“Dink julle dat ek nie nou tot my Vader kan bid nie, en dat Hy my onmiddellik meer as twaalf legions engele kan gee? Maar hoe sal die Skrifte dan vervul word, dat dit so moet wees?” (Matteus 26:53, 54).

IN DIE TUIN VAN GETSEMANE

Dit is die tuin van Getsemane. Hier staan ons Here en daar is die verraaier. Hy is die voorste van die menigte. Jy ken sy gesig, die gesig van daardie perdige seun, selfs Judas Iskariot. Hy kom vorentoe, terwyl hy die manne met die stokke, die swaarde, die fakkels en lanterns agterlaat. Hy gaan voort om sy Meester te soen—dit is die teken waarvolgens die offisiere hul slagoffer moet herken.

Jy sien onmiddellik dat die dissipels opgewonde is. Een van hulle roep, “Here, moet ons met die swaard slaan?” Hulle liefde vir hul Meester het hul wysheid oorgeneem! Daar is maar 11 van hulle—‘n klein groepie om teen die skare te veg wat deur die owerhede gestuur is om hul Meester te arresteer—but liefde maak geen rekenskap van getalle nie.

Voordat ‘n antwoord gegee kan word, het Petrus die eerste klap geslaan en die dienaar van die Hoëpriester het naby daaraan ontsnap om sy kop in twee geslaan te word! Soos dit is, is sy oor afgekapp. Mens is nie heeltemal verbaas oor Petrus se daad nie, want, benewens sy onbesonne ywer, het hy waarskynlik die woorde van sy Here by die aandete misverstaan—“Hy wat geen swaard het nie, laat hom sy kleed verkoop en een koop.”

Daar was nie tyd vir ons Here om te verduidelik nie, maar hulle was so gewoond aan sy konkrete styl van spraak dat hulle nie verkeerd moes verstaan nie, maar hulle het dit gedoen. Hy het eenvoudig vir hulle gesê dat die dae van vrede, waarin hulle onder die mense kon inkom en uitgaan en vreugdevol ontvang kon word, nou tot ‘n einde gekom het, want soos Hy, wat eens in gunsteling met die hele volk was, nou “getel sal word onder die oortreders,” (sien Lukas 22:35-38), so sou hulle getel word onder die afsku van alles.

Nou kon hulle nie langer op die gasvryheid van ‘n vriendelike volk reken nie, maar moes hul eie beurs en sak dra. En in plaas daarvan om veilig te voel waar hulle ook al gaan, moes hulle verstaan dat hulle in ‘n vyandelike land was en deur die wêreld moes reis soos mense wat gewapend is vir selfverdediging.

Hulle moes nou op hul eie eiendom staatmaak en nie hoop vir blye vermaak onder ‘n dankbare volk nie. En hulle moes op hul hoede wees teen diegene wat, in die dood van hulle, sou dink dat hulle God ‘n diens doen. Hulle het sy taal letterlik geneem en, daarom, geantwoord, “Here, kyk, hier is twee swerte.”

Ek dink Hy moet hartseer gesmile het oor hul blunder toe Hy geantwoord het, “Dit is genoeg.” Hy kon nooit gedink het dat hulle sou veg sodat Hy nie aan die Jode oorgelewer sou word nie, want vir daardie doel was twee swerte eenvoudig belaglik!

Hulle het sy betekenis gemis, wat eenvoudig was om hulle te waarsku oor die veranderde omstandighede van sy saak—maar hulle het die woorde wat Hy gebruik het, opgetel en hul twee swerte getoon. Miskien, soos sommige vermoed het, was dit twee lang offersnyers waarmee hulle die Pasga-lam geslag het, maar inderdaad, die dra van wapens is baie meer algemeen in die Ooste as by ons.

Ons Here se dissipels was grotendeels Galileërs en aangesien die Galileërs meer van ‘n vegterige soort was as ander Jode, was die dra van swerte waarskynlik baie algemeen onder hulle. Nietemin, twee van die Apostels het swerte gehad—nie dat hulle vegters was nie—maar waarskynlik omdat dit die mode van hul land was en hulle gedink het dit was nodig om dit te dra wanneer hulle deur ‘n gevaarlike distrik gegaan het.

Ten minste het Petrus ‘n swaard gehad en dit onmiddellik gebruik. Hy slaan die eerste man wat hy kan bereik! Ek wonder hoekom hy nie Judas geslaan het nie—’n mens sou hom kon verontschuldig as hy dit gedoen het—maar dit is ‘n dienaar van die Hoëpriester wat die klap ontvang en sy oor verloor.

DIE ONTSPANNING VAN DIE REDDER

Toe kom die Verlosser vorentoe in al sy sagtheid, so selfbeheersd soos toe Hy by die aandete was, so kalm soos of Hy nie alreeds deur ‘n angs gegaan het nie.

Stil sê Hy, “Laat dit nou so wees.” Hy raak die oor aan en genees dit—en in die stilte wat gevolg het, wanneer selfs die manne wat gekom het om Hom te vang, verknog was deur hierdie wonderlike wonder van genade—verklap Hy die groot Waarheid van God dat hulle wat die swaard neem, met die swaard sal omkom! En Hy beveel Petrus om sy wapen weg te sit.

