Apostoliese Aanmaning - Charles Spurgeon
Die Kracht van Bekering
“Bekeer julle dan, en word verander, sodat julle sondes uitgewis kan word wanneer die tye van verkwikking kom van die aangesig van die Here af.”
— Handelinge 3:19
Na die merkwaardige wonderwerk van die genesing van die verlamde man, toe die mense vol verwondering rondom Petrus en Johannes saamgedrom het, het hierdie heilige manne glad nie gesukkel om ‘n onderwerp te vind om oor te praat nie.
Hulle was vol van die evangelie en daarom het dit spontaan uit hulle gevloei, met hul woorde gefokus op die saak wat die naaste aan hul harte gelê het. Vir ‘n Christelike prediker behoort dit nooit moeilik te wees om oor Christus te praat nie; en in watter posisie hy ook al geplaas word, behoort hy nooit te wonder watter onderwerp gepas sou wees vir die mense voor hom nie. Die evangelie is altyd in seisoen, altyd gepas, en as dit uit die hart gepraat word, sal dit sy weg vind tot by die mense.
Die Fokus Op Christus
Kyk hoe dringend Petrus die aandag van die skare af lei van homself en Johannes na die Here Jesus Christus toe: “Waarom kyk julle so ernstig na ons, asof ons deur ons eie krag of heiligheid hierdie man laat loop het?”
Die doel van die Christelike prediker moet altyd wees om die aandag van homself af te lei na sy onderwerp, sodat mense nie sê, “Hoe goed het hy gepreek!” nie, maar eerder: “Oor watter gewigtige sake het hy gepraat!” Die ware boodskappers van God sê altyd: “Moenie na ons kyk asof ons iets kan doen nie: al die krag om julle te seën, lê in Jesus Christus en in die evangelie van sy heil.”
Christus, Die Hart Van Die Boodskap
Dit is opmerklik dat Petrus, in sy toespraak aan die skare, onmiddellik tot die kern van sy boodskap kom. Hy draai nie om die bos nie; hy skiet nie verby die teiken nie, maar tref die middelpunt. Hy preek nie net die evangelie van goeie nuus nie, maar Christus self—Christus gekruisig—gekruisig deur húlle, Christus opgewek, Christus verheerlik deur sy Vader.
Dit is die krag van die Christelike bediening: wanneer dit deurweek is met die naam, persoon en heerlikheid van die Here Jesus Christus. As jy Christus wegneem, ontheilig jy die evangelie; jy bied dan net doppe aan, terwyl die kosbare kern, Christus, weggeneem is.
Die Dapper Verkondiging Van Christus
As daar ooit ‘n geleentheid was waar ‘n prediker van die evangelie Christus kon vergeet het, sou dit seker dié wees waar Petrus so dapper oor Hom gepraat het. Daar kon gesê gewees het: “Moenie van Jesus praat nie; hulle het Hom netnou na die dood gesleep. Die mense is woedend teen Hom; preek die waarheid, maar vermy sy naam. Verkondig sy leer, maar laat sy persoon agter, want julle sal hulle woedend maak en jul eie lewens in gevaar stel.”
Maar in plaas daarvan, al het hulle geskaam hoe hulle wil, het Petrus aan hulle van Jesus Christus vertel en niks anders as Jesus Christus nie. Hy het geweet dat dit die krag van God tot redding is, en hy sou nie daarvoor terugdeins nie.
‘n Persoonlike Boodskap Van Bekering
Let op hoe Petrus dit stel: “Julle het Hom vermoor; julle het Hom gekruisig; julle het ‘n moordenaar bo Hom verkies.” Hy was nie bang om persoonlik te raak nie; hy het nie gehuiwer om mense se gewetens aan te raak nie. Soos ‘n skerp lem het hy deur hul harte gesny om hulle hul sonde te laat voel. En so moet ons, wanneer ons die evangelie verkondig, ook doen: met liefde, maar beslissend, moet ons met mense omgaan.
Vloekwaardig is hy wat die evangelie van Jesus Christus verwater om gewildheid te wen, of wat sy asem inhou en sy tong versag om die onheilige skare te plesier. So ‘n man mag vir ‘n oomblik die goedkeuring van dwase geniet, maar die dag wanneer die Here kom om die nasies te oordeel, sal hy die teiken wees van God se pyle van wraak.
