Goeie Nuus vir die Verlore - Charles Spurgeon

Goeie Nuus vir die Verlore

“Want die Seun van die mens het gekom om te soek en te red wat verlore was.” – Lukas 19:10

Die Verlossende Belofte

Die beloftes van God is soos sterre; daar is nie een van hulle wat nie al eens ‘n stormgeteisterde siel na die verlangde hawe gelei het nie. Maar soos daar onder die sterre sekere konstellasies is wat bo ander die oog van die seeman aantrek en vir die stuurman van onskatbare waarde is, so is daar ook sekere Skrifgedeeltes wat nie net ‘n paar wyse manne na Jesus gelei het nie, maar wat vir menigtes van eenvoudige siele die gids was om die hawe van vrede te vind. Ek kan vandag baie tekste noem wat vergelyk kan word met die rigtingwysers van die Groot Beer of die Suiderkruis, omdat hulle direk die berouvolle oog na Jesus, die polster, gewys het, en deur na Hom te kyk, het sondaars “die weg, die waarheid, en die lewe” gevind.

Ons teks vanoggend is een van die opvallendste sterre, of eerder, die woorde daarin vorm ‘n wonderlike konstellasie van goddelike liefde, ‘n ware Plejades van genade. Die woorde en lettergrepe skitter voor my oë met ‘n hemelse glans. Ek dank God vir elke letter van hierdie driewerf geseënde teks: “Die Seun van die mens het gekom om te soek en te red wat verlore was.”

Maar soos sterre min diens doen as die hemel vol wolke is, of die lug dig is van mis, so kan selfs so ‘n helder evangelie-lig soos ons teks dalk nie troos bring aan siele wat omring word deur die klam mis van twyfel en vrees nie. In sulke tye roep die seemanne om beter weer, en bid dat hulle die sterre weer kan sien. Laat ons daarom bid dat die Heilige Gees met Sy goddelike wind die wolke van ons ongeloof sal wegvee en elke ernstige oog in die lig van God, die lig van vrede, sal laat sien. Mag baie ontwaakte siele vanoggend vergifnis en die ewige lewe in die Verlosser vind.

Die Voorwerp van God se Genade

Kom ons begin deur te oorweeg hoe die voorwerp van genade in ons teks beskryf word—“Die Seun van die mens het gekom om te soek en te red wat verlore was.” Ek is onuitspreeklik dankbaar vir hierdie beskrywing—“wat verlore was!” Daar kan geen geval wees so sleg dat dit nie deur hierdie woord “verlore” begryp kan word nie. Ek is heeltemal onbevoeg om die toestand van enige mens, gebore uit vrou, so ellendig voor te stel dat dit nie binne die omvang van hierdie vier letters—“verlore”—val nie.

Die mens mag dalk oorgegee het aan die uiterste van verdorwenheid, sy liggaam en siel verwoes het, hy mag op die rand van die hel wees en voel asof hy in die afgrond weggly—maar hierdie woord daal af na die laagste diepte van sy ellende, want hy is “verlore.”

Daar is hawens van toevlug aan ons rotsagtige kuste, maar ongelukkig is sommige van hulle slegs beskikbaar vir groot skepe by sekere getye. By hoogwater mag ‘n skip van groot tonnemaat die hawe binnegaan en veiligheid vind, maar as die gety vinnig terugtrek, kan selfs die hawe daar wees, maar is daar dalk nie genoeg water om die groot vaartuig in te laat nie.

Let op, my teks is ‘n hawe van toevlug wat by alle getye beskikbaar is, en selfs by die laagste eb, kan die swaarste sondaars veilig inkom. Ongeag hoe groot die sondaar se skuld is, of hoe diep die see van genade moet wees om hom te dra, daar is genoeg diepte in hierdie hawe! Al waai die winde verskriklik vanoggend, al is die storms daar buite, al is die duiwels saam met die storms los, as die stormgeteisterde siel maar net kan koers kry na hierdie goddelike hawe, sal hy dit binnegaan, want die mond van die hawe is diep in genade, vir die teks praat van “wat verlore was.”

