Inleiding

“In al hierdie dinge het Job nie gesondig nie, of God dwars gekom.” Job 1:22.

Dit wil sê, in al hierdie beproewing en onder al hierdie versoekings, het Job reg gebly met God. Gedurende al die verliese van sy besitting en die dood van sy kinders het hy nie op ‘n onwaardige manier gepraat nie. Die teks spreek bewonderend van “al hierdie dinge.” En ‘n groot “alles” was dit! Sommige van julle het baie probleme—maar wat is hulle in vergelyking met dié van Job? Julle ellendes is heuweltjies in vergelyking met die Alpe van die Aartsvader se verdriet. “Al hierdie dinge”! Hy is skielik verlaag van ‘n peer tot ‘n bedelaar—van ‘n man van groot rykdom tot ‘n persoon in absolute armoede—van ‘n gelukkige vader tot ‘n kinderlose rouwerker! Wie kan “al hierdie dinge” meet of peil? Tog, “In al hierdie dinge het Job nie gesondig nie.” Hier was die triomf van ‘n genadige gees. Ah, liewe Vriende, as God Job in al hierdie dinge kon handhaaf, kan julle seker wees dat Hy julle kan ondersteun! Kyk na Hom vir hierdie goddelike ondersteuning. “Al hierdie dinge” verwys ook na alles wat Job gedoen, gedink en gesê het. Hy was vol tot op die rand met opgestuwde verdriet. Hy het sy kop geskeer en sy klere geskeur. En hy het sy stem tot die Here sy God verhef—maar, “In al hierdie dinge het Job nie gesondig nie.” Hy het opgestaan, want hy was ‘n man van aksie, ‘n man van ‘n sensitiewe en kragtige gees, ‘n man van poëtiese energie wat nie kon help om sy emosies in treffende simbole uit te druk nie—maar “In al hierdie dinge het Job nie gesondig nie.” Dit is baie om van ‘n man te sê wanneer jy hom in die uiterste van beproewing sien. As hy in geduld sy siel kan besit terwyl al die pyle van ellende hom verwond, is hy inderdaad ‘n man. Mag ons self so lewe dat daar aan ons aan die einde gesê kan word, “In al hierdie dinge het hy nie gesondig nie. Hy het deur ‘n see van probleme geswem. Die rol van sy lewensverhaal is binne en buite geskryf met klagtes—maar in al hierdie dinge het hy nie die naam van sy Here beskaam nie. Hy het baie dinge gedoen en gesê—maar in alles was hy geduldig, oorgedoen, gehoorsaam en het nooit ‘n opstandige woord uitgespreek nie.”

Die Les van Job

Laat ons aan die wonderlike geval van Job in ‘n praktiese manier dink, en bid dat die Heilige Gees ons soos hy mag maak!

I. Die Hoofsaak: Om nie te Sondig nie

Ons eerste punt sal wees, IN AL ONS AANGELEENTHEDE IS DIE HOOFSAK OM NIE TE SONDIG NIE. Daar staan nie, “In al hierdie dinge is Job nooit beskuldig nie,” want hy is deur Satan in sy teenwoordigheid beskuldig, en baie gou is hy vals beskuldig deur mense wat hom moes vertroos. Jy moet nie verwag, liewe Vriend, dat jy deur hierdie wêreld sal gaan en aan die einde gesê sal word, “In al hierdie dinge het niemand ooit teen hom gepraat nie.” Ek het van een man gehoor, “Hy was ‘n man wat nooit ‘n vyand gehad het nie.” Ek het gewaagd om by te voeg, “ook nie ‘n vriend nie.” Hy het geen vriend wat nooit ‘n vyand gehad het nie. Diegene wat ywerige minnaar beveilig, is redelik seker om intense teenstanders te lok. ‘n Man wat so ‘n chip in die pap is dat hy nooit iemand offend nie, is redelik seker om in die ander rigting net so vlaagloos te wees. Die trimmer mag deur die wêreld beweeg sonder veel kritiek, maar dit sal selde so met ‘n ware man van God wees. Omdat hy nie van die wêreld is nie, sal die wêreld hom haat!

Die Verlies van Christus

Die geseënde en heilige Here Jesus is tot die uiterste beswadder. God, die Eeuwige Geseënde, is self in die Paradys beswadder deur ‘n ou dienaar wat in ‘n ou slang verander het! Daarom moet jy nie verbaas wees as jy ook misbruik word nie! Om deur die lewe te gaan sonder lastering is nie iets om te verwag nie—maar dit is angsvol om te verlang dat ons deur elke fase van vreugde of verdriet kan gaan sonder om in sonde te verval.

