Die Persoonlike Pinkster en die Glorieryke Hoop – Charles Spurgeon

Inleiding: Die Persoonlike Pinkster

“En hoop maak ons nie beskaamd nie, omdat die liefde van God in ons harte uitgestort is deur die Heilige Gees wat aan ons gegee is.” — Romeine 5:5.

Pinkster word herhaal in die hart van elke gelowige. Laat ek vir julle ‘n bietjie historiese analogie gee om die teks te verduidelik. Die Here se dissipels was hartseer by sy kruis. Die angs wat oor hulle gekom het toe hulle aan sy dood en sy begrafnis in Josef se graf gedink het, was groot. Maar na ‘n tyd van geduld en ervaring het hulle hoop weer opgelaai, want hulle Heer het uit die dood opgestaan en hulle het Hom gesien opvaar na die Hemel. Hulle hoop was helder oor hulle Heer wat in die Glorie opgegaan het en vir hulle ‘n belofte gegee het om weer terug te kom en hulle deelgenote van sy oorwinning te maak. Nadat hierdie hoop in hulle gebore is, is hulle, op die regte tyd, deelgenote van die Heilige Gees geword, wie se goddelike invloed oor hulle uitgestort is sodat hulle met sy krag gevul was. Toe het hulle bold geword. Hulle was nie beskaamd oor hulle hoop nie, maar het dit uitgeroep deur die prediking van Petrus en die ander. Die Heilige Gees het hulle besoek en daarom het hulle sonder vrees aan die wêreld verkondig die Here Jesus, hulle hoop van Glorie. Trouens, geskiedenis herhaal homself. Die geskiedenis van ons Here is die voorspel van die ervaring van al sy mense! Dit wat die Eersgeborene beleef, gebeur, in mate, met al die Broers. In ons teks het ons ‘n voorbeeld van hierdie waarheid. Eerstens kom ons tribulasie, ons angs, ons kruis dra. Uit ons geduld en ervaring ontstaan, op die regte tyd, ‘n geseënde hoop — ons word opgewek deur ons Here se opstanding lewe en kom uit ons verdriet! Hy verhef ons uit die graf van ons verdriet. Dan kom die goddelike besoeking van die Heilige Gees en ons geniet ons Pinkster — “Die liefde van God is in ons harte uitgestort deur die Heilige Gees wat aan ons gegee is.”

Die Besoek van die Heilige Gees

Ek hoop dat ons weet wat dit beteken en dat ons dit nou geniet. As gevolg van daardie besoeking, word ons hoop helder en verseker, en ons word gelei om ‘n volle getuienis af te lê van ons hoop en daardie geseënde Een wat die Substantie daarvan is. Ek hoop dat baie van ons reeds bewys het dat ons nie beskaamd is nie en dat ander van julle dit nog sal doen. Ons God het ons in genade besoek en ons toegerus met die Heilige Gees wat Sy keusegeskenk aan Sy kinders is. Die Heilige Gees wat in ons woon, het ons in staat gestel om die liefde van God te ervaar, en nou kan ons nie anders as om te praat en aan ander te vertel wat die Here aan ons geopenbaar het nie! So het ons, op ‘n klein skaal, ‘n gedeelte van die vroeë Kerkgeskiedenis in ons eie persoonlike verhaal herskep. Jy sal vind dat nie net in hierdie geval nie, maar in alle gevalle, die lewe van die gelowige in miniatuur die lewe van Christus is! Hy wat oorspronklik gesê het, “Laat Ons die mens maak na Ons beeld,” volg steeds in die nuwe skepping die model van Christus in die nuwe skepping van uitverkore mense!

