Die Standaard Opgehef Teen Die Vyand – Charles Spurgeon

Inleiding: Die Betekenis van die Standaard

“Wanneer die vyand soos ‘n vloed kom, sal die Gees van die Here ‘n standaard teen hom ophef.” – Jesaja 59:19

Die Hebreeuse teks lyk baie moeilik om in hierdie vers te interpreteer, en daar is net soveel vertalings van hierdie vers as wat daar dae in die maand is. Oor die algemeen is ek die meeste tevrede met die vertaling van ons gegewe Bybel, en sonder om u gedagtes met ‘n magdom verskillende vertalings te bemoei, sal ons by die een bly wat voor ons lê. Selfs al is dit nie die presiese waarheid wat in die teks geleer word nie, is dit tog ‘n groot Skrifwaarheid, en een wat dit vir ons belangrik is om nou te onthou. “Wanneer die vyand soos ‘n vloed kom, sal die Gees van die Here ‘n standaard teen hom ophef.” Hierdie vers word deur Dr. Gill en ander kommentatore dikwels verwys na die laaste dae waarin hulle glo dat daar ‘n verskriklike afvalligheid sal wees, wanneer die Mens van Sonde tot ‘n groter ontwikkeling sal kom, en die Christelike kerk tot sy laagste vlak gebring sal word. In sulke tye sal die Gees van die Here ‘n standaard ophef vir die waarheid van God, en deur die krag van Sy genade sal die koninkryk van Jesus in volle glorie geopenbaar word.

‘n Algemene Uitleg van die Standaard

Ons is egter nie geneig om hierdie teks in ‘n beperkte sin te interpreteer nie, as wat net na ‘n spesifieke tyd verwys word. Niks sal my oorreed om die profesieë te probeer interpreteer nie. Ek sal, deur God se genade, tevrede wees om die evangelie uit te lê. Ek glo dit is een van die dodelikste planne van Satan om nuttige evangeliedienaars van hul regmatige werk af te draai, na nuttelose bespiegelinge oor die getal van die dier, en die betekenis van die klein horing. Die profesieë sal hulself verklaar deur hul vervulling, maar geen uitleggers het nog opgestaan wat dit kon doen nie. Die Voorzienigheid is die ware interpretateur van profesie – “God is Sy eie interpretateur, en Hy sal dit duidelik maak.” Maar om te probeer om die misterieuse visioene van Daniël en Johannes te verstaan voordat dit vervul is, sal ek glo, erger wees as dwaasheid; dit sal ‘n skuldige verspilling van energie wees wat eintlik gebruik moet word om siele te wen.

Die Begin van ‘n Heilige Stryd: Ons Innerlike Konflik

Laat ons eers die teks neem in verband met die heilige oorlog wat in ons eie harte woed. Dit is belangrik vir ons om duidelik die posisie van die Christen te verstaan. Dit is nie die land van ons oorwinning nie, en dit is ook nie die tyd van ons rus nie. As ons ons fronte met lauwerblare versier en ons wapenrusting afneem, sal ons dwaas wees. Die skip is nog nie in die hawe nie, baie storms sal nog op haar slaan. Die soldaat het nie sy laaste vyand verslaan nie, en die pelgrim het nie die laaste van die reuse oorwin nie. Die oomblik van bekering is eerder die begin as die einde van die geestelike oorlog, en tot die gelowige se kop rus op die kussing van die dood, sal hy nooit sy konflik beëindig nie. Die oorlog sal nie oor wees totdat ons vertrek en by Christus wees nie, wat baie beter is. Geliefde Christen, jy is in die land waar vyande oorvloedig is. Daar is vyande binne jou; jy is nie bevry van die invloed van ingebore sonde nie. Die nuwe natuur is van Goddelike oorsprong, en kan nie sondig nie, omdat dit gebore is uit God; maar die ou natuur, die vleeslike gedagtes, is daar ook, en is nie met God versoen nie, en kan dit nie wees nie; en daarom stry dit teen die nuwe natuur. Die huis van Saul in ons hart is in oorlog teen die huis van Dawid, en probeer dit uitdryf en die kroon afneem. Hierdie konflik moet jy verwag om voort te duur, met meer of minder geweld, totdat jy in rus ingaan.

