IETS GEDOEN VIR JESUS – Charles Spurgeon

Die Goede Werk van die Vrou

Bestudeer sorgvuldig die verhaal van die entoesiastiese Christelike vrou wat die alabasterfles van baie waardevolle salf op die kop van ons ewige, geseënde Here en Verlosser uitgegooi het. Alhoewel hierdie aksie deur die universele Kerk van God geëer word, het dit nie ontsnap aan kritiek nie, selfs nie onder die godsdienstige mense van haar eie tyd nie. Die dissipels het haar gekritiseer, maar Christus het haar verdedig—en in die loop van Sy verdediging van haar het Hy gesê, “Waarom maak julle die vrou ontsteld? Want sy het ’n goeie werk op My gedoen.” Daar is geen rede om genadige mense te pla nie—en veral nie wanneer hul werk goed is en gedoen word vir hul Here nie. Tog is daar baie kritici rondom ons vandag, en ons sou een of twee daarvan graag uit ons eie onmiddellike omgewing wil uitskakel. Hulle kan ons net pla so ver as wat ons aan hulle dink, en daarom sal ons die wespe alleenlaat en eerder die heuning eet wat uit die lippe van ons Here Jesus vloei.

Let op dat hierdie vrou ’n goeie werk gedoen het—goeie bedoelings en goed in haarself. Haar Here het so gesê en Sy uitspraak beëindig alle debat. Let veral daarop dat haar goeie werk ’n goeie werk op die Here Jesus was. Dit was nie van onmiddellike voordeel vir ander mense nie, en dit was nie bedoel om dit te wees nie. “Hierdie salf kon vir baie verkoop gewees het en aan die armes gegee,” het Judas en die ander dissipels gesê. Die 500 denari wat dit sou opbring, kon vir brood gebruik gewees het en sodoende baie armes gevoed het. Maar sy het dit op Jesus uitgeryp en bedoel dat dit alles net in Sy eer gebruik sou word. Arm of nie arm nie, sy het net aan Hom gedink. Die salf kon vir sekere doeleindes op feesvieringe gebruik gewees het, of andersins, en so meer of minder voordelig vir ’n paar mense gewees het—maar op hierdie geleentheid was die voordeel net vir die Here—en sy het bedoel dit moet net so wees. Daarom het die praktiese filantroop dit as “verspilling” geskat. Is daar iets wat “verspild” is wat heeltemal vir Jesus is? Dit lyk eerder asof alles wat nie aan Hom gegee is nie, eerder verspild is!

Die Offer van Liefde

Hierdie houer van waardevolle salf was heeltemal vir Hom. Ander mense in die kamer mag die soet geur ruik, maar dit was nie dit waarna die dankbare vrou gemik het nie—sy het alles vir Jesus bedoel—dit was ’n goeie werk gedoen op Hom. Die vrou se gedagtes was dat sy die Here sou eer. Haar enigste bedoeling was om haar eerbied vir Hom te toon—en solank as Hy tevore sou wees met haar daad, sou sy heeltemal tevrede wees—al sou niemand anders bevoordeel wees nie. Haar eerste en laaste gedagtes was vir die Here Jesus Self.

Ons weet uit ’n ander Evangelis dat sy die alabasterfles gebreek het. Was dit nodig? Nie om die salf uit te giet nie. Sy het, sou ons dink, die bottel in ’n minder haasige manier oopgemaak. Maar die manier van ’n gave het dikwels net soveel betekenis as die saak van die gave. Sy het die bottel gebreek om haar euforie te vertoon en aan te dui dat die kosbaarste ding wat sy besit het, nie goed genoeg vir Jesus was nie. Sy het alle gedagtes van ekonomie afgeskaf toe sy aan haar Here gedink het. As sy 10,000 keer meer gehad het, sou sy alles vir Hom gegee het en dit sonder twyfel uitgegooi het! Sy het haar aanbod nie as ’n oorvloedige uitgawe geskat nie—sy sou dit oorvloedig gemaak het as sy dit gehad het. Sy het geen gedagtes van spaarsamigheid gehad nie, geen berekening van pennie vir pennie nie, toe dit by Hom kom—daar mag nie ’n spoor van selfsugtigheid wees in haar eerbied vir haar Here nie. Daarom was dit net so nodig dat sy die bottel gebreek het soos dat sy die salf uitgegooi het, want sy het gewens om te wys dat sy haar Verlosser onbeperk liefhet—en sy het vir Hom haar intense eerbied en vurige affeksie uitgedruk.

