Die Eerste Kerstydlied - Charles Spurgeon

Inleiding: Die Boodskap van die Engele

“Glorie aan God in die hoogste en op aarde vrede, goeie wil teenoor mense.” Lukas 2:14.

Dit is bygelowig om engele te aanbid—dit is egter heel gepas om hulle lief te hê. Alhoewel dit ‘n groot sonde en ‘n daad van oortreding teen die Hemelse Hof sou wees om die geringste aanbidding aan die magtigste engel te gee, is dit tog ongeskik en ongepas as ons nie aan die heilige engele ‘n plek in ons hart se warmste liefde gee nie. Trouens, hy wat die karakter van engele oorweeg en hulle vele dade van simpatie met mense en vriendelikheid teenoor hulle merk, kan nie die impuls van sy natuur weerstaan nie—die impuls van liefde teenoor hulle. Die enkele gebeurtenis in die engelagtige geskiedenis waarna ons teks verwys, is genoeg om ons harte vir altyd aan hulle te verbind! Hoe vry van afguns was die engele! Christus het nie van die hemel af gekom om sy metgeselle te red toe hulle geval het nie. Toe Satan, die magtigste engel, met hom ‘n derde van die sterre van die hemel gesleep het, het Christus nie van Sy troon afgekom om vir hulle te sterwe nie. Hy het hulle laat wees om in kettings en duisternis bewaar te word tot die groot dag. Tog het die engele nie die mense afguns nie. Al het hulle onthou dat Hy nie engeles opgeneem het nie, het hulle nie gemurmureer toe Hy die saad van Abraham opgeneem het nie. En alhoewel die geseënde Meester nooit oorgekom het om die vorm van ‘n engel aan te neem nie, het hulle nie gedink dat dit onder hulle waardigheid was om hulle vreugde uit te druk toe hulle Hom in die liggaam van ‘n baba gevind het nie!

Vry van Trots en Afguns

Hoe vry was hulle ook nie van trots nie! Hulle was nie skaam om die nuus aan nederige herders oor te dra nie. Ek dink hulle het dieselfde vreugde gehad om hulle lied daardie aand voor die herders wat met hulle skape gekyk het, uit te stort, as wat hulle sou gehad het as hulle deur hulle Meester beveel was om die lied in die hallen van Caesar te sing! Gewone mense—mense wat trots is—dink dit is ‘n pragtige ding om voor konings en prinse te preek—hulle dink dit is groot nederigheid om af en toe aan die nederige menigte te dien. Nie so die engele nie! Hulle het hulle vrywillige vlerke uitgesprei en bly van hulle blink plekke bo af na die herders op die vlakte in die nag gegaan om die wonderlike verhaal van ‘n Incarnate God te vertel! Merk op hoe goed hulle die storie vertel het en jy sal hulle beslis liefhê! Nie met die stammerende tong van iemand wat ‘n storie vertel waarin hy geen belangstelling het nie, of selfs met die gefaalde belangstelling van ‘n man wat die passies van ander wil beweeg, terwyl hy self geen emosie voel nie. Maar met vreugde en blydskap, soos net engele kan weet, het hulle die storie uit gesing, want hulle kon nie wag om dit in swaar prosa te vertel nie. Hulle het gesing, “Glorie aan God in die hoogste en op aarde vrede, goeie wil teenoor mense.” Ek dink hulle het dit gesing met blydskap in hulle oë—met hulle harte brandend van liefde en hulle bors vol vreugde, soos asof die goeie nuus vir mense goeie nuus vir hulle self was! En werklik, dit was goeie nuus vir hulle, want die hart van simpatie maak goeie nuus vir ander goeie nuus vir homself!

Die Engele en Ons Liefde

Lewer jy nie van hulle nie? Jy sal nie voor hulle neerbuig nie, en daar is jy reg. Maar sal jy hulle nie liefhê nie? Maak dit nie een deel van jou verwagting vir die hemel nie, dat jy in die hemel saam met die heilige engele sal woon sowel as met die geeste van die geregtigdes wat volmaak gemaak is? O, hoe lekker om te dink dat hierdie heilige en pragtige wesens ons beskermers is elke uur! Hulle hou wag en diens oor ons, beide in die brandende middaguur en in die donker van die nag. Hulle hou ons in al ons paaie. Hulle dra ons op hulle hande, sodat ons nie ons voete teen die klippe stamp nie.

Hulle dien ons onophoudelik, ons wat die erfgename van verlossing is. Beide dag en nag is hulle ons wagters en ons beskermers, want weet jy nie, dat “die engel van die Here rondom hulle wat Hom vrees, kampeer nie?”