Toe spreek Hy hierdie gedenkwaardige woorde—“Dink julle dat ek nie nou tot my Vader kan bid nie, en dat Hy my onmiddellik meer as twaalf legions engele kan gee? Maar hoe sal die Skrifte dan vervul word, dat dit so moet wees?” En Hy het ook gesê wat Johannes alleen blykbaar gehoor het—“Die beker wat my Vader my gegee het, sal ek dit nie drink nie?” (Johannes 18:11).

Die wond van Malchus het ‘n genadige doel gedien, want dit het ons Here in staat gestel om ‘n nuwe wonderwerk te verrig, wat Hy nog nooit voorheen gedoen het nie, naamlik, die herstel van ‘n lid wat deur geweld vermink of afgesny is.

Die blunder van die Apostels is ook oorheers om ‘n baie leerzame doel te dien. Jy wonder dat die Here, selfs in voorkoms, sy dissipels aanmoedig om swerte te hê en hulle dan verbied om dit te gebruik. Volg my in ‘n gedagte wat duidelik in my eie gedagtes is.

Vir ‘n man om te onthou om geweld te gebruik wanneer hy geen het om te gebruik nie, is geen groot deug nie—dit herinner mens aan die reëls van Cowper se ballade—

“Om te buk, soos hy moet,

Wat nie regop kan sit nie.”

Maar vir ‘n man om krag gereed tot sy beskikking te hê en dan daarvan te onthou, is ‘n geval van selfbeheersing en moontlik van selfopoffering van ‘n veel nobeler soort!

Ons Verlosser het sy swaard aan sy sy daardie nag gehad, alhoewel Hy dit nie gebruik het nie.

“What?” vra jy, “hoe kan dit waar wees?”

Ons Here sê, “Kan ek nie nou tot my Vader bid nie, en Hy sal vir my twaalf legions engele gee?”

So het ons Here die middele van selfverdediging gehad—iets baie meer kragtig as ‘n swaard wat aan sy gordel hang—maar Hy het geweier om die krag binne sy bereik te gebruik.

Sy dienaars kon hierdie toets nie dra nie. Hulle het geen selfbeheersing gehad nie—Petrus se hand is dadelik op sy swaard.

Die mislukking van die dienaars in hierdie saak lyk vir my om die groot selfbeheersing van hul Meester te illustreer. “Ag,” lyk dit of Hy sê, “jy kan nie selfs met swerte vertrou word nie, baie minder kan jy vertrou word met groter magte. As jy die engelagtige leërs onder jou bevel gehad het, sou hulle in ‘n oogwink uit die hemel gestroom kom om wraakwerk te verrig en so my groot lewewerk van liefde te bederf.”

Broers en Sustertjies, ons is beter sonder swerte en ander vorme van geweld as met hulle, want ons het nog nie geleer, soos ons Here, om onsself te beheer nie!

Admire die glorieryke selfbeheersing van ons Here Jesus Christus, wat, gewapen nie met ‘n swaard nie, maar met die beleërde leërs van “helmskerende kerubim en swaarddragende serafim,” tog geweier het om selfs deur ‘n gebed hulle na sy hulp te bring!

Petrus se passionele gebruik van die swaard illustreer die gelukkige selfbeheersing van sy Here en dit is die doel van die voorval.

DIE GROTE HULPBRON VAN ONZE HERE

Laat ons nou voortgaan om te leer van die Woorde van die Here Jesus wat ons as ons teks gekies het.

I. DIE GRAND HULPBRON VAN ONZE HERE

Eerstens, broers en susters, wil ek hê julle moet op die teks let: ONZE HERE SE GRAND HULPBRON. “Dink julle dat ek nie nou tot my Vader kan bid nie?”

Ons Here is omring deur sy teenstanders en daar is niemand om Hom te beskerm teen hul boosheid nie—wat kan Hy doen? Hy sê, “Ek kan tot my Vader bid.” Dit is ons Here se voortdurende hulpbron in die tyd van gevaar!

Ja, selfs in die tyd waarvan Hy gesê het, “Dit is julle uur en die krag van die duisternis.” Hy kan selfs nou tot sy Vader bid.

Eerstens het Jesus geen besittings op aarde nie, maar Hy het ‘n Vader.

Ek juig in sy woorde, “Dink julle dat ek nie nou tot my Vader kan bid nie?”

Hy is ‘n verraaide Man. Hy is oorgegee in die hande van diegene wat sy bloed verlang, maar Hy het ‘n Almagtige en Goddelike Vader.

As ons Here bloot bedoel het om te sê dat God Hom kan verlos, kon Hy gesê het, “Dink julle nie dat ek tot Jehovah kan bid nie?” Of, “tot God?”

Maar Hy gebruik die soete uitdrukking, “My Vader,” beide hier en in daardie teks in Johannes, waar Hy sê, “Die beker wat my Vader my gegee het, sal ek dit nie drink nie?”

O broers en susters, onthou dat ons ‘n Vader in die Hemel het!

Wanneer alles weg is en uitgeput, kan ons sê, “Ons Vader.”