Die Aanduiding van Haar Wysheid

As sommige van ons daar was, sou ons dit dalk eksentriekheid, fanatisme, overhaastigheid of selfs “verspilling” genoem het. Maar sy het nie gekyk na wat ander sou sê nie—haar enigste oorweging was wat Jesus daarvan sou dink. Om Hom te behaag was die hoogtepunt en die omvang van haar ambisie. Gelukkige vrou, om tot hierdie genadige absorpsie te kom! Die goeie werk wat sy verrig het, was ver buite haar eie gedagtes, die mees toeplike werk wat sy kon gedoen het. Liefde is altyd wys. Jesus was ’n Koning. Hy het in triomf deur die strate van Jerusalem gery. Die menigte het takkies voor Hom gesstrooi. Hulle het Hom met hosanna’s gesalueer. Hulle het baie gedoen om Hom te kroon, maar hulle het Hom nie gesalf nie. Waarom het hulle dit oorgeslaan? Sy sal Hom salf as niemand anders dit doen nie. Haar hande sal die geurige salf bring en dit oor die Koning van Israel uitgiet! Hy was ook ’n Priester, en veral ’n vergifnispriester vir haar. Sy het sy heilige priesterskap erken—maar die olie wat oor Aaron se kop gevloei het, het nooit letterlik oor Jesus se kop gevloei nie, en daarom moes sy Hom volop salf totdat die olie nie net tot die rand van Sy kledingstukkies gevloei het nie, maar die hele huis waar hulle gesit het, gevul het.

Die Gasheer Wat Jesus Anvaar het

Sy het Hom gesalf as Koning en Priester, en as pelgrim, want dit was die gebruik om pelgrims te salf vir verfrissing aan die einde van hul lang reis wanneer hulle die huis binnegaan. Die gasheer op hierdie geleentheid het hierdie aksie van gasvryheid verwaarloos. Dit was dan die mees geskikte, dat hierdie groot Here van Pelgrims, wie se pad moeg en tragies was en wat uiteindelik sy jare van reis in die dor woestyn byna afgesluit het—dit was, sê ek, die mees geskikte dat Hy verfrissing van die vrou se gasvrye hand sou ontvang. Moeg en verwyt was Hy en sy sou Hom graag met die olie van blydskap salf.

Die Heilige Pleidooi

Op hierdie manier was haar goeie daad heeltemal gepas en dit het, ver oor haar gedagtes, ’n diep betekenis gehad. Moet nooit twyfel nie, dit was iets wat vir die Here self gedoen is. Dit was een van daardie werke wat gedoen is om Hom te eer, en nie vir ander nie.

Die Weg Na ‘n Goeie Werk

Jy, geliefde, moet dit besef. As jy nie tot Hom gekom het nie, sal jy niks vir Hom kan doen nie, maar as jy dit gedoen het, is jy geroep om jou liefde aan Hom in goeie werke te demonstreer.

Liefde vir Christus en Sy Werk

Ek het dikwels gevoel, selfs teenoor ’n aardse vriend, dat, terwyl ek dankbaar was vir die gawe wat hy my gegee het en vir die hulp wat hy verleen het, ek ook verlang het om iets vir die persoon wat my gehelp het, te doen. Wanneer ek nie die persoon wat my in my goeie werk gehelp het geken het nie, het ek die begeerte gehad om hom te ken—nie uit nuuskierigheid nie, maar sodat ek vir hom kon sê hoe dankbaar ek was vir die gever van so ’n vriendelike daad. Hoe dikwels het ek nie die hand van liefdevolle mense gegryp wat gesê het, “Ek wou jou sê dat jy my na die Verlosser gelei het nie!” Hulle wou dit vir my sê, en hulle het dikwels vir my geskryf en my hart opgeruim omdat hulle ’n persoonlike dankbaarheid gevoel het wat ’n persoonlike uitdrukking nodig gehad het.

Verlang om Christus te Verheerlik

Natuurlik, as ons so voel teenoor ’n aardse vriend, hoe veel meer behoort ons nie so te voel teenoor Hom wat ons deur Sy bloed verlos het nie! Wil jy Hom nie sien nie, sodat jy vir Hom kan sê hoe jy Hom liefhet? Voel jy nie die drang om ’n nuwe manier te vind waarop jou liefde vir Hom voor Sy oë sigbaar gemaak kan word, nie net in woorde nie, maar in daad en in waarheid?