Die Eerste Gedagtes: Instruksies

Laat ons omskakel en, nadat ons net vir ‘n oomblik oor die engele gedink het, hierdie lied in plaas van die engele self oorweeg. Hulle lied was kort, maar soos Kitto uitstekend opgemerk het, “dit was waardig van engele om die grootste en geseëndste waarhede uit te druk, in woorde so min, dat dit vir ‘n geskerpte begrip amper ‘n oorweldigende volheid van betekenis het.” “Glorie aan God in die hoogste en op aarde vrede, goeie wil teenoor mense.”

Instruksies uit die Lied van die Engele

Die engele het iets gesing wat mense kon verstaan—iets wat mense behoort te verstaan—iets wat mense baie beter sal maak as hulle dit verstaan! Die engele het gesing van Jesus wat in die krip gebore is. Ons moet hulle lied beskou as gebaseer op hierdie fondasie. Hulle het gesing oor Christus en die verlossing wat Hy in die wêreld kom bewerkstellig het. En wat hulle van hierdie verlossing gesê het, was dit—hulle het eers gesê dat dit God se glorie gee; tweedens, dat dit vrede aan mense gee; en derdens, dat dit ‘n teken van God se goeie wil teenoor die mensdom was.

God se Glorie

Eers het hulle gesê dat hierdie verlossing God se glorie gee. Hulle was teenwoordig by baie groot geleenthede en het aan baie ‘n heilige koor deelgeneem tot lof van hulle Almagtige Skepper. Hulle was teenwoordig by die skepping—”Die oggendsterre het saam gesing en al die seuns van God het jubel geskree.” Hulle het baie planete gesien wat tussen die palms van Jehovah geskep is en deur Sy ewige hande deur die onmeetlike ruimte beweeg is. Hulle het gesing oor baie wêrelde wat die Groot Een geskep het. Ons twyfel nie, hulle het dikwels gesing, “Seën en eer en glorie en majesteit en mag en heerskappy en krag aan Hom wat op die troon sit,” wat Homself in die werk van die skepping geopenbaar het nie. Ek twyfel nie, ook nie, dat hulle liede sterker geword het deur die eeue nie. Soos toe hulle in die begin geskep is, was hul eerste asem ‘n lied, en toe hulle God sien ‘n nuwe wêreld skep, het hul lied ‘n ander toon aangeneem. Hulle het ‘n bietjie hoër in die toonladder van aanbidding gestyg! Maar hierdie keer, toe hulle sien hoe God van Sy troon afstap en ‘n baba word, wat aan ‘n vrou se bors hang, het hulle hulle note nog hoër opgetrek—en deur die uiterste van engelagtige musiek het hulle die hoogste note van die goddelike skaal van lof bereik en gesing, “Glorie aan God in die hoogste”—want hoër in goedheid kon hulle nie voel dat God sou kon gaan nie!

God se Hoë Doel in Verlossing

Die engele het hul hoogste lof aan Hom gegee in die hoogste daad van Sy Godheid! As dit waar is dat daar ‘n hiërargie van engele is, wat tier na tier in pragtigheid en waardigheid styg. As die apostel ons leer dat daar “engele en magte en heerskappye en troone en domeine” is onder die geseënde inwoners van die hoë wêreld—ek kan verbeel dat toe die nuus eers aan daardie engele wat op die rand van die hemelse wêreld is, oorgedra is, hulle afkyk vanaf die hemel en die pasgebore baba sien, hulle die nuus terug na die plek gestuur het waar die wonderwerk eerste vandaan gekom het, en gesing het—

Die Engel Lied en Glorie aan God

“Engele, uit die ryk van glorie, Kom af na aarde toe, Julle wat die skeppingsverhaal sing, Verkondig nou die Messias se geboorte! Kom aanbid, aanbid Christus, die pasgebore Koning!”

