Die Verhaal van ’n Vlugteling Slawern – Charles Spurgeon

Inleiding

“Perhaps he therefore departed for a season, that you should receive him forever.” Philemon 1:15.

Die natuur is selfsugtig, maar genade is liefdevol. Hy wat praai dat hy niemand omgee en niemand om hom gee nie, is die teenoorgestelde van ’n Christen, want Jesus Christus vergroot die hart wanneer Hy dit reinig. Niemand is so deernisvol en simpatiek soos ons Meester nie, en as ons werklik Sy dissipels is, sal dieselfde gesindheid in ons wees wat ook in Christus Jesus was. Die apostel Paulus was uitmuntend groothartig en simpatiek. Dalk het hy genoeg te doen gehad in Rome om sy eie probleme te dra en die evangelie te verkondig. As hy, soos die priester in die gelykenis van die Barmhartige Samaritaan, “aan die ander kant van die pad verby gegaan het,” sou hy dalk verskoon gewees het, want hy was besig met die dringende werk van daardie Meester wat eendag vir Sy 70 boodskappers gesê het, “Groet niemand langs die pad.” Ons sou nie gewonder het as Paulus gesê het, “Ek kan nie tyd kry om om te sorg vir die behoeftes van ’n vlugteling slaaf nie.” Maar Paulus was nie van daardie gesindheid nie. Hy het gepreek, en Onesimus was bekeer—en van toe af het hy hom as sy eie seun beskou.

Die Bekeering van Onesimus

Ek weet nie hoekom Onesimus na Paulus gegaan het nie. Miskien het hy na hom gegaan soos baie ongehoorde mense na my toe kom—omdat hul vaders my geken het. En so, soos Onesimus se meester Paulus geken het, het die dienaar na sy meester se vriend gekom, miskien om ’n bietjie hulp te vra in sy uiterste behoeftigheid. Hoe dit ook al sy, Paulus het die geleentheid aangegryp en Jesus aan hom verkondig, en die vlugteling slaaf het ’n gelowige in die Here Jesus Christus geword. Paulus het hom dopgehou, die karakter van sy bekeerling bewonder, en was bly om deur hom bedien te word. En toe Paulus gedink het dit is reg dat hy na sy meester Philemon moet terugkeer, het hy baie moeite gedoen om ’n brief van verskoning vir hom te skryf, ’n brief wat deur lank denke gekenmerk word, want elke woord is sorgvuldig gekies.

Die Skrif en Die Hand van Paulus

Alhoewel die Heilige Gees dit dikteer het, voorkom inspirasie nie dat ’n mens oor wat hy skryf dink en sorg nie. Elke woord word vir ’n doel gekies. As hy vir homself gepleit het, kon hy nie meer ernstig of wyse pleit nie. Paulus, soos jy weet, was nie gewoond om briewe met sy eie hand te skryf nie, maar het dikteer aan ’n sekretaresse. Dit word vermoed dat hy ’n oogprobleem gehad het en daarom, wanneer hy wel skryf, het hy groot hoofletters gebruik, soos hy in een van die briewe sê: “Jy sien hoe groot ’n brief ek met my eie hand aan julle geskryf het.” Die epistel was nie ’n groot een nie, maar hy het waarskynlik verwys na die grootte van die karakters wat hy moes gebruik wanneer hy self geskryf het. Hierdie brief aan Philemon, ten minste ’n deel daarvan, is nie gedikteer nie, maar was met sy eie hand geskryf. Sien die 19de vers. “Ek, Paulus, het dit met my eie hand geskryf. Ek sal dit terugbetaal.” Dit is die enigste skuldbrief wat ek in die Skrif kan onthou, maar daar is dit—’n “ek skuld jou”-brief vir enigiets wat Onesimus dalk gesteel het!

