HOE HEILIGES DIE DUIWEL KAN HELP – Charles Spurgeon
HOE HEILIGES DIE DUIWEL KAN HELP
Die Sondige Verloënings deur God se Volk
“Dat jy jou skande mag dra, en mag beskaam wees oor alles wat jy gedoen het, omdat jy ’n troos vir hulle was.” Esegiël 16:54.
Dit is glad nie ’n aangename toestand om in vyandskap met God te wees nie, en die sondaar weet dit. Hoewel hy hardnekkig volhard in sy rebellie teen die Allerhoogste en nie omdraai by God se teregwysing nie, maar steeds voortgaan in sy ongeregtigheid en desperaat sy eie vernietiging soek—weet hy in sy eie gewete dat hy nie in ’n veilige posisie is nie.
Daarom is dit dat alle goddelose mense gedurig op soek is na verskonings. Hulle vind hierdie verskonings óf in voornemens om in die toekoms te verbeter, óf in die verklaring dat hervorming buite hul mag is en dat hulle volgens hul eie natuur moet voortgaan om in hul sondes te wandel.
Wanneer ’n mens gewillig is om ’n verskoning te vind om God se vyand te wees, hoef hy nooit lank te soek nie. Hy wat die waarheid wil vind, mag dalk moeilike werk hê; maar hy wat ’n leuen wil fabriseer, kan dit gemaklik in die gerief van sy eie huis doen. Die verskonings van sondaars is dus almal vals; dit is toevlugsoorde van leuens—en daarom moet ons nie verbaas wees dat hulle uitermate talryk en maklik verkrygbaar is nie!
Verskonings en Skynheiligheid
Een manier waarop sondaars hulself dikwels verskoon, is deur hul eie ongeregtighede te regverdig met die inkonsekwenthede van God se mense. Dit is die rede waarom daar soveel laster in die wêreld is. ’n Ware Christen is ’n teregwysing vir die sondaar. Waar hy ook al gaan, is hy ’n lewende protes teen die boosheid van sonde. Daarom val die wêreldling hom aan. Sy innerlike gedagte is: “Hy beskuldig my in my gesig! Ek kan nie die aanblik van sy heilige karakter verdra nie; dit laat die swartheid van my eie lewe nog swaarder lyk in teenstelling met sy onskuld.”
Dan sal die wêreldling moeite doen om ’n fout te vind by die deugsame. As hy egter misluk, sal hy probeer om ’n fout te bedink en die man te belaster. En selfs as dit nie slaag nie, soos in die geval van Job, wat “onberispelik en opreg was, God gevrees en die kwaad vermy het,” sal die sondaar, net soos die duiwel van ouds, ’n verkeerde motief aan die onskuldige toedig. “Dien Job God verniet?” het die duiwel gesê. Hy kon geen fout vind in Job se karakter nie—maar hy het beweer dat Job God dien vir die voordeel wat hy daaruit trek.
Die Wereld se Smaad
Ek beskou dit as ’n heerlike beskuldiging wanneer ons valslik daarvan beskuldig word dat ons godsdienstig is om van aardse wins te trek! Dit toon dat ons vyande geen ander aanklag kan bring nie. Hulle het alle skuilplekke van hul laster deursoek en niks tasbaar gevind nie—dit is die laaste beskuldiging wat hulle oor het: ’n aanval op die motief van die mens wat geen ander doel het as om God te verheerlik en sondaars van vernietiging te red nie!
Dit is ’n rede tot eer—want as sondaars ons laster, beteken dit dat ons hulle ontstel. Hulle sien dat ons lewens ’n protes teen hulle is—en wat kan hulle anders doen? Hulle moet iewers ’n antwoord vind op die aanklag wat ons teen hulle in die hemelse hof ingedien het, en hulle doen dit deur ons as die verdedigende party in te bring. Hierin roem ons, dat ons verdedig is en onskuldig sal bewys word voor die regterstoel van God!
Die Tragiese Waarheid van Inkonsekwenthede
Maar helaas, sondaars hoef nie altyd leuens en laster te gebruik nie! Dit is waar dat die kerk werklik ware redes gegee het vir die goddelose om hulself te regverdig in hul sonde—deur die inkonsekwenthede van belydende Christene! Die gebrek aan ’n godvresende hart en die afwesigheid van vroom erns het die goddelose mens gronde gegee om hul rebellie te regverdig.
