Die Reëls van die Wedloop - Charles Spurgeon
“Laat ons met geduld die wedloop hardloop wat vir ons neergelê is, terwyl ons na Jesus kyk, die Begin en Voleinder van ons geloof; wat, vir die vreugde wat vir Hom neergelê was, die Kruis verduur het, die skaamte verag het, en aan die regterhand van die Troon van God gaan sit het.” – Hebreërs 12:1, 2.
‘n Wedloop van Geduld en Volharding
Die Apostel sê: “Laat ons hardloop.” Hy het in sy gedagtes die Olimpiese spele, waar al die verskillende stamme van Griekeland bymekaar was in ‘n algemene vergadering om die magtigheid van die wedloop te wys. Onder die atletiek-oefeninge was daar hardloopwedlope. Die Apostel gebruik hierdie hardloopwedloop as ‘n voorbeeld van die Christelike lewe. Ons moet met geduld hardloop langs die aangeweerde roete as ons die prys van ons hoë roeping wil wen. Hy staan met ons by die beginblok en sê ernstig vir ons, nie “Hardloop nie,” maar “Laat ons hardloop.” Die Apostel self is langs ons as ‘n medeloper. Die teenwoordigheid van so ‘n kameraad is buitengewoon inspirerend. Dit is goed om goeie dinge saam met goeie mense te doen. “Laat ons hardloop,” sê hy, “met geduld die wedloop wat vir ons neergelê is.” Wie sal uit die wedloop stap waar so ‘n groot heilige langs ons staan? Julle wat daarna streef om saam met die uitnemendes van die aarde geassosieer te word, druk vorentoe saam met ‘n Apostel! “Laat ons hardloop,” van Paulus se lippe, sit vlerke op ons voete.
Die Aandagtige Getuies
Voor ons begin, wys die Apostel vir ons met ‘n gebaar van sy hand na die kyker wat langs die baan staan. Daar was altyd sulke mense by die wedlope – elke stad en staat het sy afvaardiging gehad en die bymekaargemaakte skare het met ‘n gretige oog die pogings van diegene wat vir die oorwinning stry, dopgehou. Hulle wat van daar bo af na ons kyk, word beskryf as “so ‘n groot wolk van getuies.” Hulle omsingel ons. Duisende op duisende wat hierdie wedloop voor ons hardloop het en hulle kronings behaal het, kyk na ons vanaf hulle hemelse sitplekke en merk op hoe ons onsself gedra. Hierdie wedloop is die moeite werd om te hardloop, want die oë van “die nasies van diegene wat gered is,” is op ons vasgestel. Dit is nie ‘n geheime saak nie, hierdie wedloop vir die groot prys nie. Engele en magte en heerskappye en leërs wat met bloed verlos is, het bymekaargekom om die wonderlike spektakel van mense wat vir heiligheid sukkel en al hulle krag uithaal om die Here Jesus te volg, te beskou. Julle wat mense is, hardloop nou daarvoor! As daar enige geestelike lewe en genadige krag in julle is, stel dit vandag in werking – want Patriarge en Profete, heiliges, martelare en Apostels kyk na ons vanaf die Hemel.
Die Las van Sonde en Sonde se Skade
Ons Apostel, wat wil hê dat ons so hardloop dat ons mag bekom, wys na sekere laste en hindernisse wat hy voorsien wat ons sal keer, en sê: “Laat ons elke las neerlê.” Let op hoe hy homself insluit, sodat sy waarskuwing nie soos verwyte klink nie. Ons kan nie wen as ons met gewigte belas is nie – die pas sal baie vinnig moet wees en ons sal nie daartoe kan kom nie, of dit volhou nie, as ons gewigte moet dra. Sonder gewig sal ons die wedloop deur al ons kragte voel, maar as ons gewig dra, is ons gedoem tot mislukking. O, om alles wat ons bekommer, angstigheid, ambisie, woede, hebsug en selfgeskepte begeertes neerlê! Dit was nooit die moeite werd nie. Nou dat ons hardloop, moet ons dit afgooi. Laat dit neergaan totdat die laaste ons op die grond is. Soos die Griekse hardloper, wil ons onsself ontbloot. En in plaas daarvan om gewig by te voeg, sal ons selfs ons eie volheid afneem, sodat ons vinnig langs die baan kan vlieg. O, jy wat wil wen, luister na die waarskuwing en “neem elke las af,” of dit groot of klein is. En druk na die merk! Hardloop daarvoor, Man! Jy moet niks anders doen as om te hardloop nie.