Vereniging van Liefde en Eerbied

’n Ander gevoel wat ons sal aanmoedig om dieselfde koers te volg, is dié van diep eerbied. ’n Mens het die persoonlike karakter van Jesus met ’n heilige bewondering bewonder, en gedink aan Hom as die Seun van die Mens in volmaaktheid en dan as God oor alles, geseën vir altyd. Ons het eerste by Sy voete geval in nederige aanbidding en toe, wanneer ons opgestaan het, het ons aan ons totaal-liefdevolle Here gesê, “O, dat ek so ’n Een soos U is kan dien! Wys my wat U wil hê ek moet doen. Net doen my die eer om my ’n diens toe te ken wat ek aan U kan lewer, want hy is meer as ’n koning wat geëer word om die laagste dienaar in U hof te wees. Hy wat oor nasies regeer, is nie so gelukkig soos die man wat onderworpe is aan U heerskappy nie. Dit is ’n vreugde om U hulde te bring.”

Deernis en Sympathie

Dit is ons hemel om te dink dat ons die eer mag hê om so ’n Christus te dien en om ’n goeie werk op Hom te doen. Dan, dikwels, sal die gevoel van simpatie in ons opkom en dit meng met ons eerbied. Só ’n simpatie moet glad nie veroordeel word nie, maar beveel word. Ek bedoel hiermee: het jy nie gevoel, toe jy gehoor het van ons Verlosser se lyding en dood, dat Hy ’n groot beloning vir dit verdien het nie? Het jy nie gewens dat jy vir Hom ’n kroon kon plaas vir die onselfsugtige manier waarop Hy Sy lewe vir Sy vyande gegee het nie? Ons het soms in hierdie huis, met ons hele hart, daardie woorde gesing—“Laat Hy gekroon wees met majesteit, Wat Sy hoof aan die dood gebuig het; En wees Sy eer hoog aangehef Deur alles wat adem het.”

Aanduiding van Sympathie

Ons het in ons harte gesê, “Hoe kan ons hierdie volmaakte voorbeeld van liefde, hierdie spieël van onbeperkte liefde, toepaslik eer? Só ’n Een soos Hy, wat so diep gely het, moet volop beloon word met die eer van almal wat ’n groot en edele daad kan waardeer.” Daardie gevoel van simpatie is verdiep toe ons gesien het dat, in plaas van eer, ons Here Jesus Christus koue afkeuring van die mensekinders ontvang! Nee, erger as dit, Hy word vervolg deur hulle lastering en gejaag deur hulle haat! Het jy nie gevoel, toe jy Sy heilige Naam gelaster hoor nie, asof jy daardie lastering uitgewis het met jou eie bloed as jy kon nie? Toe jy Sy heilige dag sien beledig word en die waarheid van die evangelie ontken is, het jou siel nie in jou gebrand nie? Het jy nie gesê, “Wat sal ek doen vir hierdie veragterde Verlosser—beskaamd deur hulle wat Hy geseën het—en weer gekruisig en aan die publieke skande onderwerp, selfs deur dié wat Hom as Sy dissipels beskou—beskuldig deur hulle wat hulleself Sy dienaars noem? O Meester, mag ek tog iets doen om hierdie vlekke uit te wis—om hierdie laster van U heilige Naam te verwyder?”

Liefdevolle Werke en Diens aan Christus

Daardie gevoel van simpatie met Jesus, wat werk in samewerking met eerbied en ondersteun word deur dankbaarheid, sal ons lei om moedige dade van liefde vir Hom te probeer—vir Hom persoonlik, bedoel ek.

In die midde van alles hiervan, as ’n sentrale vlam wat soos die son in die middel van kleiner ligte brand, sal ons liefde vir Jesus ons laat verlang om Hom te dien. Ons lief ons geliefdes op aarde, maar ons lief Jesus beter as al hulle saam. Ons lief ons broeders om Jesus se ontwil, maar Hy is die hoof onder tienduisende en die heeltemal lieflike. Ons kan nie sonder Hom lewe nie! Om Sy geselskap te geniet is geluk vir ons—maar as Hy Sy aangesig van ons af wegsteek, is dit ons middernag van verdriet. In vergelyking hiermee, is al ander verdriet maar die skaduwees van hartseer, maar Sy vertrek sal die substansie van moeite wees.

