DIE OPSTANDING VAN CHRISTUS EN ONS GEESTELIKE OPSTANDING

“As julle dan saam met Christus opgewek is, soek die dinge wat daarbo is, waar Christus is, aan die regterhand van God. Bedink die dinge wat daarbo is, nie die dinge wat op die aarde is nie.”
— Kolossense 3:1, 2

Die Fondament van Ons Geloof

Die opstanding van ons Here Jesus Christus is die hoeksteen van die Christelike leer. Ek sou dit selfs die sluitsteen van die boog van die Christendom noem, want as daardie feit weerlê kon word, sou die hele gebou van die Evangelie in duie stort.

As Christus nie opgestaan het nie, is ons prediking vergeefs, en julle geloof is ook vergeefs—julle is steeds in julle sondes. As Christus nie opgestaan het nie, dan is dié wat in Christus ontslaap het, verlore, en ons is die ellendigste van alle mense.

Vanweë die groot belang van sy opstanding het ons Here baie onweerlegbare bewysstukke daarvan gegee deur weer en weer aan sy volgelinge te verskyn.

Bewyse van Sy Opstanding

Dit sou interessant wees om na te gaan hoeveel keer Hy verskyn het. Daar is melding van omtrent 16 verskynings. Hy het Homself aan sy dissipels gewys en saam met hulle geëet en gedrink. Hulle het sy hande en sy sy aangeraak en sy stem gehoor—hulle het geweet dat dit dieselfde Jesus was wat gekruisig is.

Hy het nie net aan die oë en ore bewys gelewer nie, maar ook aan die tas. Hy het die werklikheid van sy opstanding tot die volle bevestig. Hierdie verskynings was baie uiteenlopend. Soms het Hy net een persoon besoek, soos vir Petrus, of vir Maria Magdalena.

‘n Universele Geloofwaardige Feit

Ons vind Hom een keer by die elf dissipels wanneer die deure gesluit was uit vrees vir die Jode, en ‘n ander keer in die teenwoordigheid van meer as 500 broers, waarvan die meeste jare later steeds lewende getuies was. Dit is onmoontlik dat so ‘n groot groep mislei kon word. Die opstanding van ons Here is op die sterkste getuienis gebaseer en is onbetwisbaar.

Hierdie belangrike feit is doelbewus so gevestig, want dit is die kern van die hele Christelike leer.

Elke Sondag: ‘n Herdenking

Daar is geen Skriftuurlike bevel vir die herdenking van Christus se opstanding op slegs een Sondag van die jaar nie. Elke Sondag is ‘n gedenkteken van ons Here se opstanding. Of dit nou in die winter of in die somer is, elke Here se dag mag ons sing:

“Vandag het Hy die dood oorwin,
En Satan se ryk het geval!
Vandag versprei die heiliges sy oorwinning,
En vertel al sy wonders!”

Verhoogde Sabbat: Die Eerste Dag van Verlossing

Ons vergader op die eerste dag van die week eerder as op die sewende, omdat verlossing ‘n groter werk is as skepping en meer waardig is om herdenk te word. Ons rusdag is aan die begin van ons ewige rus, nie aan die einde van ‘n week van arbeid nie.

Soos die apostels, vergader ons op die eerste dag van die week, met die hoop dat Jesus in ons midde mag staan en sê: “Vrede vir julle.”

Deur Christus, Opgewek uit die Dood

Die opstanding van Christus herdenk ons nie net omdat dit ‘n historiese feit is nie, maar omdat dit die lewende werklikheid van ons geloof is. Net soos Christus opgestaan het, het ons ook, in Hom, opgestaan!

Ons is verteenwoordigend opgewek toe Christus die graf verlaat het. Hy was ons Borg, en toe Hy uit die boeie van die dood losgemaak is, het ons ook in Hom losgekom.

Ons Geestelike Opstanding

Daar is ook ‘n geestelike opstanding wat aan ons behoort die oomblik wanneer ons deur geloof in Jesus Christus kom. Dan kan daar van ons gesê word: “En Hy het julle lewend gemaak wat dood was deur julle oortredinge en sondes.”

Die Volmaakte Opstanding

Daar sal ook ‘n liggaamlike opstanding wees wanneer ons Here weer kom. Hy het ons menslikheid in sy geheel verlos—gees, siel en liggaam—en Hy sal nie tevrede wees totdat ons opstanding volmaak is nie.

