Die Hospitaal van Wagtende Mense Besoek Deur die Evangelie - Charles Spurgeon

“Jesus sê vir hom, Staan op, neem jou bed op, en wandel.” – Johannes 5:8

Die Sabbatdag en die Wysheid van Christus

Dit was die Sabbatdag! Waar sou Jesus daardie dag wees, en hoe sou Hy dit deurbring? Ons weet heeltemal seker, Hy sou dit nie op ’n onheilige of onbeduidende manier deurbring nie. Wat sou Hy doen? Hy sou goed doen, want dit is reg om goed te doen op die Sabbat. Waar sou Hy dit doen? Hy het geweet daar was een aanskouing in Jerusalem wat veral pynlik was – die aanskouing van ’n groot aantal armes, blindes, kreupeles en verlamdes, wat langs ’n waterpoel gelê het, waggend op ’n seën wat selde gekom het. Hy het gedink dat dit die beste sou wees om daar goed te doen, want daar was die meeste nodig. Mag die dienaars van Christus ooit onthou dat die grootste nood die grootste eis op hulle het – en waar daar die meeste behoefte is, daar moet hulle die meeste genade betoon. En geen beter manier om die Sabbat deur te bring, kan daar wees as om die evangelie van redding te bring na diegene wat die meeste daarvoor nodig het.

Maar dit was nie net ‘n Sabbat nie; dit was ook ‘n feesdag. Dit was ‘n groot fees van die Jode, en Jesus het na Jerusalem gekom om die fees te hou. Waar sou Hy feesvier? Het iemand Hom na sy huis genooi? Daar was Maria en Martha en Lasarus by Betanië. Sou hulle Hom uitgenooi het? Soms sou selfs Fariseërs en publikeane hulle huise oopmaak en vir Hom ‘n banket aanbied. Waar sou Hy gaan? Was dit ‘n besondere keuse vir Hom om vir Homself te sê: “My fees sal wees tussen die blindes, die kreupeles en die verlamdes”? Nee, dit was nie buitengewoon nie, want Hy het self gesê vir diegene wat Hom uitgenooi het: “Wanneer jy ‘n feestafel voorberei, roep die armes, die verminktes, die kreupeles, die blindes; en jy sal geseën wees, want hulle kan jou nie beloon nie, maar jy sal beloon word by die opstanding van die regverdiges.” Wat Hy ander aanraai om te doen, sou Hy sekerlik self doen. Dit was net soos Christus om te sê: “Ek sal My fees deurbring in ‘n hospitaal. Ek sal hierdie dag, wat heilig is vir vreugde en rus, gebruik om daarheen te gaan waar die siekes samel, want vir My is om barmhartig te wees, om vreugde te vind – om mense te seën is om rus vir My hart te bring.”

Die Gaan na Bethesda se Poel

Julle kan die Verlosser sien wat na die poel van Bethesda afgaan, vasbeslote om op die plek waar hartseer en siekte heers, Sy barmhartigheid uit te oefen en die boosheid te oorwin. Ek wil julle vra om saam met my en die Verlosser na die poel van Bethesda af te gaan. Ek noem dit die HOSPITAAL VAN WAGTENDES. Terwyl ons daar is, sal ons opmerke dat Jesus Christus Sy oë vestig op die hulpeloosste persoon in daardie waggende groep. En dan, derde, sal ons moet opgemerk met blydskap hoe ons Here met die man handel op ‘n evangeliese manier.

Die Hospitaal van Wagtende Mense

Eerstens, ek het gesê ons sou na die POEL VAN BETHESDA afgaan, met sy vyf portieke, wat ek die hospitaal van die wagters noem – want al die mense daar het een ding gedoen – hulle was besig om te wag. Hulle het gewag vir die beweging van die waters. Daar was niks anders wat hulle kon doen nie. Hulle het siek gelê, met angsvolle oë wat op die klein poel gestaar het, hoopvol om dit te sien borrel – om ‘n kring wat groter word oor die stil oppervlak te sien – wag vir die oomblik om in te duik, want wie eerste in die water sou spring, sou ‘n wonderwerk ontvang – net een, en geen ander nie. Het ek nie reg gesê dat dit ‘n hospitaal van wagters was nie?