Die Oproep Tot Bekering En Omkering
Petrus het nie net die evangelie verkondig nie, maar hy het die praktiese toepassing daarvan gemaak deur die unieke opdragte daarvan voor te skryf. Hy het die skare aangespreek met die kragtige woorde: “Bekeer julle dan en word verander, sodat julle sondes uitgewis kan word.” Hierdie bevel was vir elkeen van hulle persoonlik gemik.
Daar is manne wat glo dat dit genoeg is om net die feite van die evangelie uit te lê, maar Petrus was nie een van hulle nie. Hy het nie net die lewe, dood en opstanding van Christus verkondig nie, maar het ook duidelik gesê: “Bekeer julle en word verander.” Hy het geen huiwering gehad nie; hy het met volle oortuiging gepreek.
Wat Is Bekering En Omkering?
Bekering, in sy basiese betekenis, is ‘n verandering van denke. Dit is die ontdekking van die boosheid van sonde, ‘n rou daaroor, en ‘n besluit om dit te laat vaar. Dit verander die mens, maak hom lief vir wat hy voorheen gehaat het, en laat hom haat wat hy voorheen liefgehad het.
Omkering is die daad van wegdraai—van sonde, van onverskilligheid, van die wêreld—en die daad van draai na heiligheid, na die hemel, en na Jesus. Dit is ‘n volledige verandering. Wanneer die verlore seun tot homself gekom het, was dit bekering. Toe hy teruggekeer het na sy vader se huis, was dit omkering.
Die Oproep Van Petrus
Petrus het aan die skare gesê: “Verander julle denke; wees jammer oor wat julle gedoen het; verlaat julle ou weë; word nuwe mense.” Hierdie was sy boodskap, soos ek dit nou in ander woorde geplaas het.
Geliefdes, bekering en omkering is onafskeidbaar van die evangelie. Mag ons, net soos Petrus, met oortuiging verkondig: “Bekeer julle en word verander, sodat julle sondes uitgewis kan word.”
‘n Oproep tot Bekering en Verandering
Kyk dan, julle wat nog ongered is, voordat ek hierdie punt verlaat, verstaan wat ons vandag van julle eis. Dit is dat julle moet bekeer en verander.
Ons is nie tevrede om net julle ore te hê nie, nog minder net julle oë; ons is nie tevrede dat julle net in die huis van aanbidding bymekaar is nie – dit is alles tevergeefs dat julle hier gekom het, behalwe as julle bekeer en verander.
Ons het nie gekom om julle te sê dat julle net ‘n bietjie moet hervorm of jul weë net effens verbeter nie. Tensy julle julle vertroue in Christus plaas, jul ou lewenswyse verlaat, en nuwe skepsels in Christus Jesus word, sal julle vergaan.
Dit – niks minder as dit nie – is wat die evangelie van julle vereis. Geen kerkbywoning of kapelbesoek sal julle red nie; geen kniebuiging of uiterlike vorm van aanbidding sal julle help nie; geen voorwendsels of belydenisse tot godsaligheid sal julle regverdig nie. Julle moet julle sondes bely en dit verlaat, en as julle dit nie doen nie, sal julle sondes nie uitgewis word nie.
Dit was dus die eerste punt: die apostel het die mense beveel om hulle te bekeer en verander te word.
Goeie Rede vir die Gebod
In die tweede plek was daar goeie rede vir hierdie gebod.
Die teks sê: “Bekeer julle dan.” Die apostel was logies: hy het ‘n rede vir sy vermaning gehad. Dit was nie net ‘n redevoering sonder grondslag nie, maar gesonde redenasie. “Bekeer julle dan.” Wat was die argument?
Eerstens, omdat julle, soos die Jode, Jesus Christus doodgemaak het. Dit was letterlik waar vir die mense aan wie hy gepraat het: hulle het deel gehad aan Christus se kruisiging. En dit is geestelik waar van julle aan wie ek vandag spreek.
Elke sonde, in sy wese, is ‘n doodmaak van God. Verstaan julle my? Elke keer as julle iets doen wat God nie wil hê julle moet doen nie, probeer julle in wese, sover julle kan, God van sy troon afsit en die gesag wat aan sy Godheid behoort, ontken; julle probeer, sover julle kan, God doodmaak.
