WAS TOT GROTER VUILHEID – Charles Spurgeon

WAS TOT GROTER VUILHEID

“As ek my met sneeuwwater was en my hande al so rein maak; tog sal U my in die sloot gooi, en my eie klere sal my verafsku.” – Job 9:30, 31.

Ek is heeltemal oortuig dat ek vir ‘n spesiale taak opgestuur is in hierdie tyd. Voor my geestesoog sien ek ‘n siel wie se vreeslike gedagtes hom na wanhoop jaag. Hy weier raad en sal nie na leiding luister nie, want vrees het hom desperaat gemaak. Ek wil ‘n woord in die oor van daardie besorgde en vermoeide persoon hê. Sien jy die man? Hy het lank teen ‘n donker versoeking gebikkel, maar uiteindelik is hy verslaan. Hy voel dat hy nie meer kan volhou nie. Hy kan skaars ‘n asem haal – die lug rondom hom is warm en verstikend terwyl hy die vraag in die gesig staar – wat nou? Gewoond soos ek is om af te kyk na hierdie volgepakke gange en op na hierdie diggepakke galerye, voel ek ‘n vreemde nuuskierigheid terwyl ek na die massa kyk, want ek weet daar is een man onder julle aan wie ek ‘n private boodskap het. Ek dra afleweringsbriewe van die Koning van Konings na iemand wat erg geskat word en soos ‘n verlate en veragde vrou geword het. My Here en Meester het Homself in ‘n gelykenis beskryf as die Een wat die 99 laat agterbly om na die een verlore skaap te soek – ek moet nou sy voorbeeld volg. Ek weet jy sal nie vir hierdie diens vir my omgee nie. Ek verlaat die menigte om die verdwaalde een te vind en hom veilig en gesond na die kudde te bring.

Die Woorde van Job

Ek draai na my teks en wil sê, dat soos iemand geskrik word deur ‘n gil, of hartseer deur ‘n kreun, so laat hierdie skerpe uitsprake van Job ons eers verstom en dan wek dit ons medelye. Hoeveel belemmer ons nie broederlike medelye wanneer ons die woorde lees – “As ek my met sneeuwwater was en my hande al so rein maak; tog sal U my in die sloot gooi, en my eie klere sal my verafsku!” Die gevoel van ellende wat in hierdie gedeelte verberg is, ontduik beskrywing. Tog is dit maar een in ‘n reeks waar sinne na sinne ‘n nuwe kamer van gruwels onthul! Die simile’s van hartseer is hier op hope gestapel, met wat ‘n ou skrywer van die “retoriek van hartseer” gepraat het. Fisiese lyding het ‘n spanning op Job se gedagtes veroorsaak en hy het verligting gesoek deur sy angs uit te druk. Soos ‘n eenzame gevangenis in die somber torings van ‘n ou kasteel, gravure hy beelde van die lae depressies wat hom teister op die mure. Sy swaarkry word vererger deur nuttelose pogings om dit te verlig – hy wond sy hande met die rowwe hamer en spykers waarmee hy sy hartseer inskryf. Soos hierdie pyn het baie van ons ‘n smaak gekry. Uit my ervaring, as ‘n pasiënt, self geslaan met sielsgeneung, en uit my waarneming as ‘n pastor in wie se ore die woes van ontwakende sondaar voortdurend ingegaan het, het ek iets van die beelde van Job geleer. Die lydende persoon is in dubbele benoudheid. Terwyl hy deur Satan geskeur word, gooi sy vriende hulle pyle op hom en die Almagtige versteur hom.

Die Oorsaak van Die Lyding

Om sulke ‘n lydende persoon te help, moet ons sorgvuldig wees om tussen die oorsake van sy hartseer te onderskei en tussen sy lyding self en die verdere hartseer wat hy homself gebring het deur sy onverstandige pogings om daarvan te ontsnap. So, dan, is die pad van gedagtes wat ons sal volg. Ek sal vier afdelings maak. Drie daarvan kom in die teks en die vierde sal volg as ‘n belangrike gevolg. Eerstens, sal ons opmerklik wees dat ‘n wakker siel bewus word van skuld. Tweedens, die siel wat wakker gemaak is, maak ondoeltreffende pogings om homself van die vlek van skuld te bevry. Derdens, om sy volk van selfregverdigheid af te weer, behaag dit God om diegene wat probeer om hulleself te reinig, dieper in die modder te duik. Die vierde punt is dat slegs deur erge opleiding word mense geleer om na God alleen vir verlossing te kyk – dit benodig Almagtigheid om ons te leer dat verlossing van die Here is.

