Die Saad op Stene Grond - Charles Spurgeon

Inleiding: Die Saad en die Grondsoorte

Die saad van die evangelie, volgens die gelykenis, val op alle soorte grond. Sommige van die kosbare korrels val op die harde pad, ander op die rots, ander tussen die dorings en net ’n gedeelte, dalk minder as een uit vier, val op goeie grond waarin dit ’n geskikte plek vind om te wortel. Die prediker sal dus nie onverdeelde sukses in alle rigtings ervaar nie. Hy mag ’n volle beloning verwag vir sy werk as geheel, maar hy mag nie in sy harte glo dat oral die goeie woord effektief sal wees nie. In baie sal dit ’n geur wees van die dood tot die dood, en nie van die lewe tot die lewe nie. Selfs toe Jesus gepreek het, het net min Hom ontvang, en van Paulus se bediening word daar aangeteken: “Party het geglo wat gespreek is, maar ander het nie geglo nie.” Dit is vir die beginner in heilige diens om vorentoe te beweeg met redelike verwagtinge, om nie binne kort moedeloos te raak nie en die werk te verlaat weens bitter teleurstellings. Let op, die saaier in die gelykenis word nie beskuldig dat hy sy saad op grond gesaai het wat onproduktief bewys het nie. Geen enkele woorde van kritiek word teen hom aangeteken nie. Dit is regverdig om af te lei dat hy nie meer en nie minder as sy plig gedoen het nie, en dat die dienaar van Christus die saad van die evangelie moet saai onder die hele mensdom. Dit is God se werk om die reddende woord in die uitverkore harte te lei wat Hy voorberei het om dit te ontvang, maar vir ons is dit om die evangelie aan elke skepsel te verkondig, en om die strate en stegies van die stad in te gaan en, soos ons hulle vind, om hulle na die maaltyd te roep. Baie is geroep, maar min is gekies. Dit was nooit bedoel dat die eksterne roepings so smal soos die verkiesing moes wees nie, en tog is daar sommige predikers wie se preke baie meer uit ’n analise van grondsoorte bestaan as die saai van saad. Ek, wat die grondanalise aan God oorgelaat het, neem my opdrag uit Sy hand en wil dit vervul. Stene-grond gehoorder, daar is ’n handvol saad vir jou. Jy, wat hard is soos die pad wat platgetrap is, daar is ’n handvol vir jou. En selfs tussen die dorings, wat genoegsaam is in hierdie era, sal die goeie saad val soos ’n hemelse reën. En as God dit genadiglik lei na Sy uitverkorenes, en hulle, soos die goeie grond, dit ontvang, sal dit Sy werk wees. Dit sal nooit deur enige vaardigheid van my verwek word nie. Dit is my om langs alle waters te saai, en Sy om die vermeerdering te gee. Die beste skoot wat ooit met boog en pyl gemaak is, is op die oorweging geneem, soos Ahab die koning deur die gewrigte van sy harnas deurgeboor is. So ook, terwyl ek my boog trek om die evangelie aan elke skepsel te preek, voel ek vol vertroue dat die Here die pyl sal lei en Sy doelwitte van genade sal vervul. Ek voel dat ek ’n baie ernstig werk op hande het. Ek het altyd plesier om oor bemoedigende temas te preek, maar hierdie oggend is my temas vir die toetsing en onderskeiding. Ons moet met sekere blykbaar goeie mense omgaan en wys dat hulle nie is wat hulle lyk nie. Ons moet koring van die graanvloere in die sif sit, en dit mag wees dat daar baie kaf is wat weggewaai moet word. Dit is ’n operasie wat nie aangenaam is vir die vlees nie, en een wat baie van die Gees van God benodig sodat ons dit reg kan uitvoer, anders kan die swak mense grootliks getroef wees, wat ver van ons begeerte is. Ernstige prediking moet met ’n ernstige hart uitgespreek word, en ernstige harte om dit te hoor. Mag God dit toelaat dat dit nou so sal wees, sodat die preek grootliks nuttig mag wees vir elkeen van ons, hetsy ons die evangelie professieer of nie.