Hoe Mense Verlore Geraak het

Laat ons oorweeg hoe mense verlore raak. Ons weet eerstens dat hulle van nature verlore is. Hoeveel mense ook al mag stry teen die leerstelling, dit bly ‘n waarheid van die inspirasie dat ons reeds verlore is wanneer ons gebore word, en dat die woord “verlore” nie net van toepassing is op diegene wat grof en boos in sonde geval het nie, maar op die hele mensdom.

Het jy al ooit opgemerk waar hierdie teks nog voorkom? Dit is in die 18de hoofstuk van Matteus, in die 11de vers, en dit voorkom daar in ‘n baie betekenisvolle verband. Christus praat oor klein kindertjies, en Hy sê: “Neem julle in ag dat julle nie een van hierdie kleintjies verag nie; want Ek sê vir julle dat hulle engele in die hemel altyd die aangesig van My Vader sien wat in die hemel is. Want die Seun van die mens het gekom om te red wat verlore was.”

Verlore deur eie Handelinge

Ons is nie net verlore deur Adam se sonde nie, maar ook deur ons eie sondige dade en verkeerde keuses. Ons het doelbewus afgedwaal van God se weë, en nou behoort die woord “verlore” aan ons deur ons eie dade, sowel as deur die val van Adam.

Goeie Nuus vir die Verlore

“Want die Seun van die mens het gekom om te soek en te red wat verlore was.” – Lukas 19:10

Die Wereld se Onreg

Dink aan ‘n persoon wat, miskien, in haar vroeë jare in sonde verval het. Sy is egter herstel tot ‘n aansienlike posisie en word weer aanvaar in die samelewing onder die edeles. Maar skielik, deur lafhartige monde, word ‘n geheime sonde van lank gelede teen haar geopper. Van daardie dag af het die wêreld haar verwerp, sonder om haar te vra of sy berou het, of om haar latere gedrag in ag te neem. Die wêreld, wat homself so suiwer, kuis en vlekkeloos ag, verwerp haar soos ‘n melaatse. Hoewel dit self stink van die vuilste gruwels, voorgee om so rein soos ‘n lelie te wees, en so kuis soos sneeu, is die wêreld koud, hard en wreed teenoor ‘n sekere klas oortreders.

Die wêreld ontvang in sy omhelsing manne wat in elke sin onrein is—maar ‘n verraai en gebroke vrou, haar skud die wêreld af soos ‘n slang. Dit is die samelewing wat sy ridderlikheid roem! Dit is die regverdige, billike wêreld! Dit troetel sy edele losbande, maar verwerp die berouvolste onder die verraaiers! Ag, huigelagtige, skynheilige wêreld! Ag, leë, liegende wêreld, om voor te gee aan ‘n deug wat jy nie ken nie! Moenie kla oor die inkonsekwenthede van godsdienstige mense terwyl jou eie so op die oog af blink nie! Wrede tiranne, leer barmhartigheid en doen reg voordat jy regter word oor die knegte van die Here.

Christus soek die Verwerpte

Nou, die Seun van die mens het gekom om dié te soek en te red wat die wêreld buite sy kamp plaas. Die wêreld sê: “Nee, skaamte oor haar.” “Ons sal nie met haar praat nie.” Maar Jesus Christus sê: “Ek het gekom om haar te vergewe, en haar te herstel, en sy sal My baie liefhê omdat daar baie aan haar vergewe is.”

Daar is ander gevalle waar mense, deur hul misdade, hulleself tereg buite die grense van die samelewing plaas, en om orde te handhaaf, word hulle van die geselskap van eerlike mense afgesonder. Selfs in sulke gevalle moet daar vir hulle ‘n deur van hoop wees, en ‘n weg van terugkeer. Maar die roep is te dikwels: “Onder hom! Onder hom! Hy het gesondig teen sy medemense. Sit hom opsy. Wat gee ons om wat van hom word?” Maar die Seun van die mens, wat oneindig suiwer en heilig is, wat regtig ‘n afsku het in sonde, en dit haat, verafsku nie sondaars nie, maar het gekom om hulle te soek en te red.