En dit is oor hierdie hartseer onderwerp dat ek vanoggend wil praat. Mag God aan al Sy mense, wat in hulle gewete oortuig sal word, ’n gees van rou en berou gee, dat hulle hulleself sal verootmoedig voor God en bely dat hulle die sondaars in hul sonde getroos het deur hul eie inkonsekwenthede en dat hulle die goddelose in hul rebellie geregverdig het deur hul eie opstandigheid!
Die Dade van Christene wat Sondaars Troos
Laat ons dan, eerstens, die feit uitwys dat die dade van baie van Christus se volgelinge jammerlik bygedra het om sondaars in hul boosheid te vertroos. Die daaglikse inkonsekwenthede van God se mense het in hierdie verband ’n groot rol gespeel.
Baie belydende Christene praat heilig, maar hulle leef nie volgens die standaarde wat hulle bely nie. Hulle het mooi woorde, maar in hul dade weerspreek hulle die evangelie. Wanneer die wêreld hierdie teenstrydigheid tussen belydenis en gedrag sien, gee dit hulle skynbare regverdiging om voort te gaan in sonde, en hulle sê: “Kyk na dié wat beweer dat hulle God dien, en tog leef hulle net soos ons.”
Die Konsekwensies van Hierdie Onreg
Hierdie gedrag het verwoestende gevolge gehad. Dit het die evangelie van Jesus Christus in die oë van die wêreld besmet en verswak. As die kerk ontrou is aan die leringe van haar Here, waarom sou die wêreld ag slaan op die boodskap wat sy bring? Soos ons in Esegiël lees, dra hulle hul eie skande en word hulle in die proses ‘n troos vir die goddelose.
Daarom moet ons, geliefdes, ernstig besin oor ons lewens en die effek daarvan op diegene rondom ons. Mag ons nie langer instrumente wees in die hande van die duiwel nie, maar met ‘n suiwer hart en lewe ‘n getroue getuienis dra tot eer van ons Here.
HOE HEILIGES DIE DUIWEL KAN HELP
Inkonsekwenthede in die Lewens van Christene
Wanneer ek van inkonsekwenthede praat, bedoel ek nie juis daardie growwe misdade waarin, op hartseer en sombere tye, baie belydende Christene val nie. Maar ek verwys na daardie gereelde inkonsekwenthede wat so algemeen geword het, dat hulle skaars deur die samelewing veroordeel word!
Die hebsug van te veel Christene het hierdie gevolg gehad. “Kyk,” sê die wêreldling, “hierdie man bely dat sy erfdeel bo is en dat sy liefde nie op die dinge van hierdie wêreld gerig is nie, maar op die dinge van die hemel—maar kyk na hom—hy is net so ywerig soos ek oor wêreldse dinge! Hy kan net so vasdrukkend wees teenoor sy skuldenaar as ek. Hy kan krap en sny met diegene wat met hom handel, net so skerp as wat ek ooit gedoen het.”
Nee, geliefdes, dit is nie net ‘n storie nie. Helaas, ek het persone gesien wat aangeprys is as suksesvolle handelaars, wie se lewens nie die toets van die Skrif sou slaag nie; wie se saketransaksies net so hard, net so gierig, net so vraatsugtig was as dié van die wêreldlinge!
Hoe dikwels het dit nie gebeur dat sommige van julle julle knieë buig in die heiligdom en sê, “Vergeef ons ons skulde, soos ons ons skuldenaars vergewe,” en een uur later het julle vinger amper die slagaar van ‘n skuldenaar bereik, wat julle aan die keel gegryp het! Die kerk van Christus lyk net so wêrelds soos die wêreld self, en belydende Christene het net so skerp in handel geword en net so ongenadig in hul bedrywighede as dié wat nooit in die Here Jesus gedoop is of bely het om Hom te dien nie!
Die Smaad van die Wêreld
En wat sê die wêreld nou? Dit gooi hierdie beskuldiging in ons gesig—as dit aangekla word van liefde vir tydelike dinge en sintuiglike genot, antwoord dit: “En julle ook!” As ons vir die wêreld sê dat dit sy hoop op ‘n skadu gestel het, antwoord dit: “Maar ons het ons hoop op dieselfde dinge waarin julle vertrou. Julle is net so wêrelds, net so gierig, net so hebsugtig soos ons. Julle protesteer het sy krag verloor. Julle is nie meer getuies teen ons nie—ons is beskuldigers van julle!”