Familielede is dood, maar ons Vader leef!

Veronderstelde vriende het ons verlaat, soos die swallows in ons winterweer, maar ons is nie alleen nie, want die Vader is by ons!

Klam aan daardie geseënde teks, “Ek sal jou nie as wees verlaat nie; ek sal tot jou kom.”

In elke oomblik van nood, angs, verwarring, het ons ‘n Vader op wie se wysheid, waarheid en krag ons kan staatmaak!

Jou dierbare kinders maak nie veel gesukkel nie, nie waar nie—as hulle ‘n behoefte het, gaan hulle na pa.

As hulle verward is, vra hulle pa.

As hulle sleg behandel word, appelleer hulle na pa.

As daar net ‘n doorn in hul vinger is, hardloop hulle na ma vir verligting.

Wees dit min of groot, die kind se verdriet is die ouer se sorg!

Dit maak ‘n kind se lewe maklik—dit sal ons maklik maak as ons net as kinders teenoor God kan optree.

Laat ons die Ouers se Zoon naboots en wanneer ons, ook, in ons Getsemane is, laat ons, soos Hy gedoen het, aanhou roep, “My Vader, my Vader.”

Dit is ‘n beter verdediging as skild of swaard!

DIE KONTINUE HULPBRON VAN ONZE HERE

Die hulpbron van ons Here was om na sy Vader te gaan met oortuigende gebed. “Kan ek nie nou tot my Vader bid nie?”

Ons Here Jesus kon daardie wonderlike wapen van Alle-Gebed gebruik, wat skild, swaard, spies, helm en borsplaat, alles in een is.

Wanneer jy niks anders kan doen nie, kan jy bid.

As jy baie dinge anders kan doen, sal dit steeds jou wysheid wees om te sê, “Kom ons bid!”

Maar ek dink ek hoor julle beswaar maak dat ons Here gebid het en tog is sy angs nie verwyder nie.

Hy het homself in ‘n bloedige sweet gebid met gebed en tog is hy onbeveilig gelaat, om in sy vyande se hande te val.

Dit is waar en tog is dit nie al die waarheid nie, want Hy was versterk—en krag vir verlossing was tot sy beskikking.

Hy moes net sy versoek aandring om onmiddellik gered te word!

Die Griekse woord hier is nie dieselfde woord wat gewone gebed sou aandui nie—die Hervised Version stel dit, “Dink julle nie dat ek my Vader kan smeek nie?”

Ons maak ‘n groot fout as ons alle gebed in een kategorie gooi en dink dat elke vorm van ware gebed dieselfde is.

Ons kan bid en pleit en selfs dit met uiterste erns doen—en tog mag ons nie daardie manier van smeek gebruik wat sekerlik die seën sou bring nie.

Tot dusver het ons Here gebid en baie intens gebid, maar daar was nog ‘n hoër vorm van gebed waartoe Hy kon opklim as dit reg sou wees om dit te doen.

Hy kon gesmeek het, sodat die Vader beslis moes antwoord gee, maar Hy wou nie.

“O broers en susters, julle het waarskynlik baie gebid oor julle probleme, maar daar is ’n resers van smeekinge in julle—met die hulp van die Gees van God kan julle op ’n hoër en meer doeltreffende manier bid! Dit is ’n baie beter wapen as ’n swaard. Ek het gister met ’n broer gepraat oor ’n gebed wat my Here op merkwaardige wyse in my eie geval beantwoord het, en ek kon nie help om vir hom te sê, “Maar ek kan nie altyd so bid nie. Nie net kan ek nie so bid nie, maar ek sou nie waaksaam wees om dit te doen nie, selfs al kon ek.”

DIE KAN GEBED

Beweeg deur die Gees van God, bid ons soms met ’n krag van geloof wat nooit by die Genade Troon misluk nie—maar sonder so ’n aansporing moet ons nie ons eie wil voorstaan nie. Daar is baie geleenthede waarop, as ‘n mens al die geloof gehad het wat berge kan beweeg, hy dit met wysheid sou wys deur niks meer te sê as: “Tog nie soos ek wil nie, maar soos U wil.”

As ons Here gekies het om so te doen, het Hy steeds ’n gebedskrag in oorgang gehad wat Hom effektief van sy vyande sou red. Hy het nie gedink dit is reg om dit te gebruik nie—maar Hy kon dit gedoen het as Hy dit gewil het.

Let daarop dat ons Here gevoel het dat Hy selfs dan kon bid. Die saak het nie te ver gegaan vir gebed nie. Wanneer kan dit gebeur? Die woord “nou” kom prakties twee keer in ons weergawe voor, want ons kry dit eers as “nou,” en dan as “onmiddellik.” Dit kom slegs een keer in die oorspronklike voor, maar aangesien die presiese posisie daarvan in die vers nie maklik bepaal kan word nie. Ons vertalers, met ’n besondere wysheid, het dit in beide die vroeëre en laaste deel van die sin geplaas.

