Die Lig van die Wêreld – Charles Spurgeon

Julle is die lig van die wêreld. Matteus 5:14.

Hierdie titel was deur die Jode aan sekere van hul uitmuntende Rabbies gegee. Met groot pompe het hulle van Rabbi Judah of Rabbi Jochanan gesels, en hulle as die lampe van die heelal, die ligte van die wêreld, beskou. Dit moes vreemd geklink het in die ore van die skrifgeleerdes en Fariseërs toe hulle dieselfde titel, in alle ernstigheid, toegepas hoor word op ’n paar gesigsvriende en hande-geskeurde plaaswerkers en vissers, wat dissipels van Jesus geword het. Jesus het in wese gesê: “Nie die Rabbies nie, nie die skrifgeleerdes nie, nie die samegestelde Sanhedrin nie, maar julle, My nederige volgelinge, julle is die lig van die wêreld.” Hy het hulle hierdie titel gegee, nie nadat Hy hulle drie jaar lank opgelei het nie, maar amper aan die begin van Sy bediening. Ek neem aan dat hierdie titel nie aan hulle gegee is weens wat hulle geweet het nie, maar weens wat hulle was. Nie hul kennis nie, maar hul karakter het hulle die lig van die wêreld gemaak. Hulle was nie nog heeltemal opgelei in Sy geestelike skool nie, en tog sê Hy vir hulle: “Julle is die lig van die wêreld.” Die feit is dat, waar daar geloof in Christus is, daar lig is, want ons Here het gesê: “Ek het gekom as die lig in die wêreld, sodat elkeen wat in My glo nie in duisternis sal wandel nie.” “Die ingang van u Woord gee lig.” Egte geloof in Christus draai ’n mens van duisternis na wonderlike lig en verander hom in “Lig in die Here” – sy doelwitte, sy begeertes, sy spraak, sy aksies word vol van die goddelike lig wat alle kamers van sy siel verlig, en dan vloei dit uit die vensters uit sodat dit gesien kan word deur mense. Die gelowige is aangestel om ’n vuurtoring vir ander te wees, ’n vrolike lamp, en ’n leidende ster.

Die Gelowige se Lig sal Verhoog word

Dit is waar dat sy lig sal toeneem soos hy meer van Christus leer. Hy sal in staat wees om meer onderrig aan ander oor te dra wanneer hy meer ontvang het. Maar selfs terwyl hy nog ‘n beginner is, is sy geloof in Jesus in homself al ’n lig. Mense sien sy goeie werke, selfs voordat hulle sy kennis ontdek. Die man van geloof wat na heiligheid streef, is ’n lig van die wêreld, al is sy kennis dalk baie beperk, en sy ervaring dié van ’n baba. Ek noem dit aan die begin, sodat elke Christen die toepassing van die teks op homself kan sien. Dit is nie net aan die apostels, of aan predikante, gegee nie, maar aan die hele liggaam van die gelowiges – “Julle is die lig van die wêreld.” Julle nederige mans en vroue wie se nut net tot julle huise of werkswinkels beperk sal wees, julle wie se stemme nooit in die strate gehoor sal word nie, wie se spraak net eloquent sal wees in die ore van dié wat by julle vuurtjies insamel, julle, selfs julle, stil en ongewaarword, soos julle lewens mag wees – julle is die ware lig van die wêreld. Nie net die manne wie se geleerde volumes ons rakke laai nie, nie net die manne wie se donderende stemme die nasies opwek nie, of wat, met besige sorg vir God se heerlikheid, die see en land omsingel om onderdane vir die koninkryk van Jesus te vind nie, maar julle, elkeen van julle, wat nederig op die Verlosser rus en liefdevol julle hoë roeping as kinders van God en volgelinge van Sy dierbare Seun uitvoer.

Ligtigheid Moet Aan Ons Gegee Word

Laat ons nooit vergeet nie dat lig eers aan ons gegee moet word, of dit sal nooit uit ons voortkom nie. Ons is nie ligte van die wêreld deur ons natuur nie; op sy beste is ons net ligte wat nie aan is nie totdat die Gees van God kom. Vra jouself dus af, my luisteraar, of God ooit die vlam van Sy Gees in jou aangesteek het. Is jy bevry van die mag van duisternis en oorgeplaas in lig? Het die onsterflike vlam van die goddelike lewe jou aangeraak? As dit so is, het jy lig in jouself, en lig teenoor ander, en jou lig sal effektief op baie maniere werk. Dit sal die duisternis van diegene rondom jou openbaar. Jou lig sal die duisternis wys hoe donker dit is. Net soos Christus se lewe die mense van Sy tyd geoordeel het, so blootlê die geloof van Christene die boosheid van ongeloof, en die heiligheid van gelowiges openbaar die boosheid van sonde. Ons lig berispe ook die dade van duisternis, en veroordeel dit. Al sou ons nooit ’n harde woord gebruik nie, sou ’n goddelike lewe ’n streng vermaning wees teen sonde. Daarom gebeur dit dat ons teenstand moet verwag, want “Hy wat boosheid doen, vrees die lig.” Die wêreld verstaan ons nie, “want die lig skyn in die duisternis, en die duisternis verstaan dit nie.” En daarom verteenwoordig dit ons verkeerd en woed teen ons.