Dit is die kern van sonde – sonde is ‘n God-doodmakende ding. Elke oortreding van die wet is verraad in sy wese – dit is rebellie teen die Wetgewer. Toe ons Here Jesus Christus aan die kruis vasgespyker is deur sondaars, het die sonde net letterlik en openlik gedoen wat alle sonde in ‘n geestelike sin regtig doen.
Verstaan julle my? Daardie oortredings van julle wat julle so gering geag het, was in werklikheid ‘n steek in die Godheid. Sal julle nie bekeer as dit so is nie? Terwyl julle gedink het julle sondes is maar geringe dinge, het julle nie bekeer nie; maar nou het ek aan julle gewys (en ek glo julle gewete sal dit bevestig) dat elke sonde regtig ‘n poging is om God uit die wêreld te verban, dat elke sonde sê: “Laat daar geen God wees nie.”
O, dan is daar rede genoeg om daarvan te bekeer. Kom nader en redeneer saam met my, jy wat God se wet verbreek het. Gestel die beginsel van jou ongehoorsaamheid word ten volle uitgevoer, sou nie alle wette verontagsaam word en morele regering omvergewerp word nie? En waarom nie, aangesien wat een mag doen, het ‘n ander duidelik dieselfde reg om te doen?
Wat, dan, as die gesag van God nie meer in die heelal erken word nie – waar sou ons almal wees? Wat ‘n hel op aarde sou hierdie wêreld word! Wat ‘n morele chaos en hok van diere! Sien jy nie wat ‘n onheilspellende ding jou ongeregtigheid was nie? Bekeer jou en draai daarvan weg.
As jy vandag werklik kan glo dat, hoewel jy nie Christus aan die kruis vasgespyker het nie, of die doringkroon gevleg en op sy kop geplaas het nie, of daar gestaan en Hom gespot het nie, dat elke sonde tog ‘n werklike kruisiging van Christus is, ‘n bespotting van Christus, en ‘n slagting van Christus – dan is daar werklik oorvloedige rede waarom jy jou moet bekeer en daarvan moet afsien.
Die Gekruisigde en Verhewe Christus
Die apostel het ook ‘n ander argument gebruik, naamlik dat Hy wat hulle gedood het, ‘n baie geseënde Persoon was – iemand wat so geseënd was dat God die Vader Hom verhoog het.
Jesus Christus het nie in hierdie wêreld gekom met enige selfsugtige motief nie, maar uit pure liefde vir mense; en tog het mense Hom doodgemaak!
Nou, elke sonde is ‘n belediging teenoor die goeie en vriendelike God. God verdien nie dat ons teen Hom moet rebelleer nie. As Hy ‘n groot tiran was wat oor ons domineer het, ons in ellende dompel, sou daar dalk ‘n verskoning vir ons sonde wees, maar aangesien Hy soos ‘n liefdevolle Vader teenoor ons optree, ons behoeftes daagliks versorg, en ons oortredings vergewe, is dit ‘n skande, ‘n wrede skande, dat ons in daaglikse opstand teen Hom lewe.
Julle wat nie in Christus geglo het nie, het groot rede om te bekeer omdat julle nie in Hom geglo het nie, aangesien Hy so goed en vriendelik is. Wat het Hy ooit aan julle gedoen dat julle Hom sou vloek? Watter skade het Jesus aan een van julle gedoen dat julle Hom moet minag?
Miskien ontken jy sy Godheid; of ten minste minag jy die groot verlossing wat Hy in hierdie wêreld kom bewerk het. Verdien Hy dit van jou?
Die Keuse van Sonde Bo Christus
Nog ‘n pleidooi wat Petrus gebruik het, was dat hulle, terwyl hulle die geseënde Christus verwerp het, ‘n moordenaar gekies het.
Sondaar, jy het Christus verag, en wat het jy gekies? Was dit die dronkaard se beker? Wat ‘n dierlike ding om bo Christus te verkies! Of was dit jou begeertes? Wat ‘n duiwelse ding om in die plek van Christus te stel!
Man, wat het jou sondes vir jou gedoen dat jy hulle bo Jesus verkies? Het jy vir jare daarin gelewe? Watter loon het jy ontvang? Watter voordeel het jy gehad? Vertel my nou, jy wat die verste gegaan het in sonde, vertel my, is jy tevrede met die diens? Sou jy weer dieselfde pad stap en in jou eie liggaam die vrug van jou misdade maai?