Te maklik kan ons vandag ‘n groot groep wagters kry. Ek wens dit was nie so nie, maar groot getalle wag altyd. Ek dink ek weet genoeg om al vyf die portieke vol te vul. Sommige wag vir ‘n meer gerieflike tyd en hulle het dalk die idee dat hierdie gerieflike tyd vir hulle op ‘n siekbed sal kom. Miskien dink hulle selfs, op ‘n sterwensbed. Dit is ‘n groot fout. Hulle het die evangelie gehoor en glo dit is waar, alhoewel hulle dit nie aanvaar nie. Hulle gaan gereeld na ‘n aanbiddingsplek, en sê vir hulself: “Ons hoop dat ons eendag Christus sal kan omhels en genees word van die siekte van sonde, maar nie nou nie.”

Hoeveel jare het julle al gewag? Vyf, ses, agt, tien, twintig? Ek ken van sommige wat al 20 of meer jare gewag het. Ek onthou dat ek met hulle oor hul siele gepraat het, en hulle het gesê dat hulle nie die saak sou verwaarloos nie. Hulle was besig om te wag, en die tyd was nog nie daar nie. Maar dit het nie gekom nie en hulle wag steeds. Ek vrees hulle sal wag totdat die oordeeldag hulle bevind ongehaal. Hulle reken altyd op ‘n goeie môre, maar môre is nie ‘n dag wat jy in die almanak sal vind nie – dit is net te vinde in die kalender van die dwaas. Die wyse man leef vandag. Wat sy hand vind om te doen, doen hy op die oomblik met alles in hom. Vandag is God se tyd, en wanneer ons gered word, sal dit ons tyd wees. Maar, alas, baie lê wag totdat hul gewrigte styf, hul oë faal, hul ore verzwak en hul harte al hoe minder gevoelig word. O julle eenvoudige mense, sal dit so wees, vir altyd? Sal julle wag totdat julle in die hel gewerp word?

Die Vals Wag vir Drome en Visioene

In die tweede portiek is daar ’n menigte wagters wat wag vir drome en visioene. Julle dink dalk hierdie is min, maar dit is nie so min nie. Hulle het die idee dat hulle dalk een van hierdie nagte ‘n lewendige droom van die oordeel sal hê en alarm sal wakker word, of ‘n helder visioen van die hemel wat hulle sal betower. Hulle het iemand se biografie gelees waar hy iets in die lug gesien het, of ‘n stem gehoor het, of ‘n Skrifvers gehad het wat “hom aangeraak het” (soos dit genoem word). Hulle wag, ek sê, totdat dieselfde tekens en wonders hulle sal oorval.

Ek getuig dat hulle baie angstig is om hierdie dinge te beleef. Maar hul fout is dat hulle dit wil hê, of verwag dat dit gaan gebeur, en lê daar by die Poel van Bethesda wag, en wag, en wag, asof hulle nie in God kan glo nie, maar hulle kan in ‘n droom glo. Hulle kan nie die woorde van die Heilige Skrif glo nie, maar hulle glo in ’n stem wat hulle dink hulle in die ore hoor, alhoewel dit die gekwetter van ’n voël mag wees, of dalk niks. Hulle vertrou op hul verbeelding, maar nie die woorde van God nie, soos dit geskryf is in die geïnspireerde boek. Hulle wil iets hê wat bo die seker Woord van getuienis staan. Is dit nie ’n beledigende ongeloof nie? Moet ons nie die Here glo totdat ‘n teken of ‘n wonder Sy getuienis bevestig nie?

Wag op ’n Gedwonge Overtuiging

’n Derde portiek is vol mense wat wag op ’n soort dwang. Hulle het gehoor dat dié wat na Christus kom deur die Heilige Gees getrek word. Hulle glo die doctrines van genade en ek is bly hulle doen, want dit is waar. Maar hulle misverstaan die doctrines. Hulle neem aan dat die Heilige Gees mense maak om dit of dat te doen, heeltemal teen hul wil, deur mag te oefen. Hulle idee is dat mense met geweld na die hemel geneem word, en omdat ons van liefde se toue en bande van die mens praat, kies hulle daardie beeld en vertaal dit verkeerd.

