Dink Goed en Doen Goed - Charles Spurgeon

Inleiding: Die Belangrikheid van Gedagtes

“Want U Liefdevolle Goedheid is voor my oë: en ek het in U Waarheid gewandel.”
Psalm 26:3

Gedurende hierdie Psalm is David besig om die vrees te ondergaan dat hy saam met die goddelose wêreld geoordeel en veroordeel sal word. Hy voel in sy eie hart dat hy nie dieselfde is as die vyande van God nie, en hy sidder, omdat hy, nadat hy hulle geselskap op aarde verafsku het, dalk vir ewig in hulle geselskap gesluit sal wees. Sy pynlike gebed is, “Versamel nie my siel saam met die sondares nie, en my lewe nie saam met die bloedige mense.” In sy pleidooi voor die Troon van Genade, waarom hy nie saam met die goddelose veroordeel moet word nie, argumenteer hy nie selfgeregtig nie, maar waar en vol vertroue dat die genade tussen hom en hulle ’n verskil gemaak het. “Ek het nie met leegdoeners gesit nie, en ek sal nie saam met bedrieërs inloop nie; ek het die gemeente van boosdoeners gehaat, en ek sal nie saam met die goddeloses sit nie… Here, ek het die woning van U huis lief, en die plek waar U eer woon.” Hy verklaar dat daar ’n verskil is tussen hom en die boosdoeners, selfs in die stroom van sy gedagtes; terwyl hulle gedagtes oor die wêreld, leegheid, sonde, rebellie, hipokrisie, en geweld gegaan het, was sy meditasies op al die wonderlike werke van God, en veral op Sy Liefdevolle Goedheid—“U Liefdevolle Goedheid is voor my oë.”

Die Belangrikheid van Gedagtes

Dit is ’n aanmoedigende feit wanneer ons eerlik kan voel, soos voor God, dat ons gedagtes gereeld op Hom en op Goddelike Waarheid besig is. “Soos ’n mens in sy hart dink, so is hy.” Ons kan waarskynlik ’n beter oordeel oor onsself vorm uit die verloop van ons gedagtes, as wat ons uit enige ander bewys kan kry; as ons gedagtes alles afwaarts beweeg, beweeg ons self afwaarts, maar as daar soms asemhalings na die hemel is, enkele strewes van ons gees na die rein en volmaakte Vader van Ligte, dan kan ons hoop hê dat ons ook styg na die hemelse plekke, en daar sal bly. David kon, benewens die geheime bewys van sy godsdienstige gedagtes, die openbare bewys van sy heilige dade aanvoer—“Ek het in U Waarheid gewandel.” Dit sal selfbedonderd wees vir ’n man om bewys van ’n vernuwe hart in sy private meditasies te soek, as daardie gedagtes nie diep genoeg is om hom na praktiese godsaligheid te lei nie. Die gedagtes word waardevolle bewyse van ons vernuwing weens die invloed wat dit op ons lewe het, maar as hulle so oppervlakkig en magteloos is dat ons daaglikse lewe geen mate van invloed daardeur ervaar nie, sou dit wees soos sout wat sy smaak verloor het. As ons dade boos is, is dit vain om vertroosting uit ons gedagtes te haal; as dade sterker as woorde praat, kan dit wel sterker as gedagtes wees. Ons moet uiterlike Heiligheid vertoon, of anders is ons innerlike ervaring van Genade slegs in voorgee. Jy mag dink aan wat jy wil, maar as jou hele gesprek volgens die wil van die vlees is, en nie na die wil van God nie, is jou gedagtes niks; jy het jouself bedrieg oor wat hulle is; hulle kan nie wees soos jy sê hulle is nie—waarheid, heilig, godsdienstig en goddelik.

Heilige Gedagtes en Heilige Lewe

Wanneer ons die twee bymekaar sit—heilige gedagtes en heilige lewe—het ons twee seker bewyse van ’n vernuwe natuur! En as God vir jou beide gegee het, al sal jy waarskynlik erken dat jy dit nie het in die mate waarin jy dit sou wou hê nie, is dit tog ’n seën om die Genade wat so op jou gewerk het te loof, en bly hierdie oggend, en gaan voort met heilige selfvertroue om ’n groter maat van dieselfde goddelike gave te vra! Ek wens, broeders en susters, dat ons gedagtes altyd genadig mag wees, en ons lewens volkome in ooreenstemming met ons gedagtes—en met die goddelike Woord. Ek bedoel om die twee dele van die teks apart te neem en dan die skakel wat hulle verbind, te oorweeg. Eerstens, dan, sal ons die gedagtes oorweeg wat met ’n vrugbare onderwerp besig is; tweedens, die lewe wat deur die regte reël georden word; en derde, die skakel wat die twee verbind.