I. ’n Korte Biografie van Bepaalde Professore van Godsdiens

Laat ons dit sorgvuldig lees. Van hulle word eers gesê dat hulle die woord gehoor het. “Hulle wat op die stene grond gesaai is; wat, wanneer hulle die woord gehoor het, dit dadelik met blydskap ontvang het.” Hulle het die groot voorreg gehad om God se Woord te hoor. Hulle het die werklike evangelie gehoor; hulle het nie by rituele leuens of filosofiese spekulasies gehoor nie. Dit was die Woord wat hulle gehoor het. Die saaier het nie onkruid gesaai nie, maar hy het goeie koring gesaai. Hoe gelukkig is diegene wat onder ’n reguit evangelie bediening sit! Mag God behae hê om sulke bedieninge oral te vermeerder—en diegene wat dit liefhet! Hoe kan ons verwag dat redding na ons sal kom as ons nie die sielevrystellende evangelie hoor nie? As ons net na opinies en idees, filosofieë en bygelowe luister, en nie die werklike Woord van God nie, kan ons nie verwag om redding te vind nie. Die Heilige Gees red nie mense deur leuens nie, maar as ons die waarheid hoor soos dit in Jesus is, mag ons hoop dat Hy dit effektief sal maak vir ons bekering. Onthou, die luister alleen is nie genoeg nie. “Net luisteraars” sal nie die hemel binnegaan nie. Daar moet ’n doen van die woord wees sowel as ’n hoor daarvan. Hierdie mense was goeie luisteraars, uitstekende luisteraars, want hulle het verder gegaan as net luister—hulle het die woord ontvang, maar nie in die goddelike krag of bonatuurlike effektiwiteit daarvan nie, maar hulle het dit steeds ontvang. Dit wil sê, hulle het nooit daaroor gestry nie. Hulle het dit goedgekeur terwyl hulle dit gehoor het, en dit erken as God se waarheid. Dit het ’n effek op hulle gehad. Hulle was, in ’n mate, deur dit beïndruk. As die preek van die toorn van God oor die sonde gepraat het, was hulle ontsteld. As dit van die liefde van God in Christus Jesus gepraat het, was hulle bemoedig. Hulle het nie altyd met droë oë geluister nie. Hulle was nie altyd soos die sitplekke waarop hulle gesit het, onbeweeglik en onbedagsaam nie, maar hulle het die woord ontvang. Dit het hulle affekte en emosies beroer. Hulle het die uiterlike veranderinge van die lewe begin aanbring. Hulle het tuis gegaan en die kamers wat vol vuilheid was, geskep. Hulle het ten minste die buitekant van hulle bekers en borde skoongemaak, en gesorg dat die graf, indien nie gesuiwer van die doodsbeendere nie, decent gewit was sodat dit nie die verbygangers sou skrik nie. Hulle was uiterlik verbeter en hervorm deur wat hulle gehoor het, en so ver het hulle dit ontvang.

II. Die Radikale Gebrek van Hul Karakter

Hul radikale gebrekkigheid, in die eerste plek, is in ’n ongebroke hart. Die gelykenis verwys nie na grond met klippe daarin, soos ons dit gewoonlik as stene-grond noem nie, want dit sal ’n paar gewasse goed groei, maar na grond waar daar ’n harde rots onder is, en slegs ’n baie dun bedekking van aarde. ’n Harde pan van ysterroos was aan die bodem, en dit was net genoeg bedek deur ’n klein laag aarde wat deur die mosse en korstmosse geskep is, genoeg om die saad vas te vang en dit te laat germineer, maar nie genoeg om sy wortels vir enige lengtes te voed nie. In hierdie mense was hul harte nog nooit gebroke nie. “Is My Woord nie soos ’n hammer nie, sê die Here?” Hulle weet nie, want dit het hulle nooit geslaan nie. Hulle het hulle vreugde en vrede gekry sonder ’n slag. Wat moet met so ’n stuk grond gedoen word wat die rots so naby aan die oppervlak het? Niks kan deur die mens gedoen word nie. Die enigste ding wat gedoen kan word, is vir God om in te kom, en wanneer God, in Sy onmeetbare genade, die rots in goeie grond verander, sal die koring groei, maar nie voor dit nie. “Ek sal jou ook ’n nuwe hart gee, en ’n regte gees sal Ek in jou binnebring. Ek sal die stene hart uit jou vlees neem, en Ek sal vir jou ’n hart van vlees gee.”

