MAGNIFICAT - Charles Spurgeon

Roep tot Lewe

“Word wakker, word wakker, Debora; word wakker, word wakker, hef ’n lied aan; staan op, Barak, en lei jou gevangenskap gevange, jy seun van Abinoam.” Rigters 5:12.

Baie van die kinders van God leef asof hulle gevangenes in Babilon is, want hul lewens is gevul met trane en sugte. Hulle weier om die vreugdevolle psalm van lof te sing, en as iemand van hulle ’n lied vra, antwoord hulle: “Hoe kan ons die Here se lied in ’n vreemde land sing?”

Maar, my broers en susters, ons is nie gevangenes in Babilon nie! Ons sit nie neer om by die strome van Babel te ween nie; die Here het ons gevangenskap gebreek, Hy het ons uit die huis van ons slawerny opgebring. Ons is vry mense; ons is nie slawe nie; ons is nie verkoop in die hand van wrede drywers nie, maar “ons wat geglo het, gaan die rus in” (Heb 4:3).

Moses kon nie rus aan Israel gee nie; hy kon hulle tot by die Jordaan bring, maar oor die stroom kon hy hulle nie lei nie—slegs Josua kon hulle lei tot in die erfdeel wat hulle toekom, en ons Josua, ons Jesus, het ons in die beloofde land gelei! Hy het ons gebring in ’n land waarop die Here ons God ag slaan; ’n land van heuwels en dale; ’n land wat oorvloei van melk en heuning.

En alhoewel die Kanaäniete nog in die land is en ons groot ellende aandoen, is dit tog ons s’n, en Hy het vir ons gesê: “Alles behoort aan julle; hetsy Paulus, of Apollos, of Sefas, of die wêreld, of die lewe, of die dood, of dinge wat nou is, of wat nog kom—alles behoort aan julle. En julle behoort aan Christus, en Christus behoort aan God” (1 Kor 3:21-23).

Ons is nie, soos ek sê, gevangenes wat onder die sonde verkoop is nie; ons is ’n volk wat elkeen onder sy eie wingerdstok en sy eie vyeboom sit, en niemand maak ons bang nie. Ons woon in “’n sterk stad; die verlossing sal God aanstel vir mure en skanse” (Jes 26:1). Ons het tot Sion gekom, die stad van ons feesdae, en die rou van Babilon is nie gepas vir die paleis van die groot Koning nie, wat pragtig is in ligging, die vreugde van die hele aarde.

Laat ons die Here met blydskap dien en voor Sy aangesig kom met gesang! Baie van God se mense leef asof hul God dood is. Hulle gedrag sou heeltemal gepas wees as die beloftes nie ja en amen was nie; as God ’n ontroue God was; as Christus nie ’n volmaakte Verlosser was nie; as die Woord van God dalk onwaar sou wees; as Hy nie die krag gehad het om Sy volk te bewaar nie, en as Hy nie genoeg liefde gehad het om hulle tot aan die einde toe vas te hou nie—dan sou hulle kon oorgee aan rou en wanhoop!

Dan sou hulle hul hoofde met as kon bedek en hul lendene met sakke omhul. Maar solank as wat God Jehovah is, regverdig en waaragtig; solank as wat Sy beloftes staan soos die ewige berge; solank as wat die hart van Jesus getrou is aan Sy bruid; solank as wat die arm van God onverswak is, en Sy oë nie dof is nie; solank as wat Sy verbond en Sy eed ongebreek en onveranderd is—is dit nie gepas, dit is nie paslik dat die opregtes al hul dae in rou gaan nie!

Kinders van God, weerhou julself van ween, en maak ’n vreugdevolle geluid tot die Rots van jul verlossing! Laat ons voor Sy aangesig kom met danksegging, en ons verheug in Hom met psalms—

“Julle harpe, julle bewerige heiliges, Haal hulle van die wilgers af! Luid tot die lof van die goddelike liefde, Roep elke snaar tot lewe!”

