VANITEITE EN WAARHEDE – Charles Spurgeon

INLEIDING

“We kyk nie na die dinge wat gesien word nie, maar na die dinge wat nie gesien word nie; want die dinge wat gesien word, is tydelik, maar die dinge wat nie gesien word nie, is ewig.” – 2 Korintiërs 4:18.

Die apostel Paulus was beslis nie ‘n stoïkus nie. Hy het nie al die menslike gevoelens oorwin en homself tot ‘n klipfiguur gemaak nie. Inteendeel, hy was uiters sensitief. Daar is volop bewyse, nie net in die Handelinge van die Apostels nie, maar ook in die toon van al sy Epistels, dat hy ‘n baie liefdevolle gees gehad het. Hy voel sterk die ongenaakbaarheid van ander. As ‘n vriend hom verlaat, treur hy daaroor. Of as vriende hom help, is daar ware emosie in sy dankbaarheid. Hy is sensitief vir armoede, sensitief vir skaamte – sensitief vir al die verdriet wat hy vir Christus se ontwil moet dra. Hy voel dit – jy kan sien dat hy dit wel doen. Hy is nie ‘n onkwetsbare man in wapenrusting nie – hy is ‘n man van vlees en bloed wie se hartseer hom pyn doen. En tog, hoe dapper hou hy aan met sy werk! Hy staar elke gevaar in die gesig en droom nooit om terug te trek nie. Vir geen oomblik blyk dit asof hy oorweeg wat hy persoonlik vir die getuienis van Christus en die oorwinning van die evangelie moet ly nie. Hy onthou die pyn wanneer dit verby is! Hy kyk na die littekens wanneer dit genees is en soms gee hy ‘n lang lys van die gevare en ontberings wat hy moes verduur. Dit wys dat hy ‘n baie sensitiewe man was, maar hy probeer nooit homself beskerm teen enige vorm van lyding as dit nodig is om sy lewensdoel te bereik. Hy het dus volhard deur goeie en slegte berigte, deur eer en deur skande, wat die liefde van die kerke op een tyd en op ander tye die onregverdig verdagte apostelskap onder sy eie bekeerlinge ingesluit het! Hy was die held van onmeetbare populariteit wanneer die mense gekom het om hom te eer, en ‘n ander keer die slagoffer van openbare haat en woedende oproer wanneer hy uit die stad gesleep is om gestenig te word! “Maar geen van hierdie dinge beweeg my nie, en ek ag my lewe nie kostbaar nie,” sou hy wel gesê het. Dit het gelyk of God hom uit Sy hande gestuur het soos ‘n weerligstraal en hy het nie gestop totdat hy die einde bereik het waarna die mag van God hom gestuur het nie! Hy het uitgeroep: “Die liefde van Christus drang ons.” Hy het hom dus beskou as dood vir alles behalwe Christus. Dit is dan heeltemal geregverdig dat ons nuuskierig is om te weet wat hierdie edele man deur sy beproewings gehou het en wat so ‘n held gemaak het onder so ‘n reeks teenstande. Wat het hom so kalm gehou? Wat het hom so selfbeheersd en onverskrokke gemaak? Hoe het dit gekom dat hy, wanneer hy neergestort was, nie vernietig is nie – dat hy nie bekommerd was nie? Wat het hom ondersteun? Hy gee ons die sleutel tot hierdie moed deur vir ons te vertel dat hy sy verdrukkinge lig beskou het, omdat hulle, volgens sy inskatting, maar vir ‘n oomblik was en dat hulle vir hom ‘n baie groter, ewig gewig van glorie uitgewerk het. Hy was kalm en gelukkig midde van woede en tumult, gewelddadige vooroordeel, teenstand en selfs rampspoedige omstandighede, omdat hy, in die woorde van die teks, nie na die dinge wat gesien word gekyk het nie, maar na die dinge wat nie gesien word nie, en hy het geglo dat die dinge wat gesien word nie die moeite werd is om na te kyk nie, omdat hulle so verganklik is – terwyl die dinge wat nie gesien word nie van onskatbare waarde is, omdat hulle ewig is!

Eerste Deel: Dinge wat nie gesien kan word nie

Die teks het die vorm van ‘n dubbele paradoks. Dinge wat gesien kan word, is natuurlik die dinge wat gekyk moet word. Wat moet ‘n mens kyk behalwe wat hy kan sien? En tog sê die apostel vir ons om nie na die dinge wat gesien word te kyk nie, maar na die dinge wat nie gesien word nie! Hoe kan dinge wat nie sigbaar is nie gesien word nie? Dit is weer ‘n paradoks. Hoe kan jy kyk na wat jy nie kan sien nie? Dit is net een van die paradokse van die Christelike lewe wat altyd ‘n paradoks is – en die raaisel lê eerder in die woorde as in die sin. Ons sal gou ontdek dat daar geen teenstrydigheid of inkonsekwentheid is nie, geen moeilikheid nie.