Ons Verlosser het beslis bedoel—“Ek het nou by uiterstes gekom. Die mense is ver weg wie se guns my voorheen teen die Fariseërs beskerm het en ek is op die punt om deur gewapende mense gevang te word. Maar selfs nou kan ek tot my Vader bid.” Gebed is ’n altyd oop deur. Daar is geen omstandigheid waarin ons nie kan bid nie. As ons die Lam volg waarheen Hy ook al gaan, kan ons nou effektief tot ons Vader bid, soos Hy ook kon.

MENSEN EN MOEILIKHEID

Hoor ek julle sê, “Die fatale uur is naby?” Julle kan nou bid. “Maar die gevaar is onmiddellik!” Julle kan nou bid. As julle, soos Jona, nou aan die bodem van die berge is en die onkruid om julle kop gewikkel is, kan julle selfs nou bid! Gebed is ’n wapen wat in elke posisie in die uur van konflik gebruik kan word.

Die Grieke het lang spiese gehad en dit was van groot waarde vir die troepe solank as die rang nie gebroke is nie. Die Romeine het ’n kort swaard gebruik en dit was ’n baie meer effektiewe wapen in nabygeveg. Gebed is beide die lang spies en die kort swaard. Ja, broers en susters, julle kan selfs bid tussen die kake van die leeu!

Ons is trots op ons geseënde Meester, dat Hy in die volheid van geloof geweet het dat as Hy sy volle gebedskrag sou aanwend, Hy al die hemel op die vlerke kon bring. Soos sy smeekgebed die Vader se oor bereik het, sou engel as flitse van vuur onmiddellik die dood op sy teenstanders bring!

DIE KRAG VAN ONZE HERE

Die toevlug van ons Here was nie na die vleeslike wapen nie, maar na die kragtige masjien van smeeking. Behold, my broeders, waar ons groot toevlug altyd moet wees. Kyk nie na die arm van vlees nie, maar na die Here ons God!

Kerk van God, kyk nie treurig na die staat nie, maar vlieg na die Genade Troon! Kerk van God, kyk nie na die bediening nie, maar vlug na die Troon van Genade! Kerk van God, staat nie op geleerde of ryk mense nie, maar smeek God in smekende geloof!

Gebed is die toring van David gebou as ‘n wapenarsenaal. Gebed is ons strydas en wapens van oorlog. Ons sê vir ons teenstander—“Dink jy dat ek nie nou tot my Vader kan bid nie?” Laat dit genoeg wees om ons Verlosser se groot hulpbron in die nag van sy grootste nood te demonstreer.

ONZE HERE SE ONDERSKEIDENDE KRAG

II. ONZE HERE SE ONDERSKEIDENDE KRAG IN DIE HEAVEN

Tweedens, laat ek julle aandag vestig op ONZE HERE SE ONDERSKEIDENDE KRAG IN DIE HEAVEN op die tyd toe Hy blykbaar geen mag op aarde gehad het nie. Hy sê, terwyl Hy gebind gaan word en na Kajafas geneem word, “Ek kan onmiddellik 12 legions engele uit die lug laat neerdal.” Hy het invloed in die hemel by die Vader, die groot Here van die engele.

Hy kon van die Vader alles hê wat die Vader besit! Die hemel sou leeggemaak word, indien nodig, om die wens van die Geliefde Seun te bevredig. Die Man Christus Jesus wat op die punt staan om aan die kruis gehang te word, het so ’n mag by die Vader dat Hy net hoef te vra en te ontvang.

Die Vader sou hom onmiddellik antwoord gee—“Hy sal onmiddellik 12 legions engele vir My stuur.” Daar sou geen vertraging wees, geen huiwering nie. Die Vader was gereed om Hom te help, wag om Hom te verlos. Al die hemel was besorg oor Hom. Al die engelagtige leërs het gewag en Jesus het net sy begeerte te openbaar en dadelik sou die tuin van Getsemane so bevolkt gewees het met stralende wezens soos die Nuwe Jerusalem self!

Ons Here spreek van engele wat sy Vader Hom sou gee of stuur. Ons kan dit interpreteer dat die Vader onmiddellik die glorieryke inwoners van die hemel by sy beskikking sou stel. Dink aan serafim by die beskikking van die Man van Smarte! Hy is verag en verwerp deur die mense en tog is engeles wat in sterkte oortref, by sy vingerpunte!

Vinnige vlerk, vinnige hand en wyse gedagtes, hulle is betower om die boodskappers van die Seun van die Mens te wees, die diensknegte van Jesus. Dink aan dit, geliefde, wanneer jy voor die doringgekroonde kop buig en wanneer jy op die genagelde hande en voete kyk!

Onthou dat engele en magte en kragte—en al die rangskikkings van suiwer geeste, ongeag hoe hulle genoem word—was almal by die vingerpunte van Jesus toe Hy net in sy angs herstel was en op die punt om gebind na die Hoëpriester geneem te word! Hy is ons Here en God—selfs in sy laagste en swakste toestand!

Jesus spreek van “twaalf legions.” Ek neem aan dat Hy die nommer 12 noem as ‘n legioen vir elkeen van die elf dissipels en vir Homself. Hulle was slegs twaalf en tog sou die ontelbare leërs van die hemel gedwonge marsjeer vir hulle redding.

