Die Mislukking en Vervulling van die Wet - Charles Spurgeon

“Want wat die wet nie kon doen nie, omdat dit deur die vlees swak was, het God, Sy eie Seun in die gelykenis van sondige vlees gestuur, en vir die sonde, het Hy in die vlees veroordeel, sodat die geregtigheid van die wet in ons vervul mag word, wat nie na die vlees wandel nie, maar na die Gees.” – Romeine 8:3-4

Die Volmaaktheid van die Wet

Die wet van God is volmaak. Jy kan niks daaraan toevoeg nie, of iets daaruit neem, sonder om dit te bederf. Wanneer jy die Tien Gebooie lees en dit in hulle geestelike betekenis verstaan, sal jy sien hoe ver reik hulle en dat hulle elke sonde aanspreek. Ek het een keer opgemerk dat ‘n geleerde prelaat gesê het dat hy geen gebod teen dobbelary in die Bybel kon vind nie. Waar was sy oë? Is dit nie duidelik geskryf nie: “Jy mag nie begeer nie”? Wat is dobbel, behalwe begeerlikheid in aksie? Dit is duidelik dat die dobbelaar sy naaste se goedere begeer, en daardie begeerte gee opwindings aan die boosheid wat die wet van God duidelik veroordeel. Vertrou daarop, daar is niks verkeerd nie wat die wet van God nie veroordeel nie, en niks reg nie wat die wet nie goedkeur nie.

Die Dekaloog is ‘n volkome wet. As jy die siel daarvan neem, wat ek die opsomming van die wet noem, lyk dit vir my selfs groter in sy kortvorm as wat dit is in sy uitgebreide vorm. Hier is dit: In die Ou Testament, in twee verskillende plekke, een in die Sesde Hoofstuk van Deuteronomium en die ander in die Negentiende van Levitikus, en dan, soos gegee deur Christus in antwoord op die vraag van ‘n wetgewer— “Jy sal die Here jou God liefhê met alles wat jy is, en jou naaste soos jouself.” Wonderlike wet, opgesom in een woord, “LIEFDE”, maar wat in sy kring elke vorm van plig omvattend wat spruit uit ons verhouding met God of die mens! Dit kan regtig gesê word, soos Paulus sê in die vorige hoofstuk, “Daarom is die wet heilig en die gebod heilig, en regverdig, en goed.”

Wat die Wet Nie Kan Doen Nie

Maar daar is dinge wat die wet nie kan doen nie. Dit kan nie ‘n nuwe hart in ‘n sondaar gee nie. Dit kan nie ‘n verlore siel red nie. Dit kan nie ‘n skuldige persoon regverdig nie. Dit kan nie ‘n verdwaalde terug na God bring nie. Die wet, soos dit oorspronklik aan Adam gegee is, ‘n volmaakte mens, sou, as hy dit uitgevoer het, God verheerlik het en ‘n volmaakte lewe in hom sou voortbring. Maar ons is nie in dieselfde posisie teenoor God as wat Adam was nie, en ons is nie vry van die besmetting van boosheid nie, soos hy was. Ons het geval en daar is nou in ons natuur dit wat Paulus noem, “die vlees”, wat lus is vir jaloesie, en van God afwankel. Dit het die wet swak gemaak vir die vervulling van God se doel van regverdigmaking of redding.

Die Wet se Gebrek

Die wet van Engeland, waar dit waar en goed is, beskerm eerlike mense en keer baie van misdade, maar dit is prakties magtelos in die geval van sommige gereelde misdadigers wat die neiging tot misdadigheid blyk te erf. Die gebrek is nie in die wet nie, maar in die persoon met wie dit moet handel. So word die wet van God swak deur ons swakheid. Daar is sommige wat aan die wet vasklou en verwag om deur hul eie dade gered te word, maar hulle leun op ‘n gebroke riet! Die wet kan nie vrymaak van skuld en veroordeling nie, nie weens enige fout in homself nie, maar omdat hy swak is deur ons vlees.

