Die Hart Van Vleis – Charles Spurgeon

Inleiding: Die Verandering van Die Hart

“Ek sal die kliphart uit jou vlees wegneem, en ek sal vir jou ‘n hart van vlees gee.” – Esegiël 36:26

Dit is ‘n kenmerkende eienskap van ons heilige godsdiens dat dit sy werk binne-in begin en eers op die hart werk. Ander godsdienste, soos dié van die Fariseërs, begin met uiterlike vorme en rituele, in die hoop om van buite af inwardelik te werk, alhoewel die proses nooit eindig nie. Alhoewel die buitekant van die beker en die bord skoon gemaak kan word, bly die binnekant steeds vol rottigheid, soos dit was. Geen waarhede van God is sekerder as dié oor die mensekinders nie: “Julle moet weergebore word.” Daar moet ‘n totale en radikale verandering van die menslike natuur wees, of anders kan hy nie na God toe kom nie; die Evangelie staan nie terug nie, maar dring aan op die verklaring. Die Heilige Gees probeer nie die menslike natuur tot iets beter verbeter nie, maar lê die byl aan die wortel van die bome, en verklaar dat ons nuwe kreature moet word, en dit deur die wonderskepping van die Almagtige God. Die Skrif sê nie dat sommige mense natuurlik beter is as ander nie, en dat hulle deur verbetering van hul voortreflikhede uiteindelik goed genoeg vir God kan wees nie. Verre van dit! Dit verklaar van almal: “Tensy julle bekeer en soos die kinders word, sal julle glad nie die koninkryk van die hemel binnekom nie.”

Die Begin van Ware Godsdiens

Ware godsdiens begin dus by die hart, en die hart is die heersende mag van die mens. Jy kan ‘n mens se begrip verlig, en jy het baie gedoen, maar solank as die hart verkeerd is, sal die verligting van die begrip hom net in staat stel om met groter verantwoordelikheid te sondig! Hy weet dat dit goed is om goed te wees, maar hy verkies die boosheid; hy sien die Lig van God, maar hy liefhê die duisternis, en draai hom weg van die Waarheid van God, omdat sy hart van God vervreemd is. As die hart vernuwe word, sal die oordeel binne kort in dieselfde baan volg; maar solank die hart verkeerd is, is die affeksies die wat die wil beheer, en die karakter van die mens in die rigting van boosheid beïnvloed. As ‘n man boosheid liefhet, is hy boos; as hy God haat, is hy God se vyand, maak nie saak wat sy uiterlike belydenisse is nie, maak nie saak wat sy kennis is nie, maak nie saak wat sy blykbare goeie eienskappe is nie. “Soos ‘n man in sy hart dink, so is hy.” Dit is meer die man as enige ander vermoë of krag wat God aan ons natuur gegee het.

Die Hart as Oorsaak van Sonde

Wat as ek sê dat die hart die Eva in die tuin van ons natuur is, en sy is die een wat die bose vrug as eerste pluk? Al volg die begrip die affeksies, nes Adam Eva gevolg het, lê die eerste mag vir goed of boos in die affeksies. Die hart, wanneer dit deur genade vernuwe word, is die beste deel van die menslikheid; onvernuwe, dit is die allerergste!

Die Hart van Vleis as Gunstige Genade

Daarom is dit ‘n groot Verbondsbelofte dat die hart vernuwe sal word, en die spesifieke vorm van sy vernuwing is dit—dat dit lewend, warm, sensitief en sag gemaak sal word! Die hart is van nature kliphard, dit moet deur ‘n werk van Goddelike Genade ‘n hart van vlees wees. Daarom sal baie van die resultaat van die wedergeboorte en bekering geskat word in die produksie van ‘n sagte gees. Sagtheid, die teenpool van dit wat ferm, onbuigsaam, koud en hard is—sagtheid is een van die mooiste tekens in ‘n mens se karakter! En waar God vleesheid gegee het, of lewende sensitiwiteit in plaas van kliphardheid, of die dood van die hart, daar kan ons afsluit dat daar ‘n werklike werk van Genade plaasgevind het, en dat God die goddelikheid in die hart geskapen het.

