TAFELBERG GEMEENTE GALASIËRS-REEKS NO 11

Galasiërs 4: 21-31

Tema: Ons ware moeder

Wat sou u sê van die stelling dat daar slegs 2 godsdienste op aarde is? U behoort dit te bevraagteken, want dit is algemene kennis dat daar honderdtalle verskillende godsdienste op aarde is.

Tog leer die Bybel dat daar inderwaarheid net 2 is. Daar is slegs 2 maniere waarop die mens in verband tot God kan staan: ‘n Regte en ‘n verkeerde manier.

Die verkeerde manier kan ons “religie/godsdiens” noem. Dit is waar die mens iets aan sy god bied in ruil vir seën. Dit is die natuurlike instink van alle mense. Religie werk altyd voorwaardelik: “As jy vir my dit doen, sal ek vir jou dat doen.” Dis hoe die “Boom van Kennis v goed en kwaad” gewerk het: Jy weet wat is reg en verkeerd en jy probeer reg doen en hoop God sal jou seën vir jou opregtheid.” Jy offer jou hart aan die Here en vertrou Hy sal jou die ewige lewe gee. Jy neem die evangelie soos ‘n kontrak huis toe, dink daaroor, slaap daaroor, totdat jy eendag gereed voel en dan onderteken jy dit – jy maak “die groot keuse”. En dan spring die Here op en af van blydskap dat jy uiteindelik die groot besluit geneem het. Dit is hoe religie werk. Dis die Boom van kennis van goed en kwaad.

Die regte manier – wat téénoor alle religie staan – is die evangelieboodskap van Jesus Christus waar God met Sy eie hand die mens sonder enige voorwaardes (net omdat Hy wil) by Jesus se weldade ingesluit het. Hierdie ingesluitwees skenk Hy aan die mens d.m.v ‘n beloftewoord. En die mens ontdek dit en omhels dit deur dit slegs te glo. Dit is die “Boom vd Lewe”. Jy ontvang wat alreeds joune is. Jy glo Gód dat jy sedert die dag van Jesus se kruisdood ten volle met God versoen is.

Daar is die twee godsdienste: Voorwaardelike religie en onvoorwaardelike evangelie van Jesus Christus!

In ‘n neutedop is dit waaroor Galasiërs gaan en 4: 21-31 in besonder.

Die dwaalleraars, wat die Galasiërs gaan verwar het, het met die Bybel in die hand na hulle gekom: “Kyk, hier staan dit tog: Jy moet jou laat besny. Dit is die pad om ‘n wáre kind vd Here te word..” “Dit is die Bybelse leer: Jy as mens moet iets inruil by die Here om Sy guns te bekom.”

Hulle het egter met ‘n halwe Bybel gekom soos alle dwaalleraars doen. Paulus het met die hele Bybel gewerk. Daarom sê Paulus vir hulle: Maak julle oë oop en kyk wat sê die wet. Julle wil mos so graag weer terugkeer na die wet. Kyk wat sê die wet…

Die wet sê:

Abraham het 2 seuns gehad by 2 vroue. Dit is 2 lyne wat regdeur die geskiedenis loop – en dit het eintlik al by daardie 2 bome in die Tuin v Eden begin. Dit is 2 lyne wat die 2 maniere aantoon waardeur mense met God in verhouding wil staan. Die regte en verkeerde manier. Die een manier is uit die mens en die ander is uit God. Verskil soos dag en nag. 2 Seuns uit 2 verskillende moeders gebore. Hagar en Sara. Die 2 seuns was Ismael en Isak.

Hagar was ‘n slavin en Sara was vry. Hagar onwettig, Sara wettig. Ismael is gebore uit ‘n slavin. Isak is gebore uit die vrye.

Ismael is gebore uit die vlees – volgens die gewone verloop vd natuur. Ismael is gebore deur menslike krag. Ismael is gebore deur menslike beplanning en keuses. In plaas daarvan dat Abraham op God se belofte gewag het, het hy self besluit om die Here te help om Sy belofte waar te maak. Só is Ismael gebore.

Isak, daarenteen, is gebore uit die vrye vrou: Sara. Isak is gebore toe Abraham en Sara liggaamlik verstorwe was vanweë ouderdom. Isak is gebore sonder die mens se beplanning of wilskrag. Isak is gebore toe menslike vermoëns uitgeskakel was. Isak is gebore slegs uit ‘n belofte van God. Isak is gebore uit die werk van die Here alleen. Sy geboorte was nét die werk van die Here alleen.

Ismael se geboorte was die gevolg van menslike ongeduld en ongeloof. Isak se geboorte was die vrug van geloof in die Here se belofte alleen.

Sien u die twee lyne?

1 Die Hagar-Ismael-lyn. Ek ontvang van Hom in ruil vir wat ek gee. Die Boom van Kennis van goed en kwaad.

2 Die Sara-Isak-lyn. Ek ontvang van Hom op grond van wat Hy alleen – met my daarby ingesluit – gedoen het. Die Boom vd Lewe.