Die Gees Gevul Met ’n Vrugbare Onderwerp

Eerstens, mag elke Christen eksperimenteel weet wat dit is om ’n gedagtes van ’n vrugbare onderwerp te hê. “U Liefdevolle Goedheid is voor my oë.” Dit is uiters winsgewend vir die Christen om altyd ’n onderwerp van gedagtes voor sy gedagtes te hê; die gedagtes wat leeg, onbedagsaam, en onbeskofte is, sal beslis lei tot ’n dor en onvrugbare lewe. Ek vrees, tot ’n baie groot mate, in hierdie tyd, is die gedagtes, selfs van goeie mense, leeg, en nie produktief nie. Jare gelede, toe die invloed van die Puriteinse tyd nog tussen ons was, was die vroulike lede van Christelike kerke oor die algemeen vroue van aansienlike opvoeding; hul leesomvang was baie anders as dié van hul susters van vandag, en hul teologiese kennis was diep. Terwijl die manne wat lede was van ons nie-konformistiese kerke, as ’n reël, mense van baie duidelike dogmatiese kennis was—miskien eerder te veel geneig om te stry, en om hul eie menings te bevorder sonder voldoende verdraagsaamheid vir ander se menings. In die geheel was die nie-konformistiese Christendom hoogs intelligens, nadenkend en meditatief. Manne en vroue het toe, wanneer hulle by die kerk aangesluit het, geweet wat hulle geglo het, en geglo wat hulle geweet het; hulle was bereid om as ‘n afsonderlike groep beskou te word vir hul geloof, maar was ewe bereid om hulself te verdedig vir die standpunt wat hulle ingeneem het. Hulle was studente van die Woord van God en van sulke boeke wat die Woord van God vir hulle oopgemaak het—sodat ons leërskare van gelowiges, al was hulle minder as nou, steeds baie sterk was, omdat die soldate hul wapens goed hanteer het, goed opgelei was, en tuis in die Heilige Oorlog was. Ek vrees baie Christenmense vandag dink nie veel aan hulle godsdiens nie. Hulle gee hul pienk bydrae, hulle beset hulle sitplek in die eredienst, hulle woon die gebedsvergaderings by, maar hulle is min geneig om ‘n dogmatiese sisteem na te vors, of die betekenis van die Skrif deur te soek. Kontemplatiewe besighede is nie so algemeen onder Christelike belyders as wat ek sou wou hê nie.

Wandel in Waarheid

Sommige van julle het jare gelede Christus aangetrek, en jou volgzaamheid aan Hom verklaar. Het jy volgens Sy Waarheid gewandel?

Inleiding: Die Probleem van ’n Duiwe Gees

Broeders en Sustere, wees verseker, wanneer julle, elkeen van julle, moeilik begin voel en moeg word in die praktiese deel van jul godsdiens, dat die regte manier om dit te vernuwe is om meer te dink as wat jy tot nou toe gedink het oor die Liefdevolle Goedheid van God. Ek weet nie of julle ooit die gevoel het dat julle dom is nie; ek het dit dikwels, met baie erns. Wanneer mens ’n slegte verkoue kry, voel die gedagtes skriklik dood en dof; sommige mense is dof genoeg, selfs wanneer hulle gesond is, maar wat hulle is wanneer siekte bygevoeg word, is moeilik om te sê. Goed dan, jy sê, “Hoe kan ek myself as ’n kind van God beskou? Ek kan nie bid nie; ek knieë neer, en stort wat my begeertes behoort te wees uit, maar ek is bang ek verlang nie daarna nie; ek lees die Bybel, maar dit skyn nie meer soos voorheen voor my oë nie; ek probeer om God lief te hê, maar dit lyk asof ek nie enige emosie oor het nie; ek is soos ’n dood stok of ’n klip.”

Die Antwoord op Geestelike Dofheid

Wat is die beste manier om onself te verkwik wanneer jy net ’n dooie, inanimente massa geword het, en nie in staat is om onsself tot lewe te bring nie? Natuurlik, die Heilige Gees is die Lewegewer, maar watter middel kan ons gebruik? “Waarom,” sê iemand, “dink aan jou sondes en begin daaroor nadink.” Goed, ek het al gesien hoe sommige selfs dooier geword het deur dit, en die bietjie lewe wat hulle gehad het, het uit hulle weggevloei soos hulle hulle oortredings gesien het! Ek glo daar is geen refleksie wat, onder God die Heilige Gees, soveel Lewegewinge Krag het as ’n herinnering aan die Liefdevolle Goedheid van die Here nie!

Herinner aan God se Liefdevolle Goedheid

Ek het vir my siel gesê, “Jy is vandag dof en swaar, my siel, maar Jesus het jou nie lief gehad oor jou helderheid en lewenskrag nie; jy het, ten minste, die begeerte om nie so dof te wees nie. Wie het jou dit gegee? Was dit nie Sy Genade wat jou gehelp het om jouself te haat omdat jy so dof en dom was nie? En Hy het jou net dieselfde lief.” Waarom, ek is bewus, my siel maak my soos die waens van Amminadab—voordat ek my, amper deur ’n klein meditasie oor my Here se Liefde is, is my liefde al aangesteek! Dr. Watts het die merk getref toe hy gesê het:

“Kom, Heilige Gees, hemelse Duif,
Met al U Lewegewing Kragte,
Kom, stort ’n Verlosser se Liefde uit,
En dit sal ons liefde aansteek.”

Herlewing Deur God se Liefde

As jy twyfel aan Christus se Liefde vir jou, sal jy Hom nie lief hê nie; maar onthou dat Hy jou steeds liefhet; glo dit, hou daaraan vas, en jou liefde sal weer opvlam—

“En wanneer jou oog van Geloof vaal is,
Hou steeds aan met Jesus, sink of swem!
Steeds by Sy voetbank buig die knie,
En Israel se God sal jou Help wees.”

As ek ’n dooie siel is en ’n verlore siel, en geen greintjie Genade het nie, en alles wat sleg is oor my, ek sal steeds aan die Kruis vashou en sê, “Ek sal nooit van hierdie plek af beweeg nie: as ek vergaan, sal ek hier vergaan.” Lig sal weer na jou toe kom, en die blydskap van die Here sal terugkeer, en jou hart sal verstom wees om te sien hoe jou eie hardheid vertrek, en jou stom tong sal sing, en jy, al was jy eens so kreupel, sal spring soos ’n hart!

Gebed vir Geestelike Herlewing

Mag God die Heilige Gees hierdie meditasies die middele maak om ons geeste te verkwik, om Christus se ontwil. Amen.

Leesgedeelte voor die Prediking—Psalm 139.

Charles Spurgeon