OORGANG VAN DIE JORDAN – Charles Spurgeon

OORGANG VAN DIE JORDAN

“Toe het Joshua die offisiere van die volk bevel gegee, en gesê: Gaan deur die kamp en bevel die volk, en sê: Berei julle kos voor. Want binne drie dae sal julle oor hierdie Jordan gaan, om die land in te neem wat die Here julle God julle gee om dit in te neem.” Josua 1:10, 11.

Die verhaal van die oorgang van die Jordan kan op baie wyse leerstellend gebruik word. Dit was ’n wonderbaarlike gebeurtenis. Dit het plaasgevind op die tiende dag van die eerste maand—op dieselfde dag van die jaar as die oorgang van die Rooi See. Dit was die veertigste herdenking van daardie glorieuze wonderwerk, en jy kan heel gepas die verdeling van die Rooi See met dié van die Jordan verbind, want so het die Heilige Gees gedoen in die honderd-en-vier-tiende Psalm—“Die see het dit gesien en gevlug; die Jordan is teruggedryf.”

Ek gaan die oorgang van die Jordan gebruik soos ons voorvaders dit gebruik het, naamlik, as ’n tipe van ons oorgang uit hierdie wêreld na die plek wat bestem is vir ons rus. Kanaan is net gedeeltelik ’n tipe van daardie beter land, want die Kanaäniete was steeds in die land en Israel moes baie gevegte voer om die land te bekom. In ons meer perfekte Kanaan is daar geen vyande om mee te maak nie, geen sondes om mee te stry nie, en geen magte van die duisternis om te oorwin.

Nogtans, dink ek, is die tipe, al is dit nie perfek nie, so lank in die Christelike Kerk gevestig en het dit soveel opbouing aan goddelike mense gegee, dat ek dit met vertroue kan gebruik. Ons kan nie bekostig om so ’n lied te laat vaar nie— “Op Jordan se stormagtige oewers staan ek, En gooi ’n verlangende blik Op Kanaan se pragtige en blije land, Waar my besit lê.”

Ook kan ons nie ophou sing saam met Watts nie— “Soet velde oorkant die golwe van die vloed, Staan gekleed in lewendige groen; So het die ou Kanaan vir die Jode gestaan Terwyl die Jordan tussenin geraas het.”

Die Israeliete, voordat hulle die Jordan oorsteek, het kennis ontvang. Die offisiere het deur die kamp gegaan met die boodskap, “Bereid julle kos voor. Want binne drie dae sal julle oor hierdie Jordan gaan.” Die Here gun dikwels sy volk kennis dat die tyd van hul vertrek naby is. Hy het die uur van ons ingang in rus bepaal, en dit kan nie deur die vaardigheid van ’n dokter uitgestel of deur die kwade van ’n vyand bespoedig word nie. Geen sataniese krag kan ons voor ons tyd na die graf stoot nie— “Plage en dood vlieg om ons, Tot Hy sê, kan ons nie sterf nie.”

Tydens die regte tyd kom daar ’n fluistering in die oor van die gelowige, “Staan op en kom weg.” Mnr. Bunyan beskryf die pelgrims wat op die oewer van daardie rivier wag wat hulle van die hemelse land geskei het totdat ’n boodskapper na een en dan die ander kom en aankondig dat die silwer koord losgemaak moet word en die goue draad gebroke moet word. Vader Eerlik en Mnr. Klaar om te Hou en Christiana en die ander het elk ’n oproep van die heuwels ontvang en het oor die swart water oorgesteek na die goue strand—waar die skynende wesens gestaan het om hulle te verwelkom.

Misschien sal sommige van ons nie so ’n oproep ontvang nie. Want ons mag dalk skielik weggeneem word. Baie goeie mense bid daagliks teen skielike dood en daar is legitieme redes daarvoor. Maar vir ’n kind van God is dit van min belang, want die dood sal hom nooit onvoorbereid vind as hy in gemeenskap met God leef. As ons in die lig wandel, soos Hy in die lig is, sal ’n oorvloedige toegang aan ons verskaf word tot die ewige heerlikheid, selfs al sou ons in ’n oomblik doodval.