Die Doel van die Wet

Wat is dan die doel en beperking van die wet? Dit stel ‘n reguit pad voor. Reg op die berghelling sien ek die pad na die top. Maar ek het in ‘n afgrond geval. Ek is besig om gebroken en verwond te wees—ek kan nie ‘n duim beweeg nie. Wat help ‘n reguit pad vir my? Hier moet ek lê, op die bodem van die kloof, en vergaan, tensy iets meer as ‘n reguit pad aan my gewys word. Die pad is voor my, maar ek is swak en kan nie beweeg nie. Die wet van God vertel ons wat ons moet doen, maar dit stel ons nie in staat om dit te doen nie! Tog is dit nuttig om die pad te ken waarlangs ons moet gaan, want dit sal vir ons wys hoe ver ons geval het, ons ontevredenheid met ons huidige toestand veroorsaak en ons voorberei om hulp te aanvaar, indien hulp kom.

Wat die Wet Kan Doen

Die wet kan dit doen. Die wet is ook baie nuttig omdat dit ons afwykings en vlekke wys. Dit is soos die spieël wat my dame op haar gesig hou om te sien of daar enige vlekke is. Maar sy kan nie haar gesig met die spieël was nie! Wanneer die spieël sy uiterste doen, is die vlekke steeds daar. Dit kan nie ‘n enkele vlek verwyder nie—dit kan net wys waar dit is. En die wet, hoewel dit ons sondes, ons tekortkominge, ons oortredings openbaar, kan nie die sonde of oortreding verwyder nie. Dit is swak vir daardie doel, omdat dit nooit bedoel was om so ‘n doel te bereik nie. Die wet dien ook nog ‘n ander doel—it bestraf ons vir ons sonde. Het jy ooit sy tienpunttige seergemaakte aan die agterkant van jou gewete gevoel? Wat ‘n ploegsnyde dit maak! “Veroordeel hom,” sê die hele tien-durende wet van God! Die Eerste Gebod sê, “Veroordeel hom—hy het My gebreek.” En die Tweede Gebod sê, “Veroordeel hom—hy het My gebreek.” En die Derde sê, “Veroordeel hom—hy het My gebreek.” Geen een van hulle is stil nie! Hulle kla al vir hul geregtigheid en as jy werklik jou eie hart ken, sal jy erken dat nie een van hulle jou vals beskuldig nie, omdat haat moord is en die gedagtes van dwaasheid, sonde!

Die Krag van die Evangelie

Maar dit kan jou nie genees nie. Dit kan nie vrede vir jou spreek nie. Dit kan jou nie vergifnis gee nie. Oortuig en veroordeel is alles wat die wet kan doen. Dit is te swak om selfs een arme sondaar te red!

God se Glorieuse Metode van Verlossing en Vryheid van Sonde

Nou gaan ek vir julle, in ‘n paar woorde, God se glorieryke prestasie wys. Die resultaat is “dat die geregtigheid van die wet in ons vervul mag word, wat nie na die vlees wandel nie, maar na die Gees.” Hierdie geregtigheid word op twee maniere vervul. Eerstens, in Christus word die geregtigheid van die wet vervul. Dit word geregverdig. Dit is hoe die saak gestaan het: God het regverdig ‘n straf aan sonde gekoppel. Dit is reg dat die oortreder gestraf moet word. Ek, skuldige volgens God se wet, is tot straf verdoem. Maar ek is een met Christus. Christus is my Adam. Hy staan vir my in. Ek is ‘n lid van Sy liggaam, verenig met Hom in ‘n mistieke, maar werklike unie. Hy kom in en antwoord vir my. Hy neem die sonde asof Hy dit self gepleeg het, al kan Hy nooit sonde pleeg nie. Hy stel Sy nek aan die byl en ly wat ek moes ly, of ly wat meer as voldoende daarvoor is, en so word God se wet geregverdig. Ek het gesterf, want ek is een met Christus en Hy het vir my gesterf, en ek het in Hom gesterf. Ek het die toorn van God gedra, want ek is een met Hom en Hy het die toorn van God vir my gedra. So word die geregtigheid van die wet vervul in elke gelowige, omdat sy aanvaarde Vervanger en Borg die straf gedra het! Die twee leerstellings van “Vervanging” en “Unie met Christus” moet altyd saamgaan. Die tweede verduidelik die eerste, en die eerste word moontlik gemaak deur die tweede! Christus se dood was ‘n vervanging vir my omdat ek in die Verbond van Genade met Hom verenig is deur bande wat nooit gebreek kan word nie.

