Die Eenmalige Oorsprong van ‘n Christen - Charles Spurgeon

Inleiding: Die Grondslag van ‘n Christen se Bestaan

“Want ons is Sy maaksel, geskape in Christus Jesus tot goeie werke, wat God voorberei het, sodat ons daarin kan wandel.” – Efesiërs 2:10

Hierdie teks is deur die Apostel geskryf as ‘n rede waarom saligheid nie iets van menslike meriete kan wees nie—“nie uit werke nie, sodat niemand mag roem nie, want ons is Sy maaksel.” Die “want” dui op ‘n argument. Dit is ‘n onbetwisbare rede waarom saligheid nie deur ons goeie werke kan wees nie, omdat, selfs wanneer ons ‘n oorvloed van die beste werke het, dit baie meer aan God as aan onsself toeskryfbaar is! Ons, in ons geredde toestand, is die maaksel van God, en met elkeen van ons geld die argument—“Nie uit werke nie, want ons is Sy maaksel.” Ons is so heeltemal die werk van die Here, dat ons ook as ‘n nuwe skepping beskou word! Ons is “geskape in Christus Jesus,” en ‘n skepping kan glad nie die skepping se eie werk wees nie—so ‘n aanname sou absurd wees in die lig van die feite! Dit sou misbruik van taal wees om van iets te praat asof dit homself geskep het. Wat ons ook al is in Christus Jesus, is die resultaat van God se werk aan ons en kan nie die oorsaak wees van daardie werk nie.

God se Voorafbepaalde Doel

Boonop is ons goeie werke, wat dit ook al mag wees, die onderwerp van God se ordening—“wat God voorberei het, sodat ons daarin kan wandel.” Dit is inderdaad ons eie begeerte, en ons wil en hart bepaal dit, maar agter alles lê die Goddelike doel deur waarvan dit van ouds af bepaal is. As goeie werke beplan is, sowel as die saligheid waaruit hulle die bewys is, is die hele saak deur God se ordening bepaal en is daar geen ruimte om die saligheid aan menslike werke toe te skryf nie! Die boom word nie deur sy vrugte geskep nie, want die vrug is saam met die boom geskape en is een doel waarvoor die boom geskep is. Goeie werke is nie die oorsaak van saligheid nie, want hulle is die gevolg daarvan en was reeds beplan as ‘n gevolg deur God toe Hy ons gered het.

Die argument verdien om verder uitgelê te word, maar ons het nie ruimte daarvoor nie. Ek wil, op hierdie tydstip, graag vier dinge uit die teks aanraak. En as jy die eerste skepping, die maak van Adam en wat hy geskep is om te wees—en waar hy geplaas is toe hy geskep is—kan visualiseer, sal dit dien as ‘n agtergrond vir die beeld van die tweede skepping wat ek probeer skilder. Ek wil ‘n mens as God se maaksel in ‘n hoër sin uitbeeld as deur sy eerste skepping. Ek wil hom uitbeeld as nuut geskep “tot goeie werke, wat God vooraf voorberei het”—want dit is die regte woord wat in die nuwe vertaling gebruik word—“wat God vooraf voorberei het sodat ons daarin kan wandel.”

Die Eenmalige Oorsprong van ‘n Christen

God se Maaksel: Die Grondslag van ‘n Christen

Van alle Christene, of hulle nou Jode of Heidene is—van alle Christene, selfs al is hulle die hoogste Apostels, soos Paulus, of die minste van die familie van liefde, soos ons mag wees—soos baie as wat werklik gered is en in vereniging met Christus gebring is, is hulle die maaksel van God! Geen Christen in die wêreld is ‘n toevallige produksie van die Natuur, of die resultaat van evolusie, of die gevolg van spesiale omstandighede nie. “Deur die Genade van God is ek wat ek is,” kan deur elke man wat gered is, gesê word. Niks kan ons toeskryf aan die feit dat ons in Christus is nie, behalwe dit—dat ons God se maaksel is. Van wedergeboorte moet ons een keer en vir altyd sê, “Dit is die vinger van God.” Die geestelike lewe kan nie uit ons ou natuur ontstaan nie. Ek het baie gehoor oor evolusie en ontwikkeling, maar ek vrees dat as enigiemand van ons tot ons uiterste ontwikkel sou wees, afgesonder van God se Genade, ons erger uit sou kom as voordat die ontwikkeling begin het!