Die verandering sou eenvoudig beteken dat ons van die onderste kamer van ons Vader se huis na ’n boonste kamer meer helder en pragtig gaan—maar steeds ’n deel van dieselfde huis. ’n Paar Sondag aande gelede, toe ek nie in staat was om vir julle te preek nie, het my geliefde en geëerde vriend, mnr. Newman Hall, baie vrygewig hierdie kansel beset en sy preek het oor die hemel en die vreugdevolle ingang van die heiliges in die onsterflike toestand gegaan. Een van ons susters was grootliks bly oor daardie preek. Sy het huis toe gegaan en toe sy haar slaapkamer binnegegaan het, het sy neergedaal en in ’n oomblik in rus ingegaan. Miskien was daardie preek vir haar ’n afgedwaalde noot van die harpe van die engele om haar huis toe te roep.

Ons kan ook so ’n vinnige oproep hê. Of ons mag maande van wag hê. Wat maak dit saak? Laat die engelagtige gevolg verskyn wanneer ons beste geliefde dit gepas ag—dit sal geen vraag van voorkeur wees vir ons of die Meester ons vandag, môre of oor twintig jaar oproep. Laat Hom ons by die haanroep, of middernag, of middagdag oproep, ons sal vir Hom antwoordgee, “Hier is ek. Want U het my geroep.”

Ons sal in die vreugde van ons Here ingaan en vir ewig met Hom wees. Wanneer God se kinders hul kers vir hulle aangesteek het en hulle weet dat dit tyd is om boontoe te gaan, voel hulle bly om hul pelgrimsreis te beëindig en in Jesus te rus. Ons is almal baie nader aan die huis as wat ons dink. Dit sal baie verstandig wees om met ons laaste ure te praat en daardie tyd te antisipeer wanneer die boodskap sal kom, “Binne drie dae sal julle oor hierdie Jordan gaan.” Mag die Heilige Gees ons meditasie vrugbaar maak in die aansig van ons einde!

Ons sal die aard van hierdie kennis waarneem. En dan die gevolg van hierdie kennis. Mag ons goddelike genade ontvang om te verstaan wat ons spreek en hoor en om daarvan gebruik te maak vir ons ewige voordeel.

I. Eerstens, LET OP DIE AARD VAN DIT KENNIS. Let daarop dat daar drie leidende woorde in dit is—“berei,” “oorgaan,” “besit.” “Bereid julle kos voor. Want binne drie dae sal julle oor hierdie Jordan gaan om die land in te neem.”

Die eerste woord wat na hulle gekom het, was, “Bereid.” Wees gereed om te reis. Die soldaat dra sy rantsoene saam met hom wanneer hy ’n vinnige mars moet maak—“Bereid julle kos voor.” Kinders van God, wees gereed om van hierdie wêreld weg te gaan. Laat nie julle wortels diep in hierdie aardse grond steek nie, want julle moet op die regte tyd verplant word. En hoe meer vashegting julle aan hierdie wêreld kry, hoe slegter sal dit vir julle wees. Hou alles met ’n los hand.

Die soldaat in ’n vreemde land moet nie gaan nesmaak en begin om omstandighede om hom te versamel wat hom in die land kan nationaliseer nie. Hy is ’n vreemdeling, wat bly totdat sy prins hom terugroep na die vaderland. Julle kan nie lank in ballingskap wees nie. Die hemel is gereed om julle te ontvang. Wees gereed! Julle hart is in die hemel—stuur julle beste goed daarheen—waar hulle veilig sal wees van mot en roes.

Hou oor julle wat klein goed is wat julle wil hê vir spandeer, maar maak die beste van julle pad deur hierdie Vanity Fair. Bly in marsorde. Wees voorbereid op ’n oomblik se kennis om julle pad te begin. Maar aangesien Hy gesê het, “Bereid julle kos,” het Hy nie bedoel, “Begin om kos van die soort waarop julle hierna moet leef, te eet nie”? Die manna sou binne drie dae ophou en nooit weer val nie.

