TE GOED OM WAAR TE WEES! – 'N PARADOX! – Charles Spurgeo

Inleiding: ‘n Vreemde Teenstelling

“En hulle het nie geglo weens die blydskap nie.” – Lukas 24:41

Dit is ’n baie vreemde sin, maar die Christen is ’n merkwaardige komplekse wese. Hy is ’n samestelling van die val en van die volmaaktheid. Hy ontdek voortdurend in homself ’n wisseling tussen die byna demoniakale en die goddelike. Die mens self is ’n teenstelling, maar die Christen is daardie teenstelling wat nog meer paradoksaal is! Hy kan homself nie verstaan nie, en net diegene wat soos hy is, kan hom verstaan. Wanneer hy goed wil doen, vind hy boosheid teenwoordig in hom. Hoe om te wil, weet hy dikwels, maar hoe om dit uit te voer, weet hy nie. Hy is die grootste raaisel in die heelal! Hy kan sê, saam met Ralph Erskine:

“Ek is in my eie en ander se oë,
‘n Labirint van misteries.”

In die geval voor ons het die dissipels Christus duidelik voor hulle oë gesien. In ’n sekere sin het hulle geglo in Sy opstanding; daardie geloof het hulle blydskap gegee, en dadelik het daardie blydskap hulle ongeloof gemaak! Hulle het weer gekyk; hulle het weer geglo; gou het ’n golf van blydskap oor die kop van hulle geloof gegaan, en toe het hulle twyfel weer teruggekeer! Wat ’n hartkloppings, wat ’n op en af van die hart het hulle beleef! “Dit is te goed om waar te wees,” het hulle gesê. Dit is die samevatting van die gedagtes wat binne hulle besig was:

“Dit is waar; hoe geseënd is dit; dit kan nie waar wees nie, want dit is so geseënd.”

Die Verleiding van ‘Te Goed om Waar te Wees’

Vandaan wil ek die vrese van diegene wat al van die grootheid en kosbaarheid van die saligheid van Christus gehoor het, aanspreek, en tot dusver geglo het, sodat hulle met blydskap vervul is, maar daardie selfde vreugde het hulle twyfel laat ontstaan en hulle het uitgeroep: “Dit kan nie wees nie; dit is onmoontlik; dit oortref al my verwagtinge; dit is werklik te goed om waar te wees!”

Ek onthou self dat ek die onderwerp van hierdie versoeking was. Ek was oorweldig van blydskap oor die skat wat ek in die veld gevind het, verheug oor die hoop dat ek ’n aandeel in Christus het, en tog het ek gevrees dat die goud dalk vals mag wees, die juweel dalk ’n bedrog, my hoop dalk ’n illusie, en my vertroue dalk net ’n droom! Pas van die dik duisternis bevry, het die verblindende helderheid van God se genade gedreig om my oë blind te maak! Ek was vol nuwelinge genade van ’n jong geestelike lewe, maar die oorvloedige gewig van genade het my vroeë krag wankelrig gemaak, en ek was vir ’n tyd bekommerd oor die gedagtes dat dit dalk te groot ’n genade is om waar te wees. As God net half so genadig of net ’n tiende van die vriendelikheid gehad het, sou ek dit geglo het, maar sulke oorvloedige rykdom van Sy genade was te veel; so veel oorhandiging van Homself in goedheid, sulke uitnemende gawes wat meer is as wat een kan vra of dink, het dit vir my onmoontlik gelyk om te glo!

Die Onvermoë om te Glo: ‘n Natuurlike Reaksie

Laat ek eerstens probeer om hierdie versoeking te verklaar. Dit is min wonder dat die gees verstom is, selfs tot verbasing en twyfel, wanneer jy dink aan die grootsheid van die dinge self. Die man wat swart is van sonde, sê: “My ongerechtigheid is groot; ek verdien die toorn van God; die evangelie bied vir my ’n vergifnis aan, heeltemal en volledig. Ek het gestry om hierdie vlekke uit te was, maar hulle wil nie verdwyn nie; die evangelie sê vir my dat die kosbare bloed van Jesus van alle sonde reinig.” Gehurig deur die besef van die grootheid van sy skuld, mag jy die sondaar verstaan as hy dink dit is onmoontlik dat die oortredings wat hy gepleeg het ooit vergewe kan word, of sy ongerechtigheid ooit weggeneem kan word.

Die Vergifnis van God: Te Goed om Waar te Wees

“Nee,” sê hy, “ek is ’n veroordeelde sondaar, en die belofte van ’n vrye vergifnis is te veel vir my om te glo. Diepte van genade, kan dit vir my wees, wat kan ek verwag?” En dan, wanneer die evangelie voortgaan om te voeg: “Ja, ek sal nie net jou vergifnis gee nie, maar ek sal jou aanneem; jy sal nie meer ’n slaaf wees nie, maar ‘n seun, nie meer ’n diensmaat nie, maar ‘n erfgenaam van God en ‘n mede-erfgenaam van Christus”—dan kan die verstand nie die volle omvang van daardie gedagtes besef nie! “Aanvaar, ontvang in Sy gesin? Aai,” sê hy, “ek is nie werd om genoem te word as God se seun nie.”

Die Onvermoë om Genade te Begryp

En dan gaan die evangelie verder: “Ek sal nie net jou aanvaar nie, maar ek sal jou heiligmaak; ek sal jou gees, siel en liggaam volkome heiligmaak—ek sal jou kroon gee; ek sal jou bring na die woonplekke van die geseënes in die land van die gelukkiges; ek sal ‘n nuwe lied in jou mond sit, en die palm van oorwinning in jou hand; jy sal die harp van triomf speel; jou siel sal oorweldig word met vreugde, en jou gees sal homself bad in ewige en ononderbroke vrede! Die hemel is joune, alhoewel jy die hel verdien; God se heerlikheid is joune, alhoewel jy Sy toorn verdien.”

