Die Strenge Onderwyser – Charles Spurgeon

Inleiding tot die Wet

“Daarom was die Wet ons skoolmeester om ons na Christus toe te bring, sodat ons deur geloof geregverdig mag word. Maar nadat die geloof gekom het, is ons nie meer onder ‘n skoolmeester nie.” Galasiërs 3:24-26

Die Joodse Wet van die Tien Gebooie, sowel as die wet van seremonies, was nooit bedoel om iemand te red nie. Dit was nie die bedoeling van die seremoniale wet om die verlossing van die siel te bewerkstellig nie—deur ‘n stel prente het dit die pad na verlossing uitgebeeld, maar dit was nie self die pad nie. Dit was ‘n kaart, nie ‘n land nie; dit was ‘n model van die pad, nie die pad self nie. Die bloed van bulle en bokke, of die as van ‘n koei, kon nie die sonde wegneem nie! Hierdie offerandes en geskenke was net simbole van die Groot Offer wat, in die volheid van die tyd, deur die ware Priester aangebied sou word. Daar was geen inherente krag in die slagoffers wat geslag is, of in die dienste wat die aanbidders uitgevoer het nie; daardie heilige rituele was bedoel om die mense die werklike Offer voor te stel, wat in die volheid van die tyd deur ons Here Jesus Christus aangebied sou word—maar hulle kon niks meer doen nie. Die koningsportret is nie die koning self nie! Die gravering van ‘n banket is nie die fees nie, en so was die groot ou seremoniale wet maar ‘n skaduwee van goeie dinge wat sou kom. Dit het nie die substanse van geestelike seëninge bevat nie; en die morele Wet van die Tien Gebooie, wat op die berg Sinai aangekondig is, is ook nie gegee met die oog op die redding van sondares deur dit nie! Toe daardie Wet deur God aangekondig is, het Hy geweet dat elkeen aan wie Hy daardie Wet gegee het, dit reeds oortree het, en dat hulle gevolglik nie die voorskrifte daarvan kon nakom of geregtigheid kon eis deur hulle nakoming van die vereistes nie; Hy het nooit bedoel dit as ‘n pad van verlossing nie! Honderde jare voor dit het Hy Sy Verbond van Genade en die pad van geloof aan Sy dienaar Abraham geopenbaar, en die Wet was nie bedoel om die ou Belofte te verwerp nie. Om die Wet as ‘n Verlosser te beskou, is om Sinai in die plek van Sion te plaas, en dit is om die Wet te misbruik en te misverstaan. Dit was met heeltemal ‘n ander doel gestuur, soos ons jou graag sal probeer wys.

Die Doel van die Wet

Dit was gestuur om ons skoolmeester te wees totdat Christus gekom het—die skoolmeester van ‘n wêreld in sy minderjarigheid wat onder die begeleiding moes wees totdat dit volwasse geword het, wat nie sou gebeur nie totdat Christus gebore sou wees uit die vrou, en die leer van verlossing deur geloof in Hom volledig gepreek en geken sou wees. Ek wil dus eerstens die kantoor van die Wet probeer verduidelik; dan, tweedens, die ontwerp van daardie kantoor—“om ons na Christus toe te bring”; en, derdens, die beëindiging van daardie kantoor—“Nadat die geloof gekom het, is ons nie meer onder ‘n skoolmeester nie.”

