Die Begin van Maande - Charles Spurgeon

Inleiding tot die Begin van Maande

En die Here het met Moses en Aäron gespreek in die land Egipte, en gesê: “Hierdie maand sal vir julle die begin van maande wees; dit sal die eerste maand van die jaar vir julle wees.” – Exodus 12:1, 2

Tot op daardie tydstip het die jaar waarskynlik in die herfs begin. Die vraag is al gevra wanneer God die mens geskep het, en baie het tot die gevolgtrekking gekom dat dit waarskynlik in die herfs was, sodat wanneer Adam in die tuin geplaas is, hy onmiddellik ryp vrugte sou vind wat gereed was vir gebruik. Dit het nie waarskynlik gelyk dat hy sy lewe sou begin terwyl die vrugte nog onryp en groen was nie; daarom het baie geglo dat die eerste jaar van die menslike geskiedenis in die oes seisoen begin het, wanneer die vrugte ryp was vir die mens se voedsel.

Die Verandering van die Begin van die Jaar

Daarom, dalk, het die nuwe jaar in die ou tye begin wanneer die oesfees gevier is. Maar hier, by die punt van die Uittog, het God deur ‘n besluit die begin van die jaar verander, en so ver as wat Israel betref, is die begin van die jaar vasgestel vir die tyd van ons lente—in die maand Abib of Nisan. Ons weet dat dit net voor die gars in die aar was (kyk Exodus 9:31), en op die Sabbat na die Pesach, was die opbrengs van die aarde so ver gevorder dat die eerste vrugte aangebied is, en ‘n bos gars is voor die Here gewuif.

Wanneer ek van lente praat en dan van gars in die aar, moet jy die verskil in klimaat in ag neem, want in daardie warm streek is die seisoene veel verder as ons s’n. Jy moet my dalk vergewe as my gedagtes ‘n bietjie gemeng word, jy kan dit maklik regstel wanneer dit jou pas. Vanaf die tyd toe die Here Sy volk van vernietiging gered het deur oor hulle te beweeg, het die kerkjaar begin in die maand Abib, waarin die Pesach gevier is. Die jubeljaar is nie verander nie, maar het steeds in die herfs eweknik begin. Die Jode het lyk of hulle twee of drie begin van die jaar gehad het vir verskillende doeleindes, maar die kerkjaar, die groot jaar waardeur Israel sy bestaan sou bereken, het vanaf daardie tyd in die maand Abib begin, toe die Here Sy volk met ‘n sterk hand en ‘n uitgestrekte arm uit die land van Egipte uitgelei het.

God se Mag oor Tye en Seisoene

Dit is aan God om tye en seisoene te verander soos Hy wil, en Hy het dit gedoen vir groot gedenkwaardige doeleindes. Die verandering van die Sabbat is op dieselfde manier, want terwyl die rusdag voorheen die sewende was, is dit nou saamgevoeg in die Here se dag, wat die eerste dag van die week is. Soos Herbert sê, “Hy het die dag op die hengsels laat beweeg,” en Hy het die Sabbat op goue hengsels gesit deur die dag van Sy opstanding te heilig. Vir elke man maak God so ‘n verandering van tye en seisoene wanneer Hy met hom op ‘n genadevolle manier handel, want alle dinge binne hom het nuut geword, en daarom begin hy ‘n nuwe chronologie.

Die Nuwe Geboorte en ‘n Nuwe Begin

Van sommige van ons het ons eers gedink ons verjaarsdag val op ‘n sekere tyd van die jaar, maar nou beskou ons met baie meer vreugde ‘n ander dag as ons ware verjaarsdag, aangesien ons op daardie tweede geboortedag werklik begin lewe het. Ons kalender is verander en verbeter deur ‘n daad van goddelike genade. Hierdie oggend wil ek vir jou die feit bring, dat net soos die volk Israel toe God vir hulle die Pesach gegee het, ‘n volledige verandering van al hul datums plaasgevind het, en hulle hul jaar op ‘n heel ander dag begin het, so wanneer God vir Sy volk die geestelike Pesach gee, daar ‘n baie wonderlike verandering in hul chronologie plaasvind. Geredde mense dateer nie vanaf hul eerste verjaarsdag nie, maar vanaf die dag waarop hulle weer gebore is deur die Gees van God en ingegaan het in die kennis en genot van geestelike dinge.