Die Sonde as Hindernis in die Wedloop
Terwyl die gewigte neergelê word, let die Apostel op dat daar selfs ‘n kledingstuk om ons is wat versekerlik ons voete sal omdraai en ons sal laat val. Sonde, sowel as bekommernis, moet neergelê word. Dit is diegene wat ons maklik omring, daarom moet ons juis nog meer waaksaam wees om daarvan ontslae te raak. Ons oorspronklike sonde, ons natuurlike neigings, ons konstitusionele swakhede – hierdie moet afgeskud word as klere wat onvanpas is vir mense wat die hemelse wedloop hardloop. Ons kan nie die Hemel wen en sonde dra nie. Die Hemel is vir die heiliges – “daar sal niks wat beskaam nie, daarin ingaan nie.” Geliefde sonde moet as eerste gaan – hierdie, omdat dit die meeste gelief is, sal die meeste krag hê om te keer. Elke soort sonde moet dopgehou, teenstrydig en oorwin word. “Sonde sal nie oor julle heers nie.” Ons hoop om al ons neigings na sonde dood te maak en te begrawe – begrawe sodat nie eens ‘n been van sonde bo die grond sal wees nie. Dit sal vir ons die Hemel wees.
Vrye Genade en die Heilige Gees
Sal ek nie hoor dat julle sê, “Mag God ons help nie”? Hierdie moet ‘n harde wedloop wees wat so ‘n stripping verg. As elke las van bekommernis afgelê moet word en elke sonde geklee moet word, wie is voldoende vir hierdie dinge? Hoe kan ons, arme mank sterflikes, in so ‘n wedloop begin? Selfs die begin is te veel vir ons – hoeveel meer moet volharding daarin ons krag oortref! Sien, my broers, hoe ons na Vrye Genade gedryf word – hoe ons gedryf word na die krag van die Heilige Gees? Die wedloop wat vir ons neergelê is, toon ons duidelik ons hulpeloosheid en hopeloosheid buite die goddelike genade. Die wedloop van heiligheid en geduld – terwyl dit ons krag eis – toon ons swakheid. Ons word verplig, selfs voordat ons ‘n stap in die wedloop neem, om die knie te buig en na die sterk te roep vir krag. Ons mag nie retreat nie. Maar hoe kan ons ‘n stryd begin waarvoor ons so onbevoeg is? Wie sal ons help? Na wie sal ons kyk?
Die Ware Geloof
Ware geloof beweeg nie weg van Christus Jesus nie, en neem nie ‘n draai om pad na Jesus nie. Dit droom ook nie om verder as Jesus te gaan nie. Vandag het ons die wyses rondom ons wat ‘n lang pad verby die Evangelie beweeg. Die ou geloof – wat die Apostels geïnspireer het, wat die glorieryke leër van martelare in staat gestel het om hulle lewens af te lê, en wat die edelste menslike karakters in vorige eeue gebring het – is nie goed genoeg vir die superfyn filosofe van vandag nie. Hierdie opskewe 19de eeu eis ‘n nuwe God, ‘n nuwe Christus, ‘n nuwe Hemel, ‘n nuwe Hel, ‘n nuwe Evangelie, en alles anders nuut – behalwe ‘n nuwe hart. Maar ons, Broeders, gaan nie in daardie rigting hardloop nie. Ons hardloop na Christus en dit is die goeie ou pad, “die pad wat die heilige Profete geloop het.” Ons verwag nooit om verder as die leer van ons Here Jesus te kom nie, hetsy in hierdie lewe of in die lewe wat kom. Die einde van ons gesprek is: “Jesus Christus dieselfde gister, vandag en tot in alle ewigheid.”
Hardloop na Jesus
Nou moet ons na Hom hardloop, terwyl ons na Hom kyk. Kyk na Jesus en hardloop na Jesus – dit sal goed wees om dit saam te doen. Die oë hardloop vooruit, maar dit is ook goed. Want die voete sal sodoende vinniger beweeg. Kyk sodat jy meer van Jesus kan sien. Ek het reeds vir julle gesê wat die verskille is in mense se waarnemings van Christus – nou wil ek hê julle moet aanhou kyk en hardloop – sodat julle onder die beste ingeligtes mag wees, wat die meeste van Hom sien, en in Hom. Hulle wat die meeste van Jesus gesien het, het net ‘n beker uit die groot oseaan van Sy volheid geneem. Ons wat in hierdie land van mis en wolke woon, mag dalk dink ons het die son gesien – want af en toe loer dit deur ‘n sluier van mis. Maar vra ‘n Italiaan wat onder die helder blou lug woon, waar die son tuis is en die hemel deurwandeling sonder ‘n sluier, en hy sal vir jou sê dat ‘n Engelsman nie die son sien nie. Vir myself lyk dit of die son in daardie streke my natuur verhelder en my gedagtes verlig – die heerser van die dag praat met my hart en laat dit dans van blydskap. Baie gelowiges woon in ‘n misagtige atmosfeer van twyfel en vrees. Hy sien sy Here van tyd tot tyd, maar dit is nie eers ‘n halwe blik nie. O, dat ons almal onder die onbewolkte lug van volle sekerheid kan woon en Jesus nader kan sien!
