Inleiding tot Nathanael

“Filippus het Nathanael gevind en vir hom gesê: ‘Ons het Hom gevind van wie Moses in die Wet geskryf het, en ook die Profete; Jesus van Nasaret, die seun van Joseph.’ En Nathanael het vir hom gesê: ‘Kan iets goeds uit Nasaret kom?’ Filippus het vir hom gesê: ‘Kom en kyk.’ Jesus het Nathanael sien aankom en van hom gesê: ‘Kyk, ‘n ware Israeliet, in wie daar geen bedrog is nie!’ Nathanael het vir Hom gesê: ‘Hoe ken U my?’ Jesus het geantwoord en vir hom gesê: ‘Voordat Filippus jou geroep het, toe jy onder die vigtuis was, het Ek jou gesien.’ Nathanael het geantwoord en vir Hom gesê: ‘Rabbi, U is die Seun van God! U is die Koning van Israel!’ Jesus het geantwoord en vir hom gesê: ‘Omdat Ek vir jou gesê het: “Ek het jou onder die vigtuis gesien,” glo jy? Jy sal groter dinge as hierdie sien.’ En Hy het vir hom gesê: ‘Voorwaar, voorwaar, Ek sê vir julle, hierna sal julle die hemel open en die engele van God opklim en afdaal op die Seun van die Mens.’” — Johannes 1:45-51.

Die Evangelie vir die Sonde

Baie dikwels rig ons die Evangelie aan die hoof van die sondaars; ons glo dit is ons plig om dit met die grootste frekwensie te doen; want het ons nie ons Here gehoor, toe Hy sy dissipels beveel het om die goeie nuus in elke plek te verkondig nie, gebruik die woorde “beginning by Jerusalem”? Waar die hoof van die sondaars gewoon het, daar was die Evangelie eerste om verkondig te word; maar terselfdertyd sou dit ‘n groot gebrek aan waaksaamheid toon as ons alle mense as gelyktydig grof, openlike oortreders teen God beskou.

Dit sou nie net ‘n gebrek aan wysheid toon nie, maar dit sou ook ‘n gebrek aan waaragtigheid inhou, want hoewel almal gesondig het en die woede van God verdien, is nie alle onbekeerde mense presies in dieselfde toestand van gees rakende die Evangelie nie. In die gelykenis van die saaitoer word ons geleer dat voordat die goeie saadjie in die veld geval het, daar ‘n verskil in die verskillende gronde was; sommige daarvan was klipgrond, ‘n ander deel was dorings, ‘n derde was hard getrap soos ‘n snelweg, terwyl ‘n ander stuk deur ons Here as “eerlike en goeie grond” beskryf word.

Die Werking van God se Genade

Alhoewel in elke geval die vleslike gees vyandig teen God is, is daar invloede aan die werk wat in baie gevalle daardie vyandigheid verlig het, indien dit nie onderdruk het nie. Terwyl baie klippe opgetel het om ons Here te dood, was daar ander wat Hom bly gehoor het; terwyl tot vandag toe duisende die Evangelie verwerp, is daar ander wat die Woord met vreugde ontvang!

Hierdie verskille skryf ons aan God se Voorkomende Genade toe; ons glo egter dat die onderwerp van hierdie verskille nie bewus is dat Genade aan hom werk nie; nie is dit presies Genade in dieselfde vorm as Redende Genade nie, want die siel onder sy Krag het nog nie sy eie behoefte aan Christus geleer nie, of die uitnemendheid van Sy Verlossing. Daar is so iets soos ‘n voorbereidende werk van Genade op die siel, wat dit gereed maak vir die hoër werk van Genade, net soos die ploegwerk voor die saai kom.

Die Gees in die Duisternis

Ons lees in die verhaal van die Skepping dat voordat die Goddelike Stem gesê het: “Laat daar lig wees,” was daar duisternis op die oppervlak van die diepte, tog word daar bygevoeg: “Die Gees van God het op die waters beweeg.” So ook in die duisternis van die menslike natuur, terwyl daar nog geen straal van die Lewe se Lig van God geskyn het nie, mag die Gees van God met geheime Krag beweeg, wat die siel gereed maak vir die uur wanneer die ware Lig sal skyn.

Ek glo dat in ons gemeentes daar baie persone is wat genadiglik van die grovere ondeugde weerhou is; hulle toon alles wat rein en uitmuntend is in morele karakter; hulle is mense wat nie boos teen die Evangelie gekant is nie, en is heel bereid om dit te ontvang as hulle net verstaan. Hulle is selfs gretig om deur Jesus Christus gered te word en het ‘n eerbied vir Sy Naam, al is dit nog ‘n onkundige eerbied.

Die Hunkering na Waarheid

Hulle weet so min van die Verlosser dat hulle nie in Hom kan rus nie; hierdie geringe kennis is die enigste ding wat hulle weerhou van geloof in Hom. Hulle is heel bereid om gehoorsaam te wees as hulle die Gebod verstaan; as hulle maar ‘n duidelike begrip van ons Here se Persoon en werk gehad het, sou hulle Hom vrolik as hulle Here en Verlosser aanvaar het.

