Die Hemelse Wind – Charles Spurgeon

Inleiding: Die Heilige Gees en Sy Wondere

Die Heilige Gees moet nie net bewonder word vir die groot Waarhede van God wat Hy in die Heilige Skrif aan ons leer nie, maar ook vir die wonderlike manier waarop daardie Waarhede gebalanseer word. Die Woord van God gee ons nooit te veel van die een ding of te min van die ander nie. Dit dra nooit ‘n leerstelling tot ‘n ekstreme nie, maar matig dit met die ooreenstemmende leerstelling. Waarheid blyk ten minste in twee parallelle lyne te loop, indien nie in drie nie, en wanneer die Heilige Gees een lyn aan ons stel, wys Hy ons wyslik die ander. Die waarheid van die Goddelike Soewereiniteit word gekwalifiseer deur menslike verantwoordelikheid, en die lering van oorvloedige Genade word gesaai met ‘n herinnering aan onwrikbare Geregtigheid. Skrif gee ons, as dit ware, die suur en die alkali – die rots en die olie wat daaruit vloei – die swaard wat sny en die balsem wat genees. Net soos ons Here Sy Evangeliste twee en twee uitgestuur het, so stuur Hy Sy Waarhede twee en twee, sodat elkeen die ander kan help vir die seën van dié wat dit hoor.

In hierdie merkwaardige derde hoofstuk van Johannes het ons twee Waarhede van God wat so duidelik geleer word, asof dit met ‘n sonstraal geskryf is en langs mekaar geleer word. Die een is die noodsaaklikheid van geloof in die Here Jesus Christus en die feit dat elkeen wat in Hom glo nie veroordeel sal word nie. Dit is ‘n lewensbelangrike leerstelling, maar daar is ‘n moontlikheid om dit so kaalweg en sonder verhouding tot die res van God se Woord te preek, dat mense in ernstige dwalinge lei. Regverdigmaking deur geloof is ‘n baie kosbare Waarheid van God. Dit is die kern en hart van die Evangelie, maar jy kan so uitsluitlik daaroor praat, dat jy mense laat vergeet van ander belangrike praktiese en ervaringsgebaseerde Waarhede, en hulle dan groot skade berokken. Sout is goed, maar dit is nie alles wat ‘n man nodig het om van te lewe nie, en selfs as mense op die beste droë brood fed is en niks anders nie, sal hulle nie floreer nie. Elke deel van Goddelike onderrig is van praktiese waarde en mag nie verwaarloos word nie.

Geloof en die Nuwe Geboorte

Daarom, die Heilige Gees, in hierdie hoofstuk, lig die gelyke belangrikheid van die nuwe geboorte of die werk van die Heilige Gees, en Hy stel dit so duidelik soos die ander groot Waarheid van God. Sien hoe hulle meng – “Jy moet weer gebore word,” maar “elkeen wat in Hom glo sal nie verlore gaan nie, maar ewige lewe hê.” “As iemand nie uit water en Gees gebore word nie, kan hy nie in die koninkryk van God ingaan nie,” maar “hy wat in Hom glo is nie veroordeel nie.” Twee groot Waarhede is in ligletters geskryf oor die poort van die Hemel as die vereistes vir almal wat daar sal ingaan – versoening deur die bloed van Jesus Christus en wedergeboorte deur die werk van die Heilige Gees. Ons mag nie een van hierdie Waarhede van God bo die ander stel nie, of toelaat dat die een die ander wegsteek nie. Hulle is van gelyke belang, want hulle is deur dieselfde Heilige Gees geopenbaar en is albei nodig vir ewige verlossing. Hy wat een van hierdie preek, moet ook die ander in sy leer sluit, sodat hy nie skuldig bevind word aan die oortreding van die gesonde beginsel, “Wat God saamgevoeg het, moet geen mens skei nie.”

Die Heilige Gees en die Regenerasie

Julle moet in Christus rus sodat julle aanvaar sal word voor God, maar die werk van die Heilige Gees in julle is absoluut nodig, sodat julle gemeenskap met die rein en heilige God kan hê. Geloof gee ons die regte van God se kinders, maar die nuwe geboorte moet ervaar word, sodat ons die natuur van kinders kan hê! Van wat nut is regte as ons nie die kapasiteit het om dit uit te oefen nie? Nou, dit is van die werk van die Heilige Gees en die man in wie die Heilige Gees gewerk het, waarvan ek vanoggend gaan praat, volgens die teks se tenoor.

