Die Verkryging van Beloftes - Charles Spurgeon

‘n Rykdom van Beloftes

“Deur die geloof het hulle die beloftes verkry.” Hebreërs 11:33. Die beloftes van God is vir die gelowige ‘n onuitputlike myn van rykdom. Gelukkig is hy as hy weet hoe om hul geheime are te ontgin en homself met hul verborge skatte te verryk. Hulle is vir hom ‘n arsenaal met allerhande aanvallende en verdedigende wapens. Geseënd is hy wat geleer het om die heilige wapenkamer binne te gaan, die borsplaat en die helm aan te trek, en sy hand aan die spies en swaard te slaan. Hulle is vir die gelowige ‘n apteek waarin hy allerhande herstellers en geseënde eliksirs sal vind; hy sal daarin ‘n salf vir elke wonde, ‘n hartsterkende middel vir elke floute, en ‘n remedie vir elke siekte vind. Geseënd is hy wat goed bedrewe is in hemelse farmasie en weet hoe om die genesende deugde van die beloftes van God aan te gryp! Die beloftes is vir die Christen ‘n spens van voedsel. Hulle is soos die graanskure wat Josef in Egipte gebou het, of soos die goue pot waarin die vars manna bewaar is. Geseënd is hy wat die vyf garsbrode en visse van belofte kan neem en breek totdat sy 5,000 noodsaaklikhede almal voorsien is, en hy mandjies vol stukke kan opraap. Die beloftes is die Christen se Magna Charta van vryheid. Hulle is die titelaktes van sy hemelse erfdeel! Gelukkig is hy wat goed weet hoe om hulle te lees en hulle almal sy eie te noem. Ja, hulle is die juweelkamer waarin die Christen se kroon-skate bewaar word—die koninklike drag, tans heimlik syne, maar wat hy eendag openlik in die paradys sal dra! Hy is reeds ‘n koning wat die silwersleutel het om die sterk kamer oop te sluit; hy mag selfs nou die septer gryp, die kroon dra, en die keiserlike mantel oor sy skouers sit! O hoe onuitspreeklik ryk is die beloftes van ons getroue, verbondsbewakende God! As ons hier die tong van die magtigste van menslike orators gehad het, en as daardie tong met ‘n lewende kool van die altaar aangeraak was, kon dit steeds nie ‘n tiende van die lof van die uiters groot en kosbare beloftes van God uitspreek nie! Nee, diegene wat in rus ingegaan het, en wie se tonge ingestem is tot die verhewe en verruklike welsprekendheid van gerubs en serafs, selfs hulle kan nooit die hoogte en diepte, die lengte en breedte van die onnaspeurlike rykdom van Christus vertel wat opgestoor is in die skathuis van God nie—die beloftes van die verbond van Sy goddelike genade! Sien dan, my broers en susters, hoe noodsaaklik dit is dat jy en ek die hemelse kuns moet ken om deur geloof “beloftes te verkry.”