Die Kantoor van die Wet

Ons begin met die kantoor van die Wet. Dit is om ‘n skoolmeester te wees. Hier moet ek probeer verduidelik wat hierdie beeld beteken; ‘n skoolmeester vandag is glad nie soos die persoon wat Paulus bedoel het nie! Hy praat van ‘n pedagoge, ‘n amptenaar, wat vandag seldsaam, indien ooit, gesien word onder mense. Dit was nie ‘n persoon wat werklik as meester in die skool opgetree het en onderrig gegee het nie, maar een—’n slaaf, meestal—wat aangestel is om die seuns skool toe te neem, en oor hulle op te let. Hy was ‘n soort algemene toesighouer oor hulle, beide in en uit die skool, en, in werklikheid, op alle tye. ‘n Pedagoge was baie algemeen in die opleiding van die jonges. Trouens, dit was ‘n algemene en gewoontelike ding vir die seuns van die Griekse en Romeinse edeles om ‘n betroubare bediende van die familie as toesighouer te hê. Die seuns was heeltemal onder hierdie bediendes, en so is hulle gehelp om hul geeste te tem, en hul lewendigheid te beperk. Soos ‘n reël, was hierdie pedagogues baie streng en hard—hulle het die stok vryelik gebruik, nie om te sê wreed nie, en die toestand van die seuns was soms nie beter as slawe nie. Die seuns (soos dit vir hul eie goeie was), is in voortdurende vrees gehou! Hulle vermaaklikhede was beperk; selfs hul staptogte was onder die toesig van die grimmige pedagogues; hulle is streng in alle opsigte beheer, en op hierdie manier is hulle gedissiplineer vir die stryd van die lewe.

Die Wet as ‘n Pedagoge

Nou Paulus, wat hierdie gedagtes oorneem, wat sy idee is in die woord “skoolmeester,” sê die Wet was ons pedagoge, ons wag, ons bewaker, bestuurder, tutor, goewerneur, totdat Christus gekom het! Wel, wat is dan die taak van die Wet as ‘n pedagoge? Die taak van die Wet is, eerstens, om ons ons verpligtinge teenoor God te leer. Laat ons onsself vra of ons ooit die Wet op hierdie manier vir ons geleer het. Broeders en susters, lees die Tien Gebooie, en bestudeer elke afsonderlike gebod—jy sal sien dat in daardie 10 kort gebooie jy al die morele deugde het, die volle omvang van jou verantwoordelikheid teenoor God, en van jou verhouding tot jou medemense. Dit is ‘n ongelooflike samepersing van moraliteit; die essensie van alle regverdigde voorskrifte en statutes lê daar; perfektheid is daar vasgevang, en heiligheid gemap. Niemand het ooit iets daaraan kon toevoeg sonder om ‘n onnodige uitgroei te skep nie; geen woord kan daarvan weggeneem word sonder om ‘n ernstige omissie te veroorsaak nie! Dit is die perfekte Wet van God, en vertel ons presies wat ons behoort te wees; as ons in enige mate tekortkom, is ons tot daardie mate skuldig voor God! Wanneer die Wet die mens se gewete bereik, openbaar dit die goddelike standaard van regverdigheid; dit hou dit voor hom op, laat hom dit bekyk, en waarsku hom dat die Gebooie nie net na dade en handelinge verwys nie, maar met dieselfde krag na die woorde en gedagtes waaruit hulle ontstaan! Ek waarborg jou, dit is ‘n vernederende dag wanneer ‘n man verstaan dat vir elke nuttelose woord wat hy gespreek het, hy tot rekenskap geroep sal word—en dat selfs sy begeertes en verbeeldings aan God se oorsig onderhewig sal wees! Hoe verstom is die suiwerste gedagtes wanneer hy verstaan dat enigeen wat na ‘n vrou kyk om haar na te streef, reeds in sy hart owerspel met haar gepleeg het—sodat selfs kyk na haar en gedagtes van die hart oortredings van die Wet van God is! Die Wet van God neem kennis van die hele natuur, en openbaar die boosheid wat in elke vermoë skuil. Die eenvoudige verbeelding van sonde is sonde; die selfs al sou ons dit afwys en dit nooit in aksie bring nie, sou dit steeds ‘n vlek op ons gedagtes wees, en ons onrein maak voor die drie-enige Heilige God!