Die Belang van Suffering

Nie is dit ‘n hoofpunt vir ons om te soek om deur die lewe te gaan sonder lyding nie, aangesien die Here se dienaars, die beste van hulle, ryp en volwasse word deur lyding. Amos, die herder, was ‘n verknouwer van sycamore-vywe—’n tipe vy wat nooit in Palestina ryp geword het tensy dit met ‘n stok geslaan is en so verknou word. Ek vrees daar is baie min van die goddelikes wat ten volle ryp sal wees sonder ellende. Die wingerd dra maar min vrugte tensy dit die kennis van die mes maak en streng gesnoei word. Ek vrees dat baie vrugte selde voortkom sonder baie verdrukking.

Die Vrugte van Lyding

‘ n Hoë karakter mag dalk geproduseer word, ek neem aan, deur voortgaande voorspoed, maar dit was selde die geval. Teenoorgestelde, hoe dit ook al mag lyk om ons vyand te wees, is ons ware vriend en, na ‘n kort kennis met hom, ontvang ons dit as ‘n kostelike ding, die profesie van ‘n komende vreugde. Dit behoort nie ons ambisie te wees om deur ‘n gladde pad te traverseer sonder doring of klip nie. Laat ons eerder vra— “Sal Simon die kruis alleen dra, En al die ander vry wees? Nee, daar is ‘n kruis vir elkeen, En daar is ‘n kruis vir my.”

Treurige Hart

Liewe Vriende, ek dink ook dat dit nie ons ambisie behoort te wees om deur die wêreld te gaan sonder hartseer nie. Dit is waar dat hartseer erger is as liggaamlike lyding—“’n Gewonde gees wie kan dra?” Sommige mense, egter, lyk asof hulle vreselike moeilikheid verduur sonder veel gevoel. Hulle is gevalhard, stouthearted, dikhuidige mense—en werklik, ek het hulle soms half beny en amper gebid om daardie sensitiewe te verloor wat vrees veroorsaak—maar dit sou ‘n baie twyfelagtige seën wees.

Die Raakbaarheid van Gelowiges

Ons moet sag wees dat ons die geringste aanraking van God se hand kan voel. “Wees nie soos die perd, of soos die muile, wat geen begrip het nie, waarvan die mond met bit en toom in toom gehou moet word, sodat hulle nie na U toe kom nie.” Die Apostel sê: “Al is julle nou vir ‘n tydjie, indien dit nodig is, in hartseer deur vele versoekings.” Baie lees dit asof daar ‘n noodsaaklikheid vir die beproewing is en so, inderdaad, is daar. Maar die noodsaaklikheid in die teks verwys na die hartseer. As jy die beproewing kan dra sonder om ooit hartseer te wees, is dit skaars ‘n beproewing vir jou. “Die blouheid van ‘n wond reinig die kwaad weg.” Dit is die pyn van die pyn—dit is die steke van die wesp wat effektief op die hart werk.

Die Betekenis van Lyding

As ons nie onder die stok smart nie, wat is die nut daarvan vir ons? Daarom wil ek nie hê dat julle moet vra dat julle van hartseer van die siel gehou moet word nie—maar ek wil hê julle moet sewe keer per dag van die diepte van julle wese bid: “Here, hou my van sonde.” Mag daar aan die einde van elkeen van ons gesê word, dat in al hierdie dinge het ons nie gesondig nie! Onthou, as die genade van God verhoed dat ons ellende ons in sonde dryf, dan is Satan verslaan. Satan het nie omgegee wat Job ly nie, solank hy maar kon hoop om hom te laat sondig. En hy is verslaan toe hy nie gesondig het nie. Hy moes spyt gewees het dat hy hom probeer het, toe hy besef dat hy hom nie kon laat sondig nie.

Die Triomf van die Gelowige

Ek dink ek hoor die bose murmureer, “Gee hom sy kameel terug. Gee hom sy skape terug, as die verlies hiervan sy geduld en oorgave sigbaar maak.” As hy nie ‘n opstandige woord van Job kon verkrag nie, het die Versucher al sy wrede pogings verloor—sy wrok het homself uitgeput sonder resultaat. As hy nie die goeie man kon laat sondig nie, of God dwars kon kom nie, was hy verslaan en God was verheerlik! As jy, my liewe Vriend, in jou spesifieke moeilikheid nie in sonde val nie, is jy meer as ‘n oorwinnaar oor hom wat jou haat. Die aartsvyand sal verward van jou af wegvlieg as jy in staat is om hom te weerstaan terwyl duisternis jou siel bedek. As jy hom in jou uur van verdriet oorwin, oorwin jy, inderdaad! Mag jou konflik met Apollyon wees soos dié van Christian in “Pelgrimsproses,” en mag daar ook ‘n monument vir jou opgerig word, met hierdie inskripsie— “Die man het so dapper die man gespeel, Hy het die vyand laat vlug; Waarvan ek ‘n monument staan Om dieselfde te getuig.”