Hierdie droë bene sal lewe! Ons sal volledig in Christus opstaan, soos Hy opgestaan het. En soos in Adam almal sterf, so sal almal in Christus lewend gemaak word.

‘n Nuwe Lewe in Christus

Ons tekst praat egter oor die geestelike opstanding. “As julle dan saam met Christus opgewek is…” Dit is nie ‘n vraag nie, maar ‘n stelling. Almal wat in Christus glo, is geestelik opgewek met Hom. Ons was dood in ons sondes, maar deur geloof in Christus het die Heilige Gees ons lewend gemaak.

Ons het in die graf van sonde gelê, nie in staat om onsself te red nie. Maar die Heilige Gees het ons besoek en ons lewend gemaak.

Die Geestelike Lewe Ontwaak

Ons onthou die eerste sensasie van daardie lewe—dit was soos ‘n skerp pyn in ons siel, soos die lewe wat terugkom na ‘n verdrinkende persoon. Daar was oortuiging, belydenis van sonde, ‘n vrees vir oordeel, en ‘n gevoel van veroordeling, maar dit was tekens van nuwe lewe.

Ons oë het oopgegaan, ons hande is uitgesteek, en ons het die soom van sy kleed aangeraak. Ons voete het in gehoorsaamheid begin loop, en ons harte het die lieflike gloed van liefde ervaar.

Die Opstanding van die Gelowige

Die begrawe saad verrys uit die grond, maar nie as ‘n saad nie, want dit skiet groen blare, knoppe en stingels uit en ontwikkel geleidelik in uitgestrekte blomme en vrugte. Net so trek ons ‘n nuwe vorm aan, want ons word hernu na die beeld van Hom wat ons in geregtigheid en heiligheid geskep het!

Ek vra julle om die verandering te oorweeg wat die Gees van God in die Gelowige teweeggebring het—’n wonderlike verandering, inderdaad! Voor ons wedergeboorte was ons siel soos ons liggaam sal wees wanneer dit sterf, en ons lees dat, “dit is gesaai in korrupsie.” Daar was korrupsie in ons gedagtes, en dit het onwrikbaar na elke boosheid en aanstootlike ding gesorg. By baie het die korrupsie nie op die oppervlak verskyn nie, maar dit het van binne gewerk. By ander was dit opvallend en vreesaanjaend om te aanskou.

Die Groot Verandering

Hoe groot is die verandering! Want nou is die krag van korrupsie binne ons gebroke! Die nuwe lewe het dit oorwin, want dit is ‘n lewende en onverganklike saad wat vir altyd leef en bly. Korrupsie is op die ou natuur, maar dit kan die nuwe nie raak nie, wat ons ware en werklike self is. Is dit nie ‘n groot ding om van die vuilheid gereinig te wees wat ons uiteindelik na die Hel sou gebring het, waar die onblusbare vuur brand en die onsterflike wurm op die korrupte voed?

Ons ou toestand was verder soos dit wat op die liggaam by die dood kom, omdat dit ‘n toestand van oneer was. Julle weet hoe die Apostel van die liggaam sê, “Dit is gesaai in oneer,” en beslis dra geen liggaam so ‘n oneer soos dié wat op ‘n man wat dood is in oortredings en sondes rus nie. Waarom, van alle dinge in die wêreld wat skande en minagting verdien, is ‘n sondige man beslis die meeste daarvan!

Hy verag sy Skepper; hy verwaarloos sy Verlosser; hy kies boosheid in plaas van goed en verwerp die Lig van God omdat sy dade boos is en, daarom, verkies hy die duisternis. In die oordeel van alle suiwer geeste is ‘n sondige man ‘n oneervolle man. Maar oh, hoe verander is die man wanneer die Genade van God binne hom werk, want dan is hy eerbaar. “Kyk, watter soort liefde die Vader aan ons gegee het, dat ons kinders van God genoem kan word.” Wat ‘n eer is dit! Die hemel self bevat nie ‘n meer eerbare wese as ‘n hernude man nie!

Ons Eerbare Status

Wel mag ons saam met David roep, “Wat is die mens, dat U aan hom gedagte gee? En die seun van die mens, dat U hom besoek?” Maar wanneer ons die mens sien, in die Persoon van Jesus, gemaak om oor al die werke van God se hande te heers, en weet dat Jesus ons konings en priesters tot God gemaak het, is ons vol verbasing dat God ons so verhef het! Die Here Self het gesê, “Aangesien jy kostbaar in My oë was, was jy eerbaar en Ek het jou liefgehad.” “Aan julle dan wat glo, is Hy ‘n eer,” want so kan die oorspronklike teks geles word.