Die Werk van die Wet

Dit is een van die eerste werke van die Wet—om ons te wys watter vleklose suiwerheid dit vereis, en ons die onoortrefbare perfektheid te openbaar wat alleenlik aan die vereistes daarvan voldoen! Hy wat eens na die verblindende lig van wetlike heiligheid gekyk het, sal vrees vir die herinnering daaraan, en homself verafsku in stof en as, terwyl hy voel hoe ver hy daarvan af val! Nadat hy dit gedoen het, begin die Wet om ons sonde te toon; ons is van nature geneig om onsself as baie goed te beskou; ons eie opinie van onsself is selde te laag—meestal is dit nogal hoog, maar net soos ‘n streng pedagoge sou sê vir ‘n seun wat ‘n bietjie trots begin wees: “Komaan, meneer, ek moet jou bietjie afneem,” so neem die Wet ons af! Dit sê: “Kyk na daardie gebod; jy het dit nie nagekom nie; en oorweeg hierdie ander gebod, want jy lyk of jy dit vergeet het.” “Kyk,” sê die Wet, “jy praat oor jou heiligheid, maar het jy die Here jou God liefgehad met jou hele hart, en met jou hele siel, en met al jou krag? En het jy jou naaste liefgehad soos jouself?” En dan, wanneer gewete, wat ‘n groot vriend van hierdie pedagoge is, antwoord, “Ek het glad nie dit gedoen nie,” kom die oortuiging van sonde hard aan na die siel, en hartseer heers!

Die Waarheid van Genade

Dit is waar, jy is! Bely jou sonde en treur oor dit, maar onthou daar is ‘n fontein oop vir sonde en onreinheid in die huis van Dawid. Daardie sonde van jou is op Christus gelê nog voordat jy dit gepleeg het! Dit is op die Bok van Vervloeking van ouds gelê en weggeneem, en op hierdie oomblik is jy steeds rein in die oë van God deur die groot was wat jy ontvang het in die kosbare bloed! Moet nie dink dat God Sy gedagtes oor jou sal verander nie! Hy het dit nooit gedoen nie, en sal dit nooit doen nie! Hy het gesê oor elke siel wat in Sy dierbare Seun glo: “Hy wat in Hom glo, is nie veroordeel nie.” Jy is volmaak in Christus Jesus! In Hom het jy geregtigheid en krag. In Hom mag jy selfs roem! Weg met die wettiese doktrines, en staan op die Evangelie-klip, en jy sal gelukkig en heilig wees al jou dae!

Christelike Diens en die Wet

Laat ek praat met diegene van julle wat betrokke is in Christelike diens. Wanneer jy ander probeer leer, moet jy die Wet altyd in sy regte plek hou. Ek onthou ek het ‘n preek gehoor van hierdie teks: “Hulle wat in trane saai, sal in blydskap maai,” waarin die prediker so volledig die doel gemis het dat die gevolgtrekking wat die mense se gedagtes oorgelaat is, was dat, uiteindelik, ons goeie werke en berou ons sou red! Nou, dit is nie die Evangelie nie! Dit behoort nie so gepreek te word nie! Ons preek goeie werke met al ons krag as die gevolg van geloof, as die uitgroei van geloof, maar nie as die grondslag van Verlossing nie! Ons sê vir julle dat die boom van die menslike natuur eers verander moet word, anders kan die vrug nie goed wees nie! Daar sal geen pere op daardie krabappelboom wees totdat jy die wortel verander nie! Moet dus nie na krabbome gaan preek en vir hulle sê hulle moet pere en appels dra nie! Ons getuig dat Christus in staat is om die mens se natuur te verander—en dan sal goeie vrugte as ‘n natuurlike gevolg kom; maar ek is bang dat in baie Sondagskole die kinders ‘n ander leerstelling geleer word—soos volg: “Nou, liewe kinders, wees baie goed, gehoorsaam julle ouers, en lief Jesus, en jy sal gered word.” Dit is nie die Evangelie nie, en dit is nie waar nie! Ek hoor dikwels gesê word, “Lief Jesus, liewe kinders.” Dit is nie die Evangelie nie! Dit is, “Vertrou Hom!” “Glo!” Nie liefde nie, maar geloof is die reddende genade! Daardie sentimentalistiese liefde vir Jesus, wat nie uit geloof in Hom spruit nie, is ‘n valse emosie, ‘n vervalsing van liefde; glad nie die Liefde van God nie, wat in die hart uitgestort word deur die Heilige Gees! Die wortel van die saak is, “Glo in die Here Jesus Christus, en jy sal gered word”—dit is die Evangelie vir ‘n kind van twee jaar oud—en die Evangelie vir ‘n man van honderd! Daar is net een Evangelie vir almal wat gebore is op die aarde—“Glo in Jesus.” Nie jou doen nie, nie jou gehoorsaamheid aan die Wet nie—jy het dit oortree—jy het jouself uit enige moontlike hoop in daardie rigting gesit! Maar jou aanvaarding van wat Christus gedoen het, sal jou dadelik red, jou vir ewig red!