Nadat hulle die Jordan oorgesteek het, sou hulle op die graan van die land voed. Manna was die hoofgereg van hul woestynkos. Maar hulle het ander dinge ook geëet, want hulle het skape en beeste gehad. Hulle moes nie manna voorberei nie, want dit sou nie meer as ’n dag hou nie, maar sulke kos as wat hulle gewoonlik sou gebruik wanneer hulle op hul eiendomme ingaan.

O kinders van God, kry goeie maaltye van geestelike kos, die soort kos wat julle hierna sal eet. Voed julleself op die liefde van God en die wonderlike Waarhede wat in Christus Jesus neergelê is. Gee nie meer om vir manna nie; dit is al of julle nie al die Heilige Gees het nie. “As julle nie die Gees van Christus het nie, is julle nie van Hom nie.”

“En hulle wat die soet kos van die Gees geproe het, sal dit nie meer proe nie.” Eet dan van die Goddelike Waarhede wat met ’n hemelse geur omring is, en voer julle hart.

Die tweede leiding is—“Gaan oor die Jordan.” Dit kan nie meer waarskuwing wees nie. Dit kan nie meer vermaan nie. Dit is nie meer ‘n aksie van julle hart nie; dit is ‘n opdrag van God aan julle om die taak van oorgang te volbring. Soos ek reeds gesê het, is dit nie vir ons om ons eie ure of tye te bepaal nie. Die Here sal die tyd en die plek bepaal. Dit is altyd goed dat ons ons eie voetstappe kan volg. Volg dan die gebod—“Gaan oor die Jordan.”

In die derde plek, “om die land in te neem.” Miskien wil jy die boodskap nie aanvaar nie. Want dit is die ewige aanvaarding, die aangewese, die bewuste verwerping van die sonde, die verwagting van groot dinge, die toegang van die klerke wat elkeen van julle sal ontmoet, wat die rol van die tweede Adam se seën sal wees. Dit is die groot werke wat voor julle lê.

II. Kyk, die gevolg van hierdie kennis. In die eerste plek, dit is dat jy aan ander mense moet praat. Julle moet nie net vir julleself om julle woede spreek nie. Julle moet saam met ander praat, soos wat die offisiere gemaak het, want dit is ’n profetiese werk wat baie ander moet help. Julle is nie die enigste wat deur die rivier moet gaan nie; julle is nie die enigste wat moet oorgaan nie. Julle is nie die enigste wat moet voorberei vir hierdie hemelse plek nie.

Ek wil vir julle vertel dat die kinders van God altyd sal eerbiedig dat die tyd sal aanbreek wanneer hulle moet oorgaan. Want dit is nie so groot nie. Dit is nie net ’n paar wat oorgaan nie; dit is ’n volle geslag. En sodra die Goddelike genade julle van julle teëkoms ontslae kan raak, moet julle saam met ander mense praat. Julle moet vir die geliefde van julle aanmoediging gee. “Die Heer het vir my gesê, ons moet hierdie week gaan.”

Dit is wat ek julle aanraai om te doen—“Sê vir jou vriend dat die tyd om te gaan naby is. Berei julle kos voor.”

En nog ’n gevolg van hierdie kennis is dat ons tot geloof moet kom. Gaan oor die land. Jy kan nie meer weerstaan nie. En as die liefde van God jou beloon het, kan jy dit nie ontken nie—dit is die ware ervaring van elkeen wat God ken.

Die wyse man sê “die tyd van die lewe is soos ’n dag se lewe” en hy weet dat dit die beste pad is. Dit is die verfrissende lewe wat die genade van God aan diegene gegee het wat gereed is om oorgaan te word.

Wanneer die rimpelings van die tyd in ons oë begin te kom, voel ons dat die heiliges ons verwelkom. Dit is tyd om op te hou en te ontspan. Dit is tyd om te weet dat dit die gelukkige, gelukkige oorgang is.