God se Eer

As jy nie sondig terwyl jy onder die druk van swaar ellende is nie, sal God geëer word. Hy is nie soseer verheerlik deur jou te bewaar van ellende nie as deur jou in ellende op te ondersteun. Hy laat jou beproef word sodat sy genade in jou getoets en verheerlik kan word. Toe een Winstanley, jare gelede, ‘n vuurtoring op die Eddystone Rock gebou het, het hy gesê dat hy seker was dat dit enige storm wat ooit geblaas het, sal kan weerstaan en hy self graag in dit in die heftigste storm wat ooit deur die kanaal gedryf het, sou wil wees. Dit het gebeur dat hy een nag in sy eie vuurtoring was en daar het ‘n geweldige blaas gekom wat hom en sy vuurtoring heeltemal weggesleep het sodat hy nooit weer gehoor is nie.

Die Volharding van die Heilige

Hy het beproewing uitgedaag omdat hy in sy werk geglo het—God laat beproewing toe omdat Hy weet dat sy wysheid en goddelike genade ons in staat gemaak het om dit te dra. Die vuurtoring wat daarna op die Eddystone gebou is, het alle soorte storms oorleef, maar dit het al die ander oorleef, en daarom word sy bouer se naam in ere gehou. So is ons God verheerlik in elke beproewing van sy heiliges wanneer sy genade hulle in staat stel om met geduld te verduur. “Daar,” sê Hy, “kyk wat genade kan doen, wat lyding kan verduur, watter werke dit kan verrig!”

Genade en die Moedige Hartseer

Genade is soos ‘n atleet wat voor die groot Koning en sy hemelse hof optree.

‘n Wolk getuies kyk af na die dade van Geloof en neem met vreugde kennis van hoe dit alles wat die Here aanstel, behaal. Dit tree selfs in stryd met Satan, die demon van die Hel, en verslaan hom met ‘n beslissende oorwinning—en Hy wat die atleet gemaak het en hom vir die stryd opgelei het, word daardeur geëer.

As jy nie in jou moeilikheid sondig nie, sal jou volharding in beproewing God se glorie bring! Onthou verder, dat as jy nie sondig nie, jy self nie benadeel sal word deur al jou ellendes nie. Slegs sonde kan jou benadeel. Maar as jy standvastig bly, al word jy ontneem, sal jy met glorie geklee wees! Al word jy van vertroosting beroof, sal jy geen ware seën verloor nie.

Verlies en Winst

Waarheid is, dit mag nie lekker lyk om ontneem te word nie, maar as ‘n mens binnekort gaan slaap, is dit van geen groot gevolg nie. Dit is nie ‘n maklike ding om met rykdom te breek nie—maar as jy daardeur verlig word—is die verlies ‘n win.

‘n Kind van God mag die mes skerp in hom laat sny, maar as dit slegs die oorvloedige hout verwyder, kan dit van die grootste nut vir die vrugte van die boom wees—en dit is die hoofsaak. As die metaal in die pot geen van sy goud verloor nie, is alles wat dit wel verloor, goed verloor en is, inderdaad, werklik gewin.

Al word jy in omstandighede verminder, wat maak dit saak as jy in gees vergroot word? Al is jy siek in die liggaam, wat maak dit saak as jou siel se gesondheid bevorder word? Om te sondig sou verskriklik wees—om in heiligheid te bly is triomf!

Geen Defeksie in Beproewing

In al ons ellende mag daar geen defeksie wees nie. Die Here mag vir ons ‘n ton moeilikheid stuur, maar dit sal beter wees as ‘n ons van sonde! Laat nie al jou gebed na verlossing van hartseer vloei nie, maar bid eerstens, “Laat nie enige onreg oor my heers nie.” Soek eerstens die koninkryk van God en gehoorsaamheid aan Hom, en dan sal verlossing aan jou gegee word.

Ons mag sê, “Here, hou ons van moeilikheid,” maar ons word opdrag gegee om te bid, “Verlos ons van die Bose.” Moet daar vir ons nie beproewinge kom nie, selfs soos dié wat Job ervaar het nie, dit sal goed wees met ons siele as ons harte nie in sonde getrek of gedryf word nie.

Die Uitsonderlike Gevaar van Sonde

II. En nou, ‘n tweede gedagte ontstaan uit die teks. IN ALLE TYD VAN BEPROEWING IS DAAR ‘N SPESIALE VREES VAN ONS SONDIG.

Dit is goed vir die kind van God om te onthou dat die uur van duisternis ‘n uur van gevaar is. Lyding is ‘n vrugbare grond vir sekere vorme van sonde. Daarom was dit nodig vir die Heilige Gees om ‘n getuienis aan Job te gee dat, “In al hierdie het hy nie gesondig nie.” Dit het gelyk asof hy moet sondig, maar tog het hy nie gesondig nie—en dit is as ‘n gedenkwaardige feit deur Inspirasie opgeteken.

