“Daarom, nadat julle vrygemaak is van die sonde, het julle die dienaars van die geregtigheid geword.” Romeine 6:18.

MAN is gemaak om te heers. In die goddelike oorsprong was hy bedoel as ‘n koning wat heerskappy sou hê oor die diere van die veld, die voëls van die lug en die visse van die see. Hy is ontwerp om die luitenant van hierdie deel van die skepping te wees, en die vorm van sy liggaam en die waardigheid van sy gelaat het dit aangedui. Hy loop regop tussen die diere, terwyl hulle op vier pote beweeg. Hy onderwerp en tem hulle om sy wil te doen, en die vrees en ontsteltenis van hom is oor alle skepsels, want hulle ken hul soewerein. Tog is dit ook waar dat man gemaak is om te dien. By sy begin is hy in die tuin geplaas om dit te bewaar, dit te bewerk en so sy Maker te dien.

Sy natuurlike swakheid, sy afhanklikheid van reën, son en dou – sy instinktiewe ontzag vir ‘n onsigbare en Almagtige Gees – dui daarop dat hy nie die hoof van die heelal is nie, maar ‘n ondergeskikte wese wie se lot dit is om te dien. Ons vind binne man verskillende magte en neigings wat poog om oor hom heerskappy te kry, sodat sy gedagte ook in staat is tot dienaarskap. Die behoeftes wat essensieel is vir die onderhoud van sy liggaam, selfs dinge soos eet en drink, poog om hom te oorheers – en as hulle kan, sal hulle dit doen – en hom onder die vlak van die varke verlaag.

Man is deels gees, maar hy is ook deels dier – en die dier poog om oor die geestelike heerskappy te kry – en in baie, baie mans doen dit so tot hulle heeltemal verlaag word. Niks kan erger wees as ‘n siel wat deur so ‘n liggaam as dié van man ver enslaved is nie! Die dierlike natuur van man is die slegste soort dier. Daar is geen dier in wolf, of leeuw, of slang wat so diabolies is soos die dier in man. Het ek nie vir julle gesê laas Sondag dat, volgens die Levitiese Wet, hy wat ‘n dooie dier aanraak onrein is tot die aand, hy wat ‘n dooie man aanraak egter sewe dae onrein is nie? Want man, wanneer sy dierlike natuur hom regeer, is sewe keer meer ‘n besmetting as enige van die diere van die veld!

As die kwaad poog om man te regeer, stry die goeie Gees ook met hom. Wanneer God, in sy oneindige genade, man besoek deur sy Gees, kom daardie Gees nie as ‘n neutrale mag om rustig binne man te woon en sy hart met die Prins van Duisternis te deel nie – Hy kom met volle bedoeling om te heers! Daarom is daar ‘n konflik wat nie deur ‘n wapenstilstand beëindig kan word nie, maar wat tot die einde voortgeduur moet word. En daardie einde sal of in die uitdrywing van die kwaad of in die uitwerping van die goed gevind word – want die een of die ander, of die Prins van Duisternis of die Koning van Lig – sal heerskappy oor man hê. Man moet ‘n meester hê! Hy kan nie twee meesters dien nie, maar hy moet een dien.

Van alle soorte mans was dit waar en dit is dalk die duidelikste gesien in diegene wat duidelik gemaak is om hul medemans te lei. Dit is spesifiek gesien in so ‘n man, byvoorbeeld, soos Alexander, ‘n ware koning van mense, so heroies en groot van hart dat ‘n mens nie verbaas is dat leërs deur sy teenwoordigheid aan die vuur gegryp word en alles voor hulle dryf nie. Alexander het die wêreld verower en tog het hy op sekere tye ‘n gevangene van dronkenskap geword en die slaaf van sy passievolle humeur. Op sulke tye was die koning van mense, die oorwinnaar van leërs, min beter as ‘n razende maniak!

Kyk na verdere illustrasie by die buste van die keisers van Rome, die meesters van die wêreld. Bestudeer hulle gesigte en merk op watter kruipende wesens hulle moes wees! Rome het baie slawes gehad, maar hy wat haar purper gedra het, was die meeste in boeie. Geen slaaf wat aan die meule gewerk het, of in die amfiteater gesterf het, was meer in bondage as sulke mans soos Tiberius en Nero wat die bondslawe van hul passies was! Hoë rang red nie ‘n man van die ondergang van ‘n meester nie – geen leer of filosofie bevry die mense van hierdie bondage nie, want die onderwysers van vryheid was nie, self, vry nie, maar dit het gebeur soos die Apostel sê, “terwyl hulle hulle vryheid beloof, is hulle self die dienaars van korrupsie.”

Salomo self, met al sy wysheid, het die dwaas gespeel en hoewel hy die sagasiste heerser van sy tyd was, het hy, vir ‘n tyd, heeltemal onderwerp aan sy vleeslike begeertes geword. Man is gebore om ‘n dienaar te wees en ‘n dienaar moet hy wees! Wie sal sy meester wees? Dit is die vraag! Ons teks bewys die punt waarmee ek begin het, want dit praat van “vrygemaak van die sonde” en voeg in dieselfde asem by, “Julle het die dienaars van die geregtigheid geword.” Daar is geen tussenin nie – daar lyk nie ‘n oomblik oor vir ‘n onafhanklike toestand nie, maar uit een dienaarskap beweeg ons na ‘n ander.

