Die Kerk van Christus - Charles Spurgeon

Inleiding

“En Ek sal hulle en die plekke rondom My berg tot ‘n seën maak, en Ek sal die reën in sy seisoen laat neerkom. Daar sal reëns van seën wees.” – Esegiël 34:26. Die hoofstuk (Esegiël 34) wat ek aan die begin van die diens gelees het, is ‘n profesie. Ek verstaan die betekenis daarvan nie net as ‘n verwysing na die toestand van die Jode tydens die ballingskap en hul latere vreugde wanneer hulle na hul land sou terugkeer nie, maar na ‘n toestand wat hulle na hul herstel onder Nehemia en Ezra ingegaan het, en waarin hulle steeds vertoef tot vandag toe. Die profeet vertel ons dat die herders destyds, in plaas daarvan om die kudde te voed, hulself gevoed het. Hulle het die gras platgeloop, in plaas daarvan dat die skape dit eet, en hulle het die water met hul voete besoedel. Dit is ‘n presiese beskrywing van die toestand van Judea na die ballingskap. Want toe het die Skrifgeleerdes en Fariseërs opgestaan, wat die sleutel van kennis geneem het en nie self ingegaan het nie, en ook nie ander toegelaat het om in te gaan nie. Hulle het swaar laste op die mense se skouers geplaas, maar hulle het dit nie met een van hul vingers aangeraak nie. Hulle het godsdiens heeltemal tot offers en rituele gemaak en ‘n las op die mense geplaas sodat hulle uitgeroep het, “Hoe moeg is dit!” Dieselfde boosheid het met die armes Jode tot vandag toe voortgeduur. As jy die nonsens van die Talmud en die Gemara lees en sien watter laste hulle op hulle geplaas het, sal jy sê, “Waarlik, hulle het doelloos herders.” Hulle gee die skape geen voedsel nie. Hulle belemmer hulle met denkbeeldige superstitie en onsinnige oortuigings, en in plaas daarvan om hulle te sê dat die Messias reeds gekom het, bedrieg hulle hulle met die idee dat daar nog ‘n Messias sal kom wat Judea sal herstel en dit tot sy glorie sal verhef. Die Here spreek ‘n vloek uit op hierdie Fariseërs en Rabbis. Diegene wat “met sy kant en met sy skouer druk,” die bose herders wat nie toelaat dat die skape rus nie, en nie vir hulle ‘n goeie weiding gee nie. Maar nadat hy hierdie toestand beskryf het, profesieer Esegiël beter tye vir die arme Jood. Die dag kom wanneer die sorgelose herders niks meer sal wees nie. Dan sal die mag van die Rabbis ophou. Dan sal die tradisies van die Misjna en die Talmud weggegooi word. Die uur is op hande wanneer die stamme na hul eie land sal opgaan, wanneer Judea, wat lank ‘n huilende woesteny was, weer soos ‘n roos sal blom. Dan, as die tempel self nie herstel word nie, sal daar op Sion se berg ‘n Christelike gebou opgerig word waar die heilige lofprysing gehoor sal word, soos die Psalms van Dawid in die tabernakel gesing is. Nie lank sal dit wees voordat hulle sal kom – sal kom uit verre lande, waar hulle ook al rus of rondloop. En sy wat die afval van alles was, wie se naam ‘n spreekwoord en ‘n bywoord geword het, sal die glorie van alle lande wees! Die neergedrukte Sion sal haar kop ophef, en haarself skud uit die stof, duisternis en die dooies. Dan sal die Here sy volk voer en hulle en die plekke rondom sy berg tot ‘n seën maak.

Die Herstel van die Jode

Ek dink ons heg nie genoeg betekenis aan die herstel van die Jode nie. Ons dink nie genoeg daaroor nie. Maar dit is verseker dat as daar iets in die Bybel belowe word, dit dit is. Ek verbeel my jy kan nie die Bybel lees sonder om duidelik te sien dat daar ‘n werklike herstel van die kinders van Israel gaan wees nie. “Daar sal hulle opgaan. Hulle sal met huil na Sion toe gaan, en met smeking na Jerusalem.” Mag daardie gelukkige dag gou kom, want wanneer die Jode herstel word, sal die volheid van die heidene ingesamel word. En sodra hulle terugkeer, sal Jesus op die berg Sion kom om met sy ouerlinge in glorie te regeer, en die vreedsame dae van die Millennium sal dan aanbreek. Ons sal dan elke man as ‘n broer en ‘n vriend ken. Christus sal oor die hele aarde regeer!