’n Legioen in die Romeinse leër was 6,000 mense op die laagste vlak. Twaalf keer 6,000 engeles sou in antwoord op ‘n wens van Jesus kom! Nee, Hy sê, “meer” as 12 legions! Daar kan geen limiet wees op die beskikbare hulpbronne van die Christus van God nie. Duizende van duizenden sou die lug vul as Jesus dit wil!

Die leër wat Judas gelei het, sou ‘n onbelangrike span wees wat onmiddellik sou verdwyn as die Verlosser maar sy bondgenote sou oproep. Behold, liewe broers en susters, die glorie van ons verraaide en gearresteerde Here!

As Hy so was, wat is Hy dan nou, wanneer alle mag aan Hom gegee is deur sy Vader? Dra in julle gedagtes die duidelike idee dat Jesus in sy vernedering, nietemin, Here van alle dinge was—en veral van die onsigbare wêreld en van die leërs wat dit bevolk. Hoe duideliker julle dit verstaan, hoe meer sal julle die oorwinnende, allesomvattende liefde bewonder wat Hom tot die dood aan die kruis geneem het.

Trek hier ‘n minuut om te onthou dat die engele ook, volgens julle maatstaf en graad, by julle oproep is. Julle het net nodig om tot God te bid en engeles sal julle in hul hande opneem, sodat julle nie julle voet teen ‘n klip stamp nie.

DIE KRAG VAN ONZE HERE

Ons dink nie genoeg aan hierdie hemelse wesens nie, tog is hulle almal dienende geeste wat gestuur is om te dien aan diegene wat erfgename van verlossing is! Soos Elisa se dienaar, as jou oë geopen was, sou jy die berg vol vuurs ponde en vuurs waens rondom die diensknegte van God sien.

Laat ons van ons Meester leer om op ons onsigbare kragte te reken! Laat ons nie vertrou op wat met die oë gesien en met die ore gehoor word nie, maar laat ons respek hê vir geestelike agentskappe wat die sintuie ontglip, maar bekend is aan geloof.

Engele speel ’n veel groter rol in die aangeleenthede van die Voorzienigheid as wat ons weet. God kan vir ons vriende op aarde opwek, maar as Hy dit nie doen nie, kan Hy vir ons beter vriende in die hemel vind! Daar is geen behoefte om die swaard te trek waarmee om mense se ore af te sny nie—oneindig beter agentskappe sal vir ons werk!

Glo in God en alle dinge sal vir julle goed werk. Die engele van God beskou dit as ’n eer en ’n vreugde om die kleinste van sy kinders te beskerm.

ONZE HERE SE RESPEK VIR HEILIGE SCRIPTURE

III. Maar ek kan nie linger nie, alhoewel ek ‘n groot versoeking voel om dit te doen. My teks is vol onderrig, maar ‘n hoofpunt is die derde—ONZE HERE SE GROTE RESPEK VIR HEILIGE SCRIPTURE. Hy kan 12 legions engele hê, maar, “hoe dan, sal die Skrif vervul word, dat dit so moet wees?”

JESUS SE GELOOF IN DIE HEILIGE SCRIPTURES

Let op dat ons Here in die Goddelikheid van die Skrif geglo het. Hy sê: “Hoe dan, sal die Skrif vervul word?” Maar as die Skrif slegs die skrywes van mense is, is daar geen noodsaaklikheid dat dit vervul moet word nie! As dit bloot die feilbare uitsprake van goeie mense is, sien ek geen spesifieke noodsaaklikheid dat dit vervul moet word nie. Ons Here Jesus Christus het daarop aangedring dat die Skrif vervul moet word—en die rede was dat dit nie die woord van mense is nie, maar die Woord van God! Die Skrif was duidelik die Woord van God vir ons Here Jesus Christus. Hy speel nooit met hulle nie, verskil nooit van hulle nie, en voorspel ook nie dat hulle sal verdwyn nie. Dit is Hy wat sê: “Dink nie dat ek gekom het om die Wet of die Profete te vernietig nie: ek het nie gekom om te vernietig nie, maar om te vervul. Want voorwaar, ek sê vir julle, tot die hemel en die aarde verbygaan, sal een jota of een tittel in geen manier verbygaan van die Wet tot alles vervul is.”

Hy het in die Goddelike oorsprong van die Skrif geglo en ook in hulle onfeilbaarheid. “Hoe dan, sal die Skrif vervul word, dat dit so moet wees?” Hy suggereer nie dat die Skrif miskien ‘n bietjie verkeerd is nie. Hy argumenteer nie: “Ek sal 12 legions van engele na onder bring om Myself te verlos nie, en dit maak nie vir my saak dat dan die Skrif ongeldig gemaak sal word nie.” O, nee! Die Skrif moet waar wees en hulle moet vervul word en, daarom, moet Hy in die hande van mense verraad word! Hy stel dit as ‘n noodsaaklikheid dat die Skrif onfeilbaar geverifieer moet word, selfs tot sy jots en tittels.