Dink nie ek het ‘n fout gemaak in die gebruik van die woord, dienaarskap nie! Ek kon die Griekse woord vertaal het met dié van slaaf en korrek gewees het. “Na vrygemaak te wees van die sonde, is julle tot geregtigheid ver enslaved.” Die Apostel maak ‘n verskoning vir die gebruik van die beeld en sê, “Ek praat na die manier van mense, weens die swakheid van julle vlees.” Hy het nie geweet hoe anders om dit te beskryf nie, want wanneer ons onder die absolute mag van sonde vandaan gaan, kom ons onmiddellik in ‘n soortgelyke onderwerping aan geregtigheid! Soos ons geregeerd en beweeg is deur die liefde van sonde, so word ons op ‘n soortgelyke manier onderhewig aan die magte van Genade en die Waarheid van God!

Soos sonde ons in beslag geneem het en ons dade beheer het, so eis Genade ons as syne, neem ons in besit en regeer ons met ‘n absolute heerskappy. Man beweeg van een meester na ‘n ander, maar hy is altyd in onderwerping! Ek het dikwels van vrye wil gehoor, maar ek het dit nog nooit gesien nie! Ek het wil ontmoet en dit volop, maar dit is of deur sonde gevangene geneem of in die geseënde bande van Genade gehou. Die passies dryf dit hier en daar soos ‘n rolende ding voor ‘n wervelwind. Of die begrip sway dit en dan, volgens die begrip is dit verduister of verlig, die wil handel vir goed of kwaad. In enige geval is die bit in sy mond en dit word gelei deur ‘n mag buite homself.

Ek laat egter daardie vraag en vestig hierdie oggend, eerstens, ons verandering van meesters – “Nadat ons vrygemaak is van sonde, het ons die dienaars van die geregtigheid geword.” Tweedens, die redes vir daardie verandering. En derdens, die gevolge van daardie verandering.

I. ONSE VERANDERING VAN MEESTERS

Ons moet ‘n meester hê, maar sommige van ons, deur Goddelike Genade, het ‘n verandering van meesters gemaak wat ons oneindig ten goede gedien het! In die beskrywing van hierdie interne revolusie begin ons met ‘n woord of twee oor ons ou meester. Die Apostel sê in die vers wat ons teks voorafgaan, “Ons was die dienaars van die sonde.” Hoe waar is dit! Diegene van ons wat nou glo en vry is van sonde was almal, sonder uitsondering, die dienaars van sonde!

Ons was nie almal gelyk gevangene nie, maar ons was almal onder bondage. Sonde het sy uniform dienaars. Het jy ooit ‘n man gesien wat in die volle uniform van sonde gekleed is? ‘n Pragtige pak, kan ek jou waarborg! Sonde kleed sy slaaf in vlagskade, met skande en dikwels met siekte. Wanneer die sondaar heeltemal in Satan se uniform gekleed is, is hy afschuwelik, selfs vir sy mede-sondaar. As jy die uniformdienaars van sonde in hul beste of hul slegste wil sien, gaan na die tronk en jy sal hulle daar vind. Of gaan na die verderflike plekke in hierdie groot stad, of na die drankbars, of na die plekke van goddelike vermaak, en jy sal hulle daar vind. Baie van hulle dra die kentekens van die duiwels se arbeid op hul rug in armoede en vlagskade.

Hul gesigte dra die vlekke wat uit dronkenskap gebore is en hul selfs beendere openbaar die gevolge van hul ondeug. Satan het regimentale vir sy soldate en hulle is waardig vir die diens! Maar groot mense het baie dienaars wat uit uniform is en so het sonde. Ons was nie almal openlike oortreders voor ons nuwe geboorte nie, hoewel ons almal die dienaars van sonde was. Daar is baie slawe van kwaad wat jy nie as sodanig sou ken as jy net die oppervlak van hul karakters gesien het nie! Hulle vloek nie, steel nie, pleeg nie egbreek nie, of breek selfs nie die Sabbat nie, buite. Inteendeel, hulle is baie moreel in hul gedrag. Hulle is die dienaars van sonde, maar hulle is dit geheimelik, uit vrees vir berisping.

Hulle is nie-professerende sondaar en tog opreg in liefde met sonde. Hulle het pas opgestaan en die lied gesing! Hulle het hul koppe gebuig in gebed en hulle luister nou na hierdie preek! Niemand kan die verskil tussen hulle en die dienaars van Christus aan hul uiterlike vertel nie. Maar in hul hart verwerp hulle die Seun van God en weier om in Hom te glo, want hulle hou van die plesier van sonde en die loon van ongerechtigheid. ‘n Tipe selfzuchtige omsigtigheid hou hulle terug van openlike oortredings, maar hul hart hou nie van God nie en hul begeertes is nie op sy weë nie. O, my liewe Hoorer, as jy jou eie geregtigheid in jou siel opstel as ‘n anti-Christ teen God se Christus. As jy teen die heerskappy van die Goddelike Gees stry.

As jy geheimelik in sonde leef. As jy ‘n soet sonde in die geheim volg, selfs al durf jy in die uniform van Christus verskyn, is jy steeds die slaaf van sonde! Hipokriete is erger slawe as enige ander omdat hulle onder die beperkings van godsdienstige mense geleë is sonder om hul vertroostinge te geniet – hulle beoefen die sondes van die goddeloses sonder hul plesier! Elke hipokriet is ‘n dwaas en ‘n lafaard! Hy het nie die wil om die Here te dien nie en tog het hy nie die moed om die duiwel heeltemal te dien nie. Hierdie tussengangers is, van alle mense, die mees te betreur en die meeste om te verkwansel. Solank ons ongelowiges is, is ons die dienaars van sonde, maar ons is nie almal buitenshuise dienaars van sonde nie.