Alles Onder die Verbond van Genade is deur Belofte

Verder, alles onder die verbond van genade is deur belofte. Die wet het seëninge vir werke gehad. Wat moet ek sê? Dit het net vloeke vir oortreders gehad, aangesien die seëninge nooit verkry is deur enigeen wat onder die wet was nie! Maar die verbond van genade sê nie, “Doen dit en leef,” nie, maar dit sê, “Ek sal,” en “jy sal.” Dit sê nie, “Hy wat hierdie dinge doen, sal daardeur lewe,” nie, maar, “Op so-en-so ‘n tyd sal Ek julle besoek en julle sal geseënd wees.” Noem enigiets wat jy wil wat in die verbond ingesluit is, en ek sal wys dit is deur belofte! Praat ons van aanneming? “Nou, broers, soos Isak was, is ons die kinders van belofte.” “Hulle wat die kinders van die vlees is, hierdie is nie die kinders van God nie: maar die kinders van die belofte, hierdie word gereken vir die saad.” Praat jy van erfenis? Dan, “God het dit aan Abraham deur belofte gegee,” ons is die “erfgename van belofte.” “En dit is die belofte wat Hy ons beloof het, selfs die ewige lewe.” Die verbonde word deur Paulus beskryf as die “verbonde van belofte.” Selfs die evangelie self, is in die eerste hoofstuk van Romeine, by die tweede vers, beskryf as “Die evangelie van God, wat Hy vooraf deur Sy profete in die Heilige Skrifte beloof het.” Die ewige lewe word beskryf as die “belofte van die ewige lewe.” Ons, broers en susters, kyk uit vir die “belofte van Sy koms,” en daarna, “volgens Sy belofte kyk ons uit vir nuwe hemele en ‘n nuwe aarde waarin geregtigheid woon.” As ons van die begin af sou begin en aanhou totdat ons aan die einde van die katalogus van goddelike seëninge kom wat aan ons deur genade geskenk is, kan ons van hulle almal sê, “Hierdie is beloofde verbonds genadegawes.” Hoe noodsaaklik dan—in watter tienvoudige mate is dit absoluut noodsaaklik dat jy en ek moet weet hoe om die beloftes te verkry en sien dat hulle vervul word; want indien nie—om te misluk om die beloftes te verkry, het ons alles verloor en is ons van alle mense die ellendigste!

Verstaan van die Teks

Ek sal probeer om hierdie oggend die teks te verduidelik, en dit in twee sinne te verstaan. Eerstens, sommige lesers mag dink dit beteken om die beloftes self te verkry. Miskien sal ‘n meer nadenkende leser agterkom dat dit beter verstaan kan word as om die vervulling van die beloftes te verkry. Die frase beteken beslis albei, maar ons dink dat die gees van die Gees meestal uitgedruk word deur die tweede sin. I. Dit is seker dat heilige manne van ouds en goeie manne nou, DEUR GELOOF BELOFTES VERKRY. Laat ons jou ‘n voorbeeld gee—die gedenkwaardige geval van Abraham. Abraham is deur God beveel om sy seun Isak op te offer. Hy was reeds ‘n erfgenaam van die beloftes, maar nog nie was hulle aan hom geopenbaar in hul uiterste lengte en breedte nie. Gehoorsaam aan die goddelike bevel, berei Abraham voor om sy seun Isak, sy enigste seun, op wie sy hoop op nageslag afgehang het, op te offer, en reken dat God in staat was om óf van stene kinders op te wek, óf om Isak weer uit die dode op te wek. Hy ontbloot die mes om sy seun te slag. Hy word verhinder van die voltooiing van die daad. God aanvaar sy offer en beloon dit met ‘n belofte. As jy tyd het, lees asseblief in Genesis 22, beginnende by vers 15, en vorentoe, sal jy sien dit was toe dat God aan Abraham daardie groot handves verleen het waarin geskryf was, “In seën sal Ek jou seën, en in vermenigvuldiging sal Ek jou nageslag vermenigvuldig soos die sterre van die hemel, en soos die sand wat op die seeoewer is; en jou nageslag sal die poort van sy vyande besit; en in jou nageslag sal al die nasies van die aarde geseën word; omdat jy My stem gehoorsaam het.” Nou, dit was sy daad van geloof wat, nie verdienstelik nie, maar deur goddelike genade, daardie edele belofte verkry het! Brothers and sisters, if you would obtain a promise, your faith must do exploits. When you have made some sacrifice for God, and have been willing in the ties of human reason to do God’s will as God bids you, you shall then stand on a vantage ground from which you may reach another and a higher promise than as yet you have ever been able to grasp in the hands of your faith! It is true the promise is not through the law, but through the righteousness of faith; but to him, who like Abraham staggers not at the promise through unbelief, it shall surely be given to be “heir of the world.” To him who has shall be given, and he shall have abundantly. The Spirit of God shall whisper into your soul some promise which shall come home with as much power to you as though an angel from heaven had spoken it to you, and you shall, through one act of faith, obtain the promise which before was beyond your reach!