Liefde en Genade in Christus

Kom ons kweek ’n groothartige gees en sympathiseer met die mense van God, veral met nuwe bekeerlinge, as ons hulle in probleme vind as gevolg van vorige verkeerdhede. As iets reggestel moet word, moet ons hulle nie sommer dadelik veroordeel en sê: “Jy het van jou meester gesteel, het jy? Jy beweer jy is bekeer, maar ons glo nie dit nie.” Sulke misgunning en harde behandeling mag dalk verdien wees, maar dit is nie dit wat die liefde van Christus sou voorstel nie. Probeer om die gevalle mense reg te stel en hulle weer “’n regverdige kans in die wêreld” te gee. As God hulle vergewe het, moet ons ook, en as Jesus Christus hulle aanvaar het, kan hulle nie te sleg wees vir ons om hulle te aanvaar nie. Kom ons doen vir hulle wat Jesus sou gedoen het as Hy hier was—so sal ons werklik die dissipels van Jesus wees.

Eerste Aandag: Die Genade van God in Onesimus

Die genade van God sien ons in die uitverkiesing van Onesimus. Hy was ’n slaaf. In daardie tyd was slawe baie onkunde, onvervaard, en verneder. Aangesien hulle wreed behandel is, was hulle meestal self in die laagste barbarisme gesink. Die meeste van hulle meester het nie probeer om hulle uit hierdie toestand op te lig nie. Dit is moontlik dat Philemon se poging om goed te doen aan Onesimus vir hom irriterend was, en daarom het hy van sy huis gevlug. Sy meester se gebede, waarskuwings, en Christelike regulasies was dalk onaangenaam vir hom en daarom het hy weggeloop. Hy het sy meester onregverdig behandel, iets wat hy waarskynlik nie sou gedoen het as hy nie as ’n verstaande dienaar behandel was nie.

God se Plan Vir Onesimus

Onesimus het sy meester se huis verlaat en na Rome gevlug, wat destyds een van die grootste stede was. Daar het hy in die agterbuurte van die stad geskuil en geskat dat hy nie gevind sou word nie. Hy het miskien sy lewe van ’n misdadiger voortgesit, maar dit was daar waar die genade van God hom gevind het. Genade het sy hart bereik en hom verander. Die veranderde karakter wat hy uitgedra het, was ’n bewys van die mag van die genade van God. Hy was hulpvaardig, nuttig en voordelig vir Paulus—’n duidelike teken van die werk van genade in sy lewe. Wanneer hy besluit het om terug te keer na sy meester, was dit ’n duidelike bewys van sy innerlike verandering, want hy het die reg gesoek om die skade wat hy veroorsaak het, reg te stel.

‘n Verskriklike Saak van Genade en Hoop

Dit is ‘n afgryslike ding om die siekte op die vel te sien, maar dit is steeds beter as om dit binne in die liggaam weg te steek. Dikwels is die sigbare sonde en die sigbare ellende ‘n soort uitwerp van die siekte, sodat die oë van diegene wat weet waar die genesende medisyne gevind kan word, op die siekte gerig word—en so kan die geheim van die siel se malade aangespreek word. Onesimus het by die huis kon bly en nooit ‘n dief gewees het nie, maar hy kon deur selfgeregtigheid verlore gegaan het. Maar nou is sy sonde sigbaar. Die ongemanierde een het die verdorwenheid van sy hart openbaar en dit is nou dat hy onder Paulus se oë en gebede gekom het en bekeer is. Moet asseblief nooit moed opgee oor iemand—man, vrou of kind—net omdat jy hul sonde aan die oppervlak van hul karakter sien nie. Inteendeel, sê vir jouself, “Dit is geplaas waar ek dit kan sien, sodat ek daaroor kan bid. Dit is onder my oë gewerp, sodat ek nou betrokke kan raak om hierdie arme siel na Jesus Christus, die magtige Verlosser, te bring, wat die mees verlatene sondaar kan red.”

Sonde en Genade: Die Weergawe van Genade in die Siel

Kyk daarna in die lig van opregte, aktiewe weldoenendheid en wek jouself op om dit te oorwin. Ons plig is om voort te hoop en voort te bid. Dit mag dalk wees dat “hy dus vir ‘n tyd weggegaan het, sodat jy hom vir ewig kan ontvang.” Miskien het die seun so opstandig geword dat sy sonde ‘n krisis sal bereik en ‘n nuwe hart aan hom gegee sal word. Miskien is jou dogter se boosheid nou uitgeroep, sodat die Here haar van sonde sal oortuig en haar na die Voet van die Verlosser sal bring. In elk geval, hoe sleg die situasie ook al mag wees, hoop in God en bid aan.