Die Evangelie se Aanraking met Alle Soorte Mense

As ’n man vol van selfregverdigheid is, wys die evangelie hom na Christus, en sê vir hom om sy regverdigheid op te gee. En as ’n man vol van boosheid en rottend van sonde is, wys die evangelie hom na Christus en beveel hom om sy sonde op te gee en na Jesus te kyk. Die grondslag waarop die evangelie die sondaar aanspreek is dieselfde in alle tye. Dit het nie minder of meer te sê vir die kind van die hoer as vir die kind van die Christelike moeder nie. Dit bied dieselfde vergifnis aan die groot sondaar en die klein sondaar, (indien daar so iets is), en kom met dieselfde ryke seën na die grootste sondaar, nes dit kom na die kinders van godvrugtige ouers. Moet nie vals idees in jou gedagtes koester nie. Dieselfde Here oor alles is ryk vir almal wat Hom aanroep. Soos geloof die een soortgelyke seën behaal. Daar is ’n beperking, want “Die Here ken diegene wat Syne is,” maar in die prediking van die evangelie is ons nie gebonde aan die geheime besluit nie, maar aan ons opdragte, “Gaan julle in die wêreld in en predik die evangelie aan elke skepsel; wie glo en gedoop word, sal gered word.” Hy wat vir my gesê het om aan elke skepsel te predik, het nie vir my gesê om een siel uit te sluit nie. So het ek probeer verduidelik waarom so baie mense wag, en ek sal nog net een ding byvoeg oor hierdie punt. Sommige van hierdie mense wat wag, stel baie hoop op ander mense, soos wat hierdie arme man gesê het, “Ek het niemand om my in die poel te sit nie.” Ek kry elke week briewe van mense wat geestelik in nood is wat my vra om vir hulle te bid, wat ek met vreugde doen. Maar in die algemeen sê ek vir hulle: “My geliefde vriende, ek smeek julle, moenie probeer om julle gedagtes te kalmeer deur vir my te vra om vir julle te bid nie. Dit is nie julle hoop nie. ‘Glo in die Here Jesus Christus en jy sal gered word,’ of ek vir jou bid of nie.” Ek probeer hulle weglei van enige vertroue op iemand se gebede en om net na Jesus te kyk. O, moenie sê, “Ek sal my vriende vra om vir my te bid, en dan sal ek rus nie.” Jy mag dit sê as jy wil, maar moenie daarop rus nie, ek smeek jou. Onthou, Jesus Christus is die Een na wie jy moet kyk – nie die gebede van die beste mense nie. As jy na Jesus kyk, sal jy onmiddellike redding ontvang. Maar as die hele kerk van God op hul knieë sou val en daar bly vir die volgende 50 jaar om vir jou te bid, sal jy beslis verdoem wees as jy nie in Jesus glo nie. As jy vir jouself bid en alleen na Jesus kyk, sal jy verseker gered wees. Is dit nie genoeg oor daardie somber hospitaal vol wagters nie?