Opwekking van Al Ons Kragte

Eerstens, ek sal u aanspoor tot ’n opwekking van al u kragte tot heilige lied. “Word wakker, word wakker, Debora; word wakker, word wakker, hef ’n lied aan.” In die tweede plek, ek sal u oorreed om ’n heilige leiding van u gevangenskap gevange te neem. “Staan op, Barak, en lei jou gevangenskap gevange, jy seun van Abinoam.”

Eerstens, ’n Opwekking van Ons Kragte tot Lof aan God

Volgens die woorde van die heilige vrou in die teks, “Word wakker, word wakker”—herhaal weer—“Word wakker, word wakker.”

Wat is daar wat ons moet wakker maak as ons God wil prys? Ek antwoord, ons moet al die liggaamlike kragte wakker maak. Ons vlees is traag; ons was besig met die wêreld; ons ledemate het moeg geword, maar daar is krag in goddelike vreugde om selfs die liggaam self wakker te maak, om die swaar ooglede lig te maak, om die slaperige oë te herleef, en die moeg brein te verkwik!

Ons moet ons liggame oproep om wakker te word, veral ons tong, “die glorie van ons raamwerk.” Laat dit homself in stemming bring soos Dawid se harp van ouds. ’n Moeg liggaam maak dikwels ’n droewige hart. Die vlees het so ’n verband met die gees dat dit dikwels die siel neerdruk.

Kom dan, my vlees, ek beveel jou, word wakker! Bloed, spring in my are! Hart, laat jou polsende slage wees soos die vreugdevolle slae van Mirjam se tamboeryn! O, al my liggaamlike raamwerk, roer jou nou op, en begin die Here, wat jou gemaak het, te verheerlik en te seën, en wat jou in gesondheid bewaar het, en jou van die graf bewaar het!

Ons moet sekerlik al ons verstandelike kragte oproep om wakker te word. Word wakker, my geheue, en vind stof vir die lied. Vertel wat God vir my in dae van ouds gedoen het. Vlieg terug, julle gedagtes, na my kinderdae—sing van wieggenade! Herroep my jeug en sy vroeë gunste; sing van die lankmoedige genade wat my dwaalspore gevolg het, en geduld het met my rebellies!

Herleef voor my oë daardie vreugdevolle uur toe ek die Here vir die eerste keer geken het, en verkondig weer die onvergelykbare verhaal van die “Strome van genade wat nooit ophou nie,” wat sedertdien na my toe gevloei het, en wat “liedere van die hoogste lof vra.”

Word wakker, my oordeel, en gee maat aan die musiek! Kom vorentoe, my verstand, en weeg Sy liefdevolle goedertierenheid in skale, en Sy goedheid in balans. Kyk of jy die klein stof van Sy genade kan tel; kyk of jy die onnaspeurbare rykdomme kan verstaan wat Hy aan jou gegee het in daardie onuitspreeklike gawe van Christus Jesus, my Here!

Reken Sy ewige genade teenoor jou op—die skatte van daardie verbond wat Hy namens jou gemaak het, voordat jy gebore is! Sing, my verstand, sing luid van daardie onvergelykbare wysheid wat dit uitgedink het—van daardie goddelike Liefde wat dit beplan het—en van daardie ewige genade wat die plan van jou verlossing uitgevoer het!

Word wakker, my verbeelding, en dans op die heilige melodie; versamel prente uit alle wêrelde; beveel son en maan om stil te staan in hul bane en sluit aan by jou nuwe lied; dwing die sterre om die musiek van die sfere te lewer; sit ’n tong in elke berg en ’n stem in elke wildernis! Vertaal die geloei van die vee, en die geskreeu van die arend; hoor die lof van God in die kabbeling van die riviere, die gedruis van die watervalle, en die gebrul van die see, totdat al Sy werke in al die plekke van Sy heerskappy die Here seën!

Maar veral laat ons roep tot al die genadegawes van ons gees—“Word wakker.”