Ons vlees sal geneig wees om, deur evolusie, iets uitsonderlik beestagtig en demonies te produseer. Mnr. Whitefield het een keer ‘n groot ophef gemaakt oor homself deur te sê dat die mens van nature half dier, half duiwel was—ek het nooit ‘n rede gesien waarom die beskrywing verander moet word nie, maar ek het soms gewonder watter van die twee erger was—die duiwel in die mens, of die dier in hom! Wat die geestelike lewe betref wat uit ons onvernuwe natuur kom, is dit onmoontlik! “Uit niks kom niks.” Daar is geen geestelike lewe in mense wat dood is in oortredinge en sondes—hoe kan lewe dan uit hulle kom?

Nuwe Lewe: God se Werk in Ons

Wat die korrupsie van ‘n menslike siel mag wees, kan ek nie probeer sê nie. Hoe vreeslik die Hel ook al mag wees, daar is niks in die Put wat meer vreesaanjaend is nie as dié wat daarin is. Die verlore mense self is meer onuitspreeklik vreesaanjaend as enige straf wat geregtigheid op hulle mag opleg. Ontwikkelde menslikheid, wat sonder enige beperkende invloede ontwikkel is, sal ‘n vergistingmassa van haat, jaloesie, boosheid, begeerte, wreedheid en trots wees. Praat van evolusie—hier is dit—“Wanneer begeerte bevrug het, bring dit sonde voort; en sonde, wanneer dit volbring is, bring die dood voort.” Donkerheid bring nooit lig voort nie, vuilheid bring nooit reinheid voort nie, die Hel bring nooit die Hemel voort nie, en verdorwenheid bring nooit Genade voort nie. Maar die punt is dat ons God se maaksel is. Ons is Sy maaksel vanaf die begin. Die eerste slag wat help om ons in Christene te vorm, kom van die Here se eie hande. Hy merk die klip terwyl dit nog in die steengroeve is, sny dit uit sy natuurlike bed en verrig die eerste beitel en vierkantige snit, net soos Hy daarna die beeldhouer se vaardigheid op dit uitoefen. Dit was die Here wat ons eers ons behoefte aan ‘n Verlosser geleer het en ons gevoel van sonde gegee het—en ons vroeë angs en ons nuwe begeertes.

Die dunste asem van geestelike lewe wat ooit deur enigeen van ons geblaas is, het van God Self gekom! Ons mag byna dieselfde woorde oor ons nuwe natuur gebruik soos wat die Psalmis oor sy liggaam geskryf het—“U oë het my wese gesien, hoewel dit onvolmaak was; en in U boek was al my lede geskryf, wat in die verloop van die tyd gemaak is, toe daar nog nie een van hulle was nie.”

Die Geduldige Werk van God

Ons sal die Here se maaksel bly wees tot die allerlaaste. Die prentjie moet voltooi word deur dieselfde Meesterhand wat dit eerste geskets het. As enige ander hand selfs ‘n tint of kleur daaraan sou voeg, sou dit sekerlik alles verwoes het. God het die karakter van Sy volk op so ‘n wonderbaarlike manier begin dat geen menslike verstand, tot op hede, die volle ontwerp van onmeetlike liefde verstaan nie, want niemand ken die onvergelyklike Karakter van Jesus, ons Here, volkome nie. “Dit lyk nie nog wat ons sal wees nie.” Omdat ons dus nie eers weet wat ons moet wees nie, kan ons nie in die werk intree en die potlood uit die hand van die groot Kunstenaar neem nie, en Sy ontwerp voltooi nie—die Skepper moet die Voltooier wees van wat Hy begin het.

Die Miskien Diepste Werk van Genade

‘n Plek vir God se Werk in ons

As dit so is, dat die Here van die begin af al ons werke in ons gewerk het, hoeveel geduld, hoeveel mag, hoeveel vaardigheid, hoeveel liefde, hoeveel Genade het God aan ons spandeer! Ek was verbaas toe ek die ander dag vertel is deur ‘n vriend wat ‘n maker van staalplaat gravures was, hoeveel arbeid in ‘n fyn uitgevoerde gravure geplaas moet word. Dink aan die mag wat skoonheid in so ‘n staal as ons is uitgesny het!