DIE WAARHEID VAN DIE HEILIGE SCRIPTURES

Sien, broers en susters, die onskatbare waarde van die Skrif in die skatting van ons Here. In effek sê Hy: “Ek sal eerder sterf as dat enige Skrif onvervuld bly. Ek sal eerder na die kruis gaan as dat enige Woord van God nie uitgevoer word nie.” Die profeet Sagaria het geskryf: “Wek op, o swaard, teen My Herder, en teen die Man wat My Gelyke is, sê die Here van die leërs: slaat die Herder, en die skape sal versprei.” Die vervulling van daardie profisie het daardie nag verval en die Seun van God was bereid om geslaan te word as die Herder van die skape, eerder as dat die Woord van die Vader op die grond val.

Huid vir huid, ja—alles wat ‘n mens het, sal hy gee vir sy lewe—en Jesus sal sy lewe gee vir die Skrif! Broers, dit was die moeite werd vir die hele Kerk om te sterf eerder as dat enige waarheid van die Skrif prysgegee word! Laat al ons duisende op die altaar verbrand word as een groot holokaust eerder as dat die Skrif oneer aangedoen word! Die Woord van die Here moet lewe en oorheers, of ons nou sterwe of nie. Ons Here leer ons om dit hoër te waardeer as vryheid of lewe.

DIE KRAFT VAN DIE WOORD

Die krag van ons Here se taal gaan verder. Laat ek die woorde herhaal en dan daarop uitbrei. “Hoe dan, sal die Skrif vervul word, dat dit so moet wees?” Heilige Skrif is die transkripsie van die geheime besluit van God. Ons glo nie in lot nie—’n blinde, harde ding. Ons glo in predestinatie—die besliste doel van ’n wys en liefdevolle Vader.

Die Boek van Lot is wreed om te lees, maar die boek van Goddelike Voorbepaling is vol aantreklike sinne, en die lyne daaruit wat in die Skrif geskryf is, kies ons met vreugde om vervul te word. Dit is die wil van ons Vader wat in die hemel is wat die dinge bepaal wat moet wees, en omdat dit so is, gee ons ons met blijdskap oor aan predestinatie. Een keer verseker dat God dit aangestel het, het ons geen struwelinge nie, nee, ons sal nie eens ‘n wens uitspreek om die saak anders te hê nie! Laat die wil van die Vader die opperste wet wees. Dit behoort so te wees.

DIE VOORSPOED VAN DIE SKRIF

Ons vind ’n diepte van vertroosting in die sê: “Dit is die Here, laat Hom doen wat goed in Sy oë is.” Nou, die profesieë van die Skrif was vir die Here Christus die Openbaring van die predestinatie van God sodat dit so moet wees—en Hy gee Hom blidskapig, vreugdevol, selfs sonder ’n gebed daarteen, onmiddellik oor aan dit wat moet wees omdat God dit aangestel het.

As enige van julle nie in die predestinatie van God glo nie, sal julle waarskynlik, in ‘n uur van depressie, julle hartseer aan ‘n wrede lot toeskryf. Die menslike verstand, op een of ander manier, word uiteindelik gedwing tot hierdie beslissing dat sekere dinge buite die beheer van die mens en sy wil is en dat hierdie vasgestel is deur noodsaaklikheid. Hoeveel beter om te sien dat God dit vasgestel het! Daar is die wiel wat seker en onveranderlik draai—sal dit julle nie vertroos om te glo dat dit vol oë is en dat dit beweeg volgens die vasgestelde doel van die Here nie?

Daardie man wat sê: “Dit is my Vader se wil,” is die gelukkige man! Predestinatie is so seker en so gewis soos lot, maar daar is agter dit ’n lewende en liefdevolle Persoonlikheid wat alles orden. Tot dit gee ons ons met blijdskap oor.

DIE WAARDERING VAN DIE HEILIGE SCRIPTURE

Geliefdes, laat ons die Skrif soveel waardeer soos Christus gedoen het! Ek wou sê, laat ons dit selfs meer waardeer, want as ons Here onvervulde Skrif waardeer het—wat maar ’n dop was totdat Hy die kern daarvan geword het—hoeveel meer moet ons dit waardeer, aan wie die Skrif in ’n groot mate vervul is, omdat die Christus gely en gedoen het soos dit van Hom geskryf was deur die profete van God!

Die tyd vlieg so vinnig dat ek moet voortgaan. Julle besef dat ek ‘n volgepropte teks het—dit is vol lewende onderrig vir diegene wat wil leer. God help ons om met vreugde al sy heilige onderrig te ontvang!

DIE LESSE VAN ONZE HERE

Maar ek moet by die laaste punt kom. Ons sal oorweeg ONZE HERE SE LESSE VIR ELKE VAN ONS in hierdie teks. Die eerste les is dit—Verlang na geen ander kragte vir God se werk as wat God self aanstel om te gebruik.

Verlang nie dat die regering tot julle redding moet kom om julle Kerk te ondersteun nie. Verlang nie dat die bekoring van welsprekendheid aan ministers gegee moet word, sodat hulle dus luisterende ore kan bewerkstellig en so die geloof deur die wysheid van woorde kan handhaaf nie.