Grense van Menslike Liefde

Die reikwydte van goddelike deernis word nie beperk deur die gebruike van die mensdom nie. Die grense van Jesus se liefde word nie deur Farisese selfgeregtigheid bepaal nie! “Die Seun van die mens het gekom om te soek en te red wat verlore was.” As ek dit alles in enkele woorde saamvat, sou ek sê: Ek spreek dalk mense aan wat voel dat hulle God se wette oortree het—miskien nie op ‘n openbare manier, of in enige van die grofste ondeugde nie, maar hulle het wel God se wette gebreek. Hulle voel dit, en hulle is hartseer oor hul sondes; hulle mag dalk ook vrees dat hulle so gesondig het dat dit onmoontlik is om vergewe te word. Terselfdertyd skok die hardheid van hul eie harte hulle. Hulle voel hulself heeltemal sleg, en dat daar geen goeie ding in hulle woon nie, en daarom wanhoop hulle aan redding.

Christus Kom na die Verlore

Geliefde vriende, “Die Seun van die mens het gekom om te soek en te red wat verlore was.” Pas hierdie beskrywing nie by jou nie? Is jy nie onder die verlore nie? Wel, dan is jy onder dié wat Jesus Christus gekom het om te red. En as daar toevallig een hier is wat in die grofste ondeugde geval het, iemand wat sy naam geskend het, en homself tot die laagste graad verneder het, ek mag nie die teks beperk nie, en ek wil dit ook nie doen nie—“Die Seun van die mens het gekom om te soek en te red wat verlore was.” O, julle verlore mense! O, julle verwoeste en vernietigde siele! Die Seun van die mens het gekom om julle te soek en te red!

Die Kreet van Vreugde

Hierdie teks klink vir my soos die vreugdevolle Sondagklokke wat matrose soms op die see gehoor het. Skepe is soms omring deur ‘n digte mis, en die matrose weet nie of hulle naby die land of op die wye oseaan is nie. Hulle lê doodstil, geen wind, geen beweging. Die skip is soos ‘n verlore ding, sonder krag om te beweeg of kennis van haar ligging. En dan, skielik, hoor die matrose die klokke lui op ‘n geseënde Sondag, en soos die silwerklanke deur die donker mis dring, weet die matrose dat hulle iewers naby die gelukkige kus van Engeland is.

My teks lui uiters soet deur die mis van jou siel se wanhoop en twyfel, en ek hoop dat die blye boodskap—“Die Seun van die mens het gekom om te soek en te red wat verlore was”—jou sal bereik.

Die Redder en Sy Medelye

Laat ons nou na ‘n ander punt beweeg. Daar is baie troos in ons teks vir die skuldige, as hulle let op hoe die Redder hier beskryf word—”Die Seun van die mens het gekom om te soek en te red wat verlore was.”

Goeie Nuus vir die Verlore

“Want die Seun van die mens het gekom om te soek en te red wat verlore was.” – Lukas 19:10

Die Werk van Verlossing

Ons sou dit nie kon sê voor die dae van Bethlehem se wonderlike geboorte nie; ons sou moes sê dat die Seun van die mens “sal kom,” en jy sou buitengewone geloof moes hê om te glo dat die Seun van God die Seun van die mens sou word om jou te red. Maar Hy “het gekom.” Daardie deel van die verlossing van ’n sondaar wat nog gedoen moet word, is nie so moeilik om te glo as wat reeds deur die Here volbring is nie. Dat Jesus Christus, ná Sy menswording, en nadat Hy vir die sonde gely het, sondaars wat in Hom glo sou vergewe, is vir my nie buitengewoon nie—die buitengewone lê daarin dat Hy uit die hemel sou kom, dat Hy in Bethlehem gebore sou word, dat Hy hier op aarde sou vertoef, dat Hy sou opgaan na die kruis en afdaal in die graf en in die plek van die sondaar sou ly en sterf—maar ons Here het dit alles reeds gedoen. Die grootste deel van die werk het Hy reeds volbring.