Sonde het sy huislike dienaars wat stilbly, sowel as sy soldate wat die trom slaan! Baie hou hul sonde vir hulself – niemand hoor van hulle in die straat nie, hulle bring geen publieke skandaal nie – en tog is hulle in hul hart die getroue volgelinge van boosheid en rebellie. Hul afgode is in geheime kamers opgerig, maar hulle is van harte lief vir hulle.

HULDE WENSE EN HUL WENSIES

Hul begeertes en aspirasies is almal selfzuchtig, maar hulle probeer om hierdie feit selfs van hulleself te verberg. Hulle sal nie God dien nie, hulle sal nie voor sy Seun buig nie en tog sal hulle terugskrik om hul opstand te verklaar! Hulle is aangenaam, bewonderenswaardig en uitstekend in hul uiterlike gedrag, maar hulle is die binnenshuise dienaars van Satan, ondanks dit, en hul hart is vol vyandskap teenoor God.

Sommige van ons bely dat dit so met ons was. Wanneer niemand ons vermaan het nie, was ons tog verrot in die hart. Ons het gewoon om te bid, maar dit was ‘n bespotting van God. Ons het na God se huis gegaan, maar ons het nie Sy Woord in ag geneem nie, en tog, in al hierdie dinge, het ons onsself verwaand dat ons regverdig was! Daar is egter baie gelowiges wat eens buite-diens van Satan was, wat openlik sondig het en in weerwil van alle wet.

Ek dank God dat daar van julle hier is wat nou die dienaars van Christus is, op wie ek met groot vreugde kan aanskou, alhoewel hulle eens die openlike, oortreffende, ywerige, deeglike dienaars van Satan was! Nou is hulle gewas, hernu en geheilig. Alle lof aan God daarvoor! O, dat die Here nog meer groot sondenaars in hierdie huis sal neem en hulle in groot heiliges sal verander, want moedige oortreders maak ywerige liefhebbers van Jesus wanneer Hy hul sondes wegneem! Hulle het baie liefde, omdat hulle baie vergewe is en, na gelang hulle desperaat gesondig het, so liefde hulle opreg.

En hul oorgawe aan Christus is so totaal en onvoorwaardelik soos hul voormalige oorgawe aan die diens van die kwaad. Laat God in dit geprys word! Laat ons egter almal nederig buig voor die Waarheid van God waaroor ons nou praat en met groot nederigheid van gees bely dat ons die dienaars van sonde was!

VRYGEMAAK VAN SONDE

Terwyl ons voortgaan, opmerk ons die uitdrukking van die Apostel, “Nadat ons vrygemaak is van sonde.” Deur Goddelike Genade is ons gelei om die Here Jesus Christus te vertrou vir ewige verlossing en, nadat ons dit gedoen het, is ons op hierdie oomblik vry van sonde. Kom, julle wat die Verlosser se naam vertrou, en verheug julle in die woorde voor ons, want hulle beskryf julle! Julle is vrygemaak van sonde – nie, julle sal wees nie, maar julle is!

In watter sin is dit waar? Eerstens, in die sin van veroordeling. Die Gelowige is nie meer veroordeel vir sonde nie! Julle sonde is lank gelede op Christus gelê en Hy, as julle Vrywillige, het dit alles weggeneem. “Daar is dus nou geen veroordeling vir diegene wat in Christus Jesus is nie.” Julle is vrygespreek en geregverdig deur die Here, julle Geregtigheid. Klap julle hande van vreugde! Dit is ‘n genade wat 10,000 wêrelde werd is! Julle is vrygemaak van die verdoemende mag van sonde nou en vir altyd.

Volgende is julle vrygemaak van die skuld van sonde. Soos julle nie veroordeel kan word nie, gaan die Waarheid verder – julle kan selfs nie aangekla word nie! Julle oortreding is julle vergewe! Julle sonde is bedek – “So ver as die ooste van die weste is, so ver het Hy ons oortredings van ons verwyder.” “Wie sal iets teen die uitverkorenes van God aanvoer? Dit is God wat geregverdig. Wie is hy wat veroordeel? Dit is Christus wat gesterf het, ja, eerder, wat opgestaan het, wat selfs aan die regterhand van God is, wat ook vir ons intree.”

Jul julle is op hierdie oomblik van die skuld van sonde verlos – “vrygemaak van sonde.” Jul julle is gevolglik vry van die straf van sonde. Jul julle sal nooit in die Hel gewerp word nie, want Jesus het in julle plek gely en die geregtigheid van God is tevrede. As ‘n gelowige in Christus is daar geen bodemlose put vir julle nie – vir julle geen onsterflike wurm nie, vir julle geen onblusbare vuur nie! En, al is julle van nature skuldiger, het Christus julle so heeltemal skoon gemaak dat vir julle gereserveer is, “Kom, julle wat geseën is van My Vader, ontvang die koninkryk wat vir julle voorberei is voordat die grondlegging van die wêreld.”

VRYHEID VAN SONDE

Hierdie is nog nie alles nie. Jul julle is vrygemaak van sonde ten opsigte van sy heersende mag en dit is ‘n punt waaroor julle groot vreugde het. Sonde het eens vir julle gesê, “Gaan,” en julle het gegaan. Dit sê, “Gaan,” nou, maar julle gaan nie! Soms staan sonde in julle pad wanneer Genade sê, “Gaan,” en dan wil julle graag hardloop. Sonde keer en hinder, maar julle sal nie aan sy eise voldoen nie, want Genade hou heerskappy.