Dit is die 2 godsdienstige lyne wat dwarsdeur die menslike geskiedenis loop. Die een lei na die dood en die ander na die lewe. Die Hagar-Ismael-lyn en die Sara-Isak-lyn. Die een lei tot geestelike slawerny en die ander lei tot geestelike vryheid en blydskap en sekerheid.

Paulus sê: Die Hagar-Ismael-lyn is die grondoorsaak waarom die Jode die Wet verkeerd verstaan het. Die Jode het mos die wet, wat die Here op Sinai-berg gegee het, geheel en al verkeerd verstaan. Hulle het gedink die nakoming van die wet is die manier waarop die mens God se belofte moes verdien. Iets wat die mens in ruil moes gee. Dáárvan, sê Paulus, is die aardse stad Jerusalem die simbool. Jerusalem, is die toonbeeld van religie – waar Koning Mens die belangrike plek inneem. Koning mens wat goedjies het wat by die Here ingeruil kan word! Dít is die Hagar-Ismael-Jerusalem lyn!

Maar, Hagar en Ismael het nooit in die beloofde land gekom nie! Trouens, Abraham het hulle weggestuur, die vreemde in. Die slavin is verban! Die Hagar-Ismael religie beërf nie die beloofde land nie. Daarom: verbán die slavin!! Verbán alle religie uit jou lewe!

Daar is net EEN alternatief: Die Sara-Isak lyn. Die Jerusalem van Bo. Hierdie Jerusalem van Bo is nie die Nuwe Jerusalem (van “eendag” nie) nie. Die Jerusalem van Bo is die plek waar ‘n mens vry is van religie en waar jy van die ware genade van God hoor en dit leer ken en omhels en vry is om daaruit te leef. Dit is die ware kerk van hier en nou!! Dit is die ware gemeente van Christus wat alleenlik uit Sy beloftewoord leef. Dit is nie ‘n spesifieke denominasie of kerkverband nie. Die gemeente wat bestaan uit mense wat, soos wat dit met Isak se geboorte gewerk het, uit die werk van God kinders vd Here geword het – dit is die Jerusalem-van-Bo. Waar daar gelowiges vergader is wat begerig is om slegs uit genade te leef, dáár kry jy die ware kerk. Dit is ‘n vrye kerk. Soos Isak gebore was uit Sara, die vrye vrou. Nie uit Hagar die slavin nie.

Die ware gelowiges het hulle oorsprong in die hemel, by God, uit God.

Baie keer sê ons: Ons moeder is die NG kerk of watter kerk ookal. Eintlik is dit verkeerd. Ons moeder is die kerk wat werklik van Christus alléén wil leef.

U sien: God verwek Sy kinders en maak hulle groot deur die diens vd kerk/gemeente wat nie in Hagar-Ismael-Jerusalem-lyn verval het nie. Jy kan nie God as Vader wil hê, maar nie die ware kerk (die Sara-Isak-Jerusalem-van-Bo-lyn) as jou moeder nie. Dít is die ware moeder-kerk! Die kerk wat uit genade wil leef. Die kerk waar die Here ALLEEN die eer ontvang. Die kerk wat nie mensewerk is nie.

Die aanhaling uit Jesaja 54 klink vreemd, maar Paulus haal dit met opset aan. “Verbly jou onvrugbare wat nie kinders kon hê nie en nooit moeder kon word nie want jy sal méér kinders hê as die vrugbare vrou…”

Sara – wat nie kinders kon hê nie – se geestelike nageslag is talryk. Hagar – wat kinders kon hê – het geen ware geestelike nageslag nie. Almal wat uit die Here Jesus se verdienste alleen lewe, is  Sara se nageslag en vorm die ware kerk van Christus. Hulle wat soos Isak gebore was nét uit die belofte van God en die krag van God.

Kan u die prentjie sien wat Paulus teken? Daar is net 2 godsdienste. Slaaf of vry. Hagar-Ismael-Jerusalem OF Sara-Isak-Jerusalem-van-Bo.

Paulus sê hulle is gedurig in oorlog met mekaar. Net soos Hagar (die slavin) verdryf is deur Sara (die vrye). Net soos Isak geërf het en Ismael nie. Deur die geskiedenis leef die slaaf en die vrye in oorlog met mekaar. Ismael vervolg altyd vir Isak. In Genesis 21:10 sê Sara vir Abraham: “Jaag hierdie slavin en haar seun weg, want hy mag nie saam met my seun Isak erf nie.” Die kinders vd slavin erf nie saam met die kinders vd vrye nie.

Ons ken uit eie ervaring hierdie stryd tussen die slavin en die vrye.

