Die Ruwe Houtwerker - Charles Spurgeon

“O Efraim, wat sal Ek aan jou doen? O Juda, wat sal Ek aan jou doen? want jou goedheid is soos die oggendbewolk, en soos die vroeëdau gaan dit weg. Daarom het Ek hulle deur die profete gesny; Ek het hulle doodgeslaan deur die woorde van My mond: en jou oordeel is soos die lig wat uitgaan.” – Hosea 6:4, 5.

Die Simpelheid van Verlossing

Die pad van verlossing is baie eenvoudig—die roete huis toe is duidelik en reguit. Die hoofstuk begin hiermee—“Kom, en laat ons terugkeer na die Here.” Deur van die Here weg te dwaal, het ons ons voorregte verloor, is ons gewond en het ons onsself verloor. Om al hierdie dinge weer te vind, moet ons terug na die Here gaan, van Wie ons afgedwaal het. Ons moet roep soos die bekeerde verlore seun: “Ek sal opstaan en na my Vader gaan”—en as ons dadelik begin om die resolusie uit te voer, sal die pad huis toe nie ver wees om te soek nie. Wat verlossing betref, hoef ons net een preek as verduideliking te lewer—maar mense het tien preke nodig as aansporing. Draai na die regterkant wanneer jy die Kruis bereik en hou reguit aan, en jy sal tuis kom, hoe ver jy ook al van die regte pad afgedwaal het.

Maar helaas, te veel van ons gehoor raak die eenvoud van die pad ingewikkeld! Hulle is nie tevrede om die reguit pad te neem nie—hulle hou van meer kronkelende paaie. Hulle wil nie van die koel, vloeiende waters drink nie—hulle soek ‘n gemengde beker wat hulle self vul. Wat is hulle besig om te wag? Waarvoor soek hulle? Hulle kies ‘n dor, doolhof van dorings eerder as ‘n reguit pad. Wanneer die Here besluit om te red, is Hy soms genoodsaak om ongebruiklike metodes te gebruik met diegene wat nie tevrede is om die Koninkryk van God soos ‘n klein kind te ontvang nie. Omdat hulle nie kom wanneer hulle geroep word nie, voeg die Here geselskap by Sy woorde. Omdat hulle nie kom wanneer hulle sagkens getrek word nie, sal hulle ruwer gedryf word. Omdat die toue van liefde en die bande van ‘n man misluk, sal hulle die draaf van die os en die mond en trit van die muil kry.

Die Teleurstellings van Liefde

Ons teks vertel ons eers van die teleurstellings van liefde—“Wat sal Ek aan jou doen? want jou goedheid is soos die oggendbewolk, en soos die vroeëdau gaan dit weg.”

Daar is ‘n aantal mense om ons wat ons baie hoopvolle verwagtinge oor hulle bekering gehad het. Ons weet van mense wat vir jare aanmoedigende tekens van ‘n genadige werk in hulle getoon het, maar tog het hulle ons op hierdie stadium groot teleurstelling gebring. Hulle blom, maar dra nooit vrug nie. Hulle het ons lank teleurgestel en ons vrese is dat hulle ons selfs tot die einde toe sal teleurstel. Hierdie mense gee vinnig beloftes. Ons het nog nie lank met hulle begin nie, maar ons voel optimisties oor die sukses. Dit is die geloof van haas, maar dit gaan nooit vinnig nie. Hulle is soos die oggendbewolk—ons hoef nie eers tot aand te wag nie—en soos die mis op die heuwels is hulle sigbaar voordat die dag breek. Sommige mense staan vroeg op en doen tog niks—so is hierdie mense. Ons reken op hulle, maar ons reken verkeerd. Ons het nie lank gepreek nie voordat ons trane gesien het. Ons het nie lank gepraat nie voordat ons emosies opgemerk het. Ons is seker dat die Woord van God nie leeg van hulle sal terugkeer nie—want hulle luister sorgvuldig en word beweeg deur die Woord soos wat die takke van die bos deur die wind beweeg word. Dit alles eindig in niks. Hierdie mense is die grond wat die onkruid ontvang, wat die saad ondiep ontvang en dit vinnig verwelkte.