Die Gees as Wind: ‘n Beeld van Vryheid

Die teks kan op twee maniere gelees word. Eerstens kan dit duidelik na die Heilige Gees Self verwys. Die beeld is die wind, en soos die meeste van julle weet, is die Hebreeuse woord vir “wind” en vir “gees” dieselfde. Dit is interessant om te noem dat dieselfde waar is van die Griekse woord, “pneuma,” wat beide “asem” en “gees” beteken, sodat die beeld wat die Verlosser gebruik het, baie natuurlik uit die woord wat Hy gebruik het, kan ontstaan. Die wind is lug in beweging en is dus materieel. Maar lug is blykbaar meer geestelik as enige van die ander elemente, behalwe vuur, aangesien dit nie met die hand vasgegryp kan word of met die oë gesien kan word nie. Dit is seker dat die wind regtig bestaan, want ons hoor die geluid daarvan en sien die verskeie effekte daarvan, maar dit is nie om aangeraak, hanteer of gesien te word nie. Mense kan nie in dit handel nie, of dit in skaalmeesters weeg, of dit in balansmeetinstrumente weeg nie.

Die Onbeheersbaarheid van die Gees

So is dit ook met die Heilige Gees, wat daardeur blyk nie geskat te word of gemeet te word nie, maar ons kan die werk daarvan sien en die resultate daarvan waarneem. Die Heilige Gees is, soos die wind, onbeheerbaar en ons kan nie beheer wat Hy doen nie. Die wind waai waar dit wil. Ons weet dat die wind in die hande van God is en dat Hy elke briesie en elke tornado bepaal. Maar die Heilige Gees is God Self en is absoluut vry. Hy werk volgens Sy eie wil en behae onder die mensekinders. Een nasie is besoek deur die Heilige Gees en nie ‘n ander nie – wie kan vir my sê hoekom? Waarom lê die heidense lande in die digte duisternis, terwyl in Brittanje die Lig van God saamgetrek is? Waarom het die Reformasie in Engeland en in die noordelike nasies van Europa wortel geskiet, terwyl in Spanje en Italië dit skaars spore gelos het?

Vryheid en Mag: Die Heilige Gees se Werk

Waarom waai die Heilige Gees hier en nie daar nie? Is dit nie omdat Hy doen wat Hy wil nie? “Ek sal genade bewys aan wie ek genade wil bewys, en ek sal ontferming hê oor wie ek ontferming wil hê,” is die verklaring van die Goddelike Soewereiniteit – en die Gees van God, in Sy beweegings, bevestig dit. In die nasies waar die Gees van God werk, hoe is dit dat Hy die een man seën en nie die ander nie? Waarom is dit dat van twee mense wat dieselfde preek hoor en dieselfde invloede by die huis ervaar, die een geneem word en die ander gelaat word? Twee kinders wat aan dieselfde bors gevoed word en deur dieselfde ouers opgevoed word, groei op tot verskillende einde? Hy wat verlore gaan in sonde het niemand om die skuld te gee behalwe homself nie, maar hy wat verlos word, skryf alles toe aan God se Genade – waarom het daardie Genade na hom gekom en nie na die ander nie?

Die Heilige Gees en Bediening

Ons waak daaroor om nie die fout te maak van die werk van die Heilige Gees te misken nie. Enige een wat die waarheid van God preek, kan nie die Heilige Gees met rus nie, maar moet bid vir die heilige werking van Sy Gees in die harte van mense.

Inleiding: Die Gees se Geluid in die Geweten

Daar is sommige wat verder gaan, want hulle hoor die geluid van die Gees in hulle gewete, en dit versteur hulle. Hulle wil slaap soos ander, maar soos die wind wat soms deur die sleutelgat fluister of deur die skoorsteen huil en die slaapwakker maak, of as ‘n man in ‘n tuin lê, slaap, en die briesies om sy ore en gesig speel en hom wakker maak, so is dit met baie ongelowige mense! Hulle kan nie rustig wees nie, want hulle hoor die geluid van die Heilige Gees in hulle gewete en word versteur en verwar. Daar is ‘n herlewing en hulle is nie verlos nie, maar hulle is geskok en alarmend. Hul suster is bekeer, hulle is nie, maar dit kom steeds baie naby aan hulle en hulle voel asof ‘n pyle by hulle oorflits. Dit is moeilik om in ‘n sorgvrye toestand in die middel van ‘n herlewing te leef. “Jy hoor die geluid daarvan.”