Jul julle stoot, jul julle stry, jul julle besluit dat sonde nie die heer van julle lewe sal wees nie, want julle is nie onder die Wet nie, maar onder Genade. Sonde verberg homself in gaatjies en hoeke van julle natuur, mope in die donker oor die strate van Mansiel, saamplot en beplan, as hy kan, om die oorhand oor julle te kry, maar dit sal nooit gebeur nie – dit is uit die troon gewerp en die Heilige Gees sit daar, wat julle natuur regeer – en daar sal Hy sit tot julle in heiligheid vervolmaak word en opgevang word om saam met Christus vir ewig en ewig te woon! “Vrygemaak van sonde.”

Ek wens ek kon nou ophou preek en in ‘n stil bank sit en saam met julle nadink oor daardie gedagte – die geur van die kos met julle boere se woorde – en die sap uit hierdie ryk weiding haal. “Vrygemaak van sonde.” Hoekom, soos ek daardie geseënde woorde uitspreek, voel ek soos ‘n ontsnapte Amerikaanse slaaf in die ou slaafdae toe hy op Britse grond in Kanada gespring het! Na al sy hardloop deur die woude en oor heuwels en riviere, was hy vry! Hoe het hy vir vreugde gespring! Hoe het hy met blydskap geskree! So het ons ook ons vryheid gevier toe, aanvanklik, ons Here Jesus ons vrygemaak het!

Julle wat nooit slawe was nie en nooit die taakmeester se slaan gevoel het nie – julle weet nie die waarde van vryheid nie! En so, in geestelike dinge, as julle nooit die slaverny van sonde gevoel het nie en nooit daarvan ontsnap het in die goeie land van Genade waar Christus julle regtig vrygemaak het, weet julle nie die vreugde van die verlosse nie.

Ek is vry! Ek is vry! Ek is vry! Ek, wat eens ‘n slaaf was van elke bose begeerte! Ek is vrygemaak deur Almagtige Liefde! Ek het ontsnap uit die taakmeester se boeie en ek is die Here se vrye man! Laat alle die engele my verlossende Here prys! Laat alle die geeste voor die Troon van God die Here prys wat sy volk uit bondage gelei het, want Hy is goed, want sy genade duur vir altyd!

HOE HET ONS VRY GEWORD?

Nou, hoe het ons vry geword? Ons het op drie maniere vry geword. Eerstens, deur aankoop, want ons Verlosser het die volle verlossingsgeld vir ons betaal en daar is nie ‘n halwe sent verskuld vir ons nie. Geseënd sy naam, daar is geen verband op sy erfenis nie! Die prys is alles betaal en ons is Christus se ontboeide eiendom vir ewig. Hier staan ons, op hierdie oomblik, vry omdat ons verlos is en ons weet dat ons Verlosser leef! Ons liggaam, siel en gees is alles met ‘n prys gekoop en in ons volledige menslikheid is ons Christus s’n.

Volgende is ons vry deur mag sowel as deur aankoop. Net soos die Israeliete die Here se eie volk was, maar Hy moes hulle met ‘n hoë hand en ‘n uitgestrekte arm uit Egipte bring, so het die Here, deur sy mag, die nek van sonde gebroke en ons uit die heerskappy van die ou Farao van die kwaad gebring en ons vrygemaak. Die Gees se mag – dieselfde mag wat Christus uit die dood opgewek het – ja, diezelfde mag wat die hemele en die aarde gemaak het, het ons verlos en ons is die verlosse van die Here!

En dan is ons vry deur voorreg. “Aan soveel as in Hom geglo het, het Hy die voorreg gegee om die seuns van God te word.” God het ons vry verklaar. Sy eie koninklike, majestieuse en Goddelike besluit het die gevangenes beveel om uit te gaan! Die Here self maak die gevangenes los en verklaar dat hulle nie meer in gevangenskap gehou sal word nie. Prys en mag en voorreg kom saam in ons vryheid!

DIE STRAAT NA VRYHEID

Hoe het ons vry geword? Ek sal vir julle ‘n ander verhaal vertel. Ons is vry op ‘n vreemde manier. Volgens die hoofstuk waarin ons ons teks vind, is ons vry omdat ons gesterf het. As ‘n slaaf sterf, eindig sy meester se besit oor hom. Die tiran kan nie langer regeer nie – die dood het sy houvas verslap. “Hy wat dood is, is vry van sonde.”

Sonde kom na my en vra my hoekom ek nie sy begeertes gehoorsaam nie. Ek het ‘n vinnige antwoord. “Ah, Meester Sonde, ek is dood! Ek het ongeveer 30 jaar gelede gesterf en ek behoort nie meer aan jou nie. Wat het jy met my te doen?” Wanneer die Here ‘n man laat sterwe in Christus – die geseënde, hemelse dood tot sonde – hoe kan sonde nog oor hom heers? Hy is vry van sy ou meester omdat hy dood is!

Ons ou meester lewe vir ons, maar ons lewe nie vir hom nie. Hy mag maak wat hy wil – ons sal sy regte nie erken nie. Sommige van ons het ‘n openbare aanspraak op ons vryheid deur die dood gemaak, want ons is begrawe en die Apostel sê, “Weet julle nie dat soveel van ons wat in Jesus Christus gedoop is, in sy dood gedoop is nie? Daarom is ons met Hom begrawe deur die doop tot die dood: dat, soos Christus uit die dood opgewek is deur die Glorie van die Vader, so ons ook, in ‘n nuwe lewe moet wandel.”