I. Bewustheid van Skuld

In die begin, sien ons dan dat wakker sieles bewus is van skuld. Hulle sien dit; hulle weet dit; hulle voel dit en hulle bloos wanneer hulle besef dat hulle geen verskoning daarvoor het nie. Alle mense is sondig. Vir die meeste mense lyk sonde egter as ‘n mode van die tye, ‘n noodsaaklikheid van die natuur, ‘n dwaasheid van jeug, of ‘n swakheid van ouderdom wat ‘n ligte verskoning sal verwyder. Jy sal skaars ‘n Engelsman ontmoet wat nie sal erken dat hy ‘n sondaar is nie. Is dit nie die Algemene Belydenis wat in die boek van die Algemene Gebedboek gestandaardiseer is nie? Maar dit is een ding om jouself ‘n sondaar te noem en iets heeltemal anders om dit te voel. Ek het van ‘n dame gehoor wat aan haar predikant erken het dat sy ‘n groot sondaar is. Hy het haar vriendelik gevra watter van die Tien Gebooie sy oortree het. Begin met die eerste, het hy haar gevra, “Het jy ooit hierdie gebod oortree?” Waarop sy geïrriteerd antwoord gegee het: “Nee.” Net so het hy met die tweede en regdeur die tien gepraat. Sy het gedetailleerd verklaar dat sy elkeen gehoorsaam het, maar het tog voorgestel dat sy hulle almal oortree het! Deur sulke veralgemeninge mislei baie mans en vroue hulself – en dit is ongelukkig die gebruik van baie predikers om hul gemeente aan te spreek asof hulle almal goeie mense is en elkeen van hulle die Here ken, van die minste tot die grootste! Dit is vir die vlees aangenaam en klink lekker vir trots, maar dit is die mees gesamentlike onheil. Hoeveel mense word mislei deur hierdie gebrek om ‘n verskil te merk waar daar ‘n lewensbelangrike verskil bestaan! Nie totdat mense deur die Goddelike Genade wakker gemaak word, weet hulle werklik dat hulle sondige mense is nie. Hoe kom dit? Sommige siektes is so bedrieglik dat diegene wat ly, dink hulle gaan al hoe beter, terwyl hulle in werklikheid vinnig na die graf beweeg. Op dieselfde manier mislei sonde die mense van die mensdom – hulle dink hulle is gered wanneer hulle steeds onvernuwe is. Hoe dikwels het ek ‘n arme meisie gesien wie se bleek gesig, ingedrukte oë, vae hande en slaperige stappe duidelik aandui dat sy op die rand van die dood is, maar sy het die bloos van verbruikking as die gesondheid beskou. Langzaam het sy verdwyn, maar binne ‘n dag van haar vertrek beplan sy vrolike projekte wat gewys het dat sy lewe verwag het. Verbruikking is egter nie so bedrieglik soos sonde nie. Waar dit volle mag oor die siel het, is die hart bedrieglik bo alles en desperaat boos; wie kan dit weet? As sonde nie so bedrieglik was nie, sou dit nie half so vernietigend wees soos dit is nie. Hoe kom dit, vra jy weer? Weinig gee hulself die moeite om oor hierdie sake na te dink. Ons is ‘n tyd waarin mense se gedagtes is geskerp op politiek en handel, praktiese wetenskap en ekonomiese uitvindings, finansiële planne en huiskapas, en ek weet nie wat alles nie – maar gesonde leerstellings en opregte vroomheid is uit die mode! Weinig mense hou hulle besig om oor hul siel se ewige welstand na te dink. Mense sterf teen dieselfde tempo as vroeër, maar die sterftesyfer word deur ‘n persentasie bereken en die lewe hierna word geïgnoreer! Vriend, het jy ooit tien minute van jou tyd gewy aan ‘n oorweging van jou bestemming? Dae vir jou rekening; ure vir jou plesier; jare vir jou kommersiële besprekings – sal dit nie wys wees om enige oomblikke te reserveer vir jou siel se beskouing na die graf?

