NOG ‘N KONINKLIKE PROCESSIE - Charles Spurgeon
NOG ‘N KONINKLIKE PROCESSIE
“Vertel die dogter van Sion: Kyk, jou Koning kom na jou toe, nederig en rittend op ‘n esel, ‘n vul, die jong van ‘n eselin.” – Matteus 21:5.
Dit is nie ons voorneme om slegs oor hierdie vers te preek nie, maar oor die geheelbeeld van ons Verlosser se triomfantelike intog in Jerusalem, soos dit deur die vier Evangeliste vertel word.
Toe ons Here op aarde was, het Hy Hom nederig gedra voor Sy vyande. Hy was ‘n vermoeide Man, vol smarte, en net nou en dan het ‘n glimp van Sy koninklike majesteit deurgebreek. Tog, het Hy van tyd tot tyd Sy koninklike regte opgeëis en Sy heerskappy bevestig.
Nou is Hy nie meer fisies by ons nie, maar geestelik teenwoordig, en hierdie geestelike teenwoordigheid is soortgelyk aan Sy liggaamlike teenwoordigheid in die dae van Sy vlees. Sy heerlikheid word dikwels ongesien, behalwe deur Sy dissipels. Selfs as ander Hom opmerk, word Hy steeds verag en verwerp.
Hy beweeg onder ons, hoor ons gebede en aanvaar ons lofprysinge, maar Sy koninklike eer bly vir die meeste versteek. Tog, soos in daardie dae, openbaar Hy Hom van tyd tot tyd. Hy gee aan Sy Kerk dae van heerlikheid, tye van danksegging, en tye van triomf. Mag God sulke tye aan Sy Kerk skenk in hierdie dofgeworde jare, dat Hy Sy swaard aan Sy heup mag omgord en in majesteit vooruit trek!
Christus Verdien Ons Eer
Geliefdes, die wêreld doen goed om regverdige konings met eer te behandel. Ons nasie doen reg om hul geliefde koningin te vereer. Maar sal Christus, die Koning van die konings, sonder eer gelaat word?
Ek moet bely, ek is jaloers vir Hom. Ek is jaloers dat die strate glinster vir die Koningin van Brittanje, terwyl so min gedoen word ter ere van die Ewige Koning. Die skare juig vir aardse prinse, en ek misgun hulle nie, maar moet daar nie ook vreugdevolle stemme vir die Vredevors opgaan nie? Waarom hierdie laksheid in Sy Kerk? Waarom so min ywer vir die Een wat bo tienduisend uitstaan?
As ek net ‘n woord kon spreek wat sou lei dat die stamme die Koning terugroep na Sy eie, of ‘n vurige verlange in iemand se siel kon aansteek dat Christus se Koninkryk vinniger sou kom, sou ek oor en oor gelukkig wees. Mag die salwing van die Heilige Gees my hierin help!
Christus Het Nou Nog Glorieryke Dae
Die eerste punt wat ek wil aanspreek, is dat Christus selfs nou nog helder en glorieryke dae van spesiale manifestasie in Sy Kerk het. Hy het deur die geskiedenis keer op keer Sy intog in Jerusalem gemaak. Ons noem hierdie tye herlewings, en in meer Skriftuurlike taal, “tye van verkwikking uit die teenwoordigheid van die Here.”
Hierdie herlewings kom gewoonlik voor nadat die Here Sy geliefdes besoek en hulle opgewek het. Soos Hy in Jerusalem ingegaan het ná Hy Lasarus uit die dood opgewek het, so kom Hy ook vandag na Sy Kerk. Sy almag het geroep, “Lasarus, kom uit!” en Lasarus het uitgekom. Net so roep Hy Sy Kerk uit die graf van traagheid en onverskilligheid.
Eers praat die Here met Sy Kerk en sê: “Kom uit jou graf van traagheid en tradisie.” Wanneer Hy Sy Kerk met nuwe lewenskrag herstel, dan word die heerlikheid van die Seun van die mens geopenbaar.
Herlewing Begin by die Kerk
Geliefdes, ek wanhoop oor enige herlewing wat nie by die Kerk van God begin nie. Dit kan nie buite begin en na binne werk nie; dit is nie die reël van geestelike lewe nie. Dit moet by die geestelike in die Kerk begin, en dan sal dit na buite versprei.
