen is, sal jy sê, “Wel, ek gaan na ‘n plek van aanbidding,” maar jy is glad nie gereed om die sagte beskuldiging te aanvaar nie. Ons Vrye Weermag-vriende is nie skaam oor hulle godsdiens nie—hoekom moet jy wees? Ons Vrienden-vriende het vroeër breë hoede gedra, maar hulle gee dit heeltemal reg op, wat heeltemal reg is. Ek hoop dit is nie ‘n aanduiding vir jou om jou godsdiens te verberg en so veel as moontlik soos die wêreld te wees nie.

Oorwinning in Christus

Dink jy jy gaan soldate wees, maar nooit jou uniform dra nie? Dit is een van die tekens van swak godsdiens. Wanneer dit kom by die verdediging van die Evangelie, waar sien jy dit in hierdie tyd? Ek het gehoop dat baie onder Baptiste sou wees wat omgee vir die Waarheid van God. Maar nou kom ek tot die gevolgtrekking dat dit met baie dieselfde is, soos die vertoonman toe gevra is watter een Wellington was en watter een Bonaparte—“Watter jy wil, my liewe kinders. Betaling van jou geld en neem jou keuse!” Vrye wil of Vrye Genade, menslike meriete of Christus se versoening, dit maak nie saak nie. Nuwe teologie of ou teologie, menslike spekulasie of Goddelike Openbaring—wie gee om? Wat maak dit vir hulle of God se Waarheid of die Duiwel se leuens sal staan? Ek is moeg vir hierdie bedelaars!

Afsluiting: Die Belofte van Ewige Vreugde

O, dat God terug sou keer! O, dat Sy Gees mense onder ons sou oprig wat werklik glo, en die krag van hulle geloof bewys! Die vrug van baie moderne vroomheid is nul. Ek het een dag gaan sit met drie of vier ou Christelike manne. Ons het geen tyd verloor nie en het begin praat oor die voorsiening van God vir Sy mense. Ons het voorbeelde van gebedsverhoring gedeel en gesels oor die Soewereine Genade van God en Sy getrouheid aan Sy heiliges. Toe ons ‘n bietjie verder in die gesprek gekom het, het een gesê hoe hy die gesprek geniet het. “Ongelukkig,” het hy gesê, “Praat niemand oor God nie. Sy Voorsiening en Sy gereedheid om gebede te hoor, word selde genoem. Die gesprek gaan oor die markte en die weer en die huisreëls en mnr. Gladstone en Disestablishment, maar min oor die Here Jesus Christus.” Daardie getuienis was waar. In die ou dae het die mense van die Here dikwels met mekaar gepraat en die Here het aan die venster staan en geluister—“Die Here het geluister en gehoor.”

Charles Spurgeon