Die Kerk van Christus as ‘n Seën

Dit is dan die betekenis van die teks – dat God Jerusalem en die plekke rondom sy berg tot ‘n seën sal maak. Ek sal dit egter nie vanoggend in daardie sin gebruik nie – ek sal dit eerder in ‘n meer beperkte of miskien ‘n breër sin gebruik – soos dit van toepassing is op die Kerk van Jesus Christus en op hierdie spesifieke kerk waarmee jy en ek verbind is. “Ek sal hulle en die plekke rondom My berg tot ‘n seën maak. En Ek sal die reën in sy seisoen laat neerkom. Daar sal reëns van seën wees.”

Christus se Kerk as ‘n Seën

Daar is twee dinge wat hier gespreek word. Eerstens, Christus se Kerk is ‘n seën; tweedens, Christus se Kerk sal geseën wees. Hierdie twee dinge sal jy in die verskillende sinne van die teks vind.

1. Christus se Kerk is ‘n Seën

“Ek sal hulle en die plekke rondom My berg tot ‘n seën maak.” Die doel van God in die keuse van ‘n volk voordat alle wêrelde geskep is, was nie net om daardie volk te red nie, maar om deur hulle essensiële seëninge aan die hele mensdom te bring. Toe God Abraham gekies het, het Hy nie net besluit om hom as God se vriend en ontvanger van spesiale voorregte te kies nie. Maar Hy het hom gekies om hom, so te sê, die bewaker van die waarheid te maak. Hy moes die ark wees waarin die waarheid versteek sou wees. Hy moes die bewaker van die verbond wees namens die hele wêreld! En wanneer God enige mense deur sy sovereign verkiesende genade kies en hulle tot Christus bring, doen Hy dit nie net vir hul eie onthalwe nie, maar vir die wêreld se onthalwe.

Die Seën van God

Weet julle nie dat “julle die lig van die wêreld is”? “’n Stad wat op ‘n berg lê, kan nie weggesteek word nie”? “Julle is die sout van die aarde.” En wanneer God julle sout maak, is dit nie net sodat julle sout in julle self kan hê nie, maar sodat julle, soos sout, die hele massa kan bewaar. As Hy julle gis maak, is dit sodat julle, soos die klein gis, die hele deeg kan gis. Verlossing is nie ‘n selfgeskeide ding nie. God gee dit nie vir ons om vir onsself te hou nie, maar sodat ons deur dit die middel van seën vir ander kan wees! En die groot dag sal verklaar dat daar nie ‘n man op die aarde is wat op een of ander manier seën ontvang het deur God se gave van die evangelie nie. Die feit dat die boosdoeners in die lewe gehou word en die genade van uitstel gegee word, is deur die dood van Jesus gekoop. Deur sy lyding en dood word die tydelike seëninge wat beide ons en hulle geniet, aan ons gegee. Die evangelie is gestuur om eers diegene wat dit omhels, te seën, en dan uit te brei sodat dit ‘n seën vir die hele mensdom kan wees!

Drie Dinge oor die Kerk as Seën

Wanneer ons van die kerk as ‘n seën praat, moet ons drie dinge opmerk. Eerstens, hier is die goddelikheid: “Ek sal hulle ‘n seën maak.” Tweedens, hier is die persoonlikheid van godsdiens: “Ek sal hulle ‘n seën maak.” En, derdeens, hier is die ontwikkeling van godsdiens: “En die plekke rondom My berg.”

