Die Vleis en Die Drink van die Nuwe Natuur – Charles Spurgeon

Wat Christus vir ons moet wees

“Want My vlees is waarlik kos, en My bloed is waarlik drink.” (Johannes 6:55)

Ons weet dat die Verlosser nie van vleeslike, maar van geestelike dinge gepraat het, en dat Hy Homself nie as voedsel vir ons liggame geskat het nie—dit kon nie wees nie—but as kos vir ons siele. Hierdie uitspraak is vir ons baie duidelik, maar dié wat dit aanvanklik gehoor het, het dit baie moeilik gevind om te verstaan. En ons hoef nie te wonder nie, want mense van die skole wat met letters, woorde en frases speel, staar dikwels teen probleme wat nie werklik bestaan nie. Die Jode in ons Here se dag het die dwase gewoonte aangeneem om woorde in stukkies op te breek en oor die lettergrepe en letters te peins totdat dit gelyk het asof hulle heeltemal die vermoë verloor het om die duidelike betekenis wat gewone taal wou oordra, te verstaan. Hulle het hul eie oë verblind met die vermomming van beter wysheid; hulle het raaisels en raaisels gemaak uit gewone woorde; hulle het baie stof opgeworpe en het daarin gesit, verblind tot die einde toe. Ons God het vir ons meer geleer en ons die vermoë gegee om meer duidelik te verstaan, want Sy Heilige Gees het vir ons die kinderlijke gees teruggegee sodat ons bereid is om die natuurlike sin wat woorde bedoel het, te sien.

Nou sien ons groot krag en duidelike uitdrukking in daardie taal wat voorheen vir ons die betekenis van die Verlosser gesluier het. Dit was ‘n sluier vir die Jode en hulle het nie gesien nie—dit is vir ons ‘n onderrigende gelykenis, wat in plaas daarvan om die Waarheid van God te versteek, dit vir ons uitbeeld en die lig vir ons swak oë sag maak. Ons sien, ek vrees, nog steeds maar vaagweg, want ons geestelike sig is nog nie heeltemal duidelik nie, maar ons sien, loof die Here daarvoor, en ons sien Jesus en iets van Sy liefdevolle betekenis. Ons doen meer as net sien—ons geniet dit en weet daarom wat dit is om van Sy vlees te eet, wat kos is, inderdaad, en om Sy bloed te drink, wat drink is, inderdaad.

Ons kan nie die diep mysteries van ons teks verduidelik nie, maar eerder, soos die swaluw wat die stroom aanraak met sy vlerk en weer weg is, sal ons ‘n blik op hierdie kristalwaters van die heilige Waarheid van God gooi en dan opvlieg en weg wees!

Wat Christus vir ons moet wees

Die teks leer ons, eerstens, wat Christus vir ons moet wees. Die antwoord vanuit die teks is: Hy moet ons kos en drink wees. Hy moet alles vir ons wees—die een ding wat nodig is, die onmiskenbare, nodige, alles voldoende bron van voorsiening. Hy moet die bron van krag wees, die steun van die lewe, en ons moet Hom so voel. Hy moet, om terug te keer na die figuur, kos en drink vir ons wees. Ons Here, toe Hy met die Jode gepraat het, het ongetwyfeld gedink aan die Pascha-lam en die tyd toe Israel uit Egipte gekom het—toe hulle nie net die bloed van die lam op hul huise gesprinkel het vir hul sekuriteit nie, maar die lam self binne hulle as hul onderhoud. Hulle het gaan sit om daarvan te eet voordat hulle die volheid van verlossing geniet het deur uit Egipte te trek, weg van die slawerny van Farao.

Hulle het nie daardie simbool verstaan nie en hulle het min geweet wat ons groot Here en Meester bedoel het toe Hy dit gebruik het om Homself uit te beeld en gesê het: “My vlees is waarlik kos, en My bloed is waarlik drink.” Ons Here Jesus Christus moet dus vir ons ons geestelike kos en drink wees. Wat bedoel ons daarmee? Eerstens, dat die leer van God Incarnate die voedsel van ons siele moet wees. Broers en susters, ons het geen twyfel oor die ware en behoorlike Godheid van ons Here Jesus nie. Ons het lank gelede die gebied van kontroversie oor dit verlaat, want Hy was God vir ons in die werk van saligheid en in die nuwe skepping wat ons deur Sy krag ervaar het. Ons het ook geen twyfel oor Sy menslikheid nie, maar ons bly nie gewoonlik genoeg daarop nie. Ons is verplig om Sy Godheid te aanbid, maar ons moet nie vergeet dat Hy net so werklik ‘n Mens is asof Hy nie God was nie, en net so ‘n Broer vir ons asof Hy nie die Seun van die Allerhoogste was nie. Jesus is versekerlik ‘n Mens.