Inleiding: Die Goeie Wil van God

Hy het geen harde dinge teen jou gesê nie, want Hy het goeie wil teenoor die mense. Arm sondaar, jy het Sy wette oortree. Jy is half bang om na die troon van Sy genade te kom, omdat jy dink Hy mag jou verwerp—hoor dit en wees vertroos—God het goeie wil teenoor die mense, so goeie wil dat Hy gesê het, en dit ook met ‘n eed, “So waar as Ek leef, sê die Here, Ek het geen behae in die dood van hom wat sterf nie, maar ek het liewer dat hy hom tot My bekeer en lewe.” So goeie wil, verder, dat Hy selfs afgekom het en gesê het, “Kom nou, laat ons redeneer, al is jou sondes soos skarlaken, sal hulle soos wol wees. Al is hulle rooi soos karmin, sal hulle witter as sneeu wees.” En as jy sê, “Here, hoe sal ek weet dat U goeie wil teenoor my het?” Dan wys Hy na daardie krip en sê, “Sondaar, as Ek nie goeie wil teenoor jou gehad het nie, sou Ek my Seun nie gegee het nie? As Ek nie goeie wil teenoor die mensdom gehad het nie, sou Ek nie my Seun opgeneem het om een van daardie mense te wees nie, om hulle deur dit wat Hy doen, van die dood te verlos?” Jy wat twyfel aan die Meester se liefde, kyk na daardie kring van engele! Sien hulle glans van glorie—hoor hulle lied en laat jou twyfel sterf in daardie soet musiek en begrawe word in ‘n sluier van harmonie! Hy het goeie wil teenoor die mense! Hy is bereid om te vergewe! Hy beweeg oor ongeregtigheid, oortreding en sonde! En merk op, as Satan dan byvoeg, “Maar hoewel God goeie wil het, kan Hy nie Sy geregtigheid oortree nie, daarom mag Sy genade nie effektief wees nie en jy mag sterwe”—dan luister na daardie eerste noot van die lied, “Glorie aan God in die hoogste,” en antwoord Satan en al sy versoekings, dat wanneer God goeie wil teenoor ‘n berouvolle sondaar wys, daar nie net vrede in die sondaar se hart is nie, maar dit bring glorie aan elke attribuut van God, en so kan Hy regverdig wees en tog die sondaar regverdig en Homself verheerlik! Ek beweer nie dat ek al die onderrig wat in hierdie drie sinne vervat is, oopgemaak het nie, maar ek mag dalk jou gedagtes in ‘n bepaalde rigting lei wat jou die hele week kan dien. Ek hoop dat jy die hele week ‘n werklik vrolike Kerstfees sal hê deur die krag van hierdie woorde te ervaar en die salwing daarvan te ken. “Glorie aan God in die hoogste, en op aarde vrede, goeie wil teenoor mense.”

Emosionele Gedagtes

Vriende, roer hierdie vers, hierdie lied van die engele, nie jou hart met geluk nie? Toe ek dit lees en die engele dit sing, het ek vir myself gedink, “As die engele die evangelie se groot Hoof met lied in gebring het, behoort ek nie met lied te preek nie? En behoort my luisteraars nie met lied te lewe nie? Moet hulle nie bly wees en hul geeste nie juig nie?” Wel, ek het gedink, daar is sommige somber godsdienstiges wat in ‘n donker nag in Desember gebore is, en wat dink ‘n glimlag op die gesig is boos, en wat glo dat dit onvanpas is vir ‘n Christen om bly te wees en te juig! Ah, ek wens hierdie manne het die engele gesien toe hulle oor Christus gesing het! Want as die engele oor Sy geboorte gesing het, alhoewel dit nie hulle saak was nie, behoort mense beslis oor dit te sing solank hulle leef—om oor dit te sing wanneer hulle sterf en om dit te sing wanneer hulle in die hemel vir ewig lewe! Ek verlang daarna om in die midde van die kerk meer van ‘n singende Christenskap te sien. Die laaste paar jaar het ‘n kreunende en ongelooflike Christenskap in ons midde gebring. Nou, ek betwyfel nie die opregtheid daarvan nie, maar ek twyfel wel aan sy gesonde karakter. Ek sê dit mag dalk waar en werklik genoeg wees; God verhoed dit nie om ‘n woord teen die opregtheid van diegene wat dit beoefen nie; maar dit is ‘n siek godsdienstigheid! Watts het die teiken getref toe hy gesê het—

Vrolikheid en Blydskap

“Godsdienstigheid was nooit bedoel om ons plesier minder te maak nie.” Dit is bedoel om van sommige van ons plesier ontslae te raak—maar dit gee baie meer om op te maak vir wat dit neem! Dit maak dit nie minder nie. O julle wat in Christus niks anders as ‘n onderwerp sien om julle twyfel te stimuleer en die trane oor julle wange te laat rol nie—O julle wat altyd sê—

“Here, wat ‘n ellendige land is hierdie,
Wat ons geen voorsiening gee nie,” kom hier en sien die engele!

Hulle vertel nie hul verhaal met kreun en snikke en sug nie? Ah, nee; hulle skreeu hardop, “Glorie aan God in die hoogste!” Nou, imiteer hulle, my liewe broers en susters. As julle geloofsprofessore is, probeer altyd om ‘n vrolike houding te hê. Laat ander rou. Maar—

“Waarom moet die kinders van ‘n koning
Hulle dae in rou deurbring?”