Jou verlossing, as jy in Jesus glo, is relatief maklik om te aanvaar—Hy hoef net dit toe te pas wat reeds voorberei is, en dit oor te dra aan jou geloof wat Hy in oorvloed vir jou weggelê het. Die toestand van sake, sedert Jesus gekom het, kan soos volg geïllustreer word: Sommige van ons landgenote was gevangene van die Keiser Theodore in Abessinië, en ek veronderstel myself een van hulle. As gevangene hoor ek dat die Britse Parlement besig is om ’n ekspedisie te loods vir ons bevryding, en ek voel ’n mate van vertroosting, maar ek is nog baie angstig, want ek weet dat, te midde van partystryd in die Laerhuis, baie goeie maatreëls op die rotse loop. Dae en maande sleep swaar voort, maar uiteindelik hoor ek dat Sir Robert Napier met ’n leër geland het om ons te bevry. Nou spring my hart van blydskap op. Ek is opgesluit in die mure van Hagdala, maar in my donker sel hoor ek die Britse trompet, en ek weet dat die bevryder gekom het. Nou is ek vol vertroue, en seker van my vryheid. As die generaal reeds hier is, is my redding seker.

Jesus het Gekom

Merk dan goed, o julle gevangenes van hoop, dat Jesus gekom het. Hoor julle dit nie? Die evangeliese trompet klink. Geseënd is die mense wat die vreugdevolle klank ken! Die kaptein van ons verlossing is gekom; Hy is by die hekke van ons tronk! Hy het gekom om ons te bevry! Hy het gekom! Hy het gekom! Jesus het gekom, en deur Sy Heilige Gees is Hy nog steeds hier, en ons kan seker wees dat as Hy reeds gekom het om die werk te doen, Hy van plan is om dit te voltooi, want Hy trek nooit Sy hand terug nie. Toe Hy gesê het dat Hy mense sou red, was dit seker dat Hy dit sou doen; maar nou het Hy gekom om dit te doen, en dit is meer as seker.

Sien, die Here van heerlikheid het Sy koninklike kleed uitgetrek vir werk; Hy het Sy koningsklere neergelê, en die kleed van ’n werksman aangetrek, die kleed van ’n menslike werker. O, here, Hy meen werk, ernstige, volhardende werk. Hy het Sy hemelse kleed neergelê en gekom na die stad van Dawid, gehul in sterflike vlees, om die kleed sonder naat te dra. Hy is vasbeslote om Sy Vader se werk te doen! Hy is ernstig, wees maar seker daarvan. Hy het gekom om dit te doen, en Hy sal Sy liefdevolle doel bereik.

Volmaakte Toerusting

Verder, Hy is nie soos ’n dwaas wat kom om te werk en sy gereedskap vergeet nie. Jesus sou nie kom, onvoorbereid nie. Die Seun van die mens is ’n oneindig wyse Verlosser, en julle kan maar staatmaak daarop—Hy het alles wat nodig is om Sy doel te bereik. Hy het gekom om ’n werk te doen wat Hy kan doen, en wat Hy sal doen, en waarin Hy nie gefnuik sal word nie, al sou al die magte van die aarde en die hel teen Hom veg. “Die Seun van die mens het gekom om te soek en te red wat verlore was.”

My hart juig wanneer ek voel hoe seker dit is dat die verlore sondaars gered sal word. As ons die liedere van die oggendsterre hoor sing, “God het self gekom om die oerduisternis te verdryf, om orde uit chaos te bring, en om lewe te skep op die aarde wat vormloos en leeg lê,” sou ons seker wees van die uitslag. As God kom om te skep, dan sou Hy skep, en dit sou geen verrassing vir ons wees om te sien hoe die ronde aarde gloei in die oggendlig, weelderig met nuutgebore plantegroei, vol met ’n verskeidenheid lewe nie. Ons is seker dat wat God kom doen, Hy sal doen.

Die Seun van die Mens het Gekom

Die Seun van die mens het gekom om te red. Juig, o hemele, en wees bly, o aarde! Hy sal alles volbring wat Hy wil hê. Geen mag van aarde of hel kan teen Hom staan nie. Hy soek, en Hy sal red—ja, Hy sal red wat verlore was. Mag alle heerlikheid aan Sy Naam wees!

Charles Spurgeon