Nee, maar jy dien ‘n harde meester; ‘n moordenaar van die begin af is daardie duiwel aan wie jy jou lewe oorgee. O, dit is dus iets om oor te bekeer – dat jy Christus weggegooi het, maar ‘n moordenaar gekies het.
“Nie hierdie Man nie,” sê jy, “maar Barabbas.” Jy sal hierdie moorddadige wêreld neem, hierdie doodmaak sonde, maar die geseënde Verlosser, Hom laat jy gaan.
Is daar nie goeie rede hier vir bekering en verandering nie? Sekerlik is daar.
Die Grootheid van Christus se Liefde
Petrus sluit sy redenasie af met nog ‘n argument, en bring, as ek dit so kan stel, die groot hamer hierdie keer op die kop van die spyker neer. Dit is dat die Here Christus, wat jy tot dusver verag het, groot dinge vir jou kan doen.
“Sy Naam deur geloof in sy Naam het hierdie man sterk gemaak, wat julle sien en ken.”
Christus, deur geloof in Hom, is in staat om vir jou alles te doen wat jy nodig het. As jy vandag op Jesus vertrou, sal al jou ongeregtighede uitgewis word; die verlede sal nie meer onthou word nie; die hede sal veilig wees, en die toekoms geseënd.
As jy op Christus vertrou, is daar geen sonde wat Hy jou nie sal vergewe nie, geen bose gewoonte waarvan Hy nie die mag sal verbreek nie, geen vuil neiging wat Hy nie van jou kan wegneem nie. Deur in Hom te glo, kan Hy jou seën bo jou wildste drome.
En is dit nie rede vir bekering nie, dat jy een wat soveel goed vir jou kan doen, verontagsaam het? Met hande gelaai met liefde staan Hy buite die deur van jou hart. Is dit nie goeie rede om die deur oop te maak en die hemelse vreemdeling in te laat nie, wanneer Hy jou met soveel oorvloedige seëninge kan seen?
Wat, sal jy jou eie genades verwerp? Sal jy die hemel minag wat joune kan wees as jy my Meester aanneem? Sal jy die verdoemenis kies waaruit niemand behalwe Christus jou kan verlos nie?
“Bekeer julle,” roep ek weereens; en omdat daar geen rede is waarom julle moet verhard nie, word daar ‘n dubbele krag bygevoeg om julle te oortuig dat julle dit moet doen.
Die Kosbare Betekenis van Bekering en Oomkeer
Die laaste opmerking wat ek wil maak, is hierdie: BEKERING EN OOMKEER SAL IN DIE TOEKOMS BYSONDER KOSBAAR GESIEN WORD, want my teks sê: “Sodat julle sondes uitgewis kan word, wanneer die tye van verkwikking sal kom van die aangesig van die Here.”
Dit is ‘n baie moeilike gedeelte. Die betekenis daarvan is amper onbekend. Drie of vier betekenisse is daaraan geheg. In die eerste plek, dink ek dit beteken die volgende: die een wat bekeer en homself omkeer, sal die uitwissing van sonde ervaar in daardie seisoen van lieflike vrede wat altyd volg op vergifnis.
Nadat ‘n mens heeltemal gebreek is oor sy sonde, hanteer God hom baie sagkens. Onder die gelukkigste oomblikke van die menslike lewe is die ure onmiddellik na bekering. Jy weet hoe ons sing:
“Waar is die seën wat ek geken het
Toe ek die Here vir die eerste keer gesien het?”
Wanneer die gebreekte been begin genees, sê Dawid: “U maak die bene wat U gebreek het, bly wees.” Wanneer die gevangene vir die eerste keer uit die tronk kom, wanneer die boeie vir die eerste keer musiek maak terwyl hulle gebreek op die grond val! Wanneer die siek man die siekekamer van sy oortuigings verlaat om die lug van vryheid in te asem en die gesondheid van ‘n vergewe sondaar te voel!
O, as jy net geweet het hoe heerlik dit is om vergewe te word, sou jy nooit van Christus weggehou het nie! Maar jy weet nie en kan nie weet hoe soet dit is om in die kosbare bloed gewas te word nie, om met die skoon wit linne omvou te word, en om die soen van die hemelse Vader op jou wang te voel nie!
O, bekeer jou en keer om, sodat jou sondes uitgewis kan word, wanneer die tye van verkwikking van die aangesig van die Here sal kom.