OOG VAN DIE OORLOOPE

Die oë van die oordeel mag mislei word totdat ons half glo ons is rein – maar geen sooner groei die skaal dun, of die lig word sterk nie, as wat die gewete sy fout besef en die les leer dat geen menslike poging die vervloekte vlek kan was nie! Laat ons nie vir reiniging speel nie, of eers hoop om die gewete tevrede te stel met dit wat geen bevrediging vir God bring nie!

Soek na ‘n Innerlike Geregtigheid

Mense van sensitiewe ingesteldhede en sedentaire gewoontes is geneig om ‘n geregtigheid van innerlike gevoel te soek. Laat ek hierdie goeie mense aan jou beskryf. Hulle mik na ‘n geregtigheid wat elke fout verwerp en hulle kweek sulke genadegawes wat vanself aantreklik is, terwyl hulle van oomblik tot oomblik hul eie gevoelens van vreugde of hartseer moniteer. Tog is dit juis hulle wat met die grootste angs die plaag van hul eie harte leer ken! Hoe dit gebeur, is duidelik genoeg. Hulle probeer leef volgens hul gevoelens en gemoedstoestand – en wat kan meer bedrieglik wees as hierdie sensasies? Bedrieglik soos die see waarop jy so glad vaar op sonnige dae, maar wat jou boot soms sonder genade vernietig, is jou gemoedstoestand en gevoelens nie die minste betroubaar nie!

Onbetroubare Gevoelens

Op ‘n dag is jy heeltemal verlig, die bloei van geestdrif is op jou gesig, die volgende dag voel jy so dood en koud dat gebed op jou lippe sou vries! Jou bewyse is donker. Jy dink jy het geen nie en, oorweldig deur wanhoop, kla jy dat “daar geen hoop is nie.” O, my! Die sonde-siek siel, wat sy eie simptome dophou, word in gevaarlike omstandighede gebring – probeer die een middel na die ander – soms voel dit ‘n bietjie beter en dan voel dit vinnig erger. O, dat dit kan draai van gevoel na geloof en stabiel kyk uit die innerlike sensasie na die werk wat eenmalig en vir altyd deur die Here Jesus voltooi is!

Job en Sy Lyding

Arme Job is geslaan met seergemaakte sere van die voete tot op sy kop. Dit is geen twyfel dat hy die dokter gestuur het nie – al word ons nie eintlik vertel dat hy dit gedoen het nie. Dit is heel waarskynlik dat sneeuwwater vir hom voorgeskryf is vir verligting. Sy hande het dalk nie baie mooi gelyk toe hy dit gebruik nie – daar was dalk ten minste ‘n verband tussen sy dokter se voorskrif en sy poësie, toe hy gesê het, “As ek my met sneeuwwater was, en my hande al so rein maak.” Volmaaktheid in enige deel van gedrag sal nie reinheid vir die res verseker nie. Gewaste hande sou ‘n klein ding wees as die sere oor die res van die liggaam bly. Dit is ‘n ander aspek van dieselfde onbevredigende oplossing wat ek vir jou wil uitwys. Jy is onder slegte behandeling totdat jy deur geloof in Jesus loop! Enige iets minder as Genade sal ‘n eenvoudige bespotting van jou siekte wees.

Die Genesing van Job

Asa, koning van Juda, was siek aan sy voete. Hy het nie na die Here gesoek nie, maar na die dokters. Asa het nooit herstel nie, maar die Here het Job tot perfekte gesondheid herstel. Die gratis raad wat die patriarg in die tyd van sy siekte ontvang het, was nie sy dankbaarheid werd nie. Van sy drie vriende het hy gesê, “Julle is almal dokters van geen waarde nie.” Dan kom terug die metafoor wat ek so dikwels herhaal het – “Nogtans sal U my in die sloot gooi en my eie klere sal my verafsku.” Na alles wat die wyse van mense gesê het, is die arme sondaar erger af as toe hulle sy saak geneem het! Alles is tevergeefs totdat God inkom!