Nou, eet van dit. Die mens Christus Jesus lei ‘n nuwe ras—soos die eerste Adam die ras van ouds gelei het en ons federale hoof was om vir ons te staan of te val, en ons was om in hom te staan of te val—so is daar nou ‘n nuwe Hoof wat ons uit die verwoesting van die eerste Adam se val opneem en ons in ‘n nuwe posisie voor die lewende God plaas. Daar is ‘n Man wat ons verlos het! Daar is ‘n Man wat alle mense in Hom vir God welgevallig gemaak het. Daar is ‘n Man wat die mensdom in volmaaktheid in die Glorie bo verteenwoordig. Daar is ‘n Man in wie alle Gelowiges is—soos ons lees dat Levi in die lendene van Abraham was toe Melgisedek hom ontmoet het! Ons is in Christus en ons staan nou voor die ewige Troon in daardie geseënde verteenwoordigende Man. Eet van hierdie leer! Jesus is ‘n werklike Mens, alhoewel Hy met alle mag God is en tog die spieël van sagtheid! Hy regeer alles en is tog aangeraak deur die gevoel van ons swakhede. Jy moet dit glo en jy moet dit ontvang—en jy moet daarop rus—anders het jy geen lewe in jou nie. Sommige probeer hierdie feit in ‘n mite omskep, maar dit is glad nie ‘n gelykenis of figuurlike spraak nie, want die Christus wat hierdie woorde gespreek het, was daar voor hulle—iemand wat hulle dikwels gesien het eet en drink! Hy het van Homself gepraat met sy eie lippe en was nie ‘n fantoom of verskyning nie, maar ‘n soliede bestaan van vlees en bloed.

Eet en drink van Christus

Nou, dit is op die historiese Christus, wie se bestaan ‘n werklikheid is, waarop my siel moet voed, terwyl ek Hom glo as beide Mens en God. Maar dit is nie alles nie—die kos wat geëet moet word, is nie net God Incarnate nie, maar Christus wat ly. Let op hoe Hy dit stel: “My vlees is waarlik kos, en My bloed is waarlik drink”—wanneer die vlees en die bloed geskei genoem word, is dood impliseer. Die twee wat geskei is en saam genoem word, is die teken en simbool van ons Verlosser se vervangende Offer.

Ons ook (ek praat van die Broers en Sustere wat hier aanbid) het lank gelede verby die gebied van kontroversie oor die plaasvervangende offer van Jesus Christus ons Here gegaan. As dit nie so is nie, dan is ons prediking tevergeefs en ons hoop is ook tevergeefs en ons is steeds in ons sondes. Ons het geen hoop op ewige lewe behalwe dié wat begin, fokus en eindig in die Offer van Jesus Christus nie! “Den hierdie Man, wat een Offer vir sondes vir altyd aangebied het, het gaan sit aan die regterhand van God”—dit is ons enigste hoop. Hy het vergifnis vir sonde gebring— “Hy het gedra, sodat ons nooit die regverdigheid van die Vader sou dra nie.

Wat Christus vir ons moet wees

Daar is altyd maniere om alles te oorkom – hulle sê jy kan ‘n coach en ses deur enige vorm van menslike taal dryf. Maar dit lyk vir my asof, as ek die ewige lewe het, ek moet altyd lewe en absoluut nie kan sterf nie! As ek die ewige lewe het – as woorde enigiets beteken – is ek ‘n ewige geredde mens! As ek Jesus Christus in my siel ontvang het, het ek die lewe in my wat nie minder as die lewe van God kan sterf nie, want God se lewe is ewige lewe en as ek so ‘n lewe soos Syne ontvang het, hoe kan ek dan omkom? Ek sal nie deur sonde doodgemaak word nie – die lewe in my kan nie sonde doen nie, want dit is uit God gebore! Die lewe in my sal die pijne van versoeking afskud as dit ewige lewe is. Daar is niks anders as om die dood af te skud wat dit dikwels omgeef nie, weens die ou man, en om op te styg soos ‘n voël wat uit sy hok vrygelaat is, wat sing oor sy ontsnapping, sing in die vreugde van die lewe en sy gelukkige weg opwaarts na die Troon van God!

