'N OU VRAAG GEMODERNISEER - Charles Spurgeon

“En die volk het vir my gesê: Vertel ons nie wat hierdie dinge vir ons beteken nie, dat jy so optree?” – Esegiël 24:19

Esegiël se Vrou Sterf

Esegiël se vrou het gesterf. Sy hart het gebloed, maar hy het opdragte van sy goddelike Meester ontvang om nie te rou nie, nie te huil nie, en geen teken van rou te toon nie. Dit was ‘n vreemde opdrag, maar hy het dit gehoorsaam. Die mense het verstaan dat Esegiël ‘n profeet vir hulle was in alles wat hy gedoen het—sy dade het nie net homself geraak nie. Hy was ‘n onderwyser, nie net deur sy woorde nie, maar deur sy dade. So het die mense om hom saamgedrom en vir hom gesê: “Wat beteken hierdie dinge vir ons? Dit het iets met ons gedrag te doen; vertel ons wat dit met ons te doen het.”

‘N Hartverskeurende Les

Hy het gou aan hulle verduidelik dat hulle binnekort, deur die swaard, pes en hongersnood, die dierbaarste wat hulle gehad het, sou verloor, en hulle sou nie in staat wees om te rouw oor die dooies nie. Hulle sou in so ‘n toestand van nood wees dat die dooies onbetrokkend sou sterf, terwyl die lewendes genoeg gehad het om oor hulle eie persoonlike verdriet te rou. Dit was ‘n vreeslike les en dit was vreeslik onderrig.

Die Betekenis Van Ons Dade

Leker geselskap, net soos Esegiël, op die opdrag van sy Here, baie vreemde dinge vir ander mense gedoen het, moet ons onthou dat baie van wat ons doen, ‘n verhouding tot ander het. Solank as wat ons hier is, kan ons nooit so isoleer dat ons absoluut onafhanklik van ons omgewing raak nie. En dit is dikwels goed, wanneer ons die gedrag van ander mense opmerk, om vir iemand, indien nie vir hulle nie, te vra, soos die mense vir Esegiël gedoen het: “Vertel ons nie wat hierdie dinge vir ons beteken nie?”

Vrae Aan Die Here

Ek gaan hierdie teks op hierdie manier gebruik. Eerstens, dit moet jou vraag aan die Here Jesus Christus, ons goddelike Profeet, wees. Wanneer ons Hom sien sterf buite die kamp, mag ons nie plechtig vir Hom sê: “Sal U ons nie vertel wat hierdie dinge vir ons beteken nie, dat U so optree?” Nadat ek oor dit gepraat het, sal ek dan vir die mense wat ons vanaand by die tafel van ons Here sal sien saamkom, sê, hierdie mag julle vraag aan die kerk wees: “Sal julle ons nie vertel wat hierdie dinge vir ons beteken nie, dat julle so optree?” Nadat ek hierdie saak verduidelik het, sal ek met ons vriende praat wat nie saam met ons na die nagmaalstafel kom nie, maar huis toe gaan, of in die boonste galery gaan sit, en ek sal vir hulle sê, dit is ons vraag aan julle: “Sal julle ons nie vertel wat hierdie dinge vir ons beteken nie, dat julle so optree?”

Die Vraag Aan Die Here Jesus

Eerstens dan, DIT MOET JOU VRAAG AAN DIE HERE JESUS WEES. Baie eerbiedig, alhoewel ek dit vir my deel baie swak doen, laat ons nader aan ons goddelike Meester kom en, terwyl ons na Hom in Sy wonderlike lyding kyk, laat ons Hom opreg vra: “Sal U ons nie vertel wat hierdie dinge vir ons beteken nie, dat U so optree?” Sien jy Hom? Daar is Hy, te midde van die donker skaduwee van die olywe, buig laag en pleit met God. Hy pleit, en pleit, en pleit weer totdat Hy bedek is met sweet. Sweet, het ek gesê? Dit is bloed—en dit is so volop dat dit op die aarde val, “groot druppels bloed wat na die grond val.” Die mens sweer vir brood, wat die staf van die lewe is, maar dit benodig ‘n bloedige sweet om die lewe self te wen, en Jesus stort dit uit!

‘N Bitter Koppie

Leker Meester, terwyl daardie bitter koppie by U lippe is, kan U ‘n oomblik stop om vir ons te sê wat hierdie dinge vir ons beteken, dat U so optree? Sy antwoord is, “Sonde is ‘n uiters bitter ding en om dit weg te neem, kos dit My die angs van My siel. Dit is nie maklik om die toorn van God te dra nie. Ek het geroep, ‘As dit moontlik is, laat hierdie koppie van My verbygaan,’ maar as ek julle sou red, is dit nie moontlik nie.”

Nooit Met Sonde Play

Hoor dit, my broers en susters, luister, en leer dit goed! Moet nooit met sonde speel nie! Moet nooit ‘n vlek maak wat ‘n bloedige sweet sal benodig om dit weg te was nie! Moet nooit lag vir dit waaroor Christus moes lyd, en tel nie verlossing as ‘n gering ding nie wanneer dit vir Hom die uitgiet van Sy siel tot die dood was!

Die Verhoor

Maar sien jy die lanterns wat deur die bome flonker? Mense kom, boos mense, met rou stemme, met fakkels, en lanterns, en stawwe om die geseënde pleitende Een te vang. Hy staan op om hulle te ontmoet. Hy spreek ‘n woord en hulle val neer! Hy kan Homself bevry, daar is geen nodig vir Hom om vasgevang te word nie, maar Hy gee Homself sonder stryd oor en hulle neem Hom om met hulle bose wil te doen.