Ek het groot hoop dat die Here van Liefde die Woord wat nou gespreek gaan word, mag lei, sodat dit sulke persone kan vind, en die Here se geheime Gekose kan openbaar – daardie gevangenes van Hoop wat hunkeren na vryheid, maar nie weet dat die Seun hulle vry kan maak nie.

O, gevangene Siel, wat die kettings van sonde verafsku, jou dag van vryheid het aangebreek! Die Here, die Vrymaker wat die gevangenes losmaak, is op hierdie uur hier om jou bande te verbreek!

Nathanael se Eerlikheid

In die bespreking van hierdie verhaal, sal ek eers ‘n paar woorde oor NATHANAEL SELF sê. Ons word vertel dat hy ‘n opregte man was, “‘n ware Israeliet, in wie daar geen bedrog is nie.” Dit wil sê, soos Jakob “was hy ‘n eenvoudige man,” en nie soos Esau “‘n slinkse jagter” nie.

Sommige geeste is van nature slinks, krom, glibberig; hulle kan nie anders as in kromme dink nie; hul motiewe is ingewikkeld en ingewikkeld, en hulle is van ‘n dubbele hart. Dit is die mense wat een kant kyk, en die ander kant roei; hulle aanbid die god Janus met twee gesigte, en is van dieselfde praktyk, indien nie van dieselfde oortuiging as die Jesuïete nie.

Hulle kan nie iets duidelik praat nie, of jou in die gesig kyk terwyl hulle praat nie, want hulle is vol van geestelike voorbehoude, en gesonde verstand waaksaamheid; hulle beskerm hul spraak; hulle durf nie hul eie gedagtes na buite stuur totdat hulle dit met dubbele betekenisse toesluit nie.

Eerlikheid van Nathanael

Nathanael was die absolute teenpool van dit alles; hy was geen hipokriet, en geen slinkse bedrieger nie; hy het sy hart op sy mou gedra; as hy gepraat het, kon jy weet dat hy gesê het wat hy bedoel het, en dat hy bedoel het wat hy gesê het. Hy was ‘n kindlike, eenvoudig-hartige man, deurskynend soos glas; hy was nie een van daardie dwase wat alles glo nie.

Maar aan die ander kant was hy nie van daardie ander soort dwase wat in hierdie dae so bewonder word nie, wat niks glo nie, maar wat dit nodig vind om die mees self-evidente Waarheid van God te betwyfel om hul krediet vir diep filosofie te handhaaf!

Skeptisisme in die Moderne Tyd

Hierdie “denkers” van hierdie verligte tyd is groot in struwelinge, magtig in die faking of gevoelens van wantroue teenoor aangeleenthede waaroor gesonde verstand geen twyfel het nie. Hulle sal bely dat hulle twyfel of daar ‘n God is, hoewel dit so duidelik soos die son om middagete is. Nee, Nathanael was nie gullible of wantrouig nie; hy was eerlik gereed om aan die krag van Waarheid te onderwerp; hy was bereid om getuienis te ontvang, en om deur getuienis beïnvloed te word; hy was nie wantrouig nie omdat hy nie ‘n man was wat self verdag sou wees nie; hy was opregte-hartig, en reguit, ‘n eenvoudige handelaar, en ‘n eenvoudige spreker; Kana het nie binne haar poorte ‘n meer eerlike man gehad nie!

Filippus het blykbaar hiervan geweet, want hy het hom direk benader, as ‘n man wat waarskynlik oortuig sou word en die goeie saak werd was. Behalwe dat hy so ‘n eenvoudig-hartige man was, was Nathanael ook ‘n ernstige soeker. Filippus het na hom gegaan omdat hy gevoel het dat die goeie nuus hom sou interesseer. “Ons het die Messias gevind,” sou nie blije nuus vir iemand wees wat nie op die Messias gewag het nie!

Hunkering na die Messias

Nathanael het die Christus verwag, en miskien het hy Moses en die Profete so goed verstaan, dat hy lei was om vir Sy spoedige koms te kyk. Die tyd wanneer die Messias skielik in Sy Tempel sou kom, het beslis aangebreek, en hy was dag en nag met gebed, soos al die gelowiges van die tien stamme, wat wag en wag vir die verskyning van hulle verlossing.

Hy het nog nie gehoor dat die Glorie van Israel inderdaad gekom het nie, maar Nathanael was op die rand van verwagting. Wat ‘n hoopvolle toestand van hart is joune, my liewe Hoorer, as jy nou eerlik verlang om die Waarheid te ken, en intens hunkering het om deur dit gered te word!

Gereedheid om die Waarheid te Ontvang

Dit is werklik goed vir jou as jou siel gereed is, soos die fotograaf se sensitiewe plaat, om die indruk van die Goddelike Lig te ontvang; as jy angstig verlang om ingelig te word of daar inderdaad ‘n Verlosser is; of daar ‘n Evangelie is, of daar hoop vir jou is, of daar so iets is soos reinheid, en ‘n weg om dit te bereik!