Word wakker, Liefde en Geloof

Word wakker, my liefde, want jy moet die sleutelnoot aanslaan en die lied lei; word wakker en sing aan jou geliefde ’n lied oor jou beminde; gee aan Hom uitverkore liedere, want Hy is die mooiste van tienduisend, en die heeltemal beminlike!

Weet jy nie, my siel, dat jy nie kan sterwe nie, terwyl jy op hierdie wyn van die koninkryk voed en drink nie? Word wakker, my liefde, want jy moet nou liefhê as jy ooit liefhet; sê vir Hom dat jy van Hom hou; neem jou hart en steek dit in Hom in, en gee jou hele lewe om Sy heerlikheid te dien! Iemand het gesê: “Liefde is marmer, en veral myne; ek sny maar min in die klip,” maar nie so is myne nie!

Die liefde kan nie so koud wees as om te weerhou van gedigte nie, en tog ook so vuurwarm wees dat dit nie die verhaal van sy liefde in liedere sal verkondig nie. “My hart is in beweging oor ’n edele woord; ek dra my gedigte voor aan ’n koning; my tong is die pen van ’n vaardige skrywer” (Ps 45:2).

En jy, geloof, word wakker! Sing van wat die Here belowe het om te doen! Sing van die dinge wat Hy sê Hy sal doen, want al die beloftes is waar en seker. Word wakker, my hoop, en voorspel die toekoms; maak jou spreke van wat in jou boek van profesie geskryf staan. Word wakker, my geduld, en sing van hoe Hy jou ligter werk gee as jou krag—van hoe Hy jou versterk en jou al die dag dra!

Word wakker, my dapperheid, en sing van die stryd wat reeds gewen is, van die kraaie wat reeds by die poorte van jou vyande voed; sing van die kroon wat op jou wag wanneer die werk gedoen is, en die oorwinningslied reeds voorgekom het!

O, julle genadegawes binne-in my siel, word wakker en hef ’n lied aan aan God, die Here, en loof Sy Naam voor al Sy volk! Ja, ek sal Hom loof; ek sal Hom in die gemeente van die wat regverdig gemaak is loof; ek sal tot Hom sing onder die mense; ek sal nie terughou nie; my siel sal Hom seën wie ons siele genees en wie ons sondes vergewe.

O, dit is geen geringe saak om uit alle gebiede van ons liggaamlike, verstandelike en geestelike natuur te roep om een kragtige lied tot Sy lof te maak nie! Maar dit is goed vir ons om dit te doen; dit is vir ons voordelig om Sy gebooie te onderhou. Ja, dit is net reg dat ons al die snares van ons harpe stem om een volle melodie te maak wat waardig is van die liefdevolle vriend wat ons gevind het in God, ons Heiland.

Heilige Lei van die Gevangenskap

“Staan op, Barak, en lei jou gevangenskap gevange, jy seun van Abinoam.”

Die vrae van die teks is: Wat is ons gevangenskap, en hoe moet ons dit gevange neem?

Gevangenskap van Sonde

Wel, wat is ons gevangenskap? My broers en susters, ek sal julle nie aanmoedig as ek sê dat ons nie gevange geneem is nie; ons word daagliks aangeval deur die sonde. Baie van ons besef dat die ou Adam nog steeds binne ons skuil, maar ek wil hê dat ons moet leer om die gevangenes van ons sonde te neem, eerder as om daardeur vasgevang te word.

Baie van ons sondes, broers en susters, het al gedoem. Die gruwelike magte van ons eerste natuur is reeds ondergeskik gemaak; ons het talle van ons verlange oorwin, talle van ons ou, bose geneiginge is gedood, en ons moet leer om nie bang te wees vir hierdie gevangenes van ons nie. Ons moet hulle onder ons voete vertrap; ons moet hulle gevange neem.