Die Gees van God in die Lewe van die Christen

Die Noodsaak om die Gees van God

Ons moet die Gees van God hê, en van die begin af tot die einde moet die godsdiens van ons harte deur die Gees gewerk word, en deur die Gees in stand gehou word. En as dit nie is nie, hoe gouer ons van so ’n godsdiens ontslae kan raak, hoe beter, want dit sal ons net mislei. Ek voel die noodsaaklikheid om so ’n preek soos hierdie te hou, omdat ek sien hoe kerkleden afwyk in openlike sonde, en ander afdraai na een of ander nuwe bedrog van die hede. Dit lyk asof daar elke maand ’n nuwe is. Sommige dwaas mense staan met hul monde oop, gereed vir enige nuwigheid om af te vlieg en in hul kaste neer te val. Hulle is soos droë strooi, wat net wag vir ’n bedrieër om die vonk aan hulle te sit, en tog noem hulle hulleself Christene. Daar is so baie mense vandag wat nie weet wat hulle glo nie, en daarom word hulle die prooi van Romeine, Ritualiste, Atheïste, of ander bedrieërs. Daar is ’n klein plantjie in die tuin, en ’n dief kom verby en neem dit weg, wortel en al. Maar hy sal dit nie doen met ’n goed gewortelde eik nie, dit belowe ek jou. En as ons goed gewortel was soos die eik, sou ons glo wat ons glo, en weet wat ons weet, en sou ons beginsel hê om ons staande te hou. Die ou nie-konformiste kon dalk na die tronk of die brandstapel gesleep wees sonder enige moeite, maar om hulle hul nie-konformiteit te laat prysgee of hulle beginsels opsy te skuif, was nie moontlik nie. Ag, vir die afgeleide seuns van so ’n vasberade vaders. As wat jy glo nie waar is nie, gooi dit weg. Maar as dit waar is, laat jou gesigte wees soos vuursteen, en jou natuur soos yster teen alle versoekings van hierdie boos, altyd veranderende era, wat hierdie kant toe en daardie kant toe vlieg, maar altyd van sy God weg. O, wanneer sal dit wees dat diegene wat die Here ken, standvastig sal staan, en nadat hulle alles gedoen het, steeds sal staan!

Die Les van die Gelykenis

Eerlikheid in ons Geloof

Derde, ek moet afsluit deur te probeer om die les van die teks aan ons almal te leer. Daardie les is viervoudig. Dit sê vir elkeen van ons, wees diep ernstig. Moet nie met godsdiens speel nie. Moet nie aan ’n godsdiensprofessie dink asof dit ’n kledingstuk is wat jy kan aan- en uittrek nie. Bid tot God om seker werk in jou siel te maak, seker werk vir die ewigheidswêreld. Jy moet sterf; jy moet die oordeelstoel in die oë kyk. Het ’n godsdiens wat daardie toetsing sal weerstaan. Bid dat daar so ’n werk van die Gees in jou siel mag wees, dat nie die dood, nie die oordeel jou kan afskrik nie. Roep tot God dat berou in jou gesny mag word, wat blywende merk in jou maak. Bid dat jou geloof geen skynheilige geloof sal wees nie, maar ’n oorgawe van jou siel heeltemal in die hande van Christus; dat jou liefde vir Christus geen rapsodie sal wees nie, maar ’n saak van werklike hartseergesteldheid; dat jou godsdienstige wandel nie vir ander mense om te sien sal wees nie, maar ’n wandel voor God. Bid dat al jou aksies die gevolg van beginsel mag wees, en dat jy nie deur geselskap beweeg mag word nie, maar eerder geselskap mag beweeg, en dat jy ’n vitale krag binne jouself mag hê wat deur God ingeplant is wat jou in die regte pad sal dra, maak nie saak watter pad ander mag neem nie. Ek sê weer, wees vreeslik ernstig oor alles wat godsdiens betref, en bid tot God om jou te vergewe as jy op enige manier ligsinnig was daaroor.

Let op die Effek van jou Dagelikse Toetse

Tweedens, kyk na die effek van jou eie daaglikse toetsings. Sien hoe dit jou beïnvloed. As ’n boot op die Thames gereed is om te sink, mag dit nooit op die see vertrou word nie. As jou godsdiens reeds begin om jou in die steek te laat, wat sal dit dan in die toekoms doen? Jy is bespot, en jy was amper geneig om alles op te gee. Wat sou jy doen as jy sterker vervolg was? Jy was al bereid om terug te keer; jou hart het gesukkel. Wat sal jy doen as sterker versoekings jou aanrand? Jy is al verskriklik op die proef gestel deur die argumente van ’n dwaas. Wat sou jy doen as sommige van die diep-denkers met jou sou argumenteer? “As jy met die voetmanne geloop het, en hulle het jou moeg gemaak, hoe sal jy met perde man kan wees? En as, in die land van vrede waarin jy vertrou het, hulle jou moeg gemaak het, wat sal jy doen in die opkoms van die Jordaan?” Ek het geen beswaar teen jou as jy stadig groei, solank jy seker groei nie. As my huis lank neem om gebou te word, sal ek eerder die bouer sy tyd gee, as om hom te vra om dit in ’n week of twee op te rig, en dit so broos te maak dat die eerste wind dit soos karton weg sal blaas. Jy moet vir ewig in hierdie huis woon, bid God om dit seker op te bou. Wat die bou vinnig aanbetref, dit maak nie veel saak nie. O, jy wat nie ’n stap na die hemel kan neem sonder vraag en stry nie, ek is nie so bang vir jou nie, soos vir sommige wat nooit enige vrae of twyfel het nie, omdat hulle nooit gedagtes daaroor gehad het nie, maar dit net deur ’n onbedagsaamheid neem, alles as vanselfsprekend aanvaar.