Die Geestelike Reis: Tribulasie en Geduld

Nou laat ek vir julle ‘n bietjie van ‘n eksperimentele misterie gee. Julle het dit hier voor julle, uitgesprei in ‘n klein kaart van die innerlike lewe — “Tribulasie werk geduld; en geduld, ervaring; en ervaring, hoop; en hoop maak nie beskaamd nie; omdat die liefde van God in ons harte uitgestort is deur die Heilige Gees wat aan ons gegee is.” Hierdie passage kan net ten volle verstaan word deur die volk van God wat dit in hoofletters op hulle eie harte geskryf het. “Tribulasie werk geduld,” sê die Apostel. Natuurlik is dit nie so nie. Tribulasie werk ongeduld en ongeduld mis die vrug van ervaring en verwronge na hopeloosheid! Vra maar baie wat ‘n dierbare kind begrawe het, of hulle rykdom verloor het, of fisieke pyn ervaar het, en hulle sal julle vertel dat die natuurlike gevolg van beproewing is om irritasie teen die voorsienigheid te veroorsaak, opstand teen God, twyfel, ongeloof, prikkelbaarheid en allerhande boosheid! Maar wat ‘n wonderlike verandering vind plaas wanneer die hart deur die Heilige Gees vernuwe word! Dan, maar nie totdat dan nie, werk tribulasie geduld! Hy wat nooit beproef is nie, kan nie geduld beoefen nie. Engele kan nie persoonlik geduld toon nie omdat hulle nie in staat is om te ly nie. Dit is nodig vir die besit en oefening van geduld dat ons beproef moet word — en ‘n groot mate van geduld kan net kom deur ‘n groot mate van beproewing. Jy het van Job se geduld gehoor — het hy dit geleer tussen sy skape, of met sy kamele, of met sy kinders wanneer hulle gefeest het? Nee, verseker, hy het dit geleer toe hy tussen die as gesit het en homself met ‘n potskerm geskrab het — en sy hart was swaar van die dood van sy kinders. Geduld is ‘n pêrel wat net in die diepsee van beproewing gevind kan word, en net Goddelike genade kan dit daar vind, dit na die oppervlak bring en die nek van geloof daarmee versier!

Geduld en Ervaring

Dit kom dan voor dat hierdie geduld in ons ervaring werk, dit wil sê, hoe meer ons verdra, hoe meer toets ons die getrouheid van God, hoe meer bewys ons Sy liefde en hoe meer sien ons Sy wysheid. Hy wat nooit geduld het nie, mag in die volharding van genade glo, maar hy het dit nie ervaar nie. Jy moet op die see gaan om die vaardigheid van die Goddelike Piloot te leer en jy moet met ‘n storm gebuffet word voordat jy Sy krag oor die winde en golwe kan ervaar. Hoe kan ons Jesus in Sy volle krag sien, tensy daar ‘n storm is wat Hy in kalmte sal verander? Ons geduld werk in ons ‘n eksperimentele kennis van die waarheid, die getrouheid, die liefde en die krag van ons God. Ons buig in geduld en dan staan ons op in die gelukkige ervaring van Hemelse ondersteuning! Wat is ‘n beter rykdom wat ‘n man kan hê as om ryk te wees in ervaring? Ervaring leer. Dit is die werklike Hoërskool vir God se kinders. Ek glo nie ons leer iets behoorlik sonder die roede van beproewing nie. Beslis weet ons dit die beste wat ‘n persoonlike ervaring was. Ons het daardie Waarheid van God nodig wat in ons gebrand moet word met die hete yster van beproewing voordat ons dit effektief ken — daarna mag niemand ons lastig val nie, want ons hart dra die brandmerk van die Here Jesus!

Die Hoop wat nie Beskaamd Maak nie

Dit is nogal verstommend dat daar dan gesê word, “en ervaring werk hoop” — nie verstommend in die sin van twyfel nie, want daar is geen hoop so helder soos dié van die man wat weet, deur ervaring, van die getrouheid en liefde van God nie. Maar lyk dit nie vreemd dat hierdie swaar tribulasie, hierdie pynlike beproewing, hierdie pynlike straf, tog vir ons hierdie helder spesifieke lig voortbring, hierdie oggendster van hoop, hierdie heraut van die ewige dag van Glorie? Broeders en susters, hoe wonderlik werk die goddelike alkimiie om fyn goud uit metaal te haal wat ons vir eens waardeloos gedink het! Die Here, in Sy genade, strooi ‘n bed vir Sy eie uit op die dorsvloer van tribulasie en daar, soos Boas, neem ons ons rus! Hy stel musiek in die gedruis van die vloede van probleme.

Afsluiting: Die Liefde van God

Uit die skuim van die see van hartseer bring Hy die helderder gees van “hoop wat nie beskaamd maak nie.”