Wanneer jy ’n sonde oorkom, verhef jou hart in lof en prys, en neem jou sonde gevange. Moet nooit vrees vir ’n klompie ou sondes wat onder die bose tiran was nie, en moenie hulle in jou lewe toelaat om hulle gesigte op jou te rig nie, maar wees vasberade om hulle dood te maak. Soos Josua, sê vir hulle: “Sit julle voete op die nekke van hierdie konings.” Moenie hulle uit jou hart laat ontsnap nie, maar laat die Vader van barmhartigheid toe om die sonde te verteer wat voor jou oorlewing geleë is.

Gevangenskap van Vrees

Nou, julle wat bang is en besorg is—julle wat geneig is om te ween—julle wat nooit oorwinning bereik nie—julle wat ween en sug—die Here het julle lank genoeg so toegelaat! Nou, as julle God se kinders is, ek roep vir julle om die vreeslike vrees wat julle gepla het, gevange te neem, om daardie ellendige vrees wat julle lewens sleg gemaak het, te verslaan. Waarom moet jy bang wees? Christus het jou sondes in die hof van God versoen; Hy het vir jou ’n volmaakte geregtigheid gegee; jy het aan Hom geglo, en jy is veilig in die greep van die ewige liefde.

Wees nie bevrees nie, “Want julle moet nie julle harte laat skrik nie; julle glo in God, glo ook in My” (Joh 14:1). Wees bly, wees bly! Nou is julle skuldig daaraan dat julle jul gebede met die liefde van God versoen het—kry die oortuiging om die vrees van die ellende van die wêreld te verslaan, en, soos die teks sê, neem die gevangene wat gevrees het, gevange.

Ek sê vir julle, moenie die vrees laat oorleef nie, maar dryf dit uit in die Naam van Jesus. Kry krag om, as dit nodig is, die vrees te verdryf, en om die swaard van die Gees in die hart van die gevangene te steek. As julle geloof werklik is, het julle niks om te vrees nie. As julle geliefd is van God, het julle geen rede om bekommerd te wees nie.

Gevangenskap van Ellende

Daar is nog ’n gevangene wat ons moet gevange neem. As gevolg van die ellende van die lewe, kan dit soms wees asof ons siek word van die siektes van ons liggaam en ons vergete siele, en ons is geneig om neer te lê en moedeloos te wees. Maar nee, wees bly—daardie siekte wat jy het, is nie die grootste nie, en mag net ‘n kort rukkie voortduur. Die Here het vir jou iets gegee om op te hoop—laat die hoop jou lei om hierdie siekte in jou hart vas te vang. Laat dit nie groei en jou beheer nie, maar neem dit as jou gevangene en slaaf—gee dit aan God.

Ek bid dat jy krag en dapperheid sal hê om, wat ook al die gevangene van jou hart is, dit met jou hele lewe aan te val, en dit gevange te neem in die naam van Christus. Maak jou harte vol van blydskap, en laat die vreugde jou besit, terwyl jy “jou gevangenskap gevange neem.”

Vergeet die Skepping Hom, Sy Verloste Moet Hom Onthou!

As die skepping Hom sou vergeet, moet sy verloste Hom onthou! Sê vir ons om stil te bly? O, ons kan nie! Beveel ons om ons heilige blydskap te onderdruk? Inderdaad, julle vra ons om die onmoontlike te doen! Hy is God, en Hy moet verheerlik word; Hy is ons God, ons genadige, ons teer, ons getroue God, en Hy moet die beste van ons liedere ontvang!

Waarom Ons Hom Moet Loof

Gelowige, jy vra waarom jy Hom moet loof? Laat ek jou ook ‘n vraag vra. Is dit nie die doel van die hemel om Hom te loof nie? En wat kan die aarde meer soos die hemel maak as om die doel van glorie van die hemel af te bring en hier daarmee besig te wees? Kom, gelowige, wanneer jy bid, is jy maar net ‘n mens, maar wanneer jy loof, is jy soos ‘n engel! Wanneer jy ‘n guns vra, is jy maar net ‘n bedelaar, maar wanneer jy opstaan om te verheerlik, word jy ‘n bloedverwant van die gerubs en serafs!