Ons vertrou nie op die begrafnis van die doop nie, want ons weet daar sou geen waarheid daarin wees as ons nie eers dood was nie. Maar dit is steeds ‘n geseënde teken vir ons dat, na gelang ons gesterf het, ons ook begrawe is. Wanneer die duiwel na ons kom, kan ons, elkeen, vir hom sê, “Ek is nie jou dienaar nie. Ek het gesterf en is begrawe – het jy nie gesien dat ek in die vloeibare graf gelê het nie?” O, dit is ‘n geseënde ding wanneer die Here ons in staat stel om ‘n duidelike sekerheid te voel dat ons doop nie ‘n blote vorm was nie, maar die onderrigte teken van ‘n werk binne die siel wat deur die Goddelike Gees gedoen is wat ons vry gemaak het van die slaverny van sonde!

OPSTANDING EN VRYHEID

‘n Derde ding het met ons gebeur – ons het weer opgestaan. Volgens Paulus se leer het ons in die Opstanding van Christus opgestaan – ‘n nuwe lewe is aan ons gegee – ons is nuwe skepsels in Christus Jesus. Ons is nie dieselfde mense wat ons eens was nie. Ou dinge het verbygegaan, kyk, alles het nuut geword. As sommige van julle julle ou self sou ontmoet, sou julle julleself nie ken nie, nie waar nie? My ou self ken my nie en kan my nie raaksien nie. Ek is dood vir hom, soos vir sy heersende mag, en begrawe, ook, sodat ek nooit sy onderwerp kan wees nie, en hy nooit die koning van my hart kan wees nie. Tog stry hy om in my te woon en blyk soveel lewens soos ‘n kat te hê!

Elke nou en dan skreeu my ou self spottend na my ware self, “Wat ‘n dwaas is jy.” My ware self antwoord, “Nee, ek was ‘n dwaas toe jy heerskappy gehad het, maar nou het ek tot my regte verstand gekom.” Soms fluister daardie ou self, “Daar is geen werklikheid in geloof nie” en die nuwe self antwoord, “Daar is geen werklikheid in die dinge wat gesien word nie. Hierdie wêreld is ‘n skaduwee, maar die Hemel is ewig.” “Ah,” sê die ou self, “jy is ‘n hipokriet!” “Nee,” sê die nuwe self, “ek was vals toe ek onder jou mag was, maar nou is ek opreg en waar.”

Ja, Broers en Sisters, ons is opgestaan saam met Christus! Saam met Hom het ons gesterf en is begrawe en saam met Hom het ons opgestaan en, daarom, is ons vry! Watter slaaf sou onder die heerskappy van ‘n meester bly as hy kon sê, “Ek het gesterf, Meneer. Jy kan my nie meer besit nie, want jou besit het net oor een lewe gestrek. Ek is begrawe – het jy my besit toe ek begrawe was? Ek het weer opgestaan en my nuwe lewe is nie joune nie. Ek is nie dieselfde man wat ek was nie en jy het geen regte oor my nie.”

Ons het hierdie wonderlike dood en opstanding ondergaan en so kan ons, hierdie oggend, met opregte vreugde sê, “Ons is vrygemaak van sonde!” Ons is ook vry van sonde in ons harte – ons hou nie meer van sonde nie – trouens, ons verafsku die gedagte daarvan! Ons is vry van sonde ten opsigte van ons nuwe natuur – dit kan nie sondig nie, omdat dit uit God gebore is. Ons is vry van sonde ten opsigte van God se doel met ons, want Hy sal ons, binnekort, onberispelik en foutloos voor sy teenwoordigheid met buitensporige groot vreugde aanbied! Ons behoort nie aan sonde nie. Ons weier om sonde te dien. Deur die Genade van God is ons van dit vrygemaak.

REDEN VIR DIE VERANDERING

Nou, die derde deel van hierdie verandering van meesters is dit – “Julle het die dienaars van geregtigheid geword.” So het ons, deur God se Genade, en ons is nou in die besit van geregtigheid en onder sy heerskappy. ‘n Regverdige God het ons laat sterf tot sonde! ‘n Regverdige God het ons verlos! ‘n Nuwe en regverdige lewe is in ons ingespuit en geregtigheid heers en regeer nou in ons!

Ons behoort nie aan onsself nie, maar ons gee onsself heeltemal oor aan die Verlosser se heerskappy deur sy Gees en, hoe meer Hy ons regeer, hoe beter. Die teks sê ons is aan geregtigheid ver enslaved en so wil ons wees. Ons wens ons was so ver enslaved dat ons nie eens ‘n verkeerde ding kan wil of ‘n bose ding kan wens nie! Ons begeer om onsself heeltemal en absoluut aan die Goddelike heerskappy oor te gee sodat die regte, die ware en die goeie ons in perpetuele bande kan hou.

Ons gee onsself oor aan die oppergesag van God en ons vind ons vryheid in om heeltemal aan die wil van die Allerhoogste onderwerp te wees. Dit is ‘n verandering van meesters waarmee ek weet dat sommige van julle goed bekend is. Ek vrees egter dat ander van julle niks daarvan weet nie. Mag die Here grant dat julle dit mag weet voordat julle vanaand gaan slaap. Mag julle vrygemaak word van die swart tiran en onmiddellik in die diens van die Prins van Vrede gebring word!

HULDE WENSE EN HUL DIENST

Dit was Hy wat ons in vryheid gebring het! Ah, as julle net Hom kon sien, sou julle nie vir ons vra waarom ons sy dienaars geword het nie!