Die Stryd Teen Die Vyande Wat U Buite Betref

Boonop is daar in die wêreld buite miljoene vyande. Hierdie verganklike wêreld is geen vriend van die beginsel van die werk van goddelike genade nie. As jy van die wêreld was, sou die wêreld jou liefgehad het, maar omdat jy nie van die wêreld is nie, maar van ‘n hemelse volk, kan jy verwag om as ‘n vreemdeling en ‘n vyand behandel te word, ja, as ‘n gehate en veragte vyand. Alle soorte lokvalle en struikgeleenthede sal vir jou neergelê word; daardie wat die Meester wou vasvang in sy woorde, sal nie meer verskoon wees teen jou nie. Verder is daar een wie se naam genoem word “die vyand,” die “boosdoener” – hy is die leier onder jou teenstanders; hy haat God met al sy krag, en haat dit wat hy van God in jou sien. Hy sal nie die pyle in sy helleboog bespaar nie; hy sal alles teen jou afskiet. Daar is geen versoekings wat hy nie sal gebruik nie – en hy verstaan die kuns baie goed uit lang praktyk – daar is geen versoekings wat hy nie op jou sal uitoefen nie. Hy sal jou soms met jou eie geregtigheid oplig, en jou dan weer met wanhoop afwerp. Jy sal hom altyd as jou felle, onvermoeide vyand vind. Weet dit dan, en trek die hele wapenrusting van God aan; marsjeer met jou swaard altyd in jou hand, soos een wat ‘n vyand op die pad sien.

Wanneer die Vyand Soos ‘n Vloed Kom

Die teks lei ons om te verwag vir tye wanneer hierdie posisie meer as normaal gevaarlik sal wees. Wie wat op pelgrimstog is, weet nie dat op sekere tye die vyand soos ‘n vloed op hom sal kom nie? Soos ‘n vloed—skielik, sonder kennis, soos wanneer die bergmeer deur sy oe werp, en in die vallei onder dit oorweldigend deur die vloed beweeg, alles wat sy pad kom, meesleur! Geen medelye nie, en geen smeekbedes nie. So en so vreesaanjaend is die aanslae van ons geestelike vyande. Wanneer sonde, twyfel en versoekings ons aanval, wie kan sonder goddelike hulp teen hulle standhou? Wie is in staat om hulle te weerstaan?

Inleiding: Die Opeffing van die Standaard

“Daarom, omdat ons deur geloof geregverdig is, het ons vrede met God deur Jesus Christus ons Here.”

Dit is nie nodig dat ek die storie vertel van hoe die Christendom in Engeland in die opvolgende jare tot op die rand van dood verval het nie, toe dronk predikante die kansels besmet het en niks anders gedoen het nie as om hulle tevrede te stel met feeste en jakkalsjag; toe die ministers van die Dissenterende denominasies óf semi-Socinianus was, óf so ortodoks dat hulle nie omgee het of mense se siele gered of verdoem is nie; maar toe, weer eens, het die Gees van die Here ‘n standaard opgetrek. Ses jong manne is uit Oxford verban omdat hulle gebid het, en hierdie manne, gedwing deur ‘n onwillige optrede, het begin om in die oop lug te preek. Skares het by Moorfield en Kennington in Londen bymekaargemaak; die mynwerkers in Kingswood het die vlam van goddelike genade aangesteek; Cornwall, ver weg, het begin vlammetjies van geestelike vurigheid vertoon; die uithoeke van ons eiland het besef dat God, die Heilige Gees, ons besoek het, dat die “dagster van hoog” weer geskyn het! Die naam van “Metodist” was die terror van Satan en die vreugde van die kerk — “Sien hoe groot ‘n vlam opkom, Aangesteek deur ‘n spark van genade! Jesus se liefde is die nasies se vuur, stel die koninkryke in vlam!”