Die Eer van Jesus se Offer

En, Meester, wanneer ons na U gekyk het en die merk van die naels gesien het en die litteken aan U kant bekyk het. Wanneer ons U gesien het voor die Vader se Troon staan en nog steeds vir ons pleit en U onsterflike liefde vir ons, U uitverkorenes, openbaar in U pleidooi vir ons—het ons gesê, “Ons moet Hom dien. Ons moet ’n manier vind om Hom meer eer te bring.” O, ek wens ek het ’n kroon om by Sy voete neer te lê! O, dat ek nuwe liedere kan maak om voor Hom gesing te word! O, dat ek vars musiek kan skryf vir die engelharpe! O, vir die krag om te lewe, om te sterwe, om te werk, om te ly as vir Hom en vir Hom alleen!

Verlies van Self in Diens aan Jesus

Jy weet beter as wat ek dit aan jou kan vertel, baie van julle, wat hierdie aspirasies is. Ek stap net ’n pad wat jy voortdurend ken. Laat ons mekaar vergesel in gedagtes en mag ek bid dat, op ’n sonnige dag, wanneer my Here vir my spesiale werk gee om vir Hom te doen, jy langs my sal wees met jou gawes en pogings van liefde vir Sy dierbare Naam!

Baptisme en die Nagmaal as Gehoorsaamheid aan Christus

Ek verwys na die twee gebooie rakende die doop en die Nagmaal van die Here. In die nakoming van hierdie gebooie is daar ’n groot beloning vir ons siel, maar ons behoort as gelowiges te kom om gedoop te word uit liefde vir Jesus. Ons mag nie vra: “Wat is die nut van dit nie?” Ons mag nie sê, “Sal ek iets daaruit kry?” Maar ons moet eenvoudig sê: “Hy het my beveel, en ek sal dit doen uit liefde vir Sy Naam.” Ek voel geskok wanneer ek mense hoor sê, “Maar dit is nie noodsaaklik vir redding nie.” Jy bedoel en bedelaar! Sal jy niks doen wat nie noodsaaklik is vir jou eie redding nie? ’n Fariseër of ’n prostituut kan so praat! Is dit jou liefde vir Christus—dat jy Hom nie sal gehoorsaam tensy Hy vir jou betaal nie? Tensy Hy jou siel se redding daarvan maak om gehoorsaam te wees? O, as jy die Meester liefhet, sal selfs die minste van Sy gebooie baie kosbaar in jou oë wees, en jy sal voel dat, omdat jy Hom liefhet, jy Hom gehoorsaam! As gehoorsaamheid aan ’n instelling geen voordeel vir jou inhou nie—indien Jesus jou beveel het, is dit vir jou genoeg—ongeag wat dit is. Trouens, dit is selfs soet om die Here se wil te doen wanneer geen spoor van persoonlike gewin meng met die motief nie.

Nagmaal: Nie net Vir Onself nie, Maar Vir Christus

So ook, wanneer ons die tafel van gemeenskap nader, sal ons ’n seën daar ontvang as ons reg kom—maar ek dink ons vergeet te dikwels dat ons die heilige tafel moet benader met die enigste doel om die Here te eer wat in daardie fees herdenk word. Hy sê dat ons Sy dood moet openbaar totdat Hy kom. Dit is vir Hom dat die fees gewy is. Om die herinnering aan Sy dood te behou en dit aan ander te getuig, eet ons van die brood en drink ons van die beker. Ons vier die heilige Nagmaal om Christus se ontwil—nie weens kerkreëls nie, en nie omdat dit die gebruik van die broederskap is om dit te doen nie—nie eers omdat dit ’n geheiligde verfrissing vir ons eie harte is nie. Ons deel aan die heilige feestafel uit liefde vir die Welbeminde.