Die Absensie van Sagtheid in Die Onvernuwe

Ons eerste opmerking is dat die sagtheid wat hier bedoel word, nie in die onvernuwe mense te vinde is nie. Hulle het dikwels ‘n natuurlike sensitiwiteit—sommige mense wat nie bekeer is nie, is baie sag, werklik, soos moeders vir hul kinders, soos vaders vir hul kinders, soos vriende vir vriende. En mag God dit verbied dat ons enigiets sleg sal sê oor dit wat goed is in die menslike natuur na sy soort! Maar dit is heeltemal anders as die geestelike sagte hart! Daar is sommige wat ‘n sagtheid het wat ontstaan uit vrees, ‘

‘n Sagtheid wat hulle soms na die goeie lei, nie omdat hulle die goeie liefhet nie, maar omdat hulle maklik deur die mense om hulle beheer word; so sal hulle net so maklik na boosheid gelei word as hulle met verkeerde geselskap in aanraking kom. Hulle het geen beginsel, geen wortel in hulself nie. Soos wat Rehobaam gehad het – hy was sag, en daarom het hy boos adviseurs gevolg, tot sy eie skade. So ‘n onmannelike sagtheid moet teengewerk word, want ons moet ‘n sekere fermheid in ons wese hê, ‘n vasberadenheid en besluiteloosheid, en daardie tipe buigsaamheid wat ‘n man ‘n marionet maak, is ‘n groot boosheid.

Die Gevaar van Vreesgebaseerde Sagtheid

Daar is ook ‘n sagtheid wat ontstaan uit wettiese vrees, wat heeltemal anders is as die evangeliese of reddende sagtheid van die hart wat in ons teks beskryf word. Ek ken mense wat ‘n soort vervalsde sagtheid toon; wanneer hulle ‘n preek hoor, word hulle opgewonde oor dit, en as dit oor die wêreld wat kom gaan, oor die opheffing van die gordyn van die toekoms, is hulle vir die oomblik geraak, maar dan verdwyn hul goedheid vinnig. Hulle vergeet die volgende oomblik wat hulle net oorweldig het; hulle is gou warm en gou koud; hulle is onbestendig soos die wind. Dit is nie die soort sagtheid wat begeer word nie – goedheid wat soos die oggendwolk is, en die vroeë dauw wat verdwyn.

‘n Gebrek aan Geeslike Sagtheid by Die Onvernuwe

In alle onvernuwe mense is daar ‘n gebrek aan die werklike geestelike sagtheid van waaroor ek moet praat, alhoewel nie almal dieselfde mate van verharding het nie. In almal, byvoorbeeld, is daar ‘n natuurlike kliphardheid van die hart. Ons is nie gebore in hierdie wêreld volmaak nie, sodat wanneer sonde ons tref, dit ‘n vriendelike ontvangs kry, en nie die afkeer en vrees het wat dit behoort te hê nie. Diegene wat kinders in hul eerste aksies sien, sal nie ‘n sterk afkeer in hulle ontdek teenoor kinderse sondes nie, of ‘n afkeer teen die gesig daarvan. Hoe vroeg gee die klein kinde toe aan onbeheerste passie en oefen hy klein dade van bedrog uit? Soos die profeet gesê het: “Ons dwaal al vanaf die baarmoeder, en spreek leuens.” Ons kinderpoet het dit korrek gesing:

“Waar, jy is jong, maar daar’s ‘n klip
Binnen die jongste bors,
Of die helfte van die sondes wat jy gedoen het,
Sou jou rus beroof.”

Die Natuurlike Kliphart en Die Hardheid van Die Wêreld

Die hart is van nature soos die onderste meulsteen, en sy hardheid word verhoog deur kontak met die wêreld. ‘n Jongman se vlees uit ‘n goddelike huis is nie eendag so hard nie as dié wat vir ‘n rukkie tussen goddelose geselskap is, en die maniere van die verdorwe en die heidense geselskap gesien het. Gewoonte het ‘n groot mag oor ons, en wat ons ander sien doen met impuniteit, dink ons later (tensy die Genade van God dit voorkom), dat dit nie so sleg is soos wat ons ouers en voogde ons geleer het nie.

Die Verharding van Die Hart Deur Sonde en Ommiddele

Sonderheid veroorsaak dat die hart stadig harder word. Die man wat een keer sondig het, het ‘n sterker neiging om weer te sondig, en daar is sommige sondes wat amper ‘n opvolging van sondes vereis. Die man wat lieg, sal byvoorbeeld dink hy moet weer lieg om die eerste lieg te bedek. En sommige oortredings wat hulle wortel in die vlees vestig, veroorsaak ‘n honger en dors vir die sonde, sodat die vlees hunker om weer bevredig te word – en diegene wat nie hul passies kan tem nie, word dus met groot krag deur hulle meegevoer. Soos arbeid die hand hard maak, maak sonde die hart kliphard, en elke sonde maak die kliphart meer soos graniet.