Selfondersoek en Dieper Groeien

Sien dan, hoe jy in jou huidige toetsing staan. Jy het ryker geword. Het jy die Here net so lief as voorheen? Jy het meer besigheid gedoen. Kan jy steeds die wêreld uit jou hart hou? Jy het meer lof ontvang. Kan jy steeds aan Christus vasklou soos toe jy min vriende gehad het? Jy was onlangs gesond. Het jy net so naby aan God gelewe soos toe jy siek was? Of jy het afgeneem in die wêreld, en is nou by die armes ingesluit. Het jy die Here net so lief as toe Hy jou geseën het? Jy het onlangs die opmerkings van ’n geslepe haatredder van die evangelie gehoor. Was jy in staat om te voel dat, alhoewel jy nie vir hom met woorde kon antwoord nie, jou hart hom beantwoord het, en sy leuens afgewentel het soos die dak wat die reën afgooi? As nie, kyk dan na jou. As jou vaartuig gereed is om in stil water te sink, wat sal dit doen in ’n storm? As jy nie die water daaruit kan hou nie, wat sal jy dan doen wanneer die orkaan haar inhaal? Dit sal alles oor wees met jou, vrees ek.

Die Les van Selfondersoek

’n Ander les is, ondersoek jouself voortdurend. Baie mense kom in die Bankrotskap Hof, maar so ver ek onthou, het nooit een daar gekom deur te veel aandag aan sy besigheid te gee nie. Ek het nog nooit gehoor van ’n boer wat sy oes verloor het deur te veel ywer in landbou nie. En van al die siele wat verlore is, het geen een per ongeluk om verlore te gaan gekom deur te veel in ernstigheid selfondersoek te doen nie. Liewe broers, kies ’n getroue, toetsende bediening. Moet nie na ’n gladde tong prediker soek wat altyd sal roep, “Bemoedig julle, bemoedig julle, my volk nie.” Jy het bemoediging nodig en jy moet dit kry, maar jy het ondersoeking nodig ook, en jy moet dit hê. Bid dat jy getrou hanteer sal word. Dat daar geen glans oor sake sal wees, geen films oor wonde nie, maar dat daar eerlike hantering tussen jou en die prediker sal wees, en tussen jou en jou God. God gee dat ons bereid mag wees om gesoek te word, want wanneer ons onwillig is om gesoek te word, mag ons dit heeltemal seker reken dat daar iets verkeerd met ons is. Wanneer ons sê, “Ek is bang ek is ’n huigelaar,” is daar baie min vrees daarvoor, maar presumpsie is fataal.

Al ons Hoop op Jesus Christus

Nou, uiteindelik, laat dit alles ons wys hoe nodig dit is dat ons al die druk en las van ons redding heeltemal op die Here Jesus Christus werp, want wanneer ’n man dit doen, is daar eerlike en goeie grond in sy siel en die saad het reg opgesteek. Wanneer ’n man regtig kan sê— “Ek rus net in Jesus, Niks in my hand bring ek nie: Eenvoudig aan U kruis hang ek,” dit is die groot geheim van ware hoop. Jesus het vir ons gelewe en gesterf—en as ons heeltemal op Hom alleen vertrou, is dit goed met ons siele. Dit is goed om voortdurend aan die voet van die kruis te lewe, na Jesus op te kyk, al ons hoop in Hom te vind, en niks in onsself nie. Liewe, dit is die werk van die Gees van God om ons daar te bring, en ons daar te hou. As ons onsself in die lig van die kruis ondersoek, sal ons bereid wees om onsself te oordeel, sodat ons nie geoordeel word nie. In die teenwoordigheid van daardie dierbare wonde waarvan die verlossende bloed drup, sal ons roep, “Probeer my niere en my hart.” Maar as iemand sê, “Ek glo in Jesus, daarom sal ek nie ondersoek nie. Ek vertrou in Jesus, daarom sal ek lewe soos ek wil,” daardie man se godsdiens is leeg. Hy het die kruis met sy roekelose redenasie besoedel. Laat hom oppas hoe God hom sal oordeel, want van alle oordele, sal dit die zwaarste wees wat op die man sal kom wat gewaak het om die leer van die kruis as ’n rede vir sorgelose lewe te gebruik, en die genade en reinigingskrag van die Verlosser ’n verskoning maak om roekeloos voor God te wandel, en voort te gaan in valse presumpsie. God gee ons genade om die saad in goeie grond te ontvang, om Jesus se onthalwe.

Charles Spurgeon