Die Lig as Beoordelaars van die Mense

In ’n sekere sin is die heiliges daagliks die beoordelaars van die mensdom. Hulle vermy alle sensitiwiteit, want hulle weet wie gesê het: “Moet nie oordeel nie, sodat jy nie geoordeel sal word nie,” maar onbewustelik veroordeel hul goddelike, heilige, en toegewyde lewens die boosheid van die goddelose. En die Gees van God, deur hulle, veroordeel dikwels die wêreld van sonde, geregtigheid en oordeel. Die gelowige se lig maak groot en belangrike waarhede bekend. Ons is ligdraers deur ons getuienis van die Here Jesus en Sy goddelike evangelie. “Julle is My getuies, sê die Here.” Ons het geglo, en daarom spreek ons; ons het die genesende krag van die evangelie gevoel, en daarom verkondig ons dit.

Die Doel van Lig in die Wêreld

Daar is drie antwoorde waarom God sy mense as liggewers gebruik. Eerstens, dit keer baie boosheid af van die liggewers self. Tweedens, dit besorg baie seën vir hulle. En derde, dit het ’n bemoedigende aspek vir diegene wat die lig ontvang—hulle wat in die duisternis sit en die lig nodig het.

Ligte wat Egos Beveel

Een belangrike gevolg van die gebruik van die mense van God as liggewers is dat dit die selfdigtheid van mense keer, en hulle leer dat hulle lig nie net vir hulleself bedoel is nie, maar om ander te verlig. As ’n man heiligheid soek, soek hy die hoogste vorm van nuttigheid. Daar is geen egoïsme in ‘n man wat heilig wil wees nie, want dit is gesamentlik met sy roeping om ander te help. As die gelowige in sy lig groei, groei die lig wat ander help.

Die Lig wat Ek Moet Skyn

Ek mag dalk later begin skyn, maar al die skyn wat uit my sou moes kom in die tyd toe ek dof was, is ’n doodse verlies—’n onherstelbare verlies vir die wêreld; so veel minder lig vir altyd, deur my verwaarlosing van onsterflike siele.

Die Verlies van Doofheid

Ek wil nie uitbrei op die illustrasies wat al te gewild is nie, soos dié wat versamel kan word van die vuurtoringwagter wat sy lantern moet onderhoud of skepe sal vergaan nie. Ek wil ook nie meer doen as om jou herinnering te bring aan die Cornish-wrekkers, wie se vals ligte soveel mense na hulle ondergang gelok het nie. Maar ek vra jou, onthou, jy is in praktyk die vuurtoringwagters van die wêreld, anders is jy die verwoesters van die mense se siele. Jy is of jou broer se wagter, of jou broer se moordenaar. Jou mislukking om lig te wees, sal nie net met jou eindig nie—dit sal ander vir altyd vervloek. ’n Ernsvolle preek wat met toewyding gelewer word, kan nie net die mense wat dit hoor raak nie, maar deur hulle, hul kinders, en hul kinders se kinders. ’n Goeie gedagtesaak wat in ’n kind se hart val, mag die kind se hele loopbaan verander, en daardie seun mag later ’n nasie tot die goeie beïnvloed. Jy weet nooit hoe ver ’n vlam van heilige vuur sal brand nie. Die verantwoordelikhede en moontlikhede van die mees nederige onder ons is onberekenbaar. Omdat ons die lig van die wêreld is, is ons belangriker vir hierdie wêreld as die cherubim of serafim. Ek meen dat die verantwoordelikhede van keisers, konings, lede van die parlement, en regters beduidend minder is as dié van Christene, want hierdie groot eenes is nie die ligte van die wêreld nie—hulle vee net die huis van die wêreld af en rangskik die meubels; maar ons is die lig sonder wie se teenwoordigheid mense nie regtig kan leef nie—ons is lig vir die onsterflikheid en vir die hemel, sonder dit val mense in oordeel en die hel. Daarom druk verantwoordelikhede op ons wat geen maat het nie.