Die Waarheid van Verlossing

Maar hoekom moet ek meer woorde gebruik? Ek weet nie hoe om die hele saak in ‘n eenvoudiger vorm te stel, of dit meer duidelik aan jou begrip aan te beveel nie. Dit is nie net die uitleg van enkele verse van die Skrif, of die verheldering van ‘n klein kritiese probleem nie. Ek wil hê jy moet dit beskou as ‘n riglyn van lewensbelang vir elke soekende siel—‘n raad van opwindende belang vir elke beproefde en beproefde hart! O, hoe angstig is ek om regte paaie vir jou voete te maak, sodat wat lam is nie uit die pad verwyder word nie! Ek wens dat al julle, veral ons jong vriende, sal leer en dikwels daardie lied van Dr. Watts herhaal totdat dit onuitwisbaar in julle geheue vasgelê is—

“Die Wet beveel en laat ons weet
Watter pligte ons aan God verskuldig is.
Maar dit is die Evangelie wat openbaar
Waar ons krag lê om Sy Wil te doen.
Die Wet ontdek skuld en sonde,
En wys hoe boos ons harte was.
Net die Evangelie kan uitdruk
Vergifnis liefde en reinigings genade.
Watter vervloekings die Wet afkondig
Teen die man wat net eenmaal sondig!
Maar in die Evangelie, Christus verskyn
Vergifnis bring vir talle jare se skuld!
My siel, moenie meer probeer om te trek
Jou lewe en vertroosting uit die Wet nie;
Vlug na die hoop wat die Evangelie gee,
Die man wat die Belofte glo, sal leef.”

Die Bedreiging van die Wet

En onthou laastens, dat die Wet wat so skerp en vreesaanjaend is vir mense wanneer dit net met hulle omgaan vir hul eie goed, veel meer vreesaanjaend vir ons sal wees in die ewigheid, wanneer dit met ons in geregtigheid vir ons straf omgaan! Dan sal dit nie in die liggaam van Moses bewaar word nie, maar, vreeslik om te sê, sal dit inkarnasie vind in die Persoon van die Seun van God wat op die Troon sit! Hy sal gelyktydig die Wetgewer, die Regter, en die Verlosser wees; en jy wat Hom as die Verlosser verag het, sal voor Hom as jou Regter moet verskyn! En Sy Geregtigheid sal duidelik en onverminder wees nou dat Sy Genade verwerp is! Olie is sag; maar stel dit aan die brand en kyk hoe dit brand! Liefde is soet; maar maak dit jaloers en kyk hoe dit bitter is! As jy die Lam van Sion in die Leeu van die stam van Juda verander, wees versigtig, want Hy sal jou in stukkies skeur, en daar sal niemand wees om jou te red nie! Verworpe liefde sal sy hand verander. Die deurboorde hande was uitgestrek met uitnodigings van Sy Genade; maar as hierdie verwerp word!? O sondares, ek vertel julle die ernstige waarheid van God!

Die Pad na Reddeing

Luister asseblief na dit, ek bid jou, voordat ek jou wegstuur! As jy van daardie deurboorde hande nie die perfekte Verlossing wil neem wat Hy bereid is om aan almal te gee wat hulle skuld erken nie, sal jy van daardie selfde hande die slae van die ysterstaf ontvang wat jou in stukke sal breek soos ‘n pottebakkershou! Vlug nou en soen die Seun, voordat Hy woedend word, en jy van die pad verdwyn terwyl Sy toorn net ‘n bietjie ontbrand! Geseënd is al hulle wat hulle vertroue in Hom plaas! Amen.

Charles Spurgeon