Die Traitor se Kus

Leker Meester, terwyl die verrader se kus steeds nat op U is en U gebind na Kaïfas gelei word, vertel ons, ek bid U, wat beteken hierdie dinge vir ons? Wat het dit met ons te doen? Hy antwoord, “Ek gaan bereidwillig. Ek moet gebind word, want sonde het julle gebind—sonde het julle hande gebind, sonde het julle belemmer en verlam, en julle gevangenes gemaak. Julle is die bondslawe van Satan en ek moet gebind word om julle vry te stel.”

Sonde En Slawerny

O geliefdes, leer die les goed! Sonde bind julle altyd. Vrye gedagte, vrye liefde, en vrye lewe, in die hoogste sin, is slegs te vind in die diens van God! Sonde bring geen vryheid nie—dit bind! Soos Christus gebind en oorgedra is om te sterwe, so bind sonde die mens en lei hom na die tweede dood. Dit is wat Jesus Christus se aanvaarding van Sy vangstes vir ons beteken.

Die Verhoor Voor Die Regters

Maar nou het hulle Hom voor Sy regters geneem. Hy staan voor Anna, en Kaïfas, en Pilatus. Sy vyande beskuldig Hom heftig, maar Hy antwoord hulle nie ‘n woord nie! Pilatus sê vir Hom, “Antwoord U vir My niks nie?” Geseënde Lydende, soos ‘n lam te midde van wolwe, vertel ons, as U een woord wil spreek, waarom is daar hierdie stilte? En Hy fluister in die harte van Sy geliefdes, “Ek was stil omdat daar niks te sê was nie; bereid om julle Advokaat te wees, wat kon ek sê? Julle het gesondig, alhoewel ek nie. Ek kon vir Myself gepleit het, maar ek het daar gestaan vir julle, in julle plek. Wat kon ek sê, wat verskoning, wat verontskuldiging, wat versagting kon ek aanvoer?”

Die Verlossing

Al wat gesê kon word was, “Skuldig, Here, skuldig.” Dit is alles wat jy mag waak om vir God te sê, want jy het niks om te pleit wanneer jy op die grond van jou eie meriete staan nie! En so was die stil Christus welsprekend in die veroordeling van sonde—en ons dank Hom dat Hy geen woord geantwoord het toe bose mense teen Hom gekla het.

Die Bespotting

Maar sien jy, hulle slaan Hom, hulle kroon Hom met doringdraad, hulle bespot Hom, blinddoek Hom en slaan Hom dan met die palmas van hulle hande? Wat ‘n minagting, wat ‘n skande, het hulle oor Hom uitgegiet. Geseënde Een, geseënde Een, sal U ons nie vertel wat hierdie dinge vir ons beteken nie?

Die Betekenis Van Die Skande

Ek dink ek hoor Hom spreek vanuit daardie heilige kop, eens gewond, en Hy sê, “Ek moet in skande geplaas word, want sonde is ‘n skandelike ding. Geen minagting is te groot vir sonde nie. Dit verdien om verag te word, om met minagting behandel te word, om oor die mure van die heelal gegooi te word as ‘n onrein, gemeen, veragtelike ding.” Christus, in daardie groot skande van Hom, leer ons om sonde te haat, om dit met minagting te behandel, en om daarvan af te draai met afsku, want dit is ‘n gemeen ding vir ‘n skepsel om teen sy Skepper te rebelleer, vir ‘n mens om ‘n vyand van sy God te wees!

Die Kruisiging

Maar sien jy, hulle neem Hom deur die strate van Jerusalem—langs die Via Dolorosa vervolgt Hy sy vermoeide stap, druppels bloed val op die pavement, Homself waggelend onder die las van die kruis. Waarom laat hulle Hom nie rus nie? Daardie huilende vroue kon vir Hom skuiling gevind het. Nee, Hy mag nie rus nie, Jerusalem kan Hom nie hou nie, daar is geen huis wat Hom kan behou nie, daar is niemand wat Hom skuiling kan bied nie, want Hy gaan uit om te sterf. Hy moet buite die stadshek gaan. Ek weet nie of daar, of daar nie, “’n groen heuwel ver weg” was nie, maar ek weet dit was “buite die stadsmuur.”

Die Rede Vir Die Kruis

My Meester, my Meester, waarom gaan U buite die stadsmuur? Vertel my, Jesus, waarom gaan U daarheen, na die plek van openbare uitvoering, die Ou Bailey, die Tyburn van Jerusalem? Waarom is U hier? En Hy antwoord, “Ek ly buite die hek omdat God sonde in Sy stad nie sal duld nie. Sonde is ‘n onrein ding en ek, hoewel ek self nie onrein is nie, maar wat in die plek van die onreine staan, moet buite die stadshekke sterf.”

Die Verhoogde Christus

En so sien ek Hom, terwyl hulle Hom op sy rug gooi, en Sy hande en voete aan die kruis vasnael, en dan Hom ophef as ‘n afkeuringspunt vir skuldige mense! O hoekom, o hoekom, Seun van God, word U opgehef soos die koper slang van Moses? Waarom word U tussen aarde en hemel opgehef? En Hy antwoord, “Dat ek alle mense na My mag trek. Aarde verwerp My en hemel ontken My skuiling. Ek hang hier, die Regverdige vir die onregverdiges, dat ek mense na God mag bring.”