Nog ’n punt waarin die sondaar homself gereeld verskoon, is die ooglopende wêreldsheid van baie Christene. Jy sal Christelike mans en vroue sien wat net so lief is vir pronk en net so aangetrokke is tot die nietighede van die tyd, as enige ander mense moontlik kon wees. Hulle is net so gretig om hul uiterlike te versier, net om deur mense gesien te word. Hulle is net so ambisieus om die lof te wen wat dwaas mense aan mooi kleredrag toeken, as die simpelste klere-dragers of die blinkste onder die wêreldse vroue.
Die Gevolge van Christen se Wêreldsheid
Wat sê die wêreld as ons omdraai en dit beskuldig van die lewe van ‘n vlinder en die soek van plesier in gawe speelgoed? “O ja,” sê dit, “ons ken julle heilige praatjies; maar dit is presies dieselfde met julle. Julle staan op en sing— ‘Juwele is vir my gawe speelgoed, en goud maar vuile stof.’ En tog is julle net so lief vir blink goed soos ons. Julle doktors in die godgeleerdheid is net so trots op hul D.D., as wat enige van ons is op ander titels. Julle praat van die kruis dra, maar ons sien dit nêrens nie, behalwe soms as ’n goue kruis om julle nekke hang!”
En so keer die wêreldling die beskuldiging teen ons om en sê ons is nie opreg nie. Hy troos homself in sy sonde en regverdig homself in sy ongeregtigheid!
Trots in die Kerk van Christus
Kyk ook na die ooglopende trots van baie belydende Christene. Jy sien lede van Christelike kerke wat so trots is as wat hulle kan wees! Hulle rûe is so styf asof daar ‘n ysterstaaf in die middel is; hulle kom by die huis van God aan en dit is ‘n Christelike leerstelling dat God al die nasies van die aarde uit een bloed gemaak het—maar die Christen is net so aristokraties soos enige ander. Net so trots en net so styf!
Wat sê die wêreld as ons dit van trots beskuldig? “Julle is net so trots soos ons! Julle is nie die nederige volgelinge van Jesus, wat sy dissipels se voete gewas het nie. Nee, julle sou sekerlik geen beswaar hê om julle voete deur ander te laat was nie, maar ons twyfel of julle ooit ons s’n sou was!”
Die Sonde van Trots en Onverskilligheid
Hierdie is slegs genoem as inkonsekwenthede—maar inkonsekwenthede is in werklikheid sonde. En dit is sulke sondes wat die Gees van God verhinder om die kerk te seën. Dit is sondes wat die goddelose afgestomp maak in hul sondes, wat die skerpte van ons teregwysings stomp en keer dat die Woord van God werk in die harte van mense.
Mag ons in hierdie dinge opreg wees en besef watter groot skade ons onverskilligheid en trots kan doen aan die saak van Christus!
HOE HEILIGES DIE DUIWEL KAN HELP
Die Groot Skuld van die Kerk
Ek is seker dat dit een van die groot klagtes is teen die kerk van Christus—dat ons nie nou die getuies van God is soos ons behoort te wees nie, maar dikwels die stem van die gewete in die siele van mense stilmaak! Kyk nou na julle lewens—ek spreek elkeen van julle persoonlik aan—kyk na gister en die dae wat verby is, en ek vra julle, ek vra dit ernstig: Het julle nie dikwels gehelp, eerstens om mense se gewetens stil te maak en daarna hulle aan die slaap te laat raak wanneer hulle oortuig was nie?
Hoe Ons Sondaars in Hul Sonde Versterk
Is dit nie moontlik dat julle dikwels sondaars in hul sondes versterk het nie? Hulle het net begin met ongeregtigheid, en as julle eerlik en opreg teregwys het deur julle eie heilige lewe, sou hulle dalk hul dwaasheid ingesien het en van hul sonde weggedraai het. Maar julle het hul hande versterk! Hulle het vol vertroue voortgegaan, omdat hulle gesê het: “Kyk, ‘n kerklidmaat lei die weg! So-en-so is nie strenger as ek nie,” sê die een. “Ek mag doen wat hy doen,” en so het julle gehelp om sondaars in hul sondes te versterk!
Ja, is dit nie moontlik dat sommige van julle Christene gehelp het om mense in hul sondes te bevestig en hul siele te vernietig nie? Dit is ‘n meesterstuk van die duiwel wanneer hy Christus se eie soldate teen Christus kan gebruik! Maar dit het hy dikwels gedoen. Ek ken baie gevalle. Laat ek julle ‘n verhaal vertel van ‘n predikant—een wat ek glo waar is en wat myself oortuig het, en daarom vertel ek dit in die hoop dat dit ook julle gewetens sal wakker maak en julle oortuig.