Die Pesach en Ons Verlossing

Die Pesach is, soos ons almal weet, ‘n tipe van die groot werk van ons verlossing deur die bloed van Jesus, en dit verteenwoordig die persoonlike toepassing daarvan op elke gelowige. Wanneer ons die daad van die Here besef, wat oor ons beweeg het vanweë Christus se versoeningsoffer, begin ons werklik leef, en vanaf daardie dag dateer ons alle toekomstige gebeurtenisse. So hierdie oggend sal ons eers die gebeurtenis beskryf, en daarna die verskeidenheid van sy herhaling noem, en laastens oorweeg in watter lig die dag van hierdie groot gebeurtenis beskou moet word volgens die wet van die Here.

I. Die Beskrywing van die Gebeurtenis

Kom ons begin dan met die BESKRYWING VAN DIE WONDERBARE GEBEURTENIS wat aan die begin van die Joodse jaar staan, en inderdaad, aan die begin van alle Israelitiese chronologie. Eerstens was hierdie gebeurtenis ‘n daad van verlossing deur bloed. Jy weet hoe die oudstes en die hoofde van families elk ‘n lam geneem en dit op gesluit het, sodat hulle dit sorgvuldig kon ondersoek. Nadat hulle ‘n lam sonder gebrek gekies het, in die prime van sy lewe, het hulle dit apart gehou as ‘n geskeide en geheiligde wese, en na vier dae het hulle dit geslag, en sy bloed in ‘n bak opgevang. Toe het hulle hysop geneem, dit in die bloed gedoop, en die deurpost en die twee kantposte van hulle huise besprinkel. Deur hierdie middel is die huise van Israel bewaar op daardie donker en vreeslike nag, toe die engel van wraak deur elke straat van Faro se domein gevlieg het en die eersgeborenes van die land geslag het, beide van mense en van beeste.

Die Verlossing deur Bloed

Jy sal onthou, liewe vriende, die tyd toe julle self besef het dat God se wraak teen die sonde was, jy kan selfs nou die vrees en die bewing onthou. Baie van ons kan nooit die herinnering vergeet van daardie gedenkwaardige oomblik toe ons vir die eerste keer ontdek het dat daar ‘n weg was van verlossing uit die woede van God. Herinnering mag alles anders vergeet, maar dit is in die palms van haar hande gegraveer. Die manier van ons verlossing is voor ons in die tipe soos Moses dit beskryf. Die engel kon nie gestop word nie, sy vlerk kon nie gebind word nie, en sy swaard kon nie in die skede geplaas word nie, hy moes uitgaan, en hy moes tref. Hy moes ons tref onder die ander, want die sonde was op ons, en daar moes geen gedeeltelike behandeling wees nie, “die siel wat sondig, dit sal sterwe.”

Die Verlossing en Die Heilige Offer

Maar onthou jy nog, wanneer jy die nuwe weg van God ontdek het, Sy geseënde ordening waardeur Hy, sonder om die vernietigende wet op te hef, ‘n glorieryke reddingsklousule gebring het waardeur ons verlos is? Die klousule was dit—dat as daar iemand gevind kon word wat in ons plek sou ly en wat werklik bewys kon word dat hierdie borg gely het, dan sou die aanskouing van daardie bewys genoeg wees vir ons verlossing. Hoe het jy jou blydskap oor hierdie ontdekking onthou? Want as dit so is, kan jy in die gevoelens van die Israeliete ingaan toe hulle verstaan het dat God ‘n onbesmette lam sou aanvaar in die plek van hulle eersgeborenes, en as die bloed op die deurpost gesit was, as die duidelike bewys dat ‘n offer gesterf het, en ‘n plaasvervanger gely het, dan sou die engel weet dat in daardie huis sy werk voltooi was, en hy sou dus oor daardie woning beweeg.