‘n Onvermoë om Dit te Glo: Die Grootheid van God se Genade

Dit is geen wonder dat hierdie dinge, so oormatig groot, die armes gebroke hart soos die ballinge wat van Babel teruggekeer het, wat “soos mense in ‘n droom was” sou laat voel nie—“Toe God ons gevangene toestand herstel het, was vreugde ons lied, en genade ons tema; Die genade, ver bo ons hoop, was so groot, dat vreugde soos ‘n verftooi geskyn het!”

‘n Natuurlike Twyfel: Die Sin van Onwaardigheid

’n Ander rede vir ongeloof kan gevind word in ons gevoel van onwaardigheid. Let op die persoon wat hierdie genade ontvang, en jy sal nie wonder dat hy nie glo nie weens blydskap nie. “Ah,” sê hy, “as hierdie dinge aan die regverdiges gegee is, sou ek dit kon glo, maar vir my, ‘n ou oortreder; vir my, ‘n hardhartige veragter van die oorvloedige liefde van God; vir my wat die verminkte liggaam van die Verlosser gesien het sonder trane, en die kosbare bloed van verlossing sonder vreugde bekyk het; vir my wat gelaster het, wat die Gees van Sy genade verag het, en Sy waarheid onder die voete getrap het—o,” sê hierdie arme hart, “ek sou dit vir iemand anders glo; ek sou dit eerder vir die hele wêreld glo as vir myself!”

Geloof en Genade: Wat Dieper Geloof Vra

Jy moet weet dat die berouende sondaar altyd ’n dieper siening het van sy eie sonde as van ander se sondes, en in dit verskil hy van die onverzoene, wat baie scherp oë het om sondes in ander mense te sien, maar blind is vir hul eie. Hy beskou homself as die grootste van alle sondaar! Hy dink dat as iemand die heetste plek in die hel kon kry, dit sekerlik sy deel sou wees, en dit is so verstommend vir hom dat hy gered kan word, dat sy gees ‘n soort ongelooflike lag uitbars.

Die Goddelike Dade van Genade: Die Onvermoë om Glo

Wat sê jy? Is dit nie wonderbaar nie? Wat as jy onwaardig is? Wat is die lewe van die nie-gelowige vir jou, as jy nie sy genade glo nie? Sekerlik nie te goed om waar te wees nie!

Afsluiting: Geloof in Christus

Laat ons nie ophou nie! Vertrou op die goeie genade van Christus en jy sal nie teleurgesteld wees nie!

Die Vreugde van Vergifnis

Dit is die geluk van vergifnis; die geluk van God se guns en God se liefde in ’n mens se siel; die geluk van die gevoel dat God ons Vader is; dat Christus met ons siel verbind is; en dat die Heilige Gees in ons woon, en vir ewig by ons sal bly. Laat die soetheid van genade jou na Hom trek, arme siel! Laat die soetheid van genade, ek sê, jou verlei! Maar jy sê, “Mag ek dit hê?” Kom en welkom, kom en welkom, sondaar, kom!

Wanneer jy buite hierdie plek kom, sal jy teenoor die Elefant en Kasteel ’n fontein sien. As jy dors is, gaan drink; daar is niemand daar wat sê, “Jy mag nie kom nie; jy is nie geskik nie.” Dit is daar geplaas vir die dorses. En as jy vanaand Christus nodig het, as jy in jou siel ’n begeerte voel om deel te wees van Sy verlossing, staan Hy daar in die pad van die evangelie, en Hy is vry vir elke dorsende siel. Geen behoefte om jou silwer koppies of jou goue vate te bring nie; jy mag kom met jou armoede. Geen behoefte, my arme vriend, dat jy moet wag totdat jy goed kan lees, of die Klassieke bestudeer het nie; jy mag kom in jou onkunde, net soos jy is. Geen behoefte, my arme dwalende broer, dat jy moet wag totdat jy heeltemal hervorm het nie; jy mag kom en jou hervorming daarna doen. Kom na Jesus soos jy is, net soos jy is! Hy sal die vuil was, die naakte klee, die siekes genees, die blindes sien gee, die armes ryk maak, en dié wat lyk asof hulle na die hel daal, tot heerlikheid ophef!

Kom Na Christus: Hy Is Die Bron van Lewe

O, mag God vanmiddag sommige trek, sommige wat hier ingekom het uit nuuskierigheid om die vreemde prediker te hoor, wat net hoop om vreemd te wees in sy poging om siel te wen deur hulle ernstig God se eenvoudige waarheid te vertel! Mag die Meester sommige vanaand in sy greep neem, ja, vanaand!

Die Pleidooi: Wees Versoend met God

As ek die mag gehad het om te pleit soos Paulus, as ek die vurige woorde van die serafiese Whitefield kon uitspreek, O as ek met jou kon pleit soos ’n man pleit vir sy lewe, soos ’n moeder pleit vir haar kind, so sou ek vir jou sê, en jou smeek om versoen te word met God! My predikingskrag faal, die waarheid is uitgedruk. Luister daarna! Mag jy dit ontvang! “Hy wat glo en gedoop word, sal gered word” – so het ons Here en Meester gespreek – “Hy wat nie glo nie, sal verdoem word.” Glo en belei jou geloof, want elkeen wat met sy hart glo, en met sy mond bely, sal gered word!

Die Bede: Mag God Die Blijding van die Goeie Nuus Seën

Mag die Here die vreugde van die nuus seën tot die blydskap van ons harte, om Sy dierbare Naam se ontwil. Amen.

Charles Spurgeon