Die Kruisiging en Die Verlossing

Hoe wens ek ek kon hierdie verklaring van my gekruisigde Meester in meer doeltreffende en penetrerende, en tog meer teder toon, spreek! My luisteraars, julle moet hierdie sublime misterie verstaan, of julle kan nie gered word nie! Jesus sterf sodat ons nie sterf nie! Hy word ‘n vloek sodat ons die seën kan hê! Hy word behandel as ‘n misdadiger sodat ons as kinders van God behandel kan word! Geseënd sy Naam, so het Hy ons vertel wat hierdie dinge vir ons beteken wat Hy so doen!

Die Bloed En Water

Hulle neem Hom van die kruis af, want Hy is dood, maar voordat hulle Hom neem, deurboor hulle Sy hart, en selfs na die dood stort daardie hart sy hulde vir ons uit. êrens, tussen die aarde se stof, is die bloed en water wat uit Sy sy gevloei het! En al stem niemand dalk met my saam nie, stel ek dit teenoor die feit dat êrens op aarde die stukke van die twee klippe is wat Moses onder die berg gebroke het.

Christus se Wondere Versoening

Die voortdurende teenwoordigheid van Christus

Selfs beter, Christus se wonderbare versoening is altyd hier, altyd in werking, altyd besig om mense met God te versoen, altyd ‘n toegangspad vir skuldige mense na die regverdige Here. Weer sê ek, geseënde sy Sy heilige Naam!

Die graf en die opstanding

Maar hulle het Hom begrawe, en Hy lê alleen in Sy sel deur die lang, donker nag van die dood.

Maar die derde môre sien Hom opstaan. Voordat die son opkom, het die Son van Regverdigheid opgestaan, met genesing in Sy vlerke! Jesus het die graf verlaat, en ek nooi alle sondaar uit om vir die opgestane Verlosser te sê: “Wil U ons nie vertel wat hierdie dinge vir ons beteken, dat U so optree nie?”

Die betekenis van die opstanding

Dit is wat ek verstaan dat Sy opstanding vir ons beteken—Hy is in staat om tot die volste te red wat tot God kom deur Hom, omdat Hy altyd lewe om vir hulle te pleit! Hy staan nie net op uit die dood nie, maar Hy klim op na Sy Vader. Hy het nou huis toe gegaan—die wolk het Hom uit die sig van Sy volgelinge geneem. Met die geluid van die groot trompette van heerlikheid het Hy na Sy koninkryk en troon teruggekeer.

Vra Hom wat dit beteken, en Hy sal vir jou sê dat Hy die gevangenskap gevange geneem het en “geskenke vir mense ontvang het, ja, ook vir die rebelle.” Wat ‘n woord is dit vir elke hart wat bewus is van rebellie! Christus het geskenke vir jou ontvang! Leer hierdie les, ek bid jou. Glo op Hom en leef! Gooi jou op Sy voete en word vergewe! Gee jouself aan Hom oor en wees Sy dienaar vanaf nou en vir altyd!

Die betekenis van die Nagmaal

Hierdie is ‘n wye tema, maar my krag sal my nie in staat stel om meer oor hierdie deel daarvan te sê, naamlik, ons vraag aan die Here Jesus.

Nou, liewe vriende, oor ‘n paar minute gaan ons die damaskus bedekking van die gemeentesaak afhaal, en julle sal daarop ‘n voorraad brood en wyn vind. Ons kom na daardie tafel om aan ons Here te dink, en ek dink ek hoor sommige van julle vra: “Wil julle ons nie vertel wat hierdie dinge vir ons beteken, dat julle so optree nie?”

Ons vraag aan die kerk

Dit mag julle vraag aan die kerk wees. Dit sal ons tweede punt wees. Ons kom hier vanaand om Christus se dood in herinnering te bring. Ek hou daarvan om te sien hoe ons liewe vriende na die Here se Tafel kom, so dikwels as wat hulle kan. Ek is jammer as ek nie elke week hier kan wees nie, want as daar ‘n tyd is wat aangestel is vir die breek van die brood, is dit die eerste dag van die week. Elke eerste dag van die week, as jy kan, kom na die tafel as deel van jou Sabbat aanbidding.

Hierdie diens is bedoel om ‘n gedenkteken van Christus se dood te wees. Die beste gedenkteken van ‘n gebeurtenis is nie om ‘n kolom op te rig, of ‘n standbeeld op te rig, of ‘n rekord op koper in te graveren nie. Al hierdie dinge is broos en verbygaande. Die tand van die tyd vreet die koper op, en die voet van die eeue stoot die standbeeld of kolom omver. Die beste gedenkteken van enige gebeurtenis is om die waaksaamheid van ‘n ritueel, of ‘n seremonie wat dikwels herhaal word, aan dit te koppel. Dit sal dit ‘n perpetuele herinnering maak.

Waarom die Nagmaal belangrik is

Nou, solank as wat ‘n halfdozijn Christene saamkom vir die breek van die brood, kan Christus se dood nooit vergeet word nie. Hoe arm jy ook al mag wees, of hoe onopgeleide jy mag wees, wanneer jy na die breek van die brood kom, help jy om die grootste feit in alle menslike geskiedenis te rekordeer, die feit dat Jesus Christus vir ons sondes gesterf het volgens die Skrifte! As dit alles was, sou dit geen geringe saak wees nie. Dit beteken vir jou wat nie kom nie, net dit—dat sommige van ons bedoel om hierdie herinnering voor ons oë te hou. Jy mag dit vergeet, maar vir jou is ons aksie so ver betekenisvol, dat, wat jy ook al mag doen, ons bedoel om dit voort te sit solank ons leef—en ons vertrou dat ons kinders na ons toe dit sal voortduur, wat ons beskou as ‘n onskatbare feit—dat die Seun van God vir skuldige mense gesterf het, die Onskuldige vir die sondige, om hulle na God te bring! Dit is wat hierdie herinnering vir jou beteken.