My soul, consider who it is that promises; it is neither more nor less than God Himself who cannot lie, the omnipotent Creator, who cannot fail to fulfill His word; the eternal God who, before the mountains were brought forth, or ever the earth and the world were made, had ordained His covenant, and who keeps His promises forever. It is He who has spoken! Who dares doubt? Who dares question? Oh, say to your soul, ‘My soul, rest upon the promise; it is God’s promise.'”

Begrip van die Belofte

3. Ten derde, wanneer jy oor ‘n belofte mediteer en dit as die woord van God beskou, voed dan ‘n volkome afhanklikheid van en vertroue op Hom vir die vervulling daarvan. Dit is ‘n groot stap om die belofte te sien en te erken as die woord van die ewige God; maar dit is ‘n groter stap om daarop te rus en te vertrou as op ‘n rots wat nooit kan beweeg nie. Sê dan, “Here, ek kan nie hierdie belofte vervul nie, maar ek is oortuig dat U dit kan. Ek is arm en behoeftig, maar U is ryk en genadig. U het gesê, en sal U dit nie doen nie? U het gespreek, en sal U dit nie tot stand bring nie?”

Wag met Geduld

4. Ten vierde, in jou wagtyd, wag met geduld. Die Here se klok loop nie altyd soos ons klokke nie. Ons is haastig, maar God is nie. “Die belofte van God wag lank om sy vervulling te bereik,” sê een, “maar dit is altyd seker.” ‘n Belofte kan kom met ‘n stadige pas na jou toe, maar dis seker. Dit kan in die begin nie vinnig vorentoe gaan nie, maar as dit eers begin beweeg, sal elke tree seker wees. Wanneer die tyd volkome gekom het, sal jy jou belofte in sy volle glorie sien. Moenie wankel in ongeloof nie, maar wees geduldig; God is nie man dat Hy sou lieg nie, of die seun van ‘n mens dat Hy berou sou hê nie. As Hy iets gesê het, sal Hy dit doen.

Gehoorsaamheid en Vertroue

5. En laastens, jong gelowiges, leer om te werk terwyl jy wag. Om ‘n belofte van God te verkry is nie ‘n verskoning om ledig te sit nie. Die beste manier om jou geloof te versterk en om gereed te wees vir die vervulling van God se beloftes, is om besig te bly met die Here se werk. Moenie net passief wag nie, maar wees aktief in gehoorsaamheid. Werk, want God werk. Vertrou, want Hy is betroubaar. Wag, want Hy faal nooit. Dien, want diens is die taal van geloof.

Deur hierdie stappe te volg, sal jy leer om die beloftes nie net te ontvang nie, maar ook te ervaar hoe hulle vervul word in jou lewe. Mag God jou lei om Sy beloftes met ‘n gelowige hart te omhels en jou te vul met die vrede en vreugde wat kom van volkome vertroue in Hom. Amen.

My siel, dit is God, ja jóú God, God wat nie kan lieg nie, wat met jou praat. Hierdie Woord van Hom wat jy nou oordink, is so waar soos Sy eie bestaan! Hy is ‘n onveranderlike God, en daarom is hierdie belofte nie herroep nie. Hy het nie verander wat uit Sy mond uitgegaan het nie, en het nie een enkele trooswoord teruggetrek nie! Ook ontbreek dit Hom nie aan krag nie. Dit is die God wat die hemele en die aarde gemaak het wat met my gepraat het en gesê het: “Só en só sal Ek doen.” Hy sal ook nie, en kan nie, in wysheid faal oor die tyd wanneer Hy die guns sal skenk nie, want Hy weet wanneer dit die beste is om te gee, en wanneer dit beter is om terug te hou. Daarom, siende dat dit die Woord van ‘n God so waar, so onveranderlik, so kragtig, so wys is, sal ek en moet ek, deur Sy genade, die belofte glo!