God Maak die Kerk tot ‘n Seën

Met betrekking tot die seën wat God sy Kerk sal maak, is daar die goddelikheid. Dit is God, die Ewige Jehovah, wat spreek – Hy sê: “Ek sal hulle ‘n seën maak.” Niemand van ons kan ander seën nie, tensy God ons eers geseën het. Ons het goddelike handewerk nodig. “Ek sal hulle ‘n seën maak deur hulle te help en deur hulle te dwing.” God maak sy volk ‘n seën deur hulle te help. Wat kan ons doen sonder God se hulp? Ek staan en preek vir duisende, of dit mag wees vir honderde. Wat het ek gedoen, tensy ‘n groter as die mens by my in die preekstoel was?

Ek het dit gevind en ek glo nie ek is anders as ander mense nie

“Kan niks doen nie? Kan jy nie ‘n pamflet in jou hoed sit en dit waar jy gaan neergooi nie? Kan jy nie ‘n woord vir ‘n kind sê nie? Waar kom hierdie man vandaan wat niks kan doen nie? Daar is ‘n spinnekop teen die muur. Hy gryp die paleise van konings en spin sy web om die wêreld van giftige vlieë te bevry. Daar is ‘n brandnetel in die hoek van die kerkhof. Die geneesheer sê dit het sy deugde. Daar is ‘n klein ster in die lug. Dit is op die kaart gemerk en die matroos kyk daarna. Daar is ‘n inseksie onder die water. Dit bou ‘n rots. God het al hierdie dinge vir iets gemaak! Maar hier is ‘n man wat God gemaak het en hom niks gegee het om te doen nie? Ek glo dit nie! God maak nooit nuttelose dinge nie. Hy het geen oorbodige handewerk nie. Ek gee nie om wat jy is nie. Jy het iets om te doen. En o, mag God jou wys wat dit is en jou dan dwing om dit te doen, deur die wonderbaarlike dwang van Sy voorsiening en Sy genade.”

Die Verantwoordelikheid van die Gelowige

Maar ons moet in die derde plek let op die ontwikkeling van die evangelie seëning. “Ek sal hulle ‘n seën maak,” maar dit eindig nie daar nie—”En die plekke rondom My berg.” Godsdiens is iets wat uitgestrek word. Wanneer dit begin in die hart, is dit eers soos ‘n klein mosterdsaadjie. Maar dit groei geleidelik en word ‘n groot boom, sodat die voëls van die lug in sy takke sal nes maak. ‘n Mens kan nie net vir homself godsdienstig wees nie. “Niks mens leef vir homself nie en niks mens sterf vir homself nie.”

Jy het al dikwels gehoor dat as jy net ‘n klippie in ‘n stroom werp, dit eers ‘n klein kring veroorsaak, dan ‘n ander buite dit, en dan weer ‘n ander en ‘n ander, totdat die invloed van die klippie oor die hele oppervlak van die water sigbaar is. So is dit wanneer God sy mense ‘n seën maak. “Ek sal ‘n predikant ‘n seën maak vir een of twee. Ek sal hom dan ‘n seën maak vir ‘n honderd. Ek sal hom dan ‘n seën maak vir duisende. En dan sal Ek daardie duisende ‘n seën maak. Ek sal elkeen, individueel, ‘n seën maak—en wanneer ek dit gedoen het, sal Ek al die plekke rondom een berg ‘n seën maak.”

Sekerheid van ‘n Seën vir die Gemeente

Ek hoop ons sal nooit tevrede wees, as lede van Parkstraat, totdat ons nie net ‘n seën vir onsself is nie, maar vir al die plekke rondom ons berg. Wat is die plekke rondom ons berg? Ek dink hulle is eers, ons agentskappe, tweedens, ons buurt, en derdens, die kerke wat langs ons is. Eers, daar is ons Sondagskool—hoe naby is dit nie aan ons berg nie? Ek praat baie daarvan, omdat ek wil hê dit moet in die aandag gebring word. Ek bedoel om vanoggend ‘n praktiese preek te hou, om sommige van julle te beweeg om in die Sondagskool te kom onderrig, want daar het ons enkele geskikte mense nodig om “na die hulp van die Here op te kom, na die hulp van die Here teen die magtige.” Daarom noem ek die Sondagskool as ‘n plek wat baie naby aan die berg is. Dit behoort net by die voet daarvan te wees. Ja, dit behoort so naby aan die berg te wees dat baie mense direk van daar na die kerk kan gaan.