Herlewing moet by die huis begin. Hoor dit, julle wat bely dat julle lede van Sy Kerk is! Moet asseblief nie die Here verhinder om Sy heerlikheid te openbaar nie. Moet nie wees soos nat hout wat nie aan die brand wil kom nie, want as die vuur nie brand nie, kan die Here nie Sy triomf vier nie.
Gehoorsame Dissipels Bring Triomf
Die Here het in staatlike glorie gery wanneer Sy dissipels gehoorsaam was. Kyk na hul gehoorsaamheid – dit is ‘n voorspelling van heerlike tye in die Kerk. Hy het vir twee dissipels gesê: “Gaan,” en hulle het gegaan. Die ander het hul opdragte sonder huiwering uitgevoer.
Ek vrees dat die ongehoorsaamheid van die Kerk vandag die vooruitgang van die Evangelie vertraag. Disipels van vandag doen nie altyd wat Jesus hulle beveel het nie.
Opofferings Bring Heiligheid
Nog ‘n teken van ‘n glorieryke dag is wanneer dissipels opofferings bring. Toe Jesus Jerusalem binnegegaan het, het die eienaar van die esel en vul hulle sonder huiwering gegee, want die Here het dit nodig gehad.
‘n Grootse Dag vir die Koninkryk van Christus
Dit is ‘n grootse dag vir die Koninkryk van Christus wanneer die Koning in die strate uitgeroep word! Wanneer die groot basuin weerklink! Wanneer die dissipels op die hoofpaaie staan en die stem van wysheid op die voorste plekke verhef word, by die poorte van die stad!
Dan is alles goed georden wanneer Sion haar stem verhef, ja, dit met krag verhoog, en sê aan die stede van Juda: “Kyk, hier is julle God!”
Die Oop Verkondiging van die Evangelie
Ons opdrag as predikers is aan elke skepsel, en daarom, hoe meer openbaar die prediking van die Evangelie, hoe beter! Waarlik, daar was genade op aarde in die tye van die pousdom, toe God stilweg deur die mense liefgehad is, en Christus in geheime kringe aanbid is.
Maar ‘n veel groter dag het aangebreek toe Luther in die oop lug gestaan het en verklaar het dat Christus die Koning is, en die Verlossing deur sy bloed verkry is!
Die Reformatie en Haar Lof
Oor heel Europa het die skares in die veld of onder die Evangelie-eike bymekaargekom om te luister na manne wat, nie in die skaduwee of met versigtigheid nie, maar luid en dapper, verklaar het dat die Antichris tot ‘n einde moes kom, en dat die Here Jesus Christus verheerlik moes word, en geloof in Hom verkondig moes word as die Verlossing van die mensekinders.
O, dit was toe dat Christus en Sy Kerk ‘n glorieryke dag bepaal het! Geseënd sy God vir die Hervorming, maar ons moet nie rus op verbleikte lauwerkranse nie; ons het nuwe oorwinnings nodig!
Die Oproep tot Nuwe Oorwinnings
Ons begeer dat die seëninge van die Evangelie versprei word, en ons moet bid dat die Evangelie vrye loop mag hê, en verheerlik mag word; dat elke straat mag weerklink met sy lieflike klanke; dat elke steeg en hof mag helder skyn met Verlossing – ja, en dat nie ‘n enkele huis in Londen sonder kennis sal wees dat “Jesus Christus Here is, tot eer van God die Vader” nie.
‘n Grootse Dag van Verkondiging
Dit is ‘n merkwaardige dag wanneer, in die groot byeenkomste van die mense, die Here Jesus verklaar word as die Here van alles! Op sulke dae is een deel van die heerlikheid dat baie uitgaan om Christus te ontmoet.
Ek wens ek kon lewe om die feite van die Evangelienarratief geestelik voor ons oë vervul te sien.
Die Mense Gaan uit om Christus te Ontmoet
Die mense in Jerusalem het takke van palm bome geneem en uitgegaan om Jesus te ontmoet, bly dat Hy die stad binnegaan, gewillig om die prag van Sy intog te verhoog. En net so beweeg God dikwels op helder dae oor die massa van die mense, wat hulle gewillig maak om die Evangelie te ontvang.
Daar is tye wanneer die prediker voel dat hy op harde grond saai, maar op ander dae, wanneer die Gees van God in beweging is, voel die grond gebreek, buigsaam en gereed om die saad te ontvang – en skielik spruit die saad op, en ‘n spoedige oes word geproduseer!