Goddelike Prosperiteit en Hardheid van Die Hart

Daarbenewens sal al die omstandighede rondom ‘n onvernuwe mens die same resultaat produseer. As ‘n man byvoorbeeld voorspoedig is, is niks meer verhardend vir die hart as langdurige voorspoed nie. Vind my ‘n goddelose man wie se loopbaan een van deurlopende winste was, en jy sal waarskynlik ‘n man vind wat gereed is om vir die Here te sê: “Wie is die Here dat ek na sy stem sal luister?” Trots ontstaan dikwels uit volheid van brood; as die man geweet het wat gebrek is, sou hy dalk voor God verneder gewees het, maar nou poog hy met sy groot grond en sy groot eiendom, en soos Nebukadnesar sê hy: “Kyk na hierdie groot Babel wat ek gebou het.”

Die Gevaar van Langdurige Gesondheid en Hardheid

Dit is ook ‘n gevaarlike ding om vir baie jare in goeie gesondheid te wees sonder ‘n siekte. Dit verharde ook ‘n man. Die siekte wat ‘n man na die rand van die graf bring, word dikwels geheilig tot die breek van die hart. Maar om vir ‘n lang tyd sonder pyn of siekte te wees, is so ver van ‘n seën van God vir die boosheid, dat ek min weet wat vir ‘n goddelose man ‘n groter vloek kan wees. Nooit gestraf nie? Dan is jy nie ‘n kind van God nie! Verlaat om plesier in sonde te vind? Dan sal God jou sekerlik die plesier gee wat jy mag in hierdie wêreld, omdat Hy weet dat ‘n vreeslike toekoms vir jou wag!

Hardheid Deur Goddelike Beproewing en die Evangelie

Die teenoorgestelde van omstandighede sal deur sonde dieselfde resultaat hê. Beproewing verharde dit wat dit nie sag maak nie. Daar is mans wat deur baie storms op die see gegaan het, en al het hulle een keer gefeer, beweeg hulle nie meer nie! As die mas gesny moes word, en die skip byna ondergaan het, het hulle so desperaat geword dat hulle in die gesig van die storm vervloek en gesweer het!

Inleiding: Die Ongelofelike Liefde van Christus

Is dit nie een van die mees verstommende dinge in die wêreld nie, dat die verhaal van Golgota nie elke oog wat dit lees met trane vul nie? Was daar ooit so ‘n ontroerende, treffende liefde soos dié wat die Seun van God teenoor sy vyande getoon het toe Hy die eer van die Hemel verlaat het vir die skande en lyding van die aarde? Domme stories van liefdesverdronke meisies, of die onmoontlike intriges van drie-volumes-romans, bring ‘n stortvloed van trane by diegene wat dit lees—terwyl hierdie groot narratief, hierdie wonderlike tragedie van liefde, dikwels net as ‘n driemaal-vertelde verhaal geskat word, en die Boek wat dit bevat dikwels op die rak geplaas word as ‘n boek wat te droog is om te lees! Al betref dit ons almal, en ons is verlore sonder dit, en met dit word ons opgehef om naby aan God te wees—tog word die sterwende liefde van Christus geïgnoreer! Hoe kan dit anders wees terwyl die hart van klip is? Wanneer die hart in vlees verander word, dan raak die liefde van God die mens, verneder hom, smelt hom, streel hom, wen hom, boei hom, bekoor hom, brand hom met vurige dankbaarheid, en trek hom op na die Hemel!

Die Lewe en Sensitiwiteit Wat Christus Bring

Goddelike liefde wek in die vernuwe mens sensitiewe dankbaarheid. “Het Jesus dit alles vir my gedoen? Wat kan ek dan vir Hom doen? Het Hy my met Sy bloed gekoop? Dan is ek Syne, en nie my eie of die wêreld s’n nie. Wat kan ek doen vir Hom wat gesterf het om my dankbare siel te red?” Die vernuwe hart voel dat die liefde van Christus dit verplig, en dit kom tot die gevolgtrekking: “As Christus vir almal gesterf het, dan was almal dood, en dat Hy vir almal gesterf het, dat diegene wat lewe, vanaf nou nie vir hulleself moet lewe nie, maar vir Hom wat vir hulle gesterf het en weer opgestaan het.”