Die Krag van God

‘ n Kostbare Christus maak ons kostbaar—soos eer het al die heiliges! Wanneer ‘n liggaam begrawe word, sê die Apostel weer dat dit “gesaai is in swakheid.” Die arme dooie liggaam kan nie self in sy laaste bed neerlê nie—vriendelike hande moet dit daar plaas. Net so was ons volle swakheid ten opsigte van alle goed. Toe ons die gevangenes van sonde was, kon ons niks goed doen nie, soos ons Here gesê het, “Sonder My kan julle niks doen nie.”

Ons was onmoontlik om selfs ‘n goeie gedagte te hê, behalwe deur Hom. Maar “toe ons nog sonder krag was, het Christus op die regte tyd vir die goddeloses gesterf,” en nou ken ons Hom en die krag van sy Opstanding! God het ons die Gees van krag en liefde gegee. Is dit nie geskrywe nie, “So baie as wat Hom ontvang het, aan hulle het Hy die mag gegee om die kinders van God te word, selfs aan hulle wat op sy naam glo”? Wat ‘n wonderlike krag is dit!

Nou “proe ons die kragte van die wêreld wat kom” en ons word “met alle krag versterk, volgens sy glorieryke krag, tot alle geduld en lankmoedigheid met blydskap.” Geloof omring ons met ‘n goddelike krag, want “alles is moontlik vir hom wat glo,” en elke Gelowige kan sonder te spog uitroep, “Ek kan alles doen deur Christus wat my versterk!”

‘n Wonderlike Verandering

Is dit nie ‘n wonderlike verandering wat die geestelike opstanding in ons teweeggebring het nie? Is dit nie ‘n glorieryke ding dat God se krag volmaak in ons swakheid moet wees nie? Die groot verandering raak hoofsaaklik nog ‘n punt. Daar word van die liggaam gesê, “Dit is gesaai ‘n natuurlike liggaam, dit word opgewek ‘n geestelike liggaam.” Voor dit was ons natuurlike mense en het nie die dinge verstaan wat van die Gees van God is nie. Ons het aardse dinge in gedagte gehad en was beweeg deur vleeslike begeertes na die dinge wat gesien word.

Maar nou, deur Goddelike Genade, is daar ‘n gees in ons geskep wat op geestelike brood voed, vir geestelike dinge leef, deur geestelike motiewe beweeg word en in geestelike waarhede bly verheug. Hierdie verandering, van die natuurlike na die geestelike, is iets wat slegs God self kon teweegbring, en tog het ons dit ervaar. Aan God sy die eer!

So het ons deur ons opstanding in Christus lewe ontvang en die onderdane van ‘n wonderlike verandering geword—“ou dinge het verbygegaan; kyk, alles het nuut geword.” As gevolg van ons ontvangs van hierdie lewe en die ondergang van hierdie verandering, word die dinge van die wêreld en sonde ‘n graf vir ons. Vir ‘n dooie man is ‘n graf soos ‘n goeie woning as wat hy kan hê. Julle mag dit sy slaapvertrek noem as julle wil, want hy lê daarin so onbewus asof hy slaap.

Die Verandering van Lewe

Maar die oomblik dat die dooie man leef, sal hy nie so ‘n slaapvertrek kan verdra nie! Hy noem dit ‘n somber graf; ‘n walglike kerker; ‘n onverdraagsame morg; en hy moet dit onmiddellik verlaat! So toe julle en ek natuurlike mense was en geen geestelike lewe gehad het nie, het die dinge van hierdie lewe ons tevrede gestel. Maar dit is heel anders nou. ‘n Eenvoudige uiterlike godsdienstigheid was al wat ons begeer het—’n dooie vorm het ‘n dooie siel pas.

Jodendom het diegene wat onder sy juk was in die begin van die Evangelie gepleeg. Nuwe mane en heilige dae en tradisionele ordonnansies en vas en fees het groot dinge geword vir diegene wat hulle opstanding saam met Christus vergeet het! Al hierdie dinge maak mooi meubels vir ‘n dooie man se kamer! Maar wanneer die Ewige Lewe die siel binnekom, word hierdie uiterlike ordonnansies van die hand gewerp—die lewende man skeur sy grafklere af en eis sulke kleed wat geskik is vir lewe!