Hy het steeds sy integriteit vasgehou en voor die wil van die Here gebuig. Liewe Vriende, as jy na ‘n tyd van moeilikheid nadert, let op en bid dat jy, wanneer jy op die beproewing ingaan, nie ook in sonde mag ingaan nie. Baie het hulle God seergemaak deur wat hulle in die uur van verdriet gesê en gedoen het.

Byvoorbeeld, ons is geneig om ongeduldig te raak. Ons murmureer teen die Here. Ons dink ons beproewing is te lank, of dat gebed nie beantwoord word wanneer dit behoort te wees nie. As God getrou is, waarom haast Hy nie om sy kind te verlos nie? In die ou tyd het Hy op ‘n kerub gery en ja, Hy het op die vleuels van die wind gevlieg—waarom is sy waens nou so lank in aankoms? Die voete van sy genade lyk of dit met lood geskoei is.

Onvermoeidbare Geduld

Kleinheid en klaagliedere is sonde wat maklik dié wat ernstig beproef word, oorval. Mense is geneig om bitter gedagtes van God te hê wanneer Hy sy hand in die bitter boks steek en die kinien van hartseer bring. Van die twee geslagte dra vroue gewoonlik die prys vir geduld, veral in liggaamlike siekte.

Wat ons betref, wat van ‘n ruwer stof gemaak is, is dit tot ons skaamte dat ons, as ‘n reël, baie ongeduldig met pyn is. Ons verloor nie soveel ons geduld nie as wat ons wys dat ons nie een het nie! Job, onder sy eerste reeks beproewinge, was nie vinnig om te kla nie, want jy het gehoor van die geduld van Job wat die Heilige Gees sorgvuldig in die Nuwe Testament noem.

Ons word selfs versoek tot opstandigheid teen God. Ek het gevalle ontmoet waarin opstandige woorde geuiter is en selfs weer en weer gesê is. Een het in my teenwoordigheid gesê: “God het my ma geneem en ek sal Hom nooit vergewe nie. Ek kan Hom nooit weer as ‘n God van liefde beskou nie, soos ek een keer gedoen het.”

Weerstand teen die Here

Sulke woorde sal ‘n kind van God meer seergemaak as die verlies self veroorsaak het. Ek het gehoor hoe iemand van sy sterwende kind gesê het, vir wie ek ingeroep is om te besoek, dat hy nie kon glo dat God so onregverdig sou wees om sy dogter van hom te neem nie. Trouens, hy het so opstandige gepraat dat ek, met alle sagtheid, maar met diep erns van siel, hom aangespreek het dat ek vrees dat die Here hom vir so ‘n trots spraak sou besoek.

Dit was duidelik dat sy kind binnekort sou sterf en ek het gevrees dat hy self sou sterf wanneer die skok sou kom, omdat hy so stout met die Here gestry het. Ek het vir myself gesê, “’n Kind van God kan nie op so ‘n manier oor sy Vader praat nie sonder om onder verdere tuchtiging te kom.” Dit het gebeur soos ek verwag het en hy, self, is laag gelê.

Gegrief soos ek was, was ek glad nie verras nie. Hoe kan ons teen God rebelleer en hoop om in daardie opstandigheid te floreer? Met die hardkoppige sal Hy hardkoppig wees en ons sal uitvind watter wêreld van ellende dit vir ons sal bring!

Genade en Vertroue

Oh, vir goddelike genade nie net om te buig omdat ons moet nie, maar omdat ons vertrou! Mag ons sê, “Dit is die Here—laat Hom doen wat goed vir Hom lyk”! Voor daardie versoeking het Job nie geval nie, want in hierdie opsig het hy nie gesondig nie.

Ons kan ook in wanhoop sondig. ‘n Getroebleene het gesê: “Ek sal nooit weer opkyk nie. Ek sal my hele lewe in treur deurbring.” Liewe Vriend, waarom nie weer bly wees nie? Is God se genade heeltemal vir ewig weg? Jy word aangespoor om altyd te glo. “Wie onder julle wandel in duisternis en het geen lig nie? Laat hom vertrou in die naam van die Here en steun op sy God.” In die donker is die plek vir vertroue, nie vir wanhoop nie!

Die Vervulling van die Siel

‘n Kind wat sullenig is, sal waarskynlik vir homself tien keer meer ellende maak as wat die stok self sou veroorsaak. Wie durf wanhoop terwyl God hom aanspoor om te vertrou? Kom, as jy so arm is soos Job, wees so geduldig soos Job en jy sal hoop vind wat altyd skyn soos ‘n ster wat nooit ondergaan nie.

