Die Bybel – Charles Spurgeon

“Ek het aan hom die groot dinge van My wet geskryf, maar hulle is as iets vreemd beskou.” Hosea 8:12

Dit is God se beklag teen die stam van Efraim. Dit is geen geringe bewys van Sy goedheid dat Hy buig om Sy afvallige skeppings te berispe nie. Dit is ‘n groot argument van Sy genadige aard dat Hy Sy hoof buig om die aarde se aangeleenthede te opmerk. Hy kon, as Hy dit wou, Homself in die nag hulde en die sterre as armbande om Sy pols dra, en die sonne as ‘n kroon om Sy voorkop bind. Hy kon alleen wees, ver, ver bo hierdie wêreld, in die sewende hemel woon, en met kalmte en stil sorge neerkyk na die dade van Sy skeppings. Hy kon wees soos die heidene glo dat hulle Jove was, wat in deurlopende stilte sit, soms sy vreeslike kop knik om die geskiktheid van die mense te bepaal. Maar Jove het nooit die klein dinge van die aarde opgemerk nie, hulle as onder Sy aandag beskou, deurdring deur Sy eie wese, opgesluk in Homself. Hy het alleen gelewe en was afgetree.

Ek, as een van Jove se skeppings, kan op ‘n berg staan en na die stil sterre kyk en sê: “Julle is die oë van god, maar julle kyk nie af na my nie. Julle lig is die gave van Sy almagtigheid, maar julle strale is nie glimlagte van liefde vir my nie. God, die magtige Skepper, het my vergeet; ek is ‘n veraglike druppel in die oseaan van skepping, ‘n droë blaartjie in die woud van wesens, ‘n atoom in die berg van bestaan. Hy ken my nie. Ek is alleen, alleen, alleen!”

Maar dit is nie so nie, geliefdes. Ons God is van ‘n ander aard. Hy merk elkeen van ons op! Daar is nie ‘n voël of ‘n wurm wat nie in Sy dekrete voorkom nie. Daar is nie ‘n persoon op wie se oë nie gevestig is nie. Ons mees geheime dade is aan Hom bekend. Wat ons ook al doen, of dra, of ly, die oë van God rus steeds op ons, en ons is onder Sy glimlag – want ons is Sy volk, of onder Sy frons – omdat ons van Hom afgedwaal het. O, hoe veertigduisend keer meer barmhartig is God, dat, terwyl Hy na die mensdom kyk, Hy nie met die wêreld uitwis nie! Ons sien uit ons teks dat God na die mens kyk, want Hy sê van Efraim, “Ek het aan hom die groot dinge van My wet geskryf, maar dit is vir hom as iets vreemd.”

Maar kyk hoe, wanneer Hy die sonde van die mens opmerk, Hy hom nie wegstoot of met Sy voet vertrap nie? Hy skud hom nie aan die nek oor die hel se afgrond totdat sy brein draai en hom vir ewig laat val nie. Nee, Hy kom van die hemel af om by Sy skeppings te pleit! Hy argumenteer met hulle, Hy plaas Homself, so te sê, op dieselfde vlak met die sondaar, stel Sy grief en pleit Sy eis. “O Efraim, ek het aan jou die groot dinge van My wet geskryf, maar dit was vir jou as iets vreemd!”

Ek kom hier vanaand in God se plek, my vriende, om met julle te pleit as God se ambassadeur, om baie van julle met ‘n sonde te beskuldig; om dit in julle harte te plaas deur die krag van die Gees, sodat julle oortuig kan wees van sonde, geregtigheid en die komende oordeel. Die misdaad waarmee ek julle beskuldig is die sonde van die teks. God het aan julle die groot dinge van Sy wet geskryf, maar dit was vir julle as iets vreemd!

I. Die Skrywer van die Bybel

Eerstens, wat betref hierdie boek, wie is die SKRYWER? Die teks sê dit is God. “Ek het aan hom die groot dinge van My wet geskryf.” Hier lê my Bybel—wie het dit geskryf? Ek maak dit oop en ek vind dat dit uit ‘n reeks traktate bestaan. Die eerste vyf traktate is deur ‘n man genaamd Moses geskryf. Ek draai verder en vind ander. Soms sien ek dat David die penneman was, ander kere Salomo. Hier lees ek van Mika, dan Amos, dan Hosea. Soos ek verder beweeg na die meer ligvolle bladsye van die Nuwe Testament, sien ek Matteus, Markus, Lukas en Johannes, Paulus, Petrus, Jakobus en ander, maar wanneer ek die boek sluit, vra ek myself wie die Skrywer daarvan is? Eis hierdie manne gesamentlik die outeurskap op? Is hulle die samestellers van hierdie enorme volume? Deel hulle tussen hulle die eer? Ons heilige godsdiens antwoord, Nee! Hierdie volume is die skrywe van die lewende God—elke letter is met ‘n Almagtige vinger geskryf. Elke woord daarin het van die ewige lippe geval, elke sin is deur die Heilige Gees dikteer. Alhoewel Moses in diens geneem is om sy historiese boeke met sy vurige pen te skryf, het God daardie pen gelei.