‘n Voorbeeld van Foutiewe Getuienis
Daar was eens ‘n jong predikant wat baie ernstig gepreek het in ‘n sekere kapel, en hy moes vier of vyf myl te voet huis toe stap langs ‘n plattelandse pad ná die diens. ‘n Jong man, wat diep onder die preek geraak was, het gevra om saam met die predikant te stap in die hoop dat hy ‘n geleentheid sou kry om sy gevoelens met hom te deel en leiding of troos te kry. In plaas daarvan het die jong predikant die hele pad ongelooflike stories vertel, wat hardop gelag veroorsaak het, en selfs stories vertel wat amper op die onsedelike gerand het!
Jare later, toe die predikant oud geword het, is hy ontbied na die bed van ‘n sterwende man. Hy het haastig daarheen gegaan met ‘n hart vol begeerte om goed te doen; hy is gevra om by die bed te sit, en die sterwende man het hom streng aangekyk en gesê: “Onthou u dat u gepreek het in so-en-so ‘n dorp op daardie geleentheid?” “Ek onthou,” het die predikant gesê. “Ek was een van u hoorders,” het die man gesê, “en ek was diep geraak deur die preek.” “Dank God daarvoor,” het die predikant gesê. “Wag!” sê die man, “moenie dankie sê voor u die hele verhaal gehoor het nie. U sal rede hê om u toon te verander voor ek klaar is.”
Die predikant se gesig het verander, maar hy het min geweet wat die volle omvang van die man se getuienis sou wees. Die man sê toe: “Meneer, onthou u dat ek saam met u huis toe gestap het met ‘n paar ander na die preek? Ek het opreg begeer om daardie nag op die regte pad gelei te word. Maar ek het gehoor hoe u praat met soveel ligsinnigheid en selfs met soveel grofheid, dat ek buitekant die huis gegaan het terwyl u gesit het om u aandete te eet. Ek het my voet op die grond geslaan en gesê dat u ‘n leuenaar is; dat die Christendom ‘n leuen is; dat as u kon voorgee om so ernstig daaroor te wees in die kansel, en dan so praat, die hele ding ‘n klug moet wees! En ek was sedert daardie dag ‘n ongelowige,” sê hy, “’n bevestigde ongelowige! Maar ek is nie op hierdie oomblik ‘n ongelowige nie. Ek weet beter; ek is besig om te sterf en ek is op pad om verdoem te word! En voor die regterstoel van God sal ek my verdoemenis op u rekening lê—my bloed is op u kop!” En met ‘n verskriklike gil en een demoniese kyk na die bewerende predikant, het hy sy oë gesluit en gesterf.
Die Aanskouing van Skuld
Is dit nie moontlik dat ons ook so skuldig kan wees nie? Die blote gedagte laat die vlees op ons bene kriewel; en tog, ek dink daar is min van ons wat nie moet sê nie, “Dit was tog my fout.” Is daar nie genoeg strikke om siele te vang nie, sonder dat ons as Satan se handlangers gebruik word om skade te doen?
‘n Waarskuwing teen Skynverskonings
Nou kom ek tot die gevolgtrekking en bid God om my te help terwyl ek ernstig en plegtig met julle werk—EN DIE GROOT STORMRAM UITBRING TEEN HIERDIE VERWEEFDE VERSKONING VAN DIE GODDELOSE! Onder hierdie groot gehoor, het ek ongetwyfeld ‘n baie groot aantal persone wat nie tot God bekeer is nie, en wat voortdurend hierdie verskoning gebruik, “Ek sien soveel inkonsekwenthede by belydende Christene dat ek nie van plan is om oor godsdiens te dink nie.”
My hoorder, ek smeek jou in die naam van die lewende God, luister vir ‘n oomblik terwyl ek hierdie nietige verskoning uitmekaar trek! Wat het jy met iemand anders se inkonsekwenthede te doen? “Aan sy eie meester sal hy staan of val.” Wat sal dit jou baat as die helfte van al die belydende Christene na die hel gestuur word? Wat vir vertroosting sal dit vir jou wees as jy daarheen gaan, self?
God se Oordeel oor Persoonlike Skuld
Man, sal God die sondes van ander mense van jou vereis? Waar is dit gesê dat God jou sal straf vir wat ‘n ander doen? Of dink jy God sal jou beloon omdat ‘n ander skuldig is? Stel jy regtig so iets voor?
Charles Spurgeon