Baie sondig met ongelooflike spraak. Ek het een of twee slegte dinge herhaal wat God se kinders gesê het, maar Job het niks van die soort gesê nie. Hy het dapper gesê: “Die Here het gegee, en die Here het geneem; geseënd sy die naam van die Here.”

Mense is deur opeenvolgende probleme in ‘n soort ateïsme gedryf. Hulle het kwaadwillig geargumenteer—“Daar kan nie ‘n God wees nie, of Hy sou my nie so laat ly nie.” Liewe vriende, jy moet nie praat soos die dwases nie—en sulke spraak is pure dwaasheid.

Die Eer van God

Jou mond sou grootliks besoedel word as jy die Heilige Gees op so ‘n manier sou teister. Het die Here jou verlos en sal jy teen Hom praat? Ek het nie tyd om meer te sê waar daar so veel bygevoeg kan word nie.

Mag die Here ons in beproewingstye bewaar van sondig, hetsy met ons hart, of hande, of lippe.

Die Sakrament van Hartseer

III. Let op, derde, dat IN DAAK VAN TREURING HET ONS NIE NODIG OM TE SONDIG NIE.

Luister—jy word toegelaat om te huil. Jy word toegelaat om te wys dat jy ly deur jou verliese. Kyk wat het Job gedoen. “Job het opgestaan en sy kleed geskeur, en sy kop geskeerd, en op die grond geval, en aanbeden.” En “in al hierdie het Job nie gesondig nie.”

Die moeder het baie oor haar kind gehuil en tog mag sy nie gesondig het—‘n moeder se hartseer en ‘n moeder se liefde is heilige dinge. Wanneer ‘n dierbare kind gehaat word, mag daardie nie net perfek natuurlike trane wees nie, maar selfs heilige trane.

Die man het met groot hartseer geklaag toe sy geliefde van hom weggeneem is. Hy was reg. Ek sou veel minder van hom gedink het as hy dit nie gedoen het nie. “Jesus het gehuil.” Maar daar is ‘n maatstaf in die uitdrukking van hartseer.

Die Regte Benadering

Job was nie verkeerd in sy kleed te skeur nie—hy mag verkeerd gewees het as hy dit in stukke geskeur het. Hy was nie verkeerd in sy kop te skeer nie—hy sou verkeerd gewees het as hy sy hare getrek het, soos sommige gedoen het wat wanhoop hulle in maniakke verander het. Hy het doelbewus die skeermes geneem en sy kop geskeer—en in hierdie het hy nie gesondig nie.

Jy mag rou dra—heiliges het dit in ander tye gedoen. Jy mag huil, want dit mag dalk ‘n ontspanning van jou gespanne emosies wees. Moet nie die borrelende vloede terughou nie. ‘n Vloed van trane buite mag die vloed van verdriet binne verlig. Job se dade van rou was gematigde en gepas—afgestem deur sy geloof.

Ek wens dat Christene nie so dikwels die pad van die wêreld tydens hulle begrafnisse volg nie, maar eerder sou probeer om dit duidelik te maak dat hulle nie treur nie soos ander wat sonder hoop is. Jy mag swart dra solank dit nie die banier van opstandigheid teen die wil van die Here word nie.

Job se Woorde en die Eer van Geduld

Job se woorde, al is hulle baie sterk, was tog baie waar—“Naak het ek uit my moeder se baarmoeder gekom, en naak sal ek terugkeer.”

As ons niks meer as die waarheid sê nie, mag ons dit sê, solank die toon nie van murmuring is nie, al is dit dalk soms beter om heeltemal stil te wees, soos Aaron, wat sy mond gehou het. David het gesê: “Ek het nie my mond geopen nie; omdat U dit gedoen het.”

As ons nie ‘n goue stilte kan handhaaf nie, laat ons dan ons spraak silwer wees—ons moet niks minder as edelmetaal gebruik nie. Job het getreur en tog nie gesondig nie, want hy het getreur en God aanbid terwyl hy getreur het. Dit is wat ek aan julle aanraai wat op hierdie tyd treur.

As jy op die grond moet val, aanbid daar voor die Here! As jou hart gebuk is, volg die heiliges wat op hulle gesigte val en God aanbid! Ek glo dat sommige van die waarste, reinste, soetste en sterkste toewyding na God gekom het uit harte wat gebroke is van verdriet. Onthou, dan, dat in dade van treur daar nie noodwendig enige sonde is nie.

Die Onvervangbare Glorie

IV. Maar, vierde, IN DIE GEBRUIK VAN GOD IN VAIN SONDE ONS GROOTLIK. “Job het nie gesondig nie,” en die frase wat dit verklaar is, “of God in vain aangekla.”

Hier laat ek my sê dat om God na ons regterstoel te roep, ‘n hoë misdaad en felony is! “Nee, maar, O man, wie is jy om teen God te antwoord?” Wee hom wat teen sy Skepper stry! Die Here is absoluut Sovereign en Hy gee geen rekenskap van sy sake nie.