Kyk na wat gesien kan word

Die apostel sê nie dat ons nie na die dinge van hierdie lewe moet kyk nie, maar hy waarsku ons om dit nie te bejeën of op te los nie, maar eerder na die dinge wat ewig is. Wat is van belang in die dinge van hierdie wêreld? In sy lewe was Paulus gelyk aan enige ander mens, vol menslike emosies en gevoelens, maar wat die apostel beskou as van groter waarde, is die ewige dinge van God. Paulus beskou sy verdrukkinge as ‘n kort tydjie en ander mense, wat op die wêreld se dinge georiënteer is, voel skielik bang vir wat vir hom min beteken. Hy beskou geen aardse dinge as waardig om werklik na te kyk nie.

Oorweeg wat nie gesien word nie: Kyk op na die ewige dinge

Die apostel leer ons om nie die wêreld se dinge te bejeën nie, maar hulle as verganklik te beskou. Ons roep op om nie op hierdie dinge te fokus nie, maar om na die ander te kyk. O, geliefde, ons kry soveel seën deur op die ewige dinge te fokus. “Die dinge wat nie gesien word nie,” is die dinge wat uiteindelik werklik is.

Volhard in die Ewige Dinge

Streef na die ewige dinge met ‘n gefokusde gees. Jy moet altyd op die einde van die wedloop fokus, vir die prys. Die hardloper werp nie ‘n blik na regs of links nie, of na die blomme wat die pad versier nie, maar hy hou sy oë op die prys, en dit help hom om te hardloop. Hy rek elke senuwee om die einde te bereik en die prys te wen! Broers en susters, maak die ewige dinge die doel van jou lewe te alle tye! Dit wat ek jou vertel, is die letterlike betekenis van die oorspronklike Grieks. Maak dit dit waarvoor jy beplan en beoog—dit waarvoor jy dink en oorweeg—dit waarvoor jy leef en handel! Gooi jou hele wese in die ewige dinge!

Ewige Dinge as Lewe se Fokus

“Moet ons dan besigheid verwaarloos?” mag jy vra. God bewaar! Dien God in jou besigheid! Om besigheid te verlaat of om besigheid te doen asof dit nie ‘n deel van jou godsdiens is nie, sal ‘n afwyking wees van jou Meester se wil, en nie die vervulling daarvan nie! Heilig jou mees alledaagse aksies tot die eer van God. “Of julle eet of drink, of wat julle ook al doen, doen alles tot die eer van God.” Het altyd die oog op die ewige! Behou jou gedagtes op dit. Eet en drink as vir die ewige lewe, en onthou dat dit wat jy eet en drink vergaan, en hy wat eet sal ook vergaan. Dit is “aarde na aarde” wanneer ons eet—daarom moet ons nie ons buike tot gode maak nie. Wanneer jy enige aardse ding geniet, doen dit as in die lig van die ewigheid en sê, “Ek pluk ‘n blom wat moet verwelk. Dit is nie ‘n diamant wat altyd met my sal bly en glinster nie. Dit is net ‘n helder madeliefie. Dit lyk baie mooi op die oomblik, maar dit sal binnekort verwelk. Die kinders pluk dit, maar laat dit vinnig val, en so doen ek!”

Vermy Sensualiteit en Fokus op die Gees

Op jou eie risiko, moenie jou siel in iets wat sensueel is sit nie. Sorg dat jy, met al jou mag, geestelike dinge nastreef! Wat die verganklike dinge betref, oorgee dit aan God se voorsienigheid. Doen jou beste om God te eer in die gebruik van hierdie wêreld se geld, maar maak dit nie jou rykdom nie. Kyk na Jona wat onder sy kalbas sit, wat hom teen die brandende son beskerm het met sy breë blare. Dink aan Jona toe hy vir homself gesê het, “Hoe gelukkig is ek onder hierdie skaduwee. Hoe koel maak dit my.” Hy was tevrede en gemaklik, maar God het ‘n wurm voorbereid! Die wurm het die ellendige kalbas vernietig! Alhoewel dit voorheen so mooi gelyk het, het dit binnekort net geskik geword om afgetrek te word en op die mesthoop gesit te word. Dit mag binnekort dieselfde wees met jou aardse gemak. As jy jou kalbas jou god maak, sal dit jou nie baat nie. Kalbasse is heeltemal reg, maar hulle is nie goed wanneer jy hulle in die plek van ewige gemakke stel nie.

Leef Soos ‘n Erfling van Hemel se Onsigbare Blydskap

Ek sluit af met hierdie gedagtes. Behandel die dinge van die hede asof dit nie bestaan nie en leef soos ‘n erfgenaam van die onsigbare maar substansiële blydskap van die hemel. Hoër en beter dinge wag op jou! Mag God jou seën deur Sy geseënde Gees met geseënde voorsmaak van die geseënde hiernamaals. Amen.

Charles Spurgeon