Tye van Herlewing en Verkwikking
Miskien verwys hierdie “tye van verkwikking” ook na tye van herlewing in die Christenkerk. Die enigste manier waarop jy, liewe vriend, in die verkwikking van ‘n herlewing kan deel, is deur jou eie bekering en omkeer.
‘n Herlewing is ‘n groot verkwikking vir die kerk. Ek bid dat ‘n magtige golf oor Groot-Brittanje sal vee, want ons het dit baie nodig. Maar watter nut het ‘n herlewing vir ‘n onvergewe sondaar? Dit is soos die sagte suidewind wat oor ‘n lyk waai — dit kan geen genadige warmte daarmee saambring nie.
As jy bekeer en omkeer, dan, te midde van die algemene vreugde van die herlewing, sal jy hierdie vreugde hê: dat jou sondes uitgewis is.
Die Oorweldigende Droefheid van Verlore Geleenthede
Watter treurige kreet is dit: “Die oes is verby, die somer is geëindig, en ons is nie gered nie!” Ek dink ek hoor daardie kreet van sommige in die tabernakel hierdie oggend.
O, daardie geseënde maand van Februarie en die begin van Maart! Dit was vir ons soos ‘n oes en ‘n somer. Watter gebede, watter trane, watter krete! Hoe vol was hierdie huis om te bid! Hoe het ons heeldag lank, van voor die dagster geskyn het tot lank na sonsondergang, in gebed volhard!
Maar sommige van julle is nie gered nie. Die oes en die somer is verby, en julle is nie gered nie.
Die Vrae van ‘n Vermoeide Hart
Ek het tot God gebid dat julle nou gered mag word. Ek het ‘n plan in my hart gedra om ‘n groter gemeente in die Landbou Saal te preek gedurende die volgende maand. Maar ek word weerhou deur die hand van die Meester. Siekte het weer na my teruggekeer, en waarskynlik lê daar maande van moegheid en pyn voor my.
Maar ek het gebid dat, as ek nie die net in die groter plek kan gooi nie, ek meer van julle hier mag hê. Ons kan nie ‘n groter gemeente hê nie, maar ek wil meer bekerings sien. Dit is harde prediking, dit is eentonige werk, tensy daar resultate is.
Ons moet bekerings hê. Soos die vrou van ouds gesê het: “Gee my kinders, of ek sterf,” so is dit met die prediker: hy moet sondaars gered sien, of hy bid om te sterf.
Tye van Verkwikking in die Laaste Dae
Nogmaals, die teks beteken, volgens die konteks, die tweede koms van Christus. Jesus sal nog ‘n tweede keer kom, en sy koms sal wees soos ‘n magtige stortreën wat ‘n woestyn oorstroom.
Sy kerk sal herleef en verkwik word; sy sal weer haar hoof oplig uit haar lomerigheid, en haar liggaam uit haar graf. Maar wee julle wat nie gered is wanneer Christus kom nie, want die dag van die Here sal vir julle duisternis wees en nie lig nie.
Wanneer Christus na die onbekeerdes kom, “sal die dag brand soos ‘n oond; en al die trotse mense, ja, en almal wat boosheid doen, sal soos stoppels wees.” “Maar wie kan die dag van sy koms verduur? En wie sal staan wanneer Hy verskyn? Want Hy is soos ‘n smelter se vuur en soos wassers se seep. En Hy sal sit as ‘n smelter en reiniger van silwer; en Hy sal die seuns van Levi reinig.”
O, as julle bekeer en omkeer, sal julle volkome vrygespreek staan op die dag van sy koms, wanneer hemel en aarde skommel, wanneer die vaste rots begin smelt, en die sterre soos verdorde vyeblare van die boom af val, wanneer die trompet uitermate hard en lank klink, “Word wakker, julle dode, en kom na die oordeel,” wanneer die groot assize gehou word, en die Regter daar sal wees — die Regter van lewendes en dooies, om die regverdiges van die goddeloses te skei.
Mag die Here in daardie dag genade aan julle betoon; en so sal Hy, as sy genade julle gehoorsaam maak aan die woorde van ons teks: “Bekeer julle en keer om, sodat julle sondes uitgewis kan word, wanneer die tye van verkwikking sal kom van die aangesig van die Here.”
Charles Spurgeon