Wat die Wet Nie Kan Doen Nie

“Dan is dit die einde van die wet,” sê iemand. Stop—die wet van God het een groot eis—gehoorsaamheid! As ‘n man nie gehoorsaam is nie en gestraf word, ontsnap hy nie daarmee van die plig om gehoorsaam te wees nie. Die wet is steeds op hom, wat sê, Gehoorsaam, gehoorsaam! “O, maar ek is gestraf vir vorige oortredings.” Selfs so, maar jy is steeds verplig om gehoorsaam te wees. Die wet is altyd ons skuldeiser vir ‘n perfekte gehoorsaamheid. Waar het ons dit dan? Ek antwoord, Christus het die wet vervul. Daar was nooit so ‘n Wet-vereffenaar soos Hy nie! Hy het dit gewillig gedoen. Hy het dit uit sy hart gedoen. “Kyk, Ek kom,” het Hy gesê, “in die boek is dit van My geskryf, Ek het dit om jou wil te doen, O My God: ja, jou wet is in My hart.” Hy het dit plegtig gedoen. In Hom was geen sonde nie. “Ek doen altyd wat Hom behaag,” het Hy van Sy Vader gesê. Hy was volmaak. Hy het die wet in elke jota en tittel onderhou. Daar kan nie so ‘n gehoorsaamheid aan die wet gelewer wees selfs deur ‘n sondelose Adam soos wat Christus dit aan die wet gelewer het nie. Adam het nie die eienskap van wees wat hom in staat sou stel om so ‘n oorvloedige gehoorsaamheid aan die wet as Christus dit gelewer het nie. Christus is God en as Hy gehoorsaam is aan die wet—indien Hy gebore word onder die wet, dit ondergaan en dit uitvoer—ontvang die wet van so ‘n Persoon, wat so wonderlik saamgestel is, ‘n hoër vervulling as wat dit ooit van enige gewone man ontvang kon het! Ek neem vandag die volmaakte gehoorsaamheid van my Heer en, deur dit vir myself toe te eien, noem Ek Hom, “Die Here my geregtigheid.”

God se Glorieuse Prestasie

Ek maak nie aanspraak nie, want dit is geskryf, “Dit is Sy naam waarmee Hy genoem sal word, DIE HERE ONS GEREGTIGHEID,” en, “van Hom is julle in Christus Jesus, wat van God vir ons gewysheid, geregtigheid, heiligmaking en verlossing gemaak is.” In Christus Jesus het jy vir jou gedoen wat die wet nooit kon doen nie. Die geregtigheid van die wet is in jou vervul. Jy het die straf gedra—jy het die wet van God gehoorsaam in die Persoon van jou Verbondshoof en Verteenwoordiger.

Die Wet in die Hart van die Gelowige

Nou neem ek die woorde in die tweede en minderwaardige sin, wat steeds baie kosbaar is. Die geregtigheid van die wet word in die Christen vervul deur die Genade van God. Wanneer ons in Christus glo, ontvang ons nie net vergifnis nie, maar ons ontvang ook vernuwing. Ek word meegedeel dat die leer van sekere mense vandag is dat die Gelowige eers vergifnis kry en lank daarna die skoon hart ontvang. Maar ek sê, op die gesag van God se Woord, dat geen man vergewe word tensy hy ‘n skoon hart het nie! God gee die skoon hart op die tyd wat Hy die vergifnis gee! Jy moet nooit die vernuwing van die Heilige Gees van die vergifnis van sonde skei nie. Hulle gaan saam en hy wat die vergifnis van sonde ontvang, ontvang ‘n nuwe geboorte—en word ‘n nuwe skepsel in Christus Jesus dan en daar. Die werk van regenerasie en die aksie van geloof wat regverdigmaking vir die berouvolle sondaar bring, is gelyktydig en moet in die natuur van die saak altyd so wees. Op die oomblik word die geregtigheid van die wet vervul in die nuutgebore, Genade-vernuwe gedagtes. Daar is ‘n huidige gehoorsaamheid wat werklik gelewer word. Ons moet erken dat daar foute, onvolmaakthede en sonde is, maar terselfdertyd streef ons om heilig te wees. Ek spreek namens al julle wat Christus liefhet. Julle verlang om Hom te gehoorsaam. Ja, en julle gehoorsaam Hom. Julle het die werke van die vlees afgelê. As julle Gelowiges is, kan julle nie doen wat julle vroeër gedoen het nie, en julle streef om dinge te doen wat voorheen vir julle moeilik was. Julle is eerlik, julle is waar, julle is regverdig, julle liefhet die Here. Julle maak Hom—nie ‘n afgod—om julle God te wees. Julle streef om aan ander te doen soos julle wil gehad het dat hulle aan julle doen. Julle liefhet God en julle liefhet jou naaste. En hoewel nie volmaak nie, tog, in ‘n groot mate, deur die oefening van die Genade van God, word die wet in julle vervul op ‘n manier wat dit nooit as net ‘n wet vervul kon wees nie. Julle gehoorsaam God en bereik ‘n mate van heiligheid deur wat Christus vir julle gedoen het—‘n mate van heiligheid wat julle nooit bereik het toe julle probeer het om gered te word deur goeie werke nie.