In die eerste plek, ons skuld onsself heeltemal aan Hom.

En in die tweede plek, as ons dit nie gedoen het nie, is Hy so algeheel pragtig, so ongeëwenaard en so betowerend, dat as ons ‘n vrye keuse van meesters gehad het, ons Hom duisend keer sou kies, want Hy is die kroon en glorie van die mensdom!

Tussen die seuns is daar niemand met Hom te vergelyk nie. As julle wil hê dat ons ons diens aan Hom moet regverdig, sê ons vir julle dat diens die volmaakte vryheid en die hoogste vreugde is. Ons moes soms ‘n bietjie ly wanneer sy vyand en ons s’n ons gebark het en die goddeloses ons lelike name gegee het – maar ons tel dit as eer om ter wille van Jesus te ly, want Hy is so soet en so goed, dat as ons ‘n duisend lewens gehad het en elkeen met ‘n martelaar se dood kon gee, sou ons Hom waardig ag vir daardie lewens, so soet is Hy vir ons hart se liefde!

Waarom het ons ons nuwe Meester aangeneem? Waarom, omdat Hy ons, selfs nou, ‘n teenwoordige beloning in sy diens gee! As daar nie ‘n hiernamaals was nie, sou ons tevrede wees met die teenwoordige vreugde wat Hy ons gee, maar daarbenewens het Hy ons belowe, as ‘n toekomsbeloning, ewige lewe aan sy regterhand! Ons dink, daarom, dat ons meer as voldoende rede het om die dienaars van Jesus Christus te word, wat van God gemaak is, tot ons, geregtigheid.

Liewe Hoorers, hoe ek wens dat julle almal my Here se diens sou betree deur geloof in sy naam!

GEVOLGE VAN DIE VERANDERING

In die derde plek, en baie prakties, wil ek met diegene wat dienaars van God is, praat oor die gevolge van hierdie verandering. Jul julle het die dienaars van Geregtigheid geword en die eerste gevolg is dat julle heeltemal aan julle Here behoort. Het julle dit besef? Ek ken ‘n aantal Christelike mense – ek hoop hulle is Christelike mense, want op sommige punte lyk dit asof hulle dit is – maar as ek gevra word om na hulle lewens te kyk en ‘n mening te gee oor aan wie hulle behoort, sou ek gedwing wees om te sê, “Hulle lyk meestal asof hulle aan hulleself behoort.”

Aan wie behoort hul eiendom? “Aan hulleself.”

Aan wie behoort hul tyd? “Aan hulleself.”

Aan wie behoort hul talente? “Aan hulleself.”

So ver ek kan sien, sit hulle alles op hulself en leef vir hulleself. En wat gee hulle aan God? As hulle redelik generies is, gee hulle vir Hom die kaarsstompies, die kors van die kaas en klein snippers en goed wat hulle nie wil hê nie en wat hulle kan gee sonder om dit te mis! Daar is honderde professore wat nooit vir God enigiets gegee het wat vir hulle ‘n selfontkenning gekos het nie – nee, nie so veel as om sonder ‘n gereg op die tafel, of ‘n prent aan die muur, of ‘n ring aan die vinger te gaan nie!

Daar is ‘n aantal professerende Christene wat baie meer op die soles van hul stewels spandeer as op Christus en baie vroue wat meer op die veer en die blomme wat hul hoed versier, spandeer as op hul Verlosser! Ja, en ek het van mans gehoor wat gesê het hulle is volmaak, en tog was hulle ‘n halwe miljoen geld werd en het meer opgespaar! Sondaars wat sterf en verdoem word en sendelinge sonder ondersteuning – en tog stap hierdie absoluut volmaakte mans goud op en laat die saak van Christus ly weens gebrek aan middele!

Dit is nie my teorie van volmaaktheid nie, nee, dit lyk nie vir my asof dit die idee van ‘n algemene Christen is wat sê hy is nie sy eie nie! As julle regtig verlos is, Broers en Sisters, behoort nie ‘n haar van julle kop aan julle self nie! Christus se bloed het julle óf gekoop óf nie! En as dit gedoen is, dan is julle heeltemal Christus s’n, elke stukkie van julle – julle is nie om te eet of te drink, of te slaap nie, maar vir Christus – “Wat julle ook al doen, doen alles tot die glorie van God.”

Het julle dit al ooit besef? Net soos ‘n Neger aan die man behoort wat hom gekoop het, elke duim van hom, so is julle die slawe van Christus! Jul julle dra in julle liggaam die merk van die Here Jesus en julle glorie en vryheid is daarin. Dit is die eerste gevolg van vrygemaak te wees van sonde – julle het die dienaars van geregtigheid geword.

DIE WARE LIEFDE VIR CHRISTUS

Wat is die volgende? Waarom, omdat julle Christus se is, is sy naam vir julle kostbaar! Jul julle is nie so sy slaaf dat julle sy diens sou ontvlug as julle kon nie – nee – julle sou dieper en dieper daarin duik! Jul julle wil meer en meer die Here se wees. Sy naam is soet vir julle. As julle met die armste persoon wat aan Christus behoort, te doen kry, julle hou van hom, en alhoewel sommige wat in ander opsigte soos Christus is, dalk ongemaklike humeur het, julle verdra hul swakhede ter wille van Hom. Waar daar iets van Christus is – daar gaan julle liefde uit.