So sê die Apostel in die hoofstuk voor ons teks vir ons om geen man toe te laat om ons te bederf deur die tradisies van mense en die uitvindings van ‘n dooie ritueel nie, want hierdie dinge is nie die deel van hernude en geestelike mense nie. So, te meer, word al slegs vleeslike dinge vir ons soos ‘n graf, of dit nou sondige genot of selfzuchtige gewin is.

Die Behoefte aan Vryheid

Vir die dooie man is die doodskleed, die kiste en die graf heeltemal geskik—maar maak die liggaam lewendig en hy kan nie in die kis rus nie! Hy maak desperate pogings om dit te breek. Kyk hoe hy met krag die deksel oplig, sy verband afskeur en van die baar spring! So kan die man wat deur Genade vernuwe is nie in sonde leef nie—dit is ‘n kis vir hom—hy kan nie boosheid dra nie; dit is soos ‘n doodskleed. Hy roep vir vryheid!

Wanneer die opstanding kom, lig die man die aarde bo hom in die lug op en vra: “O dood, waar is jou angel? O graf, waar is jou oorwinning?” En die glorieryke stem van die Here beveel hom: “Jongeman, Ek sê vir jou, staan op!” Of “Damsel, Ek sê vir jou, staan op!” Hoe wonderlik dat hy nie net die dood nie, maar die graf verlaat; die dood is nie meer daar nie! Sy graf is ook leeg!

Dit is wat ons kan sê van die dood van die gelowige; hy het ook geen dood vir die wedergebore nie—want “hy wat glo in My sal nooit sterwe nie.” Die hele idee van ‘n gelowige wat aan die dood oorgegee word, is onmoontlik! Hy kan nie dood wees nie, want hy het lewe ontvang, lewe wat God aan die gelowige gegee het—en die lewe van God kan nie sterf nie.

Die Bemoediging van die Lewe

As jy jou lewe aan Christus gegee het en jou skuld aan die kruis gelaat het, kan jy weer leef—julle moet die lewe hê—julle moet uit die doodskleed kom en die opstandingslewe geniet! Want die lewe wat in julle is, laat julle die oorwinnaars van die dood wees. “O dood, waar is jou angel? O graf, waar is jou oorwinning?” Moet nie vrees vir die dood nie; moenie vrees vir die graf nie! Julle is nie meer in die graf nie; julle het nie meer ‘n doodskleed aan nie—julle kan nie dood wees nie.

Met ‘n hart wat glo, gaan julle in die lig van God se teenwoordigheid lewe! Laat die gedagte van die dood julle nie ooit benede hou nie—want die dood het julle geen angel nie, en die graf het geen oorwinning nie. Julle is in ‘n opstanding gebore! Julle moet lewe, en julle kan nie meer as ‘n graf wees nie!

Die Wonder van die Genade

Wanneer ons die wonder van ons lewe oorweeg—die oorwinning oor die dood—word dit vir ons ‘n groot bemoediging en ‘n wonderlike herinnering dat God die Genade gegee het om ons te laat opstaan uit die dood. Hoe mag ons dus ons lewens in sy diens aan Hom in opregte gehoorsaamheid en tot sy glorie lei!

En as ons beskou hoe vry die Genade is wat ons gegee is, sal ons met die lewende hoop lewe—want ons is nie meer van die oue nie—ons is van die nuwe, en alles is nuut! Kom ons bly dan in die genade en in die liefde wat ons gegee is—en ons mag ons lewens offer as ‘n lewende offer vir die Heilige. Amen.

Lewe Soos Diegene Wat Uit Die Wêreld Uitgekom Het

Laat ons leef soos diegene wat uit die wêreld uitgekom het en wat, alhoewel hulle daarin is, nie meer daarvan is nie. Laat ons onbewus wees van die land waaruit ons gekom het en dit verlaat, soos Abraham gedoen het, asof daar geen sodanige land is nie, voortaan saam met ons God woon, as vreemdelinge by Hom, en “’n stad soek wat fondament het, waarvan die bouer en maak is God.”