Sensitiwiteit Teenoor Heilige Weemoed

Boonop word die hart vanaf nou sensitief teenoor heilige hartseer. Wanneer dit verkeerd gegaan het, tugtig en verneder dit homself omdat dit die Verlosser bedroef het. Dit neem wraak op homself as sonde toegegee is. Dit word sensitief teenoor vreugde, en o, wat ‘n vreugde voel ‘n Christen—‘n vreugde waartoe die goddelose man vir altyd ‘n vreemdeling sal wees! Die vernuwe hart sing by die geluid van die Verlosser se voetstappe, en wanneer Sy liefde oor alles gestrooi word, is geen kostbare salf half so lekker nie! O, die opwinding en genot wat ons geken het wanneer ons ons aanvaarding in die Beminde duidelik gesien het! O, die feeste en die bankette wanneer ons gemeenskap gehad het met die Gekruisigde! O, die verowerings en ekstases wanneer ons deur die oop poorte van pêrel kyk en ons ewige erfenis sien, die goue krone, en die palme van oorwinning! Deur die wedergeboorte word ons in staat gestel tot ‘n onbekende volheid van vreugde! Elke vermoë en krag word so opgewek dat dit met genot kan bewe! Die Hemel self lyk asof dit langs elke senuwee flits wanneer die hart deur gemeenskap met Jesus deurdrenk is!

Sensitiwiteit Vir Ander

En so word ons sensitief met deernis vir ander. Ek sal nie vir jou godsdiens enigiets gee as jy nie verlang dat ander dit moet deel nie; as jy sonder emosie aan ‘n siel wat verdoem word kan dink, vrees ek dit sal jou eie lot wees! As jy na die onkunde, die dwaling, die opstandige kyk, en hul ondergang met gemaksug oorweeg, is jy geen kind van God nie! Jou Verlosser, wat die Eerstebore van die Goddelike Familie is, het oor Jerusalem gehuil. Het jy nie trane nie? Dan is jy nie lid van die Familie waarvan Hy die Hoof is nie! – “Het Christus oor sondiges gehuil, en kan ons wange droog wees? Laat trane van simpatieke verdriet uit elke oog drup.”

Die Hart van Vleis teenoor die Hart van Klip

‘n Hart van klip sê: “Laat hulle gaan waar hulle wil: is ek my broer se bewaarder?” Maar ‘n hart van vlees sê: “Here, help my op enige manier om sommige te red; dit sal vir my ‘n vreugde wees om sondaars van die dwaling van hul paaie af te draai.” Waar hierdie sagtheid van die hart na ‘n hoë punt gedra word, soos dit in elke Christen behoort te wees, word die gelowige delikate sensitief oor die dinge van God. Ek het ‘n instrument gesien vir die weeg van so ‘n uiters delikate aard dat dit deur ‘n onsigbare stofdeeltjie geaffekteer word wat nie deur die blote oog waargeneem kan word nie! ‘n Onsigbare atoom het die skaal laat beweeg!

Die Heilige Gees en die Sensitiwiteit van Die Hart

Ons het verskillende soorte weegmasjiene. Sommige is so rou dat hulle amper nie die druk van ‘n ons kan hanteer nie, maar ander bewe wanneer die kleinste deeltje op hulle val. Die gelowige se hart moet soos laasgenoemde wees; ‘n Christen se hart moet die sensitiewe plant wees, wat die oomblik dit aangeraak word, sy blare vou soos wat ‘n seeman sy seil opvouw, of soos ‘n wond in ‘n man se vlees wat pyn ervaar by die ligste aanraking! Geestelike sensitiewe is volheid van lewe—insensitiwiteit is dood. Om die geringste beweging van die Heilige Gees te voel, is ‘n teken van hoë geestelikheid. Ek sal nie in my hart wees soos die Groot Oos, op die see, wat ‘n Atlantiese golwe benodig om dit te beweeg nie. Ek wil liewer wees soos die angler se dobber wat opgaan of afgaan deur die krag van die minste golwe. Gees van die Here, handel so op my bereidwillige hart!

Gehoorsaamheid aan die Woord van God

Ons moet die wil van God dop, en nie ‘n roeping en bridel nodig hê om ons tot gehoorsaamheid te dwing nie. Tog het ek professore geken wat duidelik gesien het dat ‘n bepaalde plig in die Bybel geleer word, maar hulle het gesê: “Wel, ons dink dit is Skriftuurlik, maar ons moet dit deur ‘n diepe indruk op ons gedagtes kry, en ons pad moet deur voorsieningservaring gewys word.” Dit is ‘n ongehoorsame gees en behoort met ernstige kritiek te ontmoet word! Die Here se Woord is ons gids, nie ons indrukke of omstandighede nie!

Heilige Sensitiwiteit en Toewyding aan God

Mag ons verlang om ‘n geslag van mense te wees wat soos die ou Verbondsluiers is wat vir die minste Woord van Jesus sou sterf, en hul bloed sou gee vir die kleinste juweel van Sy kroon! Mag ons nie vals wees of die waarheid verdraai nie!