Die Ontbind van Lasarus - Charles Spurgeon

Inleiding
In baie dinge staan ons Here Jesus alleen as ‘n Werker. Geen ander kan Sy stem verenig met die fiat wat sê, “Lasarus, kom uit!” Nie, in sekere aspekte van genadige werksaamhede, assosieer die Meester egter Sy dienaars met Hom, sodat wanneer Lasarus uit die graf gekom het, sê Hy vir hulle, “Los hom los, en laat hom gaan.” In die opwekking van die dooies is Hy alleen, en daarom majestueus en Goddelik—in die losmaak van die gebonde is Hy met hulle vereenselwig, en bly steeds majestueus, maar Sy meer prominente kenmerk is nie hooghartigheid nie, maar nederigheid. Hoe ongelooflik vriendelik is dit van ons Here Jesus om Sy dissipels toe te laat om iets kleins in verband met Sy groot werke te doen, sodat hulle “saam met Hom werkers” mag wees.

Die Meester se Genade
Ons Here het so dikwels as moontlik Sy dissipels met Hom geassosieer. Natuurlik kon hulle Hom nie help in die aanbied van ‘n versoeningsoffer nie, maar dit was hul eer om te sê: “Laat ons gaan, dat ons saam met Hom mag sterf,” en dat hulle in hul liefde besluit het om saam met Hom na die gevangenis en die dood te gaan. Ons Here het die wisselvalligheid van hul karakter verstaan, maar Hy het geweet dat hulle opreg was in hul begeerte om saam met Hom in Sy hele lewensverhaal geassosieer te wees, wat dit ook al mag wees. Daarom, toe Hy later Jerusalem binnegery het in triomf, was dit net Hy wat met “Hosanna’s” gesaluweerd is, maar Hy het twee van Sy dissipels gestuur om die donkie te bring waarop Hy gery het en hulle het hul klere op die veul se rug gegooi. So het hulle bygedra tot Sy nederige pomp en deelgeneem aan die jubel van daardie koninklike dag.

Die Feestyd en Gebed
Verder, toe Hy die fees sou hou, het Hy dit uitdruklik genoem dat Hy dit saam met hulle sou hou, want Hy het gesê, “Met begeerte het Ek verlang om hierdie Pasga met julle te eet voordat Ek ly.” Hy het Petrus en Johannes gestuur om die Pasga voor te berei. Hy het hulle na die groot opgemaakte bovertrek gestuur en hulle beveel om dit gereed te maak. Alles wat hulle kon doen, was hulle toegelaat om te doen. Hul Here was bereid om hulle verder te lei, maar deur hul swakheid het hulle gestop. In die tuin het Hy hulle beveel om saam met Hom waak, op daardie vreeslike nag, en Hy het van hulle simpatie gesoek—“Draai terug en vorentoe, driemaal het Hy gehardloop, Soosof Hy hulp van die mens gesoek het.” Hy het in droefheid uitgeroep, “Kan julle nie een uur saam met My waak nie?” Ah, nee! Hulle kon tot by die rand van die afgrond saam met Hom gaan, maar nie af in die dieptes nie! Hy moes die wynpers alleen trap, en van die mense was daar niemand met Hom nie. Tog, soveel as wat hulle kon gaan, het Hy nie hul geliefde geselskap verag nie. Hy het hulle toegelaat, volgens hul kapasiteit, om van Sy beker te drink en om met Sy doop gedoop te word. En as hul gemeenskap met Hom in Sy lyding nie verder gegaan het nie, was dit nie omdat Hy hulle teruggehou het nie, maar omdat hulle nie die krag gehad het om Hom te volg nie.

Ons Assosiasie met Christus
Liewe vriende, ons Jesus Christus verheug Hom steeds om ons met Hom te assosieer, soveel as wat ons swakheid en dwaasheid dit toelaat! In Sy huidige werk om sondaars na Homself te bring, beskou Hy dit as deel van Sy beloning dat ons saam met Hom arbeiders moet wees. In Sy werkende mense beskou Hy die arbeid van Sy siel sowel as in die sondaars wat hulle na Hom bring. So het Hy ‘n dubbele beloning en word Hy so verheerlik in die liefde, medelye en ywer van Sy dienaars, soos in die oes wat hulle maai. Soos ‘n vader glimlag om sy klein kinders te sien wat hom naboots en probeer om hom in sy werk te help, is Jesus bly om ons nederige pogings vir Sy eer te sien.