Die Voorbeeld van Christus

Soos Jesus Christus al die verblywe van die dood agtergelaat het, laat ons dieselfde doen. En dan, laat ons haastig vergeet van elke kwaad, net soos ons Here haastig die graf verlaat het. Hoe min tyd het Hy immers onder die dooies vertoef! Hy moes drie dae in die hart van die aarde lê, maar Hy het dit so kort as moontlik gemaak, sodat dit moeilik is om die drie dae ten volle te besef. Hulle was daar, want daar was fragmente van elke tydperk, maar sekerlik was daar nooit drie dae so kort soos wat Jesus dit gemaak het nie!

Hy het dit verkort in geregtigheid, en nadat Hy van die pyn van die dood ontslaan is, het Hy vroeg opgestaan, by die breek van die dag! By die eerste oomblik wat dit vir Hom moontlik was om weg te kom van die graf, in ooreenstemming met die Skrifte, het Hy die servet en die grafklere verlaat en in die tuin gestaan, wag om sy dissipels te groet!

Geen Lingerende Verlangens

So moet dit met ons wees! Daar moet geen talm, geen luiheid, geen verlangens na die wêreld wees—geen vasthou aan sy nietighede, geen voorsiening vir die vlees nie. Staan op vroeg in die oggend, o julle wat geestelik lewend gemaak is! Staan op vroeg uit julle gemak, julle vleeslike plesier, julle liefde vir rykdom en self, en kom uit die donker gewelf in ‘n aangename sfeer van aksie—“As julle dan saam met Christus opgestaan het, soek die dinge wat bo is.”

Om die analoog te volg—toe ons Here so vroeg die graf verlaat het, het Hy ‘n tyd op aarde onder sy dissipels deurgebring en ons moet die tyd van ons verblyf hier op aarde deurbring soos Hy syne deurgebring het—in heilige diens.

Op die Weg na die Vader

Ons Here het Homself asop die pad van die aarde gesien sodra Hy opgestaan het. As julle onthou, het Hy gesê: “Ek klim op na My Vader en julle Vader.” Hy het nie gesê: “Ek sal opklim,” asof Hy dit as ‘n toekomstige gebeurtenis beskou het nie, maar Hy het gesê: “Ek klim op,” asof dit so vinnig gedoen sou word dat dit reeds aan die gang was.

Veertig dae het Hy gebly, want Hy het veertig dae se werk om te doen—maar Hy het Homself beskou as reeds op pad na die Hemel. Hy het klaar met die wêreld gemaak. Hy het klaar met die graf gemaak en nou het Hy gesê: “Ek klim op na My Vader en julle Vader.”

Tyd van Sojourn

Ons het ook ons veertig dae om hier te verdaag—die periode mag langer of korter wees soos die Voorzienigheid van God bepaal—maar dit sal gou verby wees en die tyd van ons vertrek sal kom. Laat ons ons opgestane lewe op aarde deurbring soos Jesus syne deurgebring het—met ‘n groter afgesonderheid van die wêreld en met ‘n groter nabyheid aan die Hemel as ooit.

Ons Here het Hom baie besig gehou met getuienis—Homself openbaar—soos ons reeds gesien het, op baie maniere aan sy vriende en volgelinge. Laat ons ook die vrugte van ons opgestane lewe openbaar en getuig van die mag van God! Laat alle mense sien dat ons opgestaan het!

Geen Twyfel Oor Ons Opstanding

Leef so dat daar geen twyfel oor julle geestelike opstanding kan wees nie, soos daar nie oor Christus se letterlike opstanding was nie. Moet nie jou eie deugde aan die wêreld publiseer sodat jy onder hulle geëer kan word nie. “Laat jou lig so skyn voor mense dat hulle jou goeie werke kan sien en julle Vader wat in die Hemel is, verheerlik.”

Plaas jou besit van die nuwe lewe buite enige twyfel, sodat wanneer jy huis toe gegaan het, jou vriende en kennisse kan sê—“Hy was ‘n lewende kind van God, want ons het die krag van sy lewe gevoel. Hy was ‘n veranderde man, want ons het die vernieuwing gesien.”

Troos aan die Heilige

Jesus het sy opgestane lewe ook deurgebring in die vertroosting van sy heiliges. Hy het gesê: “Vrede sy met julle.” Hy het met een en ander gepraat, met die arme Petrus wat Hom verloën het en met die hele saamgestelde geselskap, hulle bemoedig en voorberei vir hul toekomstige loopbaan.

Hy het daardie veertig dae deurgebring om alles in sy koninkryk in orde te kry, reëlend wat sou gebeur wanneer Hy opgeneem sou word, en sy laaste opdrag aan sy volgelinge was dat hulle “na alle wêreld toe moet gaan en die Evangelie aan elke skepsel moet verkondig.”