Ek onthou toe ek die dorp verlaat het waar ek eerstens gepreek het. Ek het gevoel dat as ek ‘n hond ontmoet wat van Waterbeach kom, ek hom sou aanhaal – en so is die liefde wat ons vir Christus het – dat die laagste en swakste ding wat aan Hom behoort, ons vir sy ter wille liefhet! Die klank van sy naam is musiek vir ons en diegene wat Hom nie liefhet nie, kan ons nie verdra nie.

Haydn, die groot musikant, het een dag ‘n Londenstraat af gestap. Toe hy in ‘n musiekverkoper se winkel draai, het hy die verkoper gevra of hy enige keuse en pragtige musiek het. “Wel, Meneer,” het hy gesê, “Ek het ‘n sublime musiek van mnr. Haydn.” “Oh,” het Haydn gesê, “Ek wil niks met dit te doen hê nie.” “Waarom, Meneer, jy kom om musiek te koop en sal niks met mnr. Haydn se komposisie te doen hê nie! Watter fout kan jy daarin vind?” “Ek kan baie foute daarin vind, maar ek wil nie met jou argumenteer nie: ek wil nie enige van sy musiek hê nie.”

“Dan,” het die winkelier gesê, “Ek het ander musiek, maar dit is nie vir sulke soos jy nie,” en hy het sy rug op hom gedraai!

‘n Duiste enthusiast raak ongeduldig met diegene wat nie waardeer wat hy so bewonder nie. As ons Jesus liefhet, sal ons soms ‘n ongeduldige begeerte voel om weg te kom van diegene wat Hom nie ken nie. Jul julle hou nie van Christus nie? Watter tipe man kan jy wees om so blind te wees, so dood? Jul julle kan geen vriend van my wees as julle nie ‘n vriend van Christus is nie. Ek sou enigiets vir jou goed doen, maar julle kan my nie vreugde gee of my naaste vriend wees tensy julle my Here liefhet, want Hy het my hart gevang en heeltemal my gees in besit geneem.

As julle so ‘n dienaar van geregtigheid geword het, sal julle moeg word van dit wat julle nie help in sy diens nie en die naam van julle Meester sal soos die mooiste musiek vir julle wees.

JULLE LEDEN TOT DIE HERE

En nou, liewe Vriende, laat ek ‘n ander gevolg noem. Al julle lede is voortaan vir Christus gereserveer. Wat sê die Apostel? “Toe julle die dienaars van sonde was, was julle vry van geregtigheid.” Toe Satan julle meester was, het julle nie omgegee vir Christus nie, nie waar nie? Jul julle het nie vir Hom gerespekteer nie en as iemand voor julle gesê het, “Neem hulle weg – ek wil nie hulle hoor nie.” Jul julle was heeltemal saam met die kwaad.

Nou, op dieselfde manier, gee julle julleself heeltemal aan Christus oor en sê, “Nou, Satan, toe ek joune was, het ek nie gehoor gegee aan Jesus nie. Maar nou dat ek Christus s’n is, kan ek jou nie gehoor gee nie.”

As Satan sonde voor julle bring, sê, “Ek kan dit nie sien nie – my oë is Christus s’n.”

En as hy julle wil betower met die soete klank van versoeking, sê, “Ek kan dit nie hoor nie – my ore is Christus s’n.”

“O,” sê Satan, “gryp hierdie genot aan.”

Julle antwoord, “Ek kan dit nie bereik nie – my hande is Christus s’n.”

“Maar proe hierdie soete drank,” sê hy.

Julle sê, “Ek kan dit nie neem nie – my lippe is Christus s’n, my mond is Christus s’n, AL my lede is Christus s’n.”

“Wel, maar julle kan ‘n oordeel vorm, nie waar nie, oor hierdie fout?”

“My begrip is Christus s’n.”

“O, maar luister na hierdie nuwe ding!”

“Nee, ek wil nie hoor nie. Ek het Christus gevind, wat nuut genoeg vir my is. Ek wil nie jou nuwer ontdekkings hê nie. Ek is dood vir hulle. Ek wil nie met argumente wat my Here oneer doen, lastigval nie – neem hulle weg. Toe ek ‘n dienaar van sonde was, sou ek nie met die Waarheid van God mors nie, en nou dat ek ‘n dienaar van Christus is, sal ek nie in die teenoorgestelde rigting mors nie. Ek het klaar met alles behalwe Jesus.”

Dink aan my Broers en Sisters! Toe ons dienaars van sonde was, op watter manier het ons dit gedien? Net soos ons vroeër sonde gedien het, so behoort ons vir Jesus te werk! Ek praat nie met almal hier teenwoordig nie, maar ek praat met baie wat openlike sondaar was. Hoe het julle sonde gedien? Ek sal vir hulle antwoordgee. Hulle het nie nodig gehad om aangespoor te word nie. Hulle het nie ‘n boodskapper van die duiwel nodig gehad om vir hulle te pleit en hulle aan te moedig tot onheilige genot en onrein vreugde nie. Ver van dit! Sommige van hul eie metgeselle het gedink hulle is te onverstandig.

Nou, liewe Vriende, julle behoort nie julle ministers of Christelike vriende nodig te hê om julle aan te moedig tot goeie werke nie. Jul julle behoort net so gretig op heiligheid te wees soos julle op sonde was!

Evil was eens vir julle baie soet. Jul julle het gewag vir die dag wanneer julle ‘n soet sonde kon geniet, nie waar nie? Toe die tyd aangebreek het wanneer julle ‘n diep slok van ongerechtigheid kon neem, het julle die almanak geneem en daarna gesoek soos ‘n kind vir sy vakansie.

Broer, Sister, dien Christus op dieselfde manier! Mag sy Heilige Gees julle help om dit te doen.