Die Geregtigheid van die Wet in die Hart

Dit is ‘n betekenisvolle feit dat terwyl werk-mongers werk hoog aanprys, hulle nooit iets het om oor te praat nie—en terwyl Gelowiges in Christus hulle eie goeie werke afkeur, oorvloed hulle in hulle! Ek probeer leef asof my verlossing net op my werke afhang—en tog doen ek dit terwyl ek weet dat ek regverdig gemaak is deur geloof, deur Jesus Christus—en nie deur die werke van die wet nie. Só word huidige gehoorsaamheid werklik gelewer.

Volmaakte Gehoorsaamheid in die Hart

Nou moet ons ‘n bietjie verder gaan. Daar is volmaakte gehoorsaamheid wat in die hart gelewer word. Jy weet hoe Paulus dit stel. Hy sê dat die dinge wat hy sou doen, hy nie altyd gedoen het nie en dit het hom hartseer gemaak. En die dinge wat hy nie sou doen nie, maar wat hy haat om te doen, het hy soms gedoen en dit het hom hartseer gemaak. Maar hy sê, “As ek dit doen wat ek nie wil nie, is dit nie meer ek wat dit doen nie, maar die sonde wat in my woon.” Die kind van God is nie volmaak in sy lewe nie, maar hy wil so wees—hy sug om so te wees—sy hart is daarop ingestel. Dit herinner my aan mnr. Bunyan wanneer hy sê, “Jy sien ‘n man wat na die dokter gaan, ry op ‘n perd wat taamlik traag is. Maar kyk hoe hou hy aan skop en slaan; slaan en skop; trek en trek. Hy sou vinniger gaan as hy kon. So is hy in sy hart heeltemal op pad na die dokter toe, al is hy net halfpad daar! Hy is in sy hart heeltemal daar, hoewel sy perd hom terughou.”

Die Struggle Teen Sonde

Dit is hoe ons teruggehou word deur die swakheid van die vlees. O Broers en Sisters, as ons volmaak kon wees, sou ons in die Hemel wees, want ek kan nie ‘n hoër Hemel voorstel as om perfek soos Christus te wees nie! ‘n Sondeaar, as hy sy pad kon kry, sou graag ‘n paar mooi klein selfvoldane sondes net vir homself wil hê en nooit daarvoor verantwoording afgee nie. Hy sou vir altyd kies om geen God en geen Wet van God te hê nie. Hoe lekker sou dit vir hom wees! En dan, as hy sy boosheid in volle beheer het, sou hy wil hê om sy glas, sy vreugde, sy losbandigheid vry van enige beperking te hê! Sy vryheid sou gou in losbandigheid oorgaan. Dit sou die hoogste plesier wees vir die kind van die vlees. Maar die kind van God haat sonde as sonde! Hy liefhet heiligheid as heiligheid en as hy na die Hemel kon gaan en sonde begaan, sou dit vir hom geen Hemel wees nie! En as God hom vir sonde beloon kon het—alhoewel so iets onmoontlik is en die gedagtes van so iets amper blasfemie is—sou hy nog steeds sonde as sonde haat en daarvan vlug!

Die Lewe van Gehoorsaamheid

Die kind van God sê, “Ek sal in my huis wandel met ‘n volmaakte hart. Ek sal geen boosheid voor my oë stel nie—ek haat die werk van diegene wat afwyk—dit sal nie aan my kleef nie.”

Charles Spurgeon