Dit is goed, sê ek, as jy angstig en opreg verlang om te weet hoe, en wanneer, en waar – en vasbeslote, deur God se Genade, dat geen inspanning jou kant van die weg afgeskeep sal word nie, om in die pad te loop wat gemerk sal word, en om jouself aan die Wil van God te onderwerp! Dit was die toestand van Nathanael, ‘n eerlike-hartige liefhebber van eenvoudige Waarheid, wat soek om die Christus te vind!

Ignoransie van die Messias

Dit is ook waar dat hy tot ‘n sekere mate onkundig was. Hy was nie onkundig oor Moses en die Profete nie; hierdie het hy goed oorweeg; maar hy het nie geweet dat die Christus tot nog toe gekom het nie. Daar was ‘n bietjie afstand tussen Nasaret en Kana, en die nuus van die Messias se koms het nie daarheen gereis nie.

As dit slegte nuus was, sou dit op arend se vlerke gevlieg het, maar omdat dit goeie nuus was, was die vlug stadiger, want min mense is so gretig om die goeie nuus te vertel as die slegte. Hy het dus nie van Jesus van Nasaret gehoor totdat Filippus na hom gekom het; en hoe baie is daar selfs in hierdie land wat nog nie weet wat die Evangelie beteken nie, maar gretig is om dit te weet, en as hulle dit maar weet, sou hulle dit ontvang!

Vals Inligting

“Wat?” vra jy, “waar daar so baie plekke van aanbidding is, en so baie ministers?” Ja, net dit; ja, en in die hart van ons gemeentes, en in die middel van ons godsdienstige families, het onkunde sy vestings! Hierdie onopgeleide mense mag Bybellesers wees; hulle mag Evangeliehoorders wees; maar tot nog toe mag hulle nie in staat wees om die groot Waarheid te begryp dat God in Christus die wêreld met Homself versoen nie.

Hulle het dalk nooit gesien wat dit is vir Christus om in die sondaar se plek te staan nie, en vir daardie sondaar, deur ‘n daad van vertroue, die seëninge te ontvang wat uit ‘n Vervangende Offer kom! Ja, en hier in hierdie huis waar ek probeer en gewerk het om die Evangelie in kort Saxon woorde en sinne te stel wat nie misverstaan kan word nie, mag daar sommige wees wat steeds sê: “Waaroor gaan dit alles? Ek hoor baie van glo, maar wat is dit? Wie is hierdie Christus, die Seun van God, en wat is dit om van sonde gered te word, om Regenerasie te ontvang, om Heiligmaking te ondergaan? Wat is al hierdie dinge?”

Hoop in die Donker

Wel, liewe Vriend, ek is jammer dat jy in die donker is, tog is ek bly in my hart dat hoewel jy nie weet wat ek wil hê jy moet weet nie, jy opregte, waarheidsliefde en opregte soeker is! Ek is oortuig dat die Lig van God jou nie ontken sal word nie; jy sal Jesus nog ken, en Hy sal jou ken.

Behalwe dit, was Nathanael egter bevooroordeeld; ons moet daardie uitdrukking nuansere – hy was ‘n bietjie bevooroordeeld. Soos Filippus vir hom vertel het dat hy Jesus van Nasaret, die seun van Joseph, gevind het, het Nathanael gesê: “Kan enige goeie ding uit Nasaret kom?”

Bevooroordeling van Nasaret

Hier laat ons opmerk dat sy bevooroordeling baie verstaanbaar is, want dit het ontstaan uit die foute van Filippus se getuienis. Filippus was ‘n jong bekeerling; hy het net die dag voorheen Jesus gevind, en die natuurlike instink van elke werklike genadige siel is om die geseënde dinge van Christus te probeer vertel.

So het Filippus op pad gegaan om sy vriend, Nathanael, te vertel! Maar wat ‘n aantal blunders het hy gemaak in die verkondiging van die Evangelie! Ek seën God, al was dit ‘n blunder, was dit genoeg om Nathanael na Christus te bring; maar dit was vol foute.

Die Onkunde van Filippus

Liewe Siel, as jy net ‘n bietjie oor Christus weet, en as jy ‘n groot aantal foute sou maak in die verkondiging van daardie bietjie, moet jy dit tog nie stilhou nie – God sal die foute oorsien, en die Waarheid seën!

Nou, let op wat Filippus gesê het. Hy het gesê: “Ons het Jesus van Nasaret, die seun van Joseph, gevind,” wat ons Here se algemene naam was, maar was op geen manier korrek nie! Hy was glad nie Jesus van Nasaret nie; Hy was nie ‘n inheemse van Nasaret nie – ons Here was van Bethlehem!

Hy het sekerlik in Nasaret gewoon, maar Hy was nie meer geregtig om van Nasaret genoem te word as van Jerusalem nie. Dan het Filippus gesê: “Seun van Joseph,” maar Hy was net die vermoedelike seun van Joseph; Hy was in werklikheid die Seun van die Hoogste!