II. Die Onderwerpe van die Bybel

As ek die donderende Nahum volg wanneer sy perde die waters ploeg, of Habakuk wanneer hy die tente van Kusan in smarte sien; as ek Malagi lees wanneer die aarde soos ‘n oond brand; as ek na die gladde bladsye van Johannes draai, wat van liefde vertel, of die rof en vurige hoofstukke van Petrus wat van die vuur wat die vyande van God verbrand, praat; as ek na Jude draai wat vervloekinge op die vyande van God afstuur—ooral vind ek God wat spreek—dit is God se stem, nie die mens s’n nie! Die woorde is God se woorde, die woorde van die Ewige, die Onsigbare, die Almagtige, die Jehovah van hierdie aarde!

III. Die Behandeling van die Bybel

Ek wil ook sê dat hierdie Bybel nie as iets vreemd beskou moet word nie. Dit is nie net ‘n boek van gewone filosofiese gedagtes nie. Dit is die Woord van God en ons behoort dit as so ‘n groot geskenk te beskou en te eer.

Daar is genoeg stof op sommige van julle Bybels om “verdoemenis” met julle vingers daarop te skryf. Daar is van julle wat al ‘n lang, lang tyd nie na julle Bybels gekyk het nie, en wat dink julle? Ek sê dit reguit, maar dit is waar. Wat sal God uiteindelik sê? Wanneer julle voor Hom kom, sal Hy sê: “Het jy My Bybel gelees?” “Nee.” “Ek het vir jou ‘n brief van genade gestuur. Het jy dit gelees?” “Nee.” “Opstandige!” sê God, “Ek het vir jou ‘n brief gestuur om jou na My toe te nooi – het jy dit ooit gelees?” “Here, ek het nooit die seël gebreek nie. Ek het dit gesluit gelos.” “Wreedaard!” sê God, “dan verdien jy die hel. As Ek vir jou ‘n liefdevolle brief gestuur het en jy het dit nie eens oopgemaak nie – wat moet Ek dan met jou doen?” O, moenie dat dit so met jou wees nie. Wees Bybel-lesers. Wees Bybel-soekers.

II. Die Onderwerpe Wat Die Bybel Behandel

Ons tweede punt is, DIE ONDERWERPE WAAROP DIE BYBEL BEHANDEL. Die woorde van die teks is hierdie: “Ek het aan hom die groot dinge van My wet geskryf.” Die Bybel handel oor groot dinge en oor groot dinge, net. Daar is niks in hierdie Bybel wat onbelangrik is nie. Elke vers het ‘n ernstige betekenis, en as ons dit nog nie uitgevind het nie, hoop ons om dit te doen. Julle het al mummies gesien wat in lagies linne toegedraai is. Wel, God se Bybel is net soos dit. Dit is ‘n enorme rol van wit linne, geweef in die weefgetrek van waarheid. Jy sal dit moet aanhou afrol, rol na rol, voordat jy die werklike betekenis daarvan uit die diepste dieptes kry! En wanneer jy, soos jy dink, ‘n deel van die betekenis gevind het, sal jy steeds aanhou afrol, afrol en alle ewigheid sal jy die woorde van hierdie wonderlike boek afrol! Tog is daar niks in die Bybel behalwe groot dinge nie.

Laat ek dit in korter vorm verdeel. Eerstens, alles in hierdie Bybel is groot – maar tweedens, sommige dinge is die grootste van almal. Alles in die Bybel is groot. Sommige mense dink dit maak nie saak wat vir jou leerstellings jy glo nie – dit maak nie saak watter kerk jy bywoon nie – al die denominasies is dieselfde. Wel, ek kan meganisme en bigotery minag, maar daar is ‘n ander tipe wat ek ewe veel haat en dit is die latitudinarianisme. ‘n Duidelike persoon wat ontdek het dat almal van ons dieselfde is. Nou, ek glo dat ‘n mens in enige kerk gered kan word. Sommige is in die Roomse Kerk gered – ‘n paar geseënde mense waarvan ek hul name hier kan noem. Ek weet, geseënd wees God, dat baie mense in die Engelse kerk gered is – sy het ‘n groot aantal pious, bidgende mense in haar midde. Ek dink alle sektore van Protestante Christene het ‘n oorblyfsel van genade – en hulle het dalk ‘n bietjie sout nodig.

Maar wanneer ek sê, glo jy nie dat ek dink hulle is almal op ‘n vlak nie? Is hulle almal eerlik? Een stel sê die babadoop is reg, ander sê dit is verkeerd, en jy sê hulle is albei reg? Ek sien nie dit nie. Een leer ons dat ons deur genade gered is, en ander sê ons nie, maar ons word gered deur ons vrye wil. En dan sê jy hulle is albei reg? Ek verstaan nie dit nie. Een sê dat God Sy mense liefhet en nooit ophou om hulle lief te hê nie. Nog een sê, Hy het nie Sy mense lief gehad totdat hulle Hom liefgehad het nie. Hy kan ons nie liefhe of onnie die liefde verweer nie!

III. Die Groot Dinge in die Wet van God

Daar is dinge wat belangrik is en sommige is die grootste van alles. Elke vraag in die Bybel moét goed gedoen wees of jy jy wonder gaan nie

Charles Spurgeon