Geloof en Samewerking met Christus
Dit is Sy vreugde om die oë wat Hy oopgemaak het, saam met Hom te laat huil oor die nie-bekeerde, en die tong wat Hy losgemaak het, te hoor praat in gebed en in die prediking van die evangelie—ja, om enige van die lede wat Hy herstel het, as lede van geregtigheid in Sy diens te sien! Jesus is bly om sondaars te red, maar dit is sy grootste vreugde om hulle te red deur die middele van dié wat reeds gered is. So seën Hy die verlore seuns en die dienaars van die huisgesin terselfdertyd! Hy gee aan die verlore redding, en oor Sy eie geroepene en gekose mense, plaas Hy die eer om gebruik te word vir die mees grandiose doeleindes onder die hemel!

Die Wondere van Christus se Werke
Ons Here het op wonderlike maniere Sy dissipels met Hom geassosieer, selfs in Sy wonderwerke, wat die belangrikste element van hierdie dag se geselskap is. Wat ‘n wonderlike wonderwerk was dit wat die Here in die graf in Betanië gewerk het.

Die Losmaak van Lasarus

Inleiding
Hy beveel ons om “hom los te maak, en hom te laat gaan.” Hy beveel ons om die swakkes te vertroos en die verdruktes te ondersteun. As Hy beveel, het ons geen ander rede nodig nie! Ek hoop, liewe vriende, dat julle onmiddellik aan die werk sal gaan, want die Koning se werk vereis haastigheid, en ons is verraaier as ons dit uitstel. Ons moet dit doen omdat dit heel moontlik is dat ons self die grafdoeke om ons vriend gebind het. Sommige van die mense wat daardie dag in Betanië was, het gehelp om Lasarus te begrawe en, beslis, hulle moet die Lasarus losmaak wat hulle gehelp het om hom te bind. Baie ‘n Christen het, voor sy bekering, gehelp om sondares te vererger deur sy voorbeeld. En moontlik het hy, na sy bekering, deur sy onverskilligheid en gebrek aan ywer gehelp om nuwe bekeerlinge in die bande van twyfel en hartseer vas te bind. In elk geval, jy het van baie mense gesê, “Hy sal nooit gered word nie!” So het jy hom in grafdoeke toegedraai—die Here het jou nooit beveel om dit te doen nie—jy het dit uit jou eie keuse gedoen, en nou beveel Hy jou om daardie grafdoeke te verwyder, sal jy nie gou wees om dit te doen nie?

Herinnering aan My Eie Ervaring
Ek onthou toe iemand my gehelp het om my grafdoeke af te haal en daarom verlang ek om ander se grafdoeke los te maak. As ons nie die goeie wat ons aan die presiese individu wat ons goed gedoen het, kan terugbetaal nie, kan ons dit ten minste terugbetaal deur te werk vir die algemene voordeel van die soekers. “Daar,” het ‘n weldoener gesê toe hy ‘n arme man gehelp het, “neem daardie geld en wanneer jy dit kan terugbetaal, gee dit aan die volgende man wat jy ontmoet wat in dieselfde toestand is as jy. En sê vir hom hy moet dit aan ‘n ander behoeftige persoon gee sodra hy kan bekostig—en so sal my geld vir baie dae aanhou reis.” Dit is hoe ons Here dit doen—Hy stuur ‘n broer om my bande los te maak. Dan word ek gehelp om ‘n ander te bevry en hy bevry weer ‘n derde, en so aan tot die einde van die wêreld! God gee dat jy en ek nie nalatig mag wees in hierdie hemelse diens nie!