Verlang nie dat geleerdheid en rang en prestige aan die kant van die Christendom mag kom nie en so dat die godsdiens respekteerbaar en invloedryk kan word. Middele wat God nie gekies het om te gebruik nie, moet nie deur ons met gulsige oë beskou word nie. Het Hy nie gesê nie, “Nie deur mag nie, nie deur krag nie, maar deur My Gees, sê die Here van die leërs”?

DIE STRYD VIR DIE WAARHEID

Jesus het al daardie skadrone van engele by sy beskikking—dink julle wil Hy dit gebruik? Wat ’n glorieryke visie is voor ons wanneer ons hulle digte rang en hulle glinsterende glans sien! Maar Jesus beveel hulle om stil te staan en die redding van God te sien wat sonder hulle tussenbeweging uitgevoer word! Hy het nie die nuwe wêreld aan hulle onderworpe gemaak nie. Hulle moet nie inmeng met die verlossing van mense nie. Die stryd vir waarheid moet ’n geestelike stryd wees tussen die mens en die slang—niks anders as geestelike krag moet aangewend word—en dit nie deur engele nie, maar deur mense!

Die mens moet sonde slegs deur geestelike middele oorkom. Sit die swaard op, Peter! Jesus het nie die skerp rand daarvan nodig nie. Hou julle swerte in julle skede, julle serafim! Jesus het nie eens julle lemme van hemelse gehalte nodig nie. Sy swakheid het meer gedoen as menslike of engelagtige sterkte!

Sy lyding en dood het die daad uitgevoer wat al die hiërargie van engele nooit kon bereik nie! Die Waarheid van God moet die stryd wen. Die Gees moet die magte van die kwaad oorwin. Broers en susters, vra nie iemand anders om in te gryp nie. Laat ons hierdie stryd op die grond wat God gekies het, uitgeveg. Laat ons weet dat God Almagtig is in die gebied van die verstand en dat Hy deur Sy Waarheid en Gees sal oorwin! Hy hou al kragte terug anders as dié van argument, oortuiging en verligting deur Sy Gees—laat ons nie eens wens om ons hande aan enige krag te sit anders as wat Hy aanstel om te gebruik nie.

DIE STRYD TEEN VERDRUKKING

En, volgende, sorg dat wanneer ander kragte binne bereik is, julle dit nie gebruik om die hemelse Koninkryk te bevorder nie. Wanneer julle in argument vir die Waarheid van God is, moenie kwaad word nie, want dit sou wees om die Here se stryd met die duiwel se wapens te veg. Moenie verlang om ’n persoon wiens standpunte verkeerd of selfs lasterlik is, te onderdruk nie. Die gebruik van omkoopgeld vir die verspreiding van menings is kwaad en die weiering van liefdadighede aan diegene wat van ons verskil in sentiment is afschuwelik! Laat geen dreigement jou lippe verlaat nie, of omkoopgeld jou hande besoedel nie. Dit is nie so wat die stryd van die Waarhede van God gevoer moet word nie!

As julle ooit geneig voel om ’n man se mond te sluit deur hom verbanning, of siekte, of enige soort van kwaad te wens, wees bedroef oor julleself dat so ‘n onchristelike gedagte jou gedagtes binnegedring het! Verlang slegs goed vir die mees perverse van mense. Stryd vir Christus sou Hom ernstig seergemaak.

DIE CHRISTUS SE LIEFDE VIR SY KINDERS

Die Franse koning het van die wreedhede wat op ons Here gepleeg is gehoor en het uitgeroep: “Oh, as ek daar was met ‘n troep van my wagte, sou ek die skurke in stukke gesny het!” Ja, maar Jesus het nie die koning van Frankryk of sy wagte nodig nie—Hy het nie gekom om mense se lewens te vernietig nie, maar om hulle te red!

Die Here Jesus wil hê julle, my broers en susters, moet vir Hom veg deur julle geloof, deur julle heilige lewe, deur julle vertroue in die Waarheid van God, deur julle vertroue op die Gees van God!

Wanneer julle hande begin jeuk vir die swaard, mag julle Hom hoor sê: “Sit jou swaard in sy skede.” Hy sal oorwin deur liefde en deur liefde alleen! As ek op hierdie oomblik hierdie Kerk kon neem en dit met al die rykdom van die Vestiging kon bemagtig en al die wysheid en talent en welsprekendheid wat die samelewing tans sieraad, in sy midde kon versamel. En as ek dit met een enkele gebed kon doen, sou ek lank aarsel om die versoek te bied. Hierdie kan afgode bewys en die lewende God tot jaloezie provokeer! Oneindig beter vir ons om arm en swak en sonder wat onder mense hoog aangeslaan word te wees!

DIE WACHT VAN DIE HERE

En dan om gedoop te wees in die Heilige Gees, eerder as om sterk te wees en verlate deur ons God. Ons sal hierdie oorlogvoering voer met geen onsuiwer wapens nie, met geen instrument anders as wat God aanstel! Spreek die Waarheid in die krag van die Gees van God, ons is nie bang vir die gevolg nie.