Die Skynende Beloftes, Maar Geen Vrug

O, wat ‘n bedrog is die stony-ground luisteraars! Hierdie mense kom in groot getalle na die Boetedoeningsvorm—maar waar is hulle daarna? Hierdie mense druk die navraagkamer vol, maar sluit nooit aan by die kerk nie. Hulle maak ‘n groot vertoning van emosie, maar dit is net ‘n flits van die oomblik. Hulle is baie indrukbaar, maar hulle is net so opvliegend soos wat hulle indrukbaar is! Hulle stop nooit om te dink nie, maar spring na vore blindelings. Hulle spring eers en kyk daarna—en kom tot die gevolgtrekking om weer terug te spring. Hulle beloof vinnig, maar lewer stadig. Sulke mense tree bedrogsaam met God op.

Die Groot Beloftes wat nooit Gehou word nie

Hulle maak indrukwekkende beloftes. Die oggendbewolk was ‘n baie indrukwekkende belofte van reën. Die Oosterse boer het gesien hoe ‘n dik mis oor sy land hang en het gesê, “Dit gaan reën, en loof die Here wat die heuwels uit Sy kamers water gee.” Maar binnekort het hy besef dat die teken nie vervul is nie, want die dau en die wolk was so vinnig weg soos wat hulle gekom het. Maar op daardie tydstip was die tekens baie indrukwekkend en vol hoop. So het sommige van julle, my geliefde gehoorders, ons grootliks verkwik met ‘n mooi vooruitblik op julle bekering. Julle was so gebroke onder die preek dat ons gehoop het julle sou werklike berou toon.

Opregte Beloftes, maar Teleurstellende Dade

Julle het so baie verklaar, en julle lewe het vir ‘n tydlik gelukkig verander, sodat ons en ander gesê het: “Ons vertrou dit is ‘n werk van God se genade.” Maar julle het ons mislei! En, erger nog, julle het bedrog gepleeg teenoor God—want julle het na julle ou weë teruggekeer al weet julle dit is boos. Jy self het gedink jy was bekeer en het openlik verklaar jy was. Jy het besluit om dit, dat en die ander te wees—en tog is jy niks van die alles nie.

Verlies van Gedagtes en Beloftes

Ek wil nie die besonderhede van jou beloftes aanraak nie, maar ek wil hê jy moet onthou dat dit so baie skuldbewyse is wat jy nie ingelewer het nie en hulle sal teen jou gebring word op die laaste dag. Ons kan net staan en huil oor jou, want ons weet nie wat om volgende te doen nie. God Self vra van jou, “Wat sal Ek aan jou doen? Wat sal Ek aan jou doen? jou goedheid is soos die oggendbewolk, en soos die vroeëdau gaan dit weg.”

Die Aanvaarding van Genade

Ek moet nou met deernis in my hart die tweede deel aanraak, naamlik die maniere van genade.

Die Onuitspreeklike Genade van God

Vir hierdie man is daar soveel gedoen, dat die Here gesê het, “Wat kon ek nog meer aan My wingerde doen wat ek nie daarin gedoen het nie?” Genade self het stilgestaan en gesê: “Wat sal Ek aan jou doen? Wat sal Ek aan jou doen?” Is dit nie nou die beurt van Geregtigheid om dieselfde vraag te vra nie? Hier kom hy, die man oor wie die Evangelie al sy besluite uitgespree het en God se boodskappers het al hulle argumente geput! Hier kom hy, en wanneer die Regter hom vra wat hy in sy eie verdediging te sê het, wat sal hy antwoord gee? Sal dit nie weer ‘n geval wees van: “Hy het stilgestaan; en die Koning het gesê, Bind hom hand en voet en gooi hom in die uiterste donkerheid; daar sal daar weeping wees en gekners van tande nie?” My God! Is ek besig om met iemand te praat wie se geval dit sal wees? Ek bid, uit U genade, dat dit nie so mag wees nie! As ek die ellende sou weet dat een siel hier verlore gaan, en as ek geroep word om die een aan te dui wat vir ewig verwerp sal word—hoe sou ek dit kan verdra? Nee, my Here, doof my naam uit U boek eerder as dat een van hierdie sou verlore gaan! Ek bewe as ek voor U staan! Tog is daar dié hier wat so onaangeraak is soos die banke waarop hulle sit. Wanneer sulkes na vernietiging gaan, wie sal vir hulle as pleitbesorger opstaan? As iemand vir hulle pleit, wat kan hy sê?—

“Hoe verdien hulle die diepste hel Wat die vreugdes bo verwyl! Wat sal hulle voel van wraak se kettings, Wat so ‘n band van liefde verbreek!”