Ek wil hê dat julle moet glo dat die liefde van God soveel van julle omring, dat jy altyd moet voorberei en altyd moet voel dat die liefde van God van jou sy stem af kom, en jy kan nie ontken dat dit ’n dag van vreugde vir jou kan wees nie.

Ja, geliefde, as ons tot geloof kom, dan moet ons meer en meer aan die liefde van God gelei word, want dit is die enigste pad tot saligheid en geluk.

En so moet ons dan voorberei om oor te gaan. Mag ons kennis en ons gevolge die Heilige Gees se genade oplewer in ons harte, sodat ons mag oorgaan en aan daardie groot oorgang kan deelneem, wat ons in God se teenwoordigheid sal bring!

Oorwinning oor die Jordaan

“Oh,” sou hulle dalk gesê het, “ons kan nie oor die Jordaan gaan nie, want daar is Jerigo reg voor ons, en natuurlik sal die inwoners die Jebusiete oproep, wat nie ver van Jerusalem af is nie, en hulle sal die Hiviete en die Amoriete en al die ander nasies haal. En hulle sal heftig die oorgang van die rivier betwis en dit sal onmoontlik wees om deur daardie stroom te dwing en aan die ander oewer teen sulke vyande te veg.”

So ‘n vrees sou heel natuurlik wees. Toe Caesar probeer het om in Engeland aan land te gaan, wat het die Britte gedoen? Hulle het in die water by Dover gestorm om die Romeine te ontmoet, en hulle het met hulle in die branding van die see geveg. Dit was natuurlik dat dapper mans die indringers in die water sou beveg en hulle nie sou laat om op hulle grond te tree nie.

Dink jy dat die Kanaäniete minder dapper was as die antieke Britte? As daar nie ‘n betowering oor hulle was nie, sou hulle Israel in die rivier self teruggedruk het en hulle nie toegelaat het om die land binne te gaan nie. Tog het Israel op die voorgeskrewe tyd oor die Jordaan gegaan. God het gesê: “Julle sal oorgaan,” en hulle het oorgegaan. En geen Kanaäniet, Hiviet, of Jebusiet het gewaag om hulle te pla nie.

God se Belofte

So sug die arme kind van God: “Ag, wanneer ek kom sterf, sal Satan my ontmoet, versoekings en twyfel en vrese sal op my toesak.” Ons lees in die derde hoofstuk van Josua, sesteenth vers: “En die volk het oorgegaan reg teen Jerigo.” Vrees nie, o bevange hart. God kan so met boosheid en met die twyfel van jou eie gees omgaan dat hulle stil soos ‘n klip sal wees totdat jy oorgegaan het. Geen demon sal waak of murmureer nie. Geen twyfel of vrees sal waak om naby te kom nie.

Ons lees: “Al die Israeliete het op droë grond oor gegaan, totdat al die mense heeltemal oor die Jordaan gegaan het.” Nie ‘n pyle of ‘n klip het van die mure van Jerigo af gekom nie. Prys die naam van die Here! Hy het die harte van Israel se vyande laat smelt sodat daar nie meer moed in hulle oor was nie.

Besit die Beloofde Land

Tot dusver op die tweede woord: “Julle sal oorgaan.” Die derde woord was “besit.” Hulle moes die rivier oorsteek om die land te besit wat God aan hulle gegee het. Ons besit niks hier nie. Daardie goed wat ons dink ons besit, smelt weg soos ‘n ysige druppel in ‘n warm hand. Soos voëls op die omgeploegde veld wat weg is die oomblik wat ons in ons hande klap, so neem rykdom hulle vlerke en vlieg weg. Sulke dinge is arm goed om besittings te noem.

Maar ons het aan die ander kant van die Jordaan skatte wat die moeite werd is om te besit. Deur ‘n soutverbond het God ons in Christus Jesus ewige rus, triomf, geluk, en glorie gegee. Daar was in Palestina ‘n gedeelte grond vir elke man van Israel—so is daar in die Hemel ‘n erfenis wat vir elkeen van die Here se mense aangestel is. Daar is ‘n kroon in die Hemel wat niemand anders se kop kan dra nie, ‘n harp wat niemand anders se hand kan speel nie, en ‘n herehuis wat niemand mag binnegaan nie behalwe ek alleen.