Die vraag aan die nie-communikante

Ons kom egter nie na die tafel net om die brood en wyn te kyk nie. Ons kom hier om te eet en te drink, om ons persoonlike voordeel uit Jesus Christus se dood te wys. Ons wil hê dat almal wat ons sien, moet weet dat ons die resultaat van Christus se dood geniet. Ons het ‘n lewe wat op Sy offer voed. Ons het ‘n hoop wat Christus as sy eie kos en drank maak. Daar is iets oor Christus wat gesterf het wat inderdaad lewensversterkend is en wat ons nuutgebore gees versterk. As jy in die galery is as toeskouer van die rite, sê jy vir ons deur jou aksies: “Vertel ons wat hierdie dinge vir ons beteken.” En ons het dit om vir jou te sê, dat as jy nie op Christus voed nie, dan sal ons dit doen! En ons vra jou, as jy nie op Christus voed nie, waarom voed jy nie op Hom nie? Het jy beter brood? Het jy sterker geloof as die geloof wat ons in Sy versoeningsoffer het? Het jy ‘n dieper vrede as wat Jesus aan ons gee? Het jy ‘n sekerder hoop vir die hemel as wat geloof in Christus gee? Het jy ‘n helderder hoop? Ons weet jy het nie, en daarom, terwyl Sy vlees vir ons kos is, en Sy bloed vir ons drank, sê ons dat hierdie dinge vir jou ‘n vermaan, ‘n vraag, ‘n voorstel rakende iets wat ontbreek in jou is!

Die eenheid van die gelowiges

Maar, geliefde vriende, ons kom nie net na die tafel om te eet en te drink nie, maar daar is hierdie punt oor die nagmaal dat ons saamkom om ons eenheid in Jesus Christus te verklaar. As ek huis toe gegaan het en brood gebreek het, en van die sap van die wingerd alleen gedrink het, sou dit nie die viering van die Here se Maal wees nie. Dit is ‘n verenigde deelname. Dit is ‘n fees. Dit is ‘n teken en uitbeelding van broederskap. Diegene wat vanaand na die tafel sal kom, sal prakties sê: “Ons is een. Ons, wat baie is, is een liggaam van Jesus Christus, en elkeen lede, een van die ander.”

Ek dink ek hoor jou sê: “Wil julle ons nie vertel wat hierdie dinge vir ons beteken, dat julle so optree nie?” Wel, dit beteken vir jou, dit—as jy nie in Christus glo nie, is jy nie van die broederskap nie. As jy nie op Christus voed nie, is jy nie een met Hom nie, jy is nie een van Sy mense nie. Daar is ‘n ander broederskap en as jy nie aan die broederskap van Christus behoort nie, behoort jy aan die ander fraternity. Hulle wat nie met Isak is nie, is met Ismael. Hulle wat nie met Jakob is nie, is met Esau. Hulle wat nie die saad van die vrou is nie, is die saad van die slang. Vanaand, soos met ‘n getrokken swaard, skei Christus hierdie gemeente in twee dele. As jy in Hom glo, is jy Syne. Maar as jy nie in Hom glo nie, rus daar ‘n huidige verdoemenis op jou. Dit is goed dat jy hierdie feit moet weet!

Die herkoms van Christus

Wanneer God se mense saamkom vir die nagmaal, beteken dit incidentieel dat hulle die res van die gemeente agterlaat. Weer, wanneer hierdie nagmaal verby is, as ons leef, sal ons weer volgende Here-dag ontmoet, en wanneer dit verby is, as ons gespaar word, sal ons weer die volgende Here-dag ontmoet. Ons ontmoet voortdurend om ons geloof in Jesus Christus se wederkoms te wys. Meer as 52 keer in die jaar word hierdie tafel in ons midde opgestel, want dikwels, in verskillende dele van die Tabernakel, ontmoet die ouers en diakens en ander vriende en gemeenskap met die Here, en doen dit dikwels in herinnering aan Hom.

Hier is die punt waarop ek jou aandag wil vestig—ons moet dit doen “totdat Hy kom.” Elke viering van die Here se Maal spreek, nie met die stem van ‘n trompet nie, maar steeds, met ‘n duidelike klank, en dit sê, “Die Here kom. Hy is op pad terug. Dit is een van die tekens dat Hy weer kom.” Wat Homself betref, voordat Hy weggegaan het, het Hy die groot Nasireërs se gelofte afgelê. Hy het gesê dat Hy nie meer van die vrug van die wingerd sal drink totdat Hy dit nuut saam met Sy dissipels in Sy Vader se koninkryk sal drink nie. En Hy bly die groot Abstainer, wat gesweer het om nooit van die beker te drink totdat Hy hulle weer in die nuwe wyn van Sy Vader se koninkryk sal toespreek. Maar Hy bid ons aan om aan te hou om dit te drink totdat Hy weer kom om ons na Homself te neem—dat waar Hy is, daar mag ons ook wees.