Maar sommige van julle, in julle gewete, hoor nou die geluid, in julle gesinskring, van die feit dat een na die ander van julle familielede tot die Here gebring is. Julle kan nie help om te voel dat daar iets magtigs aan die gang is, al het dit nog nie sy regenererende krag op julle uitgeoefen nie. Wat die man wat verlos is, betref, hy hoor die Heilige Gees in die mees emphatiese sin, en met watter variëteit kom daardie geluid na hom! Aanvanklik het hy dit gehoor as ‘n dreigende wind wat hom in verdriet gebuig het en asof dit al sy hoop op die grond geslaan het, soos die dor blare van die woud wat in die herfswind gedra word. Toe die Gees se stem aan my ore gekom het, was dit soos ‘n klaaglied van ellende, soos ‘n wind onder die grafte, soos ‘n sug onder verwelkte lelies! Dit het gelyk of al my hoop weggeblaas is soos rook, of soos die nagmis in die oggendbries. Niks het vir my oorbly nie behalwe om my nietigheid te bewee.

Die Heilige Gees as ‘n Vernuwende Wind

Toe het ek ‘n geluid gehoor soos die warm suidewind van die Ooste, asof dit uit ‘n brandende oond gekom het. Jy ken die teks: “Die gras verwelkt en die blom daarvan verwelkt, omdat die Gees van die Here daarop waai: inderdaad, die volke is soos gras.” In my siel het ‘n pragtige weide van goue koningblomme en pragtige blomme in baie fyn kleure geblom, maar die Gees van God het daarop gewaaie en dit almal verwelk en ‘n droë, bruin, roesige vlakte gelaat waar daar geen lewe of skoonheid was nie. So ver vernietig die heilige wind dit wat boos is, maar dit eindig nie daar nie, want ons dank God dat ons die geluid van die Gees gehoor het as ‘n vernuwingwind. Die Profeet het uitgeroep: “Kom uit die vier windstreke, O Asem, en blaas op hierdie geslane dat hulle mag lewe,” en die Wind het gekom en die dode het opgestaan as ‘n baie groot leër! Dieselfde wonderwerk is op ons gedoen. Die dor bene van ons eie dood het bymekaargekrimp, been tot been, en vlees het op hulle gekom en nou, as gevolg van die Goddelike Asem, het ons begin lewe!

Die Gees se Vloeiing en Vryheid

Nou, ook, wanneer die Heilige Gees ons besoek, vernuwe Hy ons lewe en energie en gee ons meer oorvloedige lewe. Die Heilige Gees was sindsdien, dikwels vir ons, ‘n smeltende wind, “Hy laat Sy wind waai en die waters vloei.” Vergrendeld in die kettings van ys deur die winter, is die waters stil soos ‘n klip, maar die lente-winde kom, die beken vind vryheid en spring na die riviere! En die riviere vloei in al hulle vrye krag om hulle volume by die see by te voeg! So het die Gees van God dikwels ons ryp gebreek en ons geeste vreugdevolle vryheid gegee. Hy smelt die rotsagtige hart en verkrummel die ystergees—by die geluid van Sy beweginge word mense beweeg tot gevoel. Ons ken die geluid van hierdie wind ook, as ‘n diffuse asem, wat ons sluimerende genade sal oproep en versprei. “Wakker, O noorde wind; en kom, jy suide; blaai op my tuin, sodat die speserye daarvan uit kan vloei.” O, wat ‘n soet bevryding van heilige dankbaarheid, liefde, hoop en vreugde was daar in ons hart wanneer die Gees van God ons besoek het! Soos soet essensies wat in die blomme versteek is en nie uitkom nie, totdat die liefdevolle wind hulle verlei om in die lug uit te vlieg, so lê soet Genade binne vernuwe geeste totdat die Heilige Gees kom en met hulle praat! En hulle ken Sy stem en kom uit om Hom te ontmoet en soet geure word oor die aarde gestrooi.