Die Seëning van Versoening met God

Nogmaals, herinner die Apostel ons in vers 11 dat, “ons het nou die versoening ontvang.” Ons voel reeds dat ons met God een is. Deur die Offer van die Here Jesus is ons in vrede met God. Ons lief Hom — ons twis met Hom is beëindig — ons verheug ons in Hom, ons verlang om Hom te verheerlik. Nou is hierdie lieflike gevoel van versoening ‘n bevredigende versekering van Genade en Glorie. Die hoop van Glorie brand in die goue lamp van ‘n hart versoen met God deur Jesus Christus. Insofarre ons nou in volmaakte harmonie met God is, wat net verlang om te wees en te doen net wat Hy sou hê ons moet wees en doen, het ons die beginne van die Hemel binne ons, die dageraad van die volmaakte dag! Genade is Glorie in die knop. Ooreenstemming met God is die saadkorrel van volmaakte heiligheid en volmaakte geluk. As ons onder die heerskappy van heiligheid is, as daar geen wens in ons siel is behalwe wat ons terug sou neem as ons dit sou weet teenstrydig met die gedagtes van ons heilige Here nie, dan is ons verseker dat Hy ons aanvaar het en dat ons Sy lewe in ons het en uiteindelik Sy Glorie sal beërwe. Hy wat sy vyande tot sy hartlike vriende gebring het, sal nie toelaat dat hierdie genadewerk ongedaan gemaak word nie, of dat Sy heilige doel misluk nie! In ons huidige vreugde in God het ons die waarborg van ons eindelose vreugde in Hom en daarom is ons nie beskaamd oor ons hoop nie.

Die Werk van die Heilige Gees in ons Lewe

Een laaste woord oor hierdie punt — let op dat die Apostel nie net die liefde van God noem en dat dit in ons harte uitgestort is nie, maar hy noem ook die Goddelike Persoon waardeur dit gedoen is. Die uitgieting van God se liefde in die hart is deur die Heilige Gees, wat aan ons gegee is, tot stand gebring. Net deur die Heilige Gees kon dit gedoen wees. Sal jy ooit deur die invloed van die duiwel betower wees deur die liefde van God? Sal jy ooit oorweldig wees en deur die liefde van God in jou hart opgevul wees deur die mag van jou eie gevallen menslike natuur? Jy oordeel! Hulle wat die liefde van God in hul harte ervaar het, kan sonder twyfel sê, “Dit is die vinger van God; die Heilige Gees het dit in my gedoen.” Niks minder as die Heilige Gees kan dit bewerkstellig nie. “Dankie God,” sê iemand, “ek het onder ‘n opregte bediening gesit!” So jy dalk, maar het jy ooit die liefde van God in jou hart gevoel? Ons kan daardie liefde uitgiet deur prediking, maar ons kan dit nie in die hart uitgiet nie. ‘n Hoër invloed as die van ‘n menslike redenaar moet met die innerlike natuur werk! Miskien was jy alleen in jou kamer, of op die pad wanneer die soet geur van Goddelike liefde in jou siel gestroop het. O die liefde van God! Die wonderlike, onbeperkbare, onbegrypbare liefde van die Vader! O, om dit te voel totdat ons siel heeltemal ontvlam is en ons onliefdevolle natuur geheel en al in vlamme van liefde vir die groot Liefhebber van die mense se siele! Wie kan dit doen behalwe die Heilige Gees? En hoe kom ons daaraan om die Heilige Gees te hê, maar deur die vrye gawe van God, wie se gawes en roeping “sonder berou” is? God gee nie en neem nie weg nie — Sy gawes is ons vir ewig. As die Heilige Gees aan jou gegee is, is Hy nie die waarborg van God se liefde nie? Beskryf die Nuwe Testament nie Hom as die eerbetoon van die erfdeel nie? Is ‘n eerbetoon nie die sekuriteit vir al die res nie? Stel die Heilige Gees nie sy seël op ‘n dokument wat, na alles, so gebrekkig is dat dit nie sy doel sal bereik nie? Nooit! As die Heilige Gees in jou woon, is Hy die waarborg van ewige vreugde. Waar Genade gegee is deur Sy Goddelike inwoning, moet Glorie volg. Die Heilige Gees, wanneer Hy in die siel kom, kom so dat Hy sy woonplek daar opneem — en daar sal Hy bly totdat ons opgeneem word na die hoër rykdomme, om ons Here se gesig vir altyd te aanskou!