Ons ken die vrug/effek van die Hagar-Ismael-lyn: Voel trots, selfversekerd veroordeeld, skuldig, koud en dood, bang, gespanne en verward. Want die Hagar-Ismael-lyn laat jou altyd voel: “Ek is ‘n sondaar. God sal iemand soos ek verdoem. Ek het wéér gefaal, nou is die Here woedend. Ek voel hooploos, want ek het wéér gesondig. As ek gered was, sou ek mos nie weer so iets gedoen het nie. My hart voel geestelik koud en dood. Ek kan nie ‘n Christen wees en só optree nie. Ek voel nie gered nie. Dalk is daar nog een onbelyde sonde wat iewers skuil. As ek harder probeer om sonde te oorwin sal God vir my vrede en sekerheid gee. As ek net so ver kan kom om geloof te hê sal ek weet dat ek gered is. Ek moet my sondes meer vóél, dan sal ek meer berou hê en sal God my vergewe. God het my nie vergewe nie, want ek moet nog met daardie persoon gaan regmaak. God hoor waarskynlik nie iemand soos ék se gebed nie. Ek het vir jare probeer, maar dit voel nie of iets verander nie. Ek wens ek kan meer soos dáárdie Christen wees, want God hou van mense soos hy/sy.

Dit is tipies die Hagar-Ismael-lyn se manier van redeneer.

Ons ken ook die vreugde, vrede en sekerheid van die Sara-Isak-lyn: “God het ál my sondes eens en vir altyd in Christus weggeneem. Ek is eens en vir altyd heilig gemaak. Ek is volmaak gemaak in/deur die één offer. God kan glad nie my sondes onthou nie. Ek is dood vir sonde. Die dood het geen reg op my nie. God het my met Homself versoen. Soos Christus is, is ek in die wêreld. Ek is die geregtigheid van God in Christus. Ek is geheilig. Ek is gewas. Ek word liefgehê so veel soos Christus liefgehê word. Ek is so naby aan God se hart soos wat Jesus is. Ek sit in hemelse plekke. Ek is alreeds geseën met alle geestelike seëninge. Ek is die roem van Sy heerlikheid. Ek is aanvaar in die Geliefde. Ek is hoogs begunstig in die Here Jesus. Ek is met ‘n prys gekoop. Ek behoort aan God deur Christus. Christus is my lewe. Ek is geregverdig deur Sy genade – vry-uit sonder rede slegs op grond van Jesus se trou”.

Die Hagar-Ismael-lyn is gebaseer op wat ek van myself beleef, voel en waarneem. Ek glo van myself dít wat ek van myself sintuiglik waarneem. Dit is die pad van die vlees en ongeloof.

Die Sara-Isak-lyn is gebaseer op wat ‘n Ánder van my sê. Dit is die pad van Gees.

Die Hagar-Ismael-lyn is die maklikste pad om te loop. Die Sara-Isak-lyn is die moeilikste.

Dit is baie maklik om: my sondes te onthou, te glo dat my sondes van die verléde vergewe is maar nie dié vd toekoms nie, te glo ek is dit wat ek voel, alles wat met my verkeerd is raak te sien, God voor te stel as kwaad & ongelukkig, te voel Hy is stuurs met my omdat ek nie my kant gebring het nie, te dink dat my gehoorsaamheid en toewyding maak dat God my liefhet en van my hou, te dink dat God nie met my praat nie as gevolg van my swak optrede, te dink my geregtigheid maak dat God meer gewillig is om my Sý geregtigheid te gee.

Dit is baie moeilik om: te glo dat ‘n heilige God glad nie my sondes onthou nie, dat my toekómstige sondes ook reeds vergete is, dat God se gevoelens jeens my slegs aangenaam en vol deernis is, te sien dat ek in alle opsigte reggestel is, dat ek dit is wat God sê en nie wat ek voel nie, dat God nie Sy liefde weerhou wanneer ek droogmaak nie, dat God my net soveel aanvaar as wat Hy vir Christus aanvaar sonder dat ek ‘n steek doen, dat ek die geregtigheid van God in Christus is ook wanneer my dade of gevoelens dit weerspreek.

Dit is die sondige (vleeslike) hart wat aanstoot neem teen bogenoemde. Die sondige hart redeneer soos volg: God aanvaar slegs die persoon wat sy/haar bes probeer.

Dit is vir ons baie makliker om te glo God mag ons dalk barmhartig wees as ons probeer reg doen (die breë pad).

Maar ons harte stry en worstel téén ‘n God wat onvoorwaardelik genadig is, sonder dat ons enigsins probeer of reg doen (die smal pad)! Die mensdom verwerp só ‘n God. Die vleeslike hart van die mens kan dit nie kleinkry nie. Sommige mense noem dit “goedkoop genade”. Die Hagar-Ismael-lyn háát die Sara-Isak-Jerusalem-van-Bo-lyn.

Elke mens het dus ‘n keuse: óf deur die smal poort gaan en die Woord aanvaar dat jy deur Christus se offer geseënd, geliefd, aanvaar en vergewe is óf op die breë pad voortgaan deur te glo dat God se seëninge moontlik joune sal word as beloning vir jou geloof. Dis die pad van die Gees teenoor die pad van die vlees.

Geseënd is die mens wat Hagar – die slavin – uit sy/haar lewe verban!