Geloof in die Messias

Filippus het ons Here die algemene en fouteiewe titels gegee wat die onbedagsame mense van hand tot hand oorgegee het; hy het nie gesê: “Ons het die Seun van God gevind,” of “die Seun van Dawid” nie, maar hy het alles gesê wat hy geweet het – en dit is alles wat God van jou of my verwag.

O, wat ‘n genade dit is dat die onvolmaakthede van ons bediening nie verhinder dat God siele deur ons red nie! As dit nie so was nie, hoeveel goed sou daar in die wêreld gedoen wees!

Mnr. John Wesley het een siening van die Evangelie met die grootste ernstigheid gepreek, en William Huntingdon het ‘n heel ander siening daarvan gepreek; die twee mense sou ‘n heilige afsku van mekaar gehad het, en mekaar met die grootste erns veroordel het; en tog durf geen redelike mens sê dat siele nie onder John Wesley gered is nie, of onder William Huntingdon ook nie, want God het albei geseën!

Foute en Genade

Albei ministers was fouteief, maar albei was opreg, en albei was nuttig. So is dit met al ons getuienisse; hulle is almal onvolmaak, vol oordrijwing van een Waarheid, en misverstande van ‘n ander, maar solank ons getuig van die ware Christus wat deur Moses en die Profete voorspel is, sal ons foute vergewe word, en God sal ons bediening seën, ten spyte van elke tekortkoming!

So het Hy met Nathanael gedoen – maar Nathanael se bevooroordeling het ontstaan uit Filippus se blunderende manier van praat. As Filippus nie gesê het: “van Nasaret” nie, dan sou Nathanael nie gesê het: “Kan enige goeie ding uit Nasaret kom?”

Waaksaamheid in Getuienis

As Filippus gesê het dat Jesus van Bethlehem was, en van die stam van Juda, en dat God Sy Vader was, dan sou hierdie bevooroordeling nooit die verstand van Nathanael verduister het nie, en dit sou vir hom makliker gewees het om Jesus as die Messias te erken.

Ons moet dus probeer om foute te vermy, sodat ons nie onnodige bevooroordeling veroorsaak nie; ons moet die Evangelie so stel dat as mense daarvan aanstoot neem, dit die Evangelie is wat hulle aanstootgee, en nie ons manier van dit te stel nie.

Dit mag wees dat jy, my Vriend, ‘n bietjie bevooroordeeld is teenoor Christus se Heilige Evangelie as gevolg van die onvolmaakte karakter van ‘n godsdienstige kennisgewing, of die ruwe maniere van ‘n sekere minister; maar ek hoop jy sal nie sulke dinge toelaat om jou te beïnvloed nie.

Kom en Kyk

Ek hoop dat, aangesien jy eerlik en opreg is, jy sal kom en Jesus vir jouself sien! Herzie die verslag van die dissipel deur ‘n persoonlike ondersoek van die Meester! Filippus het sy foute herstel toe hy bygevoeg het: “Kom en kyk,” en ek sou probeer om myne te voorkom om jou te benadeel deur dieselfde aanmoediging te gebruik – “Kom en sien Jesus en Sy Evangelie vir jouself.”

NATHANAEL EN DIE VYEBOOM

“Filippus het Nathanael gevind en vir hom gesê: ‘Ons het Hom gevind van wie Moses in die Wet en ook die Profete geskryf het; Jesus van Nasaret, die seun van Joseph.’ Nathanael het vir hom gesê: ‘Kan daar enige goeie ding uit Nasaret kom?’ Filippus het vir hom gesê: ‘Kom en kyk.’ Jesus het Nathanael gesien wat na Hom toe kom, en het van hom gesê: ‘Kyk, ‘n werklike Israeliet, in wie daar geen bedrog is nie!’ Nathanael het vir Hom gesê: ‘Hoe ken U my?’ Jesus het geantwoord en vir hom gesê: ‘Voordat Filippus jou geroep het, toe jy onder die vyeboom was, het Ek jou gesien.’ Nathanael het geantwoord en vir Hom gesê: ‘Rabbi, U is die Seun van God! U is die Koning van Israel!’ Jesus het geantwoord en vir hom gesê: ‘Omdat Ek vir jou gesê het: Ek het jou onder die vyeboom gesien, glo jy? Jy sal groter dinge as hierdie sien.’ En Hy het vir hom gesê: ‘Voorwaar, voorwaar, Ek sê vir julle, van nou af sal julle die hemel oop sien, en die engele van God sal opklim en neerdal oor die Seun van die mens.’” (Johannes 1:45-51).