Gebed vir ‘n Groot Goddelike Beweging
Bid, my broeders en susters, dat God ons volksgenote mag beweeg om uit te gaan om Koning Jesus te ontmoet! Bid dat daar ‘n groot begeerte vir godsdienstige nadenke oor die verstande van die mense mag kom; God kan dit veroorsaak; Hy het die sleutels van mense se harte, en kan hulle geheime lei volgens Sy wil.
Die Krag van Entoesiasme
Dan, ook as ‘n ander teken, sal ons sien dat entoesiasme aan alle kante heers. Toe Christus deur Jerusalem gery het, was dit nie moontlik vir mense om koud te wees by die aanskoue van Sy Majesteit nie!
Dit is een van Christus se besondere kenmerke dat mense skaars onverskillig kan wees in Sy teenwoordigheid; hy wat nie vir Hom is nie, is teen Hom. Wat ‘n entoesiasme was daar in die skare daardie dag toe die stad weerklink het!
Roep van die Stad en die Entoesiasme van die Mense
Die kinders het in die bome geklim en die takke afgegooi; hul ouers het hulle in triomf gewaai, en toe in die pad gegooi, dat die Verlosser oor hulle kon ry; die geskreeu was luid en lank; die dag was vol vreugde vir die menigte.
Ah, en dit is ‘n teken van Christus se teenwoordigheid wanneer die kerk entoesiasties word! Ons hoor soms klagtes oor herlewings wat te opwindend is; dalk is die sensuur verdiend, maar ek sou graag ‘n bietjie van daardie fout wou sien.
Biddende Verwagtinge van Herlewings
Laat ons bid dat soos Nineve in die dae van Jona, hierdie hele stad bewogen word deur die prediking van die Woord van God!
Christus en die Ontroue Kerk
Christus is nie teenwoordig in ‘n ontroue Kerk nie, en dit is ’n saak waarin sommige kerke maklik ontrou raak. Ons moet die volle Waarheid van God oordra; selfs die donker kant daarvan, sowel as die kant wat met genade glimlag. En Christus is nie teenwoordig as dit nie so is nie. Die medelye van Jesus het Hom gelei, soos dit ons behoort te lei, om liefdevol eerlik te wees met die mensekinders!
Maar let op, toe ons Here deur die strate van sy hoofstad ry, het Hy reguit na die poorte van die katedraal gegaan. En toe Hy daar ingaan, het Hy begin om die Tempel te reinig. Met die sweep in Sy hand het Hy reg en links geslaan, en Hy het die tafels van die geldwisselaars omgegooi! Hy het die hokke van duiwe, wat vir handel gebruik is, uitgegooi. Christus doen vandag nog dieselfde; geen kerk kan lank onrein bly as Jesus in haar midde is nie. Sy teenwoordigheid bring hervorming; dinge wat voorheen verdra is, word ondraaglik waar Hy is.
Terwyl ‘n kerk sonder die Gees van God is, sal dit voortgaan in sy ou weë; dit sal beroep op tradisie maak; dit sal ernstige misbruike verdra; dit sal verskonings maak vir hierdie en daardie. Maar as die Here eers kom, moet die smouse en handelaars padgee; tafels, geldsakke, duiwe en alles! Hy sal dit nie in Sy huis van gebed verdra nie; alles moet padgee as Hy inkom! Hy alleen in Sy Waarheid en Krag moet in die midde van Sy eie kerk heers!
Die Ware Reiniging van die Kerk
Ek glo nie dat ons enige kerk deeglik kan suiwer deur wette of deur hervormingsbewegings, of deur enige blote menslike middele nie; geen hand kan die sweep vasgryp wat die kopers en verkopers kan uitdryf nie, behalwe die hand wat eens aan die kruis vasgespyker was. Laat die Here dit doen, en die werk sal voltooi word, want dit is nie van die mens nie, en die mens sal dit nie vermag nie.