Salf jou kop en was jou gesig—moet nie voor mense lyk asof jy vas is nie. Juig in die Here altyd, en weer sê ek, juig! Veral hierdie week moet jy nie skaam wees om bly te wees nie! Jy hoef nie te dink dit is ‘n boos ding om gelukkig te wees nie! Boetedoening en geseling en miserie is nie so ‘n baie deugsame dinge nie. Die verdoemdes is ellendig—laat die gereddes gelukkig wees! Waarom moet jy fellowship hou met die verlore deur gevoelens van deurlopende rou? Waarom nie eerder die vreugdes van die hemel antisipeer en begin om op aarde daardie lied te sing wat jy nooit hoef te beëindig nie? Die eerste emosie, dan, wat ons in ons harte moet koester, is die emosie van blydskap en geluk!

Vertroue en Goeie Wil

Wel, wat volgende? Nog ‘n emosie is die van selfvertroue. Ek is nie seker of ek reg is om dit as ‘n emosie te noem nie, maar steeds, in my geval is dit so na aan dit, dat ek sal waag om verkeerd te wees as ek dit is. Nou, as toe Christus op aarde gekom het, God ‘n swart wese uit die hemel gestuur het, (as daar sulke wesens daar is), om vir ons te sê, “Glorie aan God in die hoogste, en op aarde vrede, goeie wil teenoor mense.” En as hy met ‘n fronsende voorkop en ‘n stamelende tong sy boodskap gelewer het—as ek daar was en dit gehoor het—sou ek geskrik het om dit te glo! Ek sou gesê het, “Jy lyk nie na die boodskapper wat God sou stuur nie—stamelende persoon soos jy is—met so ‘n blye nuus soos hierdie!” Maar toe die engele gekom het, was daar geen twyfel oor die waarheid van wat hulle gesê het nie, omdat dit heeltemal duidelik was dat die engele dit geglo het! Hulle het dit vertel asof hulle dit gedoen het, want hulle het dit met sing, met vreugde en blydskap vertel!

As sommige vriend, wat gehoor het dat ‘n nalatenskap vir jou gelaat is, na jou toe kom met ‘n soliede gesig en ‘n tong soos ‘n begrafnisklok, en sê, “Weet jy, So-en-So het vir jou £10,000 gelos?” Wel, jy sou sê, “Ah, ek vermoed dit,” en in sy gesig lag! Maar as jou broer jou kamer binne bars en uitroep, “Ek sê, wat dink jy? Jy is ‘n ryk man! So-en-So het vir jou £10,000 gelos!” Sou jy nie sê nie, “Ek dink dit is baie waarskynlik waar, want hy lyk so gelukkig daaroor.” Wel, toe hierdie engele van die hemel gekom het, het hulle die nuus vertel soos hulle dit geglo het. En hoewel ek dikwels boos aan my Meester se goeie wil twyfel het, dink ek ek het nooit twyfel gehad terwyl ek daardie engele gesing het nie! Nee, ek sou sê, “Die boodskappers self is die bewys van die waarheid, want dit lyk of hulle dit uit God se lippe gehoor het! Hulle het geen twyfel oor dit nie, want kyk hoe bly hulle die nuus vertel?”

Profetiese Gedagtes

Nou, arme siele, julle wat bang is dat God julle sal vernietig—en julle dink dat God nooit genade met julle sal hê nie—kyk na die singende engele, en twyfel as julle durf! Moet nie na die sinagoge van lang gesigte huigelaars gaan om die prediker te hoor wat met ‘n neuslike toon preek, met ellende op sy gesig, terwyl hy jou vertel dat God goeie wil teenoor mense het nie! Ek weet jy sal nie glo wat hy sê nie, want hy preek nie met blydskap op sy gesig nie. Hy vertel vir jou goeie nuus met ‘n gemor en jy sal dit nie waarskynlik ontvang nie. Maar gaan onmiddellik na die vlakte waar die Bethlehem herders in die nag gesit het, en wanneer jy die engele die evangelie sing, sal jy, deur God se genade oor jou, nie anders as om te glo nie, want hulle manifesteer die waarde van die vertel! Geseënde Kerstfees wat sulke wesens soos engele bring om ons geloof in God se goeie wil teenoor mense te bevestig!

Die Toekomstige Koming van Christus

Ek moet nou die derde punt bring. Daar is profetiese uitsprake in hierdie woorde. Die engele het gesing, “Glorie aan God in die hoogste en op aarde vrede, goeie wil teenoor mense.” Maar ek kyk rond en wat sien ek in die hele wye wêreld? Ek sien nie God geëer nie. Ek sien die heidene voor hulle afgode neerval. Ek merk die Romanis wat homself voor die verrotte lap van sy relieks en die lelike beelde van sy afgodde buig! Ek kyk om my en sien tirannie wat oor die liggame en siele van mense regeer. Ek sien God vergeet! Ek sien ‘n wêreldse ras wat mammon agternakom. Ek sien ‘n bloedige ras wat Moloch agternakom. Ek sien ambisie wat soos Nimrod oor die land ry, God vergeet, Sy naam ontheilig.

Charles Spurgeon