INLEIDING

Dikwels rig ons die Evangelie aan die grootste van sondaars; ons glo dit is ons plig om dit met die grootste gereeldheid te doen; want het ons nie ons Heer gehoor sê, toe Hy sy dissipels opdrag gegee het om die goeie nuus in elke plek te verkondig nie: “begin by Jerusalem”? Waar die grootste van sondaars gewoon het, daar moes die Evangelie eerste verkondig word; maar terselfdertyd sou dit ‘n groot gebrek aan waaksaamheid toon as ons die mensdom as gelyktydig as openlike oortreders teen God sou beskou. Dit sou nie net ‘n gebrek aan wysheid wees nie, maar ook ‘n gebrek aan waarheidsgetrouheid, want alhoewel almal gesondig het en die woede van God verdien, is nie alle ongeredde mense presies in dieselfde toestand van gedagte ten opsigte van die Evangelie nie.

In die parabel van die saaier word ons geleer dat voordat die goeie saad op die veld val, daar ‘n verskil in die verskillende grond is; sommige daarvan is klipgrond, ander is dorings, ‘n derde is platgetrap soos ‘n pad, terwyl ‘n ander stuk grond deur ons Heer as “eerbare en goeie grond” beskryf word. Alhoewel in elke geval die vleeslike gees vyandskap teen God is, is daar tog invloede aan die werk wat in baie gevalle daardie vyandskap versag, indien nie onderdruk nie. Terwyl baie klippe opgetel het om ons Heer te dood, was daar ander wat Hom met blydskap gehoor het; terwyl daar tot vandag toe duisende is wat die Evangelie verwerp, is daar ander wat die Woord met blydskap ontvang! Hierdie verskille skryf ons toe aan God se Voorafgaande Genade; ons glo egter dat die onderwerp van hierdie verskille nie besef dat Genade aan hom aan die werk is nie; dit is ook nie presies Genade in dieselfde vorm as Redende Genade nie, want die siel onder sy Mag het nie nog sy eie behoefte aan Christus geleer nie, of die voortreffelijkheid van sy Verlossing.

Daar is so iets soos ‘n voorbereidingswerk van genade op die siel, wat dit gereed maak vir die hoër werk van genade, soos die ploegwerk kom voor die saaiwerk. Ons lees in die skeppingsverhaal dat voordat die goddelike stem gesê het: “Laat daar lig wees,” die duisternis oor die diepte was, maar dit word bygevoeg: “Die Gees van God het oor die waters beweeg.” So ook in die duisternis van die menslike natuur, waar daar nog geen straal van die Lewe van God geskyn het nie, kan die Gees van God moontlik in geheime energie beweeg, wat die siel gereed maak vir die uur wanneer die ware Lig sal skyn.

Ek glo dat daar in ons gemeentes baie mense is wat genadiglik weerhou is van die grover sondes; hulle toon alles wat rein en uitstekend is in morele karakter; hulle is mense wat nie kwaadwillig teen die Evangelie gekant is nie, en is meer as bereid om dit te ontvang as hulle dit maar verstaan; hulle is selfs gretig om deur Jesus Christus verlos te word, en het ‘n eerbied vir Sy naam, al is dit nog ‘n onkundige eerbied. Hulle weet so min van die Verlosser dat hulle nie in Hom kan rus nie; hierdie dunheid van kennis is die enigste ding wat hulle terughou van geloof in Hom. Hulle is bereid om te gehoorsaam as hulle die Gebod verstaan; as hulle maar ‘n duidelike begrip van ons Heer se Persoon en werk het, sou hulle Hom met vreugde as hulle Heer en Verlosser aanvaar.

Ek het groot hoop dat die Here van Liefde die Woord wat nou gespreek gaan word kan lei, sodat dit sulke mense kan vind, en die Here se geheim gechoosene aan die lig kan bring—daardie gevangenes van Hoop wat smag na vryheid, maar nie weet dat die Seun hulle vry kan maak nie.

NATHANAEL SE KARAKTER

In die besinning oor hierdie verhaal, sal ek eers ‘n paar woorde sê oor Nathanael self. Ons word vertel dat hy ‘n man sonder bedrog was, “werklike Israeliet, in wie daar geen bedrog is nie.” Dit wil sê, soos Jakob “was hy ‘n eenvoudige man,” en nie soos Esau “’n slinkse jagter.” Sommige geeste is natuurlik slinks, kronkelrig, glad; hulle kan nie anders as in krommes dink nie; hulle motiewe is ingewikkeld en ingewikkeld, en hulle is van ‘n dubbele hart. Dit is die mans wat een kant kyk en die ander kant roei; hulle aanbid die god Janus met twee gesigte, en is van dieselfde praktyk, as nie van dieselfde oortuiging nie, as die Jesuïete. Hulle kan nie ‘n ding duidelik sê of jou in die gesig kyk terwyl hulle praat nie, want hulle is vol geestelike voorbehoude en gesonde verstand waarskuwings; hulle beheer hulle spraak; hulle waak daaroor om hulle gedagtes te verwoord totdat hulle dit met dubbele betekenisse omhul het.