Toe Christus die kerk gereinig het, het Hy onmiddellik daarna die siekes wat na Hom gekom het, genees. Die plek wat nie ‘n mark mag wees nie, was toegelaat om ‘n hospitaal te wees. So is die Glorie Dae van Christus altyd opvallend vir die groot genesings wat Hy verrig; mense ontvang blywende voordele en word van swaar kwale verlig. Oë word oopgemaak! Verstande word verlig! Gebreke word verwyder, die kreupeles loop! Wilskrag word onderwerp! Harte word gereinig, en natuur word verander! Waar Jesus kom, volg verlossing met al die seëninge wat dit insluit.
Teenstand en Oorwinning
Op daardie dag was Christus se vyande verstom. Hulle het Hom met vrae tegemoet gekom, maar Hy het hulle gou geantwoord, en wat het hulle vir mekaar gesê? “Sien julle hoe ons niks bereik nie? Kyk, die hele wêreld gaan agter Hom aan.” O Meester, gee ons om sulke tye te beleef; ons siele verlang daarna! Laat ons vyande kla en sê, “Ons het gedink ons het hierdie ou leerstellings neergewerp, maar ons het niks vermag nie; kyk, die menigte word daardeur aangeraak.”
Eeue gelede het die duiwel gedink dat die lig van die Evangelie in Engeland uitgedoof is. Hy het die Kerk van Engeland en selfs die Dissenters in ‘n diep slaap gesus, en Arianisme en allerhande dwalings het oor die land versprei. Maar die Here het die hart van Whitefield en Wesley aangeraak; die Gees van God het neergedaal, en die menigte het die Evangelie met blydskap aangehoor. Vyande van Christus, wat vanuit hul vensters gekyk het en gesien het hoe die strate vol mense is wat die predikers kom aanhoor, moes toe erken: “Ons het dit nie vernietig soos ons gedink het nie!”
God se Waarheid Sal Weer Seëvier
‘n Sekere oorywerige party, wat hulself slim en verfynd noem, sê vir ons dat die ou Puriteinse Geloof byna uitgesterf het. Hulle sê daar is net ‘n paar van ons, eenvoudige mense, wat steeds dieselfde Waarhede soos John Owen, John Bunyan en Goodwin aanhang. Hulle beweer dat slegs die elite van die wêreld, diegene met al die “soetheid en lig”, het nou iets meer geskik vir die tye aanvaar. In die Naam van God sal ons hulle nog die verskil wys! En deur Sy Gees sal Hy hul ore vul met die ramshoring van die Evangelie totdat hulle en hul Jerigo val in ‘n gemeenskaplike ruïne!
Die Evangeliese Leer wat Europa geskud het, sal dit weer doen, en Engeland sal weer weet dat dieselfde Waarhede waarvoor haar martelare gesterf het en waarvoor haar Puriteine geveg het, nog steeds die rasionalisme en ritualisme, en alles wat die ware Evangelie van die Lewende God in die pad staan, sal verbrysel!
Ons vrees nie, en ons is nie moedeloos nie, maar ons roep kragtig tot die Koning dat ons weer ‘n jubelkreet mag aanhef weens Sy Teenwoordigheid—want dan sal die menslike filosofie skaam kry, en ou Rome sal weet, en al die kinders van die dier van Rome sal weet, dat die Here lewe, en Sy Onoorwinlike Waarheid sal die dag wen!
Alles Wat Blink Is Nie Goud Nie
Ten laaste, selfs op die dag toe Christus Jerusalem binnegekom het, was nie alles goud wat blink nie, en so moet ons nie verwag dat dit in enige godsdiensherlewing anders sal wees nie. Hulle het geroep, “Hosanna! Hosanna!” tot die hemele weergalm het, maar daar was ’n onderstroom van Fariseërs en ander klasse wat grom en planne beraam het om die Here te vernietig. Judas was daar, op daardie oomblik, besig om sy Meester te verkoop.
Maar wat beteken dit? Die ergste van alles was dat dieselfde stemme wat geroep het, “Geseënd is Hy wat kom in die Naam van die Here,” binne dieselfde week ook uitgeroep het, “Kruisig Hom! Kruisig Hom!” Stel nie te veel hoop op elke gevoel van godsvrug nie. Net soos die tuinier nie verwag dat al die bloeisels vrugte sal dra nie, moet ons ook nie dink dat elke indruk sal lei tot ware bekering nie.
Ons moet dankbaar wees vir die oorblyfsel van werklikheid, en ons moet voortgaan met bid, hoop en werk—want die Here sal Sy volk seën met vrede. Amen en amen!
Charles Spurgeon