Inleiding tot die Begin van Maande

Wanneer jy en ek vir die eerste keer na Christus gekom het, wat ‘n sweep was daar nie van die suurdeeg nie. Ek weet ek was volkome bevry van die suurdeeg van die Fariseërs, want alle vertroue in my eie goeie werke het verdwyn, selfs die laaste krummeltjie daarvan. Alle selfvertroue in rituele en seremonies moes ook weggaan. Ek het geen kors oor van daardie twee suur en korrupte selfvertroue nie, en ek wens ek sal nooit weer daardie ou suurdeeg proe nie. Sommige is altyd besig om aan daardie suurdeeg te kou, en hulle roem in hul eie gebede, aalmoese, en seremonies. Maar wanneer Christus inkom, gaan daardie suurdeeg heeltemal uit. Verder moet die suurdeeg van die Fariseërs, wat hipokrisie is, uitgeskakel word. “Geseënd is hy wie se oortreding vergewe is, wie se sonde bedek is. Geseënd is die man aan wie die Here geen ongeregtigheid toereken nie, en in wie se gees geen bedrog is nie.” Bedrog moet weggaan, anders sal skuld nie weggaan nie. Die Here vee die slinksheid uit Sy volk, die slimheid, die bedrog; Hy maak hulle waar voor Sy aangesig. Hulle wens dat hulle net so vry van elke sonde sou wees soos hulle vry is van onsins.

Die Weg van Christus se Verlossing

Hulle het eens probeer om voor die Here te lewe met dubbele bedoelings, voorgee om wat hulle nie was nie, maar sodra hulle van Christus geëet het en die bloed besprinkel is, het hulle hulself in waarheid verootmoedig, hulle sonde blote gestaan, en voor God gestaan soos hulle was, met hul hipokrisie afgeskeur. Christus het nie die man gered wat steeds in leuens glo nie. Jy kan nie op Christus voed en terselfdertyd ‘n leuen in jou regterhand hou nie, deur te vertrou op jou eie selfvertroue, of deur liefde vir sonde. Self en sonde moet weggaan. Maar wat ‘n dag is dit wanneer die ou suurdeeg uitgesit word—ons sal dit nooit vergeet nie! Hierdie maand is die begin van maande, die eerste maand van die jaar vir ons, wanneer die Gees van waarheid die gees van leuens uitvee.

Die Wonders van Verlossing

‘N Vierde punt in die Pesach wat nie vergeet moet word nie, is dat daar, as gevolg van die voorafgaande dinge, ‘n wonderlike, glorieryke, en magtige verlossing gekom het. Daardie nag het elke Israeliet die belofte van onmiddellike bevryding ontvang, en so gou as die oggend aanbreek, het hy die huis verlaat waar hy gedurende die nag gebly het, en deur sy huis te verlaat, het hy Egipte ook verlaat. Hy het vir ewig die baksteenovens verlaat, die baksteen-aarde vir die laaste keer van sy hande gewas, na die juk gekyk wat hy gedra het terwyl hy in die klei gewerk het, en gesê: “Ek het klaar met julle.” Hy het na elke Egiptiese taakmeester gekyk, onthou hoe dikwels hy hom met die stok geslaan het, en hy het hom verheug dat hy nie weer geslaan sou word nie, want daar was hy aan sy voete, hom smeek om weg te gaan, lest alle Egipte sterf. Oh, wat ‘n vreugde! Hulle het uitgetrek met hul ongesuurde brood nog op hul rug, want hulle het ‘n paar dae om dit nog te eet, en ek dink voordat die sewende dag van ongesuurde brood verby was, het hulle die Rese See bereik. Terwyl hulle steeds ongesuurde brood geëet het, het hulle afgedaal in die dieptes van die Rese See, en steeds met geen smaak van suurdeeg in hul monde nie, het hulle op sy strand gestaan om die groot Halleluja aan die Here te sing, omdat Hy glorieryk triomfeer het, en die perd en sy ruiter in die see gewerp is.