Nathanael was egter die presiese teenpool hiervan; hy was geen hipokriet nie, en geen slinkse bedrieër nie; hy het sy hart op sy mou gedra; as hy gepraat het, kon jy weet dat hy gesê het wat hy bedoel het, en dat hy bedoel het wat hy gesê het. Hy was ‘n kindlike, eenvoudig-hartige man, deurskynend soos glas; hy was nie een van daardie dwaas mense wat alles glo nie. Maar aan die ander kant was hy nie van die ander soort dwaas wat so bewonder word in hierdie dae nie, wat niks glo nie, maar wat dit nodig vind om die mees self-evidente Waarheid van God te betwyfel om hulle krediet vir diep filosofie te handhaaf!

Hierdie “denkers” van hierdie verligte tyd is groot in twistes, sterk in die verbeel en in die gevoel van wantroue ten opsigte van sake waaroor gesonde verstand nie twyfel nie. Hulle sal beweer om te betwyfel of daar ‘n God is, al is dit so duidelik soos die son op middag. Nee, Nathanael was nie te goedgelowig of wantrouig nie; hy was eerlik bereid om aan die krag van Waarheid te onderwerp; hy was bereid om getuienis te ontvang, en om deur bewyse beïnvloed te word; hy was nie wantrouig nie omdat hy nie ‘n man was wat self verdag sou wees nie; hy was waaragtig en reguit, ‘n eenvoudige handelaar, en ‘n eenvoudige spreker; Kana het nie binne haar poorte ‘n meer eerlike man gehad nie!

Filippus het blykbaar hiervan geweet, want hy het hom direk benader, as ‘n man wat waarskynlik oortuig sal word en waardevol sal wees vir die goeie saak. Benewens dat hy ‘n eenvoudige man was, was Nathanael ‘n opregte soeker. Filippus het na hom gegaan omdat hy gevoel het dat die goeie nuus hom sou interesseer. “Ons het die Messias gevind,” sou geen blydskap wees vir iemand wat nie op die Messias gewag het nie! Nathanael het die Christus verwag, en miskien het hy Moses en die Profete so goed verstaan, dat hy geneig was om sy spoedige koms te verwag. Die tyd wanneer die Messias skielik in sy Tempel sou kom, het beslis aangebreek, en hy was dag en nag met gebed, soos al die gelowiges van die

NATHANAEL EN DIE VYEBOOM

“Filippus het Nathanael gevind en vir hom gesê: ‘Ons het Hom gevind van wie Moses in die Wet, en ook die Profete, geskryf het; Jesus van Nasaret, die seun van Joseph.’ Nathanael het vir hom gesê: ‘Kan daar enige goeie ding uit Nasaret kom?’ Filippus het vir hom gesê: ‘Kom en kyk.’ Jesus het Nathanael gesien wat na Hom toe kom, en het van hom gesê: ‘Kyk, ‘n werklike Israeliet, in wie daar geen bedrog is nie!’ Nathanael het vir Hom gesê: ‘Hoe ken U my?’ Jesus het geantwoord en vir hom gesê: ‘Voordat Filippus jou geroep het, toe jy onder die vyeboom was, het Ek jou gesien.’ Nathanael het geantwoord en gesê: ‘Rabbi, U is die Seun van God! U is die Koning van Israel!’ Jesus het geantwoord en vir hom gesê: ‘Omdat Ek vir jou gesê het: Ek het jou onder die vyeboom gesien, glo jy? Jy sal groter dinge as hierdie sien.’ En Hy het vir hom gesê: ‘Voorwaar, voorwaar, Ek sê vir julle, van nou af sal julle die hemel oop sien, en die engele van God sal opklim en neerdal oor die Seun van die mens.’” (Johannes 1:45-51).

INLEIDING

U mag egter dink dat hierdie metode van bekering beperk was tot die dae van ons Heer se vlees, en die tyd van wonderwerke, maar dit is nie so nie. Die feit is dat die ontdekking van die gedagtes van mense se harte deur die Evangelie steeds ‘n baie kragtige middel in die hande van die Heilige Gees is om hulle van die Waarheid van die Evangelie te oortuig. Hoe dikwels het ek al gehoor hoe navraagmakers sê: “Dit het vir my gelyk, Meneer, asof daardie preek vir my bedoel was; daar was punte daarin wat so presies soos ek was, dat ek seker was iemand het die prediker van my vertel. En daar was woorde en sinne wat so kenmerkend beskrywend van my private gedagtes was, dat ek seker was niemand anders as God weet daarvan nie; ek het besef dat God in die Evangelie met my siel praat.” Ja, en dit sal altyd so wees! Die Evangelie is die groot onthuller van geheime; dit is ‘n ondersoeker van die gedagtes en bedoelings van die hart! Jesus Christus in die Evangelie weet alles van u sondes, alles van u soeke, alles van die moeilikhede waarin u in die gesig staar. Dit behoort u te oortuig dat die Evangelie Goddelik is, aangesien sy leerstellings die hart ontbloot, en sy remedies elke geestelike siekte aanraak; die kennis van die menslike natuur wat in die eenvoudigste gedeelte van die Evangelie vertoon word, is dieper as die produkte van Plato of Sokrates. Die Evangelie, soos ‘n sy draad, loop deur al die draaie en kronkels van die menslike natuur in sy vervalle toestand. O dat sy Stem persoonlik tot u mag kom! Mag dit, deur die Gees, u oortuig van sonde, van Geregtigheid, en van Oordeel—en u bring om die Ewige Lewe aan te gryp!