Verhoudings Verbeter deur Genade

Een keer weer, ons teks kan beskou word as ‘n voorbeeld van verhoudings wat deur genade verbeter is. “Hy het dus vir ‘n tyd weggegaan, sodat jy hom vir ewig kan ontvang.” “Nie meer as ‘n dienaar nie, maar as ‘n geliefde broeder, veral vir my, maar hoeveel meer vir jou?” Jy weet ons leer groot waarhede oor ‘n lang tyd. Miskien het Philemon nog nie heeltemal besef dat dit verkeerd was om ‘n slaaf te hê nie. Sommige mense, wat in hul tyd baie goed was, het dit nie geweet nie. John Newton het nie geweet dat hy verkeerd was in die slawehandel nie, en George Whitfield, toe hy slawe na die weeshuis in Savannah gestuur het, wat aan hom oorgelaat is, het nie gedink dat hy iets meer gedoen het as om met perde, of goud en silwer te handel nie. Publieke sentiment was nie verlig nie, al het die evangelie altyd die wortel van slawerny getref. Die essensie van die evangelie is dat ons vir ander moet doen soos ons wil hê ander moet vir ons doen—en niemand sou dit wil hê om ‘n ander man se slaaf te wees nie—en daarom het hy nie die reg om ‘n ander man as sy slaaf te hê nie.

Verhouding Herstel: Philemon en Onesimus

Miskien het Philemon begin twyfel of hy wel ‘n goeie meester was. Hy het sy dienaar vertrou en hom glad nie as ‘n slaaf behandel nie, maar dalk het hy hom nie as ‘n broer beskou nie. En nou is Onesimus terug. Hy sal ‘n beter dienaar wees, maar Philemon sal ‘n beter meester wees en nie meer ‘n slawe-eienaar nie. Hy sal sy voormalige dienaar as ‘n broer in Christus beskou. Dit is wat die genade van God doen wanneer dit in ‘n gesin kom. Dit verander nie die verhoudings nie. Dit gee nie die kind die reg om onbeskof te wees en te vergeet dat hy aan sy ouers moet gehoorsaam wees nie. Dit gee nie die vader die reg om oor sy kinders te heers sonder wysheid en liefde nie, want dit sê vir hom dat hy nie sy kinders tot woede moet opwek nie, sodat hulle nie moedeloos word nie. Dit gee nie die dienaar die reg om ‘n meester te wees nie, en dit neem nie die meester se posisie weg nie, of laat hom sy gesag oordryf nie—maar dit versag en versoet alles.

Christelike Lewe in Alle Sfeer van die Huis

Rowland Hill het dikwels gesê dat hy nie ‘n halwe penny sou gee vir ‘n man se godsdienstigheid as sy hond en kat nie beter af was nadat hy bekeer is nie. Daar was baie gewig in daardie opmerking. Alles in die huis gaan beter wanneer genade die wiele smeer. Die mevrou is dalk eerder skerp, vinnig, en suur—wel; sy kry dalk ‘n bietjie suiker in haar samestelling wanneer sy die genade van God ontvang. Die dienaar mag geneig wees om te versuim, laat op te staan, baie slordig te wees, en hou van geselskap by die deur. Maar as sy werklik bekeer is, eindig al daardie soort ding. Sy is deeglik en doen haar plig soos sy moet. Die meester, miskien—wel, hy is die meester en jy weet dit. Maar wanneer hy werklik ‘n Christen-man is, het hy ‘n sagtheid, ‘n vriendelikheid en ‘n bedagsaamheid oor hom. Die man is die hoof van die vrou, maar wanneer hy deur genade vernuwe is, is hy glad nie die hoof van die vrou soos sommige mans is nie. Die vrou hou ook haar plek en probeer, deur al haar sagtheid en wysheid, die huis so gelukkig as moontlik te maak.