Ons is usurpende dwase wanneer ons doen asof ons op die regterstoel van die Regter van die aarde kan sit!

In die volgende plek sondig ons deur te vereis dat ons God moet verstaan. Wat? Is God onder verbande om Homself aan ons te verduidelik? Bedreig ons om te rebelleer tensy Hy Homself regverdig maak teenoor ons? Geseënd sy sy naam, Hy is ondoorgrondelik en ek is bly om Hom so te hê!

Wil jy hê jou God moet sy bedelinge verduidelik? Is jy nie tevrede om Hom te glo nie? Die eis vir verduideliking is ongeloof! Dit is werklik om julleself slimmer as God te maak! Laat ons voor Hom buig sonder ‘n vraag. Hy is Jehovah en dit beëindig die saak! Hy wil hê sy kinders moet voel dat wat Hy wil, altyd die beste is.

Onderwerping voor die Here

Buig voor God en buig jou begeertes en gedagtes en oordeel voor sy Troon. Wat Hy doen, is wys en waar en vriendelik—en daarvan is ons seker. Ons kan baie maklik God in vain aankla, maar ons doen beter om Hom glad nie aan te kla nie, want wie is ons om die Ewige ter verantwoording te roep?

Ons kla God in vain aan wanneer ons voorstel dat Hy onregverdig is. “Ah!” het een gesê, “Toe ek ‘n wêreldling was, het ek voorspoedig was. Maar sedert ek ‘n Christen is, het ek geen einde aan verliese en probleme ondervind nie.”

Bedoel jy om te suggereer dat die Here jou nie regverdig behandel nie? Dink ‘n minuut en staan reg. As die Here jou volgens streng geregtigheid sou behandel, waar sou jy wees? As Hy jou nou sou roep om rekenskap vir jou sonde te gee en die naakte swaard van Geregtigheid bloot te lê, wat sou met jou gebeur?

Jy sou dadelik in wanhoop wees en baie gou in die Hel!

Die Uitsonderlike Vriendelikheid

Klaar nooit die Here aan vir ‘n tekort aan geregtigheid nie, want dit is om met ‘n wraak te sondig. Sommige sal egter dwase aanklagte teen sy liefde bring. “Hoe kan Hy ‘n God van liefde wees as Hy my so laat ly?” Jy vergeet daardie woord—“So veel as wat Ek met liefde liefhet,” (want dit is die Griekse woord), “tug ek en bestraf.”

Hoe meer die Here jou liefhet, hoe sekerder sal Hy enige en elke kwaad wat Hy in jou sien, berispe! Jy is so kosbaar vir Hom dat Hy jou wil volmaak in elke goeie werk om sy wil te doen. God waardeer jou baie, my Sister, of jy sou nie so dikwels op die wiel gemaal moes word om al jou wratten weg te neem en die juweel van jou siel te laat skyn nie.

Die Waarde van Lyding

“Oh,” het ‘n wêreldling vir my gesê terwyl ek in groot pyn en liggaamlike swakheid was, “is dit hoe God sy kinders behandel? Dan is ek bly ek is nie een nie.” Hoe my hart het binne-in my gebrand en my oë het flikker soos ek gesê het dat ek ‘n ewige pyn van die pyn wat ek verduur eerder sou neem as om in die plek van die man te staan wat gemak bo God verkies het.

Ek het gevoel dit sou vir my die Hel wees om ‘n twyfel van my aanneming te hê en wat ook al pyn ek mag ervaar was ‘n bagatel solank ek geweet het dat die Here my God was. Elke kind van God onder so ‘n belediging sou uiterste jaloesie voel vir die eer van sy Here.

Liewe vrienden, ons is bereid om die goddelike liefde met elke moontlike nadeel wat betrokke kan wees, te neem—want die liefde van ons Vader is ‘n gewig van glorie—en al die hartseer van die tyd is maar “ligte beproewinge” en hulle duur maar ‘n oomblik.

Die Heilige Woord van Vertroosting

Hoe soet om die Here te hoor sê—“In liefde tugs Ek jou jou goud om te verfyn; om jou uiteindelik in my gelykenis te laat skyn”!

Jammer genoeg, soms, wanhoop aankla God in vain met betrekking tot sy mag! Ons dink dat Hy ons nie kan help in een of ander spesifieke beproewing. Gooi sulke vrese in die wind—dit is onwaardig van ons en disgeëerd aan ons Here!

Is daar iets te moeilik vir die Here? Deur vloed en vuur sal Hy ons veilig bring.

Twyfeling in God se Wyse Planne

Ons mag so dwaas wees om sy wysheid te betwyfel. As Hy Al-Wys is, hoe kan Hy ons toelaat om in so ‘n benarde toestand te wees en so laag te sink soos ons doen? Wat ‘n dwaasheid is dit? Wie is jy, dat jy die wysheid van God wil meet?