NATHANAEL SE GLOWING GLOUW

Nathanael se geloof, dit moet vermeld word, was spesiaal nie net in sy grond nie, maar in sy duidelike en omvattende karakter. Hy het Jesus dadelik as die Seun van God aanvaar; Jesus was Goddelik vir hom, en hy het Hom aanbid. Hy het Hom ook as die Koning van Israel aanvaar; Hy was ‘n koninklike Persoon vir hom, en hy het Hom sy eerbied betoon. Mag u en ek Jesus Christus op hierdie manier ontvang, as ‘n werklike Man, maar tog beslis God—‘n Man wat verag en verwerp is, maar tog die Man wat bo sy Broers gesalf is—wat die Koning van konings en die Heer van heren is!

Ek bewonder Nathanael se geloof, weer eens, omdat dit so vinnig, onvoorwaardelik en beslissend was. “U is die Seun van God! U is die Koning van Israel!” Christus is verheerlik deur die besluit, die vinnigheid van hierdie geloof; vertraging om Hom te glo, bring eerder ontevrede. O eerlike Hart, O opregte Gees, bid dat u so vinnig in die lig en vryheid van ware geloof kan kom! Mag die Heilige Gees in u ‘n gereed tevredenheid in die Vergeldende Offer en Goddelike Persoon van die altyd geseënde Immanuel werk!

NATHANAEL SE NAGTEVISIE

Dit bring ons by die laaste punt van oorweging. Ons het u Nathanael en sy gesig op Christus gewys, en Christus se gesig op hom; en dan die geloof wat Nathanael ontvang het. Nou let op NATHANAEL SE NAGTEVISIE. Sommige mense wil alles wat daar is in die Christenskap sien voordat hulle in Jesus kan glo; dit wil sê, voordat hulle na die primêre skool gaan, moet hulle ‘n graad aan die universiteit eis! Baie wil die negende van Romeine weet voordat hulle die derde van Johannes gelees het. Hulle is al vir die begrip van groot raaisels voordat hulle daardie primêre eenvoud verstaan, “Glo en leef.” Maar diegene wat wyser is, en soos Nathanael, is tevrede om aanvanklik te glo wat hulle kan waarneem, naamlik dat Christus die Seun van God en die Koning van Israel is, sal voortgaan om meer te leer.

Laat ons ons Heer se woorde lees: “Julle sal groter dinge as hierdie sien. Voorwaar, voorwaar, Ek sê vir julle, van nou af sal julle die hemel oop sien, en die engele van God sal opklim en neerdal oor die Seun van die mens.” Vir volwasse dissipels belowe Jesus: “Groter dinge as hierdie sal julle doen.” Vir jong konversies sê Hy: “Groter dinge as hierdie sal julle sien.” Hy gee beloftes in verhouding tot ons vermoë om dit te ontvang. Die belofte gegee aan Nathanael was ‘n mees gepaste; hy was werklik ‘n Israeliet—dan sal hy Israel se visie hê! Wat was die groot gesig wat Israel of Jakob gesien het? Hy het die trap gesien waarop engele opklim en neerdal, en presies dit sal Nathanael sien! Hy sal Jesus Christus sien as die kommunikasie tussen ‘n geopende hemel en ‘n geseënde aarde, en hy sal die engele sien opklim en neerdal oor die Seun van die mens!

As u die karakter van Israel dra, sal u die voorregte van Israel geniet. As u werklik ‘n Israeliet is, sal u die seën hê wat Israel bly gemaak het. Nathanael het Jesus as die Seun van God erken—hier word hy vertel dat hy Hom in Sy Glorie as die Seun van die mens sal sien. Let op daardie laaste woord van die Hoofstuk; dit is nie soveel dat Christus Homself nederig die Seun van die mens genoem het—alhoewel dit waar is—maar dat om die Glorie van Christus as God te sien, ‘n eenvoudige ding is. Om die Glorie van Christus as Man te sien en te verstaan, dit is ‘n gesig vir geloof, en waarskynlik ‘n gesig wat, sover ons sintuie betrokke is, gereserveer is vir die dag van Sy koms. Wanneer Hy verskyn—die Man wat op Golgota gely het; wanneer Hy op die Groot Wit Troon verskyn om die lewendes en die dodes te oordeel, as u in Jesus glo as die Seun van God, sal u Hom in Sy Glorie sien as die Man wat die universele septer swaai, en op die troon as Koning van die hele aarde!

Hy het Jesus die Koning van Israel genoem, as u onthou. Nou sal hy sy Heer sien as die Koning van die engele—om die engele van God te sien wat opklim en neerdal oor Hom! Glo, my liewe Broers en Sisters in Christus, so ver as u Hom ken, en u sal meer van Hom weet! Maak u oë oop maar vir die kerslig van die Wet, en u sal gou die sonlig van die Evangelie aanskou! Die Here is baie genadig om die Evangelie-reël te vervul: “Aan hom wat het, sal gegee word, en hy sal oorvloed hê.” As u die Koning van Israel erken, sal u Hom as die Heer van die leërskare sien voor wie aartsengele hulle gesigte bedek, en aan wie serafim dien.