Waarheid in ons Gesinne en die Evangelie in die Huis

Ek glo nie in jou godsdienstigheid nie, liewe vriend, as dit net in die Tabernakel en die gebedsbyeenkoms is, maar nie in jou huis nie. Die beste godsdienstigheid in die wêreld is dié wat by die tafel glimlag, by die naaimasjien werk, en vriendelik in die sitkamer is. Gee my die godsdienstigheid wat skoene swart maak en dit goed doen, kos kook en dit so kook dat dit geëet kan word. Dit meet kaliko uit en maak dit nie ‘n halwe duim kort nie. Dit verkoop ‘n honderd meter van ‘n artikel en etiketteer nie nege-en-negentig as honderd nie, soos baie handelaars doen. Dit is die ware Christenskap wat die hele lewe beïnvloed. As ons werklik Christene is, sal ons in al ons verhoudings met ander mense verander en daarom sal ons diegene wat ons as ons minderwaardig beskou, heeltemal anders sien.

Die Ware Genade in die Christus van die Huis

Dit is verkeerd vir Christen mense wanneer hulle so skerp is op klein foute wat hulle in dienaars sien, veral as dit Christen-dienaars is. Dit is nie die manier om hulle te regstel nie. Hulle sien iets wat verkeerd is en o, hulle is op die arme meisies asof hulle iemand vermoor het. As jou Meester, en myne, ons so behandel, wonder ek hoe ons sou vaar? Hoe vinnig is sommige mense om hul meisies af te dank vir die kleinste fout; geen verskoning, geen poging om die persone weer te probeer nie—hulle moet gaan. Baie jong mans is uit ‘n posisie gesit vir die kleinste ding deur ‘n Christen-werkgewer, wanneer hy moes geweet het dat hulle blootgestel sou wees aan allerlei risiko’s. En baie dienaars is asof hulle ‘n hond is weggejaag, met geen gedagtes of ander posisies gevind kan word nie, en sonder iets wat gedoen is om te voorkom dat hulle afdwaal. Laat ons asseblief aan ander dink, veral aan dié wat Christus liefhet net soos Hy ons liefhet.

Die Oproep na Verandering en Bekeering

Philemon mag gesê het, “Nee, nee, ek neem jou nie terug nie, Onesimus, ek nie. Een keer gebyt, twee keer skugter, ek ry nooit ‘n gebroke perd nie; jy het my geld gesteel. Ek gaan jou nie terug hê nie.” Ek het daardie soort praat al gehoor, het jy nie? Het jy dit al ooit gevoel? As jy dit gedoen het, gaan huis toe en bid tot God om sulke gevoel uit jou te kry, want dit is slegte goed om in jou siel te hê. Jy kan dit nie na die hemel neem nie. Wanneer die Here Jesus Christus jou so vryelik vergewe het, is jy om jou dienaar by die keel te neem en te sê, “Betaal wat jy skuld?” God verbied dat ons in so ‘n bui bly. Wees barmhartig, maklik om te benader, en gereed om te vergewe. Dit is veel beter om ‘n onreg te ly as om ‘n onreg te doen—baie beter om ‘n fout wat jy dalk gesien het, oor te sien, as om ‘n fout wat jy moes oor gesien het, op te let.

God se Werk in Ons Lewens

Ek wil dit sê, en dan is ek klaar. As die misterieuse voorsienigheid van God gesien is in Onesimus wat Rome toe gekom het, wonder ek of daar nie ‘n soortgelyke voorsienigheid in sommige van julle is wat vanavond hier is nie? Dit is moontlik! So dinge gebeur. Mense kom hier wat nooit bedoel het om hier te wees nie. Die laaste ding wat hulle sou geglo het, as iemand dit gesê het, is dat hulle hier sou wees, en tog is hulle hier. Met allerhande draaie en draai het hulle gekom, maar hulle het op een of ander manier hier gekom. Het jy ‘n trein gemis en het jy toe ingestap om te wag? Het jou skip nie presies soos verwag vertrek nie, en is jy hier vanavond? Sê, is dit dit? Ek bid jou dan, oorweeg hierdie vraag met jou hart. “Beplan God nie om my te seën nie? Het Hy my nie hierheen gebring, met opset, dat ek vanavond my hart aan Jesus mag oorhandig, soos Onesimus dit gedoen het?” Liewe vriend, as jy in die Here Jesus Christus glo, sal jy onmiddellik vergewe word vir al jou sonde en gered word. Die Here het jou hierheen gebring in Sy oneindige wysheid om dit te hoor, en ek hoop Hy het jou hierheen gebring sodat jy dit mag aanvaar en so heeltemal verander huis toe gaan.

Charles Spurgeon