Leef in God se Vrees

Geliefdes, laat ons ook die tyd van ons verblyf hier deurbring in die vrees van God, Hom aanbid, Hom dien, Hom verheerlik, en poog om alles in orde te kry vir die uitbreiding van ons Meester se Koninkryk, vir die vertroosting van sy heiliges, vir die vervulling van sy heilige doelwitte.

En nou het ek julle so ver gelei, ek wil verder gaan en hoër styg. Mag die Here ons help! Laat ons gedagtes na die Hemel laat styg in Christus. Selfs terwyl ons liggame hier is, moet ons omhoog getrek word met Christus—na Hom toe getrek sodat ons kan sê: “Hy het ons saam opgewek en ons saam laat sit in die hemelse plekke in Christus Jesus.”

Soek die Dinge Wat Bo Is

Ons teks sê: “Soek die dinge wat bo is waar Christus aan die regterhand van God sit.” Wat is dit anders as om na hemelse strewe te styg? Jesus het opgevaar—laat ons saam met Hom opgaan!

Wat die liggame betref, kan ons nie tans opklim nie, want hulle is nie geskik om die Koninkryk van God te erf nie—tog laat ons gedagtes en harte oprys en ‘n gelukkige rus hoog opbou! Laat nie ‘n afgedwaalde gedagte opklim soos een lone voël wat sing en die lug in styg nie, maar laat ons hele gedagte, siel, gees, hart opkom soos wanneer duiwe vlieg soos ‘n wolk!

Praktiese Soek

Laat ons ook prakties wees, en in werklikheid die dinge wat bo is soek—soek hulle omdat ons voel dat ons dit nodig het. Soek hulle omdat ons dit baie waardeer. Soek hulle omdat ons hoop om dit te verkry, want ‘n mens sal nie hartlik soek na dit wat hy geen hoop het om te bekom nie.

Die dinge wat bo is, wat ons selfs nou moet soek, is soos volg—laat ons hemelse gemeenskap soek, want ons is nie meer getel onder die gemeente van die dooies nie, maar ons het gemeenskap in Christus se opstanding en met al die opgestane. “Waarlik, ons gemeenskap is met die Vader en met sy Seun Jesus Christus” en “ons gesprek is in die Hemel.”

Laat ons soek om saam met die lewende God te wandel en om die gemeenskap van die Gees te ken. Laat ons hemelse genade soek, want “elke goeie gave en elke volmaakte gave is van bo.”

Groeien in Genade

Laat ons meer geloof soek, meer liefde, meer geduld, meer ywer—laat ons werk aan groter liefdadigheid, groter broederlike goedheid, groter nederigheid van gees. Laat ons werk aan gelykheid aan Christus, sodat Hy die eersgeborene onder baie broers mag wees.

Soek om die beeld van die hemelse te dra en om daardie juweliersware te dra wat hemelse geeste versier. Soek ook hemelse doelwitte. Streef na die glorie van God in alles.

Jy moet werk en stry in hierdie wêreld, want jy is nog in die liggaam—pas op om wêreldse dinge tot God se glorie te gebruik. Oefen jou voorregte en vervul jou pligte as mense en as Engelse, soos voor God, sonder om na die oordeel van mense te kyk.

Waarheid en Integriteit

Waarin jy met die seuns van die mense meng, let op dat jy nie na hul vlak daal nie, of van hul motiewe optree. Staan met geloof en waarheid. Weet dat jy van die tyd af wat jy het om te lewe, moet soek om heilig te wees, regverdig te wees, en opreg te wees.

Soek die dinge wat bo is, en dit sal jou verhef! Jy sal nie gevind word in die poel van elende nie. Soek die dinge wat bo is en jy sal met die grootste vreugde gevind word!

Aanbidding

As jy daarteen opklim, sal jy by die troon van God kom, en jy sal leer om Hom in sy heiligheid te aanbid, met die engelkoor wat opklim en die nuutste lied aan die Heilige aanhef.

Ja, laat ons saam met die Hemel opklim. Laat ons aan die regterhand van God sit en saam met Hom vier oorwinnaars wees. Laat ons die goedheid en genade van God prys!

Kom, o geliefdes, laat ons saam met Christus leef en uit die wêreld uit kom, en in die naam van die Here, laat ons ons liefde aan mekaar toon.

Amen!

Charles Spurgeon