Ek glo dieselfde van elk van julle, my Broers en Sisters, wat in Christus Jesus is. Daar is ‘n Hemel vir al die heiliges, maar daar is ook spesiale vreugde en blydskap vir elkeen van die verlosses—in my Vader se huis is daar baie huise. Julle moet oor die Jordaan gaan, maar julle gaan nie weg van die huis nie; julle keer terug na julle Vader se huis.

Die Pad na die Vader se Huis

Julle gaan nie na ‘n land van moeite en armoede, verdriet en dood nie. Julle gaan om vir altyd by die Here te wees, waar geen kwaad julle kan bereik nie. As die boodskap vandag in jou oor sou kom: “Binne drie dae sal julle hierdie Jordaan oorsteek,” sê vir jouself: “Dit is goed, want ek sal die gesig van Hom aanskou wat ek liefhet en ontmoet met diegene wat deur Sy bloed verlos is.”

So het ek met julle gespreek oor die inhoud van hierdie kennis. Maar ek hoor die klok wat die kwartier slaan, en daarom dwing die stem van die tyd my om voort te gaan na ‘n tweede, baie belangrike saak.

Die Gevolge van die Kennis

II. Ek wil hê julle moet nou die gevolg van hierdie kennis waarneem, of wat gevolg het op die oproep. Ek sal probeer om te wys wat sal volg vir julle wat in Christus is, wanneer julle julle kennis om te vertrek ontvang—wat sal met julle gebeur?

Die eerste ding wat met Israel gebeur het, was dit—’n besondere geloof is toegeken. Ek kan moeilik glo dat die mense onder Josua die kinders was van daardie ongelowige Jode wie se liggame in die woestyn geval het. In die vroeë hoofstukke van Josua word opgeteken dat hulle Josua geglo het, wat ook al hy vir hulle gesê het. Hy het vreemde en sterk dinge om te sê gehad, maar hulle het nie getwyfel of gekant nie.

‘n Nuwe Moed

Wat my die meeste behaag, is dat toe hy met die Rubeniete praat en vir hulle sê wat hulle moet doen, hulle gesê het: “Wie ook al is wat teen jou gebod in opstand kom en nie na jou woorde wil luister nie, in alles wat jy hom beveel, hy sal doodgemaak word—wees net sterk en vol moed.” Dink daaraan! Hulle het die moed gehad om Josua aan te moedig en te sê: “wees net sterk en vol moed.”

Hulle het die dapperste van kapteins aangespoor—selfs hulle wat maar net van die rang en lê was. Sommige van God se baie arme en beproefde mense is soms so vol van geloof en moed dat hulle probeer om hulle prediker op te vrolik. Die kinders leer die vaders.

Ek hou daarvan om hulle so die kompliment terug te laat gee, want dit wys dat hulle in ‘n gelukkige toestand is. As hulle eenvoudige bemoediging dalk vir Josua oordadig mag wees, wys dit steeds die eerlikheid van hulle harte en die volheid van hulle vertroue in God. Daar was nie ‘n twyfel of ‘n vrees deur die hele kamp nie.

God se Genade in Moeilike Tye

Nou, geliefdes, wanneer die kinders van God kom sterf, ontvang hulle wat voorheen arme, bevange dinge was, nuwe moed en sterkte en selfs minister troos aan diegene wat sterker as hulself is! Dit is dapper om te sien hoe Mnr. Gereed om te Hink sy krukke wegpak wanneer hy oor die Jordaan gaan. Mnr. Swak-Mind vra hulle om sy swak geestesvermoë in ‘n mispel te begrawe, want dit sal vir niemand nuttig wees nie. Die Here sal ons meer goddelike genade gee, en ons sal ons verbaas oor onsself dat ons voorheen so wantrouig kon wees.