Gelukkige, gelukkige dag, wanneer die glorieryke sangers hul getalle vermeerder deur die toevoeging van menigtes vanaf die aarde! Gelukkige dag wanneer jy en ek by die ewige koor aansluit! Laat ons hier die musiek begin; laat ons ten minste van die eerste note aanslaan; en as ons nie die volle donderslae van die ewige halleluja kan weerklink nie, laat ons so goed as wat ons kan, aansluit.

Laat ons die wildernis en die eensame plek bly maak en die woestyn laat bloei soos die roos! Christen, weet jy nie dat dit goed is vir jou om jou God te loof nie? Treur verweak jou, twyfel vernietig jou krag; jou geskarrel tussen die as maak jou aards. Staan op, want lof is aangenaam en voordelig vir jou! “Die blydskap van die Here is ons krag.” “Verheug jou in die Here, en Hy sal jou die begeerte van jou hart gee.”

Jy groei in goddelike genade wanneer jy groei in heilige vreugde; jy word meer hemels, meer geestelik, meer goddelik, namate jy voller van blydskap en vrede word in die geloof in die Here Jesus Christus. Ek weet sommige Christene is bang vir blydskap, maar ek lees: “Laat die kinders van Sion bly wees in hul Koning.” As murmureer ‘n plig was, sou sommige heiliges nooit sondig nie, en as treur ‘n gebod van God was, sou hulle sekerlik deur werke gered word, want hulle treur altyd en sou dus sy wet hou.

Maar die Here het gesê: “Verheug julle altyd in die Here, en weer sê ek, verheug julle.” En Hy het bygevoeg, om dit nog sterker te maak, “Verheug julle altyd!” Maar, ek vra jou nog een vraag, gelowige. Jy sê, “Waarom moet ek vanoggend wakker word om my God te loof?” Ek antwoord jou, “Het jy nie ‘n rede nie?” Het Hy nie groot dinge vir jou gedoen nie, en is jy nie bly daaroor nie?

Het God Groot Dinge Vir Jou Gedoen?

Het Hy jou nie uit die verskriklike kuil gehaal nie, en uit die modderige klei? Het Hy nie jou voete op ‘n rots geplaas en jou gang vasgestel nie, en is daar nie ‘n nuwe lied in jou mond nie? Wat? Is jy gekoop met bloed, en tog het jy ‘n stille tong? Gelief deur jou God voordat die wêreld begin het, en tog, sing jy nie sy lof nie? Wat? Is jy sy kind, ‘n erfgenaam van God, en mede-erfgenaam met Jesus Christus, en tog, geen note van dankbaarheid nie?

Het Hy jou vandag gevoed? Het Hy jou gister uit baie moeilikhede verlos? Was Hy met jou hierdie dertig, hierdie veertig, hierdie vyftig jaar in die wildernis, en tog het jy geen genade waarvoor jy Hom kan loof nie? O, skande oor jou ondankbare hart en jou vergeetagtige gees; kom, kry moed, dink aan jou barmhartighede, en nie aan jou ellendes nie, vergeet jou pyne vir ‘n rukkie, en dink aan jou baie verlossings.

Plaas jou voete op die nek van jou twyfel en jou vrese, en begin vanaf hierdie goeie uur om ‘n lied aan God die Heilige Gees, jou Trooster, te sing!

Wanneer Moet Ons Hom Loof?

Maar,” sê een, “wanneer moet ek dit doen? Wanneer moet ek my God loof?” Ek antwoord, loof die Here, al sy mense, te alle tye, en gee dank by elke herinnering aan Hom! Verheerlik Hom selfs wanneer jou siel lomerig is, en jou gees geneig is om te slaap. Wanneer ons wakker is, is daar min rede om vir ons vier keer te sê, “Ontwaak, ontwaak, ontwaak, ontwaak, sing ‘n lied.”

