Die Oog—'n Vergelyking - Charles Spurgeon

Inleiding
Die gebed “Bewaar my soos die appeltjie van die oog” (Psalm 17:8) is vol betekenis en kom uit die mond van iemand wat werklik onderrig is en wie se hart gevul is met ware goddelike verlangens. Hierdie gebed is nie net ‘n papegaai-geselskap nie, maar ‘n lewendige, opregte uitroep uit die dieper innerlik van ‘n godsdienstige hart wat heeltemal afhanklik is van God. Die persoon wat hierdie gebed opreg uitspreek, het ’n helder begrip van sy eie swakheid, en van die voortdurende dreigemente wat hom omring. “Bewaar my,” sê hy, asof hy wil sê, “bewaar my van my eie hart, want dit is bedrieglik en boos.” Dit is ’n gebed van bewusheid en nederigheid, die uitroep van iemand wat besef dat hy in gevaar is, nie net van die bose wêreld nie, maar ook van sy eie innere vyande.

‘n Gebed van Bewaring
Hierdie gebed impliseer nie net die begeerte om van die wêreld beskerm te wees nie, maar ook om bewaring teen die opstandige natuur wat in die mens is, te soek. Dit is ’n erkenning van die struikelblokke en valstrikke wat die mens oorals omring—of dit nou die gevare van trots in voorspoed of die woede van wanhoop in die teenwoordigheid van teëspoed is. Die persoon wat hierdie gebed bid, is bewus van sy eie kwesbaarheid en smag na die beskerming van God, nie net van uiterlike aanvalle nie, maar ook van die onwettige neigings binne sy eie hart. Dit is ’n gebed van die siel wat by God hulp soek om van die bose te ontsnap, om bevryding van die drange van die vlees en die misleidings van die sondige natuur te kry.

Bewaring van ‘n Gevoelige Oog
Wat beteken dit om “soos die appeltjie van die oog” bewaring te vra? Eerstens impliseer dit dat die gebed die behoefte aan omvattende beskerming verteenwoordig—’n beskerming wat so sorgvuldig en toegewyd is soos die sorg wat aan die oog gegee word. God het ‘n besondere sorg aan die oog gegee, dit is een van die mees sensitiewe en broosste organe van die liggaam. Die oog is nie net deur die ooglid, die wenkbroue en die wimpers beskerm nie, maar die hele liggaam stel alles in werking om die oog te beskerm teen enige bedreiging. Wanneer daar selfs die geringste gevaar is, sal die hand outomaties opkom om die oog te beskerm. Hierdie sensitiwiteit is die oog se beskerming—so ook moet die siel beskerm word, met sorg en waaksaamheid teen die versoekings van die wêreld.

‘n Gebed vir Omvattende Bescherming
Die gebed “Bewaar my soos die appeltjie van die oog” vra dat God die persoon beskerm teen alle gevare wat mag opduik—of dit nou die bedreiging van ekstreme sonde of die subtiele sondige neigings binne die siel is. Net soos die oog met baie beskermende laagtes omhul word, moet die gelowige beskerm word deur die goddelike voorsienigheid wat gereed is om hom teen enige onregverdigheid te beskerm. Dit is nie net fisiese bedreigings wat hier bedoel word nie, maar die geestelike beskerming teen sonde en boosheid wat mag opduik in elke dag se lewe. Die gebed vra nie net vir beskerming teen ekstreme gevaar nie, maar teen die onbedagsame sondige neigings wat dikwels klein en onskuldig lyk, maar wat groot vernietiging kan bring.

Beskerming Teen Klein Sonde
Daar is baie gevalle waar mense die klein sondes of die “nicks” in die gewete misken, omdat hulle nie as ernstig beskou word nie. Die gebed om “bewaring soos die appeltjie van die oog” impliseer dat die persoon beskerm moet word teen selfs die kleinste ongeregtighede, die verborge sondige neigings wat, as dit nie hanteer word nie, tot groter boosheid kan lei. Net soos ‘n klein stofdeeltjie in die oog kan veroorsaak dat die oog pynlik jeuk, sodat die liggaam instinktief probeer om dit te verwyder, so moet die gelowige sensitief wees vir enige ongeregtigheid in sy lewe—selfs wanneer dit klein of onbelangrik lyk—en daartoe opgeroep word om dit uit die pad te ruim. Die minste sonde wat geduld word, kan uiteindelik die deur vir groter boosheid oopmaak.