Die groot gesig, wat ek vermoed, het Nathanael as gevolg van sy geloof gesien, was nie die Verheerliking nie, of die Opstiging soos sommige vermoed, maar ‘n geestelike visie van Christus in Sy bemiddelende hoedanigheid as die groot skakel tussen aarde en hemel. Dit is inderdaad, ‘n gesig wat alle ander oortref! Ons is nie van die onsigbare geskeide nie; ons is nie van die Oneindige geskeide nie; die sterflike het gemeenskap met die Onsterflike; die sondaar praat met die Heilige—gebede klim op na die hemel, en seëninge daal neer via die Groot Vervanger. Kunt u dit sien, O Siel? Indien wel, sal die gesig u bly maak! U is nie meer in ballingskap nie, u is net aan die voet van die trappe wat na die boonste kamer van u Vader se Huis lei. U God is bo, en helderder geeste traverseer voortdurend die oop gang van die Bemiddelaar se Persoon. Hier is vreugde vir al die heiliges—want hierdie trap kan nooit gebroke word—ons gemeenskap is blywend.

Ongetwyfeld, in Nathanael se visie, sal die belofte vervul word terwyl hy die Voorzienigheid van God waarneem wat deur Christus Jesus regeer, wat alle dinge bestel vir die goed van die Kerk. Was dit nie bedoel in die beeld van engele wat opklim en neerdal oor die Seun van die mens, dit wil sê, alle agentskappe, of dit nou lewende of materieel is, alles onderwerp aan die Wet en die heerskappy van Christus? Sodat alle dinge saamwerk tot goed vir hulle wat God liefhet! Moet nie kla by u huise en sê: “Hier is nuwe leerstellings wat opkom, en nuwe gode wat ons vaders nie geken het nie, en ministers wat van die geloof afdwaal, en slegte dae wat oor die Kerk val, en Romanisme wat opkom, en ongeloof saam met dit.” Al hierdie mag waar wees—maar dit maak nie saak nie—want God het ‘n groot doel voor oë! Hy het ‘n stuk vir die mond van Leviathan; Hy kan doen soos Hy wil met Sy magtigste vyande; Hy ry op die vlerke van kerubs, en regeer die storm; die wolke is maar die stof van Sy voete!

Glo nooit dat die Voorzienigheid uit lyn is nie; die wiele van hierdie groot masjien mag hier en daar draai, maar die seker resultaat sal voortgebring word, want die groot Kunstenaar sien die finale resultaat as seker. God se Glorie sal uit dit alles opkom! Engele daal af, maar hulle doen net so die Wil van God as dié wat opklim! Sommige gebeurtenisse lyk rampzalig, en selfs rampagtig, maar hulle sal uiteindelik bewys word tot die beste. Want hy— “Trek uit die skynbare kwaad nog steeds die goeie,” En beter nog, en beter nog—tot in oneindige progressie!

Totdat die kroon op die hoof van Hom wat van Sy Broers geskei was, geplaas word, en al die Glorie in golwe van magtige lied aan die voet van Sy Troon rol, mag u en ek voortgaan om hierdie groot gesig al duideliker te sien. Totdat die Here uit die hemel kom met ‘n geskreeu, met die trompet van die aartsengel, en die Stem van God, en eens en vir altyd sal ons hemel en aarde gemeng word, mag ons voortgaan om die engele te sien wat opklim en neerdal oor die Seun van die mens! Al hierdie onvergelykbare Glorie sal aan ons kom deur daardie klein venster waardeur ons die Verlosser eerste gesien het. As ons Hom nie as ons Heer sal sien totdat ons die hele toekoms kan sien nie, sal ons in duisternis vergaan; as u nie glo nie, sal u ook nie gevestig wees nie. Maar as, met eenvoudige en opregte harte, u Jesus gesoek het, en nou kom en Hom as die Heer, die Koning van Israel aanvaar—dan sal groter dinge as hierdie vir u wag! U oë sal die Koning in Sy skoonheid sien, en die land wat baie ver weg is; en die dag van Sy pompous verskyning, wanneer hemel en aarde hulle vlaggies vir oorvloedige vreugde hang omdat die Koning na Sy eie gekom het. En die dag wanneer die kroon op die hoof van die Seun van David geplaas word—dan sal u dit sien, en alles sien, want u sal saam met Hom wees waar Hy is, sodat u Sy Glorie mag aanskou, die Glorie wat die Vader aan Hom gegee het voor die grondlegging van die wêreld! Kom Here Jesus! Kom vinnig!

HOOFSTUKKE VAN SKRIF GELEES VOOR DIE PREKE—PSALM 97 & 98; JOHANNES 1:35-51.

Charles Spurgeon