Die Herlewing van die Gees en die Opheffing van die Standaard

Toe het die mense geweet dat die geseënde Gees van die Lewende God verskyn het en ‘n standaard opgetrek het teen vals leerstellings en sonde. Liewe vriende, ek vertel hierdie geskiedenis nie net om dit te herhaal nie, maar met ‘n praktiese doel. Ek glo dat geen oorverdowende opmerking oor die huidige ongelukkige toestand van sekere sektore van die Christelike kerk moontlik is nie. Die vyand kom inderdaad soos ‘n vloed aan. Hierdie keer is die gevaar binne die sigbare kerk self. Ons het die Hoog Kerk—wat is dit anders as bastardskap van die Rooms-Katolisisme!? Ons het die Breë Kerk—wat is dit anders as onregverdige ontrouheid!?—‘n ontrouheid wat die betaling van ‘n kerk aanvaar waarvan dit die fondament probeer ondergrawe. Hierdie twee magte beweeg tans vooruit soos twee leërs in ‘n oorwinnende mars. Hulle vee alles voor hulle weg. Ons timiede en swak-gemoedige evangeliese vriende is so gewoond aan onderdanigheid, dat hulle min wilskrag het om die stryd aan te pak. Hulle het so ‘n elende rol gespeel in die groot konflik, dat die krag wat hulle een keer besit het, van hulle afgeneem is, en hulle is ‘n jammerlike voorbeeld van die verzwakkende effek van die gebruik van taal wat die gewete teenstaan. Hulle is nie meer ‘n deel van die berekening nie; hul vriende en vyande weet gelyk dat hulle totaal ongeskik is vir die stryd. Hy wat hoop dat die stryd van die Protestantisme deur die Evangelies geveg sal word, vertrou op ‘n gebroke riet. Ek wens ek kon anders dink, maar ek kan nie.

Die Geneesmiddel Vir Die Stryd

Wat moet gedoen word? Ek sien geen teken van hulp van enige kant nie, behalwe van bo af. Dit is ons hoop dat die Heilige Gees nou in sal tree en Sy kerk sal red. Dit is ‘n donker uur, en nou sal Hy Sy krag openbaar. Ons het nou geen begeerte dat die biskoppe inmeng met die Ritualiste nie—hulle het hulle lank genoeg toegelaat om met die kerk te meng, en nou vra almal, wat is die nut van biskoppe? Wee vir die kerk van God as die biskoppe die enigste wagters is! Selfs die inmenging van die Parlement sal min help; laat die Parlement maar na politiek kyk en die godsdiens met rus! Wat ons nodig het, is iets groter as biskoppe en die Parlement—ons het die Heilige Gees nodig, en as die Heilige Gees die saak in hande neem, sal Hy die werk heeltemal afhandel met alles wat die Romisme naboots! Maar hoe sal dit gedoen word? Ek dink ek begin dit sien. ‘n Algemene geestelike gees van gebed sal oor die gelowige kerke kom. Dit is reeds neer daal. Byna in elke hoekie van die wêreld neem die gees van toewyding toe. Ons broeders in Londen het, soos julle weet, die vyfde November aangewys as ‘n dag wat deur alle predikante, diakens en ouderlinge van ons kerke deurgebring sal word as ‘n dag van vas en gebed om die Here se seën oor die wêreldwye kerk te vra. Ek ontdek dat ons vriende dieselfde sal doen in Birmingham en die meeste van die groot stede; en dit alles het spontaan ontstaan, sonder dat enigeen geselskapbevel gegee het; dit het natuurlik ontstaan, die broeders beweeg na mekaar toe, asof deur ‘n gemeenskaplike instink, in die tyd van gevaar.

Geloof en Gebed as Opperlike Krag

Ek dink ek kan sien hoe die Heilige Gees hierdie standaard begin ophef. Daar is meer evangelie prediking, meer vurige verkondiging van Christus in Engeland as wat daar vir baie jare was. Nou, broeders en susters, soos die Gees begin, laat ons volg. Wat is die doel van die opheffing van ‘n standaard anders as om elke soldaat by die standaard te laat inloer? Druk na waar jy dit in die wind sien wapper! Druk daarna, elkeen van julle! Die soldaat kyk nie na die standaard as ‘n plek waarvandaan hy moet beweeg nie, maar as ‘n plek om bymekaar te kom wanneer dit in gevaar is. Elke man moet nou sy plig in die Christelike kerk uitvoer, en dit as ‘n voorreg beskou om dit te doen.

Charles Spurgeon