Die Geneesheer se Kom na die Hospitaal

Nou, ‘n paar minute oor die tweede punt. Jesus Christus het die hospitaal binnegegaan, en Hy kyk rondom Hom. En Hy kies die MEESTE HULPELOOSE MAN IN DIE HELE WÊRELD. Ek was bly om op die plakkaat van die teaterdienste te sien, daar is ’n lyn wat sê, “Die armste mense is die mees verwelkomde.” Dit is ’n evangeliese uitspraak. So is dit ook met Christus. Hy hou daarvan om Sy barmhartigheid aan diegene te gee wat dit die meeste nodig het. Daar het daardie man gelê, en hy het nie aan Christus gedink nie, maar Christus het opgestaan en na hom gekyk. Hy het nie Jesus geken nie, maar Jesus het hom geken, en Hy het geweet dat hy al ’n lang tyd in daardie toestand was. Hy het geweet dat hy al 38 jaar lank siek was. Hy het alles geweet – en Hy het geweet voordat die man dit vir Hom gesê het, dat hy dikwels teleurgesteld was, en inderdaad, daardie arme siel het dit ook. Hy het dikwels probeer, sover sy verlamde liggaam dit hom toegelaat het, om in die water in te kom. Maar iemand, selfs ’n blinde man wat nader aan die rand gekom het en die gebruik van sy ledemate gehad het, het eerste in die water gespring en het met sy oë oop na vore gekom – terwyl hierdie arme senuweeman nooit die kans gehad het om in die water in te kom nie. Hy het baie ander gesien wat genees is, en dit het die siekte vir hom net pynliker gemaak. Maar dit het hom nie aangemoedig nie, maar eerder hartseer gemaak. Hy was die mees besluitelose, sagterige soort man wat jy ooit gesien het. Lees die verhaal van die man wie se oë deur Christus oopgemaak is, wat gesê het, “Een ding weet ek, dat ek blind was, maar nou sien ek.” Daar is ’n hardkopige medemens. Hy mag dalk ’n Skot gewees het. Maar hierdie man was heeltemal besluiteloos, verward, swak in gedagtes. Jy ken miskien sulke mense – dalk het jy sulke mense in jou familie. Jy kan hulle nie help nie. As jy hulle in die besigheid sou begin, is dit seker dat hulle sou misluk. Wat hulle ook al doen, dit slaag nooit. Hulle is ’n arm, swak, kinderagtige soort mense wat in ’n mandjie geplaas moet word en op iemand anders se rug deur die wêreld gedra moet word. So is dit met mense in die geloof – en hierdie man was ’n tipe daarvan. Hy het bitter verlang om genees te word, maar hy het nie regtig gesê nie, want toe Jesus vir hom sê, “Wil jy heelword?” het hy nie gesê, “O Here, ek verlang dit met my hele hart nie,” maar hy het voortgegaan met ’n rambling verhaal, en gesê, “Ek het niemand om my in die water te sit nie,” en so aan.

Jesus Christus se Geneeskrag in ‘n Evangeliese Vervulling

Toe ons Here hom genees het, as jy mooi let, het hy nie gevra wat Christus se naam was nie, en toe hy dit later uitvind, het hy soos ’n dwaas na die Fariseërs gegaan en vir hulle direk vertel wie sy weldoener was, en so het hy die Here in die moeilikheid gebring. Daar is steeds mense van hierdie soort. Hulle weet nie hulle eie gedagtes nie. Hulle weet hulle moet gered word, maar hulle sê dit nie regtig nie. Hulle is regtig beïndruk, maar hulle word amper net so maklik in die ander rigting beïndruk. Hulle is besluiteloos en onstabiel. Nou het my Here en Meester hierdie man gekies om die onderwerp van Sy genesende krag te wees. Aan God behoort wonders van genade. Het Jesus nie self gesê nie, “Ek dank U, O Vader, Here van die hemel en die aarde, omdat U hierdie dinge van die wyse en verstandige verborge het, en dit aan die babas geopenbaar het. So is dit, O Vader, want so het dit in U oë goed gelyk”? “God het die dwaas dinge van die wêreld gekies om die wyse te verneder. En God het die swakke dinge van die wêreld gekies om die magtige te beskaam; en die minagtende dinge van die wêreld, en dinge wat verag is, het God gekies, ja, en dinge wat nie is nie, om dinge wat is, tot niet te bring.” Hierdie arme, ongelukkige, hulpelose, verlamde man – amper so verlam in sy brein as wat hy was in sy liggaam – is deur ons genadige Here besit.

Nou, wie is die mees hulpelose man of vrou hier? Ek weet jy sê, sommige van julle, “Ek is bang dit is ek.” Ek het goeie nuus vir jou. Jy is presies die soort wat my Here liefhet om mee te begin. Moet nie aanstoot neem aan die beskrywing nie, maar wees bereid om dit vir jouself aan te neem. Dalk, as jy terugkyk na jou lewe, is jy gedwing om te sê, “Wel, dit is werklik wat ek was. Ek het genoeg verstand van my besigheid. Ek is slim genoeg daar. Maar wanneer dit by godsdiens kom, vrees ek ek is presies die soort dwaas. Ek het geen besluit nie. Ek het geen vasberadenheid nie. Ek word altyd deur ’n versoeking aan die oor getrek, of deur boosheidsmaats in die verkeerde rigting gelei.”

Die Kracht van Geloof in Jesus Christus

Nou, my arme vriend, lê voor Jesus Christus in al jou hulpeloosheid, in al jou domheid – en bid die Here om na jou te kyk.

Charles Spurgeon