Die Gevoeligheid van ‘n Oog—‘n Les in Gees
Die oog is ongelooflik sensitief; dit kan die kleinste beweging van lug aanvoel en is voortdurend in die staat van waaksaamheid. Net so moet die siel van die gelowige sensitief wees vir die teenwoordigheid van sonde. Die gebed om “bewaring soos die appeltjie van die oog” vra dat die hart van die gelowige sensitief en opreg moet wees in die teenwoordigheid van boosheid. God het die oog so ontwerp dat dit nie net fisies beskerm word nie, maar dat dit ook die gevaar van blootstelling aan die verkeerde dinge sal “voel” en onbewustelik die gevaar sal vermy. Die gelowige moet, deur die genade van God, dieselfde sensitiewe waaksaamheid toon—hy moet onsself beskerm teen die duisternis van sonde, en enige versoeking wat opduik moet hy verwerp.

Geestelike Waaksaamheid en Beskerming
Daar is ‘n interessante waaksaamheid wat die Christen oproep om nie net teen groot sondes nie, maar teen die kleiner sondes en die sondige neigings wat dikwels nie as ernstig geskat word nie. Dit is die verskil tussen diegene wat die geestelike geveg deurgaan, maar steeds onbewus bly van die klein dinge wat hulle ontheilig—hulle voel nie die teenwoordigheid van ongeregtigheid nie totdat dit hulle ten volle aanraak. Die gebed om beskerming soos die appeltjie van die oog impliseer dat ons nie net die groot struikelblokke moet vermy nie, maar dat ons die hele pad, elke oomblik, onder die beskerming van God se genade moet leef—en dit is wat die ware volgeling van Christus roep: om elke deel van sy hart, gedagtes en aksies in die lig van God se waarheid te leef.

Eindig in Volledige Bewaring
Broers en susters, die gebed “Bewaar my soos die appeltjie van die oog” is dus ‘n gebed vir die heeltemal omvattende, voortdurende beskerming wat God bied. Net soos die oog voortdurend beskerm word teen gevaar, so moet ons lewe deur die hand van God beskerm word, om ons nie net teen groot sonde te beskerm nie, maar teen die klein, onbedagsame gevaare wat die duiwel so dikwels in ons pad stel. Mag God elke dag, elke oomblik, die ware gelowige beskerm en bewaar, en mag ons in elke lighte van ons wees altyd aan Sy sorg toevertrou wees.

Inleiding
Die gebed “Bewaar my soos die appeltjie van die oog” (Psalm 17:8) is ‘n gebed vol diep betekenis. Dit kom nie van ‘n mond wat net herhaal nie, maar van ‘n hart wat deur genade onderrig is, wat die werklikheid van sy swakheid verstaan en in die vrese van ‘n val in sonde, na God roep. Die persoon wat hierdie gebed opreg uitspreek, besef dat sy grootste vyand nie net van buite is nie, maar juis in sy eie hart. “Bewaar my,” roep hy, asof hy sê: “Bewaar my van my eie boosheid, van die valsheid wat in my hart rus, en die sondige natuur wat altyd teen God is.” Dit is die uitroep van iemand wat weet dat die grootste gevaar nie net van omstandighede of mense kom nie, maar uit die dieptes van sy eie swakheid en sonde. Hy weet dat hy net deur God se beskerming veilig kan wees.

Beskerming van die Oog
Die oog is een van die mees sensitiwiteit organen in die menslike liggaam, en word omskep in ‘n simbool van hoe die gelowige se hart beskerm moet word teen die aanslae van sonde. Net soos die oog deur verskeie meganismes beskerm word—so moet die gelowige se siel voortdurend onder die beskerming van God se genade wees. Wanneer die oog ‘n gevaar bespeur, sal die hand outomaties opkom om dit te beskerm. Dieselfde geld vir die siel. Wanneer die geloofs- of gewetens-oog die geringste sonde of valstrik bespeur, moet die gelowige instinktief optree om te vermy wat verkeerd is en God se beskerming soek. In hierdie gebed word die gelowige gevra om God se waaksaamheid en beskerming in alle omstandighede.

Geestelike Sensitiwiteit
Die gebed om bewaring soos die appeltjie van die oog impliseer nie net ‘n besef van gevaar nie, maar ‘n geestelike sensitiewe hart wat die minste aanduiding van sonde in die lewe sal aanvoel. Wanneer ons tot bekering kom, is daar dikwels ‘n tydperk waarin ons so sensitief is vir die teenwoordigheid van sonde, dat selfs die kleinste misdryf ons diep sal pla. Hierdie sensitiewe hart is een van die wonderlikste eienskappe van die Christelike lewe, en ons moet daartoe streef om dit nie net aan die begin van ons geloofsreis te ervaar nie, maar dit voortdurend in stand te hou. Ons moet al hoe meer sensitief wees vir die teenwoordigheid van sonde, al hoe meer bedagsaam wees oor alles wat God in sy woord as verkeerd aandui. Hoe nader ons aan die hemel kom, hoe meer moet ons heilig wees, en hoe groter moet ons haat vir alles wees wat ons ver van God kan bring.