’n Geheimenissige Offer vir Jesus

Maar ek wil na die punt kom deur te sê, liewe broers en susters, soek om iets vir Jesus te doen wat selfs bo alles ’n geheime offer van pure liefde vir Jesus sal wees. Doen spesiale en private werk vir jou Here. Tussen jou en jou Here moet daar geheime liefde tekens wees. Jy sal vir my sê, “Wat sal ek doen?” Ek weier om te antwoord. Ek is nie hier om vir jou te oordeel nie—veral nie oor ’n private daad van liefde nie. Die goeie vrou in ons teks het nie vir Petrus gesê, “Wat moet ek gee?” en ook nie vir Johannes gesê, “Wat moet ek doen?” Haar hart was uitvinderig. Ek sal net sê dat ons dalk meer private gebed vir die Here Jesus kan aanbied. “Gebed sal ook vir Hom voortdurend gemaak word.”

Gebed en Toewyding aan Christus

Bid vir jou bure. Bid vir jouself. Maar kan jy nie elke dag ’n bietjie tyd afsê waarin gebed alles vir Jesus moet wees nie? Kan jy nie by sulke seisoene, met geheime pleidooie, roep: “Gegheilig word U Naam! U koninkryk kom! U wil geskied op die aarde, soos dit in die hemel is nie”? Sal dit nie ’n soet ding wees om in daardie tyd te voel—“Ek sal nou opgaan na my kamer en my Here ’n paar minute van my hart se warmste gebed gee, sodat Hy die arbeid van Sy siel kan sien”? Dit is iets wat alle heiliges kan doen.

Aanbidding as ’n Offer aan Christus

Nog ’n heilige offer is aanbidding—die aanbidding van Jesus. Ver vergeet ons nie te dikwels hierdie aanbidding in ons samekomste, of druk ons dit in ’n hoek nie? Die beste deel van al ons openbare betrokkenhede is die aanbidding—die direkte aanbidding. En hierin moet die eerste plek gegee word aan die aanbidding van die Here Jesus. Ons sing soms om mekaar op te bou met psalms en hymne, maar ons moet ook sing, eenvoudig en net om Jesus te verheerlik. Ons doen dit in geselskap, maar behoort ons nie ook alleen dit te doen nie? Moet ons nie almal, as ons kan, ’n seisoen vind waarin ons die tyd sal spandeer—nie om die goeie van ons medemens te soek nie, nie om ons eie goed te soek nie—maar om Jesus te aanbid, Hom te seën, Hom groot te maak, Hom te prys, ons hart se liefde teenoor Hom uit te giet en ons siel se eerbied en berou aan Hom voor te lê nie? Ek stel dit aan jou voor—ek kan nie vir jou leer hoe om dit te doen nie. God se Heilige Gees moet vir jou harte die pad wys. Maar laat ek jou beduie om te glo dat dit nie ’n verswakte ding sal wees nie, as op Hom die goeie werk van gebed en aanbidding begin en eindig. Dit sal ’n regte ding wees en goed gedoen van jou, as die Here Jesus vir Homself die mooiste van jou gedagtes, emosies, woorde en dade het. O, dat alles wat ons het voor Sy voete gelê kan wees! Dit sal nie gemors wees nie, maar die regte gebruik van alles wat ons het.

Die Koste van Werke Vir Jesus

Maar die tyd faal my, en daarom moet ek, derde, en met uiterste kortheid, ’n paar woorde van advies aan jou gee oor die doen van goeie werke vir Jesus. Pasop dat self nooit in sluip nie. Dit moet alles vir Jesus wees—moet nie die vuil vingers van selfsoeking jou werk besoedel nie. Moet nooit iets vir Jesus doen uit liefde vir populariteit nie. Wees altyd bly as jou regterhand nie weet wat jou linkerhand doen nie. Versteek jou werke so veel as moontlik van die lof van die mees bedagsame vriend. Tegelyk wil ek ook toevoeg, moenie bang wees vir kritiek van dié wat nie jou liefde vir Jesus verstaan nie. Hierdie goeie vrou het haar werk publiek gedoen omdat dit die beste manier was om haar Here te eer. En as jy Hom kan eer deur ’n goeie werk in die markplein voor almal te doen, wees nie bang nie.

Diens Aan Christus in Gehoorsaamheid

Om te dien in die Naam van Christus is die hoogste roeping en om Christus te eer in elke daad wat ons doen. Soos die vrou in die verhaal, mag ons ons werk voor God doen met geen ander motief as om Hom te eer nie. Lewer jy vir Hom iets waardevols? Hoeveel kan jy gee wat Christus ten volle verdien?

Charles Spurgeon