Die Verantwoordelikheid wat Lig Bring

Daaruit spruit dit dat die liggewer, wat sy verantwoordelikheid voel, na die Here Jesus Christus toe vlug vir hulp, en alles wat ons na Jesus toe dryf, is vir ons ’n groot seën. Die geweldige behoefte wat die Christen se posisie op hom plaas, maak dat hy roep na die Sterk vir krag, en sê: “Wie is voldoende vir hierdie dinge?” En deur daardie roep, kom ’n seën in sy siel. Maar meer nog, die begeerte om siele vir Christus te wen, dryf mense na selfontkenning, want hulle voel dat, as die wêreld deur hulle geseën moet word, hulle enige iets kan doen om die doel te bereik—hulle kan met ruwe behandeling, misverstande, laster, onverskilligheid, boosheid, ja, en selfs gevangenisstraf en die dood self deurkom, as hulle maar hul bestemming kan vervul, en lig vir die wêreld kan wees. Deur sulke selfontkenning en oorvloedige liefde word hulle opgeleidelike die gelykenis van Christus. Hulle word ligte van die wêreld genoem, en daardie naam is alles Syne.

Die Beeld van Christus se Lig

Jy het die wonderlike prent deur Holman Hunt gesien, en sy meesterlike leringe opgemerk; hy noem dit “Die Lig van die Wêreld.” Dit is die Meester wat daar staan, en daardie selfde hartseer koning wat die geheimsinnige lantern dra, spreek nou tot ons en sê, “Julle is hierdie lantern; julle is die lig van die wêreld.” O, wees versigtig, geliefdes, omdat so ’n eer op julle geplaas is, dat julle jul missie reg uitvoer. En as jy vir daardie doel lewe, sal dit in jou al daardie eienskappe skep wat die heiliges soos die Groot Vader van die ligte maak, met wie daar geen wisseling is nie, geen skaduwee van omdraai nie.

God se Lig wat Hoop Bring aan Sondaar

Ek het veel meer om te sê, maar daar is geen tyd nie, daarom moet ek afsluit met die laaste refleksie dat dit vir God se gebruik van mense om lig aan ander mense te gee, ’n aanmoediging vir sondaar bring. Geliefde gehoor, julle wat Christus nie ken nie, dit behoort julle aan te moedig om te glo dat God opreg is teenoor julle, omdat Hy julle mede-mense stuur om vir julle te sê, “Glo in die Here Jesus Christus, en jy sal gered word.” Ambassadeurs word nie gewoonlik gekies van die kant wat die skuld dra nie. ’n Groot koning sal oor die algemeen een van sy eie vriende stuur, nie een van die rebelle nie, om vrede te onderhandel; maar God het ons, wat self rebelle was, gekies en ons na julle, wat ons mede-rebelle was, gestuur, en ons sê, “Wend julle tot die Here en leef.” Lyk dit nie asof Hy bedoel het om Sy liefde, en Sy vriendelikheid, en Sy sorg vir julle te toon nie? Let ook op, elke Christen wat vir julle oor Jesus praat, is self ’n voorbeeld van God se krag sowel as Sy liefde. Hy kan jou van jou sondes red, want Hy het hierdie mense en vroue gered. Hulle wat vir jou oor die Verlosser praat, getuig dat hulle verlore was in sonde soos jy, so onmoontlik om die kettings van sonde af te skud soos jy, tog is hulle vrygemaak. Nog steeds is hulle van duisternis na lig gekeer! En Hy wat hulle gered het, gee jou ’n waarborg dat Hy jou kan red. As Hy dit vir een doen, waarom kan Hy dit nie vir ’n ander doen nie? Dit wys Sy sorg vir jou. Hy het gedink dat, as Hy ’n engel na jou toe sou stuur, jy dalk bang sou wees; miskien, as jy die glans van sy aangesig gesien het, sou jy met vrees teruggehou gewees het. Toe die gesig van Moses geskyn het, kon die Israeliete nie daarop kyk nie—daarom is daar geen glans op die gesig van predikante nie, en dié wat met jou oor jou siele praat, is net soos jyself, sodat hulle jou selfvertroue kan gee en jou harte kan wen.

Die Boetedoening en Aansporing

Ons roep vir jou, “Kom met ons na die kruis! Kom met ons na die groot Vader! Kom met ons en sê, ‘Vader, ek het gesondig.’” Dit was ’n deernisvolle, bedagsame sorg van God dat daar niks moet wees om Sy skape weg te skrik nie, maar dat die herders wat hulle soek, in ’n nederige, deernisvolle gedaante na hulle moet kom. Gereeld is daar ’n spesiale geskiktheid in die ligdraers wat God aan mense stuur. Byvoorbeeld, jou ma het vir jou gepleit; jou pa het met jou gesels oor jou siel. Sal jy so ’n ambassade verwerp? As my God my pa kies om met my te pleit om met Hom versoen te word, sal ek die boodskap vir my pa se onthalwe oorweeg, sowel as vir my God se onthalwe.

Charles Spugeon