Die Vryheid in Christus

Onthou jy wanneer die Here jou gereinig het van die liefde van sonde, van vertroue in jouself, en wanneer Hy jou skoon uitgebring het, jou vrygemaak het, en gesê het: “Gaan na die beloofde rus, gaan na Kanaän”? Onthou jy wanneer jy jou sondes vir ewig gesink het, nooit om weer op te staan om teen jou te getuig nie—nie net jou vernietiging voorkom nie, nie net jou siel gevoed met die beste kos nie, nie net jou hart en jou huis gesuiwer van hipokrisie nie, maar jy self bevry en vrygemaak, die Here se vry man? O, as dit so is, is ek seker jy sal die wysheid van die bevele verstaan, waardeur die Here besluit het: “Hierdie maand sal vir julle die begin van maande wees, dit sal die eerste maand van die jaar vir julle wees.”

II. Die Herhaling van die Pesach in die Hedendaagse Lewe

Kom ons kyk dan na die VARIETEITE VAN SY HERHALING onder ons in die hede. Die eerste herhaling is, natuurlik, op die persoonlike verlossing van elkeen van ons. Die hele hierdie hoofstuk is in jou hart en myne transaksie toe ons die Here vir die eerste keer leer ken het. Ons eerbiedwaardige Broer en Ouderling Wit, toe ek hom die ander aand gesien het, het vir my gesê, “O, Meneer, dit is baie kosbaar om die Bybel te lees, maar dit is onmeetlik meer aangenaam om dit hier in jou eie hart te hê.” Nou, ek vind dit baie voordelig om oor die Pesach te lees, maar o, hoe soet is dit om ‘n Pesach in jou eie siel te hê deur die werk van die Heilige Gees! Moses het geskryf oor iets wat duisende jare gelede gebeur het, maar die substansie daarvan alles het in alle besonderhede vir my gebeur, en vir duisende wat op die Here vertrou. Kan ons nie hierdie verhaal in Exodus lees en sê: “Ja, dit is presies so nie?” Elke woord daarvan is waar, want dit het alles vir my gebeur, elke atoom daarvan, selfs tot die eet van die bitter kruie, want ek onthou baie goed dat, op die oomblik toe ek die soet geur van my Here se versoening in my mond gehad het, ek die bitterheid van berou oor sonde gevoel het, en die bitterheid van stry teen die versoeking om weer te sondig.

III. Die Betekenis van Die Dag van Verlossing

En laastens, wil ek AANDUI WAARIN ONS DIT MOET BEKYK, indien dit in ons lewens gebeur het op die maniere wat ek genoem het. As die dag toe ons die Verlosser as die Pasga-lam leer ken, het hierdie dag altyd die eerbiedigste dag wees wat ooit op ons gekom het. Die Israeliete het die maand Abib in die eerste rang geplaas omdat dit die maand van die Pesach was, en so moet jy ook die dag waarop jy die Here leer ken as die premierdag van jou lewe beskou. Dit oorstraal jou natuurlike verjaarsdag, want toe is jy gebore in sonde, toe was jy “gebore vir moeilikheid, soos die vonk wat opvlam.” Maar nou is jy gebore tot geestelike lewe, gebore tot ewige geluk. Dit oorstraal jou huweliksdag, want die eenheid met Christus sal jou groter geluk bring as die gelukkigste van huweliksbande.

Charles Spurgeon