Die Singulariteit van die Christen se Oorsprong

Inleiding: God se Werking in ons Lewe

“Die plek wat jy nou beset, is vir die oomblik die posisie wat jy tans inneem.” “Nee,” sê iemand, “maar ek is in die plek van armoede.” Dit is dit—dit is God se plan dat jy in daardie plek die soet vrugte van inhouding en geduld mag voortbring! “Ag!” roep ‘n ander, “Ek woon onder die goddeloses.” Dit is die bedoeling van jou Here dat jou lig onder hulle sal skyn en dat jy, met jou genade op die proef, al hoe sterker en ‘n beter Christen sal word. “O,” sê iemand, “Ek is ‘n Christen, maar ek glo ek is in die ergste plek wat daar ooit was. Ek is alleen, soos ‘n plant in die woestyn.” Is dit nie geskryf nie, “Die woestyn en die eename plek sal oor hulle bly wees; en die woestyn sal juig en blom soos die roos”? Dikwels is die mees voordelige plek vir ons manlikheid daardie wat omring is deur die mooiste uitdagings! ‘n Soldaat word opgelei deur gevegte en ‘n matroos deur storms. Wat kan ‘n man doen as hy alles tot sy beskikking het? Alles is moontlik vir hom, maar so is dit vir elke dwaas! Hy is werklik ‘n man wat niks het om hom te help nie en tog word hy gehelp deur die teenkanting wat hom in die gesig staar. Om teen die wind en vloed in te vaar, sal meer opmerklik wees as om te dryf met die storm en stroom. Is hy nie ‘n ware man wat die ergste moontlike omstandighede kan aanwend om die beste moontlike resultate te bewerkstellig nie? Hy het ‘n kans om homself te onderskei wat geplaas is te midde van versoekings en gevare.

God se Werk en Voorbeskikking

In jou lewe is goeie werke voorsien—“God het vooraf bepaal dat ons daarin moet wandel.” Oor die geheel geskat, is jy in die beste posisie geplaas om goeie werke tot die Glorie van God te produseer. “Ek dink nie so nie,” sê iemand. Goed, dan sal jy jou posisie wil verlaat en ‘n ander plek probeer—moet net nie in ‘n erger plek beland nie! Die wyse man sê, “Soos ‘n voël wat van haar nes af dwaal, so is ‘n man wat van sy plek af dwaal.” Dit is nie die boks wat die juweel maak nie, en nie die plek wat die man maak nie. “O, maar enige plek behalwe hierdie!” Ja, en wanneer jy in die plek is wat jy nou begeer, sal jy verlang om weer terug te wees! ‘n Boom wat barren is, is glad nie beter vir dit wat dit herplant nie. ‘n Blinde man mag by baie vensters staan, voordat hy sy uitsig verbeter. As dit moeilik is om goeie werke te produseer waar jy is, sal jy dit steeds moeilik vind waar jy wil wees! Hy wat gesê het dat hy so baie meters by Rhodos gespring het, is gevra om dieselfde by die huis te doen—beslis kan die plek nie sy krag wegneem nie, of dit aan hom gee nie! O, Sirs, die werklike probleem lê nie buite jou nie, maar binne jou! As jy meer Genade kry en meer volkome God se maaksel is, kan jy Hom in Babel net so goed verheerlik as in Jerusalem! Was jy geplaas binne die grense van Perdition, sal jy God verheerlik, as God jou geheilig het. As jy geroep was om deur Pandemonium te wandel, sal jy dit met ‘n boodskap van die Allerhoogste opwek, as die Gees van God werklik in jou is. Jou huidige moontlikhede is die beste vir die hede—gebruik dit soos dit kom!