‘n Praktiese Wenke
Laastens, ‘n praktiese wenk. As die Here Jesus Christus die dissipels ingespan het om Lasarus van sy grafdoeke te verlos, dink julle nie dat Hy ons ook sou gebruik as ons gereed is vir so ‘n werk nie? Daar is Paulus. Die Here Jesus het hom neergestamp, maar die nederige Ananias moet hom besoek en hom doop, sodat hy sy sig kan herwin. Daar is Cornelius. Hy het die Here gesoek en die Here is genadig teenoor hom, maar hy moet eers vir Petrus hoor. Daar is ‘n welgestelde Etioopi wat in sy wa deurry. Hy lees die Boek van die Profeet Jesaja, maar hy kan dit nie verstaan nie totdat Filippus kom. Lydia het ‘n oop hart, maar net Paulus kan haar na die Here Jesus lei. Ontelbare is die voorbeelde van siele wat geseën is deur menslike instrumente! Maar ek wil afsluit deur aandag te gee aan ‘n gedeelte waarop ek graag ‘n paar sekondes wil dwel. Toe die verlore seun huis toe gekom het, het die vader nie vir een van sy dienaars gesê, “Gaan en ontmoet hom nie.” Nee, ons lees, “toe hy nog ‘n groot afstand weg was, het sy vader hom gesien en medelye gehad en gehardloop, en hom in sy arms geneem en hom gesoen.” Hy het al hierdie dinge self gedoen! Die vader het hom persoonlik vergewe en herstel. Maar ons lees verder, “die vader het vir sy dienaars gesê, Bring die beste mantel en trek dit aan hom aan; en sit ‘n ring aan sy hand, en skoene aan sy voete: en bring die vetkalf hier, en slag dit, en laat ons eet, en bly wees.” Die liefdevolle vader sou al hierdie dinge self gedoen het, niewaar? O ja, maar toe wou hy hê dat al die dienaars in die huis saam met hom moet wees in die blye ontvangs van sy seun. Die groot Here kon alles self vir ‘n sondaar doen, maar Hy doen dit nie, omdat Hy wil hê dat ons almal saam met Hom in gemeenskap moet wees! Kom, mededienaars, bring die beste mantel! Ek is nooit gelukkiger nie as wanneer ek die geregtigheid van Christus preek en probeer dit aan die sondaar aan te trek. “Wat?” roep iemand! “Jy kan dit nie aan trek nie!” So sê die gelykenis—”Bring die beste mantel en trek dit aan hom.” Ek bring dit nie net uit en wys dit nie, maar deur die hulp van die Heilige Gees, probeer ek dit aan die sondaar aantrek! Ek hou dit voor hom op, net soos jy die vriend se baadjie aanhou om hom te help dit aan te trek. Jy moet die arme sondaar se hand in die mou lei en dit op sy skouers lig, anders kan hy dit nooit aan die regte manier aan trek nie. Jy moet hom leer, hom vertroos, hom opbeur en hom, in werklikheid, help om hom aan te trek soos een van die gesin!

Die Ring en die Skoene
Dan die ring, kan ons dit nie uitbring nie? Beslis, die vader moes die ring aan sy seun se hand gesit het. Nee, hy beveel sy dienaars om dit te doen. Hy roep vir hulle, “Sit ‘n ring aan sy hand”—laat hom in gemeenskap ingelei word, maak hom bly met die gemeenskap van die heiliges! Jy en ek moet die nuwe bekeerling in die vreugdes van die Christelike samelewing lei en hom laat weet wat dit is om met Christus getroud te wees en by sy volk aangesluit te wees! Ons moet eer op hierdie hernude mense sit en diegene versier wat eens verag is. En ons mag nie nalaat om skoene aan sy voete te sit nie! Hy het ‘n lang reis om te gaan—hy moet ‘n pelgrim wees en ons moet hom help om homself te skoen met die voorbereiding van die Evangelie van Vrede. Sy voete is nuut in die Here se weë—ons moet hom wys hoe om op die Meester se opdragte te hardloop. Wat die vetkalf aanbetref, dit is ons taak om die herstelde mense te voed. En wat die musiek en die dans betref, dit is ons taak om die harte van berouvolle mense bly te maak deur oor hulle te juig. Daar is baie wat gedoen moet word! O my broers en susters, probeer en doen dit vanaand! Sekere onder ons sal ‘n navraag na afloop van die diens na gaan—en hulle sal probeer die ring aan sy hand sit en skoene aan sy voete sit. Ek wens dat meer van julle dit doen, maar as julle dit nie binne hierdie Tabernakelwande kan doen nie, doen dit wanneer julle huis toe gaan! Begin ‘n heilige bediening vir die bekeerde wat nog nie in vryheid ingebring is nie. Daar is kinders van God wat nog nie ‘n skoen aan hulle voete het nie—daar is baie skoene in die huis, maar geen dienaar het dit aan hulle getrek nie! Wanneer ek kyk, sien ek sommige broeders wat nie die ring aan hulle hand het nie. O, dat ek die voorreg mag hê om dit aan te sit! Ek beveel julle, broeders en susters, deur die bloed wat julle gekoop het, en deur die liefde wat julle vas hou, en deur die opperste welwillendheid wat julle behoefte voorsien—gaan uit en doen wat julle Meester genadiglik beveel en beveel—los Lasarus! Bring die beste mantel en trek dit aan hom! Sit ‘n ring aan sy hand en skoene aan sy voete! En laat ons almal eet en bly wees met ons Vader! Amen.

Charles Spurgeon