Maar wanneer ons die lomerigheid van hartseer voel, en ons ooglede swaar is—wanneer seer beproewings ons afdruk tot in die stof, dan is dit die tyd om psalms te sing tot ons God, en Hom te loof in die vuur! Maar dit verg baie goddelike genade, en ek vertrou, broers en susters, dat julle weet daar is baie genade om te kry. Soek dit van jou goddelike Here, en wees nie tevrede sonder dit nie! Laat jou nie maklik afgooi deur moeilikhede nie, en moenie gou stil word oor jou ellendes nie; dink aan die martelare van ouds, wat soet gesing het by die brandstapel—dink aan Ann Askew, van al die pyn wat sy vir Christus verduur het, en dan aan haar moedige lof van God in haar laaste oomblikke!

Hoe Kan Ons God Loof?

Maar jy vra, “Hoe kan ek my God loof?” Ek sal jou musiekleermeester wees, en mag die Trooster by my wees. Sal jy vanoggend dink hoe groot jou barmhartighede is? Jy is nie blind, doof of stom nie; jy is nie ‘n kranksinnige nie; jy is nie kragteloos nie; jy word nie geteister met doordringende pyn nie; jy is nie vol pyniging veroorsaak deur siekte nie—jy is nie op pad na die graf nie; jy is nie in pyniging nie—nie in die hel nie.

Jy is nog steeds in die land van die lewendes, die land van liefde, die land van genade, die land van hoop. Selfs al was dit al, is dit genoeg redes vir jou om jou God te loof! Jy is nie vandag wat jy eens was nie, ‘n godslasteraar, ‘n vervolger en skadelik. Die lied van die dronkaard is nie op jou lippe nie; die wellustige begeerte is nie in jou hart nie. En is dit nie ‘n tema vir lof nie? Onthou maar net ‘n rukkie gelede, vir baie van julle, was al hierdie sondes jou vreugde en jou blydskap.

Loof Hom, U Kinders van Korag

O, moet jy Hom nie loof nie, jy hoof van die sondaars, wie se natuur verander is, wie se harte vernuwe is? Jy kinders van Korag, lei die heilige lied! Onthou jou ongeregtighede, wat almal weggeneem is, en jou oortredings bedek, en nie een van hulle word teen jou toegereken nie. Dink aan die voorregte wat jy vandag geniet—uitverkies, verlos, geroep, geregverdig, geheilig, aangeneem en bewaar in Christus Jesus!

Geliefdes, as ‘n klip of rots maar net vir ‘n oomblik sulke voorregte kon hê, sou die adamant moet smelt, en die stomme rots hosannas moet gee! En sal jy stil bly wanneer jou barmhartighede so groot is? Laat hulle nie “vergeet word in ondankbaarheid en sonder lof nie.”

Wees Vol Vreugde in Die Here

Onthou weer hoe gering jou beproewings is, na alles. Jy het nog nie weerstand gebied tot bloed, in die stryd teen sonde nie! Jy is arm, dit is waar, maar dan is jy nie siek nie. Of jy is siek, maar steeds, jy is nie gelaat om in sonde te verval nie! En alle beproewings is maar gering, wanneer die sonde eers weggevat is. Vergelyk jou beproewings met dié van baie wat in jou eie omgewing woon; plaas jou lyding langs die lyding van sommige wat jy op hul sterfbed gesien het—vergelyk jou lot met dié van die martelare wat hul rus ingegaan het; en o, ek vra jou, is daar nie rede om jou Koning te loof nie?

Bly wees en wees vol vreugde in die Here altyd; en weereens, sê ek, wees vol vreugde! Dink aan sy liefde vir jou, sy onveranderlike liefde; of jy jonk of oud is, liefhet Hy jou net dieselfde! Dink aan dat die engel van die verbond vir jou gestuur is, en jy moet Hom liefhê; dink aan die feit dat al die oë van die regverdiges op Hom gerig is en hulle hoop is gevestig op sy belofte.

Loof Hom In Elke Omstandigheid

Moet ons nie sy Naam prys en roem vir alles wat Hy vir ons gedoen het nie? Te alle tye moet ons Hom loof en Hom eer vir sy genade. Of ons nou vol van vreugde of in smart is, laat ons die Here loof.

Charles Spurgeon