Die spoed van Christus se koms

Misschien vra jy steeds, “Wil julle ons nie vertel wat hierdie dinge vir ons beteken, dat julle so optree nie?” Wel, dit beteken vir jou, dit, dat, of jy Jesus Christus se koms onthou of nie, Hy kom! Hy kom vinnig. Wanneer jy lees, “Kyk, Ek kom vinnig,” beteken dit nie, “Ek sal binnekort hier wees,” maar dit beteken, “Ek kom vinnig.” ‘n Man mag vinnig van New York kom vanaand, en tog mag hy nie hier wees nie. Hy mag vir nog ‘n week nie hier wees nie, maar hy kom vinnig, al dieselfde. Christus kom so vinnig as wat Hy kan—lanke afstand lê tussen Hom en ons—en Hy dek dit met die grootste spoed. Die gloeiende wiele van Sy wa, wie se asse heet van die haas van Sy reis, haas oor die vermoeide pad. Hy kom vinnig. Ek sou nie verbaas wees nie; ek sou beslis nie ontsteld wees as Hy kom voordat ek hierdie preek klaar gemaak het nie! Kan julle almal dieselfde sê? O, hoe sommige van ons sou opstaan en Hom verwelkom met blye verwelkoming as Hy Sy geseënde teenwoordigheid op hierdie platform openbaar voordat hierdie aanddiens verby is! Ek weet geen rede waarom Hy vanaand nie moet kom nie. Die tye en seisoene is vir ons onbekend. Ons waag geen profesie nie, maar so dikwels as wat ons na die nagmaalstafel kom, sê ons vir jou, “Hy sal kom.” Wanneer Hy kom, sal die Dag van die Here donkerte en nie lig wees vir elke ongelowige. Wanneer Hy kom, wee Sy teenstanders! Hoe sal hulle hul Regter in die gesig staar? Nou, Judas, kom en soen Hom! Nou, Pilatus, vra Hom “wat is waarheid?” Nou, julle Jode, kom en spyt in Sy gesig! Nou, onverdagte diewe, kom en gooi bitter woorde in Sy tande! Waar is hulle? Sien hoe probeer hulle om weg te sluip—hulle het geen woorde om te sê nie! Nee, ek hoor hulle in agoniserende gil uitbreek, en roep na die berge en rotse: “Val op ons, en verberg ons voor die aangesig van Hom wat op die troon sit, en voor die toorn van die Lam: want die groot dag van Sy toorn het gekom; en wie sal in staat wees om te staan?” Ah, julle wat vroeër gebaal en gepocht het, sing ‘n ander melodie, nou dat Christus gekom het! Julle wat Hom verag het, julle wat niks met Hom te doen wou hê nie, wat sou julle nie gee as Hy nou julle vriend was? Maak Hom jou vriend vanaand deur jou vertroue op Hom te plaas en dan sal jy gereed wees vir Sy koms! Laat Hy kom wanneer Hy mag, Sy koms sal vol liefde en vreugde wees vir almal wat op Hom vertrou.

Ons vraag aan julle

So het ek twee stelle vrae beantwoord, eerstens vir my Meester, en dan vir my broers en susters in die kerk.

Ons vraag aan jou

Nou, ter afsluiting, DIT IS ONZE VRAAG AAN JOU, “Wil julle ons nie vertel wat hierdie dinge vir ons beteken, dat julle so optree nie?” Eerstens, daar is sommige van julle wat vanaand hier is, wat nie dikwels na ‘n plek van aanbidding gaan nie. Ek ken julle. Sal ek vir julle vertel wat julle op Sondag oggend doen? Wel, ek weet nie of dit iemand iets sal baat as ek dit doen nie, so ek sal nie. Sal ek vir julle vertel hoe julle gewoonlik die middag en aand van die Here-dag deurbring? Julle weet sowel as ek, dalk beter, so ek sal dit nie vertel nie. Maar hier is julle, nou, vir eers. Deur selde na die Here se huis te kom, leer julle ons julle absolute onverskilligheid. Jou sorgloosheid lyk asof dit vir my sê: “God is niemand! Sit Hom in ‘n hoek. Maak jou besigheid. Let op die hoofsaak. God en die ewigheid is net vir dwaasies. Evangelie? Verlossing? Oh, dit is trifles, nie die moeite werd om oor te dink nie!” Wat van die Sabbat, wat God aangestel het om Sy eie te wees? “Wel, Hy het ons ses dae uit sewe gegee, so ons sal die ander een van Hom steel. Ons sal Hom nie eens ‘n uur gee, as ons kan help nie, want wie is die Here dat ons

Die Hartseer Vertrek

My liewe seun daar bo in die galery, jy hou nie regtig van die idee nie, want jou moeder gaan agterbly en jy sal waarskynlik êrens stop om met haar na huis te stap. Ek hou nie daarvan dat jy weggaan van God se mense nie, want dit laat my dink aan ‘n lied wat ek jare gelede gehoor het—“O, daar sal gehuil word by die regterstoel van Christus!” Wanneer die laaste afskeid kom, wanneer moeder opgeneem word om by Christus te woon, en haar seun, wat sy so liefgehad het, in die uiterste duisternis gedryf word, sal daar gehuil, gekerm en gekap van tande wees!

‘n Dag van skeiding moet kom. Jy mag saam met die koring groei, maar die tyd sal kom wanneer die onkruid geskei moet word, wanneer die Here vir Sy maaiers sal sê, “Versamel eers die onkruid, en bind dit in bondels om te verbrand: maar versamel die koring in My skuur.” Ek hoop jy sal nie elke Sondag huis toe gaan, terwyl geliefdes by die nagmaalstafel agterbly nie, maar dat jy, nadat jy Christus as jou Verlosser vertrou het, saam met hulle sal bly om Sy dood op Sy voorgeskrewe manier te verkondig.