Kyk na geleenthede om goed te doen! Moet nie geslaan word om julle plig te doen nie. In plaas daarvan om te vereis dat ons in kwaad aangevuur moet word, het ons teruggehou moes word, nie waar nie? Ons ouers moes die teug op ons plaas! Soms het Ma gesê, “John, stop dit.” En Pa het geskree, “My seun, doen nie hierdie bose ding nie!”

Ons het ‘n groot deel van beperking nodig gehad. Ek wens ek het ‘n groep Christene om my wat in die diens van Christus teruggehou moes word! Ek het nog nie sulke mense ontmoet nie. Ek is bereid met baie soorte teugels wanneer en as ek ‘n hoë-geeste Christen ontmoet wat te vinnig in sy Here se diens beweeg!

Vir die meeste, is my Meester se perde meer geneig om in die stalle in te gaan as om uit in die jagveld te wees. Ek het nog nie een ontmoet wat te veel vir die Here gedoen het nie! Ek sal nooit skuldig wees aan te veel werk, myself nie!

Ek wens ek kon soos die wind dien in die diens van Jesus.

WEES TROTS OP CHRISTUS

Broers en Sisters, wees net so gretig om Christus te eer soos julle eens was om Hom te verontagsaam! Soos julle die duiwel eersteklas diens gegee het, laat Christus dieselfde hê.

Julle onthou, in die dae van julle sonde, sommige van julle, hoe grondig julle daarvoor gegaan het, dat julle nooit by enige koste gestop het nie – nie waar nie? O nee, as julle plesier in sonde nodig gehad het, het die vyf ponde en die honderde verdwyn!

Hoe dikwels ontmoet ek mans, veral diegene wat aan drank gegee is, wat ponde in hul sakke het en nooit weet waarheen dit gaan nie – maar hulle sal nooit ophou nie totdat alles spandeer is – dit maak nie saak of dit min of veel is nie!

Arm dwaas, arme dwaas! Tog wens ek ons kon Jesus Christus op so ‘n onbeskaafde manier dien. Geen koste behoort getel te word solank ons Hom kan eer en sy naam kan seën! Bring die alabaster boks voort! Breek dit – moenie omgee vir die chippe en stukke nie – gooi die olie uit en laat Jesus dit alles hê! So het ek Satan gedien en so wil ek Christus dien!

Ja, en die arme slawe van sonde stop nie net by koste nie, maar hulle is nie bang vir enige verlies nie. Kyk hoeveel hul karakters verloor ter wille van een kort uur van sonde! Hoeveel wring hulle hul hande, nou, omdat niemand hulle sal vertrou nie en hulle is afgesny van ordentlike samelewing as gevolg van een kortstondige sonde!

Hulle verwoes hul vrede en dink aan niks daarvan nie. ‘n Stil gewete is die helderste van juwele, maar hulle gooi dit weg om hul sonde te geniet! Hulle sal hul gesondheid verloor, ook, ter wille van die bevrediging van hul passies.

Die duiwel sê, “Drink, drink! Drink julle blind!” En hulle doen dit so gretig soosof dit vir hul goed is! Hulle is martelaars vir Satan. Nooit het ‘n Zulu hom so roekeloos op die dood vir sy koning gestort nie soos hierdie dienaars van Satan hulself vir sy diens oorgee.

Hulle sal enigiets doen! Hulle sal hul gesondheid vernietig en, wat die slegste van alles is, hul siele, vir altyd, vir die kortstondige genot van sonde. Hulle weet daar is ‘n Hel. Hulle weet dat die toorn van God vir altyd oor skuldige mense bly, maar hulle neem die risiko en verloor alles vir sonde.

In dieselfde manier behoort ons ons Here te dien! Wees bereid om ons karakter vir Hom te verloor. Wees bereid om ons gesondheid vir Hom te verloor. Wees bereid om ons lewe vir Hom te verloor. Wees bereid om alles te verloor, as ons op enige manier Hom kan verheerlik, wie se dienaars ons geword het!

O, wie sal my Meester se dienaar wees? Hier kom Hy! Sien julle Hom nie? Hy dra geen diadeem op sy kop nie, maar ‘n kroon van dorings!

Afloop sy wange sien julle die speeksel vloei! Sy voete is steeds rubies met hul wonde en sy hande is steeds met die merke van die spykers versier! Dit is julle Meester en dit is die tekens van sy liefde vir julle!

Watter diens sal julle aan Hom lewer? Dit van ‘n blote professor wat sy naam noem maar Hom nie liefhet nie? Dit van ‘n koue godsdiener wat onwillige diens lewer uit vrees?

Ek bid julle, Broers en Sisters, moenie Hom so oneer doen nie!

Ek lig die vaandel hierdie oggend om onder die vaandel van Christus diegene te werf wat van kop tot tone Christus se mans en vroue sal wees! En gelukkig sal die Kerk wees! En gelukkig die hele Israel van God as ‘n gekose aantal sal werf en waarbly by hul kleure!

Ons het nie meer nominale Christene nodig nie – lauw Christene wat my Meester uit sy mond spuw! Ons het mans en vroue nodig wat in vlamme van liefde is – totaal gewy, intens toegewy – wat, deur die slaverny waaruit hulle ontsnap het en deur die vryheid waarin hulle ingetree het, onder eed is om te spandeer en gespaard te word vir die naam van Jesus totdat hulle die aarde met sy glorie vul en die hele Hemel met sy lof laat weerklink!

Die Here seën julle, Geliefdes, ter wille van Jesus. Amen.

Charles Spurgeon