Daar is ook ons Besoek- en Christelike Onderwyssamewerking wat ons het vir die besoek van hierdie buurt. Ek vertrou dat dit ‘n seën geword het. God het ‘n man tussen ons gestuur wat ywerig en opreg werk om die siekes te besoek. Ek het, as superintendent van my geliefde broer, die sendingwerker, ‘n gereelde verslag van sy werk. Sy verslag het my geweldig bevredig en ek kan getuig dat hy baie doeltreffend werk in ons omgewing. Ek wil hê daardie Samewerking moet al jou simpatie en krag hê. Ek beskou hom as ‘n Josua, waarmee jy uit moet gaan na diegene wat in die buurt woon.

Die Uitbreiding van Gods Koninkryk

Weet julle nie wat vir die donker plekke daar is nie? Stap net ‘n bietjie na die regterkant. Sien die winkels wat op ‘n Sondag oop is. Sommige, dank God, wat dit vroeër gedoen het, kom nou by ons aanbid. Ons sal nog meer hê. Want “die aarde is die Here s’n en die volheid daarvan,” en waarom behoort dit nie aan ons nie? My broers en susters, wanneer julle die siekes besoek, of pamflette van deur tot deur versprei, maak dit julle gebed—dat hierdie Samewerking, wat een van die plekke rondom ons berg is, ‘n seën mag wees! Laat ek nie enige agentskap wat met hierdie kerk verband hou, vergeet nie. Daar is nog verskeie wat plekke rondom ons berg is—en die Here het net in my hart geplaas om ander samewerkings te skep, wat tot ‘n seën vir hierdie berg gemaak sal word—en binnekort sal julle daarvan hoor.

Ons Verantwoordelikheid na die Gemeente

Ons het verskeie broers in hierdie gemeente aan wie God ‘n mond gegee het om uit te spreek. Hierdie broers is besig om ‘n samewerking te vorm om die woord van God te verkondig. Waar God sy Kerk so geseën het en ons so naamgevolg het onder die mense, waarom moet ons nie aanhou nie? Ons is op ‘n groot punt van vurigheid en liefde gebring. Nou is die tyd om iets te doen. Terwyl die yster warm is, hoekom nie slaan en dit vorm nie? Ek glo ons het die materiale nie net om ‘n kerk hier te maak wat die glorie van die Baptistekerke in Londen sal wees nie, maar om kerke oral deur die stad te maak!

Die Seëninge van God se Genade

Ek wil die agentskappe rondom ons berg hê—mag dit ‘n seën wees. Maar daar is die buurt. Ek voel soms dat ons so min van nut is vir die buurt, alhoewel dit ‘n groen oase in die middel van ‘n groot geestelike woesteny is. Net agter ons kan ons honderde Rooms-Katolieke en mense van die ergste karakter kry. En dit is hartseer om te dink dat ons nie hierdie plek ‘n seën vir hulle kan maak nie. Dit is vir julle ‘n groot seën. Maar julle kom nie van hierdie distrik nie.

God se Genade in Seisoene

Die tweede punt is dat God se volk nie net ‘n seën is nie, maar hulle moet geseën word. Lees die tweede deel van die vers. “En Ek sal die reën in sy seisoen laat neerkom. Daar sal reëns van seën wees.” Dit is ietwat merkwaardig, as ‘n voorspelling van die seëninge wat ons hier hoop om te ontvang, dat God vir ons reën gestuur het op die eerste dag van opening. As ek ‘n gelowige in voorspel was, sou ek bid dat dit so reën elke dag, vanaf die eerste dag! Wanneer dit ophou, mag die kapel gesluit wees. Want ons wil dit net oop hê solank die seëninge van genade aanhou neerkom.

Die Seëning van ‘n Seën

Laat ons onthou, die reën kom in seisoene. “Ek sal hulle die reën in sy seisoen gee.” God stuur die seëninge van genade op die regte tyd. O, mag ons so in staat wees om God se seëninge te ontvang, en mag Hy ons altyd ‘n seën maak, sodat ons die hele wêreld in liefde en waarheid mag raak!

Charles Spurgeon