Oog van Geloof
Wanneer ons bid: “Bewaar my soos die appeltjie van die oog,” bid ons ook dat God ons oog van geloof helder en duidelik sal hou. Net soos die oog met die meeste sorg en beskerming beskerm word, so moet die oog van die geloof beskerm word teen die misleiding van onduidelike of gemengde leerstellings wat die helderheid van ons visie op Christus sal verduister. Die gelowige se geloof moet altyd in die reinheid van die bloed van Christus gewas word, en die water van die Woord moet ons hart gereeld reinig, sodat ons die hele waarheid kan sien, ongestroop van enige valsheid.

Verre Gesig van die Geestelike Lewe
‘n Belangrike kenmerk van die oog is die vermoë om ver te sien. Dit is ‘n groot verlies om nie verder as wat die oog normaalweg kan sien, te kan sien nie. Dieselfde geld vir die gelowige. Wanneer ons ‘n geestelike visie het wat verder as die aardse dinge kyk, kan ons die ewige perspektief van die hemel sien. Die gelowige wat die hoop van die heerlikheid het, kan die geskenke wat wag in die heilige stad, sien, selfs al is hulle nog nie in sig nie. Dit is hier waar die gelowige van Christus die ware, groot belofte van die ewige lewe en die magtige genade van God kan aanneem. Ons gebed moet wees om nie net te sien wat nou rondom ons gebeur nie, maar om in ‘n voortdurende toestand van geestelike visie te leef wat die volle ruimte van God se ewige doelwitte omhels. Die Christelike lewe is nie net beperk tot die huidige oomblik nie, maar strek in die oneindigheid.

Die Oog—’n Sier
Die oog is nie net ‘n praktiese deel van die liggaam nie, maar dit is ook die sier van die gesig. Wanneer ons die oorvloedige helderheid van die oog weghaal, is dit amper asof die gesig sy lewe verloor. Dit is die oog wat die gesig mooi maak, wat die mens nie net sigbaar maak nie, maar dit ook uitstraal met ‘n innerlike lewe. Die Christelike is nie net ‘n mens wat probeer lewe nie—hy is die sier van die kerk, die een wat die vreugde en die liefde van Christus weerspieël. Wat is die ware sier van die kerk? Dit is nie die wêreldse waardes van rykdom of geleerdheid nie, maar dit is die hart wat lewe volgens die liefde van Christus, die hart wat in die dien van ander vind.

Die Nut van die Oog in die Lichaam
Die oog is nie net ‘n ornament nie, maar dit het ‘n praktiese funksie. Dit is een van die nuttigste organe van die menslike liggaam. Dit laat ons toe om die wêreld rondom ons te sien, om die lewe ten volle te beleef. So moet die gelowige nie net wees ‘n ornament in die kerk nie, maar hy moet ook nut hê vir die ander. Ons moet nie net in ‘n geselskap wees nie, maar ons moet dié wees wat ander versterk, wat die lig van Christus aan ander bring deur ons dade en ons woorde.

Goeie Werk in Christus
Wanneer ons sê, “Bewaar my soos die appeltjie van die oog,” beteken dit nie net beskerming nie, maar ook dat ons die genade van God in ons lewe moet weerkaats. Dit beteken om nuttig te wees vir God se koninkryk—om die dinge van die Hemel nie net te verwag nie, maar om hulle ook te bring in ons dag-tot-dag lewe. As ons in Christus bly, sal ons nie net beskerm word nie, maar ons sal die vrug van die Heilige Gees in ons lewe dra.

Afsluiting: Behoud in Christus
As gelowiges is ons daartoe geroep om nie net uit die gevaar van sonde gered te word nie, maar om in Christus te bly. Die gebed “Bewaar my soos die appeltjie van die oog” vra nie net vir beskerming nie, maar vir ‘n verbintenis aan die een wat ons beskerm—die een wat ons hele wese in Hom hou. Ons gebed moet wees dat ons altyd in Christus sal bly, dat ons harte en gedagtes in Hom sal bly, en dat ons slegs in Sy krag sal wandel. Mag ons gebed wees, “Bewaar my, O God, en mag ek altyd in U krag bly en nie afvallig word nie!”

Charles Spurgeon