Na Hom Toe Hardloop
Ek moedig julle aan in jul hardloop om nader en nader aan Jesus te kom – sodat julle Hom meer en meer duidelik kan sien. Laat ons na Jesus hardloop sodat ons meer soos Hy kan word. Dit is een van die deugde van Jesus dat Hy diegene wat na Hom kyk, in Sy eie beeld verander. Hy fotografeer Homself op elke sensitiewe hart. Daar is geen spieëls wat ek ken wat die oë van die kykers verbeter nie. Maar hierdie spieël van God, soos jy daarna kyk, verhelder jou oë en verfraai jou karakter. Soos jy Christus sien, word jy ‘n Christen. O Geliefdes, ons lewens sou nie so gebrekkig, so gekrimp, so ongeskik wees nie, as ons oë meer heeltemal beset was met die wonders van die Allerbesonderste! Dit sou ons glorieryk maak as ons meer van die glorie van Jesus gesien het. Hardloop dat jy nader aan Jesus kan kom. Soek na nabyer en dierbare gemeenskap met Hom. Hy is nie ver van ons nie. Hy is afwesig wat Sy liggaamlike vorm betref, maar Hy is by ons in gees. Hy kom soms baie naby aan ons wanneer Hy ons gereed vind vir die vreugde. Ons onthou Hom van die Hermons en die berg Mizar. Ons kan die goue oomblikke en die heilige plekke waarin Hy Homself aan ons geopenbaar het, nie vergeet nie, want dit was nie soos Hy aan die wêreld geopenbaar het nie. Daar is ure wanneer ons kop op die bors van Christus rus. Daar is tye wanneer ons aan Sy voete sit en Sy Woorde hoor, en opkyk en Sy skoonheid aanskou en daarby verkwik word. Hardloop na Hom toe totdat jy nader aan Hom in gemeenskap is as wat jy tot dusver was. Dit is die moeite werd om vir te hardloop. Maar jy sal dit nie kry sonder om te hardloop nie. Onthou hoe die Bruid in die Lied nie haar Here kon vind totdat sy deur die strate van die stad gestap het in hartseer totdat sy Hom omhels het nie.
‘n Oomblik van Gemeenskap
Ek praat nou met julle oor die wees met Hom en hoe vinnig dit gerealiseer kan word in die mees letterlike sin! Gedurende my bediening in hierdie plek het dit twee of drie keer gebeur dat wanneer die diens geëindig het, geliefde Vriende probeer het om na hulle huise toe te gaan, maar hulle het in hierdie Huis van Gebed gesterf. Wat moet dit wees om van hierdie gemeente na die vergadering bo te gaan? Wat ‘n verandering van die arme praat van die prediker na die stem van die Welbeminde! Ons weet nie hoe naby ons aan Jesus op die Troon kan wees nie. Die see mis is rondom ons skip. As ons voor ons kan sien, is die wit kranse van ons tuisstrande amper binne bereik. Moet nie dink ons is ver in die see nie. Miskien sal sommige van ons volgende week die Koning in Sy skoonheid sien! Ons mag dalk volgende Sondag in die Hemel wees! Is daar iemand wat van so ‘n perspektief afskrik? Nee – elke erfgenaam van die Hemel sê “Amen. So sal dit wees.”
Die Wen-Wedloop
Dan sal die sweet van die wedloop afgedroog wees en die soetheid van die oorwinning begin. Dan sal die vermoeiing en ellende eindig, en die rus en die glorie begin. Ek wil julle bemoedig met die gedagtes dat julle baie nader aan die wen lyn is as wat julle dink. Hoe gou mag julle tussen die bloed gewaste skare sit! Julle ouer Broers en Sisters in die loop van die natuur moet binnekort daar wees – wees bly daaroor. Moet nie van die verkeerde kant van sewentig praat nie – jy is aan die regterkant – want jy is so veel nader aan die Hemel.
Die Nader aan Jesus
O, hoe wens ek julle toe om ‘n bietjie van die heerlikheid van Sy skoonheid en die saligheid wat ons alles aan Jesus behoort te sien. Hardloop om in Sy gees en na Sy vlam van regverdiging.
Charles Spurgeon