Die Toeskouer se Rol

Ek hoor iemand anders sê, “Ek gaan nie huis toe nie. Ek sal by die ordinasie bly as ‘n toeskouer.” Ek hou altyd daarvan om te sien hoe julle kyk; ek hou daarvan om die voëls te sien wat kom waar die volstruise gevoer word! Hulle sal altyd kom, weet jy. As jy jou volstruise goed voer, sal daar beslis spreeus in die bome naby wees, wat wag terwyl die volstruise eet, en daarna sal die spreeus kom en hulle porsie kry. Ek verwag dit ook van jou—wanneer jy vir ‘n tydjie gekyk het, sal jy uit die galery val en tussen die voëls beland wat Christus gekom het om te voer. Jy kom in ‘n plek van gelukkige gevaar! Kry waar die skote vlieg en een daarvan mag jou teiken maak! O, mag dit so wees! Maar vanaand sal jy net ‘n toeskouer wees. Sal jy vir my sê wat dit beteken, net ‘n toeskouer?—“Daar is ‘n fontein vol bloed, Getrek uit Immanuel se are; En sondaars wat onder daardie vloed gedompel word, Verloor al hulle skuldige vlekke”; maar jy is net ‘n toeskouer!

Daar is my Vader se huis en die verloorns wat terugkeer word in Sy arms omhels, die ring is aan hulle vinger, en die skoene is aan hulle voete, maar jy is net ‘n toeskouer! In Parys, tydens die beleëring, toe die stad afgesluit was, was daar etes wat op sekere tye in aangewese plekke voorsien is, maar wat sou jy gedink het, as jy daar was, en toegelaat was om by die venster te kom en die etes te sien, terwyl jy self net ‘n toeskouer bly? Ek voel jammer vir die arme skoenlose straatkinders, op ‘n koue winteraand, wat teen ‘n Londen-kookwinkel staan, hulle neus teen die groot glasplaat vasgedruk, en alles die stoomende kos sien, terwyl hulle net toeskouers is! Wees nie so nie, ek smeek jou—daar is plek vir jou by die evangelie fees—en ‘n hartlike verwelkoming ook! Wees nie bloot toeskouers nie! Maar as jy bedoel om so te wees, sê ek vir jou, daar sal geen toeskouers in die hemel wees nie. Hulle sal almal deelneem aan die feestafel bo, of hulle sal nie daar wees nie. En, ek is hartseer om te sê, daar sal geen toeskouers in die hel wees nie. Jy sal moet deelneem aan die straf van wraak, of anders aan die geskenk van genade! Daarom, maak klaar met die toeskouer wees—“Kom, skuldige siele, en vlug weg, Soos duiwe, na Jesus se wondes.” Kom en stel jou vertroue in Hom wat vir die goddeloses gesterf het! Hy wat in Hom glo, word nie veroordeel nie! Sou ek graag hê dat jy vanaand in Hom sou glo! Ek voel dat God my gehelp het om tot jou te spreek. Dit was geen klein taak vir my in my swakheid nie—en nou wil ek hê die Here moet vir my ‘n paar siele gee. Ek verwag om vergoed te word vir hierdie diens. Wanneer ‘n mens met vreugde en troos preek, en vol gesondheid en krag is, is daar groot plesier in die werk. Maar nou, vanaand, wanneer dit ‘n swaar werk is om ‘n gedagte te kry en dit uit te spreek, verwag ek my salaris in ‘n ander vorm en ek sal na my Meester gaan, en sê, “Here, gee my my salaris!”

Die Belofte van Sielredding

As Hy my vra wat ek wil hê, sal ek vir Hom sê, “Here, ek sal graag die siel van daardie jong man wat in die gang sit, en van daardie ou man in die topgalery wat so belangstel terwyl hy luister, hê. En ek sal graag ‘n half dosyn van daardie jong vroue oor daar wil hê.” Ek glo dat, wanneer ek begin om by my Here aan te dring, ek vir elkeen van julle sal vra! Hoe dit ook al sy, hoekom moet ek iemand uitsluit? Watter een moet ek uitsluit? Toe ek eens in die groot ploegskuur van Mr. Howard van Bedford gepreek het, (hulle het al die ploegsleep weggeruim om plek vir ‘n groot gemeente te maak), het sy liewe ou vader saam met my op die platform gesit, en in die middag het ek gebid dat die Here vir ons ‘n paar siele sou gee. Ek het gevra dat ‘n paar gekeer sou word. Na die diens het die goeie ou heilige gesê, “Ek het jou prediking geniet, maar ek het jou gebed nie geniet nie. Ek het nie ‘Amen’ gesê toe jy die Here gevra het om vir ons ‘n paar siele te gee nie. My liewe broer,” het hy gesê, “Ek sou nie tevrede wees tensy Hy vir ons honderde sou gee! Gaan vir dit vanaand,” het hy bygevoeg, “bid dat honderde gekeer mag word.” Ek het gedink wat ‘n goeie ding dit is om ‘n broer met groter geloof as een se eie te hê! Mag die Here sommige van julle, wat groot geloof het, maak soos die goeie ou Mr. Howard, en bid die Here om die hele skipsmaat hier vanaand te red! Waarom mag hulle nie almal ingesluit word tot lof van die glorie van Sy genade nie? God skenk dit, ter wille van Jesus Christus! Amen.