Die Uitslag van Hierdie Vertrouevolle Hoop

Laastens, kom ons wys na die resultate van hierdie vertrouevolle hoop. Laat die konteks ons onderrig. Eerstens, hierdie vertrouevolle hoop bring innerlike vreugde. Die man wat weet dat sy hoop op Glorie hom nooit sal misluk nie, weens die groot liefde van God, waarvan hy gesmaak het, sal die musiek in die middernag hoor! Die berge en die heuwels sal voor hom in sing breek waar hy ook al gaan! Veral in tye van tribulasie sal hy “verheug in die hoop van die Glorie van God” gevind word. Sy diepste vertroosting sal dikwels in sy diepste beproewing geniet word, omdat die liefde van God dan veral in sy hart deur die Heilige Gees, wie se naam “die Vertrooster” is, geopenbaar sal word. Dan sal hy besef dat die roede in genade gedoop is, dat sy verliese in vaderlike liefde gestuur is en dat sy pyn en hartseer alles gemet is met genadige doel. In ons beproewing doen God niks aan ons wat ons nie sou wens vir onsself nie, as ons net so wys en liefdevol soos God is. O vriende! Julle het nie goud nodig om bly te wees nie! Julle het nie eers gesondheid nodig om bly te wees nie — kry net die kennis en ervaring van Goddelike liefde en die fonteine van vreugde sal vir julle ontsluit word — julle word na die bankette van geluk ingelei!

Die Genade van Heilige Vrymoedigheid

Dit bring met hom die Genade van heilige vrymoedigheid in die erkenning van ons hoop. Christelike mense toon nie dikwels genoeg die vreugde van hulle hoop aan wêreldlinge nie. Ons dra nie ons beste klere nie, en sê nie genoeg oor die vreugde om in die diens van die Here te wees nie, en praat nie genoeg oor die loon wat ons Here aan die einde van die dag sal betaal nie. Ons is so stil asof ons beskaamd is oor ons hoop! Ons gaan selfs treur, al het ons die rede om die gelukkigste mense op God se aarde te wees. Ek vrees ons het nie genoeg ervaring van die Goddelike liefde wat in ons harte uitgestort is nie. As die geur binne was, sou dit deur hulle rondom ons waargeneem word. Jy stap verby ‘n parfuum-fabriek en jy sal dadelik besef dat die soetheid oor die plek strooi. Laat ons wêreldlinge die geur van ons blye hoop laat weet — veral laat ons dit vertel aan hulle wat die meeste geneig is om ons uit te lag — want ons het deur ervaring geleer dat sommige van hulle die meeste beïndruk sal wees. Dikwels het ‘n nuwe bekeerling na ‘n wêreldse vriend geskryf om hom van sy groot verandering en nuwe vreugde te vertel — en daardie wêreldse vriend het die brief met ‘n sneer of ‘n grap opsy gesit. Maar na ‘n tyd het hy dit weer oorweeg en vir homself gesê, “Daar mag dalk iets in wees. Ek is ‘n vreemdeling vir hierdie vreugde wat my vriend praat, en ek het beslis al die vreugde wat ek kan kry, want ek is tog genoeg”. Laat ek julle vertel dat nie alle wêreldlinge so dwaas is soos sommige sou dink nie — hulle is bewus van ‘n onrustigheid binne hulle boesem en honger na iets beter as wat hierdie valse wêreld hulle kan gee! Dit gebeur dikwels dat sodra hulle weet waar die goeie is, hulle dit aanneem. Selfs al honger hulle nie, ek weet nie ‘n beter manier om ‘n man na voedsel te laat verlang as jyself om te eet nie. Die toeskouer voel sy mond water. Skielik arriveer sy eetlus. In die parabel van die verlore seun, is die dienaars beveel om die beste baadjie te bring en dit aan hom aan te trek en die ring aan sy hand en skoene aan sy voete te sit — maar die vader het nie vir hulle gesê om die seun te neem en hom te laat eet nie! Wat hy gesê het was, “Kom ons eet en wees bly.” Hy het geweet dat sy honger seun, toe hy die ander eet, dit sal eet. Wanneer jy wat tot die Goddelike familie behoort, eet en drink in gelukkige gemeenskap en bly is met die Here in die eet van Goddelike liefde, sal die arme honger broer hom by jou wil aansluit en hy sal aangemoedig word om dit te doen. Kom dan, julle wat ‘n hoop op Glorie het, laat alle mense sien dat julle nie beskaamd is oor dit nie! Handel as lokvalle vir ander — laat die soet note van julle blye lewe hulle na Jesus lok! Mag die Here julle help om uit te stort wat Hy oorvloedig gestort het en mag dit wat julle hart parfuume, ook julle huis, julle besigheid, julle gesprek en julle hele lewe geur! Mag ons die ware godsdiens geniet, dat ons nooit skaam wees daaroor nie, of enige skaamte oor dit voel nie!

Charles Spurgeon