“By die aandtyd sal dit lig wees.” Dit is wonderbaar om te sien hoe God se babas in Christus in ‘n kort tyd op ses voet ses skiet. Ek weet nie wat die dood self in die siel verander nie. Maar ek glo dat ‘n bietjie voor die dood daar dikwels ‘n wonderlike vordering deur die gelowige gemaak word. Die man van God volwasse op ‘n merkwaardige manier—selfs soos hierdie Israeliete, wat so geneig was om te murmureer—was nou vol van ‘n eenheid van geloof wat perfek verstommend is. Mag God ons geloof so bemoedig wanneer die tyd aanbreek.

Wonderlike Versekerings

Volgende, ‘n besondere versekerings is gegee. Sien die vyfde vers van die derde hoofstuk—”Môre sal die Here wonders onder julle doen.” Wanneer hulle by die laaste dag van die drie kom, sal groot wonders gesien word. Die Here is altyd besig om wonderwerke te doen. Maar wanneer ons kom om die Jordaan oor te steek, sal ons Sy wonders sien soos nog nooit tevore nie.

Jy het nog nie die Here gesien nie, geliefde, soos jy Hom sal sien as die groot Wonderwerker. Jy het ‘n vae aansig van jou God gehad, soms, en dit het jou laat voel soos David toe hy voor die ark gedans het. Maar jy sal binnekort ‘n ander en duideliker aansig hê, en dan sal jy wil opvlieg soos ‘n engel en nie meer wil keer nie.

‘n Verhewe Uitsig

In die derde plek is daar ‘n verhoogde besef van die opstanding en glorie wat kom. Al die verskrikking van die dood sal verby wees—al die lelikheid van die wêreld, al die krag van die siel sal nie meer vir jou wees nie. Jy sal ontdek dat jy ‘n lid van die Hemel is, ‘n gesante van die glorierike opstanding, wat al die bose van die ou mens afgelos het. En wat is die resultaat?

Die resultate is dat jy die goeie lewe aan elkeen van die heiliges sal gee en dat jy die wonder van die Here sal beleef. Al die vrees en twijfel sal voor jou platval soos die mure van Jerigo, omdat jy die belofte van die Here ontvang het—”Dit is goed.”

Die Wonder van Verlossing

Nou, voordat ek afsluit, wil ek jou laat sien dat jy nog nie met die pragtige belofte van God besig is nie. Dit is nie net ‘n lewe wat jy moet beleef nie; jy moet ook die wonder van verlossing beleef. Hoe wonderbaar is dit, geliefde! Dit is nie net ‘n teken van opstanding nie, maar ook ‘n teken van genade.

God het die rede van jou verlossing bewerk. Hy het die lewe gegee aan die dood van jou siel en die gruwel van die dood aan die kruis in die plek van jou sonde gedra. So is daar nie ‘n man wat kan kom en sê: “Ek het dit gedoen nie.” Hy het die kruis vir jou gedra. Jy het nie vir jouself gesterf nie, maar die wonder van verlossing kom slegs deur Hom.

Die Glorie van die Hemel

Dit is wat die Here vir jou belowe—jy kan daat in die glorie van die Hemel wees en ‘n lid van die geselskap van die gelowiges. ‘n Oorwinning oor die Jordaan is ‘n oorwinning oor die dood. Jy sal geen vrees hê nie, want die Here is met jou.

Weet jy wat die groot skatte van die Hemel is? Dit is nie die goud nie. Dit is nie die perels nie. Dit is die teenwoordigheid van die Here. Dit is die geselskap van die heiliges, en al die wonderlike opstanding wat jy daat sal hê. O, geliefde, mag jy deur die rivier gaan en die beloftes van God aanneem.

Ek sluit af deur te sê: Maak jouself reg en weet dat jy nie net ‘n oorgang oor die rivier het nie, maar ‘n pad na die Hemel. Mag God jou versterk en jou daardeur help. Amen.

Charles Spurgeon