Uitleg deur C.H. Spurgeon

ESEKIEL 33:1-20; 30-33

Verse 1-4

Weer het die woord van die Here na my gekom, en gesê, “Seun van die mens, spreek tot die kinders van jou volk, en sê vir hulle, Wanneer Ek die swaard oor ‘n land bring, as die mense van die land iemand van hulle grense neem, en hom as ‘n wag aanstel: as hy die swaard oor die land sien kom, blaas hy die trompet en waarsku die volk; dan, wie ook al die geluid van die trompet hoor, en geen waarskuwing neem nie; as die swaard kom, en hom wegneem, sal sy bloed op sy eie kop wees.”

In daardie geval is die wag heeltemal vry. Hy het sy plig gedoen, hy het ‘n alarm geslaan, en ‘n gepaste alarm, op die trompet. Hy het dit onmiddellik geklink, sonder om te vertrag, of te wag. Hy het nie bang was om ongerusheid aan mense te veroorsaak nie—hy het sy plig gedoen, vry van opmerkings, en hy is vry. Hy is ook gelukkig om te weet dat, deur die trompet se waarskuwing te hoor, baie die bedreigde gevaar ontwyk het. Tog, selfs dan blyk dit dat daar sommige is wat die trompet hoor en die waarskuwing nie neem nie. Dit is die hartseer deel van ons diens—dit maak die mees suksesvolle bediening omring met swart. Dit kan nie alles vreugde wees vir hom wat die meeste siele vir God wen nie, want soms kan hy saam met sy broers, die profete, simpatie hê in hulle hartseer vraag, “Wie het ons verslag geglo? En aan wie is die arm van die Here geopenbaar?”

Verse 5, 6

Hy het die geluid van die trompet gehoor, en geen waarskuwing geneem nie; sy bloed sal op hom wees. Maar hy wat waarskuwing neem, sal sy siel red. Maar as die wag die swaard sien kom, en nie die trompet blaas nie, en die mense nie gewaarsku word nie; as die swaard kom, en iemand uit hulle neem, sal hy weggeneem word in sy onregverdigheid; maar sy bloed sal Ek by die wag se hande vereis. Dit is ‘n baie ernstige waarheid van God. Dit raak nie net my en die baie ministers van Christus wat hier is nie, maar dit is vir julle almal wat die Here ken, want julle is ook as wagte aangestel vir julle gesinne, vir julle bure, vir die klas wat julle leer, of wat julle sou moet leer in die Sondagskool. Mag God grant dat ons, elk van ons, bevry mag wees van ander mense se sondes, want ons mag deelneem aan hulle onregverdigheid tensy ons ons getuienis teen hulle dra en hulle waarsku oor die gevolge van hulle kwaad-doen!

Verse 7

So jy, O seun van die mens, het Ek jou as ‘n wag oor die huis van Israel aangestel. Dit is nie net die mense wat iemand van hulle grense geneem het en hom as ‘n wag aangestel het nie, maar “Ek het jou aangestel.” O, die ernstige ordinasie van ‘n ware dienaar van Christus! Dit is nie deur die handoplegging van mense, of deur ‘n vermeende afkoms van die apostels nie—dit is ‘n roeping van God!

Verse 8, 9

Daarom sal jy die woord uit My mond hoor, en hulle van My waarsku. Dit is die manier om te preek, om die preek uit die mond van God te kry en dit dan as die mond van God te spreek! Liewe onderwysers, wag op God vir dit wat julle moet leer—neem dit warm met liefde uit die mond van God—en spreek dit dan vir God uit jou eie mond.

Goeie sal sekerlik uit so ‘n onderrig kom!

Verse 10, 11

Wanneer Ek vir die goddelose sê, O goddelose man, jy sal sekerlik sterf; as jy nie praat om die goddelose van sy pad te waarsku nie, sal daardie goddelose man in sy onregverdigheid sterf; maar sy bloed sal Ek by jou hande vereis. Net soos God Abel se bloed by Kain se hande vereis het en hom vervloek het omdat hy skuld aan daardie bloed gehad het, so sal Hy die bloed van verlore mense by die hande van diegene wat oor hulle aangestel is vereis, en ‘n vloek sal op hulle kom as hulle te na versuim word.

Verse 12, 13

Nietemin, as jy die goddelose waarsku om van sy pad af te draai; as hy nie van sy pad afdraai nie, sal hy sterf in sy onregverdigheid; maar jy het jou siel gered. Daarom, O jy seun van die mens, spreek tot die huis van Israel; So spreek, sê, “As ons oortredings en ons sondes op ons is, en ons vergaan in hulle, hoe sal ons dan lewe?” Dit is so veel as om te sê, “Ons kan nie van ons sondes wegkom nie; daar is geen hoop vir ons om te lewe nie.” Wanneer mense in die ysterkooi genaamd “Wanhoop” beland, lyk dit regtig asof daar geen hoop is dat hulle van hulle sonde sal afdraai nie. Daar is geen hoop in hulle self nie; hulle enigste hoop is in die Here.