Begryp die Belofte

Sien, my broers en susters, julle het reeds by die geloof aangekom wat die belofte verkry! Ek dink ons behoort almal vir onsself skaam te wees, elkeen van ons, dat ons dit waag om God te betwyfel. Toe ek hierdie ander dag hieroor nadink, het ‘n afgryslike duisternis oor my siel geval, terwyl ek getreur het dat ek ooit skuldig kon wees aan die ontsaglike godslastering van die betwyfeling van God. Om ‘n eerlike man te betwyfel, is om ‘n smet op hom te werp; maar om God te betwyfel wat nie kan lieg nie, om God te betwyfel wat met ‘n eed gesweer het—wat? Is dit om God ‘n leuenaar te maak, of selfs ‘n meineedige? Ons siel trek terug van so ‘n vervloekte gruweldaad. Kom, siel, daar is die belofte; daar staan dit voor jou. Jy sê, “Ek waag dit nie om dit te glo nie.” Maar ek sê, “Hoe waag jy om dit te betwyfel? Waar het jy jou arrogansie gekry? Hoe kan jy so uiters trots praat om van God te dink, en van Hom te sê dat Hy beloof het wat Hy nie kan of nie sal uitvoer nie? Neem dan ter harte, jong Christen, die feit dat die belofte die ware Woord van God is, en sekerlik sal jy dit nie moeilik vind om te glo en so die belofte te verkry nie!

Die Belofte in Aksie

3. Dan, in die derde plek, maak seker dat jy, in die krag van die Gees van God, doen wat die gebod wat aan die belofte gekoppel is, van jou vereis. Volg die voorbeeld van Moses. Moses het geweet dat daar ‘n belofte aan die volk Israel gegee is dat hulle die seën van die wêreld sou wees. Maar om dit te verkry, was dit nodig dat Moses selfverloëning moes beoefen. Wat het hy gedoen? Hy het geweier om die seun van Farao se dogter genoem te word, en dit beter geag om die smaad van Christus te ly as om die plesiere van die sonde vir ‘n seisoen te geniet. As die belofte jou beveel om jouself te verloën, kan jy dit nie verkry sonder om dit te doen nie. Doen dit en jy het dit verkry. Of, veronderstel dat die belofte moed van jou hand vereis—moenie bang wees nie. Dawid het gevoel hy het ‘n belofte van God dat Hy hom sou bewaar. Hy het geweet dat in sy vorige ervarings God getrou was. “U dienaar het beide die leeu en die beer verslaan, en hierdie onbesnede Filistyn sal soos een van hulle wees.” Hy het na die konflik gegaan, en die Here was sy verlosser. Gaan voort met jou slingervel en jou klip, want jy sal nooit die belofte verkry as jy bang is om jou reusagtige vyand in die gesig te staar nie! Of vereis die belofte gehoorsaamheid van jou kant? Wees gehoorsaam. Onthou hoe Ragab, die hoer, die rooi lyn uit haar venster gehang het, omdat dit die toets van haar geloof was. So doen jy dieselfde. Wat ook al Christus vir jou sê, doen dit. Verwaarloos geen opdrag nie, hoe onbeduidend dit ook mag lyk! Wat as dit nie noodsaaklik is nie? Wat het jy daarmee te doen? Doen wat jou Meester jou beveel, vra geen vrae nie, want hy is ‘n slegte dienaar wat sy Here se bevele bevraagteken! Ongetwyfeld sal jy ook, soos die Ethiopiese hofdienaar, jubelend op jou weg gaan as jy gehoorsaam is. Of is die belofte gemaak aan diegene wat ‘n goeie verslag van die land bring? Onthou wie Kaleb en Josua was, die enigste twee wat die belofte uit al die menigte wat uit Egipte gekom het, verkry het, omdat hulle alleen, “getrou onder die ontroues gevind,” God vereer het en nie gewaag het om Hom te wantrou nie!

Charles Spurgeon