Die Aanwesigheid van God

Laat ons nie vergeet nie dat die man wat sy eie geval só beskryf het “perfek en opreg was, een wat God gevrees het en boosheid vermy het.” Só ‘n geval is ‘n raaisel vir dié wat nie deur die Heilige Gees verlig is nie. Alhoewel Job in sy geslag vir geregtigheid beroem is, het ‘n flikkering van God se Aangesig die gebrekkigheid van sy siel blootgelê. Bewys dit dat hy ‘n huigelaar was? Glad nie! Sy vriende het hom as so beskou, al het hulle geen grond vir daardie vermoede gehad nie – dit was hul rofweg benadering om ‘n moeilike probleem op te los. As die patriarg se integriteit nie so vas was nie, as sy verfyning nie so sag was nie, as sy vroomheid teenoor God nie so onwrikbaar met sy deernis vir sy broeders gepaard gegaan het nie – as, in ‘n woord, sy karakter nie so volledig was nie – sou sy toets en sy verlossing nie die buitengewone les geleer het wat elke volgende geslag bekoor en onderrig het nie!

Die Werk van Verlossing

Hy verskyn eers voor ons, in die krag van gesondheid, in die hoogte van voorspoed en in die sjarme van goeie reputasie. Maar o, die nietigheid van die mens! By ‘n aanraking van God se vinger, ontwikkel sy vlees ‘n etterende massa van korrupsie! By ‘n blik van God se oë, wat hom deur en deur gesoek het, word die totale verderflikheid van die menslike natuur ten beste geskat, duidelik! “Hy verafsku homself in stof en as.” Wat nou? Volledige vernietiging? Nee, Vriend, dit is volle verlossing!

IV. Die Soeke na Verlossing

Deur sulke ernstige opleiding word die wakker gemoed gelei om na God alleen vir verlossing te kyk en die verlossing wat hy soek te vind! Dit is my laaste punt en ek het geen tyd oor om dit verder uit te brei nie. Wat ek wil, is dat die Waarheid van God soos ‘n flits oor jou gedagtes sal gaan in ‘n oomblik. Daar sit die man wat met wanhoop bedank word omdat elke poging om homself uit die ingewikkelde web van sy eie vreemde ervaring te bevry hom erger gelaat het as wat hy was. Het ek hom probeer vertroos, sal hy my vriendelikste uitdrukkings afstoot. En hoekom? Hy weet dat dit God is wat hom veroordeel! In ‘n Britse hof van geregtigheid, wanneer die regter teen die gevangenis opmaak, kan hy min aanmoediging kry van die gesoete woorde van sy advokaat. Maar luister – “Dit is God wat regverdig maak.” Wie regverdig Hy? Die goddeloses! Hy veroordeel hulle eers in hul eie gewete en dan regverdig Hy hulle volgens sy Genade. As ek die vonnis van die dood in myself ontvang, is dit die waarborg van verlossing in my Verlosser! My Broer, het die Lig van God op jou siel gestraal? Ek hoop ek het jou gevind en dat die Here jou besoek het met sy verlossing. Ek wil hê jy moet ‘n eenvoudige feit opmerk wat vir my blykbaar aan jou waaksaamheid ontsnap het. Toe die Almagtige Job regverdig gemaak het, het Hy hom geprys en ‘n groot lof oor sy gedrag uitgespreek. Wat hy ook al verkeerd verstaan het oor homself of sy omstandighede, was hy in een saak duidelik soos ‘n klok! “Hy het reg oor My gespreek,” sê die Here (Job 42:7). Elifas en sy vriende het in hierdie opsig oortree. Luister na my, julle wat na geregtigheid soek, julle wat dit in julleself soek – julle is almal op die verkeerde pad! Julle begin onderaan met die hele plig van die mens en probeer opwaarts werk – julle sal beslis misluk! Julle moet begin bo, met die geregtigheid van God – en dan kan julle afwaarts werk na die geregtigheid van die daaglikse lewe. Mag God jou kennis gee van verlossing deur Genade, tot die eer van sy eie naam en tot jou heiligmaking, om Christus se ontwil! Amen.

Charles Spurgeon