Sal ‘n uil begin om die lig van die son te bereken? Of ‘n miertjie die ewige berge skat? Sal sommige klein diertjies, wat met duisende ander in ‘n druppel water rondspook, begin om die grense van die see te traceer? Wat is jy?

Wie is jy, dat jy jou oordeel teenoor die oordeel van die Here God Almagtige moet stel? Minder as niks, sal jy die Oneindige kritiseer?

Die Eer van die Heilige

‘n Wurm van die stof, sal jy die Magtige God verhoor? Wees ver van jou! Job het nie so gedoen nie, want hy het nie gesondig nie, noch God in vain aangekla.

V. Laastens—soos ek moet haastig afsluit—OM DOOR GROTE BEPROEWING TE KOM SONDE IS DIE EER VAN DIE HEILIGES. As ons beproef word en naak uitkom soos toe ons gebore is, hoef ons nie skaam te wees nie.

En as ons uitkom sonder om te sondig, dan verhoog die grootheid van die beproewing die eer van ons oorwinning. “In al hierdie het Job nie gesondig nie”—die “al hierdie,” is ‘n deel van die glorie waarmee Genade hom bedek het.

Stel jou voor dat jou lewe heeltemal gemaklik was. Stel jou voor dat jy van ‘n kind af met sorg behandel was. Stel jou voor dat jy goed opgeleid was, met ‘n voldoende fortuin gelaat om elke wens te bevredig en gelukkig getroud was.

Stel jou voor dat jy vry was van siekte, verhef bo sorg, werk en swaar hartseer—wat dan? Verseker, jy sou nooit vir geduld opgemerk kon word nie! Wie sou ooit van Job gehoor het as hy nie beproef was nie?

Niemand sou van hom gesê het, “In al hierdie het Job nie gesondig nie.” Slegs deur sy geduld kon hy volmaak en onsterflik gemaak word!

Die Sny van die Lyding

Stel jou voor dat jou rekord moet wees—van geboorte ‘n lyder, deur die lewe ‘n stryder. By die huis ‘n worstelaar en buite ‘n soldaat en ‘n kruisdraer—en tog, ten spyte van al hierdie, vol vreugde en vrede, deur sterk geloof—tot die uiterste beproef, en tog getrou gevind.

In so ‘n kroniek is daar iets om te onthou! Daar is geen glorie om ‘n veerbed-soldaat te wees, ‘n man versier met pragtige uniform, maar nooit versier met ‘n letsel of verhef deur ‘n wond nie.

Al wat jy ooit van so ‘n soldaat hoor is dat sy spore klink op die sypaadjie soos hy loop. Daar is geen geskiedenis vir hierdie tapyt-ridder nie. Hy is net ‘n fopspeen. Hy het nooit poeier geur nie, of as hy dit gedoen het, het hy sy geur bottle uitgehaal om die onaangename reuk te doodmaak.

Wel, dit sal nie veel vertoon in die verhaal van die nasies nie. As ons ons keuse kon hê en ons was so wys soos die Here self, sou ons die troubles wat Hy vir ons aangestel het, kies en ons sou onsself nie ‘n enkele pyn spaar nie.

Wie wil vir die res van sy lewe in ‘n eendpoel paddel? Nee, Here, as U my sal vra om op die waters te gaan, laat my dan dieper in die diepte ingaan!

Die Oorwinning van die Heilige

Diegene wat na die hemele opgevaar word deur die golwe en dan weer afgedaald word na die dieptes soos die oseaan gap, sien die werke van die Here en sy wonders in die diep!

Onrus en gevaar maak mans van ons en dan handel ons nie meer met kinderlijke dinge nie, maar met ewige sake! As ons geen probleme gehad het nie, sou ons aan die einde stom gewees het van gebrek aan temas om oor te praat—maar nou versamel ons voorvalle wat die moeite werd is om te vertel aan ons Broers en Sisters wanneer ons die familiekring voor die Troon ontmoet!

Gebeure wat op die pad van die Here gebeur, bring vir ons ‘n getroue oortuiging van die genade en liefde van God, wat ons gehelp het en ons vrygespreek het! Gee my ‘n interessante lewe, na alles, en as dit ‘n interessante lewe moet wees, dan moet dit een wees wat sy volle aandeel van probleme het, soos Job s’n!

Dan sal dit die hemel wees om die oordeel van die groot Regter te hoor—“In al hierdie het My dienaar nie gesondig nie.” Die eer van ‘n Christen, of, laat ek sê, die eer van God se goddelike genade in ‘n Christen, is wanneer ons so opgetree het dat ons in detail gehoorsaam was, sonder om enige punt van plig te vergeet.