Verse 14-17

Sê vir hulle, “So waar ek leef,” sê die Here GOD, “Ek het geen behae in die dood van die goddelose nie; maar dat die goddelose van sy paaie omdraai en lewe: draai julle om, draai julle om van julle kwaad paaie; want hoekom sal julle sterf, O huis van Israel?” Daarom, jy seun van die mens. Let op hoe dikwels God Ezekiel die “seun van die mens” noem. Hy het baie wonderlike visioene gehad, maar hy moes nederig gehou word deur voortdurend herinner te word dat hy niks meer was as ‘n seun van die mens nie. Hy moes simpatiek met die mense bly—hulle was mense, en hy was een van hulle—’n “seun van die mens.” Dit lyk moeilik dat enige moeder se seun van ons sou sterf en verlore gaan. Die gedagte dat hy vir ewig verlore gaan, is werklik vreeslik vir iemand wat sy eenheid met die ras as ‘n “seun van die mens” erken.

Verse 18, 19

Sê vir die kinders van jou volk, Die regverdigheid van die regverdige sal hom nie red op die dag van sy oortreding nie: en wat die goddeloosheid van die goddelose betref, hy sal nie daaronder val op die dag wat hy van sy goddeloosheid omdraai nie; nie sal die regverdige in staat wees om te lewe vir sy regverdigheid op die dag wat hy sonde doen nie. Dit is nie net wat ons was nie, maar wat ons is, en wat ons sal wees, wat in ag geneem moet word. As ons regverdig was in ons eie oë, wat van dit as ons daarvan afdraai? As ons sondig was, maar as ons, deur God se genade, daarvan afdraai, sal die verlede uitgewis word!

Verse 20

Wanneer Ek vir die regverdige sê dat hy sekerlik sal lewe; as hy op sy eie regverdigheid vertrou en onregverdigheid pleeg, sal al sy regverdighede nie onthou word nie; maar vir die onregverdigheid wat hy gepleeg het, sal hy sterf. Daar is geen redding vir enige man sonder finale volharding nie, en as daardie finale volharding nie in die verbond van genade aan ons verseker is nie, sal daar geen redding wees nie, selfs vir die helderste gelowige, of die mees sprankelende belyer! Wat is ons ligte in hulleself? Sal hulle nie gou dim brand tensy die geheime olie van God se genade hulle helder hou nie? Enige punt wat enige van julle bereik het, moet nie begin om op dit te vertrou nie. As jy regverdig gelyk het deur ‘n leeftyd van 70 jaar, maar tensy die genade van God jou hou, selfs tot die einde, sal jy verlore gaan! Die genade is dat ons baie kostbare beloftes het oor die ewige veiligheid van almal wat in Christus is, en God sal nie versuim om elkeen van hulle na te kom nie.

Verse 14-17

Weer, wanneer Ek vir die goddelose sê, “Jy sal sekerlik sterf;” as hy van sy sonde omdraai en doen wat reg en regverdig is; as die goddelose die borg weer herstel, wat hy gesteel het, teruggee, wandel in die wette van die lewe, sonder om onregverdigheid te pleeg; sal hy sekerlik lewe, hy sal nie sterf nie. Geen van die sondes wat hy gepleeg het, sal aan hom genoem word nie: hy het gedoen wat reg en regverdig is; hy sal sekerlik lewe. Tog sê die kinders van jou volk, Die weg van die Here is nie gelyk nie: maar wat hulle betref, hulle pad is nie gelyk nie. Sondaars is baie vinnig om God te oordeel! O, dat hulle net hulleself sou oordeel! Dit is nie die Here wat onregverdig is nie—dit is die balanse en gewigte van mense wat onregverdig is. O, dat hulle maar net dit sou weet!

Verse 18-20

Wanneer die regverdige van sy regverdigheid afdraai, en onregverdigheid pleeg, sal hy inderdaad sterf. Maar as die goddelose van sy goddelosheid afdraai, en doen wat reg en regverdig is, sal hy lewe. Nou laat ons by die 30ste vers lees.

Verse 30, 31

Ook, jy seun van die mens, die kinders van jou volk praat steeds teen jou by die mure en in die deure van die huise, en spreek een na die ander, elkeen na sy broer, sê, “Kom, ek bid jou, en hoor wat is die woord wat van die Here uitgaan.” En hulle kom na jou toe soos die volk kom, en hulle sit voor jou soos My volk, en hulle hoor jou woorde, maar hulle sal dit nie doen nie: want met hulle mond wys hulle baie liefde, maar hulle hart volg na hulle hebsug. Dit is ‘n ander groot hartseer van die profetiese roeping, dat hoe akkuraat ons ook al die Here se boodskap rapporteer, hoe opreg ons ook al probeer om dit aan die gewetens van ons luisteraars oor te dra, dit moet dikwels gesê word, “Hulle sit voor jou soos My volk, en hulle hoor jou woorde, maar hulle sal dit nie doen nie; want met hulle mond wys hulle baie liefde, maar hulle hart volg na hulle hebsug.”

Verse 32, 33

En, kyk, jy is vir hulle soos ‘n baie lieflike lied van iemand met ‘n aangename stem, en wat goed op ‘n instrument speel: want hulle hoor jou woorde, maar hulle doen dit nie. En wanneer dit kom, -kiek, dit sal kom,- dan sal hulle weet dat daar ‘n profeet onder hulle was. O, dat dit nie so mag wees nie. U moet aan die Here onderwys hê! U moet aan die Here prediker wees! En u moet nie vergeet dat die Here u met die bediening toevertrou het. U moet die ware evangelie van Jesus Christus verkondig! U moet dit doen met die grootste ernstigheidsin, en u moet dit doen in die hoop dat u wat die gelowige kerk is, mag vind dat hulle nie toeskouers sal wees nie, maar egter gewillige deelnemers aan die genade van God! Mag God julle wees. Amen.

Charles Spurgeon