Die Pad van Wysheid

Ek sluit dan af met my vierde punt, wat nie in die teks staan nie, maar tog die ware bedoeling van die teks is—oorweeg die pad van wysheid. Verlaat alles wat ek gesê het, asseblief, maar luister na die stem wat sê: “Kom, laat ons terugkeer na die Here!” Hoekom moet jy nog geslaan word—jy sal net meer en meer in opstand wees! Hoekom moet jy wees soos die perd of die muil wat geen verstand het nie, wie se mond met bit en trit in toom gehou moet word? Hoekom moet jy “soos stom, gedrewe vee” wees? Luister na die stem van wysheid en word versoen met God deur die dood van Sy Seun. “Kom, laat ons terugkeer na die Here.” Dit is baie eenvoudig. Hoeveel beter vir jou. Dink daaroor. Nee, beoefen dit! Wat is die pad terug na God? Die Here Jesus antwoord—“Ek is die pad.” Neem Hom om jou deur die toegang tot die groot God te wees, op Wie jy voorheen jou rug gedraai het. Langs die bloedbesprinkelde pad van die versoenoffer keer terug na die Here jou God.

Eenvoud en Bemoediging

Nie net is die woorde eenvoudig nie, maar hulle is ook bemoedigend. Dit word hier op so ‘n manier gestel wat jou moet opbeur—want ander nooi jou uit, sodat jy nie bang sal wees om alleen te gaan nie—“Kom, laat ons terugkeer na die Here.” Laat ons saam gaan. Hier, neem my hand. Ek, ook, sal na Jesus gaan as ‘n sondaar. Almal van ons wat voorheen na Hom gegaan het, sal weer met jou na Hom gaan. Kom! Twyfel jy? Kom, laat ons dadelik gaan. Laat ons saam gaan. Ons sal saam met jou en vir jou bid—ons ken die pad en sal dit vir jou aandui. Jy sit langs jou vrou hierdie oggend en albei van julle is nie verlos nie. O, dat julle albei mekaar se hande sou gryp en sê, “Kom en laat ons terugkeer na die Here!” En julle, Broers en Sisters, of julle, Vriende, wat mekaar goed ken—sal dit nie ‘n gelukkige ding wees as julle, hand in hand, voordat julle hierdie plek verlaat—na die Here toe terugkeer? Kom! Kom! Kom! Laat ons terugkeer! Hoekom wag ons? O, dat almal hier wat nie na God teruggekeer het deur Jesus Christus nie, in ‘n groot groep na die Here sal kom!

Die Uitnodiging en Belofte

Lyk dit vir jou na iets te gewaags om terug na God te gaan? Moet nie ontmoedig wees nie! Wees moedig weens die belofte van die woord. Jy roep, “Hy het my geskeur! Hy het my gewond!” Ja, dit is hoekom jy na Hom moet kom, want daar staan geskryf, “Hy het geskeur en Hy sal ons genees; Hy het geslaan en Hy sal ons bind.” “Kyk!” roep die sieke man, “Sien wat ‘n wond die chirurg gemaak het! Hy het weggegaan! Dink jy hy sal weer na my toe kom?” Sal hy weer kom? Natuurlik sal hy. Hy moet weer kom. As hy daardie wond gemaak het, het hy ‘n doel daarmee gehad en hy sal sy plan voltooi. Hy het die oop wond gemaak omdat dit nodig was en deur dit het hy homself verplig om vir jou om te sorg totdat jy genees is.

Belofte van Genesing en Troos

In oortuiging is daar die belofte van vertroosting. Dit is nie die aard van ons goeie Here om onnodige hartseer te veroorsaak nie. Sy wonde is bedoel om te genees. Die Here, wat jou hart gebreek het, sal dit weer bind! Die Here, wat jou laat bewe vir Sy Naam, sal jou nog in Sy verlossing laat juig. Hy het gesê—“Na twee dae sal Hy ons verfris; op die derde dag sal Hy ons opwek, en ons sal in Sy teenwoordigheid lewe.” Mag ons almal in Sy teenwoordigheid leef deur geloof in Christus Jesus. En aan Hom sal die heerlikheid wees vir altyd! Amen.

Charles Spurgeon