Verheug jou dan, liewe Vriende, dat as jy Christus ontvang het, jy die ewige lewe in werklike besit het op hierdie oomblik! “Somtyds voel ek dit nie,” sê jy. Moet nie probeer om deur gevoelens te leef nie! Dit is die mees onsekere ding in die wêreld. Jy kan net sowel probeer om volgens die barometer te leef. Gevoelens gaan op en af, op en af, en verander meer dikwels as die maan. Dit is moeilik, ongemaklik lewe. Leef volgens geloof, want daar is geskryf, “Die regverdige sal deur geloof leef.” Jou lewe is ‘n lewe van vertroue. Bly by dit. “Ag, maar ek sien so baie om my wat my hart bedroef,” sê jy. Dank God dit bedroef jou! As jy sonde sien en dit nie bedroef nie, is dit ‘n teken van dood! Maar as dit jou bedroef, is daar lewe in jou, ten spyte van al die dood wat dit omring. Jy het dalk ‘n spark gesien in die middel van ‘n hoop herfsblare wat alles nat is en nie wil brand nie, maar net rook en smoulder. En tog bly daardie spark lewe, en die rook uit die hoop bewys dit. Daar is Een wat nie die rookflaksie sal uitblus nie, maar sal die vuur aanblaas totdat dit ‘n vlam word, en dan sal dit die blare wat dit bedek het, verteer en die vog wat dit probeer vernietig het, opdroog!

Wat in hierdie lewe vasgelê is

Verder, as jy in Jesus glo en Hom ontvang het, het jy ‘n lewe ingesamel waarin Christus vir ons die oorwinning gee, selfs deur Sy naam – lewe wat sal opstaan en opstaan en opstaan en al die sonde oorwin. Die innerlike lewe van die Gelowige moet tot absolute volmaaktheid kom en elke sonde onder sy voete trap. Dit is heeltemal anders as die leerstelling wat sê dat ‘n man wat ‘n kind van God is, mag doen soos hy wil en steeds gered sal wees! Daardie leerstelling is van die duiwel! Maar dit is ‘n heel ander leer wat heiligheid bevorder. Die opgewekte man sal nie bereid wees om sonde te doen nie, want Sy Saad bly in hom en hy kan nie sondig nie, omdat hy uit God gebore is. Die toon en teenoorgang en houding van sy lewe sal na heiligheid wees en nie na sonde nie – en die Here wat hom kan bewaar van val, sal hom bewaar vir Sy ewige koninkryk en glorie, en Hy wat ‘n goeie werk in hom begin het, sal dit volmaak tot die dag van Christus.

Die Vleis van Christus is ware kos

Ons Here, wat ons die negatiewe en die positiewe in ons teks gegee het, sê dat Sy vlees en bloed, of Hy self, wat in die siel ontvang word, die mees effektiewe voeding is – in dit is voldoening. “My vlees is waarlik kos.” Die Griekse woord is “waar” of, sommige sê, “werklike kos.” Nou, dit wat ons eet vir die liggaam, is nie werklike kos nie. Soos George Herbert sê, “Wanneer jy jou kos eet, eet ‘n bietjie en sê dan, ‘Aarde tot aarde ek lewer.’” Dit is ‘n dodelike besigheid. Dit is om aarde in aarde te begrawe en daardie lewende graf van aarde sal self in aarde begrawe word, binnekort. Die eet van materiële kos is die armoedige opbou van ‘n struktuur wat uiteindelik in nietigheid sal vergaan. Die kos wat ons eet, het al die elemente van ontbinding rondom hom voordat ons dit ontvang, en dit voed net vir ‘n kort tyd en daarom is dit nie ware kos nie.

Wat is ware kos?

In die saak van geestelike kos, hoeveel is daar wat nie brood is nie en wat die verstand nooit sal bevredig nie. Daar is niks in die wêreld wat ‘n siel ten volle kan vul nie, behalwe Jesus. Miskien spreek ek ‘n denker aan wat probeer het om sy siel te bevredig deur die ooswind van spekulatiewe filosofie in te asem. Ag, goed, as jy ‘n dosis Kant, Hegel, Schleiermacher of een van daardie mense sluk – as jy nie voel asof jy borrels en blase geëet het nie, is jou geestelike samestelling en die myne baie anders! Daar is niks in hulle nie, net gas of minder substansiële damp. Hoekom, ‘n man kan hul boeke neem – ‘n hele dosyn van hulle – en die inhoud opeet en dan sê, “Wat is dit? Is dit nie baie gejaag oor niks nie? Hierdie gedagtes is drome, vakuums, lugagtige niks!” Al die filosofieë wat ooit uitgevind is, kan nie ‘n siel bevredig nie!

Charles Spurgeon