Die Geloof in God se Plan

Ten alle tye moet jy seker wees dat Goddelike Wysheid nie net jou vir die uur voorbereid het nie, maar die uur ook vir jou! Alle dinge is, in ‘n Goddelike sin, jou vriende, “Want jy sal in verbond wees met die klippe van die veld: en die diere van die veld sal vrede met jou hê.” Verder het die Here die hele stelsel van Sy Genade voorberei om tot die doel—dat jy oorvloedig mag wees in goeie werke. Elke deel van die ekonomie van Genade neig na hierdie resultaat, naamlik, dat jy volmaak mag wees, net soos jou Vader in die Hemel volmaak is. Ek verlang om heilig te wees—die Heilige Gees is gegee om my te heilig. Ek verlang om naby aan God te lewe—die Heilige Gees woon in my, en dit is nabyheid van die hoogste orde. Het ek jou gesig hoor—“Ek verlang om meer van God te weet”? Hierdie kosbare Boek is in jou hande en die Outeur daarvan is onder ons, gereed om dit aan jou uit te lê.

“Maar ek sukkel om sonde te oorwin!” Dit word nie van jou ontneem nie, want daar staan geskrywe: “Dit is die oorwinning wat die wêreld oorwin, selfs ons geloof.”

Goeie Werke en Heiligheid

‘n Ander sê, “Ek verlang om meer soos Christus te wees.” Jy is in gemeenskap met Christus geneem, op so ‘n manier dat dit so kan wees. Deur na Hom te kyk, word jy verander in Sy beeld, van heerlikheid tot heerlikheid! Alles wat nodig is vir jou heiligheid is jou beskikbaar in die Verbond van Genade. Alle hulpbronne wat jy nodig het op jou pelgrimsreis is reeds langs die heilige pad geplaas. Die Here, in die Skriftuurlike sin van die woord, “verhoed” jou met die seëninge van Sy goedheid. Alle gebeure, of dit nou vreesaanjaend of vreugdevol is, sal saamwerk om hierdie hoogste vorm van goed te bewerkstellig, naamlik, jou heiliging! Januarie se sneeu, Februarie se koue, April se reën, Maart se winde, en Julie se sonne, alles werk saam om die koring vir die graanery voor te berei—en alle aardse veranderinge word van God gestuur om ons vir die ewige toekoms te ripen. Ja, ek mag selfs sê dat die heerlikhede van die Hemel ons roep na ‘n sublieme lewe van heiligheid—en die donderstorms van die Hel dring ons aan om die versoekings in die wêreld deur begeerte te oorwin.

Heiligheid: Die Einddoel van ons Lewe

Die kroon wat Christus oor ons koppe hou, inspireer ons met hartstocht in ons wedloop—terwyl die Kruis waarop Hy gesterf het, ons aanspoor tot ‘n vurige entoesiasme vir Sy lof. Niks in die Hemel, of op aarde, of in die Hel, wat reg gebruik word, sal ons verskoning wees vir lafhartigheid nie, maar alles sal ons aanspoor tot intensiewe ywer vir heiligheid. Selfs die sonde wat so tragies rondom ons oorvloedig is, moet ons meer waaksaam en sorgvuldig in ons lewe maak. Wanneer mis op die wortels van die wingerd geplaas word, word dit nie daarmee ontheilig nie, maar selfs uit die verrotte verval vind dit voeding wat die heerlike trosse laat groei! So, selfs die boosheid van mense, deur ons nader aan ons God te druk, moet ‘n kragtige motief wees vir die voortbrenging van meer voorbeeldige lewens te midde van ‘n ongehoorsame geslag.

Afsluiting: Heiligheid en die Werking van God

O, Sirs, as God jou Sy maaksel noem, sorg dat niemand regverdig iets teen die Arbeider kan hê nie! As jy werklik God se skepping in Christus Jesus is, sorg dan dat niemand die tweede geboorte, of die tweede Adam, verag nie. En as dit so is, dat die Here alles vooraf voorberei het, dat ons in goeie werke kan wandel, kom ons stel ons in lyn met die Skepping—kom ons wees in harmonie met die Voorzienigheid—kom ons hou tred met die mars van God se Plan. Wat meer moet ek sê? Ek sal net ‘n wens uitspreek. O, dat julle wat nog nie in my Here Jesus geglo het nie, dit nou sou doen! Want, “Aan almal wat Hom ontvang het, aan hulle het Hy mag gegee om die kinders van God te word, selfs aan hulle wat in Sy naam glo!” Amen.

Charles Spurgeon