“In al hierdie het Job nie gesondig nie,” nie in wat hy gedink het, of gesê het, of gedoen het—nog in wat hy nie gesê het nie, en wat hy nie gedoen het nie—“In al hierdie het Job nie gesondig nie.”

Die Uitslag van die Lyding

Ons is geneig om voor te neem dat ons onsself in ons eie kamer moet sluit en nooit weer in die wêreld moet gaan nie, of probeer om nie weer te praat of te handel nie. Verseker, dit sou ‘n groot leemte en ‘n vlek op ons lewens wees. Nee! Nee! Nee!

Ons moet nie sê nie, “Ek sal nie meer in die naam van die Here praat nie.” Gaan voort om te praat! Gaan voort om te handel! Gaan voort om te ly!

Haal die golf aan, Christen! Swem na die ander oewer en mag God se oneindige genade gesien word in die bring van jou daar! Vul jou lewe met aksie en versier dit met geduld, sodat daar gesê kan word, “In al hierdie het hy nie gesondig nie.”

God gee ons ‘n gedetailleerde gehoorsaamheid, ‘n volgehoue volg van die Here, ‘n perfekte uitwerking van die fynpunte van diens! Ek voel dat ek net dit moet byvoeg.

Soos ek die vers deurlees, het dit vir my te droog gelyk en so het ek dit met ‘n traan nat gemaak. “In al hierdie het Job nie gesondig nie, noch God in vain aangekla,” en tog het ek, wat so min gely het, dikwels gesondig en, ek vrees, in tye van angs God in vain aangekla.

Oproep tot Berou

Liewe vriende, is dit nie waar van sommige van julle nie? As dit so is, laat jou trane myne volg. Maar tog sal die traan nie die sonde wegwas nie! Vlieg na die Fontein wat met bloed gevul is en was daar van sonde van ongeduld, sonde van ongeduldigheid, sonde van opstandigheid, sonde van ongeloof!

Dit is werklike sonde en hulle moet weggespoel word in die bloed van die Lam. Oh, hoe kosbaar is daardie Fontein vir ons! Hoe kosbaar vir julle wat dikwels in die bed moet lê en ly—want julle sondig steeds!

Hoe kosbaar vir ons wat gesondheid en krag het om God te dien, want ons sien sonde in ons heilige dinge en ons moet gesuiwer word van die besoedeling daarvan! Julle wat elke dag in besigheid gaan en met alle soorte persone meng, hoe baie het julle nodig om daagliks gewas te word!

Kom, geliefdes, laat ons saam gaan en sê, “Here, vergeef ons.”

Ek wil graag ‘n bietjie sê aan sommige van julle wat nie God se mense is nie. Stel ek jou lewe saam en skryf dit op hierdie manier uit: “Was lief vir vrolikheid. Het baie dae in frivilous vermaak deurgebring. Was soms dronk. Soms het hy godslasterlike taal gebruik,” en so aan? Hoe verkeerd sou ek wees as ek sou sê, “In al hierdie het hy nie gesondig nie”!

Waarom, in al hierdie het jy niks anders gedoen as sondig nie! God het jou tafels gelaai, jou rug geklee, jou in gesondheid gehou en jou lewens verleng—en in al hierdie het jy niks anders gedoen as sondig en teen God optree!

Ek wil hê dat julle dan moet kom, na daardie selfde Fontein waaroor ek gepraat het, en roep vanaand, “Was my, Verlosser, of ek sterf.” Jy was die presiese teenoorgestelde van Job. Jy het in al jou troos en genade gesondig en het nooit die nodige dankbaarheid aan die geseënde God getoon nie! Jy het net boos teen Hom gedoen!

Mag die Here ons almal aan sy voete bring en mag Hy ons dan help in al toekomstige probleme om staande te bly en nie te sondig nie.

Ek weet dat sommige van julle in ernstige beproewinge ingaan. Jy het die vooruitsig daarvan vanavond in jou gedagtes, en hier sit jy en voel depressief daaroor. Moet nie begin om te wanhoop nie, maar wees dubbel so ywerig in gebed!

Wees meer bekommerd om van sondig gehou te word as om te ly en bid daagliks, “Here, as U my hierdie ruwe pad wil lei, hou dan my voete sodat ek nie struikel nie, en bewaar my selfs tot die einde met klere onbesmet van die wêreld! Ek sal nie meer van U vra nie, maar hierdie een ding. Heilige Vader, hou my soos ‘n geliefde kind, gehoorsaam en dien U met my hele hart, siel en krag, totdat ek hoër gaan om vir ewig by U te woon!”

Mag die Here julle almal hoor in die dag van moeite en julle behou tot die laaste uur van die lewe, sonder vlek en onberispelik! Dan sal Hy in julle verheerlik word en julle sal blydskap hê. Amen, en Amen.

Charles Spurgeon