Die Gees as ‘n Strijdige Wind

Ja, my broers en susters, al hierdie dinge weet ons! En ons het die geluid van die Heilige Gees in ‘n ander sin gehoor, naamlik as Hy saam met ons op die stryd van die Here uitstap. Ons het daardie geluid gehoor van ‘n beweeg in die boomtoppe wat Dawid gehoor het en, deur God se genade, het ons onsself beweeg en die oorwinning was onsne! As ons nie daardie magtige wind gehoor het wat op Pinkster gekom het nie, het ons steeds die Goddelike effek daarvan gevoel, wat nie stop nie, maar steeds lewe, krag, energie en alles wat nodig is vir die bekering van die mensekinders aan ons wat beveel word om die Evangelie onder die nasies te preek. In al hierdie opsigte het die Heilige Gees Homself geopenbaar, soos die wind, deur Sy geluid. “Jy hoor die geluid daarvan.” “Hulle geluid het in die hele aarde gegaan en hulle woorde tot die uithoeke van die wêreld.”

Die Gees en Sy Misterie

‘N Derde gelykenis van die Gees met die wind word vir ons gestel in die punt van misterie. “Jy kan nie sê waar dit vandaan kom nie en waar dit gaan nie.” Van die wind kan ons sê dat dit van so-en-so ‘n kant of punt kom, maar jy kan nie jou vinger op die kaart sit en sê, “Die noordewind het in hierdie streek begin nie,” of, “Hier is die weswind gebore.” Trouens, ons weet baie min van die winde—hulle oorsprong of hulle wette. Een van die beste en mees akkurate waarnemers van die wind gedurende 30 jaar het elke wind in sy streke opgeteken totdat hy, aan die einde van die termyn, die min reëls wat hy aan die begin van die eerste paar jaar opgestel het, verlaat het, omdat hy gevind het dat geen reël waar was nie. Geen man kan sê waar die wind vandaan kom nie. Die heidene het van ‘n sekere grot gedroom waar die winde as in ‘n gevangenis ingesluit was en een vir een na buite kon gaan – dit was net ‘n fabel. Ons weet nie waar die winde hul vlerke eerste sprei nie, of waar hulle slaap wanneer alles stil is nie. So is dit met die Heilige Gees in die mens se gedagtes. Sy eerste bewegings is verborge in misterie.

Die Gees se Werk in ‘n Christen se Hart

Jy weet dat jy bekeer is, my liewe vriend, en jy weet omtrent wanneer dit gebeur het. En jy onthou waarskynlik iets oor die middele wat die Here gebruik het vir jou verlossing. Die uiterlike omstandighede ken jy, maar hoe die Heilige Gees op jou gewerk het, kan jy nie en sal jy nie kan sê nie, net soos jy nie kan sê hoe die lewe binne die saad opwel totdat dit opstaan en die volle korrel in die oor word nie, of hoe die sap in die bome eers in die winter afdaal en daarna weer in die lente klim nie. Daar is sekere geheime wat die natuur nie openbaar nie—die werk van die Gees is selfs meer ‘n geheim—en geen man kan dit aan sy medemens of aan homself verduidelik nie.

Die Gees en Sy Onvoorspelbare Beweging

Waarom is dit, my vriend, dat jy ‘n seën ontvang het onder een preek maar nie onder ‘n ander nie? En waarom, wanneer jy met jou suster gepraat het, was sy meer geseënd onder die tweede as die eerste? Die krag kom nie van die prediker af nie, dit is duidelik—en “jy kan nie sê waar dit vandaan kom nie.” Daar is tye wat jy nie net voel dat jy kan bid nie, maar dat jy moet bid—hoe kom jy in daardie toestand? Ek weet wat dit is om ‘n ekstasie van blydskap in die Here te voel, wat ek moeilik kan verklaar. En, op ‘n ander tyd, wanneer ek in dieselfde werk besig was en ek dink met dieselfde ernstigheid, was ek nie bewus van enige sulke blydskap in God nie!

Charles Spurgeon