DIE GELOOF IN DIE HEMEL

Beslis beteken dit wat Christus bedoel—“Ek kon na My Vader bid en dadelik ’n liggame van engele ontvang, maar ek sal niks van die soort doen nie, want op ander maniere as hierdie moet My Koninkryk kom.”

DIE LES VAN SY WIL

En die volgende les is—Moet nooit probeer om lyding te ontvlug ten koste van die Waarheid van God—“Hoe dan, sal die Skrif vervul word?” Christus sê: “Ek kan ontsnap om geneem, gebonde en ’n misdadiger gemaak te word—maar hoe sal die Skrif vervul word?”

Sou julle graag deur die lewe wil gaan sonder enige lyding? Ek dink ek hoor baie sê: “Ek sou.” Sou julle? Sou julle altyd vry van siekte, armoede, sorg, verlies, laster, vervolging wees? Hoe, dan, kan daardie Woord van God waar wees: “Ek het julle in die smeltkroes van lyding gekies”! Wat sou daardie teks beteken, “Watter seun is hy wie die Vader nie bestraf nie”? Jesus het gesê: “As iemand sy kruis nie opneem en My volg nie, kan hy nie My dissipel wees nie.”

Moet julle ‘n uitsondering op die reël wees? O, moenie teen lyding skop nie, want daarmee kan julle teen God veg! Wanneer Peter sy swaard getrek het, was hy onbewustelik besig om te veg om ons verlossing te verhinder! Wanneer ons teen verdrukking of vervolging stry, mag ons teen ontelbare voordele oorlog voer.

DIE BEVRYDING VAN DIE HERE

Verlang julle om deur die wêreld te ry soos prins? Moet nie so ’n gevaarlike noodlot verlang nie, want hoe dan kan die Skrif vervul word dat die dissipel nie bo sy Here is nie? Buig julle gees voor die majesteit van die Skrif en verduur geduldig alles om die uitverkorenes ontwil.

Weereens, moenie ooit bewe vir die krag wat aan die verkeerde kant is nie. Julle sien hulle kom—Fariseërs en priesters en die posse comitatus wat deur die owerhede gestuur is om die Verlosser te arresteer—maar Hy is nie bang nie. Waarom moet Hy wees? Hy kon 12 legions van engele beveel om die vyand af te weer! Die man wat weet hy het ‘n reserwe agter hom, kan sonder vrees ‘n hinderlaag binne gaan.

Die menigte dink dat daar voor hulle net ‘n mens staan—’n swak mens, vreemd rooi soos met bloedige sweet. Ah, hulle ken nie Hom of sy Vader nie! Laat Hy ‘n fluitjie blaas en van agter die olywe van die gaarde—en van die mure van die gaarde en van elke klip van die Olyfberg sal dapper mans, sterker as daardie van Caesar, opstaan—dapper mans, voor wie leërs verbruik sou word!

DIE ANGELS AS ALLIES

Een van hierdie engele van God het van Sennacherib se leër 185,000 mense in ‘n enkele nag geslaan! ’n Ander het al die eersgebore van Egipte geslaan! Dink dan, wat meer as 12 legions van hulle kan bewerkstellig! Broers en susters, al hierdie heilige, hemelse wesens is aan ons kant! “O, maar daar is soveel teen ons!” Ja, ek weet daar is, maar meer is hulle wat vir ons is! Al die myriade van die hemel is ons bondgenote. Sien julle nie die legions wat wag vir die bevel nie?

DIE BEVEILIGING VAN DIE HEMEL

Wie wil die opdrag gee totdat ons groot Hoofman besluit dat die uur gekom het? Laat ons geduldig wag totdat Hy van die hemel af sal neerdaal met ‘n skree, met die stem van die aartsengel en die trompet van God! Dan sal die reserwes uit die poort van die hemel vloei en al die heilige engele sal die praal van die groot verskyning vergroot! Tot daardie oomblik, wag! In julle geduld besit julle julle siele! Die Here Jesus het gewag. Sy engele het gewag. Sy Vader het gewag. Hulle wag almal steeds!

DIE VOLHARDING VAN DIE HERE

Die hemel se lankmoedigheid loop steeds soos ‘n silwer draad deur die eeue. Jesus sal met sy engele kom in al die glorie van die Vader, maar droom nie dat Hy môre moet kom nie of andersins beskou word as lui aangaande sy belofte. Verlang dat Hy in jou leeftyd mag kom en kyk na Hom, maar as Hy langer wag, moenie ontmoedig wees nie. As Hy ‘n ander eeu wag, moenie moeg wees nie. As ‘n ander duisend jaar tussen ons en die helder millennium dag sou verloop, staan steeds vas, elke man, op sy plek, vrees niks nie, maar stel julle banier op in die naam van die Here. “Die Here van die leërs is met ons, die God van Jakob is ons toevlug.”

DIE KRUIS AS TOEVLUCHT

Ons het geen tekort aan krag nie, dit is slegs dat God wil dat dit nie in werking gestel moet word nie en dat ons swakheid vir die huidige die instrument van sy mees majestueuse oorwinnings moet wees. Here, ons is tevrede om in U te vertrou en geduldig op U te wag, maar verlaat ons nie, ons smeek U. Amen.

Charles Spurgeon